ïlirumr |>i hsctje(£imrant Dagelijks verschijnend Nieuwsblad voor Leiden en Omstreken DE ZIEKTEWET 1929 EERSTE KAMER BINNENLAND. ABONNEMENT: Per kwartaal 3.25 (Beschikkingskosten 0.15). Voor het Buitenland bij Weke- lijksche zending n 5.— Bij dageüjksche zending 7«- Allies bij vooruitbetaling. Losse nummers 5 cent met Zondagsblad 7% cent. No 2793 Bureau: Hooigracht 35 Telefoon 2778 Aangesloten op het streeknet Lisse. Postbox 20 Postgiro 58936. ZATERDAG 13 JULI 1929 ADVERTENTIE Ns Van 1 tot 5 regelsL17Vi Elke regel meer m O22\\ fngez. Mededcelingcn van 1—5 regels 2.30 Elke regei meer m 0.45 Bij contract belangrijke korting. Voor het bevragen aan het bureau wordt berekend 0.1Q 3 10e Jaargang. Dit nummer bestaat uit VIER bladen, EERSTE BLAD. EN HAAR WERKING DE BEDRIJFSVEREENi' 1G Het ligt in de bedoeling de Ziektewet in het begin van 1930 volledig tot uit voering te doen komen. Reeds eerder hebben wij in ons blacl gewezen op de beteekenis van deze W et, zoowel voor de bedrijven als voor de pa troons en arbeiders. Zien wij het goed, dan is aan de te vormen bedrüfsvereeiiiging de taak deze Wet uit te voeren. Aanvullend zal optreden de Raad van Arbeid. Nu reeds blijkt dat er zeer veel ambi tie is onder de verschillende daarvoor in aanmerking komende bedrijven. De bedrijfsverenigingen die een half dozijn jaren hebben gewerkt voor de uitvoering der Land- en Tuiubouw- Ongevallenwet hebben ongetwijfeld een beteekenende voorsprong. Om meer dan een reden. Eerstens zijn deze organen ingesteld ©p de werkwijze. Vervolgens hebben zij ieder een aan tal leden, grooter of kleiner, dat auto matisch zich zal aansluiten, bü de be drijfsvereniging die in samenwerking en overleg met de daarvoor in aanmer king komende landarbeidersorganisaties zal worden opgericht Voorts is van beteekenis, dat de ter- minilogie der Ziektewet op tal van on derdeden parallel loopt met de Land-en Tuinbouw-Ongevallenwet, althans dit voordeel heeft van een kennen der be doeling die de Wetgever heeft voorge- etaan bü de vaststelling der redactie. In heel de opzet komt duidelpk uit dat de organisatorische begrippen tot waardeering zijn gebracht. Vooral dit laatste is te loven. Sociale wetgeving moet blijven buiten de sfeer der kansen, d. w. z. de moge- lükheid om door uitvoering er beter van te worden in speculatieven zin, moet ab soluut contrabande zün. Bü nauwkeurige lezing van den tekst der Wet zal het voor een niet gering deel afhangen van de houding die hierbij wordt ingenomen door de Organisaties en de Overheid. Het moet niet kunnen gebeuren dat zich herhaalt, wat bü de uitvoering der L. O. W. 1922 is voorgekomen, dit n.i. dat bü dê uitvoering een scsiale Wet uit gebuit wordt en door een onjuiste con- curreerende manier de volwaardige be drijf s vereen i ging wordt achter gezet. Ons is bekend dat pogingen zijn aan gewend en ook geslaagd om door aan bieding van zekere voorwaarden leden van bedrijfsvereenigingen weg te halen. Natuurlijk kan een goede bedrijfsver- eeniging zulke voorwaarden niet geven aan werkgevers. Bedrijf svereenigingen bezitten geen eigen maatschappelijk ka pitaal dat als reserve kan worden aan gesproken om beloften in te lossen. Of daar niets tegen te doen is Mogelük. wel, maar in ieder geval lal het met de uitvoering der Ziekte wet niet zoo loopen. Er kunnen voor de uitvoering der Ziektewet twee soorten van bedrit fs- vereenigingen in aanmerking komen. Artikel 90 der Wet noemt de ver- eischWa daarvoor. Eigenlijk zün er denkbaar drie *°De eigenüik bedoelde, wü zouden willen zeggen de gewenschte bedrpfs- vereeniging is die, welke is opgericht door een centrale organisatie van werk gevers en van arbeiders. Een andere soort is die welke is op gericht voor 1 Juli 1929 door een ver- eeniging van werkgevers: en nog een andere soort is die welke is opgericht (ook voor 1 Juli 1929) door een of meer vereenigingen van werkgevers en arbeiders. Deze beide laatste worden «hter voor niet langer dan voor een tijdvak van vüf jaar erkend, na vuf jaar moet opnieuw erkenning worden aange- "ïtebèide laatste soorten zullen wel gevormd zün voor 1 Juli 1929. Het zal van allerlei afhangen of deze zullen worden erkend en in de toekomst zal moeten blijken de mogelijkheid van langeren levensduur. De bedrjjfsvereenigingen zullen wor den bestuurd door patroons en arbei ders. Bij stemmingen wordt toegepast het pariteitstelsel. Voor toelating is vereischt een inge schreven loonbedrag van 2i/> millioen. Voor uitkeering komen in aanmer king de in artikel 2 der gewijzigde wet genoemde personen die bij wijze van be roep tegen loon arbeid verrichten. De loongrens is gesteld op 3000. per jaar. De uitkeering bedraagt 80 van het dag!'on. De premie wordt door de werkgever en de arbeider, ieder voor de helft be taald. De premie of kosten die de ar beider heeft te betalen als zijn patroon lid is der bedrijfsvereeniging mag ech ter niet. hooger zijn dan de Raad van Arbeid zou vorderen. Het is natuurlijk mogelijk dat te eeniger tijd de kosten bij een bedrijf svereeniging hooger zijn dan bij een Raad van Arbeid. In dat geval is het meerdere te betalen dooi den patroon. Praktisch zal wel niet veel kans hier op zijn, maar door het onderling om slagstelsel dat door de bedrijf svereeni ging zal worden toegepast blijft deze kans aanwezig. Wij meenen dat dit laat ste wel geen bijzondere reden zal zijn voor de werkgevers om zich bij den Raad van Arbeid te vervoegen. De gehuwde vrouw ontvangt bij zwangerschap en bevallling uitkeering. Zes weken voor de bevalling kan de uitkeering worden verzocht onder over legging van een verklaring, of van een geneeskundige of van een vroedvrouw. Bij bevalling van een gehuwde ver zekerde wordt uitkeering gedaan, min stens gedurende zes weken en ten hoog ste gedurende zes maanden. In het algemeen bestaat het recht op uitkeering tot een maximum tijdsduur van 26 weken, voor alle verzekerden. De bedry fsvereeniging moet krach tens liet bepaalde in artikel 104(h) een reserve vormen. Als reserve moet jaar lijks afgezonderd worden ten minste 5 percent van het gezamenlijk bedrag der premiën dat in het afgeloopen kalender jaar is ontvangen, totdat ten minste de helft van het bedrag bereikt is dat in de laatstverloopen 3 kalenderjaren jaar lijks gemiddeld is uitgegeven aan uit- keeringen en kosten van beheer. Daarnaast moet een fonds worden gevormd waarvan de gelden bestemd zijn tot het nemen of bevorderen van maatregelen welke strekken om ziekte van ingevolge de wet verzekerde per sonen te voorkomen of welke de genees kundige behandeling ten goede komen. En dan is er nog meer te reserveeren. Jaarlijks moet gestort worden in een fonds 4 per duizend van het loon dat in het afgeloopen kalenderjaar voor de premiebetaling in rekening is gebracht. Naast de gewone opbrengst die door de leden moet worden gedaan treden dus j de drie genoemde stortingen op. Vanzelf is dit geldig voor bedryfs- vereenigingen en den Raad van Ar- Deze Wet is in zyn allereerste wor dingsstadium afkomstig van onzen on- vergetelijken Talma. Het eind stadium is bereikt onder het belijd van een man die veel, zeer veel voelt voor sociale gerechtigheid. Daarvoor, het is hier mede gebleken, hebben wij niet noodig een aparte groep van menschen die bij een stembus komen leuren met sociale eischen. De geschiedenis met de Ziektewet gaf veel te leeren. Tenslotte nog dit: By het in werking treden der Ziekte wet vervallen van rechtswege alle po lis-overeenkomsten betreffende over name van het z.g. ziekte-risico. Te veel betaalde premie wordt gedeel telijk na aftrek der noodige kosten hiermede verband houdend, terug be taald. Laten nu de werkgevers wel toezien waar zy zich aansluiten. De Christelijke Middenstandsvereeri- ging zal voor haar leden oprichten een eigen bedryfsvereeniging. De Christelijke Boeren- en Tuinders- bond doet hetzelfde. Ongetwijfeld zullen ook andere rich tingen hetzelfde doen. Er is hiermede en hierdoor een goede gelegenheid eigen organisatie te ver sterken. Laten onze werkgevers die christelijk georganiseerd zyn dit vooral niet ver geten. Het Suikerwetje uitgesteld FINANQIEELE VERHOUDING TUSSCHEN RIJK EN GEMEENTEN MET 37-4 STEMMEN AANGENOMEN AFSCHEID VAN DEN PRESIDENT Vergadering van 12 Juli. OVERZICHT beid. Wij wijzen op deze aangelegenheid met bijzondere bedoeling. Er zijn n.l. meeningen van allerlei op vatting met betrekking tot de kosten die de uitvoering der ziektewet be treffen. Hebben wy niet kunnen hoorep b.v. deze meening, dat die kosfen nog al zullen meevallen. Vanzelf ligt het er maar aan wat men daaronder verstaat. Zelf hoorden wy op een bijeenkomst waar een inleiding gehouden werd over deze materie spreken over een bedrag van enkele guldens per duizend loonbe drag. Zij die dat denken zullen zeker en gewis worden teleurgesteld. Nie mand kan met eenige zekerheid een cy fer noemen. Statistisch zal het zeker niet kunnen om de eenvoudige reden dat in ons land nimmer een dergelijke verzekering is toegepast. Afgeleide cijfers kunnen weinig be trouwbaar worden geacht. Er is een groote verscheidenheid van ziekteverzekering op polisvorm aange gaan met zeer differentieele rechten. Wat gewoonlijk wordt verstaan on der „goedkoop" zal deze Wet wel niet zyn. Daarmede willen wij niet zeggen dat deze wet „te duur" zal zyn. Ongetwijfeld zal veel afhangen van allerlei factoren die hierbij kunnen op treden. De uitvoering zal veel bedacht zaamheid vergen van de betrokkenen, zoowel van de administratieve als van de medische zyde gedacht. De besturen hebben voor zich een taak die krachtens den aard en de be doeling krachtige samenwerking eischt. Ongetwijfeld is deze Wet een ernstig pogen om veel ellende te lenigen en zoo mogelijk te voorkomen. Bij een goede gezonde en verzorgde arbeider heeft het bedrijf groot belang. De organisatie heeft hier een groot werk te verrichten. De samenwerking tusschen de pa troons en de arbeiders is mede een mid del om te bestrijden het revolutie be ginsel. De leer van de klassenstrijd komt in het gedrang. En de triomf zal wezen daar waar een juiste verhouding wordt bewerkt in de samenwerking. Onze levensbeschouwing krijgt voor de levenspraktijk hier een pracht kans. Minister de Geer heeft gistermorgen nog •n rede van anderhalf uur gehouden en daarin aan verschillende bemerkingen op zijn groote werk en in 't hijzonder aan zijn „gcharnasten tegenstander" zooals de mi nister hoffelijk zeide alle eer bewezen. Wat een der voornaamste bedenkingen be trof, n.l. het ontnemen aan de gemeenten van de bevoegdheid om er c.q. nog een eigen Inkomstenbelasting op na te houden, toonde de minister aan, dat zulks in strijd met de logica ware geweest. Het ging er juist om een belangrijke nivellecring in de belasting heffing tot stand te brengen. En in dien ge- dachtengang is de bevoegdheid tot het bo vendien heffen van een Gem. Inkomstenbe lasting een onmogelijkheid, omdat dan het kwaad, dat men wilde bestrijden, al spoedig weer zou kunnen herleven. Niet minder afdoende was 's ministers be toog o\cr de autonomie der gemeente. De heer Wibaut moest, voor ons besef, volkomen het onderspit delven, al was de minister zoo iendelijk om aan te nemen, dat :.-dcm. opponent dat punt allesbeheer- schend was en hem zoo ernstig misschien zelfs zoo teer was, dat het een onoverko melijke hinderpaal vormde om de oppositie te laten varen. De heer Koster, die, naar liberalen trant, zoo keurig van twee walletjes had willen eten hij praatte voor en tegen tegelijk werd daarover ook keurig „gewalst", om zijn eigen beeldspraak over te nemen. De Kamer, die naar huis verlangde en daarom zonder verzet bij den aanvang der vergadering besloten had de behandeling van het Suikerwetje uit te stellen tot na het re- cès toonde geen behoefte aan replicecrcn. Met 37 tegen 4 soc.-dcm. stemmen blijk baar wenschte men den heer Wibaut niet al leen te laten staan werd het wetsontwerp aangenomen. Daarmee was een inderdaad belahgrijk en grootsch werk tot stand geko- cn. De Kamer had dit reeds uitgesproken en bevestigde deze meening door den minister na de stemming met zijn succes hartelijk geluk te wenschen. Als een der laatstcn za gen we ook den heer Wibaut zijn overwin- nenden tegenstander de hand drukken. Het parlementaire werkjaar was hiermede afgesloten. De laatste vrucht, die geoogst werd, was waarlijk niet de minste. Stellig zal de nieuwe regeling van de financieele verhouding tusschen Rijk en Gemeenten een evenement in de parlementaire geschiedenis blijven en aan minister de Geer duurzaam als eon groote verdienste worden aangere kend. Ook wij brengen den minister gaarne hul de voor zijn knappe, origineele prestatie. Aan het slot nog een kleine plechtigheid. De bijna 83-jarige Kamerpresident nam afscheid. I-Iij blijft nog wel lid van de Ka mer, maar als voorzitter stelde hij zich „on herroepelijk" niet meer beschikbaar. Door de Kroon zal dus tegen den a.s. derden Dinsdag van September oen nieuwen leider voor onze Senaat moeten worden aangewezen. In een vlot, hartelijk en dankbaar speechje im Baron v. Voorst afscheid. De oud-i nister Rink vertolkte op voortreffelijke wijze de gevoelens van groote sympathie en waar deering van de Kamer voor haar voorzitter. Minister Kan maling toonende aan mo gelijke precedenten richtte kort en warm namens de Regcering woorden van erkente lijkheid tot den zoo bij uitstek ministerieelen doch onpartijdigen leider der Kamerverga deringen. Op alle redevoeringen volgde levendig en lang applaus. Daarna nam de President met een hand druk van de aanwezigen afscheid. „Alvorens" uiteen te gaan, moest de Ka mer worden gefotografeerd. 's Voorzitters laatste daad was de bezoe kers der tribunes „en ook de pers" uit te drijven. Desniettemin wenschen we den generaal van harte een lang „otium cum dignitate" toe. VERSLAG Bij den aanvang der vergadering kwam •n voorstel in van een drietal leden der Kamer om het Sn?kerwet]e het na het i Niemand had bezwaar. De zaak zelf wordt door ccnig uitstel niet geschaad, verklaar den de heeren v. Lan schot (H. K.) Col ij n (A. R.) en dus hadden ze daartegen geen bezwaar. Z. h. s. werd besloten het wetsvoorstel de agenda af te voeren. Voortgezet werd daarna de discussie het wetsontwerp in zake de Gemecntelinanciën. MinisterdeGeer zette zijn rede voort. Hij behandelde in de eerste plaats de cri- tiek op de afschaffing der Forensenbelasting. De bezwaren van de heeren Slingenl.crg en de Veer worden door weinig gemeenten e- decld, ook colleges van Ged. Staten stemmen met de afschaffing in. Deze is van belang, omdat de Forensenbclasting meer en meer ging drukken op de minder-draagkrachtigen. Er zijn gemeenten, die als wolven op deze menschen aanvielen om luttele bedragen machtig te worden. De Fondsbelasting en de afschaffing aer Forensenbclasting hangen samen. Om die al- schaffing is ook sterk vastgehouden aan de 80 opcenten op de Fondsbelasting. Toon die 80 op 100 werden gebracht zijn dan ook ex tra-waarborgen gesteld om ongewenschte ge volgen te voorkomen. Het recht op integrale vergoeding voor de wettelijk verplichte uitgaven der gemeenten ontkende de minister; relatief is lijk wel recht. Men bedenke, dat Rijken gemeenten aan een gemeenschappelijk doel De wenken omtrent herziening der garan tie na 5 jaar, zullen stellig door een toe- komstigen wetgever ernstig worden over wogen, verzekerde de Minister. Bij de formule der garantiebepaling is ge zocht naar een behoorlijk gemiddelde en daarom zijn allerlei wisselvallige (actoren ter zijde gelaten. .„n«„ Dc kosten van de nieuwe regeling zulle" veimoedelijk wel uit het accres der midde len gevonden kunnen worden. In dat verband deelde de Minister mede, dat hij dezer dagen aan de betrokkenen bij den drankhandel heeft laten weten, dat de accijns weer verhoogd zal worden, indien de toestand blijft bestaan, dat dc ingevoerde verlaging voor het overgroote deel zakken van den drankhandel bleet dwijnen. De vrees of de gemeenten alle wel toekomst uit zullen komen met de n uitkeering en de helling van opcenten op de Fondsbelasting, deelde de minister niet. Mc nige gemeente zal in beter conditie geraken dan zil nu is. F.n voor bijzondere omstandig heden Is er voor haar nog wel een ultwegie. Daarna kreeg de heer Koster zun beurt eze sloeg met zijn haltslachtige politiek weer een mal figuur. AiM'haffing van de zakelijke bedrijfsbelas ting viel buiten dit ontwerp. Het lag met op s Ministers weg om het gemeentelijk be lastinggebied te verengen; hij beoogde al leen de Inkomstenbelasting weg te nemen cn «lijkniatiger druk te bevorderen. Vn'uuil.jk is het mogelijk, dat gemeenten die tr wal ruimti komen voor te zitten, wat rroe* raaa ui.„even. Maar een volmaakte roebnu is e-a-.^iin mogelijk als een expres- r-in 'die aan aiie lusschenstations stopt. AU ne Regeering aan de natie een last van 91 milhien oplegt, mrct zij ook ^aarl)°rge" hebben, dat het doel wordt bereikt. En daar voor kan eenig toezicht op het beleid der ge meentebesturen noodig zijn. Staatsrechtelijk Is de gemeenlcülke auto- nom.ic nooit geheel onaangetast geneest. Het belastinggebied van gemeentenen provim cies moet gt hnilteerd zijn. Men kan haar veen onbeperkt! vrijheid van handelen laten f i een goed geregclden staat. De heer Wibaut erkent een natuurlijke grens voor helastinglietting Welnu, in dit wetsontwerp wordt die natuurlijke grens b ""zoude mogelijkheid van een eigen Inkom.- atonbelMting zijn gelaten, dan kreeg men een gedeelde verantwoordelijkheid voorde heffingen Het Rijk belt eerst naar billijk- Seid tïn alle contribuabelon en tan daarom de vrijheid voor aparte gemeentelijke hef fingen niet toelaten. Wie deze laatste wil, moet tegen het Fondsstelsel zun. De Minister is overtuigd, dat de gemeen. ten niet maar tn een soort vvanhoopsstem- ming het wetsontwerp toejuichen. Er is geen sprake van, dat de Regecn g met haar voorstel do gemeenten in Laar so ciale taak zou willen belommeren De heer Wibaut ziet het zoo, maar dc Minister hoopt dit de tiid verzoenend zal werken. AI zdlen in de toekomst misschien onder- Beschikte wijzigingen noodig zijn, de Min s ter hoopte dat de Kamer bet beginsel van et wetsontwerp zal willen aamaa^eiV Er werd niet gerepliceerd, maar de heer f i b a u t vroeg stemming. Het wetsontwerp werd aangenome m?eg;nTem4deS:erhe"eren Wibaut, Rugge. °DeD Minster^wenf1 van a„e zijden getuk- gewenscht ring had gelezen, groepten alle leden samen rondom de voorzitterstafel. De Voorzitter zeide, dat tot zijn leed wezen in de pers reeds een bericht was gepu bliceerd o* »r zijn voornemen om heen te gaan als voorzitter. Hij kon de Kamer dus thans geen nieuws vertellen. Reeds eenige maanden geleden had hij er zich rekenschap van gegeven, dat het ougenblik gekomen is voor hem om als voorzitter heen te gaan. Hij deed daarvan mededecling aan don Minis ter van Binnenlandsche Zaken. Zijn besluit is nu onherroepelijk. Toen ik, aldus de voorzitter, jaren geleden, het commando neerlegde over het regiment Grenadiers en Jagers, had ik voor mijzelf de overtuiging, dat ik alles had gedaan wat ik had kunnen doen in bot belang van de militairen. Wanneer ik thans, na 15 jaren het voorzitterschap neerleg, heb ik de ver zekering, dat ik al het mogelijke gedaan heb 's lands belang. Steeds heb ik den rechtea eg gevolgd. Gij allen hebt mij bij het vervullen van mijn taak steeds gesteund. Daardoor heb ik j het ook zoo lang kunnen volhouden. Voor I I dezen steun breng ik u allen, hartelijk dank. I Een algeheel afscheid neem ik echter niet van u. Nog dikwijls hoop ik u allen te mo gen ontmoeten. (Applaus.) Hierna nam oud-Minister Rink, het oud ste lid in jaren, het woord. Hij sprak aldus: Mijnheer de Voorzitter. De mededecling, welke wij zooeven uit uwen mond moesten vernemen, heeft de Kamer diep getroffen. Het zal mij, als na u, het oudste lid der Kanier, naar leeftijd, naar ik vertrouw, niet euvel geduid worden, indien ik behoefte heb, de gevoelens, welke in dit oogenblik de Kamer bezielen, onder woorden te brengen, gevoelens, waarin alle leden der Kamer overeenstemmen en welke, naar ik weet, ge deeld worden door de heeren griffier en commies-griffier en door de heeren ambte naren der griffie. Het is vóór alles een gevoel van oprecht leedwezen, dat zich van ons meester maakt, nu wij moeten vernemen, dat u, nog steeds 'n toonbeeld van jeugdige kracht, den voor- zitterszetel gaat verlaten, welke door u ge durende een reeks van vijftien achtereenvol gende jaren met zooveel eere werd ingeno men. De kalme waardigheid, de volmaakte on partijdigheid, het onverstoorbare geduld, •aarmede u, onafgebroken en onder alle omstandigheden, uw hooge ambt hebt ver- onze werkzaamheden hebt geleid, I maken dat wij uw heengaan als voorzitter I gevoelen als een ernstig verlies, dat het door ons als een werkelijk genus zal worden be schouwd, als wij uw nobele figuur voortaan niet langer den voorzittersstoel zien bcklce- den. Uit den aard der zaak hebben wij uw be sluit te eerbiedigen. Maar u zij de verzeke- ring gegeven, dat wij u niet zien heengaan zonder groote erkentelijkheid te gevoelen voor de hoogst welwillende gezindheid, waarvan u jegens de vergadering in hei algemeen en elk barer leden in het bijzon der, steeds blijk hebt gegeven. Een geest van welwillendheid, welke er ongetwijfeld toe heeft bijgedragen om ook bij de leden onder ling dien hoffelijkcn toon te handhaven, welke zich, ook bij ernstig meeningsver- schil, nimmer pleegt te verloochenen. Mochten wij uit uw woorden kunnen op maken, dat hot in uw plannen ligt, als ge woon lid tot ons terug te keeren en in ons midden plaats te nemen, houd u dan verze i kerd, dat wij u dan slechts met eerbiedige I en vriendschappelijke gevoelens zullen tege moet treden. Onder alle omstandigheden zal de periode van uw voorzitterschap trt in lengte van da gen bij deze Kamer in dankbare herinnering blijven voortleven. Ons aller wensch is. dat u nog menig gelukkig jaar in blijvende ge zondheid moge beschoren zijn. Mijnheer de voorzitter, het ga u wèl. (Ap- VERK1EZINGSVARIA ZIJ, DIE LEDEN VOOR DE GOEDE ZAAK, Des avond na de verkiezing wordt door het partijbestuur dank gebracht aan allen, die medewerking hebben verleend. Dat is goed: een woord van erkentelijkheid is soms meer dan goud waard. Bij de opsomming wordt wel eens iemand of iets, een persoon, een corporatie of ecu krant vergeten. Natuurlijk, de beste breister laat wel eens een steek vallen. 't Is ook niet altijd even erg, want ook zonder dankbetuiging in een vergadering weten onze menschen wel, hoe en door wie de propaganda gevoerd is. Maar één categorie is naar ik meen overal vergeten en niemand denkt er aan. Een woord van hartelijke dankbetuiging dient gebracht aan hen, die een verre reis maakten, die werk en loon dierven, die een druk huishouden in den steek lieten; maar inzonderheid a?.n de zieken, zwak ken en ouden van dagen, die pijnlijdend eu moeitedragend hun plicht vervulden. Niet de plicht, welke de wet oplegt wettelijk hadden zij geen verplichting maar zij gingen omdat zich van Godswcgp geroepen achtten invloed te oefenen op net bestuur des lands. Ons blad gaf er een enkele foto van: oud en zwak, en toch naar de stembus; beginsel- menschen. Men heeft ze gedragen in de auto. terwijl ze tranen in de oogen kregen: van blijdschap over de uitgevoerde taak; van pijn door «ie rustverstoring. Heeft niemand hen gedankt voor dit offer aan het beginsel gebracht? Dan doe ik hel bij dezen! Plagerige voorzitters. Met twee bureau-voorzitters heb ik een appeltje te schillen. Misschien zijn er meer zoo geweest; dan hoor ik dat wel en dan geef ik de besturen der kiesvereenigingen dringend in overweging om op zulke lastige menschen toe te zien Een voorzitter heeft niet het wettelijk en oei minder het zedelijk recht om het de kiezers lastig te maken. Zijn plicht is, om binnen de grenzen der wet, de veikiezings- werkzaamheden zoo vlot mogelijk te docp verloopen. Mis ging dan ook die voorzitter, die als volgt optrad. Een kiezer en zijn vrouw kwamen samen tei sten.bus. De laatste .had wèl een oproe ping ontvangen, de eerste volgens zijn z.eggep niet. De Voorzitter weigerde om voor hem een nieuwe oproopingskaart te schrijven, welke juist met het oog op zu'ke gevallen, altijd aanwezig zijn. Toen een ander kiezer hem op zijn plicht wees, kreeg deze eerst een barsch en zeer on juist antwoord (want een kiezer heeft wel het recht om aanmerkingen te maken) en vervolgens vorderde de voorzitter van den kiezer dat hij eerst naar het stadhuis zou gaan om een le. Timatie-bewijs. Zulk optreden is op zijn minst onhebbe lijk en ik hoop, dat het betrokken partijbe stuur, dat van deze zaak op de hoogte is ge bracht, niet zal nalaten om deze tnan tot de orde te doen roepen. Gelijk ook noodig is met een andere voor zitter Sommige vrouwen hadden op zeker stem bureau eenige oproepingen gedeponeerd, met de mededeeling, dat de man wegens plans.) Hierop nam Mr. Kan, Minister van Bin ncnlandsche Zaken en Landbouw, 't woord Hij zeide. dat al zou het in strijd zijn met alle antecedenten, de Regcering behoefte had van haar gevoelens te getuigen. De Regeering heeft met groote erkentelijkheid bewondering den voorzitter steeds gade- lagen. De Minister was den lieer Van Voorst tot Voorst dankbaar, dat hij de Re geering niet in den steek liet gedurende de laatste jaar, aangezien de keuze van voorzitter der Eerste Kamer een zeer mnei lijke is en geheel aan de Kroon wordt over gelaten. Minister Kan meende, dat onnioge lijk een meer ministerieel, doch tevens on partijdig president te vindon zou zijn, als de heer v. Voorst zich steeds had betoond. Wie hem, den 82-jarige aanziet, is over tuigd, dat in de registers van den burger lijken stand ergens een vergissing inoet zijn begaan. Voor zijn veeljarige en belangrijke werkzaamheid had ook de Regeering be hoefte hem hulde te brengen. (Applaus.) De Voorzitter nam daarna met een handdruk van de aanwezigen afscheid. In een hoek«van de zaal wachte reeds de fotograaf, zoodat publiek en pers spoedig ter deure werden uitgedreven. ziekte niet kon komen. Het lijkt me te prijzen, dat een stembureau dergelijke oproepingen doorzendt; dat voor komt noodeloos geschrijf. Maar het is m i. heelemaal mis. dat de voorzitter er later bijna niet toe te bewegen was om deze zieken te laten stemmen, toen ze per auto gebracht werden. Mij dunkt zoo, dat hij heel eenvoudig de oude oproeping in ontvangst had kunnen ne men zonder aanteekening, of anders ware er een nieuwe te schrijven. Maar het past een voorzitter zeker niet om het de kiezers lastig te maken. Dat moest men althans van de stemdwang geleerd hebben. Afscheid van den Voorzitter. OFFICIEELE BERICHTEN ONDERSCHEIDING. Bij Kon. besluit is toegekend de bronzen eeremcdaillc der Oranje Nassnu-Orde aan C. der Hklde te Schiedam, schipper RIJKSVERZEKERINGSBANK. Bij Kon. besluit is benoemd hij de Rijks verzekeringsbank als assistent routiolcerei'd geneeskundige M. H. Tromp, on als g.-nees- kundige bij de medische afdeelinp dier in stelling J. de Rooy, beiden Ihans tij.lelijk. TOEZICHT SPOORWEGEN. Bij Kon. besluit is benoemd tot commies bij het Toezicht op de Spoorwegen A. Schnepper te 's-Gravcnhage. VERKIEZING EERSTE KAMER. Het Centraal Stembureau voor de verkie- ng van de leden der Eerste Kamer zal op Dinsdag 16 Juli 1929. des middags te 5 uur in de oude raadzaal in het Stadhuis te s-Gravcnhage een openbare vergadering hou n, teneinde te beslissen over ile geldigheid BELASTINGDIENST. Bij Kon. besluit zijn benoemd tot ontvan- ?r iler invoerrechten en accijnzen te l'trecht II. F. C. van Lelyveld te Amsterdam; tot in specteur der registratie en domeinen te Rot terdam de ontvanger dier middelen A. J. Soest aldaar, inspectie der directe be lastingen. TARIEFCOMMISSIE. Bij Kon. besluit is op verzoek met ingang van 1 September eervol ontslagen uit 's Rijk6 dienst met dank H. F. C. van Lelyveld, eerste secretaris der Tariefcommissie, bedoeld bh art. 7 der Tariefwet 1924. BURGEMEESTER. UITVOERING DER ZIEKTEWET bevoegde zijde deelt men ons mede, yenigingen, in wier bedoeling het ligt ing te vragen als bedrijfsvereeniging dor Ziektewet, thans reeds die er kenning kunnen aanvragen. Voor de wijze, waarop die erkenning moet worden aange vraagd en de stukken, die bij de aanvraag dienen te worden overgelegd, wordt venvezen le beschikking \an den minister van Arbeid, [lande! en Nijverheid ven f. Jut, 1929. opgenomen in de Staatscourant var idag 10 Juli 1929, no. 132. RIJWIELPLAATJES 16 JULI VERKRIJGBAAR. Met ingang van 10 Juli 1930 rullen op de Kantoren der posterijen verkrijgbaar rijn de da I 1 a 51 n 8 m r n voor hei he. oc I Inslinptijdvak aanvanpende 1 Aumwlus 1'>XI I en eindigende 31 Juli 1930.

Historische Kranten, Erfgoed Leiden en Omstreken

Nieuwe Leidsche Courant | 1929 | | pagina 1