Dagelijks verschijnend Nieuwsblad voor Leiden en Omstreken EERSTE BLAD. ABONNEMENT: Per kwartaal 3.25 (Beschikkingskosten 0.15). Voor het Buitenland bij Weke- lijksche zending 6.—» Bij dageüjksche zending m 7d— AlHes bij vooruitbetaling. Losse nummers 5 cent. met Zondagsblad 7% cent. No 2780 Bureau: Hooigracht 35 Telefoon 2778 Aangesloten op het streeknet Lisse. Postbox 20 Postgiro 5893S. VRIJDAG 28 JUNI 1929 ADVERTENTIE W: Van 1 tot 5 regels 1.17% Elke regel meer 0.22% fnger Mededeelingcn van 1—5 regels 2.30 Elke rege! meer m 0.45 Bij contract belangrijke korting. Voor het bevragen aan het bureau wordt berekend 0.10 10e Jaargang. Dit nummer bestaat uit DRIE bladen DE KONING KOMT. Reeds geruimen tijd, voordat de vorst door hun landpalen zou trekken zoo verhaalt professor A. Deismann in zijn bekende boek „Licht vom Osten" maakten de menschen van het Oosten zich op om hem op waar dige wijze te ontvangen. Heuvelen werden geslecht, dalen verhoogd; men maakte een heirbaan en de straten en pleinen der stad ■waren in orde gebracht want: de koning kom tl De Koning komt! Wannéér Hij komt, weten we niet. Maar Zijn gemeente heeft de taak, alles Voor Zijn komst en Zijn koninkrijk in ge reedheid te brengen. Ook op staatkundig gebied. Jezus Christus moet als Koning heerschen over héél ons leven. Daarom heeft Zijn kerk de plicht straks op 3 Juli zulke mannen af te vaardigen naar het Parlement, die niet alleen met vroom klinkende woorden, maar met da den bewezen en zullen bewijzen, dat ze doordrongen waren van hun hoogheilige roe ping: wegbereiders te zijn van den Koning. Het is nu niet de tijd om zich met kleine dingen bezig te houden. Er is maar één ding, hetwelk onze aandacht verdient. De vraag: hoe zal ons Nederland den Koning, als Hij komt, op waardige wijze ontvangen? Dat is geen vraag van de kerk alleen, van het individu alleen; dat is een vraag van heel het volk. Men zie toe, wie men als wegbereiders uitzendt om een heirbaan aan te leggen voor den Koning. Want Hij komt! De strijd der vrijzinnigheid tegen de Christelijke school verkreeg iets pikants en werd opgeluisterd door de assistentie van meer dan een modern predikant, ook in het parlement. En sinds het socialisme ook in den kring der geestelijken veld won en veroveringen maakte en de S. D. A. P. haar Ds. Van der Heide in de Kamer bracht, kon dit motief ter onderscheiding van het clericalisme geen opgeld meer doen. En toch richt men zulk verwijt mede tot de A. R. partij. CLERICAAL. Het is niet gemakkelijk om onjuiste voor tellingen, die men van een bepaalde zijde Ingang wenscht te doen vinden doch spoe dig worden weerlegd, voor coed den kop in te drukken. Vooral niet, wanneer men van zulk een wanbegrip eenigen funesten invloed ver wacht en ondanks behoorlijke voorlichting weigert ervan afstand te doen. Zoo staat het met het woord „clericaal". Voor „clericalen" of „kerkelijken" werden door de linkerzijde uitgemaakt de Christe lijke partijen, die tegenover een staatkunde, welke haar uitgangspunt vond in het men- ■chelijk inzicht, van diepere beginselen uit gingen. Als „clericalen" of „kerkelijken" werden deze groepen betiteld om daarmee te sug- gcreeren, dat het onder een bewind dier partijen met de geestelijke en persoonlijke vrijheid van den burger gedaan zou zijn. „Clericaal" of „kerkelijk" was het schrik woord, want men wenschte daarmee aan te geven, dat bij een eventueele meerderheid dezer partijen het de geestelijkheid en de kerk zou zijn,'die zeggenschap zou uitoefe nen in het staatkundige leven. Het misleidende van dezen naam is uit den treure aangetoond, maar toch bedient men zich vooral in deftig vrijzinnigén kring •f orgaan nog gaarne van dit scheldwoord. En daarmee bewijst men dat het hier minder de bedoeling was om zich van een treffende kwalificatie te bedienen dan wel om eenig politiek effect te bereiken. Clericalen het is een verkiezingstrucje, dat ook in 1929 zijn gebruikers nog he£ft. ONJUIST CRITERIUM. Als clericalen werden zij bestempeld, die het opnamen voor de doorwerking der Chris telijke beginselen op staatkundig terrein. En het lag voor de hand, dat niet het minst de A. R. partij, die immers op den uitersten rechter leugel stond, als zoodanig werd aangemerkt. Is deze naam met recht op haar van tou worden bedoeld dan dat een bepaalde politieke partij steun voor haar actie vindt in den kring van predikanten en geestelij ken, dan ja zou de A. R. partij terecht een clericale formatie worden genoemd. Met trots en erkentelijkheid gedenkt zij, wat tal van predikanten in de eerste tien tallen jaren vooral van haar bestaan aan politieke actie en propaganda hebben tot stand gebracht. Sindsdien werd haar arbeid op staatkun dig gebied op breeder grondslag gevestigd en kwamen tientallen uit allerlei maatschap pelijken kring naar voren, maar noch bij de propaganda noch in do Kamer kan hun werk en toewijding worden gemist. Maar in deze omstandigheden kon de naam „clericalen" niet zijn rechtvaardiging vinden. Immers juist in de kringen waar de be titeling „clericalen" werd uitgevonden en gebruikt is de dominee een gaarne geziene persoon, wiens politieke bijstand hoogelijk wordt gewaardeerd. GEEN KERKELIJKE VLAG. Wanneer op eenige partij de kwalificatie „clericaal" of „kerkelijk" mocht van toepas sing zijn, dan is het zeker niet de Anti- Revolutionaire. Juist van haar zijde het meest wordt bij elke verkiezing opnieuw de klacht beluis terd, dat sommige politieke groepen ten on rechte zwaaien met de kerkelijke vlag om in deel der kiezers in het gevlei te komen. Het is de A. R. partij, die in haar pro gram onder bepaalde waarborgen scheiding 'raagt van kerk en staak En het is de A. R. partij, die het in haar program van beginselen uitspreekt dat zij op staatkundig terrein belijdt de eeuwige beginselen ,die in Gods Woord geopenbaard zijn; zóó evenwel, dat het Staatsgezag ten onzent noch rechtstreeks, gelijk in Israël, h door de uitspraak van een.i- g e kerk, maar in de consciëntie beide van Overheid en onderdaan aan de ordinantiën Gods gebonden zij. Alzoo scheiding van kerk en staat, opdat de kerk door den staat niet overheerscht •orde. Maar omgekeerd evenmin hegemonie van de kerk over den staat, opdat niet de Regee ring bij de uitoefening van haar bestel wor de gebonden door de hoogste zeggenschap der kerk. De geschiedenis getuigt ervan dat juist de A. R. partij zijn oorsprong vindt in de worsteling voor de geestelijke vrijheid. Clericalisme en geestelijke vrijheid zijn tegenstellingen. Op een partij, die in zooveel jaren van moeite en strijd zich gaf voor de verkrijging dier geestelijke vrijheid, is het etiket cleri caal al heel weinig van toepassing. de de distircten zóó, dat er twaalf lijstaan voerders kwamen. Over elk dier districten of districtsgroe pen een enkel woord. We beginnen thans met kieskring XIV: Leeuwarden. De volgorde doet niets ter zake; de wetgever trok er zich ook niets van aan, maar we hebben een goede reden n met Leeuwarden te beginnen. Natuurlijk, Want No. 1 van de Friesche lijst is de heer H. COLIJN. Dit feit legt op Friesland zware verplich tingen. Wie op het admiraalsschip dient, draagt dubbele verantwoordelijkheid. De Friezen verstaan dat Vandaar juist hun aanvankelijke actie tegen de samen stelling der lijst, welke niet met hun in zicht strookte. Dcoh vandaar ook hun trouw aan het vaandel, nu in gemeen overleg de lijst werd ingediend met Colijn als leider en eerste candidaat is het mooie van het Friesche volks karakter, dat het wars is van draaierij. Van morren is geen sprake. Onaange name verrassingen zijn niet te vreezon. Het j a blijft j a. Slechts rijst de vraag: hoe ver zal men het ditmaal brengen? Van de 202.567 kie- stemden vóór vier jaar 41.167 op de anti-rev. partij. Thans zijn er 8000 kiezers meer en mae dus gerekend worden op bijna 43.000 anti iv. stemmen. Want boven de zetel voor Colijn is een flink overschot hard noodig, zullen we weer 1 man in de Kamer brengen; en dat, ter ijl 14 voor ons niet te hoog gemikt is In Friesland zij dus het parool: Lijst 5: H. COLIJN. „ONS RICHTSNOER". Toen voor ruim een half jaar „Ons Richt- ïoer" verscheen, het weekblad tot verbrei ding der antirev. beginselen, speciaal ook voor den kring der Chr. Gereformeerden, hebben we het hartelijk verwelkomd en onze vreugde uitgesproken over de gezonde inhoud. Dat oordeel is sinds niet gewijzigd en het is plicht het te herhalen, nu deze week verkiezingsnummer verschijnt, waaraan vele Chr. Geref. predikanten hun medewer king verleenden. Dat is voorlichting, zooals ons volk die noodig heeft. Van overdrijving, naar welke zijde ook, geen sprake; van demagogie nog minder. Let er slechts op, hoe nuchter, en zakelijk, gesproken wordt over het vrouwenkiesrecht De schrijver van dit artikel herinnert ei in, dat de antirev. partij „nooit voorstan der van het stemrecht der vrouw is geweest, de heel eenvoudige reden, dat het min aeer in strijd met de natuur en de roe ping der vrouw was. Dit argument was de S. G. P. nog niet sterksprekend genoeg. Het stemrecht der vrouw was in strijd met de H. Schrift. En daarom moest strijd er tegen aangebonder. Toch zou er een zware wijs op gaan deze stelling op grond' van Gods Woord te dedigen. Omdat dit voor de A. R. P. niet vast stond en anderzijds de Overheid de vrouw naar de stembus roept, onderwerpt zij zich aan het over haar gestelde gezag, en laat ze de vrouwen dus niet slechts toe, maar vermaant haar ernstig haar roeping te ver vullen. De Overheid is Gods dienaresse, die moet gehoorzaamd. Maar ook, omdat de nood der tijden het eischt, dat onze vrouwen met de mannen zich tegen de vereenigde macht van onge loof en revolutie keeren". Op deze en dergelijke juiste wijze worden de lezers van „Ons Richtsnoer" vermaand om straks bij de stembus met Je Coligny te belijden: Regom habemus; wij hebben een koning. De Heere is onze Koning, de Heere is Wetgever, voor Hem wenschen wij te ge tuigen, ook op staatkundig terrein. KIESKRING XIV: LEEUWARDEN. Vroeger waren er honderd kiesdistricten, thans zijn er maar achttien. Een partij kan in alle districten dezelfde candidaten stellen; ze kan ook voor eik- district een lijstaanvoerder nemen; ze kan ook coinbineeren en later nog eens de lijsten verbinden. De anti-rev. partij, welke thans dertien leden in de Tweede Kamer heeft, groepeer Steenwijk wist voor jaren al wat .plicht was, toen het Duymaer van Twist afvaar digde naar de Kamer; in de werkstad En schedé moest Van Kol het afleggen tegen Elhorst en al was Ommen niet van wispel turigheid vrij te pleiten: de anti-rev. vaan werd daar hoog gehouden. Daarom was een opbrengst van 27.449 stemmen in 1925 ook niet veel op de ruim 226.000; en van de 22.000 nieuwe kiezers dienen wij er thans minstens 3000 te van gen om een eenigszins redelijk figuur te slaan. Overijsel heeft evenmin als Drente een eigen dagblad; maar daar staat tegenover dat de Rott er sinds jaren vele trouwe le zers heeft en in de allerlaatste jaren met name in het nijvere Twente groote opgang maakte. Dat de voorlichting niet tevergeefs is ge weest, moge thans blijken. Drente kent evenmin als de andere Noor delijke provincies de dissidente groepen, welken op verdeelen aansturen. Kersten haalde er 246 stemmen en Lingbeek 152. Met Overijsel staat het helaas anders. De S.G.P. legde hier beslag op 4342 stemmen de H.G.S. op 2003. Tegen dit gevaar dient met alle krach' gestreden te worden. Het breekt de invloed der protestantsch Christelijke groepen. Daarom zij in Overijsel het parool: Lijst 5: L. F. DUYMAER VAN TWIST. KIESKRING XVI: GRONINGEN. De Friesche taal lijkt al bar weinig op de Greuninger spraoke en toch hebben Gro ningers en Friezen zeer veel met elkaar gemeen. I)e strijd tegen valsche mystiek en dwee- perij, tegen geestelijke demagogie en poli- tiek-kerkelijke vertroebeling kent men daar zoo niet als in de Westelijke provin- es. Het gaat er zuiver rechts tegen links In Friesland kreeg de S.G.P. maar 775 stemmen en in Groningen slechts 292. Cij fers, welke niets beteekenen. De strijd mist er dus het bittere, dat on- eenigheid tusschen godsdienstig-gelijkge- zinden altijd meebrengt; maar ze brandt niet minder fel, want met name de S.D.A.P. zet er alles op alles en zal thans de groott landarbeidersstaking wel zooveel mogelijk uitbuiten om stemmen te winnen. Natuurlijk, lauwheid is altijd veroordeeld een aansporing om getrouw en ijverig te zijn is nooit overbodig; maar o v e r 1 o o s zijn in Groningen onbekende wezens, vaan van den dag vindt bij deze nuch tere bevolking weinig herberg. De belangrijkste vraag is voor ons dan ook slechts, hoeveel van de ruim 10000 iwe kiezers zal de anti-rev. partij win- hoeveel zal ze uitgaan boven de 35.260 van 1925. In Groningen en Friesland worden niet alleen de landelijk Christelijke bladen ge lezen; deze provnicies hebben ieder een eigen dagblad. Aan voorlichting heeft het dus niet ontbroken. Moge het resultaat gezien worden op 3 Juli. In Groningen zij dan het parool: Lijst 5 A. ZIJLSTRA. KIESKRING XVII: ASSEN. In Drente is het vele jaren op hope tegen hope gegaan. Er zijn streken met krachtig anti-rev. leven, zooals Hoogeveen; doch over 't geheel genomen was het er tot voor weinige jaren droevig gesteld. De bodem was onvruchtbaar; en de gees telijke oogst was ook schriel en schraal. Maar, dit spoorde juist aan tot verdub belde actie. En, het resultaat bleef niet uit. In 1925 kreeg onze partij 15071 stemmen van de 96.859 kiezers; dat is dus reecfó één op de zes; ongeveer evenveel als in Haar lem en anderhalf maal zooveel als Den Helder. Van eenige amechtige Joden kan men in Drente niet meer spreken; het eens zoo op permachtige liberalisme kon het nauwelijks tot 6000 stemmen brengen. De Drentenaren blijken nog zoo dom niet te zijn, als de liberalen dachten. Jammer (hoewel te verstaan), dat com- unisme en socialisme al meer de plaats van het liberalisme innemen. De S.D A.P. kreeg voor vier jaar reeds ruim 24.000 stemmen. Met Drentsche stoerheid, niet praten aar doen, strijde men voor de anti-rev. partij. In Drente zij op 3 Juli het parool: Lijst 5: L. F. DUYMAER VAN TWIST, KIESKRING XV: ZWOLLE. Oversticht heeft naast breede liberale plekken sedert onheuglijke tijden wijde oasen van krachtig Christelijk leven gehad. „OP EEN DWAALSPOOR". HOE ..DE BANIER" DE KIEZERS VOORLICHT. de Bruin protesteert. In „De Banier" van 18 Juni schreef de heer Van Dis onder het opschrift „Op dwaalspoor" het volgende: .Jammer vinden wij het, dat wij ook Ds. de Bruin van Veenendaal niet kunnen vol gen. Terwille vooral ook van Prof. de Bruin Apeldoorn, van wien wij vroeger gansch andere stof lazen. Hoe gaarne hadden wij Ds. de Bruin in dat voetspoor zien volgen." Hiertegen teekent Prof. de Bruin, hoog leeraar aan de Theol. School der Chr. Ger. Apeldoorn op de volgende wijze protest aan in „Ons Richtsnoer": „Hier tracht v. D. een wig te drijven tusschen mijn zoon en mij, en dat wel door de valsche voorstelling, alsof er verschil gevoelen is tusschen mijn zoon en mij. dat onder woorden die den indruk geven, alsof ik smart heb, dat mijn zoon het voet spoor zijns vaders niet volgt. Ik kan geen woorden vinden om zulk onwaardig geschrijf nader te karakteriseeren Ik zou het niet weten, wat ik vroeger geschreven hebben, waaruit eenig verschil tusschen mij en mijn zoon zou blijken. Wij harmonieeren zelfs zóó, dat ik het stuk mijn zoon in uw blad van 14 Juni geheel onderschrijf. Het is, volgens mijn meening, de roeping an ieder christen om zich te stellen tegen de partijen der revolutie, en met Groen van Prinsterer staat op het standpunt: „Tegen de Revoluie het Evangelie." Ik hoorde op een vergadering van de Staatk. Geref. Partij één der leiders zggen: „Wij zijn noch rechts noch links". Dit woord heeft miJ tot nadenken gebracht en mij doen zeggen: Dat kan niet en dat mag niet dan werkt men de partijen der revolutie in de hand, al is het onbewust. Daarom moet ieder christen rechts staan en tegen de partijen des ongeloofs optrekken en daarom meen ik. dat mijn zoon niet op een dwaalspoor is en behoeft v. D. Prof. de Bruin niet te beklagen. DE ETALAGEWEDSTRIJD. Een artikel zonder gebruiksaanwijzing De heer P. J. Gijsman, te Leiden, schrijft ons: Ook in Leiden is de groote winkelweek of wilt ge, de groote étalage-wedstiijd be gonnen, waarvan 3 Juli a.s. den uitslag zal brengen. Met helle kleuren en sprekende teeke- ningen tracht elke mededinger de aan dacht tot zich te trekken, in de hoop goede zaken te zullen doen. De kijkers en koopers laten zich niet onbetuigd, maar trekken van stand naar stand om te zien, wat meest naar hun gading is. Zij bemerken tot hun spijt dat het cadeaustelsel nog opgeld doet Nog steeds speculeeren sommigen op de argeloosheid van velen, die niet beseffen, dat de uitgeloofde cadeaux afbreuk moeten doen aan d< liditeit van de eigenlijke koopwaar. De ernstige zakenman kan nu eenmaal niet leven van cadeaux. Zaken zijn zaken. Ik zag dan ook tot mijn blijdschap, dat de meesten deze étalages voorbijliepen om andere op te zoeken. Vooral één daar van trok de aandacht. liet was vrij druk. Ieder bleef staan. Ook ik. Het was de stand van de S.G.P. Twee firmanten beijverden zich om afnemers te winnen, maar deden dit m.i. op min der loyale manier. Geen enkele stand had iets goeds. De étalages, die het verst uit hun buurt stonden, waren minder waardig of ondeugdelijk of zelfs gevaar lijk, maar vooral de étalages, die vlak naast hen stonden, moesten het ontgel den. Daar deugde letterlijk niets. Daar moest men dubbel oppassen. Men werkte met etiketten, die de lading niet dekten. Ook de verpakking was misleidend. Bo vendien' de firma's van de C.-H. en de A.-R. (vlak naast hen) dreven geen zaken voor eigen rekening. Zij stonden in ge heime connectie met de firma R.-K. Het was eigenlijk knoeierij. De beide firman ten riepen dan ook luide: Past op, weest gewaarschuwd! Laat u niet verlokken! Komt bij ons, alleen onze artikelen zijn gewaarborgd Ieder keek toe. maar men zag nog geer. enkel artikel, dat aangeboden werd. Men wilde wel vragen: Wat brengt u aan de markt? Maar vragen was verboden Het stond aangeplakt: Niemand mag iets vragen! En zoo wachtte men, wachtte Eindelijk, daar kwam iets. De doozen waren genummerd, maar de een voor en de andere na waren ledig. Het was: afschaffing van dit, afschaffing van dat, het was ■lies negatief. Toen kwam er nog een gevulde doos: No. 36. Dat was een artikel van bijzondere waarde, liet was bestemd om alle on kruid uit te roeien en vooral in handen van de Overheid zou het wonderen doen. Men werd intusschen weer gewaar schuwd tegen bedrog, want ditzelfde ar tikel werd verkocht in de aangrenzende stand, maar het was incompleet. Het scherpe mes was er uitgehaald. Het deug de tot niets. Alleen hun merk was het echte, vlijmscherp en dus doelmatig. Iloe moet dit artikel gebruikt worden? zoo las men op ieders lippen, maar er mocht niets gevraagd worden. Er zou on getwijfeld een duidelijke gebrulksaanwenzing worden bijgeleverd, maar toen ook deze ontbrak, ging menigeen schouderopha lend heen. Men durfde het toch niet te hanteeren, er konden misschien ongeluk ken van komen. Ik vervoegde mij bij de naaste étalage. De eigenaar daarvan was zeer welwil lend. Hij antwoordde: Och, mijnheer, wat zal ik zeggen! U kent toch onze zaak. Zij is oud en ik mag zeggen, gerenommeerd. De oprichter was de heer Groen, die de zaak stevig fundeerde. Na zijn dood werd zij overgenomen door Kuyper, die haar tot groote ontwikkeling bracht door krachtige organisatie en voortreffelijke leiding. Toen deze overléed kwam Colijn, die tot op heden de zaak op gelijken voet drijft en er al zijn energie aan geeft >m de aloude reputatie te handhaven. Wij hebben een naam te verliezen, Mijnheer, en daarom moet u minder letten op i reclame dan op onze artikelen. Maar u brengt ook art 36 aan de markt, en dan geschonden? Ja, zoo beweert mijn vriendelijke buurman. De zaak zit eigenlijk zoo. Feitelijk hebben wij dit artikel nooit verkocht, al kunnen wij het zeer aanbevelen. Mijn buurman, die er veel over babbelt, weet er zelf geen raad mee, anders gaf hij toch beslist een gebruiksaanwijzing, waarom reeds zoo vaak gevraagd is. Maar over mijn buurman geen woord meer. Ieder is verantwoordelijk voor zijn eigen handel. U ziet wel, onze stand is sober ingerichL Cadeaux bieden we niet. We waarschuwen oprecht voor alles, wat naar onze meening ondeugdelijk en ge vaarlijk is. Wij prijzen rustig onze arti kelen aan. Mag ik ze u nog even toonen? Onze beide hoofdartikelen zijn: Gezag Vrijheid. Gezag van God en Zijn Woord. Gezag der Overheid, aan dat Gel delijk Woord gebonden. Vrijheid van kerk school, vrijheid van geweten, vrijheid van gezin. Onze neven-artikelen zijn: de heiligheid van het huwelijk, de weerbaar heid van ons volk, de verbetering van de sociale verhoudingen. Mijnheer, ik zal niet voortgaan. U kunt rondzien. Onze afnemers zijn velen. Zij kennen onze artikelen en komen er kens op terug. Dat is trouwens onze be.-te reclame. Natuurlijk is ook bij ons niet al les volmaakt. We hebben ons wel een® vergist en we zullen ons nog wel eens vergissen, maar we spannen ons in om onze aloude artikelen te vervaardigen uit de beste grondstoffen en ze in vorm en installatie zoo af te leveren, als de voort gaande ontwikkeling en nieuwste eischen dit vragen. Onze experts zijn op onze bu reaux steeds bezig hun studie te wijden aan de volmaking van wat wij bieden. Mijnheer, zei ik, vriendelijk dank voor uw welwillende ontvangst, lk blijf steeds gaarne Uw getrouwe A.R. ergadering worden de voormannen den olke getoond, als de mannen, dig de klap pen krijgen. Hoewel ik de methode niet bewonderen kan; wij leven in een vrij land en wie gaar ne in beklag komt jen daarmede kans ziet te komen, waar hij~"heen wil, hij heeft de volle vrijheid. Maar iets anders is het, als juist zij, die altijd klagen, iedere gelegenheid aangrijpen om van zich af te slaan, zoo ruw en grof, zoo unfair ungentlemen-like als de laatste dagen door de 8. G. P. geschiedt Deze me thode vernietigt zich zelf op den duur, maar doet op dit oogenblik onnoemelijke schade aan eenvoudigen, die weinig politiek ge schoold als zij zijn, alleen maar afgaan op namen en groote woorden met weinig in houd. Lasterlijk met name is de wijze, waarop b.v. Chr. Geref. predikanten in het officieel orgaan der partij in het openbaar dat ver trouwen wordt ontnomen, wat deze ambts dragers in hun ambt broodnoodig hebben. Indien één dezer heeren den moed vindt, in het openbaar zich te vertoonen als een A.R. kan hij er zeker van zijn, dat in eenige da gen hem zijn eere wordt ontroofd en het vertrouwen wordt ondergraven (Van Sme den, Geels, Van der Schuit, Jongeleen, De Groot, Hilbers, Janssen, Van der Molen. Van der Zaal. de Bruin e.a.). Voelt niemand van heeren schrijvers in „de Banier" net grie- ende van deze handelwijze? En als men het eigenlijk wel voelt, waar- im dan toch doorgegaan op een wijze, waar- iver een Jezuït naar de voorstelling der S. G. P. zich niet zou hebben te schamen. Het doel heiligt immers de middelen? De S. G. P.-ers beklagen zich in hun pro pagandanummer over de in-treurige han delwijze van Mr. Dambrink te Breukelen. Maar weten zij. dat een der vooraanzitten- den, aan Mr. Dabrink, die hem geheel on bekend was, en die nog bijna geen woord had gesproken, toevoegde: „man, het zit :n je hoofd en niet in je hart, je bent mijn broeder niet". Ziet, deze eenvoudige uit spraak is de consekwentie van wat in de Banier keer op keer geleeraard wordt. Is men geen S. G. P.-er, dan is er van geen geestelijk leven sprake. Dit zijn dingen, die in deze dagen gezegd moeten worden. Ds. Kersten en de zijnen wenschen te heerschen over anderen con- cièntie en probeeren iemands geestelijke re putatie te maken of te breken. Het was dan ook geen wonder, dat op een deze week te Utrecht gehouden ver.adering gelachen werd, toen Ds. Kersten verklaarde, zich, znoals immer, te onthouden van slim migheidjes en handigheidjes. Ds. Kersten erklaarde nog meer. Hij had nooit of te im mer onwaarheden gezegd! Wijselijk werd gezwegen over „halve waarheden", die moer kwaad stichten dan pertinente leugens, welke tenminste dit voordeel hebben, dat ze achterhaald kunnen worden! Ds. Kersten is te verstandig om dat niet in te zien! En heel verklaarbaar was het dan ook, dat iemand in de zaal de interruptie plaat ste „als U maar waar is", al werd dezen per soon onmiddellijk door een ras-echt S. G. P.-er toegeroepen „Schoft!". Zoo zijn onze manieren! Men herinnert zich nog wel Ds. Kersten'» radioverhaal, als zou vanwege de Chr. Tla- dio-Vereenigjng op den Zondag (N.B. door Roomschen) lunchmuziek worden aangebo den. Was dit i»*.n waarheid? Zoo zijn er meerdere feiten. Wij betreuren, dat er scheiding is, maar we aanvaarden ze. Maar dit mag ons niet weerhouden om er met klem tegen te pro testeeren. dat niet bezoedelde wapens ge streden wordt, gelijk hierboven wordt aan getoond. Kan iemand van de, S. G. P. aantnnnen, dat door onzen leider ooit een verdachtma king ten opzichte van den persoon van Ds. Kersten of Zandt is gelanceerd? Of door oen onzer candidaten? Kan men ergens in onze pers de plaats aanwijzen, waar Chr. Geref. of Herv. predikanten, louter en alleen om dat ze niet A. R. zijn als onbetrouwbaar worden gekwalificeerd? Dat kan niemand van de heeren, zelfs niet \an D„ die langzamerhand zich een naam in den lande heeft gemaakt, al is er weinig reden daarop trotsch te zijn. Zelfs Gods oordeelen over Nederland wor den gebruikt om stemmen te kweeken voor de lijst van ('e S. G. P. (Ds. Kersten noemt o.na. de overval op Curacao en de Belgische geheime trnctuten als zoodanig). Niets is hem te heilig. Leiders, die zelfs den persoon van den al gemeen geëerden overleden Prof. Bnvinck niet kunnen sparen, en die, op laatdunkende wijze, van een door dezen tot Schaepman gesproken woord gebruik maken voor eisrea zaak (zelfs de dooden geen rust latende), moeten en mogen door ons volk niet worden gevolgd. Zij maken het zirh onwaardig. Daarom, geen stem voor de S. V dl® met bezoedelde wapens strijdt MET BLANKE WAPENS? Het oude verhaal van de balk en de splinter. .ZIE OP UZELF! De heer S. Bestebreurtje te Utrecht schrijft Het is een bekend verschijnsel, dat juist menschen, die zich aan een bepaald kwaad bijzondere mate schuldig weten, aan de andere zijde nooit nalaten, van de daken verkondigen dat zij zich aan dat kwaad nooit schuldig maken. Dat verschijnsel her haalt zich ook telkens in do politiek. Vooral een partij, die ons eigenlijk het naast moest staan, gaat hieraan in hooge mate mank. Om der gevolgen wille is het echter noodig hierop met nadruk te wijzen. De Staatk. Ger. Partij paradeert aanhou dend met de hypothese, dat zij van allen kant wordt verguisd, gesmaad, gehoond. Dat zij in haar leiders wordt beklad en ge trapt Langzamerhand wordt, met een be roep op de II. Schrift, hierin haar belang rijkste beteekenis gezocht De smaad is het thema van elke redevoering en op iedere STEMT LIJST 5. DAT IS NIET ALTIJD DE VIJFDE LIJST. Het bureau C. C. verzoekt ons op het vol gende do aandacht te willen vestigen: t Ontbreekt gelukkig niet aan de noodig® aanwijzingen onzer kiezers, die hun dag aan oag en ieder moment van den dag m bet geheugen hameren, dat de Antirevolutionai- ••i lijst hot nummer 5 draagt Toch komt het ons voor, dat we voor min kundige kiezers daarmede niet kunnen volstaan en er nog iets meer moet gebeuren. Want er bestaat vrees, dat de menschen, vooral nu ons cijfer laag is, niet het eerste op dat lijstcijfer zullen letten, maar voor 't gemak eenvoudig even van voren af aan paan tellen. En dan zullen ze in \.-le geval len verkeerd stemmen, omdat niet alle lijs ten van 1 tot 5 op hun stembiljet voorko men. In den kieskring Dordrecht b.v. is onze lijst de vierde, in Arnhem de d e r- de. in Nijmegen weer de vierde enz. Laten de kiesvcrcenigingen hier nog voor al op letten. Do besturen onzer kiesvereenigingen zul- n ons een groot genooeon doen. indien /o .is aan den avond van 3 Juli a s. de voor- loopige uitslag ter plaatse per telegram wil len mcuadcelen. Liefst niet per telefoon, daar deze overbelast zou worden en het voortdu rend opnemen van telefonische mededeelin- gen ons den tijd voor controleering der uit slagen met die van vorige stembussen zou ontrooven.

Historische Kranten, Erfgoed Leiden en Omstreken

Nieuwe Leidsche Courant | 1929 | | pagina 1