d' u
VRIJDAG 22 FEBRUARI 1929' TWEEDE BLAD PAG
OP NET MIDDEN VAM HET
MOLLANDSCH DIEP.
3d Ioopcn op de Maas. de Lek cn welke
dere rivieren ge ook wilt. begint al weer
gezaagd te worden.
Juizendcn hebben zich te midden van dr
schotsen laten fotografcereü cn hun g'-im-
licndc aangezichten zullen het nogesiacht
bewijs geven, dat het dan toch werkelijk
1929 wel zulk een bar strenge winter is
svccsL
|n dat opzicht de fotografie zijn wc
stuk vooruit op onze vaderen van 1830,
alleen maar de mondelinge overlevering
iden brengen en die dan hoogstens een
geelde courant konden overleggen, be-
zende het bericht, dat de rivieren in die
;cn waren dicht gevroren,
rij nemen echter aan, dat niet velen kun-
ri navertellen van den tocht flic schrijver
ics gister gemaakt heeft overhet Hol-
rlsch diep, Nocrhind's breedste riviermond
let bericht kwam, dat het ijs bij Willcms-
•p was gaan kruien cn dat zich huizen-
ige ijsformatic? tegen de dijken verhieven,
di» gerucht begaven wij ons naar hel
irdo'pje om tr trachten cenige interes-
ïte foto's van het ongetwijfeld boeiende
••■spel te maken cn ze in afdruk onzen
aan te bieden.
!?W
Een v.lipcsoclita dag.
was een r.ltgezochte dag voor het ma
an ccn tocht. Dc temperatuur steeg
ik zij het vriendelijke zonnetje voor het
st sedert weken boven het vriespunt en
t de duffclscbe ran was het beslist warm
den weg var. Dordt naar Willcmsdorp.
t was merkwaardig stil op dezen heer-
in, waar anders de auto's in woedende
art naar cn van Delgië komen snorren.
Jvcr biczen en riet heen zag je in het ne
ig verschiet de Dordtsch* Kil liggen,
ar nu niet a's een tierige rivier vol met
epen en snel'" Yelegraafbojten, maar ge
duisterd in schotsen. Van Dordt tot Wil-
isdorp toe kan men te v.v-i over het ijs
i, ovcra! is he* water toe^evroren cn de
naar 's-Gravendccl behoeft niet meer
het veer In '.vechten, maar gaat met het
lotste gemak over.
igenaardig d»»t het vogelleven zoo goed
uitgestorven was on den weg. F.cn on
|e bonte kraai, een krijschende meeuw,
alles.
Us de zon niet geschenen had, war" het
droefgeestige rit geweest, maar nu drong
met liaar goud door in do tallooze kreek-
met gelig ijs iusschcn de licl-witte bcm-
lotscn, cn spreidde zilvcrs-ranken op de
•euwheuveitjes die zich tusschcn de zwar
wilgen verhieven in grillige formatie,
'usschen de boomenrij van den riraat
g hing ccn Mau.v waas, een mystieke
itlj van het landschap.
Te V/illcmsdcrp.
ïven na het middaguur kwamen we in
illemsrlorp aan.
)ol< hier, liet anders altijd levendige
ichtpunt voor het veer was liet nu als
gestorven. Alleen bij c'en ricthande^ hij
ïn ingang waren ccnice mannen «Iruk in
e weer om de langgepluimde stengels, die
wen nu «tank z.j do vorst in groote hoeveel
inden had Uunr.cn ocgsten, te husselen.
.Bij den ingang van den grooten nieuwen
cerweg stond ccn bord „Veerdienst gc-
Ihiedt alleen met kleine nontveer" cn een
ijl wees in de lichting, die we voor de
oote verbetering in den veerdienst schier
tomatisch inslocgc- het steigertje bij liet
fc met snceltuin. Ci'.acic, dc lioop. die de
irist mocht hebben gekoesterd dat hij dan
ch no", cl was het dan ook op primitieve
jze den Moerdijk zou kunnen hereiken
>rd hier voor goed geknakt door ccn klei
r berd met opschrift „Veerdienst ge
inkt'1.
9c groote verbinding met Bclgiö was dus
lieol stoo gezet
Slog even doorrijden bracht ons naar het
i den Vccrwe- waar ons ccn impo
nt gezicht wachtte.
r liet oo" reikte was de breede ri-
üTOond waarvan de andere oe.vcr niet te
clerscheiden was, met ijs bedekt
Vij badden verwacht, dat het kruiende
iotscn zouden zijn, die de wateren be
lten doch zelfs hier was het ijs gaan
ttcn" cn groote stukken waren geheel vlak
"r waren inderdaad wel grillige ijsforma-
waar te nemen, doch daar het kruien
jkbaar floor de doorgaande vorst spoedig
1 opgehouden, beperkte zich dit tot en-
c plaatsen. Bovendien troffen wc het niet,
wo juist bij vloed aankwamen. De wa
terhoogte Is hier zeer verschillend, eb en
vloed geeft een verschil van niet minder dan
0 voet, zoodat bij laag water de hoogte der
opeengestapelde schotsen 8 tot 10 Meter be
droeg.
Hei eenzame Diep.
Eenzaam en verlaten lag het Hollandsch
Diep voor ons, maar neenmidden op de
rivier bewoog zich een zwarte stip. Een
jager?
Hij zou hier zeker veel buit hebben kun
nen behalen, win in kop-cls van 20 cn meer
Ulenperden telkens de wilde eenden in hun
lypischcn V-viucht voorbij. Het blijkt ech
ter een oude visschcr te zijn, die met een
gewone hengel spieringen wil vangen. Rus-
lig cn zeker beweegt hij zich over het ijs-
vlak.
Zullen we hem opzoeken?
V/e aarzelen neg, wanneer een viertal ge
zonde jongelui het oonton af komt zetten
voor ons uit het ijs opgaat
Als het ijs vier anderen draagt zal het
ook den nog wat hüiverigcn fotograaf wel
houden cn op een vciligen afstand volg ik
dan ook.
Het b'ijkt, dat gisler reeds eenige schaat
senrijders tot het midden van de rivier zijn
doorgedrongen cn de visschcr, dien we even
later ontmoeten stelt ons gerust: het ijs is
overal volkomen vertrouwd.
Als we eenmaal de schotsen, die zich aan
den kant hebben opgestapeld zijn gepas
seerd komen we op uitgestrekte ijsvelden,
waar geen oneffenheid te zien is.
Dc schoonste ijsbaan, die men zich denken
kan met glashard, donker zwart en spiegel
glad ijs, dat alleen met een heel dun laagje
poedersneeuw is bedekt
De ijshakker.
bereiken, doch nu Is er aan den Brabant-
schen oever nog een smalle strook open
water, waar de schotsen in snelle vaart
voorbijschieten.
Daar staat tegenover, dat er nu gelegen
heid is om schaatsen te rijden en destijds al
les was stukgekruid.
Vóór ons schiet de jeugd op de snelle
ijzers naar de brug, er onder door, overal is
het ijs vertrouwd, op de meeste plaatsen ccn
halve Meter dik en aan den kant tot aan den
grond.
Als we onze foto's hebben gemaakt, wel
licht documenten waar we over 50 jaar nog
iets aan zullen hebben, gaat het water weer
zakken cn wordt het tijd om terug te kee-
ren.
Dot graotsche sohouwspcL
Nog eens nemen we het grootsche schouw
spel in ons op: de onafzienbare ijsvlakte
naar den zeekant, in blauwe nevels
het machtige silhouet van de grootste
brug van Europa, de grillige ijsbergen
en de heen en weer scherende schaat-
Uel is qeen atelier met een boschgezicht op den achtergrond, maar toch zullen de
gegadigden. die hier worden geportretteerd waarschijnlijk over jaren nog met groot
genoegen de toto, welke hier gemaakt wordt voor den dag halen en de kleinkinderen
can IUt gezelschap jongelui zullen er de handen over ineenslaan. Midden op het Hol
landsch Diep genomen?" zal men zeggen. „Maar hoe kan dal?" En toch kan men
overtuigd zijn, dal het geen bedrog isl De strenge winter van 1029.
Do stralende zon schijnt met verblinden
de kracht en nu we het midden van het
Hollandsch Dien naderen ontrolt zich een ta
fereel van schitterende schoonheid aan onze
blikken. In het inidden van den machtieen
stroom i.s ccn ondiepte, een zandplaat, waar
het ijs hoog is opgekruid. Hier zou men
zich in het poolgebied wanen, wanneer niet
tusschen het iisgebergte door de stoere spoor
brug opdoemde.
Langzaam trekt een trein voorbij. Blijk
baar beeft men ons opgemerkt, overal wor
den dp raampjes opengeschoven cn steken
de hoofden naar huiten.
Ook aan den wal heeft men ons opge
merkt en van alle kanten komen er nu meer
mensche» meest schaatsenrijders op liet ijs.
Het wordt een compleete ijsbaan, waar al
leen de baanveger en het koek-en-zoopje
maar aan ontbreekt!
Zelfs een collega-fotograaf snelt op de
gladde ijzers ens tegemoet cn ook hier ont
komen we er niet aan: er moet een groep
gemaakt worden met het ijsgebergte en den
Moerdijkschc brug od den achtergrond.
De visschcr verlclt ons, flat het in geen
30 jaar is gebeurd, dat de rivier zóóver dicht
is geweest. In 1890 was de andere oever te
senrijders midden op het Hollandsch Diep...
dan keeren wc huiswaarts. In Willemsdorp
hebben we nog met cenige inwoners over
den toestand van het ijs gesproken. Er bleek
algemeene ongerustheid te heerschen over
liet invallen van den dooi. Men heeft reeds
vaak het kruien van het ijs doorleefd, maar
zooals het nu zal worden, daar kan men
zich nog geen denkbeeld van vormen.
„Als het met geweld komt", zoo zegt ons
de oude visscher, „dan gebeuren er ongeluk
ken!"
,.De dijken?"
„Dat zal nog wel gaan!Hoewel, als de
elementen zicli van het ijs meester maken,
dan kan er ook hier nog veel gebeuren. Maar
het meeste gevaar Joopt het nieuwe vecr-
ponton. AI het ijs zal hier tegenop kruien en
het is de vraag of het zal houden. Wordt het
onder het ijs versplinterd, dan kunnen we
weer maanden met het oude veer zitten,
want de nieuwe veerbooten kunnen niet aan
het oude steiger landen!"
„Het loopt vast en zeker mis", mengde zich
hier een ander in het gesprek.
Met deze sombere profetic vertrokken we.
Achter ons weerklonken de knallen van
het bij eb weer zakkende ijs
t Poollandschap? Neen, een toto genome n op Hollands' breedste stroom, die op een smalle geul na is vastgevroren. Tusschen
de bergen door ziel men het silhouet van de Mocrdijksche brug.
lemDenteraac! ven Ibüerfa.
OVERZICHT.
De kouic, de nood cn do "emconte.
jïTet is altijd onsympathiek ais iemand zijn
pomsi verloochent en regenaten kan men
peihjk udstaan, omdat ze in den regel on-
jchtvaanl'ge critiek op hun vroegere ge-
ffsconoolen uitoefenen.
.onder nu het doopceel van den commu
t van Burink te lichten, mecncn we toch.
t hij in politici» heel veel te danken heef'
T zijn vroegere vrienden in het W. A. C
beteekent Werkloozen Agitate Comité,
pat W. A. C. vindt de heef Van Burink
-:i gevaarlijk ais ce-i wak in de po
..s' an, waaruit hij ternauwernood
il vcege lijf gered hcolt; doch liet staat hem
niet fraai om nu in den raad tegen zijn ge
wezen W.A.C.-vrienden te gaan polimiseeren
en te zeggen, dat ze zoo stom waren om op
onhebbelijke wijze te schreeuwen (alsof hij
zelf nooit wegens schreeuwen van de tribune
verwijderd is) cn dat hij zijn vragen aan B.
cn W. al een week eerder had uitgestuurd
dan het verzoek dor W.A.C.-mensche-n.
Als zoo iets in de Tweede Kamer gebeurd
was, dan zou de voorzitter gezegd hebben:
Het voegt niet om afwezigen, (al zijn ze dan
ook aanwezig op de publieke tribune) die
zich zich niet kunnen verdedigen, te be
strijden
De Burgemeester van Rotterdam doet an
dors Of bet beter is, zal de groote vraag zijn.
I F.cn paar werkloozen op de tribune begon
nen te schreeuwen en te tieren, toen goedgo-
1 vonden was, dat B. cn W. prac.idviea zouden
uitbrengen over het voorstel-van den Dungen
om woïien dekens te verstrekken,
En, zoo is 's werelds rechtvaardig beloop
nu eenmaal, ze scholden niet op de bour
geoisie of de kapitalistische wethouder Ni-
vard (hij wist het waarschijnlijk zelf niet.
dat hij het was, doch Van Burink consta
teerde het), maar op de S. D. A. P. en zelfs
op Van Burink en zijn trouwe trawant
De Burgemeester vond dat niet goed, na
tuurlijk, maar hij beging de fout om, zij liet
slechts even, met de dissonanten te gaan dis-
kussiocren; en hij had, als we het wel heb-
bn, de fout begaan, om de rechercheurs van
de tribune weg te sturen.
En nu beleefde men het onsmakelijke
schouwspel, dat een gemeentobode in zielige
houdin naast de schreeuwers stond, met een
uitdrukking, als wou hij zeggen: zal ik een
glas water halen of bent u bijna gereed;
wee? dan zoo goed om heen te gaan.
Nu, dat laatste deden de schreeuwer» ein
delijk, toen ze E.L een degelijke rede vu ring,
ROTTERDAM. KONINGIN VAN DE MAAS...
Het oererrerbindingsvraagstvk ts een van de vele Ttotterdamsche problemen. Intusschen. één waaraan hard geu-erkt wordt.
Wanneer dc Koninginnchrug klaar is (en onze foto laat zien. hoi vlug men opschiet) zal het verkeer tusschen de beide oevers
aanmerkelijk verbeterd zijn. Bereids is men zoo ver qevorderd, dat de tweede brigklep met behulp van de daarvoor bestemde
machines kan worden neergelaten en opgehaald. Links de indrukwekkende, wereldberoemde Kuniugsbrag.
met eenige bedreigingen doorspekt, afgesto
ken hadden. En de gemeenteboden, die wel
beteutejj|Ék|enen, gaven ze volop gelegen
heid c^^^Khart te luchten.
geschorste vergadering weer
voortg^aWverd; zoo nu en dan onderbrok n
door eSiige uitroepen van de tribune; waar
men er zoo langzamerhand den smaak wel
van te pakken zal krijgen.
Dat wordt ccn gezellige boel In den Rot-
rdamschen raad.
Daarna hield Van Burink zijn requisitoir.
Hij kon dat doen, want zijn fractie maakt
fcen deel uit van het college. De S.D.A.P.
|Rat gebukt onder den last der verantwoor
delijkheid.
En zwijgt dus.
Nu, wie den communist zoo hoorde over
de tekortkomingen van het gemeentebestuur
in deze koude dagen cn er niet meer van
wist, moet wel gezegd hebben: De Rotter-
damsche overheid is wel in gebreke gebleven
tgenover armen en werkloozen.
Ook zal niemand ontkennen, dat er niet
meer had moeten gebeuren. De nood was zoo
abnormaal, dat ingrijpen der overheid abso
luut geboden was.
Evenwel, wie dat erkent, zal ook wethou
der Nivard toegeven, dat juist het abnor
male oorzaak was van de tekortkomingen. De
gemeentediensten en de steunverlecning kun
nen niet ingericht en berekend zijn op zoo
abnormalen nood.
Dat geldt h.v. van het trampersoneel, de
politie cn de reiniging.
.Toch \vas da bewering onjuist, dat er voor
deze mensche.n niets gedaan was; al blijft
ook onze indruk, dat men wel Iets meer had
kunnen doen
Amsterdam en den Haag hebben in poli
tiebureaus verwarmde lokalen voor de
straatmenschen beschikbaar gesteld en in
verschillende scholen erwtensoep.
't Schijnt in Amsterdam niet meegevallen
te zijn en in den Haag wel; maar Rolterdam
schijnt niet voldoende keukengelegenheid te
hebben en wij voelen iets voor het argument,
dat de ondersteunden even goed geholpen
waren door de 20 verhooging van de uit
keer ing.
Trouwens, de werkloozensteun moge on
voldoende zijn, men kan niet zeggen, dat Rot
terdam aan den lagen kant is. Het laagste
bedrag, zijnde 10.—, werd opgevoerd tot
13.50; het hoogste van 21.tot 26.50. Ter
wijl in 't algemeen de regeling soepeler werd
toegepast
Deze week zal aan allen 2,50 extra wor
den uitgekeerd; ook aan de ouden van dagen,
welke men echter niet op een lijn kan stellen
met de anderen, omdat zij In den regel door
kerken en particulieren worden gesteund.
De waterstokers (laat ons hopen, dat er
vele gunstige uitzonderingen zijn) die de em
mertjes kolen met woekerwinst verkochten,
vielen onder het afkeurend oordeel van den
wethouder; de prijsverhooging der brandstof-
't algemeen, 25 h 30 ets. per H.L. noem
de hij alleszins gemotiveerd. Loonen en
transportkosten gingen In de hoogte.
Overigens is het te hopen, dat de klanten
zullen onthouden, welke leveranciers woe
kerwinst namen en wie niet,
Wothoudcrapcnslccnon.
De heer Hanemaayer heelt een, helaas,
Tgeefsclie poging gedaan, om het o..vol-
reen voorstel der Commissie inzake de
nensionncering van wethouders en hun we
duwen en weezen, terug te zenden, opdat er
gelegenheid zou zijn voor het ontwerpen
in ccn ander stelsel.
Hij werd gesteund door den heer Hijman,
die niet ten onrechte sprak van bevoor
rechting der wethouders; maar 't mocht
niet baten.
De lieer J. ter Laan beweerde, dat het
voorstel urgent is en dus zoo spoedig mo
gelijk moet worden afgedaan. Heeft men
het eenmaal aangenomen, dan kan men zich
•el eer.s op een ander stelsel beraden (alsof
dit mogelijk zou zijn!) en de regeling voor
de ambtenaren is onvoldoende; daarom
moest men er ten opzichte van de wethou
ders hoven uit paan.
Het schijnt wel of publieke colleges plot
seling met vrees voor critiek bevangen wor
den, wanneer onderwerpen aan de orde zijn,
waarhij de positie van medeleden in 't ge
ding komt
We kunnen iets voelen voor die solidari
teit; maar zouden toch meer bewondering
hehben voor een rnadsmeerdc-heid, die de
voorstellen objectief kon beschouwen. En
over het wethoudersponsiocn enz. kon be
raadslagen. alsof er in velden en wegen
•een wethouder te ontdekken viel.
Nn hetgeen we onlangs over het haastige
oorstel «lor Commissie schreven, behoeven
vo er niet dieper op in te gaan.
Wij laken het, dat leden van publieke
colleges hun eigen positie naar alle kanten
zoovee) mogelijk omtuinen, zoodat het vrij
bcsnotlelijk "aat klinken als iemnnd spreekt
over het brengen van een offer aan het pu
bliek belang.
We loven het. dat er stemmen In den
Raad opgingen, die aandrongen op meer
soberheid in de behartiging van eigen be
langen.
We hetrouren het, dat voorstellen als
deze aan het prestige van publieke colleges
kn-M?tn ene -rt., temming onder bet volk
wekken: och, de heeren zitten daar In de
eerste plaats om voor zich zelf te zorgen.
Dat oordeel zal in zijn algemeenheid on
billijk zijn; doch een kern van waarheid zal
men niet kunnen ontkennen.
Do tal to Overschlo.
De nieuwe weg langs de Delfshavenrche
Scliie is gereed; maar uien mag er nog niet
op rijden.
Dat lijkt erg middeleeuwsch. Alsof een
hoofdige boer zijn „eigen pad" afsluit. Zoo
doet ouk de gemeente Rotterdam. Want, ziet
u, als de automobilisten over den nieuwen
weg gaan, dan betalen ze geen tol en dat
scheelt nog een ton per jaar.
Derhalve: rij nog even een straatje, al Is
het niet keurig bestraat, om, laat de goede
weg links liggen betaal uw tul aan dc
gemeente Rotterdam.
Maar Mr. de Jong onderhandelt n^et het
Rijk over afkoop van den tol. Dus komt het
wel gauw in orde. En het voorwereldlijk ob
stakel, doch waardoor de modernste voer
tuigen rijden, verdwijnt
Eet oude postkantoor.
Het oude postkantoor is ongeschikt om er
een middelbaar technische school in te huis
vesten.
Het is niet meer dan een woning voor
vleermuizen en draken (als er zulke wezens
in Rotterdam waren).
I)e muren staan nog overeind, Ja, maar
van binnen is bet een charibus.
Dus afbreken, stelden B. en W. voor en
voor do academie een nieuw gebouw stich
ten.
Eigenlijk niemand tegen en toch
A 1 s het gebouw afgebroken is, wèt komt
dan? Wat gebeurt er met bet terrein?
Wat kost alles en dringt de afbraak den
raad niet hij voorbaat in e*;i richting, waar-
.-er men nog niet oordeelen kan?
En dus, zoo oordeelden eenige raadsleden:
het is nog geen ruïne, welke wegens bouw-
valligheid gevaar voor het verkeer oplevert;
laat het pronkjuweel zich nog maar even in
Ie Blaak weerspiegelen.
Of, moet die soms ook gedempt worden?
Hopelijk nooit! zei wethouder de Jong met
overtuiging; zeker niet in ofzienharen tijd.
Maar laten we nu dit oude krot afbreken.
We leggen er onze geliefde Rotterdamscbc
keien of poten er geraniums. En later
wie dan leeft, wie dan zorgt!
Vooruit dan maar, zei de raad. Bouwen,
aar ook breken!
La mort sans phrase.
De dood aan de bussen, leve de tram?
schijnt rn de laatste jaren de leuze der groo-
te-stadsbestuurders te zijn geworden.
Men hoort zoo bier cn daar nog wel een
bescheiden geluid, dut het monopolistisri-
tramhedrijf toch eigenlijk je ware niet is en
dat de particuliere bussen het publiek die
nen maar het devies luidt: la mort sans
phrase niet de bus. De tram is van ons,
denkt het gemeentebestuur en dus binden
wij het verkeer aan de rails.
Het publiek moppert Die klachten vinden
wel eens een flauwe weerklank ln den raad,
doch dat is alles.
liet loopt er altijd op uit, dat de raad zoo
goed als niets kan zeegen: de tramdirccteur
maakt er een mooi bedrijf van, dat goed
rendabel ls: het publiek moet zich maar red
den in de bussen, welke de gemeente nog
wel zoo goedgunstig is te laten rijden, mits
In gomeentedienst; de wethouders redri*n
zich ook ln de gemeentelijke auto'sAf
bellen s.v.p. en doorrijden!
Bomallngsovereenliomst met Hillcgersberg.
De bomallngsovereenkomst met Hillegers-
berg is er zonder hoofdelijke stemming
doorgegaan.
Het maakte een goeden indruk, dat wet
houder De Jong erkende, dat hot betreffende
stuk van B. en W. te polemisch, te scherp
is geweest en dat het heter ware geweest
wanneer over de annexatie in dit verband
niet ware gerept
De wethouder toonde voorts, dat het hem
nu ernst was met den wensch Hillegersherg
loyaal te behandelen, door tegenover het
nieuwe voorstel van den heer Ter Laan om de
'.ank nog een maand uit te stellen, positie
te kiezen en erop ann te dringen om Hille
gersberg toch van de hemalingskwestie te
verlos?,»n zonder d-r rhii nog verder over
het behoud van het Hillegershergsche na
tn«Tsr||oon te praten.
Wat d-t laatste betreft zullen, in harmo
nie met datgene waartoe B. en W. van Ili'
leeersherg zich bereid hebben verk'sard.
volkomen vrije besprekingen plants hebben.
Schoolnieuws.
HOOGER ONDERWIJS.
In de vergadering van den Universiteits
raad vnn het Leidsch Universiteitsfonds werd
ontslag verleend can Prof. G. J. W. Ivoole-
mans Beyr.en als bijzonder hcoHreraar sn de
Tropische Geneeskunde tegen 1 Maart a.s. en
aan Prof. Dr. L. Polrk als bijzonder hoog
leeraar in de Rechtsphilosophie tegen een na
der te bepa'en datum.
Hot ligt in de bedoeling beide leerstoelen te
handhaven.
LAGER ONDERWIJS.
ONDERWIJ ZERSBENOELTINCBN.
K o m"m e r ij"f. G. Panhof te Spijk (Gr.),
thans tijdelijk te Holwierde. Als ond. mei
hoofdakte.
Balkbru g-A vereest, E. Koersel te
Urk.
Nieuw-Vennep (Hcrv. School, W. Fa-
ber), met. C Walter te Alkmaar.
Lt^meie, N. S. van der Maden te Vlis-
singen.
BE NIEUWE LEERLINGENCCnAAL.
In E m m e n (Dr.) kernen door de invoering
van de nieuwe leerllngenscnaal tegen 1 ?Iei
a.s. aan de Openbare Lagere Scholen 22 be
trekkingen als onderwijzer(es) epen, waaraan
reeds zes tydelijk bezet zijn. Voor de overige
zestien zijn ruim 300 solLc-tanten.
SCHOOLGEBOUWEN.
Te Hellen doorn is door het Bestuur
der Vereeniging tot stichting en instandhou
ding vnn Scholen met den Bybri besloten tot
het bijbouwen van een vierde lokaal aan de
School voor L.O. te H ulsi-n en in verband
daarmede tot aanstelling van een vierde leer
kracht.
JEUGD EN BEROEP.
Afl. 2 tweeden jaorgang van ..Jeugd en Be
roep1' (Uitg. J. Muusses te Purmerend), vangt
aan met een beschouwing over de voorgeko
men samenvoeging van Diensten in de Ge
meente Hilversum, waarbj Armenzorg, Vo'k?-
huisvesting.Arbe'dsbemidtleling, \Yerklooshclda
verzekering en Beroepskeuze tot één Dienst
snmengesmol'en zullen worden. De red. E. J.
v. D. zet zyn art'kel: „Wat deden onze Bu
reaux en Commissies voor Beroepskeuze in
1927?'' voort. Dr. H. W. Berinsohn hervat zyn
medewerking met een artïke': .Welke gevaren
gedrelgen de Jeugd op physick cmbied by dfc
keuze van een beroepAnna Polck bespreekt
in een artikel .Opening vnn perspert even" «in
voorlichting aan meisjes door middel van fï'rn
en projectiebccld on vergeliikt daarmede dn
waarde der mondelinge voorlichting. Z'j komt
tot de conclus'c, dat al'een deze hiaf-sie in
staat is, het m-isje, in verband met haar La-
rakter, geschiktheid en leven-omstandigheden
perspectieven voor een goHc keuze te ope-cn.
J. F. Wad:eihau?en-geeft in zijn artikel: .Een
jeu"ddroom verwezenlijkt weder c«n dW ge
vallen u t de praktyk, waarin de waarde d?r
Voorl'chtlng u t den gang van zrken zelf bli'kt»
Vereder bevat dg afl. een bericht over de Op-
'e:ding van R.-K jeugdleiders en Voorl>ht:-ig
bij beroepskeuze-', een verslag van een studie
reis van Nyvcrbe'dsdirecteuren nrcr Pu tsch-
land" en eenige berichten en madedcriingon.
EXAMENS.
PROMOTIE.
a n I v
rd la t
leid op een proefschrift i
ibsessles
lom", de
eln (Zuld-Afrl
boren te Dei) H&e?.
ACADEMISCHE EXAMENS.
Ned. Handelehoofeichool te Kot
erde m. Ooit. H»-ik'is»eleu8ciiitp doel. cl,
lo heer Ten* 8loe TJhan.
HandeleecoDomie. de heer P. Swlttere.
Rijksuniversiteit te Lelden. Go-
de ho*>
i O. Older
Idlicid
crui
Germannsche Teel (Dultsch) cand. r* de he-r
H. M. Pannemnns.
Rijksuniversiteit te Groningen,
Geel. Gen. .-ekiinde arteex.. de heer W. G. Ven
huis, geb. te Uaqueru
EXAMENS STUURMAN.
Den Heig. 21 Febr. Oesl. vo^r 'de etunr-
EX AMENS-MACHINIST.
ea kj. Kor!) te Dordrecht.
