ïlirumr |>i hsctje(£imrant
Dagelijks verschijnend Nieuwsblad voor Leiden en Omstreken
DE ZIEKTEWET 1929
EERSTE KAMER
BINNENLAND.
ABONNEMENT:
Per kwartaal 3.25
(Beschikkingskosten 0.15).
Voor het Buitenland bij Weke-
lijksche zending n 5.—
Bij dageüjksche zending 7«-
Allies bij vooruitbetaling.
Losse nummers 5 cent
met Zondagsblad 7% cent.
No 2793
Bureau: Hooigracht 35 Telefoon 2778 Aangesloten op het streeknet Lisse. Postbox 20 Postgiro 58936.
ZATERDAG 13 JULI 1929
ADVERTENTIE Ns
Van 1 tot 5 regelsL17Vi
Elke regel meer m O22\\
fngez. Mededcelingcn
van 1—5 regels 2.30
Elke regei meer m 0.45
Bij contract belangrijke korting.
Voor het bevragen aan het bureau
wordt berekend 0.1Q
3
10e Jaargang.
Dit nummer bestaat uit VIER bladen,
EERSTE BLAD.
EN
HAAR WERKING
DE BEDRIJFSVEREENi' 1G
Het ligt in de bedoeling de Ziektewet
in het begin van 1930 volledig tot uit
voering te doen komen.
Reeds eerder hebben wij in ons blacl
gewezen op de beteekenis van deze W et,
zoowel voor de bedrijven als voor de pa
troons en arbeiders.
Zien wij het goed, dan is aan de te
vormen bedrüfsvereeiiiging de taak deze
Wet uit te voeren.
Aanvullend zal optreden de Raad van
Arbeid.
Nu reeds blijkt dat er zeer veel ambi
tie is onder de verschillende daarvoor
in aanmerking komende bedrijven.
De bedrijfsverenigingen die een
half dozijn jaren hebben gewerkt voor
de uitvoering der Land- en Tuiubouw-
Ongevallenwet hebben ongetwijfeld een
beteekenende voorsprong.
Om meer dan een reden.
Eerstens zijn deze organen ingesteld
©p de werkwijze.
Vervolgens hebben zij ieder een aan
tal leden, grooter of kleiner, dat auto
matisch zich zal aansluiten, bü de be
drijfsvereniging die in samenwerking
en overleg met de daarvoor in aanmer
king komende landarbeidersorganisaties
zal worden opgericht
Voorts is van beteekenis, dat de ter-
minilogie der Ziektewet op tal van on
derdeden parallel loopt met de Land-en
Tuinbouw-Ongevallenwet, althans dit
voordeel heeft van een kennen der be
doeling die de Wetgever heeft voorge-
etaan bü de vaststelling der redactie.
In heel de opzet komt duidelpk uit
dat de organisatorische begrippen tot
waardeering zijn gebracht.
Vooral dit laatste is te loven.
Sociale wetgeving moet blijven buiten
de sfeer der kansen, d. w. z. de moge-
lükheid om door uitvoering er beter van
te worden in speculatieven zin, moet ab
soluut contrabande zün.
Bü nauwkeurige lezing van den tekst
der Wet zal het voor een niet gering deel
afhangen van de houding die hierbij
wordt ingenomen door de Organisaties
en de Overheid.
Het moet niet kunnen gebeuren dat
zich herhaalt, wat bü de uitvoering der
L. O. W. 1922 is voorgekomen, dit n.i.
dat bü dê uitvoering een scsiale Wet uit
gebuit wordt en door een onjuiste con-
curreerende manier de volwaardige be
drijf s vereen i ging wordt achter gezet.
Ons is bekend dat pogingen zijn aan
gewend en ook geslaagd om door aan
bieding van zekere voorwaarden leden
van bedrijfsvereenigingen weg te halen.
Natuurlijk kan een goede bedrijfsver-
eeniging zulke voorwaarden niet geven
aan werkgevers. Bedrijf svereenigingen
bezitten geen eigen maatschappelijk ka
pitaal dat als reserve kan worden aan
gesproken om beloften in te lossen.
Of daar niets tegen te doen is
Mogelük. wel, maar in ieder geval
lal het met de uitvoering der Ziekte
wet niet zoo loopen.
Er kunnen voor de uitvoering der
Ziektewet twee soorten van bedrit fs-
vereenigingen in aanmerking komen.
Artikel 90 der Wet noemt de ver-
eischWa daarvoor.
Eigenlijk zün er denkbaar drie
*°De eigenüik bedoelde, wü zouden
willen zeggen de gewenschte bedrpfs-
vereeniging is die, welke is opgericht
door een centrale organisatie van werk
gevers en van arbeiders.
Een andere soort is die welke is op
gericht voor 1 Juli 1929 door een ver-
eeniging van werkgevers:
en nog een andere soort is die welke
is opgericht (ook voor 1 Juli 1929)
door een of meer vereenigingen van
werkgevers en arbeiders.
Deze beide laatste worden «hter
voor niet langer dan voor een tijdvak
van vüf jaar erkend, na vuf jaar moet
opnieuw erkenning worden aange-
"ïtebèide laatste soorten zullen wel
gevormd zün voor 1 Juli 1929.
Het zal van allerlei afhangen of deze
zullen worden erkend en in de toekomst
zal moeten blijken de mogelijkheid van
langeren levensduur.
De bedrjjfsvereenigingen zullen wor
den bestuurd door patroons en arbei
ders. Bij stemmingen wordt toegepast
het pariteitstelsel.
Voor toelating is vereischt een inge
schreven loonbedrag van 2i/> millioen.
Voor uitkeering komen in aanmer
king de in artikel 2 der gewijzigde wet
genoemde personen die bij wijze van be
roep tegen loon arbeid verrichten.
De loongrens is gesteld op 3000.
per jaar.
De uitkeering bedraagt 80 van
het dag!'on.
De premie wordt door de werkgever
en de arbeider, ieder voor de helft be
taald. De premie of kosten die de ar
beider heeft te betalen als zijn patroon
lid is der bedrijfsvereeniging mag ech
ter niet. hooger zijn dan de Raad van
Arbeid zou vorderen. Het is natuurlijk
mogelijk dat te eeniger tijd de kosten
bij een bedrijf svereeniging hooger zijn
dan bij een Raad van Arbeid. In dat
geval is het meerdere te betalen dooi
den patroon.
Praktisch zal wel niet veel kans hier
op zijn, maar door het onderling om
slagstelsel dat door de bedrijf svereeni
ging zal worden toegepast blijft deze
kans aanwezig. Wij meenen dat dit laat
ste wel geen bijzondere reden zal zijn
voor de werkgevers om zich bij den
Raad van Arbeid te vervoegen.
De gehuwde vrouw ontvangt bij
zwangerschap en bevallling uitkeering.
Zes weken voor de bevalling kan de
uitkeering worden verzocht onder over
legging van een verklaring, of van een
geneeskundige of van een vroedvrouw.
Bij bevalling van een gehuwde ver
zekerde wordt uitkeering gedaan, min
stens gedurende zes weken en ten hoog
ste gedurende zes maanden.
In het algemeen bestaat het recht op
uitkeering tot een maximum tijdsduur
van 26 weken, voor alle verzekerden.
De bedry fsvereeniging moet krach
tens liet bepaalde in artikel 104(h) een
reserve vormen. Als reserve moet jaar
lijks afgezonderd worden ten minste 5
percent van het gezamenlijk bedrag der
premiën dat in het afgeloopen kalender
jaar is ontvangen, totdat ten minste de
helft van het bedrag bereikt is dat in de
laatstverloopen 3 kalenderjaren jaar
lijks gemiddeld is uitgegeven aan uit-
keeringen en kosten van beheer.
Daarnaast moet een fonds worden
gevormd waarvan de gelden bestemd
zijn tot het nemen of bevorderen van
maatregelen welke strekken om ziekte
van ingevolge de wet verzekerde per
sonen te voorkomen of welke de genees
kundige behandeling ten goede komen.
En dan is er nog meer te reserveeren.
Jaarlijks moet gestort worden in een
fonds 4 per duizend van het loon dat
in het afgeloopen kalenderjaar voor de
premiebetaling in rekening is gebracht.
Naast de gewone opbrengst die door de
leden moet worden gedaan treden dus j
de drie genoemde stortingen op.
Vanzelf is dit geldig voor bedryfs-
vereenigingen en den Raad van Ar-
Deze Wet is in zyn allereerste wor
dingsstadium afkomstig van onzen on-
vergetelijken Talma. Het eind stadium
is bereikt onder het belijd van een man
die veel, zeer veel voelt voor sociale
gerechtigheid. Daarvoor, het is hier
mede gebleken, hebben wij niet noodig
een aparte groep van menschen die bij
een stembus komen leuren met sociale
eischen.
De geschiedenis met de Ziektewet
gaf veel te leeren.
Tenslotte nog dit:
By het in werking treden der Ziekte
wet vervallen van rechtswege alle po
lis-overeenkomsten betreffende over
name van het z.g. ziekte-risico.
Te veel betaalde premie wordt gedeel
telijk na aftrek der noodige kosten
hiermede verband houdend, terug be
taald.
Laten nu de werkgevers wel toezien
waar zy zich aansluiten.
De Christelijke Middenstandsvereeri-
ging zal voor haar leden oprichten een
eigen bedryfsvereeniging.
De Christelijke Boeren- en Tuinders-
bond doet hetzelfde.
Ongetwijfeld zullen ook andere rich
tingen hetzelfde doen.
Er is hiermede en hierdoor een goede
gelegenheid eigen organisatie te ver
sterken.
Laten onze werkgevers die christelijk
georganiseerd zyn dit vooral niet ver
geten.
Het Suikerwetje uitgesteld
FINANQIEELE VERHOUDING
TUSSCHEN RIJK EN GEMEENTEN
MET 37-4 STEMMEN AANGENOMEN
AFSCHEID VAN DEN PRESIDENT
Vergadering van 12 Juli.
OVERZICHT
beid.
Wij wijzen op deze aangelegenheid
met bijzondere bedoeling.
Er zijn n.l. meeningen van allerlei op
vatting met betrekking tot de kosten
die de uitvoering der ziektewet be
treffen.
Hebben wy niet kunnen hoorep b.v.
deze meening, dat die kosfen nog al
zullen meevallen. Vanzelf ligt het er
maar aan wat men daaronder verstaat.
Zelf hoorden wy op een bijeenkomst
waar een inleiding gehouden werd over
deze materie spreken over een bedrag
van enkele guldens per duizend loonbe
drag. Zij die dat denken zullen zeker
en gewis worden teleurgesteld. Nie
mand kan met eenige zekerheid een cy
fer noemen.
Statistisch zal het zeker niet kunnen
om de eenvoudige reden dat in ons land
nimmer een dergelijke verzekering is
toegepast.
Afgeleide cijfers kunnen weinig be
trouwbaar worden geacht.
Er is een groote verscheidenheid van
ziekteverzekering op polisvorm aange
gaan met zeer differentieele rechten.
Wat gewoonlijk wordt verstaan on
der „goedkoop" zal deze Wet wel niet
zyn. Daarmede willen wij niet zeggen
dat deze wet „te duur" zal zyn.
Ongetwijfeld zal veel afhangen van
allerlei factoren die hierbij kunnen op
treden. De uitvoering zal veel bedacht
zaamheid vergen van de betrokkenen,
zoowel van de administratieve als van
de medische zyde gedacht.
De besturen hebben voor zich een
taak die krachtens den aard en de be
doeling krachtige samenwerking eischt.
Ongetwijfeld is deze Wet een ernstig
pogen om veel ellende te lenigen en zoo
mogelijk te voorkomen.
Bij een goede gezonde en verzorgde
arbeider heeft het bedrijf groot belang.
De organisatie heeft hier een groot
werk te verrichten.
De samenwerking tusschen de pa
troons en de arbeiders is mede een mid
del om te bestrijden het revolutie be
ginsel.
De leer van de klassenstrijd komt in
het gedrang. En de triomf zal wezen
daar waar een juiste verhouding wordt
bewerkt in de samenwerking.
Onze levensbeschouwing krijgt voor
de levenspraktijk hier een pracht kans.
Minister de Geer heeft gistermorgen nog
•n rede van anderhalf uur gehouden en
daarin aan verschillende bemerkingen op
zijn groote werk en in 't hijzonder aan zijn
„gcharnasten tegenstander" zooals de mi
nister hoffelijk zeide alle eer bewezen.
Wat een der voornaamste bedenkingen be
trof, n.l. het ontnemen aan de gemeenten
van de bevoegdheid om er c.q. nog een eigen
Inkomstenbelasting op na te houden, toonde
de minister aan, dat zulks in strijd met de
logica ware geweest. Het ging er juist om
een belangrijke nivellecring in de belasting
heffing tot stand te brengen. En in dien ge-
dachtengang is de bevoegdheid tot het bo
vendien heffen van een Gem. Inkomstenbe
lasting een onmogelijkheid, omdat dan het
kwaad, dat men wilde bestrijden, al spoedig
weer zou kunnen herleven.
Niet minder afdoende was 's ministers be
toog o\cr de autonomie der gemeente. De
heer Wibaut moest, voor ons besef, volkomen
het onderspit delven, al was de minister zoo
iendelijk om aan te nemen, dat
:.-dcm. opponent dat punt allesbeheer-
schend was en hem zoo ernstig misschien
zelfs zoo teer was, dat het een onoverko
melijke hinderpaal vormde om de oppositie
te laten varen.
De heer Koster, die, naar liberalen trant,
zoo keurig van twee walletjes had willen
eten hij praatte voor en tegen tegelijk
werd daarover ook keurig „gewalst", om zijn
eigen beeldspraak over te nemen.
De Kamer, die naar huis verlangde en
daarom zonder verzet bij den aanvang der
vergadering besloten had de behandeling van
het Suikerwetje uit te stellen tot na het re-
cès toonde geen behoefte aan replicecrcn.
Met 37 tegen 4 soc.-dcm. stemmen blijk
baar wenschte men den heer Wibaut niet al
leen te laten staan werd het wetsontwerp
aangenomen. Daarmee was een inderdaad
belahgrijk en grootsch werk tot stand geko-
cn.
De Kamer had dit reeds uitgesproken en
bevestigde deze meening door den minister
na de stemming met zijn succes hartelijk
geluk te wenschen. Als een der laatstcn za
gen we ook den heer Wibaut zijn overwin-
nenden tegenstander de hand drukken.
Het parlementaire werkjaar was hiermede
afgesloten. De laatste vrucht, die geoogst
werd, was waarlijk niet de minste. Stellig
zal de nieuwe regeling van de financieele
verhouding tusschen Rijk en Gemeenten een
evenement in de parlementaire geschiedenis
blijven en aan minister de Geer duurzaam
als eon groote verdienste worden aangere
kend.
Ook wij brengen den minister gaarne hul
de voor zijn knappe, origineele prestatie.
Aan het slot nog een kleine plechtigheid.
De bijna 83-jarige Kamerpresident nam
afscheid. I-Iij blijft nog wel lid van de Ka
mer, maar als voorzitter stelde hij zich „on
herroepelijk" niet meer beschikbaar. Door de
Kroon zal dus tegen den a.s. derden Dinsdag
van September oen nieuwen leider voor onze
Senaat moeten worden aangewezen.
In een vlot, hartelijk en dankbaar speechje
im Baron v. Voorst afscheid. De oud-i
nister Rink vertolkte op voortreffelijke wijze
de gevoelens van groote sympathie en waar
deering van de Kamer voor haar voorzitter.
Minister Kan maling toonende aan mo
gelijke precedenten richtte kort en warm
namens de Regcering woorden van erkente
lijkheid tot den zoo bij uitstek ministerieelen
doch onpartijdigen leider der Kamerverga
deringen.
Op alle redevoeringen volgde levendig en
lang applaus.
Daarna nam de President met een hand
druk van de aanwezigen afscheid.
„Alvorens" uiteen te gaan, moest de Ka
mer worden gefotografeerd.
's Voorzitters laatste daad was de bezoe
kers der tribunes „en ook de pers" uit te
drijven.
Desniettemin wenschen we den generaal
van harte een lang „otium cum dignitate"
toe.
VERSLAG
Bij den aanvang der vergadering kwam
•n voorstel in van een drietal leden der
Kamer om
het Sn?kerwet]e
het na het
i Niemand had bezwaar. De zaak zelf wordt
door ccnig uitstel niet geschaad, verklaar
den de heeren v. Lan schot (H. K.)
Col ij n (A. R.) en dus hadden ze daartegen
geen bezwaar.
Z. h. s. werd besloten het wetsvoorstel
de agenda af te voeren.
Voortgezet werd daarna de discussie
het wetsontwerp in zake de
Gemecntelinanciën.
MinisterdeGeer zette zijn rede voort.
Hij behandelde in de eerste plaats de cri-
tiek op de afschaffing der Forensenbelasting.
De bezwaren van de heeren Slingenl.crg en
de Veer worden door weinig gemeenten e-
decld, ook colleges van Ged. Staten stemmen
met de afschaffing in. Deze is van belang,
omdat de Forensenbclasting meer en meer
ging drukken op de minder-draagkrachtigen.
Er zijn gemeenten, die als wolven op deze
menschen aanvielen om luttele bedragen
machtig te worden.
De Fondsbelasting en de afschaffing aer
Forensenbclasting hangen samen. Om die al-
schaffing is ook sterk vastgehouden aan de
80 opcenten op de Fondsbelasting. Toon die
80 op 100 werden gebracht zijn dan ook ex
tra-waarborgen gesteld om ongewenschte ge
volgen te voorkomen.
Het recht op integrale vergoeding voor de
wettelijk verplichte uitgaven der gemeenten
ontkende de minister; relatief is
lijk wel recht. Men bedenke, dat Rijken
gemeenten aan een gemeenschappelijk doel
De wenken omtrent herziening der garan
tie na 5 jaar, zullen stellig door een toe-
komstigen wetgever ernstig worden over
wogen, verzekerde de Minister.
Bij de formule der garantiebepaling is ge
zocht naar een behoorlijk gemiddelde en
daarom zijn allerlei wisselvallige (actoren
ter zijde gelaten. .„n«„
Dc kosten van de nieuwe regeling zulle"
veimoedelijk wel uit het accres der midde
len gevonden kunnen worden.
In dat verband deelde de Minister mede,
dat hij dezer dagen aan de betrokkenen bij
den drankhandel heeft laten weten, dat de
accijns weer verhoogd zal worden, indien de
toestand blijft bestaan, dat dc ingevoerde
verlaging voor het overgroote deel
zakken van den drankhandel bleet
dwijnen.
De vrees of de gemeenten alle wel
toekomst uit zullen komen met de n
uitkeering en de helling van opcenten op de
Fondsbelasting, deelde de minister niet. Mc
nige gemeente zal in beter conditie geraken
dan zil nu is. F.n voor bijzondere omstandig
heden Is er voor haar nog wel een ultwegie.
Daarna kreeg de heer Koster zun beurt
eze sloeg met zijn haltslachtige politiek
weer een mal figuur.
AiM'haffing van de zakelijke bedrijfsbelas
ting viel buiten dit ontwerp. Het lag met
op s Ministers weg om het gemeentelijk be
lastinggebied te verengen; hij beoogde al
leen de Inkomstenbelasting weg te nemen
cn «lijkniatiger druk te bevorderen.
Vn'uuil.jk is het mogelijk, dat gemeenten
die tr wal ruimti komen voor te zitten, wat
rroe* raaa ui.„even. Maar een volmaakte
roebnu is e-a-.^iin mogelijk als een expres-
r-in 'die aan aiie lusschenstations stopt.
AU ne Regeering aan de natie een last van
91 milhien oplegt, mrct zij ook ^aarl)°rge"
hebben, dat het doel wordt bereikt. En daar
voor kan eenig toezicht op het beleid der ge
meentebesturen noodig zijn.
Staatsrechtelijk Is de gemeenlcülke auto-
nom.ic nooit geheel onaangetast geneest. Het
belastinggebied van gemeentenen provim
cies moet gt hnilteerd zijn. Men kan haar
veen onbeperkt! vrijheid van handelen laten
f i een goed geregclden staat.
De heer Wibaut erkent een natuurlijke
grens voor helastinglietting Welnu, in dit
wetsontwerp wordt die natuurlijke grens b
""zoude mogelijkheid van een eigen Inkom.-
atonbelMting zijn gelaten, dan kreeg men
een gedeelde verantwoordelijkheid voorde
heffingen Het Rijk belt eerst naar billijk-
Seid tïn alle contribuabelon en tan daarom
de vrijheid voor aparte gemeentelijke hef
fingen niet toelaten. Wie deze laatste wil,
moet tegen het Fondsstelsel zun.
De Minister is overtuigd, dat de gemeen.
ten niet maar tn een soort vvanhoopsstem-
ming het wetsontwerp toejuichen.
Er is geen sprake van, dat de Regecn g
met haar voorstel do gemeenten in Laar so
ciale taak zou willen belommeren De heer
Wibaut ziet het zoo, maar dc Minister hoopt
dit de tiid verzoenend zal werken.
AI zdlen in de toekomst misschien onder-
Beschikte wijzigingen noodig zijn, de Min s
ter hoopte dat de Kamer bet beginsel van
et wetsontwerp zal willen aamaa^eiV
Er werd niet gerepliceerd, maar de heer
f i b a u t vroeg stemming.
Het wetsontwerp werd aangenome
m?eg;nTem4deS:erhe"eren Wibaut, Rugge.
°DeD Minster^wenf1 van a„e zijden getuk-
gewenscht
ring had gelezen, groepten alle leden samen
rondom de voorzitterstafel.
De Voorzitter zeide, dat tot zijn leed
wezen in de pers reeds een bericht was gepu
bliceerd o* »r zijn voornemen om heen te
gaan als voorzitter. Hij kon de Kamer dus
thans geen nieuws vertellen. Reeds eenige
maanden geleden had hij er zich rekenschap
van gegeven, dat het ougenblik gekomen is
voor hem om als voorzitter heen te gaan. Hij
deed daarvan mededecling aan don Minis
ter van Binnenlandsche Zaken. Zijn besluit
is nu onherroepelijk.
Toen ik, aldus de voorzitter, jaren geleden,
het commando neerlegde over het regiment
Grenadiers en Jagers, had ik voor mijzelf
de overtuiging, dat ik alles had gedaan wat
ik had kunnen doen in bot belang van de
militairen. Wanneer ik thans, na 15 jaren
het voorzitterschap neerleg, heb ik de ver
zekering, dat ik al het mogelijke gedaan heb
's lands belang. Steeds heb ik den rechtea
eg gevolgd.
Gij allen hebt mij bij het vervullen van
mijn taak steeds gesteund. Daardoor heb ik j
het ook zoo lang kunnen volhouden. Voor I
I dezen steun breng ik u allen, hartelijk dank.
I Een algeheel afscheid neem ik echter niet
van u. Nog dikwijls hoop ik u allen te mo
gen ontmoeten. (Applaus.)
Hierna nam oud-Minister Rink, het oud
ste lid in jaren, het woord. Hij sprak aldus:
Mijnheer de Voorzitter.
De mededecling, welke wij zooeven uit
uwen mond moesten vernemen, heeft de
Kamer diep getroffen.
Het zal mij, als na u, het oudste lid der
Kanier, naar leeftijd, naar ik vertrouw, niet
euvel geduid worden, indien ik behoefte
heb, de gevoelens, welke in dit oogenblik de
Kamer bezielen, onder woorden te brengen,
gevoelens, waarin alle leden der Kamer
overeenstemmen en welke, naar ik weet, ge
deeld worden door de heeren griffier en
commies-griffier en door de heeren ambte
naren der griffie.
Het is vóór alles een gevoel van oprecht
leedwezen, dat zich van ons meester maakt,
nu wij moeten vernemen, dat u, nog steeds
'n toonbeeld van jeugdige kracht, den voor-
zitterszetel gaat verlaten, welke door u ge
durende een reeks van vijftien achtereenvol
gende jaren met zooveel eere werd ingeno
men.
De kalme waardigheid, de volmaakte on
partijdigheid, het onverstoorbare geduld,
•aarmede u, onafgebroken en onder alle
omstandigheden, uw hooge ambt hebt ver-
onze werkzaamheden hebt geleid, I
maken dat wij uw heengaan als voorzitter I
gevoelen als een ernstig verlies, dat het door
ons als een werkelijk genus zal worden be
schouwd, als wij uw nobele figuur voortaan
niet langer den voorzittersstoel zien bcklce-
den.
Uit den aard der zaak hebben wij uw be
sluit te eerbiedigen. Maar u zij de verzeke-
ring gegeven, dat wij u niet zien heengaan
zonder groote erkentelijkheid te gevoelen
voor de hoogst welwillende gezindheid,
waarvan u jegens de vergadering in hei
algemeen en elk barer leden in het bijzon
der, steeds blijk hebt gegeven. Een geest van
welwillendheid, welke er ongetwijfeld toe
heeft bijgedragen om ook bij de leden onder
ling dien hoffelijkcn toon te handhaven,
welke zich, ook bij ernstig meeningsver-
schil, nimmer pleegt te verloochenen.
Mochten wij uit uw woorden kunnen op
maken, dat hot in uw plannen ligt, als ge
woon lid tot ons terug te keeren en in ons
midden plaats te nemen, houd u dan verze i
kerd, dat wij u dan slechts met eerbiedige I
en vriendschappelijke gevoelens zullen tege
moet treden.
Onder alle omstandigheden zal de periode
van uw voorzitterschap trt in lengte van da
gen bij deze Kamer in dankbare herinnering
blijven voortleven. Ons aller wensch is. dat
u nog menig gelukkig jaar in blijvende ge
zondheid moge beschoren zijn.
Mijnheer de voorzitter, het ga u wèl. (Ap-
VERK1EZINGSVARIA
ZIJ, DIE LEDEN VOOR DE GOEDE ZAAK,
Des avond na de verkiezing wordt door het
partijbestuur dank gebracht aan allen, die
medewerking hebben verleend.
Dat is goed: een woord van erkentelijkheid
is soms meer dan goud waard.
Bij de opsomming wordt wel eens iemand
of iets, een persoon, een corporatie of ecu
krant vergeten.
Natuurlijk, de beste breister laat wel eens
een steek vallen.
't Is ook niet altijd even erg, want ook
zonder dankbetuiging in een vergadering
weten onze menschen wel, hoe en door wie de
propaganda gevoerd is.
Maar één categorie is naar ik meen
overal vergeten en niemand denkt er aan.
Een woord van hartelijke dankbetuiging
dient gebracht aan hen, die een verre reis
maakten, die werk en loon dierven, die een
druk huishouden in den steek lieten;
maar inzonderheid a?.n de zieken, zwak
ken en ouden van dagen, die pijnlijdend eu
moeitedragend hun plicht vervulden.
Niet de plicht, welke de wet oplegt
wettelijk hadden zij geen verplichting
maar zij gingen omdat zich van Godswcgp
geroepen achtten invloed te oefenen op net
bestuur des lands.
Ons blad gaf er een enkele foto van: oud
en zwak, en toch naar de stembus; beginsel-
menschen.
Men heeft ze gedragen in de auto. terwijl
ze tranen in de oogen kregen: van blijdschap
over de uitgevoerde taak; van pijn door «ie
rustverstoring.
Heeft niemand hen gedankt voor dit offer
aan het beginsel gebracht?
Dan doe ik hel bij dezen!
Plagerige voorzitters.
Met twee bureau-voorzitters heb ik een
appeltje te schillen. Misschien zijn er meer
zoo geweest; dan hoor ik dat wel en dan
geef ik de besturen der kiesvereenigingen
dringend in overweging om op zulke lastige
menschen toe te zien
Een voorzitter heeft niet het wettelijk en
oei minder het zedelijk recht om het de
kiezers lastig te maken. Zijn plicht is, om
binnen de grenzen der wet, de veikiezings-
werkzaamheden zoo vlot mogelijk te docp
verloopen.
Mis ging dan ook die voorzitter, die als
volgt optrad.
Een kiezer en zijn vrouw kwamen samen
tei sten.bus. De laatste .had wèl een oproe
ping ontvangen, de eerste volgens zijn z.eggep
niet.
De Voorzitter weigerde om voor hem een
nieuwe oproopingskaart te schrijven, welke
juist met het oog op zu'ke gevallen, altijd
aanwezig zijn.
Toen een ander kiezer hem op zijn plicht
wees, kreeg deze eerst een barsch en zeer on
juist antwoord (want een kiezer heeft wel
het recht om aanmerkingen te maken) en
vervolgens vorderde de voorzitter van den
kiezer dat hij eerst naar het stadhuis zou
gaan om een le. Timatie-bewijs.
Zulk optreden is op zijn minst onhebbe
lijk en ik hoop, dat het betrokken partijbe
stuur, dat van deze zaak op de hoogte is ge
bracht, niet zal nalaten om deze tnan tot de
orde te doen roepen.
Gelijk ook noodig is met een andere voor
zitter
Sommige vrouwen hadden op zeker stem
bureau eenige oproepingen gedeponeerd,
met de mededeeling, dat de man wegens
plans.)
Hierop nam Mr. Kan, Minister van Bin
ncnlandsche Zaken en Landbouw, 't woord
Hij zeide. dat al zou het in strijd zijn met
alle antecedenten, de Regcering behoefte
had van haar gevoelens te getuigen. De
Regeering heeft met groote erkentelijkheid
bewondering den voorzitter steeds gade-
lagen. De Minister was den lieer Van
Voorst tot Voorst dankbaar, dat hij de Re
geering niet in den steek liet gedurende de
laatste jaar, aangezien de keuze van
voorzitter der Eerste Kamer een zeer mnei
lijke is en geheel aan de Kroon wordt over
gelaten. Minister Kan meende, dat onnioge
lijk een meer ministerieel, doch tevens on
partijdig president te vindon zou zijn, als
de heer v. Voorst zich steeds had betoond.
Wie hem, den 82-jarige aanziet, is over
tuigd, dat in de registers van den burger
lijken stand ergens een vergissing inoet zijn
begaan. Voor zijn veeljarige en belangrijke
werkzaamheid had ook de Regeering be
hoefte hem hulde te brengen. (Applaus.)
De Voorzitter nam daarna met een
handdruk van de aanwezigen afscheid.
In een hoek«van de zaal wachte reeds de
fotograaf, zoodat publiek en pers spoedig
ter deure werden uitgedreven.
ziekte niet kon komen.
Het lijkt me te prijzen, dat een stembureau
dergelijke oproepingen doorzendt; dat voor
komt noodeloos geschrijf.
Maar het is m i. heelemaal mis. dat de
voorzitter er later bijna niet toe te bewegen
was om deze zieken te laten stemmen, toen
ze per auto gebracht werden.
Mij dunkt zoo, dat hij heel eenvoudig de
oude oproeping in ontvangst had kunnen ne
men zonder aanteekening, of anders ware
er een nieuwe te schrijven.
Maar het past een voorzitter zeker niet
om het de kiezers lastig te maken.
Dat moest men althans van de stemdwang
geleerd hebben.
Afscheid van den Voorzitter.
OFFICIEELE BERICHTEN
ONDERSCHEIDING.
Bij Kon. besluit is toegekend de bronzen
eeremcdaillc der Oranje Nassnu-Orde aan C.
der Hklde te Schiedam, schipper
RIJKSVERZEKERINGSBANK.
Bij Kon. besluit is benoemd hij de Rijks
verzekeringsbank als assistent routiolcerei'd
geneeskundige M. H. Tromp, on als g.-nees-
kundige bij de medische afdeelinp dier in
stelling J. de Rooy, beiden Ihans tij.lelijk.
TOEZICHT SPOORWEGEN.
Bij Kon. besluit is benoemd tot commies
bij het Toezicht op de Spoorwegen A.
Schnepper te 's-Gravcnhage.
VERKIEZING EERSTE KAMER.
Het Centraal Stembureau voor de verkie-
ng van de leden der Eerste Kamer zal op
Dinsdag 16 Juli 1929. des middags te 5 uur
in de oude raadzaal in het Stadhuis te
s-Gravcnhage een openbare vergadering hou
n, teneinde te beslissen over ile geldigheid
BELASTINGDIENST.
Bij Kon. besluit zijn benoemd tot ontvan-
?r iler invoerrechten en accijnzen te l'trecht
II. F. C. van Lelyveld te Amsterdam; tot in
specteur der registratie en domeinen te Rot
terdam de ontvanger dier middelen A. J.
Soest aldaar, inspectie der directe be
lastingen.
TARIEFCOMMISSIE.
Bij Kon. besluit is op verzoek met ingang
van 1 September eervol ontslagen uit 's Rijk6
dienst met dank H. F. C. van Lelyveld, eerste
secretaris der Tariefcommissie, bedoeld bh
art. 7 der Tariefwet 1924.
BURGEMEESTER.
UITVOERING DER ZIEKTEWET
bevoegde zijde deelt men ons mede,
yenigingen, in wier bedoeling het ligt
ing te vragen als bedrijfsvereeniging
dor Ziektewet, thans reeds die er
kenning kunnen aanvragen. Voor de wijze,
waarop die erkenning moet worden aange
vraagd en de stukken, die bij de aanvraag
dienen te worden overgelegd, wordt venvezen
le beschikking \an den minister van
Arbeid, [lande! en Nijverheid ven f. Jut,
1929. opgenomen in de Staatscourant var
idag 10 Juli 1929, no. 132.
RIJWIELPLAATJES
16 JULI VERKRIJGBAAR.
Met ingang van 10 Juli 1930 rullen op de
Kantoren der posterijen verkrijgbaar rijn de
da I 1 a 51 n 8 m r n voor hei he.
oc I Inslinptijdvak aanvanpende 1 Aumwlus 1'>XI
I en eindigende 31 Juli 1930.