NAAR SPITSB
NOORSCH
ERGEN EN DE
E FJORDEN
BINNENLAND.
PUROL op op!
WOENSDAG 14 AUGUSTUS 1929 TWEEDE BLAD PAG. 5
RADIOTELEFOON VERKEER
EEN SPREEKCEL TE DJOKJAKARTA.
Met ingang van 15 Augustus a.s. kunnen
in het radiotelefoonverkeer met Ncd.-Indië
ook gesprekken gevoerd worden van uit en
met een in Djokjakarta gevestigde spreekcel.
Op deze gesprekken is het tarief van de
tweede zone van toepassing (f33 voor een
gewoon gespreik van 3 minuten.)
GEZICHT OP HAMMERFEST
BOOTTREIN N.V. STOOMVAART
MIJ. „NEDERLAND"
Het Agentschap der N.V. Stoomvaart-Mij.
„Nederland", de firma Kuyper, Van Dam .S:1
Smeer te Rotterdam, meldt, dat de boot-1
trein van het s.s. ,,.T. P. Coen", hetwelk 17
Augustus a.s. te Genua verwacht wordt, Zon
dagmovgen IS Augustus om 11.12 uur aan
het Maasstation te Rotterdam zal aanko- Een foto, gemaakt
men. Aankomst te 's-Gravenhage 11 uur I staken
(S.S. station).
de Enqclsche Calvinisten, te Delfshavcn
Engeland en vanwaar ze verder met de Mayflower ,.UUi ««te/ma
Atherton, revCharles Breed, mej, I. J. p. Visser
op de plaats waar de Pilgrim Fathers met de Speedwell
A 'ka koersten, Op den voorgrond o.m. ds. en
M. Falkner.
De gevaarlijke zóne der ijsbergen
ESN LAATSTE BLIK OP
SPITSBERGEN
BEZOEK AAN HAMMERFEST
ONVERGETELIJKE HCfLLANDSCHE
KERKDIENST IN DE NOORDELIJKSTE
STAD DER AARDE
IX.
We gaan weer aan boord, en statig
glijdt de Monte Cervantes opnieuw dooi
de Poolzee. We passeeren de Zeven Zusters
ditmaal geen versteende princessen, doch
7 machtige gletschers, die evenwijdig aan
dlkaar uitmonden in den Oceaan.
Maandag 29 Juli 1929.
o/b van de Monte Cervantes.
Na de spannende dagen, die achter ons
liggen wacht ons nu de rust van
een dag In volle zee.
't Is buiten nog vrij vinnig en slechts
weinigen maken de gewone Wandeling op
het promenadedek. Daar niet alle' deel
nemers tegelijk den maaltijd kunnen ge
bruiken zijn de passagiers in twee formaties
ingedeeld. Wij behooren tot groep 2 en heb
ben de eerste helft van de reis late uren ge
had voor onze' maaltijden. Nu we over de
helft van oiize reis gekomen zijn, hebben we
den vroegen dienst gekregen en moeten
reeds te 7 uur het ontbijt gebruiken.
Die vroege dienst valt ons niets mee. lede
ren morgen te 6.30 klinkt de reveille:
„Ontwaak, gij luie snorkerstroep!
Schoon gij verwenscht deez' ochtendroep
Moet gij op dit trompetgeluid
Trots tegenzin de veeren uitl"
Die woorden ziet er niet malsch uit. Toch
klinkt de melodie vriendelijk noodigend. Te
7 uur volgt dan een kort en vinnig signaal
voor het ontbijt en dikwijls nog zeer slape
rig gaan we aan tafel.
De soheepsleidVng heeft in de gangen en
hutten des avonds na 10 uur de grootst mo
gelijke rust voorgeschreven, doch eerlijk ge
zegd, komt daar in het Monte-Cervantes-
dorp met z'n 1850 inwoners heel weinig van
terecht. Wie vroeg naar bed gaat, kan voor
12 uur geen oog dicht doen. In de conversa
tie- en concertzaal blijft men tot het midder
nachtelijk uur bijeen, zingt Duitsche liederen
en drinkt zijn „helles". Heele groepjes ddsch-
genooten maken dn de gangen nog een
praatje en storen er zich weinig aan de
voorschriften. Velen maken dan ook een
middagdutje, om weer wat in evenwicht te
komen.
Eén ding is verblijdend, de zee blijft
uiterst kalm en zeezieken zijn er niet op de
Monte Cervantes. Als dat de hee-le reis zoo
blijft, genieten we een zeldzaam voor
recht.
Aan H.M. de Koningin
hebben we in dit hooge Noorden een tele
gram verzonden van den volgenden inhoud:
Aan H.M. Koningin Wilhelmina,
Driehonderd leden der Nederl. Christel.
Reisvereeniging, op Spitsbergen herinnerd
aan dc kloeke daden der voorvaderen, be
tuigen Uwe Majesteit hulde en trouw.
v. DEURSEN, Voorzitter.
lijk. Zoo staan hier jongelui aan den aan
legsteiger, die plattegronden van de stad en
haar omgeving met aan de keerzijde enkele
winkelreclame aanbieden. Wat we hier op
70y2 graad Noorderbreedte stellig niet zou
den venvachten, zijn fruitwinkeltjes, waar
men bananen, kersen, aardbeien, enz. kan
krijgen. De ijsco's zijn hier echter vervan
gen door wagentjes met warme worst!
Midden in de stad is een klein pleintje
met wat miniatuur-boomen en een fontein.
De muziek van de Monte Cervantes heeft
zich hier opgesteld en zet in met enkele
mooie nummers van Grieg, een attentie, die
door de bewoners ten zeerste wordt op prijs
gesteld. Üie bewoners zijn waarlijk geen
Lappen en visschers meer. Ze zien er vrij
modern uit en hebben ook vrij moderne op
vattingen: de dameskapper ontbreekt er b.v.
niet. Hier en daar zien we aardige Noor-
sohe meisjes loopen in
schilderachtige Noorsche kleederdracht.
Handige fotografen staan klaar met opge
zette ijsberen om groepjes vreemdelingen
„en scène' op de gevoelige plaat vast te
leggen. De resultaten blijken echter van
twijfelachtige kwaliteit.
We wandelen rustig de hoofdstraat uit,
langs de prachtige natuurlijke haven, die
geheel door met sneeuw bedekte bergen is
omringd en uitstekend beschut ligt tegen
den kouden Noordenwind. Het klimaat is
dan ook in de Noordelijkste stad van onze
aarde zoo mild, dat we hier zonder overjas
aan wal kunnen gaan.
Voor de ramen der donkerrood geverfde
houten huizen staan overal bloeiende gera
niums èn de bewoners wuiven ons vriende
lijk toe. We komen ook langs groote pak
huizen, waar stolcvisch eh andere gedroogde
vischsoorten liggen opgestapeld. We loopen
even een levertraankokerij binnen, doch
moeten het hier uit den aard der zaak zeer
kort maken.
Aan 't eind van onze wandeling arrivee-
ren we aan het schiereiland Fulgnaes. Daar
staat een meridiaanzaal, met bronzen globe.
Deze is daar geplaatst ter herinnering aan
de Russisch-Skandinavische grondmeting en
draagt tot opschrift: Noordelijk eindpunt
van den 25 gr. 21 min. Meridiaan, die van
de IJszee tot aan den Donau door Noorwe
gen, Zweden en Rusland op bevel van ko
ning Oscar I en de keizers Alexander I
en Nicolaas I in de jaren 18161852 in on
afgebroken arbeid door landmeters der drie
landen werd verricht".
Na het avondeten gaan we nogmaals
aan den wal. De bemanning van de Monte
Cervantes heeft een wedstrijd georganiseerd
met „Spark" een voetbalclub uit Hammer-
fesf. Tegen betaling van één Mark heeft
men er toegang. De belangstelling zal wel
miniem geweest zijn. Ieder wilde hier wat
inkoopen en beladen met ij9beervellen, ren
dierhuiden- en geweien, walrustanden en
houtsnijwerk verzamelden we ons te onge
veer negen uur voor de Luihersche kerk. Dc
Duitsche passagiers hebben hier eerst een
kerkdienst gehad en nu houden wij hier,
i® de Noordelijkste kerk van de
aarde, een Hollandschen dienst.
■p ---**»•
DE ZEVEN ZUSTERS
Bij Kaap Mitra dringen we oostwaarts
Weer het land binnen, doch het blijkt on
mogelijk de Kruisbaai binnen te varen, die
geheel licht toegevroren, terwijl de ingang
door groote ijsblokken totaal is versperd.
Wel gelukt het ons, voorzichtig de Kings-
bay binnen te komen. Hier aan deze Konings
baai hadden den vorigen zomer de Russen
en Italianen
die Nobile gingen zoeken,
Kun hoofdkwartier opgeslagen. Nog steeds
staat hier de groote „hangar" indertijd
door Zeppelin- gebouwd, waarin Nobile dc
„Italia" stalde. We varen er heel dicht langs
De hangar is gebouwd bij de Noorsche
nederzetting Ny-Aalesund, het eeniige kolen
station, dat nog in werking is, dank zij de
subsidien van de Noorsche regeering. Het
valt ons op dat met name de laadinrichting
van Barentsburg veel moderner en groote)1
is dan die van Nieuw-Aalesund.
Wat niet minder onze aandacht boeide
is de indrukwekkende Koningsgletscher.
Eigenlijk zijn het twee gletschers. die zich
hebben vereenigd en als een 14 K.M. breede
ijsstroom langzaam afdalen naar de zee.
Veertien K.M. d.i. meer dan de afstand
Den Haag-Leiden, 't Lijkt haast ongeloof
lijk, doch Boedeker en Grieben zullen zich
wel niet vergissen!
De voet van den gletscher is zacht rood
getint door de z.g. bloedsneeuw. Die roode
kleur wordt veroorzaakt, door de alzen,
eigenaardige zoutwaterplantjes.
Des avonds, als we weer langs de kust
verder varen worden aan de horizon
talrijke ijsbergen
gesignaleerd, nu geen miniatuurtjes meer,
doch echte ijsbergen. Door onze kijkers zien
we, dat er bij zijn zoo groot als een flink
kerkgebouw. We hegrijpen nu beter de voor
zorg van den kapitein, toen we het pakijs
naderden. Als de mist komt opzetten en ons
schip zou tusschen zulke ijsbergen geraken,
dan ware het gevaar werkelijk niet denk
beeldig. Heel da staf van officieren komt
weer op de brug en we buigen scherp af
iaar het Oosten. Weldra zijn wij de gevaar-
ijke zóne voorbij en zetten dan weer koers
iaar het Zuiden.
Voor het laatst zien we het verstarde on-
lerbergzame Spitsbergen. Eons was het be-
le-kt met heerlijke loofwouden, waarin het
'ogelenkoor z'n loflied zong. Nu ligt het ge-
ïeel in de boeien van ijs en sneeuw cn vaart
'T; de 'ijzige poolwind door het grillige berg
end. Een beeld van het verloren paradijs!
Des avonds houden we, op hooger breedte
lan ooit te voren onze I-Iollandsche gods-
Jienstoefening, die geleid wordt door Ds. de
/ries, Hervormd predikant te Schildwolde,
in wel naar aanleiding van Psalm 8. Onder
stille aandacht luistert een talrijke schare
naar de verkondiging van het rijke Evan
gelie, dat ook hier in de Noordelijke IJszee
van Godswege tot ons wordt gebracht.
Des avonds genieten we van een interes
sante lezing van den heer Roorda te Arn
hem, en hooren allerlei bijzonderheden over
het leven der vogels; die we hebben gezien,
en over die welke meer in het binnenland
leven. In 't geheel komen er op Spitsber
gen een dertigtal voor, die er meestal alleen
in de korte zomermaanden vertoeven.
Eidereend, sneeuwhoen, raadsheer, burge
meester, sneeuw- en ijsgors, strandlooper en
bontbekplevier zijn wel de voornaamste
soorten, die de revue passeeren.
Dinsdag, 30 Juli 1929.
Hammerfest, de noordelijkste stad der
aarde staat vandaag op ons programma.
Des middags gaan we aan wal. Het „Aus-
boten" laat nog wel iets te wenschen over.
Er heerscht in de gangen bij dc valreepen
soms een ongelooflijke wanorde. Menigeen
krijgt het benauwd in.hét gedrang. Waar
de organisatie van het bedrijf aan boord zoo
voortreffelijk is, valt het te meer op, dat
voor de ontscheping niet een betere rege
ling getroffen kon worden.
In Hammerfest
loopt alles nog al vlot van stapel. De stad
heeft een prachtige natuurlijke haven en
ons schip kan op een honderd meter van
den wal voor anker gaan.
De stad valt ons erg mee. De beschrijving
uit Baedeker (1914) en onze fantasie had
den van Hammerfest een totaal verkeerd
beeld gevormd.
Zeker, de straten zijn ongeplaveid, doch
dat de traan- en vischlucht er onhoudbaar
zou zijn, is beslist onjuist. De huizen,
meestal van hout zien er niet onvriendelijk
uit en het comfort der samenleving valt
best mee en is stellig niet Middeleeuwscli
te noemen. De stad js electrisch verlicht.
Van half November tot eind Januari gaat
de zon er niet op, van 13 Mei, tot 29 Juli
gaat ze niet onder.
Wij zijn dus nu weer buiten het gebied
der middernachtzon gekomen.
Hammerfest is betrekkelijk nog een jonge
stad. Het werd in 1787 door Laplanders en
visschers gesticht. In 1801 telde het nog
'maar 71 inwoners, thans is de bevolking
gestegen tot meer dan 3000 zielen. Er is
.eigenlijk maar ééné straat, de Hovedgade
'(hoofdstraat) vanwaar kleine steegjes naai
de IJszee afdalen. Doch die hoofdstraat
heeft heel aardige winkels, waar men prach
tig pelswerk en mooie poolsouvenirs kan
lcoopen. Naar men beweert, is echter het
bontwerk stellig niet goedkooper dan bij
ons .terwijl er ook nog al wat imitatie aan
den man wordt gebracht Zoo kocht een
dame een vacht van een jong ijsbeertje, dat
bij nadere beschouwing een onvervalscht
geitenvel bleek te zijn. Daar de bewoners
bijna zonder uitzondering alleen Noorsch
spreken is het natuurlijk ook mogelijk, dat
het misverstand aan de zijde van de koop
ster is. Heel de stad komt in opschudding
als daar een 1500-tal vreemdelingen landen.
De bevolking ontvangt ons overal vriende-
Het kerkgebouw maakt een vriendelijken
indruk en is weldra geheel gevuld. Ook
enkele inwoners der stad, de vrouwen met
zwarte doek om het hoofd geslagen, wonen
onzen dienst bij. Zelfs een Noorsche heil
soldate is medé opgegaan met de schare.
Boven liet altaar is een prachtig schilder
stuk aangebracht: dc wandelende Petrus op
de golven van de Gallileesche Zee, terwijl
hem door Jezus de reddende hand wordt
toegestoken.
Daar betreedt Ds. Hoek den kansel. Op
verzoek van den plaatselijken predikant
draagt hij dé. Noorsche toga met typi-
sche Middeleeüwsohe kantkraag. De klokken
beginnen te luiden en een plechtige gods
dienstoefening vangt aan, die wel éen on-
vergctelijken indruk moet hebben gemaakt
op allen, die haar hebben bijgewoond.
Ds. Hoek sprak naar aanleiding van de
geschiedenis van Petrus, die we daar vóór
ons zoo aangrijpend zagen afgebeeld. Diep
onder den indruk van de ernstige Evangelie
boodschap verlaten we het kerkgebouw, na
dat we staande, met de Noren samen, het
Lutherlied hebben gezongen, op het orgel
begeleid door Dr. v. d. Drift.
Togen het middernachtelijk uur wordt
het anker gelicht en koersen we Zuid
waarts naar het rijk der fjorden.
De achtste brief stond in ons blad van
j.l. Dinsdag.
RIJK EN GEMEENTEN
DE FINANCIEELE VERHOUDING
Ontbinding der Commissie.
Bij beschikking van den Minister van Fi
nanciën en van Binncnlandsche Zaken is
ontbonden de commissie tot het voorberei
den cn ontwerpen van den algemeenen
maatregel van bestuur, bedoeld in art. 4,
laatste lid, van het wetsontwerp tot herzie
ning van de financieele verhouding tus
schen het Rijk en de gemeenten en wijzi
ging van enkele bepalingen der Gemeente
wet, met dankbetuiging.
BURGEMEESTERSVACATURES
PLAATSEN VOOR OUD-MINISTERS.
Naar we vernemen wordt het niet onmo
gelijk geacht, dat de, door het optreden van
Mr. P. J. Reyrner als Minister van Water
staat, openge\ allen burgemeestersplaats van
Hilversum zal worden beizet door den oud
minister van Onderwijs Mr. Waszink.
Deze zou dus niet meer voor Nijmegen in
aanmerking komen. Voor de Keizerstad
wordt nu genoemd Mr. v. Sonsbeek, burge
meester van Breda. Voor de daar ontstaan
de vacature zou dan oud-minister Lamhooy
in aanmerking komen.
Bij stukloopen van huid en voeten,
doorzitten, zonnebrand en smetten; maar
vooral ook bij brand- en snij wonden,
ontvellingen en allerlei huidverwondingen
Het verzacht en geneest
DRANKBESTRIJDING
NED. VER. TOT AFSCHAFFING VAN
ALCOHOLHOUDENDE DRANKEN
Algemeene vergadering te Alkmaar
Maandag is te Alkmaar de algemeene
vergadering van de Nederlandsche Vereen,
tot afschaffing van alcoholhoudende dran
ken gehouden.
Voorzitter was de heer P. van der Meu-
len. Deze constateerde in zijn openings
woord een voortdurenden teruggang in het
ledental. Voorts werd het jaarverslag be
sproken. De voorzitter werd gecomplimen
teerd en gehuldigd met het feit, dat hij
op 15 Febr. 20 jaar lid was van de vereen
De heer Ploeg, algemeen secretaris, hield
vervolgens een rede over het onderwerp:
Toestand en toekomst der N.V. Spr. stelde
vast, dat de drankbestrijding in de laatste
jaren zoodanige vorderingen heeft gemaakt
dat men in breede kringen de noodzakelijk
heid van de drankweer niet meer inziet,
zoodat de hieruit voortkomende verminde
ring van activiteit dreigt te leiden tot toe-
nming van de drinkgewoonten. En juist
in dozen tijd is van het alcoholisme zoo
veel gevaar te duchten.
Als leden van het hoofdbestuur werden
herkozen de heeren Ds. Horreus de Haas te
Zwolle, J. J. Wepster te Rotterdam en R. E.
Wieringa te Utrecht Herkozen werden de
aftredende leden van den vereenigingsraad,
de heeren Ds. D. Bakker te Amsterdam, J.
G. Jansonius te Iluizura en H. van derVlist
ENGELSCHE CALVINISTEN IN HOLLAND
DELFT - ROTTERDAM - DORDRECHT
LONGFELLOW.
De groote belangstelling, welke de En-
geische Calvinisten van wier bezoek aan
Holland wij vertelden in ons blad van
Maandag hebben voor ons vaderland en
onze geschiedenis, is gister zoo mogelijk
nog vergroot; in elk geval is zij verdiept,
door de aanschouwing der historisch ge
wijde plaatsen, door het wandelen op den-
zelfden bodem, dien onze voorvaderen
eens betraden.
Wij, Hollanders, raken eraan gewend,
dat ons land zoo rijk is aan plekken, die
voor de geschiedenis in het algemeen en
voor het Calvinisme in het bijzonder van
onvergelijkelijke waarde zijn.
liet lijkt soms, of wij de sprake der histo
rie niet meer verstaan.
Deden wij dat wel ik geloof stellig,
dat er van het voorbeeld der vaderen meer
bezielende kracht zou uitgaan. -
Dat wij hun voorbeeld (en wat meer
zegt!) hun geloof zouden nawandelen.
Voor den llollaridschtjn ^Calvinist, die
het voorrecht lie'eft gëhatï ééns ééli dag met
buitenlandsche geloofsgcnooten te dwalen
door onze oude steden, moet deze gedachte
wel zeer sterk spreken.
Het bezoek, dat we gister met de leden
van de Sovereign Grace Union brachten
aan Delft, Rotterdam en Dordrecht, heeft
ons historisch besef verlevendigd en we
zouden ons gelukkig prijzen, wanneer dooi
de lectuur dezer regelen hetzelfde ook bij
onze lezers het geval was.
NAAR DELFT,
waar we, na een wandeling langs het Oud
Delft, het mooiste, meest karakteristieke
grachtje van ons vaderland, bij het Prin
senhof wei-den opgewacht door den bur
gemeester, Mr. G. van Baren, die zo(
vriendelijk was he
gezelschap rond te
leiden in het huis
waar Willem de
Zwijger leefde
stierf. Ons trof de
jreken over Willem
il, den Ivoning-
tadhouder, wiens
ortret in de raads-
lal ze wel hadden
willen meenei
maar ook de volsla
gen onbekendheid met datgene wat niet
direct betrekking heeft op Oranje en het
Calvinisme. Hugo de Groot b.v. was hun
ten ecnenmale een vreemde.
In Hotel Centraal, waar mr. van Baren
ons een kop koffie heeft aangeboden, ver
tolkte rev. Charles Breed de gevoelens
van zijn landgenooten, toen hij in welgeko
men bewoordingen den burgemeester dank
te voor hetgeen ze hadden mogen zien.
„Alleen het bezoek aan Delft, aldus spr.,
zou onze trip naar Holland een succes ge
maakt hebben. De meest prettige herinne
ringen nemen we mee naar ons vaderland".
Dit was evenwel slechts een goed begin
van den schoonen dag.
IN ROTTERDAM
wachtten ons nieuwe verrassingen. Doch
tegelijkertijd gevoelden we allen, dat één
dag te kort is om al het moois van dit deel
Holland ook maar. vgor 'n klein deel
te bezien.
We wandelden langs de Groote Kerk,
langs het huis cn het standbeeld van Eras-
bij welk la atste rev. Atherton
een- rede heeft gehouden -voor-een aandach-
tilg publiek van Engelschenen Rot
terdammers! en begaven ons vervolgens
naar „Riche", waar een keurige lunch ge
reed stond. Ten zeerste was het gezelschap
voldaan over de smaakvolle wijze waarop
de tafel door den eigenaar, den heer Vogel,
was gearrangeerd met Engelsche en Hol-
lnndsche vlaggen en voor de Hollandsche
keuken had men niet dan de grootste be
wondering.
De tafel werd begonnen met „singing
praise"-, en met de volksliederen.
- Aan het .dessert heeft Mr. C. Beek en-
kamp de gasten iéts verteld va.n de betee-
kenis varï Rotter-
dam als centrum
van handel en
scheepvaart, als in
dustriestad, als
vlieghaven. Hij
roemde de prachti
ge havens en dok
ken en schetste de
ontwikkeling van
visschersdorp tot
wereldstad.
Na gesproken te
hebben van het on
vergetelijk schoone
en steeds wisselen
de aspect van de ri-
- vier en de schilder
achtige plekjes in de oude stad, besloot spr.
met in herinering te brengen het woord:
„Niets zonder arbeid", waarvan men de
waarheid in Rotterdam kan leeren. Doch
daarnaast wees hij op dat andere woord:
„Niets zonder God". Een goed Calvinist
tracht deze twee in zijn leven tot werke
lijkheid te brengen. Moge God zoo ein
digde hij ons helpen als wij daarnaar
streven.
Mr. R. Hanson heeft daarop in een
kort, hartelijk speechje mr. Bcekenkamp
dank gebi-acht voor zijn woorden en de
schitterende ontvangst,
In een vijftal auto's is het gezelschap ver
volgens naar de plek gereden waar de Pil
grim Fathers vanuit Rotterdam vertrok
ken naar Amerika. Op deze, aan herinne
ring zoo rijke plaats werd onderstaande
foto van de geroep genomen.
Het bezoek
AAN DORDRECHT
intusschen heeft de kroon gespannen.
Toen we om half vijf aan het station daar
aankwamen, waren ter verwelkoming aan
wezig burgemeester P. L. de Gaay Fort
man, mevrouw De Gaay Fortman en de
gemeentesecretaris van Dordt, Mr. K. J.
Poll.
In een touringcar, waarop de nationale
en de Dordtsche vlaggen wapperden, werd
naar het stadhuis gereden, waar de heer
De Gaay Fortman een rede hield.
Toen ik, zoo zei spr., in de courant laa
van uw voorgeno
men bezoek naar
Holland, verwonder
de het mij niet dat
ook Dordt op het
programma stond.
Onze stad toch ia
aan de S.G.U. wel
bekend door de Sy
node van 1618, waar
de beginselen der
vrije genade op zoo
schoone wijze zijn
geformuleerd.
Daar het gebouw
waarin de synode
vergaderde niet
bestaat, moest spr. volstaan met liet
laten zien van eenige schilderijen en gra-
die de ons welbekende beeldoij voor
den geest riepen.
Onnoodig te vermelden, dat de buitenge-
oon vriendelijke wijze waarop de burge
meester ons hier tegemoet getreden is, een
ïvergetelijken indruk heeft gemaakt
Behalve een tea, werd ons aangeboden
een mooi uitgevoerd boekje, in het En-
gelsch geschreven over de beteekenis van
Dordt, hetgeen de burgemeester met zijn
hahdteekening heeft will én voorzléft "e»
daardoor van dubbele waarde maökte:
Buiten wéchl te de "auto weer öm ond
lar de Groote Kerk te brengen, waar de
president-Kerkvoogd, de heer De Vos, ons
ontving en de architectonische, de kunst-
kerkschatten toonde. Het gouden avond-
alstel en de marmeren preekstoel wer
den om strijd geroemd. -
In Dordrecht hebben we verder nog be-
ocht de zaal waar in 1572 de Staten van
Holland vergaderden, de geboortegrond van
constitutioneele vrijheid en we heb-
ns stil laten gaan bij het genieten van
oud-hollandsch stedenschoon.
Spontaan hieven de Engelschen een* drie
werf hoera aan voor den Burgemeester,
toen hij van ons afscheid nam bij de Ge
meenteboot, welke ons naar Rotterdam te-
ruggbracht. Rev. Atherton stamelde ont
roerde woorden van diepgevoelde erkente
lijkheid.
Plechtig klonk het Engelsche koraalge
zang over het water.
Het was een hymn van lof en dank aan
God, die ons zooveel schoons te genieten
had gegeven.
Boven dit stukje lieten we afdrukken
eenige regels van den Engelschen dichter
Longfellow, die ons bij het schrijven in da
gedachte kwamen. Ze vertolken de stem
ming, die ons bezielde aan den avond van
dezen zoo welgeslaagden dag.
Zoo is het immers? Het gaat in ons le
ven ten slotte niet om vreugd of smart. Het
('oei ligt hooger. We moeten komen dichter
bij het einddoel van ons bestaan. Elke dag
moet ons daar dichter bij brengen.
Wij mochten beluisteren de stem van de
natuur.
Wij hoorden de stem van de historie en
van het heden.
Wij hoorden de stem van onzen God.
En wij belijden het: Uit Hem, door Hem,
tot Hem zijn alle dingen.
te Utrecht. hiervan en stelde voor deze aangelegenheid,
De afdeeling Rotterdam Noord had voor- voor zoover ze niet beter door plaatselijke
stellen ingediend tot het voeren van krach- organisaties kan worden behartigd, te stel-
tige actie voor onthouding onder sportbc-len in handen van de sportcommissie uit
oefenaars. Het II. B. erkende, de waarde de N. C. A. Aldus werd besloten.
De keurvorst Frederik Willem van Brandenburg met zijn gemalin Louise Henriëtte.
Zie het artikel D groot Kurvorst en de Hollarulsche cultuur" op bis. 9.
