EEN HEETEMELK-KAN EEN Wm-ÏÖFFIEMOLËN ZATERDAG 8 JUNI 1929 DERDE BLAD PAG. 10 Kerknieuws. Dr. W. J. DE WILDE. Bijzijn promotie tot Doctor in de Godge leerdheid had Dr. V»J. de Wilde, vrcd. der Ned.^Hery» Gemeente te Reitsum (beroepei te Ueh Haag), aan zijn proefschrift: „De Mes siaansche opvattingen der Middelceuwsche exegeten Rasji, Aben Ezra en Kimchi voor- al \olgens hun commentaren op Jesaja" een 15-tal stellingen toegevoegd, waaraan we, via de Pr. Gron. Ct.", do volgende ontlee- 1. De idee van den lijdenden Messias wordt onmiskenbaar in de Joodsche litteratuur ge vonden. 2. 'Het moderne Jodendom kan zich zijn Messiaansche opvatting niet beroepen op cfjï middeleêuwsche exegeten. 3. Jesaja 1 27 kan vertaald worden: Zion zal cfeor recht verlost worden. Ook: Zion zal om liaar gerechtigheid verlost worden. De voorkeur verdient: zal in een gericht verlost worden. 5. De aanhef van den dialoog, Ex. 20 1, in verbanci met het eerste gebod beschouwd, «moet aldus vertaald worden: Ik Jaweh béu uw -God^die' enz. S. -ïn feeze 4, met name vs. 813, wordt ondersteld, dat Christus de ambten heeft ge- geve#, om het algemeen priesterschap der gelooVigen tot zijn recht te doen komen. 0. >De verhouding, van Kerk en Staat is Vooryhet Gereformeerd Protestantisme een Iheol'dgische kwestie. 10. ieervrijheid in de kerk is de groote be- lémmfiring voor de ontplooiing harer krach ten. I^eertucht is noodzakelijk. 11.\„Dc groote traditie van de Geref. Ker ken $i de dagen der Republiek, waarvan die der Amsterdamsche Classis zulk een belang- rijk brokstuk .vormt, mag niet gemonopoli seerd'. worden door 'n bepaalde Kerkgemeen schap; ook niet in het algemeen der gere formeerden, die leven onder de synodale or gani^ntie, maar zij behoort even zoo goed aan 'de Gereformeerden welke met haar ge broken hebben". (Dr. A. Goslinga, Geref, Thcol'. Tijdschrift, Nov. 1928). Deze woorden behopreu -aldus te worden gewijzigd: „zij be hoort aan de Ncd. Ijferv. Kerk en niet zoo- geer aan de,groepen, die zich na 1816 van haar hobben-losgemaakt". 12. In de kabbala wordt groote waarde toe gekend aan „den Naam" als bezwering: form'üle. 14. Ton opzichte van religie en moraal 5s het Joodsche standpunt: niet wat men denkt, maar.wat men doet is van belang; het Chris telijke daarentegen: niet wat men denk noch wat men doet, maar wat men is. 15. In wezen heeft het moderne spiritisme idezelfcle denkbeelden over do ziel en haar voortbestaan, als do Kabbala en het Neo-Pla- tonisme. HEILIGT UWEN ZONDAG! Van „Pniël"-rcdacteur, Dr. J. H. Gunning l.HzrL, is het-volgende pakkende stukje over de noodzakelijkheidvan Zondagsrust en Zondagsheiliging yoor. het Sabbatisme heb ik nooit wat ge voeld,'ook niet voor het Joodsche gedoe var veie Christenen op Zondag. Wij zijn niet ineer onder do wet en waar Christus heerscht, daar is vrijheid. Maar loch, de verwereldlijking, de onthei liging van den rustdag, zooals die heden al gemeen is, mag werkelijk een nationale zonde heeten. Er zijn menschen die nooit meer rusten. Die a i t ij d voor hun gezin, Kun akker, hun studie, hun plezier leven, ties Zondags en door de week. Zo genjken, zooals Luther zegt, op een schoenmaker, die niets dan leesten maakt, maar nooit aan het vervaardigen van een schoen toekomt, of op een bakker, die aldoor brooden bakt, maar er nooit van eet Stel u eens voor een kerel, die met een stompe zaag aan een geweldigen boomtak bezig is. Een voorbijganger roept hem toe: „Kerel, het krast als con valsche viool! Je vordert niks! Laat toch je zaag scherpen!" Maar hij antwoorddo: „Daar heb ik geen tijd voor! Zie je niet, hoe dik-de tak is, dien ik af zagen moet?" Zou niet iedereen zoo'n man een dwaas noemen? Maar als iemand nu, als die onlangs ver dwenen multimillionair, maar twee, drie uren 's nachts slaapt, en altijd, dag en nacht, Zondag en werkdag aan, het plannen- maken, speculeeren en schrapen is, dan noemt de wereld zoo'n misdadigen gek: „een gewiekste kerel, een financieel genie". Ach, niemand merkt het dat zijn hart heviger en weemoecliger dan die stompe zaag krijscht eu zucht: „red me toch! red me toch! want ik verga van honger!" Menschen, houdt uw Zondag in eere! Men schen, laat het stadion en die voetbalvelden rustenl Menschen, wijdt u aan uw gezin mi neemt rust! Menschen, zoekt den Heere, zoo dat die Gunning oud en suf wordt!".... Maftr zoo waarachtig daar'een God in den ïïemel Woont, gij die zoo spreekt, gij liegt en gij dwaalt. Red aw Zondag en gij zult uw ziel red den. KERK EN WERELD. Op een Classis van Geref. Kerken in het Noorden des lands is de vraag ter sprake gekomen, welke houding moet worden aan genomen door de Gereformeerden, tegen de ijswedstrijden, en is uitgesproken, dat door onze menschen deze vermakelijkheden die nen vermeden te worden, daar zij strijden met het zesde gebod. Wij willen hierop niets afdingen. Elk op treden tegen het gevaar van de wereldgc- lijkvdrmigheid, verdient steun, en waar vol op de wereld den toon aangeeft, moet ons volk zich in het gezelschap niet mengen. Toch zijn er dingen die ons ervan terug houden moeten, ook al zouden wij des win ters de bovengenoemde vermakelijkheden mijden, om al te zelf voldaan op de wereld neer te zien Wanneer men dc geesten wat proeft, be speurt men dat men in hot Noordon op vele plaatsen zeer fijn voelt, als het de wereld gelijkvormigheid in hét ijsvermaak betreft. Maarwat grootelijks bevreemding wekt dat is, :dat zoo weinig de consciëntie rea geert bp dingen en toestanden, die toen waarlijk niets minder erg zijn dan het bij wonen van een hardrijderij op schaatsen. Wat Ziet men op vele plaatsen in het Nooi den bijv. des Zondags? Nauwelijks is de mid dagkerk uit, of het geros begint. De fioU wordt genomen en menigeen gaat een reisje doen. Een familiebezoek naar dorp A of B. Soms in'riot de kerkdienst eraan gelooven. En dan de jnnge menschen die hun beminde be zoeken.. E mi andere dng is niet te kiezen het moét op Zondag. Allemnnl on de fiets. SnniF:'cen uur of langer op wee. F.en stuk ven bcr hp hl word! ennri vast-cknóont En firm hebben we de gelijkenis van "den Zaaier, on van het zand dat door dc vogeJen des hemels werd weggenomen! ALLES VERSCHUIFT. Alles is letterlijk tot probleem geworden, tot den predikant in de groote stad toe. „Ik voel mij soms ontzettend in de klem" schrijft Ds. J. W. P. Ie Roy, Nee}. Ilerv. pre dikant te Sloterdijk (Amsterdam-West) in „Ons Lampje", „ik voel mij meermalen zeer sterk een antiquiteitje. „Als je In de tram eon van je Gemeente leden tegenkomt, tien tegen een, dat de man, die in zijn eigen huis mét een „Dag Domineel" je begroet, nu fluistert: Dag..!"- Men wil niet gaarne ook tot antiquiteit her leid worden en men heeft gelijk. Het is mij overkomen, dat iemand een heele tram van de wijs gebracht heeft, enkel en alleen, doordat zij mij luidruchtig begroette met: „Dag Dominee!" „Doordat alles ongemerkt verschoven is, zijn wij zelf zoo langzamerhand tot „pro bleem" geworden. „In vroeger tijd was alles anders. Ik her inner mij van wijlen Dominee Creutzberg, uit Arnhem, gehoord te hebben, dat hij circa 1400 leerlingen had, verdeeld over acht tien uur. En daarij kende hij honderden en honderden gezinnen uit zijn wijk en leefde met hen mee. „Hoe is dit alles anders geworden! Er zijn predikanten in groote steden, die vier uur catechisatie heben, waronder urén van: zeven en acht leerlingen. En welke man. zou er met zijn oogon dicht, een zes venhonderd gezinnen uit zijn wijk kunnen opnoemen, met welke gezinnen hij lief leed deelt? „Hoe is alles anders geworden! In vroe ger dagen was een prediker een man uit een andere wereld. In ouden tijd was 't be zoek van een geestelijke een gebeurtenis. Als de dominee kwam, moest iedereen zich rond de tafel scharen en had er een kleine huisgodsdienstoefening plaats. Van dat al les is niets meer gebleven. „Het oude is totaal voorbijgegaan". Het is alles veel dichterbij gekomen. Van heel véél is de heilige glans, en' terecht, af. Het schuift él maar, en wee die zich niet \ve_el aan te passen! Het verschuift en wee hem die niet mee-verschuift! Het is gemakkelijk bij een paar vrome zielen, die tesamen hon derd drie en veertig jaren tellen, over de preek te praten, die ze natuurlijk heel mooi vonden, maar 't is heel en heel moeilijk met "het Evangelie van Gods genade in Christus, in dezen tijd, iii.het midden van Amsterdam-West of -Noord of -Oost of -Zuid te staan". Schoolnieuws. MIDDELBAAR ONDERWIJS. NIJVERHEIDSONDERWIJS. De Ned. Bond van Leeraren en Leerares- sen bij het Nijverheidsonderwijs heeft motie aangenomen, waarin verklaard wordt, dat d_e opneming van het avorid- nijverheidsonderwijs in het voorgestelde Wetsontwerp tot regeling van het aanvul- lehd onderwijs „zou beteekenen do totale vernieling van dat onderwijs en de vernieti ging van elke rechtszekerheid van het daar bij verbonden onderwijzend versoheel", en de Regeering verzocht wordt aan Art. p een nieuw lid toe te voegen: „e. die vallen onder de Nijverheidswet". Voorts heeft de Bond in een motie naar aanleiding van het verzoek van den Minister te overwegen den 3-jarigen cursusduur der Ambachtsscholen tc veranderen in een vier- halfjaarlijksclien, uitgesproken, dat tl; cur susduur van 3 jaar eer te kort dan te lang is, dat zulk een kortere cursus alleen mo gelijk is voor vakken van een gespeciali seerd karakter, en dat de vraag of aan half- jaarlijksche cursussen de voorkeur gegeven moét worden boven jaarlijksche cursussen, dient te worden overwogen, afgescheiden van de vraag betreffende den duur van twee of drie jaren. Besloten werd aan de Regee ring, de Kamer cn de pere mee te deelcn, dat de duur van den cursus aan de bestaan de Nijverheidsscholen en aan de nieuw op te richten, dié hetzelfde karakter dragen als de bestaande, in geen geval van driö op twee jaren mag- worden teruggebracht; Ten slotte heeft de Bond in een m o tl c uitgesproken, dat bii een hel-zlening van xk salarisregeling voor het Nijverheidsonderwijs allereerst de grievende achterstelling diént te worden weggenomen van de leeraren in de practische vakken ten Opzichte van die in cle_ theoretische en teekenvakken; van deze beide groepen van leeraren ten opzichte van dc salarieering van die in de vakken voor Voortgezet Lager Onderwijs en vanv'de leei'a- ressen ten opzichte van de leeraren, en-wordt misnoegen uitgesproken over de wijze,-waar op de Regeering eemeend heeft deze materie te moeten - regelen, zooclat de salarieering de Ambtenaren gebruikt wordt als sluit post van dé Begrooting. ANTI SMOKINGSBEWEGING. Dr. J. F. Reitsma, directeur der Chr. H. B. School te Rotterdam, schrijft in het orgaan Chr. Middelbaar Onderwijs" het volgende artikel, waarvan de strekking ons volkomen sympathiek is: Denk niet, dat ik een actie wil beginnen tegen het rooken der leerlingen van de mid delbare scholen, 't Zou op zichzelf niet zoo ondenkbaar zijn, want eerlijk gezegd vind ik het een gruwel dat voortdurend verslinden sigaretten door ons jonge volkje, 't Is mij altijd een raadsel, waar de lui het geld vandaan halen om de offervuren voor den rookgod brandende te houden. Ik kan het me1 alleen verklaren, als ik aanneem, dat niet üb kinderen maar de ouderen hier de hoofd schuldigen zijn, die het euvel bevorderen door de noodige fondsen er voor te verschaf fen. Maar zooals ik zoi, daarover wil ik het niet hebbcii. Ik las in de Critische Revue van het Paed. Tijdschr. voor het Chr. Onderw. een aanhaling uit de „Medcdeelingen" van het Ivenncmer Lyceum, die me bovenstaand opschrift in de pen gaf. Dr. de Vletter bindt den strijd aan tegen het dragen van een smo king door de leerlingen op hun feestdagen. Is hc-t eigenlijk niet om te gieren van het lachen, als men ziet, dat Dr. de Vletter zijn paedagogische wijsheid moet gebruiken om de ouders er op te wijzen, dat ze moeten meewerken om dat smoking-gedoe weg te krijgen. Dat enkele oudere jongens ook wul: len meewerken. Dat aan het Amsterdamsch lyceum ook een anti-smokingbond bestaat, ,Als wij smoking kunnen wegbannen, de meisjeskleeding niet te luxueus doen zijn, bevorderen wij den eenvoud in onzen kring, bestrijden onnnodige geldvermorserij, en vet mijden akelige jaloezieën tusschen de leer lingen onderling en conflicten tusschen ouders en kinderen, huiselijke scènes, enz." Wij hebben in Rotterdam ook onze gala avonden, maar in dit opzicht komen we blijkbaar toch achteraan. Tot i.iertoe heb ik nog geen smoking ontdekt Toch hoor ik van een collega, dat het verschijnsel zich niet beperkt tot de schooljeugd op Kennemer en Amsterdamschlyceum, 't Is een symptoom van een kwaal, die een veel grnoter ver uu:r d nT=-'"h?ed heeft en z'ch onl{- in andere vormen openbaart. Zoo kwam In de N. Rott Ct. deze week een verslag voor van een ver gadering belegd door de afd. R'dam van de Union internationale des amies de Ia jeune fille, waarin een boekje yverd open gijdaap over de eigengereidheid der tegenwoordige jonge meisjes". Ze gaan naar feestjes, van waar de meisjes van 17 jaar te 's nachts half vier ongcchaperooeerd huiswaarts keeren, den huissleutel in den zak. Ze vieren het eerste lustrum van hun H. B. S.-bond met een gecostumeerd bal. Ze lezen, als ze nog .niet eens haar thema's zonder fouten kunnen ma ken, de Zondaar van Alie Smeding. Ze ko men, als moeder eindelijk de maat boorde vol vindt, in verzet en vinden haar ouder- wetsch". Dé aanwezige moeders hadden het natuurlijk niet zoozeer over tekortkomingen van eigen spruiten, maar 't bleek toch wel, dat men zich ernstig ongerust m&akte over den geest der meisjes onzer gymnasia en burgerscholen. Zouden we de oorzaak niet in de eerste plaats hij de ouders zelf moeten zoeken? Waarom geeft ihet geadn zoo gemakkelijk zijn Invloed prijs om op zij te gaan voor de sfeer, die er heerscht ini een schoolclub of jeugdvereeniging of wat ook. Ik hoop, dat het in de kringen, waaruit wij ónze leerlingen ontvangen, nog -niet zoo treurig gesteld is, maar men moet-in onzen tijd blind zijn, als men niet ziet, dat de be schermende kracht van een goed gezins leven meer en meer .gaaJt ontbreken, dat de oudiers edch hun verantwoordelijkheid te weinig bewust zijn. De ouders zijn plicht, zich op de hoogte te houden, van welke chilbs hun kinderen lid zijn en wie daarvan, de verantwoordelijke leiders zijn. Dam zou. het ook minder voorkomen, d'at ge wetenloze leiders van hun positie misbruik, maakten om onzedelijke handelingen uit *e voeren melt- jonge menschen, waarmee ze uitgaan, 't Schijnt, dat vele ouders niet meer de kracht hebben om hun veto uit te spre ken, als de kinderen dwingen om allerlei dingen waartegen de ouders bezwaar heb ben. De kinderen beslissen zelf'over de leng-, te van hun haren en rokken, maar eveneens oyer het al of niet meegaan op fietstochten en uitstapjes zonder verantwoordelijke lei ding. Liefst zouden ze maar zien, dat de school voor alles zorgde, ja soms wil men den directeur der school nog standjes laten uitdeelen voor tekortkomingen der kinderen in den huiselijken kring. Nu gaalt dit alles ook niet buiteni 't school leven om en ik geloof, dat wij als leeraren óns-wél moeten bezinnen over de vraag, wat wij vcór dc schooljeugd kunnen doen oêk; buiten de schoolmuren, 't Mag voor oïis' offfc' nioedigend zijn, als we opmerken, dat de jetigd,-.ondanks onze moeite om hen warm té tmalcen voor de idiëele dingen, sterk haakt naar allerlei ontspanning en genoegens van. zeer twijfelachtige waarde, we moeten toch trachten leiding te geven, in een natuurlijke behoefte aan ontspanning, zonder dat we aan de verantwoordelijkheid der oudersto kort doen. Waar er zoo veel factoren zijn, die: Ontbindend werken op het gezinsleven, moét. alles vermeden worden, dat deze ontbinding' bevordert 'ook in het clubleveh der leerlin-: gen. 't Is niet góe-di, dat clubleven geheel te-; onderdrukken, maar het moet niet voeren Hot allerlei excessen. En daan-oor is noodig,; dat ouders en leeraars de leiding in handen- houden zonder dat de vormende waarde der schoolclubs verloren gaat Kinderen op" dien.' leeftijd, zooals wij ze op school hebben, hou den er vaak vreemde begrippen: op na. Zef Schamen zich toms, als ze door hun mede scholieren gezien worden, terwijl-vader <métr hen> en een jonger broertje wandelt en ze hebben soms liever, dat vader en moedert thuis blijven dan dat-, ze meegaan als "de schooljeugd een feestavond heeft. En bet- is juist de tegenwoordigheid, dér ouders, die.' naast dé aanwezigheid der docenten, deze" avonden werkelijk goed kan maken. De ouders kunnen dan uit eigen oogen zien hoeven zich niet alles wijs te laten maken over een smoking, dat Jan heeft of dito heerlijkheden die een ander bezit. Misschien word ik ook wat ouderwetsch maar me dunkt niet de kinderen moeten! den toon aangeven, als er overwogen wordt op welke wijze gepaste ontspanning moet gezocht worden. Als het voor ouderen vmk een probleém is om dit vraagstuk goed op te lossen, mag men het zeker niet overlaten aan de willekeur dor jeugd. Kunst cn Letteren. OPWAARTSCHE WEGEN. Martin Leojiold, H. van Erlo, Johan Goos- sen en A. J. D. van Oosten dragen verzen bij het Mei-nurnmer, Wilma een schets en W. Kramer een bespreking van Ina Boudier Bakkers „Twee Voeten". TL A. Mulder be sluit zijn studie over „Vondels dichter schap". „We- zagen Vondels werk als 'n ster renstelsel dat zelf'wentelde om die „onbe- weegbre spil", die Zon der Zonnen,. God. We zagen hoe daarin elk drama opnieuw wen- telde.om zijn éigen spil; hoe daarna elk ka rakter wederom 'n idee uitdrukte. -Wé zagen deze groote raderen opnieuw in kleiner deren grijpen, die op hun beurt draaiden om 'n denkbeeld dat Vondels verbeelding Kad warm gemaakt. Ik herinner ook aan Vondels natuurbeschrijving waarin één mo tief het alles beheerscht. Dit conccntreercn ■an gedacht© en beeld om een middelpunt gaat door tot in de enkele regels waar de woorden geschikt staan op de maat eener idee. Ik herinner aan 't Stoksken. van Oldem- barneveldt: „Mijn wensch behoede u onverrot, ,."0 stock en stut, die geen verrader* Maer 's vrijdoms stut een Hollants Vader. Gestut liebt, op dat wreet schavot; Gevoelt ge hoe deze „stock en stut" alléén van belang is, omdat Vondels- geest speelt met 't begrip? Nu eens is 't echte stok, dan weer is 't Olde'nbarnevclt zelf. En zoo, door 't nu eens in eigenlijken, dan weer in symbolisch en zin gebruiken van een enkel woord, wint ook de klank van zijn vers aan gloed. Ja, de stok en stut van Oi- denbarnevelt wordt de stut van zijn eigen vers. Ik heriner nog aan 'n regel uit Do lijckklacht aan 't vrouwenkoor over 't ver lies van zijn vrouw die zégt hij „met den lijck-sc h roef 't harte schroef t", 'n Schakeeren, 'n schoon schakeeren is èl Vondels werk. 't Gaat door tot in zijn tech niek'.' „DE HERDERSKNAAP." Als No. 2 van de „Sint jozefs Klashiblio- theek" publiceerde Marie Koenen een lees boek over Davids geschiedenis tot aan zijn troonsbestijging.'De Christelijke school voor voortgezet onderwijs geeft boven deze en soortgelijke gestylcerde Bijbelverhalen do voorkeur aan liet lezen van den. Bijbel zelf, al weet leder dat hot klassikaal lezen der Schrift eenige, ja veel bedachtzaamheid eischt van den onderwijzer. Waar meenen we op Roomsche scholen de Schrift niet de kinderen in handen gegeven mag worden kunnen verhalen als „De herders knaap" die zoo buitenpewoon goed van zeg-ring cn stijl zijn en zóó nauw nansluiten bij de Bijbeltekst als uitstekende nrnvullinc wordeïi gebruik! op bet mondeling"Bljbelscli Icrwijp. Het zou ons ook ni"t verwonderen indren menig onderwijzer of onderwijzeres aan protest©ntsche scholon zijn vertellend vermogen door een .boekje als dit voeden kon. Want ai gaat er hij 't vertellen voor kinderen vooral om, dé zaken l«ieudig,-ftc- tief: voor. te stellen, het.moet pakken, het moét Xbingen de grenzen- natuurlijk) dra matisch zijn. Het verhaal gaat van een niet onvermaarde „soldatendominee", die een Paaschpreek voor een halfduizend gemobili- seerden aldus aanving: ,,Ze staken dc kóppen bij mekaar. „Ze hebben Ilem gèstolen! Ze hebben Hem gesiolgni" Met zoo'n paar zinnen pakt men de men schen dadelijk; vooral voor kinderen stelle de verteller tot motto: Grijp ze levend! Marie Koenen's „Herdersknaap" nu is éen goede proeve van vertelkunst, vrij van effectbejag, rustig, toch niet onbewogen, ar tistiek. Mij dunkt, zooi.ets lezen oudere kin demi gaanie, ze ondergaan al lezende even de' invloed van de grootheid en vroomheid van 't jeugd.levcn van Isrels o grootste ko- fiing. .Een'fragment, David vluchtende voor Saul den tyran: „En na iedcren dag als het avondduister gevallen was, ging David naar den heuvel rand, waar de woestijn aan zijn voeten lag én. de sterrenhemel zich wijd welfde boven zijn hoofd. - En zooals in den tijd toen hij in Bethle hem. een herdersknaap was, boog hij zich overt zijn schamele oude harp, en bij .het light der sterren zong hij ieder van die avonden een nieuw lied terwijl zijn hand do snaren tokkelde. Hij zong over alles wat er in zijn hart geleèM had en leefde in deze droeve tijden van Sauls vervolging. Van angst en smart zong' hij, maar ook van zijn onwankelbaar vertrouwen in God en van zijn dankbaar heid voor Gods bescherming. Waanneer ze weer Davids harp hoorden opklinken, kwamen zijn mannen uit het bosch; van uit de grotten waar ze hun slaapplaats hadden, van tusschen de stam men waar ze neerzaten bij de kleine tak kenvuren waarboven ze het gevangen wild roosterden. Als schaduwen doken ze op aan den woudzoom en daar stonden ze roerloos té luisteren, terwijl David zong: ,,De Heer is mijn licht en miin heil; „Wien zal ik vreezen?" „De Heer is de beschermer mijns levens; „Voor wien zal ik sidderen?" ;=Een paar opmerkingen mogen bier nog 'n plaats vinden: ^Psychologisch onjuist, lijkt me, dat David, nadat Saul de eerste maal met de spies op hem- gesohoten heeft, bij Saul bleef en Saul hem met éen toespraak van zes regels weg moest jagen. Ik slel me dat toc-neel vooi afgespeeld zo nd er woorden. Alles ging té hartstochtelijk, te snel toe. 't Plotseling grijpen van de spies, 't slingeren, 't oniwij- kên, Davids overhaaste vlucht, cn hij Saul de onmiddellijke reactiezakt neer op zijn. rustbankB ij n a een moor de- ma a r! Dat het zwaard van Goliath als zegétee- ken. „op het altaar achter het voorhangsel" gelegen zou hebben, lijkt me onwaarschijn lijk. .Achter den cfod" staat in 1 Sam. 21 9, ,d. w. z. achter dc kleerkast der priesters. Bovendien was het reukaltaar hief achter, maar vóór het voorhangsel. ".David brengt zijn ouders „in hét land Van eén anderen koning". Juist naar Moab, het geboorteland ven Ruth, wier Kleinzoon Isaï was. Dat Davids ouders later naar Zildag overgekomen zijn, is; misschien een dichter lijke vrijheid? Buitengewoonvertossend echter deed aan. de beschrijving' van Jonathans laatste bezoek aan David. David -zingt in den avond Psalm 104. Mijmerend zit. hij daarna neder. Plots geritsel -in 't gras, alsof een der woud- dieren daar naclersloop. En tegelijk, een stem, fluisterzacht: „David, de pijlen zijn dichterbij 1" iioa de hemel, gelijk, wij gelooven. e ls. kan die moeilijk als enkel „ruimt sÜn. de een zal e hr. af uit Lult. 17 34—3G. leidt, dat de aarde rond is. zullen er twee op één bed >rden. Dat is dus ln den als HU kometen gorlcl ischrlttuurlUk t alleen mogelijk ls 3e r aarde. ndlen zonder eenig rlsch lichaam toegeschreven Schr. te bewözen .dat Pha a elschte het bakken van s wat dan door opgravingen Doch de Schrift meldt ons, eiken Heidei dut. dozé ide m ft. «0 i voor den ander sterft on brengen, is volgens Schr oorsprong, omdat ge dez. ige heerlijkheid. do Sclirifk beschrijvende de gtouden ki Schrift t Er is veel goeds tn dit boek, onder3chelds gelezen te worde oei oordeel dee Boeken en Geschriften. AVij mochten :oope uitgave van' dit Stai Ng. hetgeen wU geechrev.en hebben bU de uit- ■ave van bet gedenkboek ln al z'n glorie .i.wU volstar- Er is gevraagd om gave. Men heeft haa ikon- mde vollisult- koopers genoeg vind. DOOR KRACHT VAN BOVEN, door Reglna. Uitgave van N. Y. Uitgevers MaatschappU J. H. 3en teëderP goschrevcn boek. i kijk ln een echt C);r. go: islcven. Ge 1 srbeelt ,dle. hoi dat .Kees door een i komt inderwözercs is ar •ager hoofd is. Hoe ïstlge beprc >r d( ïlUk icn" huwelijk kal ge geioofs- 3 het Herman zélf, die na 1 Ing ffioed vat om Riek loi 3cht fUn gevoeld ls het, dat de - schrijfster .n Kees Igeheel vrij heer Haeger laat r Riek ongetrouwd laat blijven. Her- i toch heeft het, offer gebracht. Riek haar De hoofdgedachte „Kracht ra eind volgehoi lang ivordt het hU ontvt .waardig'' arne.- bevel ur a#.n. Reglna belooft den. Een Chrl at ki U dit boek als ontspannings- goede schrUf- KAN CHRISTUS» KRUIS LOGISCH DOOR NS VERKLAARD EN AANVAARD oor K. Rozendal. Uitgave van C. van dit work deed mU denker l niet gaan, i a: ut do lezlhg van dit werk van don heer Rozendal wil Ik gaarne bekennen, dat lk nog -",JJ 'e van Bepts kies. hoogst interessant boek. En de .at op beslist geloovig standpunt: e ganscho Heilige Schrift als het Ook erkent hU ten volle dat het :he Woord Gods Chrlsto-centrisch ls .d.w.z. middelpunt ls der ganschi altijd 't si icbrUvei iU erke Voord Godi ransché Wo lat Chrlstui Godsopenbai t mini In i - tegen* dit wU nle altüd 28. die tegelijk openbaring is i goddelijke wlisheld. (ntoressante medcdeelingen doet n verschillende resultaten van w c ondorüoek, die geheel ongezoc .arheld der Schrift bevestigen. ir dankbaar nota van nomen. 41et minder deed ons weldadig ac llendo vraagstukke! ls en blUft. dat ln dit boek. ppelü'-. aandient. T oppervlakkig ■od zegt. dat hu ze In deri be ginne schiep niet een chaos was. mai den is. Op tpe wil:;n wordt dus het worden, die dit goen zonde was. Kanht.r SCen SpraIi0 ZÜU. vaa verwoestende Pppprylakkls achten jyö fcet» om tg gprfken De heer v. d. Duin Is pon aangenaam vertel ler. H(j beschikt over een vlottsn stUl en weet zijn lezers van het begin tót het, eind te boeien. De hoofdpersoon in dit vérhail ls Sjoerd- Al- Sjoerd ls een_ echte Frïps, etüfhoofdig 2 halen. Helaas! an een ronselaa ènevelen en dat ïaaktom Sjoen reemdellngei nmensc 1 in Ma 2schrUvim lgen kwaad, dat eluk. blijft zijn "v Franscho v dit legio En de r de ergste dit vloekw goeden ve: Huug een uitstapje rpaakt naar iar ln zb'n oude zonde valt, gaat cm naar zijn kosthuis rd in Alcert in handen lellngenlegloen te latpn wijl de fransche regeering sanctioneert. I dit verhaal èn om den Wie zich abonneert op de V. C. L„ krUgt dit oek gratis, benevens nog drie andere boeken, n mag boven.dien nog voor f 5.boeken kle- én uit een toegezonden catalogus. Men vrage rospectus. Het abonnement kost f 6 por Jaar. Van de Uitgevers M«. J. B. Wolters, Gro- che Meetkunde, met 78 figuren. Cor Bruijn en N. van Hlebtum, Uit het Sagen- ind. Leesboek voor de hoogere klassen der igere school. Derde deeltje. De Werelddeelen. eïllustreerd door J. H. Islngs Jr. G. A. van der Ree, Plantkunde voor Ulo- cholen, mot 07 figuren. A. Schotten* en J. S. W'Udivcld, Rekenboek oor U. L. O. Eerste deeltje, met antwoorden. G. W. - - -• Wolters uitgegeven 16e vermeer* van M. J. Koenen,*» verklarend iboek der Ned. Taal ftevens vreem- ■oordenboek), vooral ten diengte van het on- 'üs. uitgegeven door Dr. J. Endepols. 3 bUlagen: _f'tltu?ai geslacht Deze uitgave v< vorige druk. dat o alphab eti6che lUst van 3chilt in zooverre vai i. weer een aantal woc et Zuid-Nederland8ch ilgemeon Nederlandschen woordenschat WU twUfelen niet of ook deze nieuwe ultgavé van het bekende Handwoordenboek zal x'n weg DE VATEN VAN TYRU.S, door Roy Bridges, RoldanUs Jr. N. V. Da'a^ •uzalemls or elk teeken het\ :onlng onder hen dochter Nai dlftger ziet wrec tomd. Waar 'naar hart wlkkelin- aen a.s. „Koning", die later merman uit Nazareth te zUu, Wonderdoener, zHn mede* zich op den vader van Narah, ïgennemlng van Jezus te ba« ezus staat In dit boek myste* worden gegeven. uls", die allebei ln i of opzetten. Gaarne bevelen Zeggelén. Met plai 1 Celebi te oogsten. In den- nacht i klnderon geroofd dor Alfoerén. 'cezlm Lotl, vor schen .die hU zUn het bosch denude de Sultah zendeling sru heeft plaatpge- schledt ér in do buurt eer jeft Als ht( dan verneemt dat de zen. ng naar den Sultan zal gaan, wordt hU be. isd. HL1 heeft een aanslag op het leven, van r Bo bemerkt het en Chr. Scholen dienstig kan zUn. Bovendien vindt men een overdruk - leoordeelingen der uitgaven door do pers .Igemeen en de Chr. Onderwijsbladen ln het De vierde premie dus Deze bestaat ditmaal in een Heetemelk-kan voor 1 abonné en een Wand- Koffiemolen voor 2 abonné's. Prachtige belooningen voor onze ijverige werkers. Succes Voor 1 abonné Winkelprijs ca. 2.25 Voor 2 abonné's Winkelprijs ca. 4.50 We vestigen er de aandaent op,, dat de premie alleen bestemd is voor hen die zeil abonné op ons blad zyn. Ze vormen onze belooiiing voor de actie, die onz-t abonné's in het belang van ons blad ontwikkelen De premies worden zoo spoedig mogelijk toegezonden Ingevulde bonnen opzendeD aan De Administratie Zie adres aan den kop van het blad. PROPAGANDAWEEi* IV Ondergetekende geeft op al3 abonné op dit blad VOOR MINSTENS EEN JAAR de(n) volgende(n) persoononen AANBRENGER: en adressor: volledig QnUorteokoning

Historische Kranten, Erfgoed Leiden en Omstreken

Nieuwe Leidsche Courant | 1929 | | pagina 10