ïlBöf] I
p
Avond -Toiletten
Kerst-Geschenken
voor on vrouw, m 49
Uw adres voor:
elegante flat.'euse vormen
moderne smaakvolle k'euren
ongeëveroa-d lagfe nrijzcn
MASSAGE
NOORDBLAAK
ROTTERDAM
CSIlJiiiiuiiiaiiiiiiiiiiiiiiHIilitiiJiiliiUiiililliiiiiiui
Uw adres
voor:
smaakvo'le en nirtige
als: Vesten, Zakdoekjes, Shawls, enz.
PASSAGE-NOORDBLAAK - ROTTERDAM
roiniiiiniiimnirdicii(ijtnp,it{aiL-ii3uaiD(muMummajiniinmimmimaiimiiiunRmiiiii3iiiii
SCHOOLHERINNERINGEN
W1M
Wim had het de eerste dagen wel naar
rijn zin gehad op school. Het was er leuk!
Ja kreeg allemaal soms 'n plankje met
plaatjes.. Ook had je ieder een kastje met
een lei erin waar je dan je koker en je
sponzendoos bij kon zetten, en als je clan
's middags terugkwam, lag het er nog al
lemaal in. 't Was net 'n echt huis, vond
hij, en blij vertelde hij dat alles 's mid
dags aan zijn moeder toen ze hem kwam
halen.
Maar Wimpio's blijheid liep wel eens
over, èn eeuwige botsing van school te
gen leven wat thuis en overal als een
vreugdebron, een warme geluksstraling
zou zijn gewaardeerd, de opspattende le
venskrachtige vreugd van de blij-gezonde
zesjarige kleuter het was in de school
misplaatst, het móest om der wille van da
49,anderen, om der wille van de o-r-d-e, en
och ja, laten we maar eerlijk zijn, ook om
der wille van de onderwijzeres, die 't wel
wat héél moeilijk krijgen kan, als ze het
„blijheid vrijheid" toepassen durft om
al die redenen moest Wimpie's drukte wat
worden getemperd.
„Ja, klaar? 't Is goed. Maar nu mag je
eens niets meer zeggen hoor, nu praat i U
weer", zoo wees ik wal eens terecht.
Ja zeker ilc had tro-ed praten, maar
BGms war ei er oogen. likken, dat, wat hij
te vertellen had, wezenlijk belangrijker
was dan wat i k beweerde.
Als ik daar bijv. stond, en nóg eens en
nóg eens bepraatte en vóórdeed, het
scauine streepjes tusschen twee lijnen en hij
opeens het uitjubelde: „ik kan 't al!" of
hij wou zeggen, „waar praat je dan nog
over", och ja, dan héd hij toch van zijn
standpunt gelijk, niet waar? Dit hij 't al
kon, was belangrijker dan al 't andere, zé
ker belangrijker dan mijn nu voor hem
overbodig geworden verklaring. Kon ik
van dat leepe kleine blije joggie, dat hier
gekomen was, niet om anderen, maar om
zélf te leeren, kon ik van dat ventje ver
gen, dat hij zou denken aan de 49 anderen?
Maar het onrecht van de rechtvaar
digheid ik moest het doen om der wille
van de anderen. En daarom stopte ik hem
den mond, zij het ook al zachtzinnig, in
het vaste vertrouwen, dat het vanzelf ook
wel slijten zou.
Maar de volgende dagen was het nèt zoo
en erger. Toen aan 't eind van een mor
gen de bel ging en ze, wat ik ook al uit
drukkelijk genoeg ze „geleerd" had den
vovigen dag, allen dadelijk gereed gin
gen zitten op m'n eerste comman 'o. watf
het Wim weer, die nog wat had. „Me Moe
der kom me halen, en vanmiddag me Va
der","riep hij'door de klas.
„Ja/t is goed", zei ik met 'n strak ge
zicht, „maar wees nu dadelijk stil. Heb
je de bel niet gehoord? Dan moeten ue
gaan danken en gaan de kinderen doodstil
zitten; dat weet je toch wel".
„Ja" knikte hij en begon toen nog net
eventjes gauw zijn koker en sponzendoos
uit z'n kastje te halen.
„Zit nu eerbiedig, Wim!" zei ik wat
strong. „Als je me nu nog laat wachten,
dan moot jij wachten straks als de andere
kinderen weggaan".
Warempel 'maar het was juist zijn ze
nuwachtige schrik als ik later, toen ik het
ventje beter kende, begreep), warempel
streek hij eerst nog 's met zijn vingers door
zijn haar, belastte dan met beide handen
de knoopen van zijn schouderbanden of
die er nog wel aanzaten
Al dien tijd zaten de anderen met de
hindon reeds gevouwen en velen hadden
de oogen al gesloten.
„Nu zal ik het je dadelijk wel zeggen,
Wirq," en toen was hij ook rustig.
We weten allen hoe ontzettend storend
zoo'n berisping vlak voor het gebed zijn
kan. Kunnen de kinderen hun gedachten
dan wel bij het gebed hebben?
Maar nóg erger is het, wanneer ze niet
afwannen om juist valk voor het denken
zoo -onrustig te worden. Anders krijg je
in jè school voor 't gebed precies wat je
in de kerk daarna gewoonlijk hoort. Al
gemeens neuzen- on keelschoonmaak, ver
schikken enz.
Dus zet ik na het danken pas: „Hoor
eens Wim, nu heb je ons zóó lang laten
wachten, en toen ik het je al gezegd had
óók nog, nu moet jij eens wachten, dan
laat ik de andere, ki.ndercn éérst gaan."
Maar daar vloog hij uit zijn bankje,
greep naar mijn hand, en toen dat n.et
lukte mijn knie maar en riep, met 't ge
zicht dadelijk vol tranen in mijn schoot
geduwd: „O juf, o nee juf, laót me maar!
laat me toch alsjeblieft maarSchok
kend en heftig, kwamen de zinnen er uit.
„Ga jij asjeblieft gauw maar weer zit
ten. Je mocht nog niet opstaan, 'k Had 't
nog niemand gezegd", zoo commandeerde
ik, zij 't met moeite. Want de zenuwachti
ge angst van 't joggie was heusch wel ge
schikt om 't meelijden op te wekken.
Vaster omgreep hij mijn knieën, richtte'
nu z'n angstig betraande gezichtje naar
me op. „O, o nee, niet schoolblijven. O nee
juf, ik zal, Ik zal 't nóóit meer doen, laat
me maar gddn!" en toen ik hem heel
zachtjes van me afduwde want zooals
ik u al verteld heb, het was een ventje
waart je voornemen moest, te zorgen
dat hij je niet door z'n charme overmees
terde en n schreefje vóór kreeg maar
toen ik hem zachtjes van me afduwde, riep
hij, steeds angstiger wordend, met zijn
zachte, vleiende stem:
„O laat rne toch, voor één keertjie, voor
één keertjie maar juffie, och juffie. Dan
doe 'k het nóóit meer, en dan, dan, o, dan
krijg ie wat van me, dan krijg ie kaakies
van me".
„Zoo", zei ik, om even af te leiden, want
hij trilde nu over z'n heele lijfje, „zoo, heb
jij kaakjes? Maar ga nu eerst gauw zktcn"
Hij zat en begon: „nou dan (hij sc.ieen
wel eerst even te moeten bezinnen, wipio
don weer overeind en toen hij me achter
uit zag treden schoten weer zijn beide
handjes naar voren om m'n schort te
grijpen) „nou die krijg ik bij den bak
ker tóe, dan ga 'k brood halen en dan
krijg u ze o juf, ooh!"
Hij bedaarde wat. Later heb ik onder
vonden dat het geen aanstellerij was van
t kind. dat hij wezenlijk zoo in-bang was
geweest, maar nu wist ik niet of "k het
vertouwen kon. „Ik wil die kaakjes niet
hebben, ik neem nóóit wat van kinderen
aan, die stout zijn. Als jij nu heel stil zit
en zwijgt, dan kijk ik naar je, dan mag jt
I wel gauw als. de andere kinderen opge-
I stapt zijn. Maar eerst allemaal en dan jij."
En toen hij weer aanstalten maakte om
nóg eens te beginnen, voegde ik met 'n
„boos" gezicht er aan toe: „En je zit dood
stil, begrepen!"
Al dien tijd hadden de anderen in stom
me verbazing het stel aangekeken. Och ja,
ddarom heet zooiets nu opvoeding, klas
opvoeding hè? en je voelt jezelf Intus-
schon beurtelings een beul cn 'n komedi
ant. terwijl je toch al niet beter weet of t
moét zoo.
De eerste rij in de gang. Ik hield 'n oog
op Wim. Zag 'm zitten trillen in de bink,
met al sneller herhaalde droge snikken er
doorheen, 't Ging me werkelijk aan 't hart,
toen 'k zag wat 'n wanhopige pogingen hij
deed om zich koest te houden. Angstig
keek hij naar de opstappende rijen, cn
toen 't hem bij de derde bijna te machtig
werd, zei ik: „Hoor eens, je zit nu stil;
blijf nu maar zoo stil zitten, en als de
vierde rij óók in de gang is, dan mag jij
ook gauw, en dan help ik je met je jas
dat je toch nog gauw uit do gang kan.
Misschien nog wel in de rij.
I Toen ging het goed.
De vierde rij was al even in de gang, toen
'k riep: „Nu Wim". 'k Had zijn jas en ijs-
I muts al in mn hand, hielp hem vlug, en
I ja, wezenlijk, daar zag hij dat z'jn
plaatsje in de rij vooraan bij de Jongens
nog was opengebleven,
j Als 'n snoek schoot hij er naar toe en
nam zijn plaats in, en toen ik even later,
toen allen aangekleed waren, vóór de
groep ging staan, wist hij op 't onver
wacht nog m'n arm te grijpen cn zei met
dat aanhalige lachje over z'n leuke snuit
je: „O juf, nou vin ik ie zoo lief, nou zal
'k het nooit meer doen".
Ik vond mezelf allesbehalve lief, en tnen
dan bok vijf minuten later zijn moeder met
hem terug de gang inloopen kwam met
een verschrikt: „Maar juffrouw, wat merk
ik, is Wim nu al stout geweest, dan mag
hij vanmiddag niet buiten spelen,' en ze
i Wim nog 's extra boos aankeek stuurde
ik hem even weg en zei zachtjes tegen
haar: „Nee, ddt asjeblieft niet, als ik
straf is 't heusch genoeg, daar moet u
niets meer bovenop leggen. Als 't zóó erg
wordt, dan waarschuw ik u heusch wel" j
i Wim is van dien morgen af tot den
I laatsten dag dat hij bij me in 't lokaal was
onberispelijk correct geweest op 't punt I
van „dadelijk klaar" zijn. I
DE GIDS
Gij roept, cn wij verlaten
Ons huis en volk en land,
En gaan, ter steile strate,
Naar zaalger overkant.
Gij duidt ons, onder 't stijgen,
Te dulden, sterk en waar,
En doet ons gramme zwijgen
Verzachten wonderbaar.
Gij voert langs wondre paden,
Naar wijze willekeur,
En laat ons, wenschend, raden
Naar uw beschikt gebeur.
Tot, zaligste genade,
Gij, lang bezeten goed,
Leert louteren het kwade
Tot deugden, schoon en zoet
O Gij, die ons doet dolen
En vinden plotseling.
Die maakt tot een verholen
Verheuging ieder ding;
Slechts die U zoeken, leidt gij
Tot daden, goeden groot.
En die u vindt, bevrijdt gij
Van 's levens staêgen dood.
WILLEM DE MERODE.
Uit: Gestalten en Stemmingen.
K1NDERKLEEDING
Kousophouders
Eenigen tijd geleden hebben we hier da
kwestie „kousengordeltjes voor kinderen"
meer uitvoerig behandeld en daarbij ver
schillende manieren besproken, maar iets
nieuws is daarbij nog wat ik onlangs hoor
de van een moeder die haar kinderen (over
een nethemdje) liet dragen een soort han
sop van jaeger of imitatie, zooals die over
al te koop zijn ook voor meisjes
Het achterklepje sluit met drie knoopen
en knoopsgaten. Nu worden de kousen,
met een knoopje opzij aan den boord, aan
het bekende knoopsgaten elastiek geknoopt
en dit laatste wordt van boven geknoopt
aan de zijbanden van het hansopje vóór
de achterklep dicht gaat
Zoo zakken de kousjes nooit af, en
gons drukken of trekken de banden.
schijnt te gaan logeeren of logé's ontvangt,
moeten we maar liever geen groote din
gen beginnen, want dat valt toch tegen.
Maar de lezeressen, die naar spreipatro
nen vroegen en naar gehaakte kleedjes
willen we wel beloven, in Januari weer
flinke haakwerken te gaan geven.
Ook het meer prakt'sch handwerk, klee
ding enz. krijgt dan weer eens een goede
beurt
VAN OUDE KANTRESTEN
Het aardige meisjeskopje op ons plaatje,
laat u zien, hoe met een paar restjes kant,
een stukje entre-dcux langs de halsuitsn'j-
ding, en een eindje kant of breeder entre-
deux, schuin afgeknipt als jalot gedrapeerd
een japon of blouse alleraardigst op te
sieren is.
EEN ORIGINEELE VERSIERING
Dat Is wel het eenvoudige en toch zoo
levendig vogelmotief. Men kan het voor
de meest uiteenlooponde doeleinden gebrul
ken, kussens, hoeken van tafelkleedcn,
boek- of albumomslag enz. enz.
Natuurlijk is het uit te voeren als appli
quéwerk op de bekende manier In plaats
van te festonneeren, kan men echter ook
de stukjes opplakken, wanneer men
bijv. neemt: vilt op dikke zijde, satijn of
iets dergelijks. Men moet hierbij echter
wel uiterst voorzichtig te werk gaan. Zor
gen niet te veel en ook niet te weinig
kleefpasta te gebruiken, en daarna onder
een ijzer of ander zwaar gewicht laten in-
Op onze afbeeldingen met opzet geven
we twee, een weinig verschillende figuren,
men kan dan daaruit kiezen, of ook wan
neer men meer dan één versiering op één
zelfde voorwerp gebruikt, deze iets laten
verschillen.
De tweede afbeelding toont een
aschje, zooals jonge meisjes ze vaak
an een lapje zijde, om een taschje bij een i
e paal de japon te doen passen. Ook oude!
irnes gebruiken zulke taschjes graag in alleen gebruiken, wanneer ^ikvu.u.*
>varti ide tinien gekozen worden, en het fond er
Op het voorbeeld werden de kleuren ge
nomen als volgt: het vogellijf vleoschkleur,
de vleugels oranje, oog en staart rood, sna
vel en poolen geel. Hij staat op een groene
tak met een blauwe bloem, ook de bloem
blaadjes zijn groen.
Men voelt wel: deze kleuren kan men
zorgvuldig
niet schril bij afsteekt (bijna alleen op
zwart en heel donker bla uv willen deze
kleuren het doen).
Wie niet heel zeker van zichzelf is,
steeds een fijne kleurenharmonie te kun
nen maken, wage zich liever niet aan deze
„gedurfde" contrasten, maar neme een
voudiger tinten.
THEEMUTS
Een aardig idee voor een theemuts in
vier- of driehoekig model, geeft bijgaands
afbeelding.
Als het borduur- of appliquówerk maar
mooi uitgevoerd wordt, kan zoo'n eenvou
dige cosy toch een zeer fijn effect geven.
FEESTELIJKE TAFEL
Meer bepaalde aanwijzingen voor de uit
voering kunnen we wel overbodig achten,
nu we dit werk zoo vaak reeds uitvoerig
behandelden
Wat is 't een feestelijk gezicht,
op een verjtr.ruag oï bij eeu bijzondere ge
legenheid de latei e.ns extra-mooi is geue.tt.
't Drengt mis dade»ijk in een opgewekte
dereeen voelt, dat t een bij
zondere dag
.s 't de tafel in 'n bepaalde
meur te nouuen. Kiezen we roze, dan zetten
we roze bloemen op tafoi; in winter en voor
jaar b.v. tulpen, in den zomer rozen, in 't
najaar asters. Midden op de tafel prijken onze
bonbonschaaltjes met roze fondants cn aman
de.boojien, terwijl 't geheei zacht-rose be
straald wordt door de roze kantjes van de
kandelabers.
De mooiste versiering echter is en blij ft
bloemen en kaarslicht, wat bovendien de
meest f.atteuze belichting is die men zich
denken kan, zooals üe meeste vrouwen wel
zulien weten.
Is de jarige een kind, dan zullen „bonbon
blo.men" .zetter in den smaak vallen. Dtiir
voor nemen we gekleurd vloeipapier, (dat in
bijna alle boekwinkels verdocht wordt),
laefst in twee verschillende kleuren en knip
pen van beide tamelijk kl:ine vierkanten,
waarvan we de randen uitschulpcn. Nu leg
gen we twee vierkantjes, van elke kleur één,
kruislings op elkaar, deponeeren in 't mid
den wat .exkers: Likjes, bonbons, borst
plaatjes of iets dergelijks en brengen de
punten van 't papier in 't midden naar el
kaar toe, waar we het wat in elkaar draaien
zoodat 't omhoog blijft stjyin. Dê bovenrar
den halen we een beetje uit en onze bloem
is klaar. We kunnen zulke bloemen hier en
du ai op tafel zetten of anders voor elk bordje
eén.
Ook kunnen wc de bonbonschaaltjes of
CORRESPONDENTIE
Ten overvloede teekenen we er nog een
paar bloemmotiefjes bij, die als voorbeeld
kunnen dienen voor de versiering die men
liefst atle drie of vier eenigszins verschil
lend maakt
SIERMANDJE
Een aardig mandje, waarin kinderen
wat speelgoed, bijv. poppenkleercn, ook
speelbeesten of andere dingen kunnen op
bergen en bewaren, is al heel gemakkelijk
en goedkoop te maken.
De meeste onzer lezeressen kennen wel
die eenvoudige, lichte spanen mandjes, die
men vooral in den aardbeientijd veel ziet.
Men komt er dan al heel gemakkelijk
aan. En wie er geen in huis heeft, kan het
etje
dit
schulpt vloeipapier bedekken, voor
boin ons r op leggen.
Daar dit papier in heel veel k'euren te
.krijg» n is, kan ieder naar eigen keuze te
wr ie gaan en heeft de fantasie vrij spel.
De grootste attractie voor een kind blijf:
elitei dc ouderwetsche verjaardagstaart mei
k;ci Pies, evenveel als 't dien dag jaren tel!
Mot kerslhoomnijporties kunnen we de kaars
jes rond het bord of den schotel van de taar'
Devestigen of wel op prikkertjes in de taart
zelf siken.
Ais dan die taart met de flikkerende kaars
jes te zijner eer midden op tafel prijkt en
hij bovendien het eerste een groot stuk ervan
'op zijn bord krijgt, dan voelt het kind echt
dat dien dag zijn forst wordt gegierd
Doe klpine werkjes alsof het groote din
gen waren en ge zult eenmaal groote dingen
doen alsof het kleinigheden zijn.
Onkruid vindt men overal, maar zacht
groen gras toch nog steeds veel meer. Hef
blauw van den hemel is uitgestrekter dan
het zwart van de wolk.
•Strooi woorden van liefde en troost om u
heen. AI nvrkt gij niet, dat ze opkomen en
gedijen, wees verzekerd, dat het mcerendeel
ontkiemt en vruchten drnaet.
GEBREIDE STER-SPREI PATROON
Een lczares schrijft ons (werkelijk w -s U
de eenige, valt dat niet moe?) dat hei was
in ons nummer van 25 (of 20) November 1927
(no. 46) dat we boekomslagen met kruissteek
patroon hebben gegeven. Wie ze dus noodig
heeft kan dat nummer aanvragen aan het
bu reflu.
Aan LTw. K. v. d. V. Neen Uw brief van
October was niet weggeraakt, maar het gaat
door omstandigheden wel eens zoo, dat een
later-ingekomene eerder wordt beantwoord.
Daar er in October geen, of zoo goed al3
geen correspondentie behandeld werd
ivaar heusch 'n zeer geldige reden of liever:
dwingende oorzaak voor bestond zijn in
die maand de meeste brieven blijven liggen
en de uwe had immers niet zoo'n ergén
haast
Wat mijn „smaak en oordeel" is omtrent
die crapeaudkleedjes vraagt u och i k voor
mij zou ze er heelemaal niet op gebruiken.
Maar bij sommige menschen zijn ze bepaald
noodig en 1 e e 1 ij k hoeft het niet te staan.
In elk geval crème beter dan wit vind ik
of anders ecni-kleurig. Misschien kunt u
iets nemen in de tint van de bekleeding,
ik weet niet wal dat is, en kan daar ouk
moeilijk op afstand over oordeelen. Ja, dan
kunt u ze wel van kunstzij haken, dat wordt
vaak gedaan.
Naar patronen zal ik uitkijken, als lk niet
iets vind dat geschikt is om met afbeelding
In de krant op to nemen, stuur ik u wel
löiS.
Prettig, ^at u „steH= meer" crime in on»
blad gaat krijgen. Dat moet ook! - Die ac-
vertenties? Ja, daar schrijven meer leze
ressen over, ze worden geloof ik zoo'n beetje
als indringers beschouwd. Toch hebben ze
in werkelijkheid misschien meer van
steunpilaren, d.w.z. als zc niet zoo dunnetjes
waren als nu.
Maar ziet u niet over 't hoofd, dat we er
nu wekelijks zoo'n heel stuk bij hebben?
De bewuste brief van October heb ik nu
niet bij de hand zoo noodig wordt die dus
nog apart behandeld maar 't was misschien
alleen over die kleedjes. In elk goval hebt u
nu deze week niet weer een teleurgestelde
Vrijdagavond. En natuurlijk dank voor uw
inlichting!
Aan anderen. De e.v. weken hopen we de
heele corresp. van de laatste maanden af te
doen.
HUISHOUDING
EN KEUKEN
beschuit, plai
Mocht^he't^d.
RECEPTEN
het gerecht mot bruine boter
laue, bestrooi het opnieuw met
i hier en daar een kluitje bo-
slee ln een goed verwarmden
at gerecht lichtbruin bakken.
Drabbelkoekeru
Voor ongeveer dertig koeken heeft men noo-
nlg: 200 gram boek wel temeel. 30 £rar
bloem. 200 gram suiker. 1
föno kaneel. C dL. melk,, le
om te bakken, nL slaolie of
theolopeltj
gedeelte
kaï
allicht nog in een groenten- of vruchten
winkel aanvragen.
Zoo'n mandje nu, wordt schoongemaakt
en dan met een aardig lapje cretonne of
fantasie katoen overtrokken. Dat gnat al
heel gemakkelijk, want aan alle kanten is
eenvoudig wel door den houtwand heen te
steken.
Zijn de wanden geheel bedekt, dan
maakt men nog een aardige bloemenver
siering in 't midden van de zijvlakken
Deze kan bestaan uit borduur of appliquó
werk, het laatste hebben we hier reeds her
haaldelijk verklaard maar ook kunnen
de bloempjes afzonderlijk geknipt worden
uit 'n lapje laken, fluweel of andere ge
kleurde stof, en dan met 'n paar steekjes
er op genaaid worden. Dan nog onkeie
groene blaadjes, waarop met 'n groote bor
duursteek wgt nervén aangebracht wor
den en we zijn klaar.
Wie goed teekenen kan, zou de versie
ring ook kunnen schilderen of schablo
neeren op de bekleeding.
Kinderen zul'en heel blij zijn met zoo'n
mandje, waarin meteen een of meer ge
schenkjes kunnen worden aangeboden
Op die manier kan het evengoed dienen
nis verrassing voor ouderen, die het latei-
gebruiken om handwerken op te bergen,
of wolkluwens.
(Van een lezeres).
Iedere ster is 36 st breed en 54 toer. hoog
on wordt omlijst door 4 rijen blokjes v. 2 st.
breedte en 3 t. hoogte. De aanzetnaden val
len midden tusschen deze blokjes. Zet men
voldoende st op voor twee of drie sterren,
dan krijgt men natuurlijk minder naden.
Men zet dus op een veelvoud van 44 st
kantsteken. Voor de kantstrepen komen er
aan één zijde nog 2 blokjes 4 st. hij.
I Na het opzetsel eerst 4 rijen blokjes. Iedere
volgende toer begint en eindigt met kant
steken 2 blokjes. (Dc kantstrepen aan één
zijde 4 hl.).
le toer: 12 r.; avt; 10 r.; 1 av.; 12 r.
2e, 4e, 6e, 8e, 10e, 12e, 14e, lGe cn 16c toer:
av., dus op de goede kant recht.
3e toer: 12 r., 2 av., 8 r„ 2 av„ 12 r.: 5e teer:
12 r., 3 av., 6 r., 3 av„ 12 r.; 7e toer: 12 r.,
4 av., 4 r., 4 av., 12 r.; 9e toer: 12 r., 5 av.,
2 r., 5 av., 12 i\; 11e toer: 12 r., 12 av., 12 r.;
13e toer: 12 r., 12 av., 12 r.; 15e toer: 12 r.,
12 av., 12 r.; 17e toer: 12 r., 12 av., 12 r.:
19e toer: 16 av., 4 r„ 16 av.; 20e toer: 12 av.,
4 r., 4 av., 4 r., 12 av.; 21o toer: 2 r., 14 av.,
4 r., 14 av., 2 r.; 22e toer: 12 av., 4 r., 4 av.,
4 r., 12 av.; 23e toer: 4 r., 12 av., 4 r., 12 av.,
4 r.; 24e toor: 12 av., 4 r., 4 av., 4 r., 12 av.;
25e toer: 6 r., 6 av., 4 r., 4 av., 4 r., 6 av., 6 r.;
"Se toer: 16 av., 4 r., 16 av.; 27e toer: S r.,
i av., 4 r„ 4 a v., 4 r., 4 av., 8 r.; 2Co toer:
16 av., 4 r„ 16 av.; 20c toer: als 25e toer; 30a
toer: als 24toer enz., in tegenovergestelde
richting.
vet Ioopen;
Doe zo
lichtbri
i blauwe
drabbelle
'UdelUke artlkelei
leeg tn hc
koek. Bak
ieel door, dan wat
ieol en melk yer-
•lpannetje het vet
it. Laat het deeg
:hter (ln oen magazijn
len to krijgen) in het
■echter voortdurend.
ich"
er voldoend®
belde zijdon
nneêr ze Sard Is. op
rgiet gelegd uitdruipen
Vleeschschotcl met kerrie.
ioodlgd: 1 K.G. vleeschrestcn, 60 gr. uien
boter of Jus. 2 d.L. bouillon, 2 theelopelji
an plaatst
irden. Ten s
op don set
500 gT. rundorpoulet, 2 uien
voyel
i fl1n. Ze
ivartier later, frulten In do boter, dan
t toevoegen en den bouillon, a"
ichtjes laten koken tot vleese
.ppig gaar zlln Daarna voor T
>g wat Jus en soja or bi) doei
het
lengde sago.
notei ook zeer goed ma'-en
maar dan wordt het poulet
r gekookt voordat het aan
iegd wordt Behalve me! de
n kan men don schotel oo'«c
■oenten als peen, knolletjes.
