llinuur feitecife (Courant Dagelijks verschijnend Nieuwsblad voor Leiden en Omstreken OM DE BEGINSELEN. EERSTE BLAD. BRIEVEN UIT DE HOOFDSTAD BINNENLAND. Land- en Tuinbouw. ABONNEMENT: Per kwartaal 245 (Beschikkingskosten 0.15). Voor het Buitenland bij Weke- lijksche zending t*— Bij dageüjksche zending Allies bij vooruitbetaling. Losse nummers 5 cent met Zondagsblad 7% cent No 2707 Bureau: Hooigracht 35 Telefoon 2778 Aangesloten op het streeknet Lisse. Postbox 20 Postgiro 58936. DINSDAG 2 APRIL 1929 ÏDTERTEKTieiti Van 1 lot 5 regels 1.17% Elke regel meer a 022% Inger Mededeelingcn van 1—5 regels 240 Elke regel meer 0.45 Bij contract bejangrijke korting. Voor het bevragen aan het bureau wordt berekend 0.10 9e Jaargang. Er zijn belangrijke maanden op komst in ons land. Het Nederlandsche volk heeft straks zijn stem uit te brengen bij de vernieuwing van de Volksvertegenwoordiging. Er moge nergens groote warmte te ontdekken zijn voor het parlementaire werk, toch gevoelt ieder, dat het van groot belang is, wie zitting krijgen in het Parlement. Vertegenwoordigers, welke met Christelijke beginselen in de wetgeving wenschen te rekenen, dan wel, die hier niet van weten willen. Het komt dus niet in de eerste plaats aan op de perso nen, meer op de beginselen. En daarom juist wekken wij op zorg toch, dat in elk Christelijk gezin het Christelijk dagblad aanwezig zij. Voor de keuze behoeft gij dan straks niet bevreesd te zijn. Natuurlijk zal men eischen, dat het Christelijk dagblad dan ook geeft, wat verwacht mag worden. Maar dat doet ons blad immers Met zijn grooten, rijk gevariëerden inhoud wil het aan de 3 staan en blijven staan. En zoo verzoeken wij weer vriendelijk nieuwe abonné's op willen geven aan de Administratie van ons blad. Elders vindt men in dit blad een bon, welke ook te gebruiken is. DE DIRECTIE. Milium; Dit nummer bestaat uit DRIE bladen *t EEN NIET-GESLAAGDE PAASCH- CAMPAGNE. Waarschijnlijk kunnen weinigen op een wel gesjaagde, zij het ook twijfelachtige Paasch campagne terug zien. Wij denken b.v. aan hen, die Paschen uitsluitend als uitgaans dagen beschouwen en aan anderen, die daar van hoopten te pröfiteeren. Tot ep zekere hoogte zou dit ons verheugd hebben, want we zijn het met de Gerefor meerde Y*deren eens» dat de Christelijke feestdagen, welke niet op Zondag vallen, uit- nemend geschikt zijn voor familiebezoek, ge nieten van de natuur en geoorloofd vermaak. Wie de zegen van een behoorlijke vacantie niet kent. zal zulke dagen dubbel waardec- rea (als het loon doorbetaald wordt!) en ook zij, die op eenige andere vrije dagen mogen rekenen, verheugen zich over deze barsten ln het vaak eentonige werkvlak. Er Is echter vreugde in ons hart, dat een Paaschcampagne zeker niet geslaagd is en ook nimmer slagen zal. Het is die, waartoe dn weduwe van Lenin in de Sovjetpers opriep, om nl. met verdubbelde inspanningeen Paaschcampagne te voeren tot bestrijding tan den godsdienst. Al het mogelijke moest worden gedaan om de bevolking onder de invloed van speciale anti-religieuze voorstellingen in schouwburg en bioscoop te brengen; opdat zij toch maar niet de orthodoxe kerkdiensten zou bezoeken. Een half millioen leden en geestverwanten van anti-godsdienst-vereenigingen waren ge mobiliseerd, om zooveel mogelijk de heiligen beelden uit de woonhuizen te verwijderen en de meest anti-religieuze gezinnen zouden prijzen ontvangen. Gedurende het jaar 1928, aldus deelt liet Sovjetblad „Iswestya" mee, zijn door de regeering 254 kerken, 30 kloosters, 59 syna gogen, 39 moskeeën en 53 andere godsdien stige instellingen gesloten. De rubriceering toont overduidelijk aan hoe de Sovjet zich kant tegen elke godsdienstige openbaring; hoe ze geen enkele richting, waar of valsch, spaart. Dat is ook leerzaam. In den loop van dit jaar hoopt men nog 253 gebouwen te sluiten of althans van be stemming te doen veranderen. Want wat eertijds kerk of klooster was, .is nu bar, loge ment, club of huis van vermaak. Doch nu komt het verrassende, dat ver troost Deze anti-godsdienstige campagnes slagen niet. Altijd weer doet de waarheid zich gelden, dat het bloed der martelaren het zaad der Kerk is. Hoe meerkerken men sluit, hoe meer bedehuizen er verrijzen. Hoe meer de regee ring openlijk poogt, om de arbeiders steenen voor brood te geven, hoe meer deze naar het Evangelie vragen. Zelfs wordt gemeld, dat in vier provincies de bevolking meer dan 20 millioen roebel bijeenbracht voor religieuze doeleinden. Het kan ook niet anders. Nog nooit is een anti-godsdienstige campagne ten prin cipale geslaagd. De vijand kan Christus kruisigen en Zijn gemeente vervolgen, maar Zijn rijk uitroeien, dat vermag menschelijke noch duivelsche macht JUBILEUM R. ZUIDEMA. De jubilea der Christelijke dagbladen den gevolgd door die der journalisten die pers. Gisteren mocht de heer R. Zuidoma, thans directeur-hoofdredacteur van ons Zeeuwsoh. zusterhlad herdenken, dat hij gedurende een kwarteeuw regelmatig voor de protestan^ch- Christelijke pers werkzaam was. Regelmatig, zeggen wij, want groot is nog het aantal journalisten aan onze pers, die niet voor journalist opgeleid werden, dóch hun vrijen tijd gebruikten, uitwoekerden vaak, om iets te zeggen en te schrijven voor de verbreiding der Christelijke beginselen op 't publieke levensterrein. Tot die getrouwen, die niet zich zelf of een zekere, goedbezoldigde betrekking zochten, behoort Zuidema. Met Paulus kan hij spreken van de menig vuldige wisselvalligheden en tegenslagen des levens. Want met rozen was zijn journa listieke loophaan niet bezaaid. De Veluwsche bladen, de Vrije Westfries, de Nieuwe Leidsche Crt (in haar vroegeren verschijningsvorm); ze vroegen maximale arbeidsprestatie en gaven vaak minimale vergoeding. Nooit maakt een Christelijk journalist hiervan iemand een verwijt Het gaat hem als de voortrekkers van meer dan een gene ratie bij 't Christelijk onderwijs, die leefden in dé overtuiging van Godswege geroepen te zijn om met tranen en moeite te zaaien, op dat er later met vreugde gemaaid zou kun nen worden. Velen hebben op hope tegen hope gearbeid i Gode zij dank wèl zegen, doch o zoo weinig succes gezien. Ook Zuidema weet daarvan mee te spre ken. Doch hij zal ook erkennen: de tegen spoeden, zoolang ze aanwezig zijn, drukken vaak ter neer; doch achteraf geven ze goed.: vruchten. Van deze in druk gestaalde energie mag thans „de Zeeuw" pröfiteeren. De heer Zui dema kent de moeilijkheden en leerde des wege voorzichtigheid; hij zal het waardee- dat hij thans, ln zekeren zin, rustig kan arbeiden aan zijn levenswerk; en die rustige zekerheid, welke de Zeeuwen wellicht meer dan anderen kunnen waardeeren, komt thans aan dit blad ten goede. Ook op deze plaats bieden wij onzen ge- waardeerden collega gaarne onzen welge- meenden gelukwensch aan, met de bede, dat God hem nog vele jaren op dit mooie ar beidsveld der Christelijke levensactie met rijpen zegen en rijk gezegend doe arbeiden! GEVAREN. In een der laatste vergaderingen, die onze gemeenteraad de vorige maand hield, is een scherp en onaangenaam debat ge voerd over de in onze stad bestaande par ticuliere inrichting voor blindenzorg. Over dat debat schrijven wij natuurlijk niet Maar er zitten wel een paar algemeene kwesties in, die tot een paar opmerkingen onzerzijds aanleiding geven. Juist omdat wij zo algemeen stellen noemen wij noch de inrichting, noch de bijzondere tak van barm hartigheid. Immers wat wij bedoelen geldt allen. Daar is in de bedoelde discussie uiteen gezet het standpunt dat de Overheid zor gen moet voor inrichtingen, groot genoeg om alle lichamelijk of geestelijk gebrekki- gen te kunnen opnemen. Men heeft nog wel niet bepleit de conse- kwentie van dit standpunt nl. dat ook alle dezen verplicht zouden zijn naar de offi- cieele gemeentelijke inrichting te gaan, maar men voelt toch wel, dat dit onvermij delijk moet volgen. In deze gedachtengang Is geen plaats voor de Christelijke Inrichtingen van Barmhar tigheid. Ze zijn niet overbodig, maar ze krijgen geen kans, ze worden niet getole reerd, er iR ten principale voor de Christe lijke barmhartigheid zoo min als voor den Christus zelf plaats. Was eenmaal voor Hem geen plaats in de herberg, er zal voor Hem evenmin plaats blijken in den communisti- schcn sovjet Hij past niet in het systeem. Zoo ver gaan de mcestcn niet Wij beluis terden ook andere stemmen. Er waren er nok, die ann de overheidsinrichtingen de voorkeur geven, die ze als ideaal zien. die ze een zekere pré willen geven, maar die bij dit alles toch de realiteit niet uit het oog verlieten. Er zijn nu eenmaal particuliere inrich tingen. Ze zijn immer de overheid voorge komen en hebben dus recht op eenige waar deering. Daar zijn nu eenmaal ook men- schen, die een bepaalde tint of kleur heb ben, onder do gebrekkigen en hulpbehoe venden, die aan een bepaalde inrichting de voorkeur geven, welnu, laat ze vrij, ze mis sen toch al zooveel wat anderen hebben. Maar die inrichtingen behooren zich dan ook bij de verpleging te bepalen tot men- schen van hun kleur. Op anderen heeft ze geen recht behoort ze zich eigenlijk niet te bemoeien. Als ze zich op de eigep groep richt dan is er niet alleen geen bezwaar, maar dan pleit er veel voor, dat de over heid zulke inrichtingen steunt Dit is een milder standpunt Toch mis kent het volkomen het karakter der Chris telijke barmhartigheid, ofschoon het niet is gezegd en wellicht ook niet zoo bedoeld, voelen wij hier een terugdringen van den bannnartigen Hoogepriestcr. Voor Hem is een bescheiden -plaatsje gereserveerd onder zijn volgelingen, maar in de wereld is voor Hem geen plaats. Wij doen verstandig meenen wij, als wij deze dingen niet uitsluitend politiek be schouwen. Trouwens, de eigenlijke oorzaak van het meeningsverschil gaat naar onze meening veel dieper dan wellicht vele on zer politieke tegenstanders meenen. Wat Schaepman eenmaal zong: „'t Mysterie van uw lijden ligt dieper. Hem, die kwam in volheid van de tijden, Hem, die het Woord vervulde aan het zaad van Abraham, Den ongeschapen Zoon, het vlekkelooze lam, Hem geldt uw haat ,uw strijd", dat voelen wij toch ook menigmaal als de diepste kern van een politiek geschil. Nu hebben wij naar ons oordeel hier den strijd niet met het politieke wapen te win nen. Dat zal ons de overwinning niet bren gen kunnen. Wij hebben ons telkens weer af te vragen of het met de Christelijke barmhartigheid in orde is. Of wij waarlijk de liefde van Christus heerlijk maken aan hen die lijden. Of wij der wereld toonen het beeld van den liefderijken Heiland. En als wij ons stellen voor die vraag, in alle oprechtheid, met dankbare waardeering voor wat mocht worden gedaan, dan voe len wij, dan zien wij, dat er een tekort is. Wij hebhen wel iets. wij hebben wel veel, maar wij groeien niet voldoende. 'Wij win nen door onze liefde de wereld niet, wij ver bazen door onze barmhartigheid de wereld niet meer. Wij schikken ons en passen ons aan, aan de verambtelijking van de barm hartigheid, aan de groeiende overheidsbe moeiing. Zie eens, de vereeniging, die in discussie was, heeft zich het lot der blinden aange trokken toen niemand er iets aan deed. Het heeft deze blinden een plaats gegeven, ar beid gezocht, getracht hen te steunen en te helpen. Maar nu de omstandigheden veranderd zijn schiet onze kracht te kort, de kracht van ons Christenen, orp met die veranderde omstandigheden gelijken tred te houden. Wij kunnen tegen de overheid niet op. Wij moeten om mee te kunnen, regelen van die overheid voor ons werk aanvaarden. Ik zeg niets ten nadeele van hen die het deden. Ik zeg niet, dat ik momenteel een anderen weg zie. Maar het lijkt mij toch dat wij er onder elkander eens over praten moeten of het zoo goed ie. Of wij niet een verkeerden weg opgaan. Of wij .niet filialen in de overheid dreigen te worden. Daar is ook een geestelijk gevaar. Men zou het liefst willen, dat van den Christus nze inrichtingen niet werd gesproken! En als het gebeurt dan moet men allen die bezwaren hebben voor hot hijwonen van bijbellezen en psalmgezang vrijstellen! Dat is een inbreuk op het recht van iedere inrichting om eigen huisorde vast te stellen. Dat breekt de eenheid in onze stichtingen. Ik weet wel dat dit opzettelijk evangeli- •eren niet het voornaamste is. De daad zelf, het uitgaan tot de ellendigcn, dat is de beste evangelisatie. Dat is in waarheid uit Christus leven en Christus verheerlij ken. Ik geloof wel, dat men dikwijls ver standig doet dit gemeenschappelijk samen komen achterwege te laten omdat de ge meenschap ontbreekt. Maar ik voel aan den anderen kant, dat wij toch in eigen huis moet bepalen wat goed en recht dezen zal. De overheid bui ten onze inrichtingen. Dat is haar terrein niet. Maar onze inrichtingen van barmhartig heid weer voorwerpen van onze zorg, van ons gebed, opdat wij voor onzen Christus plaats houden en plaats bereiden onder de ellendigen. Zonder de openbaring der liefde van Christus sterft ons Christendom. AREND VAN AMSTEL. van plaatsing van minderjarigen in een Huis van Bewaring kan door hem niet wor den bevorderd. SALARISSEN VAN HOOFDEN VAN SCHOLEN IN INDIË. Op vragen van het Tweede Kamemid Van Zadelhof! of het niet billijk is de salarissen der hoofden van scholen in Ned.-Indië zoo spoedig mogelijk te verhoogen, heeft de Minister van Koloniën geantwoord: Evenals de Indische Regecring, die zich herhaaldelijk in dien zin heeft uitgespro ken, ben ik van oordeel, dat de gewekte verwachting zoo spoedig mogelijk behoort 4e worden vervuld. Of dit „zoo spoedig mo gelijk" zal samenvallen met de vaststelling van de Indische begrooting voor 1930, kan thans nog niet worden beoordeeld. ANTWOORDEN VAN MINISTERS. Zes dagen in voor-arrest gehouden. In antwoord op de schriftelijke vragen van het Tweede Kamerlid L. L. H. de Vis ser betreffende de opsluiting van een 10- jarigen jongen in het Huis van Bewaring te Almelo deelt de Minister van Justitie mede, dat inderdaad in Februari 1928 eon 10-jarige jongen, die zich aan feen reeks winkeldiefstallen had schuldig gemaakt en in ongunstig milieu verkéerde, in de vrou- wënafdeeiing van het Huis van Bewaring te Almelo gedurende zes dagen in voor arrest is gehouden. Het betrof hier echter een uitzonderingsgeval. In het algemeen acht de Minister ver blijf van strafrechtelijk minderjarigen in een Huis van Bewaring niet gelukkig en tracht hij zulks, voor zoover hij daarover te beslissen heeft, zooveel mogelijk te be perken. Elk geval echter behoort op zich zelf beoordeeld te worden. Uiteraard is de leeftijd van veel beteeke- nis en, uit dat gezichtspunt beschouwd, is, hoe gunstig met het oog op de gesteldheid van het nieuwe Htiis van Bewaring te Al melo de omstandigheden in ander opzicht waren, (zooals we onlangs schreven: dit is de „Statendam" onder de gevangenissen, Red.) de onderhavigp plaatsing inder daad wel zeer aan den hedenkelijken kant Op rechterlijke "bevelen tnt Insluiting in een Huis van Bewaring gelijk het hier lie trof, kemt den Minister geen invloed toe. Een dwingend wettelijk voorschrift, strek kend tot een absoluut verbod ten aanzien DE LEERPLICHTWET. In zijn memorie van antwoord op het voorloopig verslag nopens het wetsontwerp tot wijziging van artikel 3 der Leerplicht wet zegt de Minister van Onderwijs met de vele leden, die verklaarden zich met het wetsontwerp te kunnen vereenigen, omd3t het, overeenkomstig de bedoeling en den op zet der Leerplichtwet, beoogt dan duur der leerverplichting voor allen geliik te doen zijn, van oordeel te zijn, dat inderdaad de onderling afwijkende toepassing aan den huidigen tekst van het derde lid van art. 3 der Leerpiehtwet, gegeven door verschillen de rechters, een spoedige totstandkoming van de voorgestelde wijziging zeer ge wenscht is. Vooreerst dient er de nadruk on *e wor den gelegd, dat de hoofdstrekking van het wetsontwerp deze is, dat er voor'aan ten aanzien van het voir bengen van den leer plicht peen verschil meer zal zijn tusschen de scholen onderling, zoodat de ouders niet uit dien hoofde hun keuze op een bepaalde, in casu de zesjarige school, zullen vestigen. In de tweede plaats acht de minister het geen bezwaar, dat de kinderen, op wie d.' hier aan het woord zijnde leden het oog heb ben, na nfloop van de zesjarige school naar een 8ndere.school zullen moeten gaan. Deze verplichting bestaat immers nu reeds voor alle kinderen, die de zesiarige school regel matig, dus zonder dat zij een of twee maal niet zijn verhoogd, hebben doorloopen. In de derde plaats merkt hij op. dat het zeker in sommige gevallen kan voorkomen, dat het bezoek van een centrale school voor het zevende leerjaar slechts van korten duur is, n.l. wanneer het kind daar komt, als hel bijna 14 jaar oud is, maar evenzeer zullen zich de gevallen voordoen, dat die verlengde leeftijd voor het kind bijna een jaar duurt Inderdaad moet, naar het oerdeel van den minister het slot van het derde lid var att 3.der Leerplichtwet zóó worden verstaan, dat een leerling die de hoogste der klassen, d!e samen een leertijd van 7 jaren omvatten, heeft doorgemaakt, doch bii het einde van het schooljaar nog niet 13 jaar was, die hoogste klasse nog eens geheel doorloopt. Het zou.z. i. niet in overeenstemming zijn met de bedoeling van de slotwoorden van art. 3, derde lid, der wet. zoodani? kind hij het bereiken van den 13-iarigen leeftijd vrij te stellen van de leerverplichting, omdat het ten vorigen jare, toen het nog 12 jaar oud was, de zevende klasse reeds had doorloo pen. Om vrij te zijn van leerplicht moef zoodanig kind inderdaad voor de tweede maal de zevende klasse doorloopen hebhen. Dit is in overeenstemming met het arrest van den Hoogen Raad van 21 Mei 1907. De wensch van enkele leden, dat de tijd, gedurende we'ken lager landbouwonderwijs is gevolgd, zal medetellen bij de heoordo»»- ling van de vraag, of aan de leerverplich ting is voldaan, is reeds daarom niet voor verwezenlijking vatbaar, omdat een kind niet met het volgen van dat onderwijs kan aanvangen, voordat het vrij is van leer plicht, terwijl bovendien een lagere land bouwschool niet behoort tot de in art. 7, eer ste lid .onder 3o„ der Leerplichtwet genoem de inrichtingen van onderwijs, waarvan het bezoeken een reden tot vrijstelling van de leerverplichting oplevert. DE PENSIOENWET. WIJZIGING VAN ENKELE ARTIKELEN. Ingediend is een wetsontwerp tot wijzi ging van enkele artikelen der Pensioenwet 1922 en van artikel LXXXIV der wet van 28 Mei 1925. De regeering stelt voor, aan het stelsel in art. 4, eerste lid. onder e der Pensioenwet belichaamd, uitbreiding te geven in dien zin, dat daaronder zullen vallen n'le perso nen, in dienst van ingevolge de Nijverheids onderwijswet door het Rijk gesubsidieerde instellingen en vereenigingen, wier scholen of cursussen voldoen aan de voorwaarden, krachtens deze wet voor het genieten van subsidie gesteld. Verder wordt voorgesteld, om de kinder toelage bij toepassing van art. 67 buiten be schouwing te laten. Een andere wijziging geeft ambtenaren, die zich destijds voor hun na te laten be trekkingen aan de werking der Pensioenwet hebben onttrokken, gelegenheid om hun daartoe strekkende verklaring te herroepen. DE KAMERVERKIEZINGEN. IN DEN VRIJHEIDSBOND. Mevr. J oh. W e s t e rm an, lid der Tweede Kamer, heeft zich alsnog bereid verklaard een candidatuur te aanvaarden op de lijst van de combinatie Dordrecht-Zeeland van de liberale staatspartij de Vrijheidsbond. PROF. MR. P. J. M. AALBERSE. Het Centrum bevat de mededeeling. dat Prof. Mr. P. J. M. A a 1 b e r s e met ingang van 1 April ontslag als hoofdredacteur heeft genomen. Het blad voegt er aan toe. dat Prof. Aal-, berse in de toekomst nog als medewerker ann het Centrum verbonden zal blijven. Naar De Maasbode in verhand met dit bericht verneemt, zal mpt ingaóg van denzelfden datum prof. Aalberse verbonden worden ®an de redactie van dit blad. NATURALISATIE. In de memorie van antwoord inzake het wetsontwerp, houdende naturalisatie van D Baruch en 18 anderen, zegt de minister van justitie, dat het bericht, dat het onder zoek der politie in het woonwagenkamp aan de Loozerlaan te 's-Gravenhape zou hebben uitgewezen, dat al de daar vertoevende zi geuners genaturaliseerde Nederlanders zijn, onjuist zijn. Slechts is b>j dat onderzoek aangetroffen het gezin, waartoe be'rekkelijk waren dé artt 1 en 2 van de wet van 13 Mei 1927. Het hoofd van het gezin was sedert 1909 hier te lande gevestigd. Na ruim negenjarige obser vatie sedert de indiening (1917) van het des betreffende verzoekschrift is deze naturali satie verleend Reeds destijds is in het licht gesteld, dat het hier een twijfelgeval gold en de minis ter zou niet willen ontkennen, dat de aan wezigheid van dat gezin in de edoelde om geving niet wijst op verwezenlijking van de verwachting, waaronder toenmaals tenslotte de naturalisatie is bewilligd. MOBILISATIE-INVALIDEN. De heer Otto Walaemann. vrijstaand-cor respondent voer mobilisatie-invaliden en van hun nabestaanden in Nederland, Goedc- straat G 14 te Utrecht, schrijft ons: Verschillen Je Nederl. bladen geven korte lings een geiicel of gedeeltelijk verslag van het gesprokene over anti-militairismc voor een arbeidersverj adering te Antwerpen, door het s.d. Tweed: Kamerlid A. B Kleere- koper. Nu komt in dit verslag een uitspraak voor als volgt. ..Het Nederlandsche volk heeft geen oorlogslldteekens, gein oorlogs- weduwen, -weczen 'en -verminkten" dit is wadr, doch óók niet waar! en 't is jam mer als in ons vaderland een dergelijke uit spraak word vernomen; vóóral met het oog op de aanhangige zaak der mobilisatie-in validen en van hun nabestaanden geeft dit geen goede indruk. (Tenzij men daarbij voegt: b.v. „Wel treft men er velen aan. di als gevolg van den oorlog door mobilisatie dienst ook lichamelijk en maatschappelijk ten gronde i.' n gegaan". Want wat zeggen niet-ingewijden en anti- pathicusscn dan? Wel dit: „O, de mobilisa tie-slachtoffers ziin niet te vergelijken met de oorlogsslachtoffers!" of dergelijke termen. Vandaar, dat de uitdrukking „slachtof fers" instede van invaliden, in deze, even eens onjuist is en verwarring brengt, omdat nog veten veronderstellen, dat hier ook on der bedoeld werden-«ij, die. gedupeerd zijn in hun zakendoen, betrekking, studie enz. Er zijn zeer zeker mohilisctip-invaliden, die. naar dat hun invaliditeit dit toelaat gedurig of periodiek, gedeeltelijk in hun on derhoud kunnen voorzien. Instituten als „De Raden van Arbeid" en „Belastingen" hebben hier de gegevens van. Maar anderzijds moet ik met nadruk wijzen op de onhoudbare lichamelijke en geettelijke toestanden van de ernstig kranken, verminkten en lammen der mobilisatie-Invaliden. F.r ziin er toch on der hen, die van een invaliderijwiel gebruik moeten maken of die reeds 8, 10 of 12 jaar met een lichaam in smart te bed liggen of aan huis zijn gebonden, waaronder er één is die al elf jaar met een door wonden open lichaam te. bed ligt, zomer en winter, naclit en dag in de buitenlucht in een tenthuisjc (op hope van nog te zullen genezen?!) Ieder kan het begrijpen hoe hard er deze winter gestookt moest worden om het voor dozen zwaarlijdende ecnigszins houdbaar te maken. Dit geval lijkt ongelooflijk, doch zóó is het! Het leed der oorlogsinvaliden- weduwen en weezen betreffende de zware geval!' niet te beschrijven. Men kan ook nimmer zijn persoonlijk levenskruis inruilen met een ander z'n kruis. Maar zou men genoem den liider eens vragen: „Zoudt bij. mob.- invalide, zoo dat in uw liidenstoestand mo- celijk zou zijn, willen ruilen met een oor- iogsdoove of -kreupele?" Dan betwijfel ik niet dat hij van harte zou uitroepen: „Ik gaarne!" Wij hebben dan hier geen oorlogsweduwen en -weezen gekregen, maar wèl treft men overal hier te lanle mobilisatie-weduwen en -weezen aan. Al ziin zij hun man, vader of kostwinner niet door oorlogsdienst kwijt, zij moeten hem. hetzii dan door de oorzaak van zware (mobilisatie) mil. dienstverrich tingen, toch ook voor altoos missen. Hooggeachte Landgenooten! De lente is in bet land, de zomer en vacanties in 't zicht' Gij mooet dan weer genieten aan bot stran.1 in bosch en veld in binnen of huitenland Maardo winter van het lijden der moh.- invaliden blijft! Kent dan in deze ten volle uw plicht, opdat hun lijden wordtver licht. ..EFFATHA". DE VEERTIGSTE ALG. VERGADERING. De 40ste algemeene vergadering van de Vereeniging „Effatha" (Chr. Instituut voor doofstomme kinderen) zal gehouden worden Dondprdag 25 April a.s., 's morgens halfelf, in het Gymnastieklokaal van „Iïoekenburg" te Voorburg. Na opening door den voorzitter, Ds. J. Vonk, van Maassluis, zal de secretaris, Ds. A. Prins van Poederooyen, en de penning meester, de heer W. L. B. den Blaauwen van Den Haag, hun jaarverslagen uitbren gen. Verder vermeldt de agenda o.m.: School verslag van het Hoofd, den heer A. A. van Holten en een slotwoord door Dr. Mr. N. G. Veldhoen van Voorburg. Zooals gebruikelijk is zal na afloop der al gemeene vergadering een openbare les wor den gehouden. MR. P. J. REYMER, NA EEN ERNSTIGE ZIEKTE HERSTELD. Key m er noopt s April na een afwezig heid wegens ziekte van ongeveer 7 maanden zijn werkzaamheden te kunnen hervatten. Op 6 April zal des middags een bijzondere raadsvergadering worden belegd om den burgemeester te verwelkomen. STAATSPENSIOEN DE NIEUWE COALITIE. Heden en morgen wordt er in Den Haag gecongresseerd ten gunste van het Staats pensioen. Het is werkelijk de moeite waard om in een lijstje te zotten de namen van de spre kers, die hierbij het woord zullen voeren. In alfabetische volgorde zijn het de vol gende heeren (dat is reeds een leelijk ding. dar: er geen enkele vrouw spreekt!): lo. Mr. P. M. Arts, die den pauselijken naam van Pius draagt, doch zich verre houdt an de pauselijke partijgroepeering; 2o. Mr. G. A. Boon, de man van den Vrij heidsbond, d.w.z. van de voortzetting der oud-liberale partij, welke volgens haar be ginselen van Overheidsbemoeiing niets on niemendal wil weten, doch bij elke verkie zing een lokmiddeltje bezigt om de kiezers te trekken; de heer A. Braaf, de oer-conservatief, de ambtenaren-vijand, de tegenstander van alle sociale maatregelen, die eere zijn eer lijkheid! reeds in de titel van zijn „rede" aangeeft, dat hij onder pensioen niets anders dan armenzorg verstaat; iets, wat hij weer met Ds. Kersten gemeen heeft; 4o. Mr. P. J. Oud, die met zijn vrijzinnig- democratisch- partij telkens met nieuwe snufjes komt en dus ditmaal zal spreken over de mislukking der verzekeringpolitiek (zon der politieke bijbedoelingen, natuurlijk!); 5o. Mr. G. W. Sannes, die tot de partij behoort, welke altijd meer vraagt dan elke andere; die Braat uitlacht, Boon veroordeelt i Oud niet vertrouwt; en 6o. de heer K. Willing, wiens politieke geloofsbelijdenis niets anders inhoudt dan premievrij staatspensoen; wat waarlijk „vrij zinnig" is. Is dat nu geen knap stel? Zou het geen zonde en jammer zijn, als verzuimd werd om van deze heeren een groepsfoto te maken, opdat de heerlijke eenheid van het verre na geslacht bewaard blijft? Durft iemand nu nog twijfelen aan een eensgezind parlementair kabinet, met het premievrij staatspensioen als bindende en bezielende leuze? Ziehier reeds zes aanstaande ministers: Arts, minister-president en buitenland- sche zak. n: herstel van het gezantschap, waar alle anderen tegen stemden! Boon. binnenlandsche zaken: een natio nale, gezegd neutrale, radio-omroep, waar alle anderen tegen zijn; Braat, landbouw: geen sociale maatregelen voor den landbouw, waar alle anderen vóór zijn: Oud, defensie: met een ontwapeningsvooi* stel, waar bijna alle anderen tegen zijn; Sannes: arbeid; met „Medezeggenschap", welke niemand bekoren kan; en Willing, financiën, met blanco-voorstellen, omdat hij nergens uit wijs kan worden. Evenmin als ik uit de combinatie van sprekers vóór staatspensioen! INGEZONDEN MEDEDEELING. Sproeten komen vroeg in het voorjaar, koop tijdig een pot Sprutol. Bij alle Drogisten. ONZE SCHILDERIJEN. BEHOUDEN UIT LONDEN TERUG. De schilderijen en andere kunstwerken, die uit de Musea en particuliere verzame lingen hier te lande zijn uitgeleend geweest aan de Nederlandsche Kunsttentoonstelling te Londen, zijn alle behouden teruggekeerd. Uit de Antirev. Partij. VERKIEZING LEDEN CENTRAAL COMITÉ. Het Bureau C. C. verzoekt on« voorloopig te melden, dat tot leden van het CentraAl Comité zijn herkozen de aftredende Iedon de heeren H. Colijn, L. F. Duymaer van Twist, Mr. H Bijleveld, Mr. P. S. Gerbrandy, Mr. .V A. de Veer en Mr. J. J. Croles. Het volledig proces-verbaal der stemming zal in do volgende week worden gepubli ceerd. DEPUTATENVERGADERING. Gel ui do verbranders en .rsterkera. Van sommige zijden komen geruchten ons ter oore die van twijfel spreken over Je verstaanbaarheid van het gesproken woord, dat op 3 April a.s. van uit Tivoli naar de Handelsbeurs zal worden uitgezonden. De Goudsche Radio-industrie firma G. de Raadt te Gouda deelt ons echter mede. dat Donderdagnamiddag de installatie gereed kwam en o.a. dank zij den schitterenden ver sterker van de Bell-telefoon een zeer gunstig resultaat bèreikt werd, alhoewel de verster king van het geluid nog wel tweemaal zoo veel kon worden opgevoerd. Het lijdt dan ook geen twijfel of degenen, die zelfs heel achterin de zaal zich bevinden, zullen het gesprokenen goed kunnen volgen. Voorts zijn ook in Tivoli apparaten opge steld, die bet geluid van de stem versterken en tot achter in de zaal goed verstaanbaar maken. DE VEILING TE HONSELERSDIJK. Zaterdag 30 Maart was het 40 jaar gele den, dat in beginsel werd besloten tot op richting van de veiling te Honsekrsdijk. De veiling behoort thans tot «cn der groot- sten van hot Westland. In 1890 bedroeg het omzetcijfer f 24.000 en in I92s werd voor het eerst een "rnzet van f 2 millioen overschreden, met f 2.310.234. De groei heeft dus nogal iets te beteeke- nen gehad. DE WINTERTARWE NA DE VORST. Men meldt ons: Met de wintertarwe is het gelukkig mee gevallen wat de vorstschade betreft. In oe Haarlemmermeer behoeft de tarwe niet orar* gezaaid ka worden. i

Historische Kranten, Erfgoed Leiden en Omstreken

Nieuwe Leidsche Courant | 1929 | | pagina 1