jUeuure JTr iltsdjf (Hmrant
Dagelijks verschijnend Nieuwsblad voor Leiden en Omstreken
EERSTE BLAD.
BINNENLAND.
'ABONNEMENT:
Per kwartaal 3
(Beschikkingskosten 0.15).
Voor het Buitenland bij Weke-
lijksche zending 6
Bij dagelijksche zending n 7
Allies bij vooruitbetaling.
Losse nummers 5 cent.
met Zondagsblad 7y2 cent.
No 2766
Bureau: Hooigracht 35 Telefoon 2778 Aangesloten op het streeknet Lisse. Postbox 20 Postgiro 58936.
WOENSDAG 12 JUNI 1929
IDVEBTENTIBIl!
Van 1 tot 5 regelsL17%
Elke regel meer s 0.22%
fngez. Mededeclingen
van 1—5 regels 2J0
Elke regel meer 0.45
Bij contract belangrijke korting.
Voor het bevragen aan hel bureau
wordt berekend 0.10
10e Jaargang.
PIT NUMMER BESTAAT UIT VIER
BLADEN. MET EEN BIJVOEGSEL
TER GELEGENHEID VAN HET A.S.
JUBILEUM DER THEOLOGISCHE
SCHOOL TE KAMPEN.
OUDERCOMMISSIELEDEN
BIJ UW LEEST!
Daar zijn sommigen, die over een
loo groote mate van werklust en ar
beidskracht beschikken, dat zij eigen
taak naar behooren kunnen verrichten
en zonder bezwaar andere werkzaam
heden daaraan toevoegen.
Wie dit niet vermag, heeft zich te
bepalen tot eigen taak en daaraan zijn
krachten te besteden.
Toch komt het herhaaldelijk voor
dat men de ware belangstelling voor
eigen werkkring mist, deze verwaar
loost en zijn aandacht richt op andere
aangelegenheden, die buiten den kring
van eigen bevoegdheid liggen.
Aldus de Oudercommissies.
Bij de behandeling der Lageronder-
wijswet mogelijk gemaakt door de aan
neming van een amendement-Ketelaar,
werd als taak dezer commissies bij de
wet aangewezen de beoordeeling eener
goede verstandhouding en samenwer
king tusschen school en huis.
Hierin kwam op gelukkige wijze de
gedachte tot uiting dat de ouders, die
door de overheidsschool van het onder
wijs vervreemd waren, weer voor de
school moesten worden gewonnen.
yoorwaar geen geringe taak wan
neer men in aanmerking neemt de ver
lammende werking, die zoovele jaren
van dit overheidsinstituut uitging en
waardoor alle belangstelling werd ge
doofd.
Doch wat zag men gebeuren?
Hier vermocht men niet aan het
nieuwe instituut leven in te blazen om
dat de ouders zoover van de schooi wa
ren vervreemd dat niets hun be'ang-
stelling kon, gaande maken. Immers de
overheid zou het toch wel doen.
Daar beschouwde het onderwijzend
personeel de geheele commissie als een
struikelblok en de ouders als een ele
ment, waarvan men wellicht last kon
krijgen en die men daarom beter deed
eibütf-n te laten.
En elders maakte men de commissie
tot een orgaan, dat eigen taak misken
de en zich allerlei dingen aantrok, tot
welker beoordeeling men niet geroepen
was.
Gelukkig waren er ook plaatsen,
waar het instituut tot zijn recht kwam
en de Oudercommissie een levende
schakel vormde tusschen school en ge
zin, doch deze gevallen zijn weinige.
Niet zonder verbazing kon men ken
nis nemen van de uiteenloopende zaken
waarmee sommige commissies zich be
moeiden en hun competentie te buiten
gingen.
Stichting van scholen, verandering
van bestaande gebouwen, aanschaffing
van schoolmeubelen en leermiddelen
dit waren punten die tot het geregeld
programma behoorden.
Geageerd werd tegen bezuinigings
maatregelen van een Christelijk Ka ui-
net en dan werd nog wel getracht om
de -gemaakte kosfen aan de gemeente
in rekening te brengen.
Zelfs wist men een zoo groote mate
van veelzijdigheid aan den dag te leg
gen dat men de stichting eener bijzon
dere school tegenstond of tegen ophef
fing eener openbare zich verzette.
Over dit laatste geval had onlangs
de Kroon te oordeelen.
De Raad der gemeente Emmen had
besloten een openbare school op te hef
fen, welk besluit door Ged. S'ften van
Drente werd goedgekeurd, doch tegen
deze beslissing ging de Oudercommissie
in beroep.
In zeer korte, maar zeer duidelijke
bewoordingen wordt de commissie erop
gewezen, dat zij haar taak te buiten
ging, terwijl als haar uitsluitende ar
beid werd aangemerkt het bevorderen
van den band tusschen school en huis.
Mogen vele commissies dezen wenk
ter harte nemen.
Als de Oudercommissies het juiste
oog krijgen voor hun* eigen taak en
voor de verwezenlijking daarvan arbei
den, kunnen zij wellicht nog bij menig
ouder belangstelling voor het onderwijs
hunner kinderen opwekken, on heusch
wij zien niets liever dan dat.
En al moet het een teleurstelling
voor menig commissielid zjjn dat deze
Instituten niet kunnen worden dienst
baar gemaakt aan den schoolstrijd, dit
zij ten slotte tot veri/roosting, dat er
buiten de Oudercommissies nog voldoen
de bestrijders der Christelijke school
ovei blijven.
Oudercommissieleden, £>jj Uw leest!
„HET LAAT ONS KOUD".
Eindelijk, eindelijk heeft de roode pers de
moed gevonden om haar meening te zeggen
de twee en twintig ridderorden, welke
aan Belgische sociaal-democraten, voor een
deel althans op verzoek, zijn uitgereikt
Eigenlijk is dit te mooi gezegd: want hier
geldt weer, dat de woorden dienen om de
gedachte te verbergen:
De gewone methode bij de roode pers. Als
met iets verlegen zit (en de moeilijkheden
groeien met de dag!) dan zwijgt ze, of wan
neer dat niet meer gaat., dan wendt ze on
verschilligheid voor of ze scheldt op de cri
tici. Schooljongens taktiek van „jij hebt ook
zoo gedaan".
Thans wordt ons blad herinnerd aan
„de lintjes-affaire van Dr. Kuyper". Bah, zegt
terecht het liberale „Vaderland": Rekels, laat
de dooden rusten".
Maar, het is waar, men moet wel zeer in
het nauw zitten, als men zoo iets, dat er
niets mee te maken heeft, durft neerpennen.
Dat de leiders der sociaal-democraten in
België voor een lintje een knieval deden,
vond „Het Volk" te onbelangrijk om er zijn
lezers mee in kennis te stellen.
„Dat somtnigen onzer partijgenooten in
België er blijkbaar anders over denken,
kunnen wij nu ook weer niet zoo ver
schrikkelijk vinden. Het laat ons even
koud, als dat hcele lintjesgedoe. En in elk
geval zullen wij onze Belgische vrienden er
als flinke strijders niet minder om hoog
achten."
Aldus het roode blad met de dubbele mo
raal. Want toen, nog geen kwarteeuw ge
leden, de heer Ketelaar een ridderorde ac
cepteerde, toen werd hij in taal en teeke-
ning bespot en beschimpt; zoo'n geridderde
kon geen goed vrijzinnig-democraat zijn.
Maar de „flinke strijders" in België mo
gen wèl met ridderorde en adeltitel geuren.
Bijna een heel congres had de S.D.A.P.
noodig en nog was niet volkomen uitge
maakt, of een i-ood kamerlid wel deel mag
cn aan de constitutioneele plechtigheid
van de opening der Staten Generaal door de
Koningin. Nog keurt Troelstra het af; nóg
zijn tallooze partijgenooten er fel tegen en
nóg zijn er roode Kamerleden die wel naar
de plechtigheid kijken, maar niet de Ridder
zaal binnengaan.
Engelsche en Belgische partijgenooten bui
gen voor de Koning als knipmessen, doen
in praal en knoopsgatversiering niet voor
burgerlijke politici onder, en blijven toch
even zuiver in de leer.
Het is een wonderlijke internationale be
weging, waarin ten slotte alles nationaal be
keken wordt.
En het is een dubbelhartige roode pers in
Nederland, welke hier bespot en beschimpt,
wat ze in buitenlandsche partijgenooten
goedpraat en verdedigt.
DE POLITIEK IN DEN OMROEP.
Naar aanleiding van het bericht in ons
blad, dat de Christelijke en Roomsch Katho
lieke Radio-Omroep geprotesteerd hebben te
gen het voorschrift van Minister van der
Vegtc om alsnog dertien kleine partijtjes
legenheid te geven een politieke rede voor
de radio te houden, schrijft de N.R.Crt o.a.:
„De politiek-christelijke radio-vereeni-
gingen hebben op hun wensch de politiek
in den omroep en nu beginnen ze er zelf
over te klagen!"
Dit nu is naar alle kanten onjuist.
In de eerste plaats zijn er geen politiek-
christelijke radioverenigingen.
Hier werkt de oude liberale verwarring,
waardoor men liet leven in vakjes wil ver-
deelen. Het maatschappelijke leven apart,
het godsdienstig leven apart en de politiek
ook afzonderlijk.
Het gevolg daarvan was altijd, dat er een
godsdienst voor de binnenkamer overbleef,
en dat op sociaal en politiek gebied de libe
rale vaan gevolgd werd.
Er zijn Christelijke en Roomsch Katholieke
radio-vereenigingen en deze gaan van de
overtuiging uit, dat het leven één geheel is
en door één gedachte gedragen - et worden.
Alles, ook de politiek, doortrokken van de
Christelijke zuurdeesem.
Echter, evenals de vakorganisaties,
wenschte de Christelijke Radio-vereenigin
gen zich zooveel mogelijk vrij te houden van
partij-politiek; evenals ze angstvallig waakt
tegen elk kerkisme.
Immers moet zij het met leedwezen
erkend, dat de eenheid op kerkelijk en po
litiek gebied verre te zoeken is. De Christelij
ke Radioverceniging moge dan voor Chris
telijke politiek zijn; zij houdt zich buiten
partij kwesties.
Uit dien hoofde rees er ook bezwaar tegen
de uitzending van verkiezingsredevoeringen
En het is daarom onjuist, als de N.R.Ct. be
weert, dat de N.C.R.V. de politiek in de
omroep wenschte.
Evenwel, het is toch niet daarover, dat
zij zich beklaagt. l)e klacht gaat veel 1
over het feit, dat de zendtijd verdeeld was;
dat er nu nog dertien redevoeringen bij ko-
dat zuiver linksche groepen te Huizen
zullen uitzenden; en dat de gereedgemaakte
gepubliceerde programs in de war worden
gestuurd.
Dat is heel wat anders,'dan de N.R.Ct. er
an maakt. Maar dit blad is dan ook voor
een neutrale onpolitieke omroep; want dat
beteekent propaganda voor de vrijzinnige
richting.
DE KONINKLIJKE FAMILIE
TE AMSTERDAM.
RIJTOER. BEZOEK AAN ARTI EN
GALA-CONCERT.
OVERAL GROOTE BELANGSTELLING.
Heerlijke zonnewarmte lag gistermorgen
rer Amsterdam toen de Koninklijke Fami
lie weer uit reed; nu om een bezoek te
brengen aan de tentoonstelling van schil
derijen en beeldhouwwerken, vervaardigd
door leden van de maatschappij Arti et
Amicitiae.
Te midden van het voltallige bestuur
heette de voorzitter, de heer *t Hooft, de
beide hooge beschermvrouwen en den Prins
de Prinses eerbiedig welkom in de kunst
zalen en verzekerde dat Arti de onderschei
ding van dit Koninklijk bezoek, vooral op
dit tijdstip, op hoogen prijs stelt.
Het bezoek aan de tentoonstelling duurde
ler lang, langer zelfs dan het officieele
programma aangaf. In het bijzonder onder
hielden de Koninginnen zich met mej.
Jacoba Surie, die dit jaar de gouden
medaille van H. M. de Koningin verworven
heeft.
Na het bezoek aan Arti is een rijtoer van
eer dan een uur gemaakt, waarbij speciaal
de uitbreiding-Zuid en de uitbreiding-West
bezocht werden, zoodat. de Koningin-Moeder
ergelijkingen kon treffen tusschen het oude
Amsterdam van vóór 50 jaar en het nieuwe,
dat vooral de laatste jaren uit den grond is
jerezen. Langs den weg waren duizenden
.choolkinderen, schoolsgewijze geschaard,
onder leiding van hun onderwijzers en ou
derwij zeressen.
Da thee ten paleize.
Gistermiddag van half vier tot half zes
had een thee ten paleize plaats, die door
een groot aantal genoodigden werd bijge-
oond.
Het galaconcert.
Het galaconcert in het Concertgebouw
gisteravond, is tot een hoogtepunt van het
feest geworden. Het geheele gebouw was
smakelijk versierd en speciaal de loge voor
de Kon. Familie.
De ontvangst geschiedde door de heeren
mr. G. Vissering, die de Koningin-Moeder,
C. G. Vattier Kraane, die de Koningin, .1.
Dudok van Heel, die den Prins, en G. II. de
Mares Oyens, die Prinses Juliana naar de
Koninklijke logé geleidde.
Toen de Koninklijke Familie de zaal bin-
mentrad, speelde het Concertgebouw-orkest,
onder leiding van dr. Willem Mengelberg,
diens Preludium over het Oude Wilhelmus,
eindigend in den zang door het Toonkunst
koor van de eerste drie coupletten.
Daarna vangt de vertolking aan van
Beethoven's „Negende", waarvan alle ge
deelten met ademlooze aandacht gevolgd
worden. Het onstuimige, machtige slot, de
finale (Ode an die Freude), waarin als so
listen medewerken Mia Peltenburg (so
praan), Meta Reidel (alt), Jac. Urlus (tenor)
en Thom Denijs (bas), bezorgt allen mede
werkenden een daverend, lang aanhoudend
applaus, waarvoor H. M. de Koningin liet
heeft gegeven. Dan verheft Prins Hen
drik zich van zijn zetel en met hem staan
spoedig ook de geheele zaal en alle leden
van het Koninklijk gevolg op, om dr. Men
gelberg en zijn schare een ovatie te brengen.
Voor het vertrek bracht mr. G. Vissering
een hoera op de Koninklijke Familie uit,
dat geestdriftig werd overgenomen.
Na afloop van het concert werd dr. Men
gelberg geroepen om den dank der hoogé
bezoekers voor het geboden kunstgenot in
ontvangst te nemen.
Met behulp van luidsprekers kon het con
cert op verschillende plaatsen der stad ge
volgd worden.
Het vertrek.
De Koninklijke Familie zal Donderdag
a.s., des namiddags te 17.51 met den gewo
nen trein van liet Centraal Station ver
trekken.
NEDERLAND
ZAL GENOEGDOENING VRAGEN.
DE TROEPENMACHT.
Men was gewaarschuwd maar heeft
het eiland onbeschermd gelaten.
Aan een hooggeplaatst regeeringspersoon
heeft het „Hbld." de vraag gesteld, of de
Nederlandsche regeering.de zaak erbij laat.
„De Nedprlandsche regeering laat het er na
tuurlijk niet bij." was het antwoord. „Op
het oogenblik worden toebereidselen getrof
fen voor het doen van stappen bij de Vene-
zolaansche regeering inzake den overval.
Zoodra die voorbereiding is beëindigd, zal
de Regeering mededeehng van haar stappen
doen."
Het blad meent te weten, dat de stap
pen, welke de Nederlandsche regeering voor
bereidt bij de Venezolaansche regeering.
niet zullen betreffen de aansprakelijkheid
voor den overval zelf, maar wel de aan
sprakelijkheid van de Venezolaansche re
geering voor de bestraffing van de daders.
DE KOMENDE DAG.
Valsche handteckeningen onder candidatcn-
lijsten.
Naar wij vernemen zijn enkele der op 21 Mei
j.l. bij den Burgemeester van Rotterdam
ingeleverde candidatenlijsten voor de verkie
zing van leden van de Tweede Kamer
handen gesteld van de Centrale Recherche
der politie, ten einde na te gaan of het
moeden juist is, dat sommige van de op die
lijsten voorkomende handteekeningen niet
door betrokkenen zelf zijn gesteld.
DE OVERVAL OP CURACAO.
OORDEEL VAN DE „DAILY CHRONICLE".
den
■val
Cu-
Naar aanleiding
ra«;an door een Venezolaansche bende merkt
de „Daily Chronicle" op. dat Nederland de
laatste mogendheid in de wereld is, welke
men agressieve bedoelingen zou kunnen
toeschrijven. De meest hardnekkige aan
hanger van de Mónroe-leer in de Vereenig-
de Staten kan er niet het minste bezwaar
tegen maken, dat Nederland bij de Venezo
laansche regeering op genoegdoening aan
dringt. Misschien is liet goed, dat dit juist
Nederland overkomen is. dat geen enkele
blaam kan treffen.
De burgeroorlogen en revoluties van de
Midden-Amcrikaansche Staten zijn een tel
kens terugkecrend gevaar en het is van be
lang. dat er maatregelen getroffen worden
om te verhinderen, dat men in Europeesche
Staten binnenvalt..Het is eveneens voor geep.
regonspraak vatbaar, dat de bedrijvers van
den overval gestraft moeten worden. Op het
oogenblik kan die raid hun niets dan vol
doen ine geven. Ze hebben toch een groote
hoeveelheid wapenen en munitie buit ge
maakt en zijn er verder zonder kleersclieu-
en afgekomen. Ze mogen niet in die stem-
ning van zelfvoldaanheid gelaten worden.
We hopen, dat de Vereenigde Staten ten
olie tot die genoegdoening van Nederland
zullen medewerken.
BOOTTREIN N.V. STOOMVAART
MIJ. „NEDERLAND".
Het Agentschap der N.V. Stoomvaart-Mij.
„Nederland", de firma Kuyper, van Dam
Smeer te. Rotterdam, meldt, dat de boottrein
aansluiting gevend op het ss. „J. P. Coen",
hetwelk a.s. Vrijdag van Genua zal afvaren,
Donderdagmorgen, 13 dezer, zal vertrekken
van Rotterdam (Maas) te S.20 en van 's-Gra-
venhage (S.S.) te S u. 47.
Een schier onhoudbare toestand.
Kapitein .T. C. de Ridder, oud-garnizoens
commandant van Willemstad, die 31 Decem
ber 1926 gerepatrieerd is, heeft aan de
„Tel." o.a. medegedeeld:
Gedurende het anderhalve jatjr, dat ik
troepencommandant was heb ik herhaalde
lijk aangedrongen op versterking van de
militaire bezetting. Doch tevergeefs. Ik be
schikte er over ongeveer honderd man to
taal ongeoefende manschappon, voor de
helft inlanders, voor de andere helft Euro
peanen. Noch praktische noch theoretische
oefeningen worden er ooit gehouden. Ik ge
loof niet. dat dc toestand onder mijn opvol
ger, kapitein Borren, veel veranderd is. Wel
is er een reorganisatie tot stand gebracht,
waardoor wat vroeger zuivere infanterie
was, nu z.g. politietroepen is geworden. De
menschen moesten volgens de nieuwe i
schriften, die dezer dagen precies een
geleden werden ingevoerd, in de stad polilie
diensten vervullen. Daartoe zouden zij
worden uitgerust met een revolver en een
klewang. Vroeger waren er alleen lange ge-
De kazerneering was in mijn tijd aller
ongelukkigst. Alle manschappen waren ge
huisvest in een oud fort, het z.g. Waterfort
aan den ingang van de haven. Dat was een
schier onhoudbare toestand, aangezien
verschillende getrouwde mannen onder
waren. Hoewel ik het niet zeker weet. moet
ik wel aannemen, dat er sedert mijn ver
trek eon gebouw is opgericht, waarin de
troepen zijn gelegerd, want ik kan niet ge-
looven dat de toestand, zooals ik hem ge
kend heb, on die alles te wenschen liet, nog
gehandhaafd is. Het fort Amsterdam deed
niet meer als zoodanig dienst, doch was als
officierswoning ingericht. Deze twee forten
liggen ter rechterzijde van de St. Annabaai
dus op Pieterbaai. Het Riffort, dat aan de
overzijde ligt (Otrabanda), is praktisch g->
sproken verlaten. Beide stadsdeelen wor
den, zooals u weet, door de Emmabrug ver
bonden, zoodat men spoedig in Otra
banda hulp kan bieden als er gevaai
dreigt
Maar het grootste bezwaar is, dat nier
over veel te weinig en nog wel geheel on
geoefende menschen beschikt Op het Wa
terfort staan eenige kanonnen; maar schi r
pe patronen om ze er mee te laden zijn op
Curasao niet aanwezig. Dit laatste zou trou
wens ook geen doel hebben, want er is nie
mand, die er moe om kan gaan. Schieten
met scherp zou dan ook veel te gevaarlijk
zijn. Dc eerste mitrailleuse moet nog op
Curasao geïmporteerd worden. U ziet. d:it
ons practisch elk behoorlijk afweermiddel
daar ontbreekt. En dit lijkt mij zeer onver
antwoordelijk. want de Venezolanen zijn
nog ahsnluut niet te vertrouwen, terwijl hun
kust slechts enkele uren varens van ons
eiland afligt
De kust van Curacao is scherp getand,
zoodat men overal goede landingsplaatsen
kan vinden. Zeer talrijke visscherschepen
liggen dan ook in al "lie baaien. Men hoe';
dus niet vlak voor Willemstad te landen
zondat ik het niot onmogelijk acht, dat de
rebellen met een groot aantal visschers-
vaartuigen in een paar uur zijn overgesto
ken om ons die. poets te bakken. Vroeger
lag er steeds een oorlogsvaartuig en dat
lijkt mij ook absoluut noodzakelijk, want
dan hoeft men meteen wat marinetroepen
bij de hand. Uit bezuinigingsoverwegingen
dat oorlogsschip destijds teruggeroepen,
ar dat kan wel eens. zoo besloot de heer
de Ridder, een dure bezuinigingsmaatregel
blijken te zijn.
Reuter seint uit Caracas:
De Venezolaansche revolutionairen, die
Zaterdagavond hun bandieten-overval pleeg
den op Willemstad en daarna naar Vene
zuela vluchtten, hebben Zondag een aanval
ondernomen op Coro, de hoofdstad van de
Venezolaansche provincie Falcon. De regee-
ngstroepen hebben den aanval echter af
geslagen. Na een gevecht van verscheiden
werden de opstandelingen tot den af
tocht gedwongen.
DE TROEPENMACHT NAAR CURAQAO.
Met de „Kortenaer" zullen in totaal 160
manschappen op Curasao aankomen, nl. 120
man^der bemanning van den torpedojager
Op het oogenblik wordt alles in het werk
gesteld om den kruiser „Hertog Hendrik"
binnen eenige dagen eveneens naar de West
te laten vertrekken. Aan boord hiervan be
vinden zich ongeveer 450 man, zoodat tenzij
nog verdere troepenzendingen zullen plaats
vinden, over veertien daeen in C.uragao on
geveer 650 man van onze zeemacht aanwe
zig zal zijn.
HET VERTREK VAN DE KORTENAER.
Maandagavond om 10 uur is onder be
langstelling van de geheele Heldersche be-
lking Hr. Ms. „Kortenaer" uit de haven
n Nieuwediep naar West-Indië vertrok
ken-
Vóór het vertrek heeft kapitein ter zee
Lainverse. namens den commandant van de
marine, vice-aimiraal Quant, die in Amster
dam vertoefde, eon kort afscheidswoord
gesproken, waarin hij w§es op de betreu-
waardige gebeurtenissen op Curasao,
rvoor Nederland zich diep schaamt. Op
tic „Kortenaer" rust de taak de ordp te her
stellen. Hij wenschte den commandant oen
goed beleid toe en zeide cr niet aan te
twijfelen, dat, indien dit noodig was, er
met kracht zou worden opgetreden, waarbij
de commandant zeer zeker zou kunnen re
kenen op de krachtige medewerking van
zijn officieren, onderoffirieren en manschap
pen. Met den wensch, dat de „Kortenaer"
den naam van de Kon. Ned. Marine en van
de Nederlandsche vlag hoog zou houden,
en een driewerf hoera voor do Koningin,
waarmee de geheele bemanning hartelijk
istemde. besloot spreker.
Wel zelden is er bij het vertrek van een
schip naar Oost- of West-Indië een zoo
groote en enthousiaste belangstelling ge
weest Onder de daverende toejuichingen
van duizenden menschen aanvaardde de
„Kortenaer" de reis.
Dp correspondentie, bestemd voor opva
renden van Hr, Ms. torpedobootjager „Kor
tenaer" zal in afzonderlijke brievenmalen
worden opgenomen, welke met dezelfde boo
ton zullen worden verzonden als de gewone
mail voor Curacao:
Dc eerste verzending vindt plaats op 14
Juni a.s. rerhlstreeks uit Amsterdam met
de Colonlijn van de K. N. S. M.
De aandacht wordt er op gevestigd, dat
de correspondentie, om in de bedoelde zen
dingen te worden opgenomen, volledig ge
frankeerd moet zijn en voorzien van twee
elkaar snijdende lijnen over het geheele
adres.
ER IS WEL GEWAARSCHUWD!
Onze regeering kan niet zeggen, dat zij
niet gewaarschuwd is geweest aangaande d.
onvoorbereidheid en weerloosheid van Cu
racao.
In November en December 1927, in Octo
ber 1928 en nog eens in December 1928 heb-!
ben er nog ernstige waarschuwingen gestaan
in „Onze Vlooi", het orgaan der Kon. Nee-
Ver van dienzelfden naam.
Uit laatstgenoemd artikel riteeren wij:
„De wijze waarop de Nederlandsche be
langen, die mede en niet in geringe mate
gediend worden door de Nederlandsche vlag
van oorlogsschepen te laten waaien, verwaar
loosd worden, wordt wel sterk geïllustreerd
in onze West-Indische Koloniën.
In den tijd, dat er geen sprake was van
petroleum, toen er geen Panamakanaal lie
stond, toen de handelsbetrekkingen tus
schen de Pacific Coast en onze Oost-Indi
sche bezittingen van weinig betcekenis wa
ren en Curaeac alleen betcekenis en belang
had. omdat het evenals nu onder den
rook van Venezuela lag. waren er altijd
Nederlanders, wij zeggen nlt\jd één t-f
meer schepen gestationeerd in de Caraïl.i-
sche Zee. Toen zelfs bestond korten tijd de
betrekking van „Commandant der Scheeps
macht in de Caraïbisehe Zee".
En nu, nu de betcekenis von Curacao uit
een strategisch oogpunt vertienvoudigd is,
nu de petroleumindustrie van Curacao een
eiland gemaakt heeft, waarvan de tonnen-
maat van in- en uitgaande srhe-pen, die
\msterdam overtreft, nu er steeds groeiende
banrlelshelnngen bestaan tusschen Oost-In-
dië en de Pacific Coast, nu ten gevolge van
i!e dooreravine van hel Pnnamakanaat. dat
deel van het Rijk dor Nederlanden, dat West
Indië heet, zoo veel dichter bij de Pacific
Coast gelegen is, nu daardoor de Nederland
KABOUTERTJE.
man is niet slecht, maar zijn vrienden
deugen niet en maken hem slecht. In poli-
tieken zin wel te verstaan.
'k Ben vergeten, hoe de partij van onze
vriend Bouterse eigenlijk heet. 't Is zoo iet-4
van kleine winkeliers, neringdoenden eu
marktkooplieden; en 't werd lijst 11.
En ja, nu gaat het hem als de kinderen,
die op de markt elkaar toeroepen: Ik speel
op de fluit en nu moet gij dansen.
't Poli ieke kaboutertje trekt er hij nacht
en ontij op uit en kladt de schuttingen,doe'»
vooral de markt op de Goudsche Singel v J
met zijn naam en beveelt zich zelf aan a's
man van de Vrjjhandel en van lijst 11.
Die slag is nog zoo mis niet. M aar is dft
handel zoo vrij. voor knoeiers èn vcor eer
lijke kooplui, als op de markt enin Je
politiek?
Er on breekt nog maar aan, dat dit Ka
boutertje in de politiek een marktkraam
opzet en voor zijn doel bezigt. Een flink
portret ter weerskanten, zoo nu en dan een
gramafoon en op een half pond koekjes van
18 ets een verkiezings'raktaatje toe.
Men kan nooit weten; misschien han't
Bouterse wel een drie duizend stemmen van
marktcollega's en marktbezoekprs. Dat is
wel 30.000 te weinig om de kiesdeelcr te
halen; maar 't is toch een aardige reclame
geweest. Ik zelf doe er immers al aan nipe.
Trouwens, ik geef Bouterse net zoo veel
kans als alle verpolitiekte en demagogische
middenstanders bij elkaar, hoe slim ze het
ook aanleggen.
Zoo las ik eerst van de Kiezersboml voor
Nationale Eenheid en Vooruitgang (dat :s
al erg genoeg: na'ionaal, eenheid en voor
uitgang; maar het kan nog erger) en daar
na van anti-politieke middenstanders, die
bij de komende politeke verkiezingen
met eigen candidaten uitkomen: dat zij alle
maal doende zijn om een krachtige, maar
neutrale centrumpartij te vormen.
Van het bekende gehalte, natuurlijk.
Immers, men acht niet alleen noodig
a. politieke en maatschappelijke weerbaar
heid door hechte aaneensluiting \an alle
middenstanders;
en b. beëindiging van elke verspilling van
middenstands» eun aan de in ieder opzicht
voor ons volk verderfelijke sectarischc poli
tiek; maar men wil ook:
Ruime radio-uitzendgelegenhcid van pro
gramma's zonder voorkeur voor eenige gods
dienstige of politieke richting gehandhaafd
Uit welke hoek de wind waait, weet ge
nu wel.
Het mooiste vond ik echter de slotmotie.
De vergadering sprak de ernstige wensch
uit. dat
1. alle bestaande partijen en vereenigln-
gen van middenstanders zich in een organi
satie vereenigen, zij het desgewenscht voor-
loopig in federatief verband.
2. alle middensanders bij-de a.s. verkie
zingen zullen handelen alsof het sub lo. gtv.
noemde reeds bestaat en hun stem uitslui
tend zullen uitbrengen op middenstands-
partijen.
Wat een goochemers, nietwaar?
Ze willen een nieuwe centrumpartij s'irh-
ten en in afwachting van dit wereldwonder,
waarvoor in ons land geen plaats is. parle
vinken ze reeds naar stemmen op hun Ko-
mercandF'iter..
Zeg nou zelf: zijn anti-politiekers nu poli
tieke slimmelingen, ja of neen?
Neen, zeg ik u, want, aldus het verslag:
„Uitdrukkelijk werd -"dgelegd, dat evcn-
tueele Kamerzetels zullen worden bezet
door die eandidatc-n, op wie de kiezers do
meeste stemmen zullen hebben uitgebracht".
Ze verkoopen de huid van de beer. welke
niet geschoten wordtbehalve dan de
beren, die loskomen, als de onkos'en be
taald nioo'en worden.
Kaboutertjes-politiek!
INGEZONDEN MEDEDEELING.
PU ROL er op!
Dit moet Uw eerste gedachte zijn hij
Brand- en Snijwonden, Ontvellingen
en allerlei Huidverwondingen
Het verzacht en geneest.
sche Staa'smarine het belnng om de Vader-
landsche driekleur aan die kust te vertoo-
rfen, zooveel makkelijker en voor joo\eel
minder geld kan vertoonen dan uit Oost-
Jndië mogelijk is, nu waait in dc Carnihi-
sche Zee bijna nooit onze vlag van een ooc^
logssehip.
En als niet onmiddellijk ingegrepen wordt,
als niet met spoed schepen worden aange
vraagd, die de driedubbele functio kunnen
en o. i. moeten vervullen, van reserve voor
de mininninivloot in Iodic, voor stationee-
ring in de Caraïbisehe Zee en vlagvertoon
overal in de wereld, dan zal op één na de
grootste koloniale mogendheid binnenkort,
als de paar uftandsohe oorlogsschepen, die
wij behalve wat in Indië noodig is nog
bezitten, het tijdelijke met het eeuwige heb
ben verwisseld, in de besliste onmogelijkheid
zijn om Nederlandsche belangen, waar ook
op dc wereld, te dienen of te verdedigen.
OFFICIEELE BERICHTEN
ON DERSCH F.I Dl NG EN.
Rij Kon. besluit is toegekend de aan do
Orde van Oranje Nassau verbonden eer
medaille, in zilver, aan J. A. Garn er, meester
knecht, chef van de conserveerafdeelihg bij do
firma C. L. Arbeiter te 's-Gravenhage.
DEFENSIE.
Bi) Kon. besluit is in rang overgeplant-t
by den gcneralen staf majoor A. P. Scyffardt
van bet 10de reg. inf.;
is op verzoek eervol onts'ngen reserve-kapi
tein F. van Seters, van het 2lste reg. inf.
Al'PIENTIES.
