?liruurr jCriitsrljr (iotiranf
EERSTE BLAD.
Uit de Pers.
ÖRIEVEN üiï DE HOOFDSTAD
BINNENLAND.
Gemengd Nieuws.
Uit Oost-Indië
ABONNEMENTt
Per kwartaal f JJ5
(Beschikkingskosten 0.15).
Voor hef Buitenland bij Weke-
lijksche zending 6.
Bij dageiijksche zending 7.—
AlHes bij vooruitbetaling.
Losse nummers 5 cent.
met Zondagsblad 7Vj cent.
No 2672
Dagelijks verschijnend Nieuwsblad voor Leiden en Omstreken
Bureau: Hooigracht 35 Telefoon 2778 Aangesloten op het streeknet Lisse. Postbox 20 Postgiro 58936.
MAANDAG 18 FEBRUARI 1929
ADVERTENTIE I7l I
Van I lot 5 regels1.17V4
Elke regei meer 0.22V»
Ingez Mededeelingen
van 1—5 regels f2 30
F.lke rege meer 0.45
Bij confracf belangrijke korting. j
Voor het bevragen aan hei bureau
wordt berekend f 0.10
9e Jaargang.
Dit nummer bestaat uit TWEE bladen.
NIET ERKEND.
In verband met de moeilijkheden, die
dreigden te ontstaan ten gevolge van
een minder juist geredigeerde clausule
in de wet tot regeling van de leerlingen-
schaal voor de lagere scholen spraken we
de wenscheljjkheid uit dat de Minister
zijn standpunt zou te kennen geven, op
dat zoo mogelijk de onzekerheid zou
worden weggenomen.
Ditzelfde motief leidde de Kamerle
den K. ter Laan en Bjjlevekl ertoe om
langs den weg van het schriftelijk vra-
genrecht te informeeren naar 's Minis
ters oordeel vragen waarop met meer
dan gewonen spoed werd geantwoord.
Dit antwoord houdt in beide gevallen
in, dat er tusschen de letter en de be
doeling der wijzigingswet geen tegen
stelling bestaat, waarbij dan de nadruk
wordt gelegd op de bedoeling van het
bekende wetje.
Het spijt ons te moeten verklaren dat
de ministerieele weerlegging ons teleur
stelt.
Opmerkelijk was, dat in het onder-
wij smaandblad, dat den heer Ligtvoet,
de ziel van het orderwijs-departement,
tot medewerker heeft, de gemaakte
fout, zij het ook een tikje zuur, werd
erkend.
Tegelijkertijd werd een middel a?n
de hand gedaan om de gevolgen te niet
te doen, een middel welks juistheid
wij meenden te moeten betwisten, doch
dat de begane vergissing nog duidelijker
deed uitkomen.
Geheel anders vat de Minister thans
in zijn officieele antwoord de zaak aan.
Van een onjuistheid wordt niet ge
rept, de zaak is volmaakt gezond, en
daarvoor wordt dan een beroep gedaan
op enkele hoofdartikelen dor Loger-
on derwijswet.
Maar dit beroep snijdt geen hout, om
dat het bewuste artikel der wijzigings
wet, als zijnde van lateren datum, aan
de bepalingen der oude wet derogeert.
Bovendien is het gevaarlijk om, zoo
als de Minister doet, sterk te werken
met de bedoeling der wet.
Gaarne geven we toe dat er gevallen
zijn, waarin daartoe reden bestaat, doch
zullce gevallen doen zich enkel voor wan
neer de tekst der wet onduidelijk is en
geen licht verstrekt: en dan kan de be
doeling van den wetgever soms uit
komst brengen.
Een dergelijke positie is echter hier
niet aanwezig, de letter der wet spreekt
voor zichzelf.
Het is bepaald jammer, dat de Minis
ter dit niet rouduit erkent.
Zonder twijfel is het niet aangenaam
te moeten toegeven dat aan het Depar
tement een vergissing werd begaan,
doch de zaak wordt er niet beter op
wanneer een Departements-hooid, na
opmerkzaam te zijn gemaakt, het geval
tracht goed te praten en met eigen auto
riteit dekt.
Zulks temeer, waar deze zaak nog een
gevaarlijke zijde heeft ook.
Het is zeer wel denkbaar dat enig
College over de rechtmatigheid van een
bepaalden vergoedingspost krijgt te oor-
deelen en dan is de mogelijkheid aller
minst uitgesloten dat men tot een an
der oordeel komt dan de Minister van
Onderwijs.
Dan zal men evenwel te laat bemer
ken het slachtoffer te zijn geweest van
al te goed vertrouwen.
Voor zulk een desillusie zou geen
plaats zijn, wanneer de vergissing wire
erkend en naar een eenvoudig middel
gezocht tot herstel.
'genoodzaakt zijn van de bevoegdheid
tot heffing van opcenten op de gemeen
tefondsbelasting gebruik te maken.
Ook was bekend dat men in onder
scheidene plaatsen met het maximum
aantal opcenten (80) niet zou kunnen
volstaan.
Maar de uit alle oorden van ons land
verzamelde cijfers geven pas een eertigs-
zins volledig beeld van de gevolgen voor
de gezamenlijke gemeenten.
Deze gegevens leeren dat 67 gemeen
ten zouden moeten heffen 80100, 144
gemeenten 100200 en 47 meer
j 200 opcenten, waarvan enkele .;elfs meer
dan 400.
Omtrent het lot dier gemeenten, die
de grens der gemeentelijke belastinghef
fing hebben bereikt, behoeft iaën niet
in het ongewisse te verkeerengedegra
deerd tot de dusgenaamde noodlijdende
gemeenten, vallen ze onder de greep
van enkele vexatoire bepalingen dei-
wet.
Hoe onmisbaar dergelijke voorschrif
ten voor uitzonderingsgevallen i,olc zijn,
men vergete niet dat men hier heeft te
doen met noodrecht, dat geen ;:1 mag
worden.
Dat zulks, blijkens gemaakte bereke
ningen, voor tal van allerminst levens
moede gemeenten wel het geval zou zijn
toont zonneklaar aan, dat op dit punt
de regeling van het ontwerp faalt.
Een voorziening, die een vierde deel
der Nederlandsche gemeenten in* den
staat van Regeeringsvoogdij zou bren
gen, schiet te kort.
De vrees dat de wensch der Regee
ring om de sterkste verschillen in be
lastingdruk te temperen zou gepaard
gaan aan een streven om de geme/ uten
wat meer te brengen onder den druk
van den terecht geduchten Ryksduim,
blijkt gewettigd.
Daarom zal wijziging op dit punt, het
verleenen der bevoegdheid tot heffing
eener eigen inkomstenbelasting naast de
opcenten op de fondsbelasting, liet kun
nen worden gemist
Niet in steeds grooter afhankelijk
heid, maar in een belangrijke mate \an
zelfstandigheid schuilt de kracht der
gemeenten.
zouden uitbrengen.
Dit laatste geval was het meest pijnlijke.
Want daardoor werden de A. R. genood
zaakt op een R. K. te stemmen, of de R. K.
op een A. R.
De eerlijkheid gebied mij te zeggen, dat
de R. K. bier niet zooveel bezwaren tegen
hadden als de A. R. en dat zij ook in dezen
hun plicht getrouwer hebben vervuld dan
wij.
Tegen deze praktijk had ik principieele
bezwaren en wel allereerst om de wijze
waarop men dezen stemhandel onzerzijds
verdedigde. Die verdediging heb ik altijd
betreurd, omdat de mannen die het toen ver
dedigden. dit zelfde samengaan vroeger zoo.
scherp hadden veroordeeld.
I-Iad men royaal en eerlijk gezegd: dat dit
de eenige manier was om verder te komen,
dan bad ik het nog kunnen verstaan, maar
nu men het dogmatisch zocht te rechtvaar
digen. kwam hij velen het oude Geuzenbloed
in beweging en men ging eenvoudig niet
ter stembus.
Dat er bij de herstemming een samenwer
king tusschen de A. R. en R. IC. tot stand
kwam, was veel meer rationeel, omdat bet
dan de vraag werd, of het district waarin
men woonachtig was, door een S. D. A. P.
of Liberaal zou worden vertegenwoordigd of
door een R. K. En torh beeft het altijd heel
wat moeite gekost om onze menschen voor
een R. IC. naar de stembus te krijgen."
Uit de cyfers, die dezer dagen van
wege de Vereeniging van Nedori nid-
sche gemeenten werden gepubliceerd
betreffende de volgen, die het ont
werp tot regeling der finaneieele ver
houding voor de verschillende gemeen
ten zou hebben, bljjkt wel duidelijk dat
het raadzaam was aan de verstrekking
dezer gegevens beteekenende waarde
toe te kennen.
Al heeft men ook deze cijfers met
«enig voorbehoud te aanvaarden, ont
kend kan niet worden dat zjj geven een
waardevol overzicht waaraan men eenig
houvast heeft.
Thans blijkt wel dat door de voorge
stelde bepalingen het belastinggebied
van vele gemeenten al te sterk zou wor-
tn hoperkt.
Het was aanvankelijk reeds duidelijk
Bat men in onderscheidene plaatsen zou
COALITIE.
Zich verwerend tegen aanvallen van
Staatk. Ger. kant, zet Ds. H. Janssen in
„Ons Richtsnoer", het weekblad tot verbrei
ding der antirev. beginselen (meer in het
bizonder in de kringen der Chr. Ger. Ker
ken) uiteen, waarom hij zich zoo vaak tegen
de coalitie verklaard heeft
Hij zegt:
„Ik was er zoo fel tegen dat ik juist ter
wille van de coalitie tot op 1918 nooit aan
eenige stemming heb deelgenomen. Men
beeft liet herhaaldelijk getracht mij van
mijn ongelijk daarin te overtuigen, maar
naar mijn meening is men daar nimmer in
geslaagd.
Wat was mijn bezwaar?
Tot op 1918 hadden wij een gansch ander
kiesstelsel, gebaseerd op een andere^ kies-
'et Van algemeen kiesrecht was geen
sprake en stemplicht kende men niet.
Het land was verdeeld in districten en
ieder district vaardigde een afgevaardigde
naar de Tweede Kamer af. 't Ging er dus
iedere partij om een zoo groot aantal
stemmen, in een district uit te brengen, dat
de candidaat de helft -f- 1 van liet aant«d
uitgebrachte stemmen op zich vereenigde.
Nu -waren er voor de groote partijen als
de R. IC., de S. D. A. P., de A. R. en de Unie
Liberalen enkele vaste districten, waar zon-
ier veel inspanning de vereischte meerder
heid werd verkregen.
Zoo hadden de R. K. heneden den Moer
dijk vrijwel de geheele zaak in handen. De
S. D. A. P. hadden er in de groote plaatsen
n Friesland enkele vaste districten en
de A. R. hadden hier en daar een district.
aar men vrij zeker van was.
Maar in de meeste districten was dit niet
het geval. Daar kon niet een partij, hetzij
rechtsche, hetzij ee'n linksrhe, het ver
eischte aantal stemmen behalen. In vele
die districten paste men nu deze me
thode toe.
Teneinde het grootst mogelijke aantal
stemmen uit te brengen, kwam iedere partij.
el de rechtsche als de linksrhe met
eigen candidaten uit, ook al wist men voor-
iit dat er volstrekt geen kans was. Ilel ging
niet om den candidaat, maar om de stem
Tien. Want het stemmenaanta! zou straks
litmaken.of er een herstemming komen zou
»n die herstemming ging dan meestal tus
schen een candidaat van rechts en een van
links.
De candidaat die uit de rechtsche canrii
daten de. meeste stemmen op zich vereenigd
had. kwam dan in herstemming met den
candidaat, die uit de linksrhe de meeste
stemmen had verworven. Rij de herstem
ming ging het dus rechts tegen links
Maar niet in alle districten ging het zoo.
Er waren er nok, waarin de twee recht
sche partijen, de R. K. on de A. R„ zoo sterk
waren, dat zij door samen te gaan. zeker
waren dat hun candidaat er was.
Ilier werd dus voor de verkiezing
overleg geploegd, welke candidaat cc zou
gesteld worden, een R. IC. of een A. R. Wan
neer het aantal Roomsche kiezers dat der j
A R. overtrof, werd er een Roomcche can- I
didaat gesteld, onder de conditie, dat de A.
R. on dezen hun stem zouden uitbrengen.
Was het omgekeerde het geval, werd een i
A. R. candidaat gesteld, met de verplich
ti or dat de Roomschoa daarop hun etem I
te gebruiken. Hier kunt ge door een kleine
vriendelijkheid zooveel goed doen. Dat
geen armenzorg maar vriendelijkheid die op
het land algemeen bekend is, maar in Je
stad goeddeels te Joor gegaan.
Zorg nu eens voor hen, voor wien anderen
tijdelijk niet kunnen zorgen. Maak hen het
leven in deze koude dagen, warm. Ge 'zult
er zelf de warmte van ervaren.
En, laatst niet het minst, denk om de ver
borgen armoede. Hier is het meeste lei 1, hier
is het grootste gevaar. Hier moet ge zelf
•heengaan en voorzichti" hulp bieden.
Och maak u er niet te gauw af, met '.e
zeggen ik weet het niet. Er ziin er wel van
wicn ge vermoeden hebt, dat het er niet ie
breed is, dat gebrek dreigen kan. De dia
conie kan niet alles weten, niet alles doen
Gij moogt heiDcn, het is een voorrecht. En
voor zoover gij dit een van Zijne minste
broederen gedaan hebt, z o hebt ge het Hem
gedaan.
AREND VAN AMSTEL
Lang hebben wij hoo.en spreken over den
strengen winter van 1890-91. Zulke ouderwet
sche winters schijnen er niet meer te kn
nen zcide men. En wij zelf hebben ook jeugd
herinneringen aan ijsfecsten en harddrave
rijen, aan wedstrijden en illuminatie, alles
op het ijs in dezen kouden winter.
Toen gold het als een bijzonderheid, dat
nvjn vader dag en nacht de kachel stookte
nu met onze vulkachels doen wij dit heel den
vintcr door. Maai
bijz<
strenge
Nu slaat onze winter het record. En wij
zullen wie weet hoelang kunnen snreken
van den strengen winter van 1928—29.
Het heeft ongetwijfeld zijn bekoring. De
witte sneeuwwade die liet veld dekt, die ten
gevolge van de strenge verst ook in de stad
langer dan anders wit blijft en droog, geeft
aan liet landsehap een zekere charme, laat
ons iets voelen van de heerlijkheid en J'*
reinheid Gods.
Deze vlekkelooze reinheid doet iets als
heimwee in onze ziel opkomen. We leven
zoo midden in een verdorven wereld. Wij
zelf zijn zondebczoedeld en schulddragcnd.
En nu is daar de belofte dat wij, ook al
waren onze zonden rood als scharlaken, a's
zuivere sneeuw zullen gemankt worden.
DaarnaOst is de gelcfonhcid voor i'sspor»
onze echt nationale sport. We kunnen om
zoo te spreken thans veer eens „overal" heen
Tochten in onze jeugd gemaakt, kunnen wij
nog eens iverdoen
Wij schoeien de voeten met de gladde
ijzers, en wij zijn om met Jonathan te spre
ken, andere mnschen geworden.
De langdurige vorstperiode, doet ook dp
ouderen de schaatsen weer onzoeken, ook
de druk bezette man heeft nu zelfs in de
stad gelegenheid nog eens te zwieren, en
zijn kinderen de eerste slagen van de kunst
te leeren.
De koiide brengt echter naast vreugd ook
ontbering, harren nood voor Gods schepselen.
Go-ts srhepselen! Dat z jn de uilen, de
spreeuwen, de straatjongens onder de vo
gels, de vorstelijke meeuwen, ze lijden hon
li'den dorst. Ze sterven als de menscli
niet toont zijn heerschappij over dc vogelen
des hemels.
Heerschappij dat is ook zorg! 1-Iet is geen
sentimentaliteit als wij in dezen barren win
er voor Gods schepselen zorgen. Het i*
hristcnolicht liet is eisch van mcnschelijk
hcifl. Maar wij denken zoo weinig om de
t Gods schenning, ,-n wij in .ie
stad in "vel rlei opzicht zoo ver van de na
tuur af, -dat wij de vogels niet meer ken
duifies meer onderscheid
weten de meestcn van onze stadgonooten in
het vogelenheir niet te maken. En als van
zelf komen hierhü ook de vogels zelf wel
eens in den knoei. Daarom wilden wij ook
n dezen brief nog even de vogels voor het
'oetiicht halen. Hulp geven aan het hulpe
looze is reeds in zich zelf zulk een zegen en
Dorrecht.
Gods schepselen! Dat ziin toch allereerst
de menschen. Dikwijls zijn ze minder sympa
thick dan de votrcls en even dankbaar al-
deze. Soms hebben ze nog vele pretenties die
de vogels niet hebben.
Maar ge moet het u eens indenken, hoe hel
zou zijn als ge 's morgens in cle kou ui'
moest met caduque schoenen, zonder eerst
de eloerl van de kachel te heblien gevoeld
Als ge heel den dag op straat uw fortuin
oest zoeken, terwijl ee o voldoende waart
gekleed. Als ge 's ...ds thuiskomende geen
m eten vond en u 's avonds tor rusten
:st leggen onvoldr -ïde gedekt Wij heb
den indruk, dat wij dan oo' niet prettig
zouden zijn, en gelet op de maat van onze
dankbaar I nu, vreezen wij, dat we ook
Jan wel eens moeilijk zouden zijn tegen
aver anderen.
In deze dage :i moet on bijzondere en op
ruime wijze hulp worden geboden. In de
stad is het noodig dat de m erlieid helpt. Met
Ic bezwaren, die alle ambtelijke berioeiing
aankleeft. Hier spreekt niet de liefde, hier
glementcerde. Mei
de onbillijkheid dikwijls tc'nover dia»-»niën
hare '-men. et-hc' bezwaar dat door
sommigen misbruik wordt gemaakt van Ie
.•erheidsgelden.
Het kan niet anders. ir de particulip
n is het onm - "ik in zoo korte spanne
t:jds een voldoende organisatie in het 'o.
ïn te roepen. En dat is noodig omdat
'nmidriellijk moet worden ïiwr Ook
het aantal van hen die geholpen moeten
•orden zoo groot, dat part'ruliere instellin
gen ook materieel dikwijls te kort schieten.
Hier zal men de overheidsmaatregelen moe
ten aanvaarden en toejuichen.
Maar .dat ontslaat ons niet van de plicht
zelf te helpen waar het op onzen weg ligt,
waar «Ie am van dc overheid niet ieiken
kan, of waar andersoortig optreden is ge
boden.
De hakker, de melkboer, de groenteman
die aan uw deur komt, die heel don dag ken
in tie koude loopt, zeker om zijn brood te toe
verdienen, maar die het u mogelijk maakt een
OFFICIEELE BERICHTEN.
LOODSWEZEN.
By Kon. besluit is met ingang van den eer
sten April 1929 aan den Comm'ssaris van het
Loodswezen, de betonn ng, bebakening en ver
lichting, tevens ontvanger der loodsgelden te
Zaandam, C. van Krieken, wegens opheffing
van zij'ne betrekking eervol ontslag verleend.
LANDMACHT.
By Kon. beslu't is:
le. aan de reserve-eerste-lu'tenants J.
Kraayenhagen en T. C. Bakker, onderrcheiden-
lijk van het korps lu:htdoel-arti lerie en het
le Regiment Infanterie en
2e. aan den reserve-eerste-lirtenant H.
Furstner yan het 2e Regiment Veld-artiller'e
een eervol onts'ag als zoodanig verleend uit
den mil'ta ren dienst;
is benoemd by het reserve-personeel der
landmacht, tot reserve-officier van gezond
heid der 2e klasse, de heer J. de Vries, arts.
INGEZONDEN MEDL'DEELING.
DE KIESWET.
RECHTERLIJKE MACHT.
Door de Arrondissements-rechthank te
Maastricht is, ter vervulling eener vacature
van rechter in haar col'ege. de volgende al-
phabet'sche lyst van aanbeveling opgemaakt:
Mr F. A. J. Marres, advocaat-procureur,
secretaris der Kamer van Koophandel en
Fabrieken voor da Zuid-Limburgsche
streek te Heerlen, tevens kantonrechter-plaat»-
aldaar;
Mr F. J. W. de Neree tot Babberich, sub
stituut-griffier by de Arr. Rechtbank te
Maastricht;
Mr B. J. M. H. Ruland, griff'er by het kan
tongerecht te 's-Hertogenbosch, tevens belast
met de waarneming der werkzaamheden van
griffier by den Raad van Beroep (O.) aldaar.
CONSUL TE BOMBAY.
De Minister van Buitenlandsche Zaken
brengt ter algemeene kennis, dat de consul der
Nederlanden te Bombay, met verlof h
lande, de heer J. G. Bendien, voor belangheb
benden zal te spreken zyn te Hengelo (O.)
in een lokaliteit der Kamer van Koophandel
en Fabrieken op Vrijdag 22 Februari a.s.,
voorm. van 1112 uur en des namiddags
2—4,30 uur.
ZEEUWSCH-VLAAMSCHE
WATERLEIDING.
Op de algemeene vergadering van
declhouders der Zeeuwsrh-Ylaamsjh
terleiding Maatschappij te Temeuzen waren
toegelaten ci\kele bezwarende raadsleden uit
Axel, nl. de heeren 't Gilde, Claesscns
Dïelemnn, wier bezwaren omtrent de water
nplaats uitvoerig door den directeur van
het Rijksbureau werden weerlegd.
De heeren werden uitgenoodigd zich
der op het Rijksbureau van alles op de
hoogte te stellen, zelfs in gezelschap van
een door hen aan te wijzen deskundige, ter
wijl de overige door hen nog niet besproken
«m te berde gebrachte bezwaren ook daar
een beantwoording kunnen vinden.
Ook commissarissen vrklaarden zich be
reid de. óverige bezwaren van persoonlijken
aard in een vergadering met hen te beant
woorden
verhand hiermerte was de tijd zoo ver
gevi .-derd; dat de vergadering voor de ver
dere'behandeling van het rapport van de
nissie werd verdaagd.
UITBREIDINGSPLANNNEN.
IN DE PROVINCIE ZUID HOLLAND.
Circulaire van Ged. Stalen.
VRAGEN VAN KAMERLEDEN
Meer extra-steun en hoogere nitkeeringen.
Het Tweede Kameilid de heer L. L. H. de
Visser heeft zich niet de volgende vragen tot
de Regeering gewend:
lo. Heeft de Regeering kennis genomen
ondanks de reeds genomen maatregelen tot
extra steun van den ontzettenden nood,
die des ondanks nog in verscheidene provin
cies van het land wordt geleden.
2o. Is de Regcering niet van oordeel dai
de tot nu toe genomen buitengewone maat
regelen tot steun van werkloozen en behocl
tigen nog zeer onvoldoende zijn?
3o. Is de Regecring bereid zich direkt tot
de gemeentebesturen te wenden met de me
dedeeling dat alle hoogere kosten van extra
steun van 's Rijkswege worden vergoed en
daarbij te bepalen, dat de nitkeeringen tijde
lijk met minstens 50 moeten worden ver
hoogd?
Gedeputeerde Staten van Zuid-Holland heb
hen het volgende geschreven aan de gemeen
tebesturen van Zuid-Holland:
Bij onze circulaire van 10 Januari 1927
hebben wij u verzocht om alvorens tot het
ontwerpen en aststellen van een uitbrei
dingsplan wordt overgegaan, in overleg te
treden met de besturen van naburige ge-
iÜÜI |meenten, die daarvoor in aanmerking komen
teneinde overeenstemming te verkrijgen over
de wijze, waarop de interlncale belangen,
welke aan de orde zijn of moeten komen,
verzorgd kunnen worden.
Voorts gaven wij u daarbij kennis van de
wijze, waarop wij voornemens waren de non
dige eenheid en aansluiting te bevorderen.
Het is ons sindsdien gebleken, dat onze
maatregelen alleen nog niet geheel bevredl
geilde resultaten opleveren.
Wij hebben daarom besloten een commissie
van advies in het leven te roepen op de
volgende grondslagen:
Haar taak is:
Gedeput. Staten desgevraagd van advi»«
te dienen omtrent de hun bij de artt. 30. 31.
31 en art 7 der Woningwet opgedragen
taak. alsmede omtrent alle daarmede recht
streeks of zijdelings verband houdende on
derwerpen;
de gemeentebesturen riesvcrlangd van
voorlichting te dienen omtrent opzet, in
richting en uitwerking der uitbrcidings
plannen alsmede omtrent die raadsbesluiten,
die hebouwingsvvijze als rooilijnen bedoelen
te regelen.
Bovendien ligt het in de bedoeling voor
die dcelen der provincie, waarvoor zulks
mogelijk en gewenscht is, een schema voor
een streekplan te ontwerpen en te bevorde
ren, dat de hoofdbeginselen en richtlijnen,
die tot grondslag van dit plan hebben ge
diend, door de gemeentebesturen aanvaard
worden bij bet ontwerpen of wijzigen hun
ner uitbreidingsplannen, één en ander nadat
Gerl. Staten zich met die hoofdbeginselen ^n
richtlijnen hebben vereenigd.
AANBESTEDING.
Aan do N. V. Spoorwegbouvvbedrijf te
Utrecht werd opgedragen bet maken van
de nondige grond- en kunstwerken voor uit
breiding der stationsemplacementen te Gou
da en Alphen nan den Rijn. De kosten hier
van bedragen f 3.535.000.—.
DE ZIEKTEWET.
Aan de Tweede Kamer werd'door de Nvt.
Mij. tot bevordering der Generxknnst een
adrt- gezonden, waarin de aandacht wordt
gevraagd voor enkele opmerkingen inzake
wettelijke regeling van ziekengelduitkee-
ring.
De voorgestelde wijziging beoogt in ie
Ziektewet vast te leggen, dat men een zeke-
•en waarborg van geneeskundige behande
ine dient te bezitten.
Het is wcnschelijk, aldus adressante. dat
lïekcngeld nMecn wordt uitgekeerd aan zie
en voor den tijd, dat zij ziek zijn. Daar-
is niet voldoende het ove,r!eggen van
bewijs, dat pen is ingeschreven !n een
ZIJT GIJ KIEZER? KENT GIJ DE WET*
Ieder Nederlander wordl geacht de wette»
van zijn land te kennen.
1 Dat „wordt geacht" is een kostelijke uit
drukking. Stei u voor. dat er stond: ieder
Nederlander kent de wetten. Zelfs dc fenome-
naalste leugenaar zou dat niet durven
zeggen.
Of: ieder Nederlander behoort de wetten
des lands te kennen. De eisch zou lijken op
levenslange gevangenisstraf en aan middel-
eeuwsche wreedheid herinneren. En hoe
moeten de elkaar verdringende advokaten
aan den kost komen, die alles te zamen iets
van de Nederlandsche wetten afweten, de een
al beter en anders dan de andere?
Daarom heet het zoo vleiend misleidend:
ieder u-ordt geacht de wet te kennen. Ver
moedelijk, omdat anders zoowel dc justiticcle
en politioneele als de fiscale macht wel op
een houtje kon bijten; want het looze argu
ment „onwetend zondigt niet'" zou ieder ver
dachte, geacht of geminacht, op de tong be-
Doch, ieder wordt geacht de wet te kennen
en kan dus bij overtreding worden veroor
deeld.
Gij ook.
En dus,
op 3 Juli a.s. zullen hoogstwaarschijnlijk
dc Kamerverkiezingen plaats hebben.
Gij behoort als burger, die geacht wordt
het belang van volk en vaderland op het
hart te dragen, dat recht en dien plicht uit
te oefenen.
Vooreerst dient ge dus te weten of gc wel
op de kiezerslijst staat.
Na de wijziging der Kieswet op 21 Juli l'.r?8
wordt deze lijst thans vastgesteld 22 Fe
bruari, naar den toestand op 1 Januari. Op
den eersten April wordt zij \an kracht. Wie
vóór den tóen Mei den leeftijd van 25 jaren
heeft bereikt is kiesgerechtigd.
Nu is het duidelijk, dat niet alle kiesbe-
voegde Nederlanders in de daarvoor vastge
stelde termijn van 23 Fehr. tot 10 Maart naar
het gemeentehuis kunnen gaan om te zien of
hun naam wel op de lijst staat.
In theorie wordt men geacht dit te kun
nen, doch 't is daar net mee als met onze
„geachte" kennis der wetten. Praktisch is het
onmogelijk.
Maar voor nieuwe kiezers is dit wel van
belang. Vroeger werd er dan ook veel werk
gemaakt. En het is nu vooral van be
lang voor de eventueele aanwijzing, dat men
bevoegd is bij volmacht te stemmen.
Welnu, men houde ook thans een oogje in
't zeil. En wel vóór 9 Maart; want slecht tot
dien datum kan men icijziging van de voor-
loopig vastgestelde lijst aanvragen.
Hop ik dat alles en i.og veel meer zoo goed
weet?
Heel eenvoudig.
Bij den uitgever N. Samsom te Alpben a. d.
Rijn is verschenen een nieuwe uitgave van
de „Kieswet", bijgewerkt met het oog op Je
wijziging bij wet van 21 Juli 1928.
Deze wijzigingen, welke vooral betrekking
hebben op liet stemmen bij volmacht zijn
irsicf gedrukt en vallen dus direct in het
De tekst van de wet is voorzien van margi-
i'e aanteckeningcn, waarna volgen dc ver
schillende tabellen ex art 31. koninklijke be
iluiten cn modellen en een alfabetisch re
gister.
Welnu, dat knusse, handige boekske. zoo
echt om in je zak te -teken als ge uw kie-
zershuurt eens ingaat, deze wegwijzer door
doolpaden der verkiezingstechniek, ligt voor
me en licht me in.
Wanneer ge dus iets te vragen hebt. sne-
iaal ook over het stommen bij volmacht,
lan kunt ge u niet volle vertrouwen wenden
tot den secretaris uwer kiesverccniging;
ant met rerht mag het thans van hem gel
en, dat hij geacht wordl de Kieswet te
kennen.
Al moet ik eerlijk zeggen, dat het lezen,
>k van deze wet, mij nog wei eenige voop
hoofdfronselingen gaf.
Maar, daar worden wetten nu eenmaal
>or gemaakt
De commissie'zal bestaan uit vaste
zondere leden. Als vaste leden: een lid van
ons college, tevens voorzitter, de hoof.l
ingenieur van den Prov. Waterstaat, een
hoofdingenieur of ingenieur van den Rijk*
waterstaat en de Inspecteur van tie Volks
gezondheid voor de Volkshuisvesting, allen
slechts met raadgevenden stem, voorts eenige
deskundigen die niet verbonden zijn aan den
dienst eener Zuid hol landscbe gemeente.
Bij de behandeling van een ontwerp-uit-
hreidingsplan worden aan de vaste corn
toegevoegd een aantal bijzondere Ic
den, n.l. één uit elke gemeente, die geacht
kan worden hij het te behandelen plan be
trokken te zijn.
De aldus versterkte commissie adviseert
Aan de Commissie wordt een ambtenaar
ter Provinciale Griffie als secretaris toege-
•oegd.
Ten slotte wordt in het schrijven mede
gedeeld hoe de commissie is samengesteld,
hetgeen reeds werd vermeld in het bericht
tallatie.
adres der commissie is: Commissie
Ivies voor de uitbreidingsplannen in
Zuid-Holland, Nieuwe Uitleg no. 1, 's-Gra
•nhage. telefoon no. 15887.
Wij zijn overtuigd, dat u bereid zult zijn
in het .beoogde «loei uw volle medewerking
verleenen en noodigen u uit u ten aan
en van al hetgeen met de samenstelling
m een gemeentelijk uitbreidingsplan vel
band houdt met die commissie in verbinding
e willen stellen ter bereiking van het bo
enomschreven doel.
OUDE VROUW LEVEND VERBRAND.
Te Haarlem wilde de GS jarige weduwe
au Staveren, wonende aan de L. Laken-
traat, een wekker opwinden, die op den
boorsteen stond. Toen zij zich voorover
boog oi.i het uurwerk te grijpen, kwam haar
schort irgen «Ie gloeiende kachel en vatte
vlam. liet vuur deelde zi-h mee aan de an
dere kleedingstukkcn. Hevig gillend liep de
vrouw radeloos rond, toi haar geschreeuw
werd gehoord door haar zoon, tlie naast baar
woont.
Hij sprong over de schutting, dip de tui
nen der woningen scheidt. Onmiddellijk
creep hij eenige kuss ns en trachtte daar
mee de vlammen te dooven. Dat gelukte
hem. doch zijn moeder was reeds «\er baar
g heelp lichaam met brandwonden over
dekt.
jloopig
u to i
verhand werd de
t St. Elizabeths gast
zij spoedig aan de
DE GEVAARLIJKE VUURTEST.
Doordat dc test in de stoof wan eval-
len. hetgeen niet was opgemerkt, geraakten
de kleoren van een bejaarde weduwe ran
den Anistelvecnschcn weg le Ruitcmrider
hij Amsterdam in brand. Op lianr hninge-
roen snelde onmiddellijk een inwonende
dochter toe. die haar moeder in een divan-
doken wikkelde, waardoor de vlam gedooid
ver e vrouw bekwam de«condnnk« ein
dige brandwonden, zoodal opneming 'n
iekcninrichting noodzakelijk werd genrht
Het binnenbrandje, dat door liet ongeval
ontstaan, kon met eenige emmers water
Ion gehlusrht.
DE DOODELIJKE DAMP.
ek gp\«
HET KROONPRINSELIJK r__">EK.
MENADO, 15 Fehr. (Anetn). De kij'
rins en de kroonprinses van Relgie, alhier
jrtoevrnde onder den naam van grai
ras' i De Rethey, hebben nn -cn>
sis per auto rondom het Fondano-meer we- lij-
n,i« liet slwl.te «oor niet ttininen mnken 1 (.ell "e:',nn" I.l'.ir,'." 'lij' .'ie Un.'lVi'rhf'.mST
''T""""" Imfrkl' 0n"l:" »M' kra""" ,l"i"
El d. 'lr,ronn'tl «"A ru,L. IXf-
Te Hoorn werdei
loos in het slnapvo
de koukrn