llinuur feitecife (Courant
Dagelijks verschijnend Nieuwsblad voor Leiden en Omstreken
OM DE BEGINSELEN.
EERSTE BLAD.
BRIEVEN UIT DE HOOFDSTAD
BINNENLAND.
Land- en Tuinbouw.
ABONNEMENT:
Per kwartaal 245
(Beschikkingskosten 0.15).
Voor het Buitenland bij Weke-
lijksche zending t*—
Bij dageüjksche zending
Allies bij vooruitbetaling.
Losse nummers 5 cent
met Zondagsblad 7% cent
No 2707
Bureau: Hooigracht 35 Telefoon 2778 Aangesloten op het streeknet Lisse. Postbox 20 Postgiro 58936.
DINSDAG 2 APRIL 1929
ÏDTERTEKTieiti
Van 1 lot 5 regels 1.17%
Elke regel meer a 022%
Inger Mededeelingcn
van 1—5 regels 240
Elke regel meer 0.45
Bij contract bejangrijke korting.
Voor het bevragen aan het bureau
wordt berekend 0.10
9e Jaargang.
Er zijn belangrijke maanden op komst in ons land. Het
Nederlandsche volk heeft straks zijn stem uit te brengen bij de
vernieuwing van de Volksvertegenwoordiging.
Er moge nergens groote warmte te ontdekken zijn voor het
parlementaire werk, toch gevoelt ieder, dat het van groot belang
is, wie zitting krijgen in het Parlement. Vertegenwoordigers,
welke met Christelijke beginselen in de wetgeving wenschen te
rekenen, dan wel, die hier niet van weten willen.
Het komt dus niet in de eerste plaats aan op de perso
nen, meer op de beginselen.
En daarom juist wekken wij op zorg toch, dat in elk
Christelijk gezin het Christelijk dagblad aanwezig zij. Voor de
keuze behoeft gij dan straks niet bevreesd te zijn.
Natuurlijk zal men eischen, dat het Christelijk dagblad dan
ook geeft, wat verwacht mag worden.
Maar dat doet ons blad immers
Met zijn grooten, rijk gevariëerden inhoud wil het aan de
3 staan en blijven staan.
En zoo verzoeken wij weer vriendelijk nieuwe abonné's op
willen geven aan de Administratie van ons blad.
Elders vindt men in dit blad een bon, welke ook te
gebruiken is.
DE DIRECTIE.
Milium;
Dit nummer bestaat uit DRIE bladen
*t EEN NIET-GESLAAGDE PAASCH-
CAMPAGNE.
Waarschijnlijk kunnen weinigen op een wel
gesjaagde, zij het ook twijfelachtige Paasch
campagne terug zien. Wij denken b.v. aan
hen, die Paschen uitsluitend als uitgaans
dagen beschouwen en aan anderen, die daar
van hoopten te pröfiteeren.
Tot ep zekere hoogte zou dit ons verheugd
hebben, want we zijn het met de Gerefor
meerde Y*deren eens» dat de Christelijke
feestdagen, welke niet op Zondag vallen, uit-
nemend geschikt zijn voor familiebezoek, ge
nieten van de natuur en geoorloofd vermaak.
Wie de zegen van een behoorlijke vacantie
niet kent. zal zulke dagen dubbel waardec-
rea (als het loon doorbetaald wordt!) en ook
zij, die op eenige andere vrije dagen mogen
rekenen, verheugen zich over deze barsten
ln het vaak eentonige werkvlak.
Er Is echter vreugde in ons hart, dat een
Paaschcampagne zeker niet geslaagd is en
ook nimmer slagen zal. Het is die, waartoe dn
weduwe van Lenin in de Sovjetpers opriep,
om nl. met verdubbelde inspanningeen
Paaschcampagne te voeren tot bestrijding
tan den godsdienst.
Al het mogelijke moest worden gedaan om
de bevolking onder de invloed van speciale
anti-religieuze voorstellingen in schouwburg
en bioscoop te brengen; opdat zij toch maar
niet de orthodoxe kerkdiensten zou bezoeken.
Een half millioen leden en geestverwanten
van anti-godsdienst-vereenigingen waren ge
mobiliseerd, om zooveel mogelijk de heiligen
beelden uit de woonhuizen te verwijderen en
de meest anti-religieuze gezinnen zouden
prijzen ontvangen.
Gedurende het jaar 1928, aldus deelt liet
Sovjetblad „Iswestya" mee, zijn door de
regeering 254 kerken, 30 kloosters, 59 syna
gogen, 39 moskeeën en 53 andere godsdien
stige instellingen gesloten. De rubriceering
toont overduidelijk aan hoe de Sovjet zich
kant tegen elke godsdienstige openbaring;
hoe ze geen enkele richting, waar of valsch,
spaart.
Dat is ook leerzaam.
In den loop van dit jaar hoopt men nog
253 gebouwen te sluiten of althans van be
stemming te doen veranderen. Want wat
eertijds kerk of klooster was, .is nu bar, loge
ment, club of huis van vermaak.
Doch nu komt het verrassende, dat ver
troost Deze anti-godsdienstige campagnes
slagen niet.
Altijd weer doet de waarheid zich gelden,
dat het bloed der martelaren het zaad der
Kerk is. Hoe meerkerken men sluit, hoe meer
bedehuizen er verrijzen. Hoe meer de regee
ring openlijk poogt, om de arbeiders steenen
voor brood te geven, hoe meer deze naar het
Evangelie vragen. Zelfs wordt gemeld, dat in
vier provincies de bevolking meer dan 20
millioen roebel bijeenbracht voor religieuze
doeleinden.
Het kan ook niet anders. Nog nooit is
een anti-godsdienstige campagne ten prin
cipale geslaagd.
De vijand kan Christus kruisigen en Zijn
gemeente vervolgen, maar Zijn rijk uitroeien,
dat vermag menschelijke noch duivelsche
macht
JUBILEUM R. ZUIDEMA.
De jubilea der Christelijke dagbladen
den gevolgd door die der journalisten
die pers.
Gisteren mocht de heer R. Zuidoma, thans
directeur-hoofdredacteur van ons Zeeuwsoh.
zusterhlad herdenken, dat hij gedurende een
kwarteeuw regelmatig voor de protestan^ch-
Christelijke pers werkzaam was.
Regelmatig, zeggen wij, want groot is nog
het aantal journalisten aan onze pers, die
niet voor journalist opgeleid werden, dóch
hun vrijen tijd gebruikten, uitwoekerden
vaak, om iets te zeggen en te schrijven voor
de verbreiding der Christelijke beginselen op
't publieke levensterrein.
Tot die getrouwen, die niet zich zelf of een
zekere, goedbezoldigde betrekking zochten,
behoort Zuidema.
Met Paulus kan hij spreken van de menig
vuldige wisselvalligheden en tegenslagen des
levens. Want met rozen was zijn journa
listieke loophaan niet bezaaid.
De Veluwsche bladen, de Vrije Westfries,
de Nieuwe Leidsche Crt (in haar vroegeren
verschijningsvorm); ze vroegen maximale
arbeidsprestatie en gaven vaak minimale
vergoeding.
Nooit maakt een Christelijk journalist
hiervan iemand een verwijt Het gaat hem
als de voortrekkers van meer dan een gene
ratie bij 't Christelijk onderwijs, die leefden
in dé overtuiging van Godswege geroepen te
zijn om met tranen en moeite te zaaien, op
dat er later met vreugde gemaaid zou kun
nen worden.
Velen hebben op hope tegen hope gearbeid
i Gode zij dank wèl zegen, doch o zoo
weinig succes gezien.
Ook Zuidema weet daarvan mee te spre
ken. Doch hij zal ook erkennen: de tegen
spoeden, zoolang ze aanwezig zijn, drukken
vaak ter neer; doch achteraf geven ze goed.:
vruchten.
Van deze in druk gestaalde energie mag
thans „de Zeeuw" pröfiteeren. De heer Zui
dema kent de moeilijkheden en leerde des
wege voorzichtigheid; hij zal het waardee-
dat hij thans, ln zekeren zin, rustig kan
arbeiden aan zijn levenswerk; en die rustige
zekerheid, welke de Zeeuwen wellicht meer
dan anderen kunnen waardeeren, komt
thans aan dit blad ten goede.
Ook op deze plaats bieden wij onzen ge-
waardeerden collega gaarne onzen welge-
meenden gelukwensch aan, met de bede, dat
God hem nog vele jaren op dit mooie ar
beidsveld der Christelijke levensactie met
rijpen zegen en rijk gezegend doe arbeiden!
GEVAREN.
In een der laatste vergaderingen, die
onze gemeenteraad de vorige maand hield,
is een scherp en onaangenaam debat ge
voerd over de in onze stad bestaande par
ticuliere inrichting voor blindenzorg.
Over dat debat schrijven wij natuurlijk
niet Maar er zitten wel een paar algemeene
kwesties in, die tot een paar opmerkingen
onzerzijds aanleiding geven. Juist omdat wij
zo algemeen stellen noemen wij noch de
inrichting, noch de bijzondere tak van barm
hartigheid. Immers wat wij bedoelen geldt
allen.
Daar is in de bedoelde discussie uiteen
gezet het standpunt dat de Overheid zor
gen moet voor inrichtingen, groot genoeg
om alle lichamelijk of geestelijk gebrekki-
gen te kunnen opnemen.
Men heeft nog wel niet bepleit de conse-
kwentie van dit standpunt nl. dat ook alle
dezen verplicht zouden zijn naar de offi-
cieele gemeentelijke inrichting te gaan,
maar men voelt toch wel, dat dit onvermij
delijk moet volgen.
In deze gedachtengang Is geen plaats voor
de Christelijke Inrichtingen van Barmhar
tigheid. Ze zijn niet overbodig, maar ze
krijgen geen kans, ze worden niet getole
reerd, er iR ten principale voor de Christe
lijke barmhartigheid zoo min als voor den
Christus zelf plaats. Was eenmaal voor Hem
geen plaats in de herberg, er zal voor Hem
evenmin plaats blijken in den communisti-
schcn sovjet Hij past niet in het systeem.
Zoo ver gaan de mcestcn niet Wij beluis
terden ook andere stemmen. Er waren er
nok, die ann de overheidsinrichtingen de
voorkeur geven, die ze als ideaal zien. die
ze een zekere pré willen geven, maar die
bij dit alles toch de realiteit niet uit het
oog verlieten.
Er zijn nu eenmaal particuliere inrich
tingen. Ze zijn immer de overheid voorge
komen en hebben dus recht op eenige waar
deering. Daar zijn nu eenmaal ook men-
schen, die een bepaalde tint of kleur heb
ben, onder do gebrekkigen en hulpbehoe
venden, die aan een bepaalde inrichting de
voorkeur geven, welnu, laat ze vrij, ze mis
sen toch al zooveel wat anderen hebben.
Maar die inrichtingen behooren zich dan
ook bij de verpleging te bepalen tot men-
schen van hun kleur. Op anderen heeft ze
geen recht behoort ze zich eigenlijk niet te
bemoeien. Als ze zich op de eigep groep
richt dan is er niet alleen geen bezwaar,
maar dan pleit er veel voor, dat de over
heid zulke inrichtingen steunt
Dit is een milder standpunt Toch mis
kent het volkomen het karakter der Chris
telijke barmhartigheid, ofschoon het niet is
gezegd en wellicht ook niet zoo bedoeld,
voelen wij hier een terugdringen van den
bannnartigen Hoogepriestcr. Voor Hem is
een bescheiden -plaatsje gereserveerd onder
zijn volgelingen, maar in de wereld is voor
Hem geen plaats.
Wij doen verstandig meenen wij, als wij
deze dingen niet uitsluitend politiek be
schouwen. Trouwens, de eigenlijke oorzaak
van het meeningsverschil gaat naar onze
meening veel dieper dan wellicht vele on
zer politieke tegenstanders meenen. Wat
Schaepman eenmaal zong: „'t Mysterie van
uw lijden ligt dieper. Hem, die kwam in
volheid van de tijden, Hem, die het Woord
vervulde aan het zaad van Abraham, Den
ongeschapen Zoon, het vlekkelooze lam,
Hem geldt uw haat ,uw strijd", dat voelen
wij toch ook menigmaal als de diepste kern
van een politiek geschil.
Nu hebben wij naar ons oordeel hier den
strijd niet met het politieke wapen te win
nen. Dat zal ons de overwinning niet bren
gen kunnen. Wij hebben ons telkens weer
af te vragen of het met de Christelijke
barmhartigheid in orde is. Of wij waarlijk
de liefde van Christus heerlijk maken aan
hen die lijden. Of wij der wereld toonen het
beeld van den liefderijken Heiland.
En als wij ons stellen voor die vraag, in
alle oprechtheid, met dankbare waardeering
voor wat mocht worden gedaan, dan voe
len wij, dan zien wij, dat er een tekort is.
Wij hebhen wel iets. wij hebben wel veel,
maar wij groeien niet voldoende. 'Wij win
nen door onze liefde de wereld niet, wij ver
bazen door onze barmhartigheid de wereld
niet meer. Wij schikken ons en passen ons
aan, aan de verambtelijking van de barm
hartigheid, aan de groeiende overheidsbe
moeiing.
Zie eens, de vereeniging, die in discussie
was, heeft zich het lot der blinden aange
trokken toen niemand er iets aan deed. Het
heeft deze blinden een plaats gegeven, ar
beid gezocht, getracht hen te steunen en te
helpen.
Maar nu de omstandigheden veranderd
zijn schiet onze kracht te kort, de kracht
van ons Christenen, orp met die veranderde
omstandigheden gelijken tred te houden.
Wij kunnen tegen de overheid niet op. Wij
moeten om mee te kunnen, regelen van die
overheid voor ons werk aanvaarden.
Ik zeg niets ten nadeele van hen die het
deden. Ik zeg niet, dat ik momenteel een
anderen weg zie. Maar het lijkt mij toch
dat wij er onder elkander eens over praten
moeten of het zoo goed ie. Of wij niet een
verkeerden weg opgaan. Of wij .niet filialen
in de overheid dreigen te worden.
Daar is ook een geestelijk gevaar. Men
zou het liefst willen, dat van den Christus
nze inrichtingen niet werd gesproken!
En als het gebeurt dan moet men allen
die bezwaren hebben voor hot hijwonen van
bijbellezen en psalmgezang vrijstellen!
Dat is een inbreuk op het recht van
iedere inrichting om eigen huisorde vast te
stellen. Dat breekt de eenheid in onze
stichtingen.
Ik weet wel dat dit opzettelijk evangeli-
•eren niet het voornaamste is. De daad
zelf, het uitgaan tot de ellendigcn, dat is
de beste evangelisatie. Dat is in waarheid
uit Christus leven en Christus verheerlij
ken. Ik geloof wel, dat men dikwijls ver
standig doet dit gemeenschappelijk samen
komen achterwege te laten omdat de ge
meenschap ontbreekt.
Maar ik voel aan den anderen kant, dat
wij toch in eigen huis moet bepalen wat
goed en recht dezen zal. De overheid bui
ten onze inrichtingen. Dat is haar terrein
niet.
Maar onze inrichtingen van barmhartig
heid weer voorwerpen van onze zorg, van
ons gebed, opdat wij voor onzen Christus
plaats houden en plaats bereiden onder de
ellendigen. Zonder de openbaring der liefde
van Christus sterft ons Christendom.
AREND VAN AMSTEL.
van plaatsing van minderjarigen in een
Huis van Bewaring kan door hem niet wor
den bevorderd.
SALARISSEN VAN HOOFDEN VAN
SCHOLEN IN INDIË.
Op vragen van het Tweede Kamemid Van
Zadelhof! of het niet billijk is de salarissen
der hoofden van scholen in Ned.-Indië zoo
spoedig mogelijk te verhoogen, heeft de
Minister van Koloniën geantwoord:
Evenals de Indische Regecring, die zich
herhaaldelijk in dien zin heeft uitgespro
ken, ben ik van oordeel, dat de gewekte
verwachting zoo spoedig mogelijk behoort
4e worden vervuld. Of dit „zoo spoedig mo
gelijk" zal samenvallen met de vaststelling
van de Indische begrooting voor 1930, kan
thans nog niet worden beoordeeld.
ANTWOORDEN VAN MINISTERS.
Zes dagen in voor-arrest gehouden.
In antwoord op de schriftelijke vragen
van het Tweede Kamerlid L. L. H. de Vis
ser betreffende de opsluiting van een 10-
jarigen jongen in het Huis van Bewaring
te Almelo deelt de Minister van Justitie
mede, dat inderdaad in Februari 1928 eon
10-jarige jongen, die zich aan feen reeks
winkeldiefstallen had schuldig gemaakt en
in ongunstig milieu verkéerde, in de vrou-
wënafdeeiing van het Huis van Bewaring
te Almelo gedurende zes dagen in voor
arrest is gehouden. Het betrof hier echter
een uitzonderingsgeval.
In het algemeen acht de Minister ver
blijf van strafrechtelijk minderjarigen in
een Huis van Bewaring niet gelukkig en
tracht hij zulks, voor zoover hij daarover
te beslissen heeft, zooveel mogelijk te be
perken. Elk geval echter behoort op zich
zelf beoordeeld te worden.
Uiteraard is de leeftijd van veel beteeke-
nis en, uit dat gezichtspunt beschouwd, is,
hoe gunstig met het oog op de gesteldheid
van het nieuwe Htiis van Bewaring te Al
melo de omstandigheden in ander opzicht
waren, (zooals we onlangs schreven: dit is
de „Statendam" onder de gevangenissen,
Red.) de onderhavigp plaatsing inder
daad wel zeer aan den hedenkelijken kant
Op rechterlijke "bevelen tnt Insluiting in
een Huis van Bewaring gelijk het hier lie
trof, kemt den Minister geen invloed toe.
Een dwingend wettelijk voorschrift, strek
kend tot een absoluut verbod ten aanzien
DE LEERPLICHTWET.
In zijn memorie van antwoord op het
voorloopig verslag nopens het wetsontwerp
tot wijziging van artikel 3 der Leerplicht
wet zegt de Minister van Onderwijs met de
vele leden, die verklaarden zich met het
wetsontwerp te kunnen vereenigen, omd3t
het, overeenkomstig de bedoeling en den op
zet der Leerplichtwet, beoogt dan duur der
leerverplichting voor allen geliik te doen
zijn, van oordeel te zijn, dat inderdaad de
onderling afwijkende toepassing aan den
huidigen tekst van het derde lid van art. 3
der Leerpiehtwet, gegeven door verschillen
de rechters, een spoedige totstandkoming
van de voorgestelde wijziging zeer ge
wenscht is.
Vooreerst dient er de nadruk on *e wor
den gelegd, dat de hoofdstrekking van het
wetsontwerp deze is, dat er voor'aan ten
aanzien van het voir bengen van den leer
plicht peen verschil meer zal zijn tusschen
de scholen onderling, zoodat de ouders niet
uit dien hoofde hun keuze op een bepaalde,
in casu de zesjarige school, zullen vestigen.
In de tweede plaats acht de minister het
geen bezwaar, dat de kinderen, op wie d.'
hier aan het woord zijnde leden het oog heb
ben, na nfloop van de zesjarige school naar
een 8ndere.school zullen moeten gaan. Deze
verplichting bestaat immers nu reeds voor
alle kinderen, die de zesiarige school regel
matig, dus zonder dat zij een of twee maal
niet zijn verhoogd, hebben doorloopen.
In de derde plaats merkt hij op. dat het
zeker in sommige gevallen kan voorkomen,
dat het bezoek van een centrale school voor
het zevende leerjaar slechts van korten duur
is, n.l. wanneer het kind daar komt, als hel
bijna 14 jaar oud is, maar evenzeer zullen
zich de gevallen voordoen, dat die verlengde
leeftijd voor het kind bijna een jaar duurt
Inderdaad moet, naar het oerdeel van den
minister het slot van het derde lid var att
3.der Leerplichtwet zóó worden verstaan, dat
een leerling die de hoogste der klassen, d!e
samen een leertijd van 7 jaren omvatten,
heeft doorgemaakt, doch bii het einde van
het schooljaar nog niet 13 jaar was, die
hoogste klasse nog eens geheel doorloopt.
Het zou.z. i. niet in overeenstemming zijn
met de bedoeling van de slotwoorden van
art. 3, derde lid, der wet. zoodani? kind hij
het bereiken van den 13-iarigen leeftijd vrij
te stellen van de leerverplichting, omdat het
ten vorigen jare, toen het nog 12 jaar oud
was, de zevende klasse reeds had doorloo
pen. Om vrij te zijn van leerplicht moef
zoodanig kind inderdaad voor de tweede
maal de zevende klasse doorloopen hebhen.
Dit is in overeenstemming met het arrest
van den Hoogen Raad van 21 Mei 1907.
De wensch van enkele leden, dat de tijd,
gedurende we'ken lager landbouwonderwijs
is gevolgd, zal medetellen bij de heoordo»»-
ling van de vraag, of aan de leerverplich
ting is voldaan, is reeds daarom niet voor
verwezenlijking vatbaar, omdat een kind
niet met het volgen van dat onderwijs kan
aanvangen, voordat het vrij is van leer
plicht, terwijl bovendien een lagere land
bouwschool niet behoort tot de in art. 7, eer
ste lid .onder 3o„ der Leerplichtwet genoem
de inrichtingen van onderwijs, waarvan het
bezoeken een reden tot vrijstelling van de
leerverplichting oplevert.
DE PENSIOENWET.
WIJZIGING VAN ENKELE ARTIKELEN.
Ingediend is een wetsontwerp tot wijzi
ging van enkele artikelen der Pensioenwet
1922 en van artikel LXXXIV der wet van
28 Mei 1925.
De regeering stelt voor, aan het stelsel
in art. 4, eerste lid. onder e der Pensioenwet
belichaamd, uitbreiding te geven in dien
zin, dat daaronder zullen vallen n'le perso
nen, in dienst van ingevolge de Nijverheids
onderwijswet door het Rijk gesubsidieerde
instellingen en vereenigingen, wier scholen
of cursussen voldoen aan de voorwaarden,
krachtens deze wet voor het genieten van
subsidie gesteld.
Verder wordt voorgesteld, om de kinder
toelage bij toepassing van art. 67 buiten be
schouwing te laten.
Een andere wijziging geeft ambtenaren,
die zich destijds voor hun na te laten be
trekkingen aan de werking der Pensioenwet
hebben onttrokken, gelegenheid om hun
daartoe strekkende verklaring te herroepen.
DE KAMERVERKIEZINGEN.
IN DEN VRIJHEIDSBOND.
Mevr. J oh. W e s t e rm an, lid der Tweede
Kamer, heeft zich alsnog bereid verklaard
een candidatuur te aanvaarden op de lijst
van de combinatie Dordrecht-Zeeland van
de liberale staatspartij de Vrijheidsbond.
PROF. MR. P. J. M. AALBERSE.
Het Centrum bevat de mededeeling. dat
Prof. Mr. P. J. M. A a 1 b e r s e met ingang
van 1 April ontslag als hoofdredacteur heeft
genomen.
Het blad voegt er aan toe. dat Prof. Aal-,
berse in de toekomst nog als medewerker
ann het Centrum verbonden zal blijven.
Naar De Maasbode in verhand met
dit bericht verneemt, zal mpt ingaóg van
denzelfden datum prof. Aalberse verbonden
worden ®an de redactie van dit blad.
NATURALISATIE.
In de memorie van antwoord inzake het
wetsontwerp, houdende naturalisatie van
D Baruch en 18 anderen, zegt de minister
van justitie, dat het bericht, dat het onder
zoek der politie in het woonwagenkamp aan
de Loozerlaan te 's-Gravenhape zou hebben
uitgewezen, dat al de daar vertoevende zi
geuners genaturaliseerde Nederlanders zijn,
onjuist zijn.
Slechts is b>j dat onderzoek aangetroffen
het gezin, waartoe be'rekkelijk waren dé
artt 1 en 2 van de wet van 13 Mei 1927. Het
hoofd van het gezin was sedert 1909 hier te
lande gevestigd. Na ruim negenjarige obser
vatie sedert de indiening (1917) van het des
betreffende verzoekschrift is deze naturali
satie verleend
Reeds destijds is in het licht gesteld, dat
het hier een twijfelgeval gold en de minis
ter zou niet willen ontkennen, dat de aan
wezigheid van dat gezin in de edoelde om
geving niet wijst op verwezenlijking van de
verwachting, waaronder toenmaals tenslotte
de naturalisatie is bewilligd.
MOBILISATIE-INVALIDEN.
De heer Otto Walaemann. vrijstaand-cor
respondent voer mobilisatie-invaliden en
van hun nabestaanden in Nederland, Goedc-
straat G 14 te Utrecht, schrijft ons:
Verschillen Je Nederl. bladen geven korte
lings een geiicel of gedeeltelijk verslag van
het gesprokene over anti-militairismc voor
een arbeidersverj adering te Antwerpen,
door het s.d. Tweed: Kamerlid A. B Kleere-
koper.
Nu komt in dit verslag een uitspraak
voor als volgt. ..Het Nederlandsche volk
heeft geen oorlogslldteekens, gein oorlogs-
weduwen, -weczen 'en -verminkten" dit
is wadr, doch óók niet waar! en 't is jam
mer als in ons vaderland een dergelijke uit
spraak word vernomen; vóóral met het oog
op de aanhangige zaak der mobilisatie-in
validen en van hun nabestaanden geeft dit
geen goede indruk. (Tenzij men daarbij
voegt: b.v. „Wel treft men er velen aan. di
als gevolg van den oorlog door mobilisatie
dienst ook lichamelijk en maatschappelijk
ten gronde i.' n gegaan".
Want wat zeggen niet-ingewijden en anti-
pathicusscn dan? Wel dit: „O, de mobilisa
tie-slachtoffers ziin niet te vergelijken met
de oorlogsslachtoffers!" of dergelijke termen.
Vandaar, dat de uitdrukking „slachtof
fers" instede van invaliden, in deze, even
eens onjuist is en verwarring brengt, omdat
nog veten veronderstellen, dat hier ook on
der bedoeld werden-«ij, die. gedupeerd zijn
in hun zakendoen, betrekking, studie enz.
Er zijn zeer zeker mohilisctip-invaliden,
die. naar dat hun invaliditeit dit toelaat
gedurig of periodiek, gedeeltelijk in hun on
derhoud kunnen voorzien. Instituten als „De
Raden van Arbeid" en „Belastingen" hebben
hier de gegevens van. Maar anderzijds moet
ik met nadruk wijzen op de onhoudbare
lichamelijke en geettelijke toestanden van
de ernstig kranken, verminkten en lammen
der mobilisatie-Invaliden. F.r ziin er toch on
der hen, die van een invaliderijwiel gebruik
moeten maken of die reeds 8, 10 of 12 jaar
met een lichaam in smart te bed liggen of
aan huis zijn gebonden, waaronder er één
is die al elf jaar met een door wonden open
lichaam te. bed ligt, zomer en winter, naclit
en dag in de buitenlucht in een tenthuisjc
(op hope van nog te zullen genezen?!)
Ieder kan het begrijpen hoe hard er deze
winter gestookt moest worden om het voor
dozen zwaarlijdende ecnigszins houdbaar te
maken. Dit geval lijkt ongelooflijk, doch zóó
is het!
Het leed der oorlogsinvaliden- weduwen
en weezen betreffende de zware geval!'
niet te beschrijven. Men kan ook nimmer
zijn persoonlijk levenskruis inruilen met
een ander z'n kruis. Maar zou men genoem
den liider eens vragen: „Zoudt bij. mob.-
invalide, zoo dat in uw liidenstoestand mo-
celijk zou zijn, willen ruilen met een oor-
iogsdoove of -kreupele?" Dan betwijfel ik
niet dat hij van harte zou uitroepen: „Ik
gaarne!"
Wij hebben dan hier geen oorlogsweduwen
en -weezen gekregen, maar wèl treft men
overal hier te lanle mobilisatie-weduwen en
-weezen aan. Al ziin zij hun man, vader of
kostwinner niet door oorlogsdienst kwijt,
zij moeten hem. hetzii dan door de oorzaak
van zware (mobilisatie) mil. dienstverrich
tingen, toch ook voor altoos missen.
Hooggeachte Landgenooten! De lente is in
bet land, de zomer en vacanties in 't zicht'
Gij mooet dan weer genieten aan bot stran.1
in bosch en veld in binnen of huitenland
Maardo winter van het lijden der moh.-
invaliden blijft! Kent dan in deze ten volle
uw plicht, opdat hun lijden wordtver
licht.
..EFFATHA".
DE VEERTIGSTE ALG. VERGADERING.
De 40ste algemeene vergadering van de
Vereeniging „Effatha" (Chr. Instituut voor
doofstomme kinderen) zal gehouden worden
Dondprdag 25 April a.s., 's morgens halfelf,
in het Gymnastieklokaal van „Iïoekenburg"
te Voorburg.
Na opening door den voorzitter, Ds. J.
Vonk, van Maassluis, zal de secretaris, Ds.
A. Prins van Poederooyen, en de penning
meester, de heer W. L. B. den Blaauwen
van Den Haag, hun jaarverslagen uitbren
gen.
Verder vermeldt de agenda o.m.: School
verslag van het Hoofd, den heer A. A. van
Holten en een slotwoord door Dr. Mr. N.
G. Veldhoen van Voorburg.
Zooals gebruikelijk is zal na afloop der al
gemeene vergadering een openbare les wor
den gehouden.
MR. P. J. REYMER,
NA EEN ERNSTIGE ZIEKTE HERSTELD.
Key m er noopt s April na een afwezig
heid wegens ziekte van ongeveer 7 maanden
zijn werkzaamheden te kunnen hervatten.
Op 6 April zal des middags een bijzondere
raadsvergadering worden belegd om den
burgemeester te verwelkomen.
STAATSPENSIOEN
DE NIEUWE COALITIE.
Heden en morgen wordt er in Den Haag
gecongresseerd ten gunste van het Staats
pensioen.
Het is werkelijk de moeite waard om in
een lijstje te zotten de namen van de spre
kers, die hierbij het woord zullen voeren.
In alfabetische volgorde zijn het de vol
gende heeren (dat is reeds een leelijk ding.
dar: er geen enkele vrouw spreekt!):
lo. Mr. P. M. Arts, die den pauselijken
naam van Pius draagt, doch zich verre houdt
an de pauselijke partijgroepeering;
2o. Mr. G. A. Boon, de man van den Vrij
heidsbond, d.w.z. van de voortzetting der
oud-liberale partij, welke volgens haar be
ginselen van Overheidsbemoeiing niets on
niemendal wil weten, doch bij elke verkie
zing een lokmiddeltje bezigt om de kiezers
te trekken;
de heer A. Braaf, de oer-conservatief,
de ambtenaren-vijand, de tegenstander van
alle sociale maatregelen, die eere zijn eer
lijkheid! reeds in de titel van zijn „rede"
aangeeft, dat hij onder pensioen niets anders
dan armenzorg verstaat; iets, wat hij weer
met Ds. Kersten gemeen heeft;
4o. Mr. P. J. Oud, die met zijn vrijzinnig-
democratisch- partij telkens met nieuwe
snufjes komt en dus ditmaal zal spreken over
de mislukking der verzekeringpolitiek (zon
der politieke bijbedoelingen, natuurlijk!);
5o. Mr. G. W. Sannes, die tot de partij
behoort, welke altijd meer vraagt dan elke
andere; die Braat uitlacht, Boon veroordeelt
i Oud niet vertrouwt; en
6o. de heer K. Willing, wiens politieke
geloofsbelijdenis niets anders inhoudt dan
premievrij staatspensoen; wat waarlijk „vrij
zinnig" is.
Is dat nu geen knap stel? Zou het geen
zonde en jammer zijn, als verzuimd werd om
van deze heeren een groepsfoto te maken,
opdat de heerlijke eenheid van het verre na
geslacht bewaard blijft?
Durft iemand nu nog twijfelen aan een
eensgezind parlementair kabinet, met het
premievrij staatspensioen als bindende en
bezielende leuze?
Ziehier reeds zes aanstaande ministers:
Arts, minister-president en buitenland-
sche zak. n: herstel van het gezantschap,
waar alle anderen tegen stemden!
Boon. binnenlandsche zaken: een natio
nale, gezegd neutrale, radio-omroep, waar
alle anderen tegen zijn;
Braat, landbouw: geen sociale maatregelen
voor den landbouw, waar alle anderen vóór
zijn:
Oud, defensie: met een ontwapeningsvooi*
stel, waar bijna alle anderen tegen zijn;
Sannes: arbeid; met „Medezeggenschap",
welke niemand bekoren kan; en
Willing, financiën, met blanco-voorstellen,
omdat hij nergens uit wijs kan worden.
Evenmin als ik uit de combinatie van
sprekers vóór staatspensioen!
INGEZONDEN MEDEDEELING.
Sproeten komen vroeg in
het voorjaar, koop tijdig een pot
Sprutol. Bij alle Drogisten.
ONZE SCHILDERIJEN.
BEHOUDEN UIT LONDEN TERUG.
De schilderijen en andere kunstwerken,
die uit de Musea en particuliere verzame
lingen hier te lande zijn uitgeleend geweest
aan de Nederlandsche Kunsttentoonstelling
te Londen, zijn alle behouden teruggekeerd.
Uit de Antirev. Partij.
VERKIEZING LEDEN CENTRAAL COMITÉ.
Het Bureau C. C. verzoekt on« voorloopig
te melden, dat tot leden van het CentraAl
Comité zijn herkozen de aftredende Iedon de
heeren H. Colijn, L. F. Duymaer van Twist,
Mr. H Bijleveld, Mr. P. S. Gerbrandy, Mr. .V
A. de Veer en Mr. J. J. Croles.
Het volledig proces-verbaal der stemming
zal in do volgende week worden gepubli
ceerd.
DEPUTATENVERGADERING.
Gel ui do verbranders en .rsterkera.
Van sommige zijden komen geruchten ons
ter oore die van twijfel spreken over Je
verstaanbaarheid van het gesproken woord,
dat op 3 April a.s. van uit Tivoli naar de
Handelsbeurs zal worden uitgezonden.
De Goudsche Radio-industrie firma G. de
Raadt te Gouda deelt ons echter mede. dat
Donderdagnamiddag de installatie gereed
kwam en o.a. dank zij den schitterenden ver
sterker van de Bell-telefoon een zeer gunstig
resultaat bèreikt werd, alhoewel de verster
king van het geluid nog wel tweemaal zoo
veel kon worden opgevoerd.
Het lijdt dan ook geen twijfel of degenen,
die zelfs heel achterin de zaal zich bevinden,
zullen het gesprokenen goed kunnen volgen.
Voorts zijn ook in Tivoli apparaten opge
steld, die bet geluid van de stem versterken
en tot achter in de zaal goed verstaanbaar
maken.
DE VEILING TE HONSELERSDIJK.
Zaterdag 30 Maart was het 40 jaar gele
den, dat in beginsel werd besloten tot op
richting van de veiling te Honsekrsdijk.
De veiling behoort thans tot «cn der groot-
sten van hot Westland.
In 1890 bedroeg het omzetcijfer f 24.000 en
in I92s werd voor het eerst een "rnzet van
f 2 millioen overschreden, met f 2.310.234.
De groei heeft dus nogal iets te beteeke-
nen gehad.
DE WINTERTARWE NA DE VORST.
Men meldt ons:
Met de wintertarwe is het gelukkig mee
gevallen wat de vorstschade betreft. In oe
Haarlemmermeer behoeft de tarwe niet orar*
gezaaid ka worden. i