VOOR DE VROUW
§1# i
H; «Mp
HUISHOUDING EN KEUKEN
é-_
No. 31. JAARGANG 1929
VACANTIEGENOEGENS (II)
Het is anders aardig om zoo eens na te
gaan, hoe sommige huisvrouwen reageeren
op de geheel ongewende sfeer van „het
•nderc huis".
't Gewone geval schijnt wel te eijn, dat
men den eersten dag alles, wat vreemd en
andera is, met een bijna vijandelijk wantrou
wen beschouwt, om er daarna van liever-
leede, héél langzaam en geleidelijk, een wei
nig kalmer over te gaan oordeelen, soms
zatfs op een heel enkel punt, er aan
te gaan wennen.
Maar dat laatste blijft men dan meestal
telf voelen als een heelo concessie aan de
bewoonster van „het andere huis".
Ik herinner mij nog goed, hoe ik jaren
geleden eens logeerde in een jong huishou
den van een echtpaar, dat dweepte met
^antiek".
Dc heele huiskamer was zoon' beetje oud-
Bollandsch. „Echte" oude stoelen, die zulke
krakende wrakstukken waren, dat ik me
•r nooit zonder vrees en beven op neerzette
en dan nóg was mij eiken keer van te voren
*>p gewezen op wélke stoel ik „onmogelijk"
kon gaan zitten, en welke nog wel eenigs-
eina vertrouwd was. Bankjes, die aller
minst uitlokten tot voetenrust, een effen,
jgrauw, grijsbruin pluchette lap bij wijze van
„kleed" over tafel en over o anachronisme
in deze antieke kamerl divan, een „echte"
tndc (dat wil zeggen: met leelijke sleetgalen)
vierkante doek, waar jaren terug het een of
endere oude vrouwtje in moest hebben rand-
geloopen, en waar deze menschen nu een
dikke veertig gulden (vóór den oorlog) voor
betaald hadden, hing boven den schoor
steen gedrapeerd, voor welke draperie een
goede kennis, die tevens kunstenaar was,
•pecia&l overkwam bij de huisinrichting.
Want zóó antiek was het echtpaar nog niet,
•in zooiets zelf te kunnen uitvoeren.
Op dien doek hing een oud spiegeltje in
tnahonielijst gevat, en zóó verweerd, dat je
kwaad werd op je eigen gezicht, wanneer
Je er in keek, ook echt „antiek" dus! Ver
der was er nog wat onfrisch tin op schoor
steen en theetafel, dewelke zelve alsmede
een wrak, ten slotte (het laatste niet het
minst erge) een oud klein ladenkaetje,
dat altijd onmogelijk vol rommel zat, omdat
het nu eenmaal te weinig borging gaf voor
een huiskamer.
De vloerbedekking bestond uit naast elkaar
gelegde banen van effen gele matten, die
el gauw vies kleurden door het verschieten
en waar alle morsvlekken dadelijk ten erg
ste op zlohtbaar werden en zichtbaar
bleven.
Nu, ik voelde me vreeselijk onwennig in
•1 die vieze, oude, stofnesterij, ook een
bouwvallig, wormstekig spinnewiel met een
bosje half vergane vlokkige viezigheid stond
er bijvoorbeeld nog in een hoek, en ik
moest onwillekeurig telkens denken aan het
interieur van een eveneens pas-gehuwde
vriendin van me, die daar dicht in de buurt
woonde, en die ik eens gauw opzoeken wilde,
omdat ik daar ook wel eens logeerde/
Onwillekeurig maakte ik soms in gedach
ten vergelijkingen tusschen het „antieke"
gedoe, waar geen enkel vaasje bloemen, laat
staan een potje met fleurig groen, de sfeer
wat mocht ophalen, en het andere, knus-ge
zellige interieur, waar een volle frissche
bloemenbak voor de openslaande warand<
deuren 6tond te juichen, door zomer en win
ter heen, een buffet met spiegels en wat
aardige opvulling van kristal en irisglas,
een vaasje met bloemen, dat er wat kleur
aan gaf. Heerlijke, echt luie stoelen, waar
je als vanzelf in, maar heusch 'n beetje
moeilijk weer uit kwam, o, als ik dddr mijn
goedbedoelende, gastvrouwtje met haar bij;
ziekelijke antiek-liefhebberij eens in kon
brengenEn dan niets zeggen, voorél
niets zeggen, dacht ik, dan zou zij het ver-
ichil immers zelf wel moeten zien.
In aanmerking genomen het feit, dat zij
leefde van een inkomen, ruim anderhalf
Huisvuil maaj 200 gr0ot als dat van het frissche ge
zin, zou er toch niets schrijnends in kun
nen zijn ook, want haar middelen zouden
haar zéker veroorloven hetzelfde en des
noods nog méér, #1 eenzelfde richting te
doen.
Dus vroeg ik op een keer, dat we samen
in de stad wat boodschappen hadden ge
daan, of zij niet eens even meeging naar een
iendin van me, waar we zoo dadelijk langs
zouden komen, en waar ik dan eens een
avondbezoek afspreken zou.
O, dat vond zij best.
We gingen er dus binnen.
Het huiselijk interieur waar op dat oogen-
blik juist de zon wat late namiddagstralen
heenzond, was op zijn voordeeligst.
Het gouden licht in glas en spiegels van
het buffet, de zacht-roode lathyrus in een
wijde kom daarvóór, het fijne groene plantje
op tafel, dat óók nog nét wat zon opving,
divan en lage stoelen met kussens in alle
gewilde dikte of formaat, waaruit je naar
believen te grijpen had, alles was hier van
een noodigendc, streelende vriendelijkheid.
Er werd thee geschonken in aardige fijne
theekopjes die alle mogelijke kleuren ver
toonden, o dat vervelend gedoe met de
„echt ouderwctsche" stijve effen witte kop
jes bij mijn gastvrouw, die uit het oude
tinnen theepotje slechts onsmakelijke thee
wist tc serveeren.
Ik keek eens naar de plantenbak -in do
open deuren, naar het aardige werktafeltje
een knus hoekje van de kamer stond,
het lager boekenkastje, alles van dof
eiken en toen: vergeef me de dwaasheid
toen keek ik óók eens even naar het ge-
izicht van mijn andere gastvrouw (de an
tieke), om te zien hoe zij dit alles opnam.
Maar 't gezicht scheen ondoorgrondelijk.
Met haar gewone gemakkelijke vriendelijk
heid praatte zij mee met het theeschenkcnde
vrouwtje we waren allen van ongeveer
denzelfden leeftijd merkte, zonder vóór-
of tegenzin te laten blijken, als terloops op,
dat je, izoo dicht bij elkaar in dezelfde buurt,
toch nog zooveel verschil in bouwsysteem
vinden kon, zij woonde bóven, wel ruim,
maar een bezwaar bleven trappen altijd
wel..,
Een kwartiertje later stapten we weer
over straat en toen we even daarna in het
grauwe, grijze interieur kwamen, dat als een
motregen tegen je aansloeg, op je neerviel,
en in al de vezels van je gemoed scheen te
dringen, had ik nog niets gezegd, maar
wachtte vol spanning op het orlgineele oor
deel van mijn gastvrouw, dat nu zeker wel
gauw loskomen zou.
„Hè," viel ze op 't zelfde oogenblik uit,
„wat vond ik het daar afschuwelijk, zoo
druk en zoo vól. De dingen schitterden je
tegen! En dan zoovéél bóómen! Bóómen in
een kamer vind ik gewoon afschuwelijk! Je
bent toch niet in een bosch!"
„Bóómen?" vroeg ik, werkelijk wel wat
onnoozel.
„Ja zeker, bóómen! Op de tafel 'n bóóm,
(lezeres, dat was -een heel klein en fijn
Venushaartje in een Gouda-potje geweest)
voor de ramen een heele standaard met hoo
rnen, en zoowaar nog een bloemperk op het
buffet
Ik stond even beduusd, maar protes
teerde dan: „De zon stond er anders maar
leuk in, wat een vróólijk geschitter gaf dat."
„De zon is nog mooier hier in dat
wanne rood-bruin en op het doffe tin" zei ze
koel beslist.
Ze had eensdeels gelijk. Zelf had ik
dikwijls die wonderlijke, diepzinnige kleu
renmengeling genoten van late zonnestralen
in zulk oud, van roode-was-doortrokken ma
honie of eiken. En ook hier was het soms
een stukje poëzie geweest de enkele oogen-
blikken, dat dit licht te genieten viel.
Maar doorlóópend, in de gewone dagen
EENVOUDIG
HAAKPATROON
Op de vraag naar
een eenvoudig randpa-
troon, dat men naar
eigen verkiezing bree
der of smaller kan uit
voeren en waarbij te
vens een hoek gegeven
wordt, laten we het
hierbij opgenomen filet
patroon zien, dat zich
al zeer eenvoudig laat
nawerken.
Voor 't gemak onzer
lezeressen teekende ik
er boven links een
zwarte lijn, die laat
zien, hoe mon van de
eene richting der toe
ren opeens overgaat in
de andere. Zooals het
patroon hier voor ons
geteekend staat, wer
ken we dus van onder
naar boven in toeren
van ongelijke lengte.
Wanneer ten slotte de
twee bovenste schulpen,
die afzonderlijk ge
werkt worden, klaar
zijn, keert men het
werk een halven slag
.«Ai
mm?
HBHIPIl
W 25UV
m'
•1T
»a, s«A«
9 4M»
A..'.**#.'
1» '.fe
R* «2522* j;*"
.SïSttï. .Siïtt
-ï4*I
^^.:S55-^V.S'5ÏÏ-V.
- i*«l
O»
gaat de volgende toeren werken langs den zijkant van de eerste reep
zat je in een sombere, grauwe sfeer.
„Waarom" waagde ik, „als je er niet
van houdt, koopen jullie dan wel schilderijen
van bloemen, waar je honderden guldens
voor over hebt."
„O schilderijenI" herhaalde ze op een toon
van verklaring, alsof het een uitgemaakte
zaak was, dat echte bloemen niet konden
hilen bij een schilderij er van. „dat is ook
wat anders, deze zijn echt kunst."
Toen heb ik natuurlijk maar erkend, dat
die schilderijen ook werkelijk mdoi waren,
en over 't interieur verder maar ge
zwegen.
Doch mijn volgende logies was weer in
het frissche huisje met de échte bloemen.
IN DEN NACHT
In den nacht, in den nacht, komt stil de
smart!
En zijt gij ontwaakt, o gebrookne van hart
Zoo vindt, u de komende morgen
In tranen en in zorgen!
In den nacht, in den nacht verwacht stil
uw heil!
En zijt gij ontwaakt o zaligheid! wijl
De duistere droom is verdreven
En vreugde U hergeven.
In den nacht, in den nacht komen blijd
schap en leed
Zij gaan weer, vóórdat gij het weet,
Om Heen die hen zond, tc verkonden
Hoe zij u bevonden!
(Uit het Duitsch van Julius Sturm).
SCHOOLVACANTIE
Vacantie-foto's? vraagt ge.
Ja, dat kén, want hier zien we midden op
den dag, in de felle hooge zon, de bengels,
die anders op deze uren altijd haast heb
ben, hard loopen vin of naar school, aan
worden, zal toch niemand gelooven. Neer.,
een vroolijk spel is het.
Maar echte vacantie-tafereeltjes?
Nee, dót zijn het toch ook weer niet
Want een echte vacant ie voor zulke
jongens kan ik me haast alleen denkeu bij
het vrijbuiteren alsof er geen schooluren be
stonden.
Tasschen met boeken hebben ze ook a.
niet bij zich. Ja, we kunnen er wel zeker van
zijn, dat hot vacantie-vicren is, wat de rak
kers doen, en wat de groot* imeasche.n oog
luikend toelaten in het wijze besef, dat „kin
deren toch wat moeten uitvoeren". Want
g«t er hier in ernst dorstige kelen gelaafn
BEHANDELING VAN KAMER
PLANTEN
Iedereen weet dat het gieten een der eer
ste factoren is voor het welslagen van den
groei en voor de goede gezondheid onzer
natuurkinderen.
echter nog een tweede, niet minder
belangrijke bewerking voor een goeden plan
tengroei noodig, n.l. het op tijd verplanten,
het zorgen dat de planten die in een tries
tige kamer als 't- ware zoneschijn brengen,
bijtijds in een iets ruimere woning geplaatst
worden, hetwelk natuurlijk gepaard gaat
met het toedienen van nieuwe, versche,
voedzame aarde. Als de pot te klein wordt,
kan men de potkluit niet meer voldoende
ochtig houden, waardoor de plant gebrek
krijgt aan water en dus aan voedsel, (want
nen vergete niet dat water noodig
erschillende bodemzouten op te lossen in
oor de planten opneembaar voedsel) waar
door zij een meer of minder kwijnend be
staan zal lijden. Het te klein zijn van den
pot kan men het beste controleeren door de
plant even uit den pot te tikken om te zien
of de potkluit geheel doorworteld is; in dat
geval is verplanten beslist noodzakelijk. In
andere gevallen, daar waar de pot ruim ge
noeg is, doch de aarde door onoordeelkundig
gieten duf of min of meer zuur riekt, kan
men meestal volstaan door met een stomp
stokje zoo voorzichtig mogelijk, om zoomin
mogelijk wortels te beschadigen de bov
laag van den grond los te maken en te ver
wijderen om deze daarna door nieuwe aa
tc doen vervangen, z.g.n. „topdressen."
„Wanneer moeten we verplanten? Welk
jaargetijde is hiervoor het best geschikt?"
hoor' ik reeds velen vragen. We weten dat
dc meeste planten een soort rustperiode mee
maken en dat dezo gewoonlijk in den win
ter valt. Zouden we dus in den winter gaan
erplanten dan storen we de planten on-
noodig in deze rust, wat tengevolge zou
hebben, dat wc ze dan noodzaken te gaan
groeien in een periode waarin groot gebrek
aan licht en natuurlijke warmte is, en wc
zullen teleurgesteld worden door een zwak
ken ziekelijken groei. In het algemeen kun
nen we dus aannemen dat het voorjaar de
beste tijd voor het verplanten is. Dan kun
nen en mogen wij verwachten dat de na
tuur onze allerbeste medewerkster is. Maar
ook het vroege najaar is een goede tijd
wanneer men het in het voorjaar verzuim
de.
Hoe groot moeten de potten zijn? vraagt
U! Nimmer te groot. Allereerst houde men
rekening an et dc verhouding van den plant
tot den pot, want een kleine plant in een
•groote pot, staat als een vlag op een mod
derschuit Tweedens zal een te groote pol
weder nadeelig zijn door het te nat blijven
en dus verzuren van den grond, derdenszal
e? door versch.llende natuur-elementen veel
voedsel uit de aarde onttrokken worden al-
wijder ruimten en grooter vlakten, in het vorens de potkluit weder doorworteld zal
volle zonlicht, waar alleen van hooge zware zijn.
boomen wat schaduw komt, maar waar geen Als regel neemt men aan dat de pot waar-
muren of schoorsteenen, geen kolossale mas- in de plant staat juist in de nieuwe moet
sieve huizenrijen te vinden zijnpassen. Doch hier zijn uizondermgen op
Och, waarom kan heel Hollands stads- den regel, het spreekt vanzelf dat snel
jeugd dat niet voor die paar weken in het groeiende planten een iets ruimeren po»
jaar gaan genieten, het land is zoo wijd en kunnen verdragen dan langzaam groeiende,
zoo tui'in, hot hoeft nog zooveel plaa'sJzoo b.v. groeien Talmen heslist beter in een
kleine, dan ln een groote pot, bij Aspedistra,
Varens en Asparagus kunnen de potten we
der iets ruimer genomen worden.
Alvorens we de nieuwe potten gaan gebrui
m moeten deze terdege in- en uitwendig
goed gereinigd worden. Men mag ze niet
nat gebruiken, daar de aarde zich dan aan
de potporieën vastzuigt en bij een latere
verplanting nadeelig voor de plant kan
tvorden. Nieuwe, nog nooit gebruikte pot
ten moeten eerst goed doorwaterd worden,
daar anders in dit geval door de zeer droge
pot alle waterdeelen aan den grond zullen
worden onttrokken en in den potwand wor
den opgezogen.
Alvorens we tot verpotten overgaan moet
elke pot goed gedraineerd worden. We we
ten dat iedere goede bloempot van een gaat-
jo voorzien is, grootere zelfs van vijf gaat
jes. Welnu, op ieder gaatje legt men een
stukje scherf van een gebroken pot, met de
holle zijde naar beneden. Deze stukjes moe
ten dienen om de openingen in den bodem
van den pot open te houden, om het over
tollige water des te beter te kunnen afvoe
ren, waardoor verzuring van de aarde voor
komen wordt. Is dit geschied, dan bedekke
men den geheelen bodem met stukjes scher
ven, voor sommige plantensoorten zelf tot
op een derde van den bodem af, en brenge
hierop een laag nieuwen grond, juist zoo
veel als de oude potkluit dit toelaat. De oude
potkluit moet altijd ongeveer een c.M. on
der den potrand blijven.
Bij het verplanten moeten de wortels zoo
min mogelijk beschadigd worden, bescha
digde wortels moeten met een scherp mes
vlak worden bijgesneden. Om de plant uit
den pot te krijgen houdt men haar onderste
boven. Terwijl men met de linkerhand den
potkluit tegenhoudt klopt men met den
rand van den pot op een of ander stevig
voorwerp, waarna in de meeste gevallen de
potkluit van den potwand zal loslaten.
Verwijder daarna voorzichtig met de hand
of een stomp stokje wat van de oude aarde
tusschen en onder de wortelmassa, alsmede
van het bovengedeelte der kluit, waar men
gewoonlijk maar weinig wortels zal aan
treffen.
Na deze voorbereiding brengt men de
plant in haar nieuwe woning over, waarbij
men zal opmerken dat er tusschen den pot
wand en den potkluit een ruimte is ont
staan die we zorgvuldig met nieuwe aarde
moeten aanvullen. Deze afwerking geschiedt
ook weder met een langwerpig plat houtje,
waarbij men steeds zorgen moet de aarde
goed gelijkmatig over den geheelen omtrek
te verdeden, en met het houtje steeds langs
den potwand, (dus niet lans den potkluit)
te schuiven om het beschadigen der wortels
te voorkomen.
Er is zeer voel verschil ln het verplanten,
de eene plant moet zeer stevig worden op
gepot, anderen daarentegen wenschen
slechts matig te worden aangedrukt. Ook
in de grondsoorten die we ter beschikking
hebben, bestaat zeer veel verschil, alhoewel
de meeste kamerplanten wel gedijen in een
voedzaam mengsel van boschprond. loam
(kleizodengrond) en scherp- of rivierzand.
(Overgenomen.) J- MATER.
INSCHRIJVING VAN LEERLINGEN
aan de Vakscholen voor Dames en Jonge Meisjes, voor het Costuum-
en Lingerienaaien, Handwerken, enz.
Afdeelingen van de in 1911 Koninkl. Goedg. Vereenlging van Modevakscholen
in Nederland.
OPLEIDINGSSCHOLEN VOOE EXAMEN.
Lessen voor eigen gebruik in het geheel zelfstandig leeren vervaardigen van
alle voorkomende Kleeding.
Spreekuren aan de Scholen:
IN HET WESTEN: Schietfcaanlaan 99, Donderdags van 24 en van 7—9 uur;
te KRALINC4EN: Annastraat 5 (bij Av. Concordia) Dinsdags van 78 uur;
te FEIJENOORD (Hillesluis): Beyerlandschelaan 40, Dinsdags van 4—5 en
Vrijdags van 6—7 uur.
Correspondentieadres: Prospecti verstrekt de Directrice:
Rotterdam, Schictbaanl aan 114, Telef. 33739. Mevr. S. A. VAN AMIJDE—PORS.
HET HUWELIJK IN ASSYRIE
Assyrische vrouwen worden door hare
mannen rechtstreeks gekocht en hebben he
den ten dage niet meer vrijheid dan ten tijde
van Cadmus, den stichter en eersten koning
van Thebe.
Geen Assyriseh meisje mag zich met een
ongesluierd gelaat op straat vertooncn.
Wordt zij ooit zij het dan ook al toevallig,
door den een of anderen man ongesluierd
gezien, dan begeert geen andere man haar
meer tot vrouw. Wee de vrouw, die het in
haar hoofd mocht krijgen, om zonder toe
stemming van haar man een bezoek te bren
gen.
Het aanzoek om een vrouw wordt tus
schen de twee vaders ongeveer op de volgen
de wijze afgespeeld:
Ik wenscJi een van uwe dochters tot
vrouw voor mijn zoon Elim, spreekt een der
vaders tot den ander.
Uw wensch is een eer voor mij en mijn
huis, luidt het antwoord.
Hoeveel dochters hebt gij?
Drie.
Hoe oud zijn zij?
Een is er vijftien, een twintig en eert
vijf en twintig jaar.
Van de twintigjarige en de vijf en twin
tigjarige kan natuurlijk geen sprake zijn, zij
deugen niet meer om te trouwen. Hoeveel
verlangt ge voor de kleine?
Vijf kameelen, vier paarden, drie schar
pen en vijf dollars.
Bah, voor zulk een prijs kan ik hon
derd andere meisjes krijgen.
Maar niet een, die zoo jong is.
Zooveel als ik er maar hebben wil.
't Kan best wezen, maar voor minde#
geef ik haar toch niet.
Zeggen wij vier kameelen.
Het blijft zooals ik gezegd heb.
Welnu, het zij dan zoo, ik zal betalen.
De koop is gesloten. Is de bedongen prijs
betaald, dan gaat hot me.isje van dit oogen
blik af in de hand des koopers over. Voor
dien tijd echter kan zij nog door een ieder*
die een hoogeren prijs betaalt, gekocht wor
den.
NOG EEN PAAR SCHORTJES
Nog een paar eenvoudige mededeelingen
voor kleine schorten volgen hier.
Het eerste heeft een glad bovenstuk en
een klokkend rokgedeelte, dat men dus rond
AVONDVERLANGEN
Wie den zwoelen zomeravond
Draagit ter heeling zijn gehavend
En gekneusde hart,
Voelt, zwaar als benauwde droomon.
D' avondgeuren op hem komen
Als zijn eigen smart.
En hij ziet zijn vreemd begeeren
Telkens vreemder wederkceren,
En zijn traag verdriet
Moede als moederhanden streelen
'i Haar van 't kind weemoedig spelen
Met een wordend lied.
Met, dof-ruischend aan zijn slapen.
Enkel hunk'ring om te slapen,
Ziet hij eensklaps aan
Lagen hemel 't zinbeeld hangen
Van zijn mateloos verlangen:
De befloerste maan.
En dan zou hij èlles geven
Ach, niets dan zijn schamel leven,
Moe en bleek en welk
Mocht het hoofd, het nooit-gekuste,
Tusschen zachte handen rusten
Als een bloemekelk.
Uit: Verzen.
BERNARD VERHOEVEN.
Zegent dsn uw zonne en uwen dag
Ik, die dit schreef, ging met een hart
wonden.
Handen vol euvel, ooren vol geklag,
En heb de wereld toch zóó schóóu gevonden!"
Fr. VAN EEDEN.
knipt. Het wordt langs alle randen «n na-
dn versierd met effen biezen in afstekond#
kleur.
Het tweede schortje is geheel glad en dut
nog eenvoudiger te knippen. 1 Is een ruit,
zoo goed als vierkant, de bovenpunt wordt
dubbelgeslagen. Op de. hoeken daarvan
hecht men het smalle hals- en schouder
band je.
Verder wordt het schortje versierd met
appliquéwerk van driehoeken en cirkels ia
verschillende kleuren.
De teekening spreekt verder duidelijk
genoeg voor zichzelf.
PRACTISCHE WENKEN
Japansche Matten
ïeche matten I
ïspükerd 'op de;
z(jn. Men dient er
te vochtige doeket
RECEPTEN
Bruine gepelde gortsoep
,-ordt bijgevoegd:
60 gr. gepelde rijst 2 L. boi
kookt 1b. Dezo bouillon wordt langzaam bU het
botermengsel gevoegd, de soep nog een poosje
wordt afgemaukt.
Croutons met merg
>rplge stukjes oud
mergpijpen. 1.5 dL.
(liefst) kalfsjus, eenlge truffels, takjes
terselie. Van oudbakken brood 12 of 16 lang-
srplgo of ronde «tukjes snijden
a deze ln d<
i draad bln-
uitkookt
6 minuten ln kokend
rater mot zout koken, daarna het merg
it nemen en In plakjes snüden.
De kalfsjus met de aangemengde sago bint
n over de pinkjes inerg gieten. Het merg daur-
a op de gebakken stukjes brood leggen
t gebakte truffel
Do
uton:
'Appelschoteltje
appelmoes niet te
eitje. De sneedjes
Eenvoudige hors d.' oeuvri
're dat al zeer vlug klaar tm
op het onverwachts gasten
mmetjes. Prak me»
hardgekookte t
Jes brood met
daarna een laag geel op. i
gele helft naa«t elkander en leg daar schula
appetlt-sllt (uit blikje). Zout naar
Vanille-eake
gram maïzena. ]S«
een theelepel bak
sen vanillestokje, I
i zeef het verschel-
poeder. het binnenste van
laong alles door elkaar er
dene malen. Besmeer een c
bak 14 1% uur.
Cake zonder eieren.
Roer H pond boter of vet en 3 ons suiker goed
dooreen. Voeg daarbö 4 kop melk. 1% kop ro-
|Un«n of krenten, of belde gemengd, reef floor-
.en 8 ons meel. 3 theelepels bakpoeder. thee
lepel kaneel. Voeg dit bu het vorige mengsel
">aK in een diepe cako-pan gedurende een
ln een zeer matigen oven (200 4 250 gr.)
Gestoofde aardappelen
Laat overgeble'
worden In wat melk. __JRH
bU. wat zout en misschien wat
met elkaar even doorstoven,
over in een dekschaal en strooi
peterselie of wat geraspte nootmuskaat'
nieuwe aardappelen warm
ion klontje boter
peper. Laat allee
breng *t gerecht
wat gehakt»
desnoods i ,vvu.
wat gebonden worden met aangemengde bloem
of maïzena; echter «teeds zoo weinig, dat van
een „gebonden saus" nog geen sprake U).
Benoodlgheden: L. of 7% (gewoon the»-
kopje) melk. 10 grnm. 7 afgestreken eetlepel»
Maïzena. 100 gram. schraal 7 afgestr.
.njebloMemwater,
Begin met de Honlngs Maïzena aan te mengen
met zooveel van do koude melk, dat oen ge
makkelijk vloelbanr papje wordt gevormd: te»
de rost van de melk op en breng die langzaam
san de kook: klop terwijl het eiwit Roer nu vlug
de aangemengde Malsena »n do suiker door d»
kokende melk. blijf flink roeren tot het mengsel
even heeft doorgekookt en gnnr Is; neem de pan
van 't vuur, roer er vlug het oranjebloezem-
water bij on giet dan de puddingmassa bö het
eiwit, flink de garde gebruikende om alles door
elkaar te kloppen. Giet de In een met
koud water omgespo-lden vorm en laat ze koud
worden. Stort de pudding op een platten schotel
•d presenteer er jiM
