jUrtnti? gntecift éteuratti
ABONNEMENT:
Per kwartaal 3£S
(Besclnkkingskos'.en 0.15).
Voor het Buitenland bij Weke-
lijksclie zending
Bij dage-ijksche zending m 7c—
Allies bij vooruitbetaling.
Losse nummers 5 cent.
met Zondagsblad TV% cent.
Dagelijks verschijnend Nieuwsblad voor Leiden en Omstreken
Bureau: Hooigracht 35 Telefoon 2778 Aangesloten op het streeknet Lisse. Postbox 20 Postgiro 58936.
No 2688
VRIJDAG 8 MAART 1929
ADVERTENTIE 1>:
Van 1 tot 5 regelsL17yx
21k£ regei meer 022%
(ngez Mededeelingen
van I—5 regels 2-30
Elke rege meer 0.45
Bij contraclT'belangrijke korting.
I bevragen aan bet bureau
0.10
9e Jaargang.
Dit nummer bestaat uit DRIE bladen
EERSTE BLAD.
Een bsvrcdipdc oplossing.
In ons blad van 16 November j.l.
hebben we bezwaren geopperd tegen de
koloniale paragraaf van het ontwerp-
Program van Actie der anti-revolutio
naire partij. We hebben in ons artikel
er ,op gewezen, dat de voorgestelde
formuleering„De Nederlandsehe lei
ding in dit ontwikkelingsproces worde
daarom door de wetgeving op ondub
belzinnige wijze gewaarborgd" niet
kon worden aanvaard door hen, die
Van oordeel zijn, dat beter waarborg
dan thans wordt gegeven door de ver
andering, van wetgevipg. niet is te ver
krijgen.
Bovendien vestigden we er de aan
dacht op,dat zulk een beteekenisvollc
uitspraak in een program van actie
toch alleen zedelijke kracht en waarde
heeft indien ze leeft in de party.
En nu is het al heel opmerkelijk, dat
lioch in onze pers, noch door onze volks
vertegenwoordigers over dit onderwerp
■wordt of is gehandeld. Indien dan toch
een ernstige poging meet worden ge
waagd, orii in zulk een hoogst Delang-
rijk vraagstuk, waarmee een levens
kwestie voor Nederland en Indië is ge
moeid, een uitspraak van ons volk te
verkrijgen,' dan mocht toch worden ver
wacht, dat men rusteloos de belang
stelling voor dit onderwerp zou trach
ten wakker te roepen; dat niet eens
maar voortdurend gewezen werd op de
groote 'belangen, die hier op het spel
staan én dat zou worden aangetoond,
hoe door wijziging van de wetgeving'
Verbetering is te verkrijgen.
Niets van dit alles.
De bezwaren, die in ons blad' zijn
geopperd, zijn voor'zoover wij Weten',
pooit openlijk behandeld- De a.-r. ver
tegenwoordigers in de Kamer hebben
zich ook bij de jongste politieke debat
ten over dit 'önderwerp in 'tgeheel
ïiict uitgelaten; Van eenige poging, om
ons volk' wakker te schudden en de
kiezers op te roepen hun vertrouwen
te geven aan een partij,, die in dit bui
tengewoon belangrijk vraagstuk een
welgevestigde overtuiging heeft, hebben
we niets gemerkt. Kortom, het had er
Allen schijn van, dat men in de bewuste
paragraaf zou moeten zien een dcode
verklaring, wel geschikt, cm wantrou
wen te wekken bij bondgenooten en
tegenstanders en zelfs in eigen kring,
maar allerminst geschikt om bezieling
le wekken voor een welgefundeerde
overtuiging in zake den koers, die we
met betrekking tot ons koloniaal beleid
hebben in te slaan.
Het zal dan ook niemand verbazen,
dat we teleurgesteld waren, toen we be
merkten, dat in de nieuwe uitgave van
het Ontwerp-Program van Actie de ge
wraakte paragraaf onveranderd was
gebleven.
Tcch was die teleursteling niet zoo
heel groot. Wijl ze niet onverwacht
kwam.
Op het Centralen-Convent was geen
tyd geweest, de koloniale paragraaf te
behandelen. Want wel heet het koloniale
vraagstuk het meest belangrijke poli
tieke vraagstuk van onzen tijd, maar
dat wil nog niet zeggen, dat er nu ook
aan dat gewichtigste vraagstuk de
meeste aandacht wordt gewijd. Inte
gendeel. Het schijnt soms wel. alsof het
gewicht van ,eenig politiek vraagstuk
in omgekeerde evenredigneid staat tot
den tijd die er aan besteed wordt. Ook
op onze kies vereen; gingen bemerkt gc,
dat men vaak veel meer belangstelling
over heeft voor dingen, die niet' half
zoo gewichtig zijn als het koloniale
vraagstuk.
Daarom waren we er op voorbereid,
dat men de koloniale paragraaf wel
zonder bezwaar slikken zou. Dat ze on
gewijzigd zou blijven en dat zy, die
het pleit zouden hebben te voeren voor
de groote waarde van een anti-rcvolu
tionaire koloniale politiek, niet weinig
last zouden endervinden van een kolo
niale paragraaf, die binnen en buiten
Tnzen kring weinig bijval heeft ge-
Tonden.
Des te grooter was onze blijdschap,
":oen we bemerkten, dat er toch een niet
onbelangrijke wijziging is aangebracht.
Niet in de dcor ons bestreden alinea
van de koloniale paragraaf. Die is'on
gewijzigd gebleven.
Maar in de toelichting.
Wat blijkt nu echter?
Dat die beide Standaard-artikelen
in hun geheel als toelichting op de ko
loniale paragraaf zijn opgenomen in
de niéuwe uitgaaf van het ontwerp-
Program van Actie, maar dat het slot
van die toelichting aanmerkelijk is ge
wijzigd.
Gewijzigd in een geest, die zoo goed
als geheel tegemoet komt aan de be
zwaren, die door ons zijn geuit.
Wie den driestar Koloniën in De
Standaard van 27 October, tweede ko
lom, vergelijkt met bladz. 45 van het
Program va,n Actie ziet al heel spoe -
dig, welke belangrijke wijzigingen die
toelichting heeft ondergaan.
We zullen hier niet al de verande
ringen aangeven. Alleen willen we hier
afdrukken de alinea in ao toelichting,
waardoor voor ons het uezwaar tegen
de gewraakte alinea in de koloniale pa
ragraaf wordt ondervangen.
.„Het is om die reden, dat wy nu
de bezwaren aan de bestaande, rege
ling verbonden, zich zooveel scherper
afteekenen er de voorkeur aan ge
ven de regeling der wederzijdsche be
voegdheden nog eens opnieuw onder
de oogen te zien, met de bedoeling deze,
zoo mogelijk, beter te doen beantwoor
den aan den cisch, dat de Nederlandsehe
leiding op onaantastbare wyze verze
kerd zy".
Met deze interpretatie v^n ons Pro
gram zijn onze voornaamste bezwaren
weggenomen. Vooral, omdat nu wegge
laten is, wat in De Standaard op bo
venstaande zinsnede volgde.
Tegen eer. opnieuw onder de oogen
zien van de bestaande regeling hebben
we ons nooit verklaard. Integendeel,
we hebben meermalen uitgesproken, dat
daartoe alle aanleiding bestaat.
Bedenkingen zouden kunrsen rijzen
tegen de bedoeling van dat onder-de-
oogen-zien.
Maar ook die bedenkingen heeft de
toelichting op gelukkige wyze onder
vangen door de bijvoeg'ng van de
woorden: zoo mogelijk.
Ook wie van oordeel is, dat het niet
mogelijk zal zijn, door wyziging in de
kolöïiiah wetgeving de Nederlandsehe
leiding op onaantastbare wyze te ver
zekeren, kan nu toch zonder eenig
bezwaar medegaan. Want ook hy kan
er niets op tegen hebben, dat deze
kwestie nader onder deoogen gezien
wordt.
In den grond der zaak is door deze
toelichting de gewraakte alinea m den
door ons voorgesteldén zin gewijzigd.
Wij hadden voorgesteld te lezén:
,,De Nederlandsehe leiding in.d't ont
wikkelingsproces moet daarom donr ds
wetgeving op ondubbelzinnige wyze
zijn gewaarborgd".
En al is nu deze wyzig.ng niet over
genomen, door de toelichting is toch
feitelijk de wijziging aangebracht
Ideaal vinden we de/e wyze van
doen niet. Het ware o.i. i-eter geweest,
indien het program den wensch' had te
kennen gegeven, die nu in de toelich
ting staat: onderzoek naar de moge
lijkheid, om door een andere regeling
der wederzijdsche bevoegdheden de
Nederlandsehe leiding beier te waar
borgen.
Maar men moet in de politiek nooit
het onderste uit de kan illen hebben
En daarom zijn we al dankbaar, dat
we de koloniale paragraaf uit het anti
revolutionair Program vin Actie, gele
zen in het licht van de toelichting, kun
nen aanvaarden.
Vroeger heette het: er is geen geld, maar
dat kan men nu niet meer voihoud'ii.
Er is een tijd geweest van' overdreven
economische zwartkijkerij.
Komende eindelijk komende tot de be
grooting, informeerde de heer Mondeis naar
I den wdttelijken grondslag van .andstorm f-n
burgerwacht Dat was vragen aar dei: be
kenden weg. Maar de heer Mende.s vond
de door de Regeering gegeven antwoorden
niet voldoende. Vermoedelijk ir het ook een
ihegonnen werk om daarnaar te trachten.
De:heer Mendels betoogde verder uitvoer
rig^ dat de Christelijke coal it ie dood is door
het principieele groote verschil tusschen <le
C.H. en R.K. Mocht ondanks alies de coalitie
EERSTE KAMER.
De financieele verhouding. Collec
tieve behoeften en collectieve voor
zieningen. Een program-ministerie
met liberale medewerking. Zondi
gen binnen de muren. Hekelaan
de fijnen. Regeerende parlementen
en uitvoerende ministers. Lof en
blaam. Vragen naar den bekenden
weg. De doode coalitie.
Handelspolitiek.
Vergadering van 7 Maart 1929.
OVERZICHT.
De heer Wibaut begon den dag met een
scherpe philippica tegen het wetsontwerp,
dat de financieel, verhouding tusschen hel
Rijk en de gemeenten op nieuwe basis be
oogt te regelen De soc.-dein. senator was er
ooral daarom zoo fel tegen, uindat hij
reest dat gen eentebesturen er door zulten
vorden verhinderd om als al-verzorgers van
het maatschappelijk leven op te treoeu.
Met de poli'iek hielden zich bezig dehee
rep Rink en Mendels. De eerste had - ?on-
een aardig neutraal regeeringspro
grammetje in elkaar geknutseld.
Wie er iets voor voelt van coalitie-kabi
netten komt toch niets meer, meent de heer
Rink. kan den Vrijheidsbond als bondgenoot
verwerven. Wc betwijfelen of de politieke
lommerd veel geld zal geven op deze poging
om vanuit den Senaat den koers voor d>-
toekomstige Nederlandsehe politiek aan l»
geven.
Mr. Mendels sprak lang. maar van groo
ten stijl was weinig te bespeuren, 't Was
aan den kleinen kant en meermalen
zelfs vrij taai. Over den landstorm stond hij
bepaald te zeuren.
De middag werd afgesloten met een libe
raai pleidooi voor vrijhandel en tegen een
onderhandelingstarief. Nieuwheid en frisch
heid waren hier geen opvoedende deugden.
VERSLAG.
De heer Wibaut (S.D.) heeft zijn afge
broken rede vervolgd.'
Hij had gehoopt op een ruimere woning
welvaarts- en salaris-politiek toen de finan
ciön bicken wat ruimer te vloeien. Nu is het
z. i. onvoldoende geweest. Er zijn ambtena
ren met groote verantwoordelijkheid, wier
salariecring zeer sober is, b.v. de belasting
inspecteurs.
Breedvoerig besprak Dr. Wibaut vervol
gens „de geest", die spreekt uit het ontwerp
tot regeling van-de financieele verhouding
tusschen Rijk en gemeenten. Teleurstelling
is hem eigenlijk een te zwak woord om zijt.
gevoelens daaromtrent uit te drukken. D.-
gemeentelijke bemoeiing wordt door *s mi
nisters plannen sterk gehandicapt en daar
mee gaat hij in tegen de moderne strevingen
om voor collectieve behoeften collectieve
voorzieningen te treffen. Het wetsontwerp
ondermijnt ae bevoegdheid der gemeente
besturen om voor eigen gebied de belastir:
gen vast te stellen, die noodig worden g"
acht Zelfs werd 't aan de hand van een
rapport der Vereen, van N'ed. gemeenten
I onuitvoerbaar geacht wat betreft de heffing
I van maximaal S0 opcenten voor de gemeen
De cntv. -rpen koloniale paragrr.'.flen op het in te stellen gemeentefonds. Zo-
«roo "t Wrrplieht in de er RePn saneering der gemcentefinari
was uitvc T toegelicht m de Man- c|ftn komen Er zjjn 285 gemeenlen> dh ve,,
daard van en 27 October liL.5). En moor dan go omrenten noodig hebben t i oo
we hadden in ons artikel van 16 No- peil te brengen
verabsr vooral ook teaen die tnrlic' —'«fn» 2T
ric herr Wibaut heeft met zijn rede hel zij
Zt710 onze bezwaren te berde gebracht. nc g;dalQ om u keeren.
Voor den heer Rink (Lib.) was het
spreekgestoelte weer opgesteld ep met zijn
gewone statigheid- nam hij achter den ka
theder p'aats
Het extra-parlementaire intermezzo is ju
h'et Verslag der Kamer onbevredigend ge
noerod. Maar is dat geen uiting van zelfver
wijt, vroeg de heer Rink terecht, en liet is
te hopen, dat zijn vrienden in de Tweede
Kamer er een vonnis over hun, daad van
1925 in, zullen vernemen. Meh moet niet
klagen over iets wat men zélf bedorven
heeft.
Het kan ook zijn. meende de heer Rink,
dat men in zijn onderbewustzijn overtuigd
is. dat in Nederland de tijd voor de parte
meritaire kabinetten' in den ouden zin, du;
voor gekomen uit een groote meerderheids
partij voorbij is en daarover treurt. Latei
kregen we de coalitie-kabinetten, die steun
den op partijen, die allerlei genveenschap-
pelijks meenden' te hebben en\daarin een
verecnigingspunt voor politieke samen wer
king zagen.
Voor den heer Rink bieden de Christe
lijkte beginselen geen grondslag voor poli
lieke samenwerking der rechtprz'jde. Ook
gelooft hij niet meer in parlementaire mi
nisteries, zooa's we die in deze eeuw heb
ben gekend. Zijn hart gaat uit naar ministe
rics. steunende op samenwerking van ver
schillende groepen op de basis van een ge
mccnschappclijk practisch program.
Op dit program zonden kunnen voork-t-
men: oplossing van de Belgische kwestie
financieele verhouding tusschen Rijk en ge
meenten, huwelijksgcederenrecht, ambten a
ren-salarissen en -rechtspositie, bezuiniging
op onderwijs en voorziening in de nooden
der ouden van dagen.
Ou welke wijze deze vraagstukken zullen
worden aangevat, zal grootendeels afhangen
van dc te verwachten uitspraak der kiezers.
Wanneer de Vrijheidsbond geroepen wordt
tot samenwerking zal hij zich tweemaal be
denken eer hij een weigerend antwoord
geeft. Hij is tot samenwerking bereid, mits
zijn beginselen niet worden aangetast
het landsbelang gediénd wordt.
Dc Vrijheidsbond staat gereed en komt als
hij geroepen wordt.
Na de pauze sprak de heer Mende
(S.D.).
Hij begon met België'en wenschte in de
Rege'enngsvckklaring ook te lezen een er
kenning, dat ook fouten zijn gemaakt bin
nen de muren van het département van
Buitenlandsche Zaken. De lezing is zeker
wel niet al te consekwent.
Het kabinet aldus ging de heer Mendpls
voort, zit. bij deze, beschouwingen eigenlijk
voor spek en boonén.
Het program van den héér Rink was in
de oog.cn van den heer Mendels acceptabel
voor rechts: vooral levenslustige Chr.-hjsL
en stijve Vrijheidsbonders zouden het wol
met elkaar kunnen vinden. Aan „de fijnen"
hebben dé liberalen wel een beet:e 'n hekel,
maar daar stapper ze wel over heen. Allen
zijn vooral een in respect voor het kapita
lisme. Met Je antithetische onderwerpen ?i.'
het zoo'n vaart niet loopen.
Ook een Zakenkabinet zou mogelijk zim,
maar dat zou moeten steunen op wisselende
meerderheden Al is dit Tpisschien niet wen-
schelijk, mogelijk is het wel.
De heer Mendels stelde de vraag of. bij
den luiidigen stand van zaken, er geen aan
leiding is om de grondslagen van onze
staats- en parlementaire „conventions" eens
te onderzoeker..
Moet b v. vastgehouden worden de oude
strakke homogeniteit van het Kabinet? De
heer Mendels zou wel willen gaan in de
richting dat de Parlementen regeenngs
lichaam werden en de ministers werden ge
kozen als uitvoerders.
De heer Mendels nam niet voor r.iin reke
ning de sor. dem. uitspraak, dat het kabinet
„niets ernstigs" zou hebben ondernomen.
Justitie met name heeft veel belnncriil'
werk gedaan. Rn ook and-
herleven, dan zal zij ais een gevaar v>ir d<*
arbeidersklasse opnieuw ten krachtigsic be
streden worden. Welke samenwerking er
na de verkiezingen zal plaats hebben wist
de heer Mendels niet, maar <lat er na uczf-
verkiezingen nog niet veel terecht zal Konten
van samenwerking van zijn partij en de
11.IC., daarvan was hij overtuigd.
De heer Koster (Lib.) smot den n.iddag
met het breed uitmeten van bezwaren tegen
wijziging onzer handelspolitiek. Vooral geen
actieve handelspolitiek! 't Was een oud
lijzig liedeke.
TWEEDE KAMER
Verworpen moties. De Ziektewet.
De particuliere kassen bedreigd.
Premiebetaling en zure gezichten.
Uitbreiding der verzekerden.
Geen gelijkstelling van gehuwde en
ongehuwde moeders. 's Ministers
kladboekje. De Staatskas goed
voor allen.
Vergadering van 7 Maart 1929.
OVERZICHT.
Na onze samenvatting van gister hebben'
e over de Ziektewet niet veel uieer te
zeggen.
ut rechtsgrond er van verlengstuk van
de loonregeling, dus eigenlijk een stuk ar
beidscontract is duur memand bctwrsL
Hoogstens zal het nog geschieden door
iemand, die in ernst scnijnt te meoncn. dat
het leveu der 2Uste eeuw in een keurslijf
van voor 3 a 4 eeuwen terug is te p
rie leiding Gods in de historie en de ontwik
keling der dingen miskent en het een
ideaal acht, dat het mcnschdom bij ziekte,
ouderdom of invaliditeit in massa den
gang maakt naar diaconie of armbestuur.
Gemeenschappelijke zorg voor die dingen,
voorziening in en uit het bednjfsle'
vult hem met afkeer. Wat de eore
arbeidersstand uitmaakt: met God en met
ecre in vrijheid door het leven te gaan, acht
hij haar schande!! !Maar liet'is gemakkelijk
spreken, als men dien gang naar de armen
zorg slechts san anderen behoeft over te
laten, maar zelf in vettigheid zich verlusli
gen kan en van stilstaande inkomsten of
nooden en behoeftenvan den ouden dag
niets te vreezen heeft
Het is eisch van distributieve rechtvaar
digheid in liet maatschappelijk leven, dat de
afhankelijkheid van den arbeidersstand
van menschcn' niet grootër zij, dan
mijdelijk is. Voor het vallen in handen der
menschcn waren tcrqcht ook de oud-testa-
mpntische geloofshelden reeds beducht.
Intusschcn behoeft geen vrees gekoesterd,
dat ooit in Nederland die massale armen
zorg ook maar ecnigszins kans zal hebben
erwezenlijking. In de Kamer zullen
nauwelijks tweeinconaekwente voorstanders
an gevonden worden.
Dat zal ook bij de Ziektewet w
blijken.
Het debat van gister overziende, mogen
e wel zeggen, dat aanneming der wet met
groote meerderheid verzekert schijnt, al zal
op meer dan één punt nog scherp gestreden
worden. Men zie er het verslag maar op
na omtrent de -particuliere kassen", premie
betaling, zwangerschftipsuitkeering
enkele andere onderwerpen.
We gaan daar thans niet op in, omdat
de kwesties bij de artikelen uitvoerig aan
de orde zullen komen en we niet gaarne
herhaling vervallen, als we straks aan de
amendementen toe zullen zijn.
De algemeene beschouwingen worden he
den voortgezet. De dag zal er nog wel mee
gemoeid zijn.
INGEZONDEN MEDEDEELING.
y-Uli yüep dmüjfti
Mtun.in.tteaan.'/SerSSct)
Hij zal dit abnormaal product van wet
geving niet kunnen volgen. Liever geen
ziekteverzekering* dan deze wet!
De beer Veraart (R.K.) zag in liet ont-
werp een echte arbeidersverzekering. Er
zullen, omdat ziekteverzekering een stuk
loonregeling is, op den duur moeten komen
firhte bednjfsverecnigingcn, waarin werk
gevers en werknemers gezamenlijk dé finan
ieele gevolgen van ziekte zullen regelen.
In de hedrijfsvereenigingen zag hij niet een
bedreiging der arbeiders gelijk de heer
Bakker dit deed.
Ten einde het getal bedrijfsvereenigingen
lovcel mogelijk te beperken, voelde de
heer Veraart er voor om bet loonbedrag van
'IV2 milliocn. 'dat"noodig is om als hedrijfs
ireeniging 'te worden toegelaten, te ver
vegen.
Met de beste wenschen voor het slagen
in 's ministers pogen besloot de heer
Veraart
Ook de heer Smeenk (A.R.) ging met t
etsontwerp mee, al betreurde hij het uit-
•hakftlen der particuliere kassen. De wet
zelf gaat hem hoven de organisatie. Boven-
iden de particuliere kassen bij de
ontwikkeling der bedrijfsvereenigingen
ilechts ft-n kwijnend bestnon lijden. I)e kas
icn. kunnen takken van een bedrijfsvereeni-
ging worden.
Beperking dier uitvoeringsorganen achtte
ook de heer Smeenk gewenscht Hij voelde
oor verfiooging van het loonliedrag en nog
neer voor uitbreiding van den krjng dei
'erzekerden. Jammer is het, dat knntonrhe
dienden, die niet in dienst van een onder
neming zijn, huiten de wet zullen vnllen.
Wat de premiebetaling betreft, men moge
zeggen dat betaling door den werkgever de
medezeggenschap der arbeiders niet opheft:
toch zal een gedeeltelijke premiebetaling
door de arbeiders een steun zijn voor die
medezeggenschap en zij *al in ieder geval
le, he.jangstellipir van de arbeiders in de
verzekering prikkelen
Moet zwangerschap gelijk worden gesteld
met ziekte? Criterium voor uitkeering- is
lichamelijke bneesehiktheid nm arbeid tr
erriehten, zondat er'reden is voor die ge
gelijkstelling. Wél zou de heer Smeenk ern
't'g bezwaar hebben tegen gelijkstelling 'van
gehuwde en ongehuwde arbeidsters. De wet
ever moet geen enkelen stap doen om hel
huwelijk ge'iik te stellen met ongehuwe sa
menleving. Daarom is hij voor dc beperking
om alleen voor gehuwde vrouwen zwanger
schap met ziekte geluk te stellen.
De heer Duys (SD.l: Bij de behande
ling van de wet-Talma hebt u precies an
ders gespreken.
De beer Smeenk (A.R.) weersprak di^
hij was toen niet in de Kamer.
Al wordt dit ontwerp nu aangenomen,
dan is men er nog niet. Maar hoe het ook
ga er zal voor moeten .worden gezorgd, dat
niet weer gebeuren zal wat ouder het knhi
net-Cort van der Linden in 1913 is geschied,
nl. dat een aangenomen wet niet werd uit
gevoerd. De wet zal na de aanneming ook
spoedig moeten worden uitgevoerd.
Niet onwelwillend stelde zich ook de heer
v. C. ij n (Lih.) tegenover het wetsontwerp
Uitschakeling der partiriiliere kassen had
ook zijn instemming. Onoverkomelijk he
zwaar zou echter ontstaan indien geheel de
premie ten laste der werkgevers zou wor
den gebracht. De arbeiders moeten ook we
ten. dat ze hij de wet belang hebben. Zon
der meebetaling zou ook de grond voor
medezeggenschap ontbreken.
De zwangerschapsregeling kon den heer
v. Gijn niet bekoren. Hij wacht belangstel
lend af vat op dit punt geschieden zal. Het
jitwuos. - liefst ziet hij haar afzonderlijk geregeld.
1 Do heer Kuiper (R.K.y begon met een
De Kamer heeft dc beulo communislisclie historisch overzicht on hotonedo dnema ,l„i
moties, tot beperking van het aantal ar-
beidscontracters bij den postdienst en tot
DE BELGISCHE MEETING.
Sommigen hebben er zich over goërgerd
althans verbaasd, dat'op de rcode meeting;
te Amsterdam het vrije woord liMzij ge
sproken, hetzij gezongen verboden was.
Wie het „Wilhelmus" aanhief of het „Wicn
Neerlands bloed" inzette, werd eenvoudig
naar buiten gekogeld.
Mij heeft düt niets verwonderd. De ser-
iele,onderdanige en slaafsche houding,
velke de Hollani.sche rcoden tegenover de
Belgische partijgenooten .aannemen, ver
klaart alles.
't Was geen internationale of Nederland
sehe bijeenkomst waarop naar dc waarheid
gezocht zou worden, maar een Belgische
meeting in Amsterdam; waarvan het gelden
zou: gelooven op gezag, dat mag wel weer
1 onze dagen; als Huysmans ons bepreekt
1 spreekt, dan zullen wij niets vragen.
Geen wonder dus, dat t bloed ging koken,
toen het onti-belgische „vaderlandschc"*
lied (waar een calvinist ook niet van houdt)
werd aangeheven, 't Kwam niet tot de
reemde smetten", waarvan wij vrij zijn;
maar als het couplet zoover doorzezongea
dan zou Huysmans zeker linia recta
zijn retour genomen hebben.
Natuurlijk was er ook geen reden om het
Vlaamsche volkslied te zingen van „Vliegt
le blauwvoet, storm op zee". Want vóór dat
Huysmans gesproken had, was de storm
reeds bezworen. De Hollandsche S. D. A. P.
bereid desnoods een bedevaart naar het
Belgische hoofdkwartier te maken om don
generalen staf de meest overtuigende he-
vijzen van aanhankelijkheid te schenken.
Men heeft dan ook hij deze gelegenheid
een nieuwe spreuk uitgevonden: hij spreekt
als een sociaal-democraat; d.i.: hij spreekt
wparheid.
Dit ter vervanging van het vroegere „Het
Heet".
Komt in Nederland Iemand op voor land»-
erdediging, hij moge generaal of pastoor
ijn. dan schreeuwt de rcode greep: gij zijt
een militairist; wij gelooven uw goede be
doeling niet.
Maar zegt Huysmans: Ik ken het geheime
verdrag en Van der Velde toekende het, cfaa
noemt men hem een bestrijder.van het mi-
li tairisme.
Ternauwernood durft men de opmerking
maken, dat het geheime verdrag toch niet
te Gerieve is meegedeeld; maar wanneer het
is anders hevut dan een eenvoudige ver.
klaring van samenwerking tusschen Frank
rijk en België .hij ëen onuilgelokten Duit-
schen inval, dan is het goed.
Ondertusschen gaat de sociaal-democrati
sche waarheid, waaraan de S. D. A. P. or>-
waardelijk geloof slaat, toch niet zóó
ver. dat de inhoud van 't geheim verdrag
wordt meegedeeld. Het beduidt baast niets;
het beteckcnt na Locarno niets meer;
maarwo vertellen toch niét, wot er in
staat: zegt Huysmans en de S. D. A. P. in
Nederland applaudisseert.
Ik loop vast mot die sociaal-democratisché
geheimzinnige waarheid.
F.n hoe gaat het met de waarheid, als
een sociaal-democraat eens deserteert? „Iets,
wat ook wel eens een enkele maal g»-
Anne Waarheid!
het stellen van den arbeidstijd van 't lagere
personeel op niet langer dan 8 uur per dag.
verworpen met 53 tegen 18 en 54 tegen
18 stemmen. Voor stemden alleen de com
munist met de soc.-dem. Eigenlijk waren de
laatstgenoemden er tegen, want heide zaken
waren bij het Georg. Overleg in behande
ling. Maar het was een te hard gelag om
deze gelegenheidom te getuigen te laten
passeeren. Zoo ongeveer de heer Drop.
Maar om de door u aangevoerde reden zul
len wij tegenstemmen, verklaarde met prach
tige ironie de vrijz.-dem. Joekes.
De motie-v. <1. Heuvel waarin leedwezen
werd uitgesproken over het verruimen van
de gelegenheid op hulppostkantoren om op
Zondag van telegraaf en telefoon gebruik
te maken, werd eveneens verworpen
en wel met 49 tegen 23 stemmen. Alleen de
anti rev., chr. hist en de heer Kersten stem
den voor;
Aan de orde was vervolgens
de Ziektewet
De heer Bakker (CH.) kantte zich
scherp tegen het gewijzigd wetsontwerp.
oor zoover daarin geen plaats was gelaten
de particuliere kassen, die een belang
rijk stuk maatschappelijk werk van goede
kwaliteit vormen. In het eerste ontwerp
stonden ze nog wel. De Minister heeft op dit
punt ernstig teleurgesteld en gaat tegen de
chr. hist, opvatting in met zijn uiteenruk
ken van een moeizaam opgebouwd stuk so
ciaal werk.
Voor de losse en los-vaste seizoenarbeiders
ten plattelande zal. Moogde de beer Bak
ker verder, dit wet 'werp een groot na
deel brengen. Van 1 ezeggenscbap der ar
!>p;'ter>» 71I ook gen .nrake ziin: de nrbei
wel der wordt een levende doode, hij zal slechts
iets gepresteerd, al was de heer Mendels .een verzekeriogsnbjecf zijn.
het er niet in alten rteele mee eens. Maar I Dok het uitschakelen der met arbeiders
op sociaal gebied ligt nóg veel puin van getükgesjelden wa* een grief van den heer
„slooper Coliin". I Bakker,
INGEZONDEN KEDED^ELING.
Onze prima ijzersterke
PYAMA'S
slechts
de voornaamste wijzigingen uit den In:
tijd zijn instemming hebben, met name wa
betreft de vereenvoudiging der uitvoerings
organen en de verbooging der uitkeeringen.
Ook anderen hadden de gronden daarvoor
reeds aangegeven.
n de ondernemingskassen. die als fi
liaal der bedrijfsvereenigingen kunnen fun
geeren. verklaarde de heer Kuiper zich geen
bewonderaar.
De premiebetaling regeling had ook zijn
instemming niet. liet bedrijf moet betalen
is redelijk. Slechts nieuwe sterke; argu
menten zullen de bezwaren kunnen wegne-
tegen een regeling, die tot ongelijkhe
den voert voor sterk-georganiseerdo arbei
(Iers en economisch zwakkeren.
Ook Dr.de V laser-(GIL) verhief zijn
gezaghebbende stem tegen het uitschakelen
der uit de mantschnppij opgekomen organi
saties. !n het eerste ontwerp hield de mi
nister er in overeenstemming met een
vroegere troonrede wel rekening mee.
Die verandering van gedragslijn Is een
ongekend .iets en een allerzonderlingst ver
schijnsel en bovendien in de stukken slechts
oppervlakkig en zeer nlgemeen gemotiveerd.
Het is ook in strijd met het toekennen van
een ruime plaats in heel onze verzekerings
wetgeving van liet particulier Initiatief.
Vanwaar die omkeer? Waarom heet nu
onmogelijk, wat voorheen door allerlei mi
nisters Talma. Trcub. Aalberse als wel
mogelijk is beschouwd?
De minister zegt. dat .jtecr waarsrhijn
lijk" do bijzondere kassen het niet zullen
houden. Maar waarom geeft hij ze dan geen
kans en laat de ervaring beslissen?
De ziekenkassen hadden zich bereids een
traal georganiseerd. D.at is nu allemaal
werk voor niets geweest. Vooral op het plat
triand zal door de genomen beslissing groo 'zon schrij'
te schade worden gedaan. gen.
De hedrijfsvereenigingen zijn goed. maar Alle premies moesten eigenlijk ill. d«
ei»mm moeten de bijzondere kassen vernle sf~~tskas worden betaald, gelijk men bo-
t gd? Dat wenscht eigenlijk niemand en grijpt
,hct is in strijd mei de gedachten omtrent Heden gaan we verder.
liet particulier initiatief, die zich in do
latere juren hebben baan gebreken.
-De heer v. Voorst tot V oorst (R.K.)
verwachtte van het wetsontwerp nieuwe las
ten voor land- en tuinbouw, maar 'achtte het
een eisch van sociale rechtvaardigheid otn
het wetsontwerp aan te nemen. De arbeider
moet in dagen van ziekte niet afhankelijk
zijn van de goedgunstigheid van zijn werk
gever.
Maar is bet niet beter, vroeg hij. om geen
prcmieverhaal mogelijk te maken? In de
practijk zal daarvan toch niet veel terecht
komen. En men voorkomt iedere week weer
zure gezichten.
De klfssctegcnstellingen hehecrschen ook
de sociale wetgeving, betoogde de heer De
Visser (Comm.).
Alle prentiehetalen door de arbeiders acht
te hij een stap achteruit Als uitvoerings
orgaan zou kunnen worden volstaan met
één orgaan: nu zijn er twee. De ziekcngcld-
iiitkeering behoort 100 te zijn. Want dat
is zijn bestaansminimum.
F.r zijn trouwens collectieve overeenkom
sten. waarin de 100 staan. 7.al dit wets
ontwerp daaraan geen afbreuk doen?
Venier somde dc heer De Visser allerlei
op. dat hij rds kleine verbeteringen he-
srhouwde Voorts zag hij gel.reken en hij
hoopte. d"t ile minister ze in zijn kleilhoekfQ
-~K-; 1 er verbetering in te hren-
