?liruurr jCriitsrljr (iotiranf EERSTE BLAD. Uit de Pers. ÖRIEVEN üiï DE HOOFDSTAD BINNENLAND. Gemengd Nieuws. Uit Oost-Indië ABONNEMENTt Per kwartaal f JJ5 (Beschikkingskosten 0.15). Voor hef Buitenland bij Weke- lijksche zending 6. Bij dageiijksche zending 7.— AlHes bij vooruitbetaling. Losse nummers 5 cent. met Zondagsblad 7Vj cent. No 2672 Dagelijks verschijnend Nieuwsblad voor Leiden en Omstreken Bureau: Hooigracht 35 Telefoon 2778 Aangesloten op het streeknet Lisse. Postbox 20 Postgiro 58936. MAANDAG 18 FEBRUARI 1929 ADVERTENTIE I7l I Van I lot 5 regels1.17V4 Elke regei meer 0.22V» Ingez Mededeelingen van 1—5 regels f2 30 F.lke rege meer 0.45 Bij confracf belangrijke korting. j Voor het bevragen aan hei bureau wordt berekend f 0.10 9e Jaargang. Dit nummer bestaat uit TWEE bladen. NIET ERKEND. In verband met de moeilijkheden, die dreigden te ontstaan ten gevolge van een minder juist geredigeerde clausule in de wet tot regeling van de leerlingen- schaal voor de lagere scholen spraken we de wenscheljjkheid uit dat de Minister zijn standpunt zou te kennen geven, op dat zoo mogelijk de onzekerheid zou worden weggenomen. Ditzelfde motief leidde de Kamerle den K. ter Laan en Bjjlevekl ertoe om langs den weg van het schriftelijk vra- genrecht te informeeren naar 's Minis ters oordeel vragen waarop met meer dan gewonen spoed werd geantwoord. Dit antwoord houdt in beide gevallen in, dat er tusschen de letter en de be doeling der wijzigingswet geen tegen stelling bestaat, waarbij dan de nadruk wordt gelegd op de bedoeling van het bekende wetje. Het spijt ons te moeten verklaren dat de ministerieele weerlegging ons teleur stelt. Opmerkelijk was, dat in het onder- wij smaandblad, dat den heer Ligtvoet, de ziel van het orderwijs-departement, tot medewerker heeft, de gemaakte fout, zij het ook een tikje zuur, werd erkend. Tegelijkertijd werd een middel a?n de hand gedaan om de gevolgen te niet te doen, een middel welks juistheid wij meenden te moeten betwisten, doch dat de begane vergissing nog duidelijker deed uitkomen. Geheel anders vat de Minister thans in zijn officieele antwoord de zaak aan. Van een onjuistheid wordt niet ge rept, de zaak is volmaakt gezond, en daarvoor wordt dan een beroep gedaan op enkele hoofdartikelen dor Loger- on derwijswet. Maar dit beroep snijdt geen hout, om dat het bewuste artikel der wijzigings wet, als zijnde van lateren datum, aan de bepalingen der oude wet derogeert. Bovendien is het gevaarlijk om, zoo als de Minister doet, sterk te werken met de bedoeling der wet. Gaarne geven we toe dat er gevallen zijn, waarin daartoe reden bestaat, doch zullce gevallen doen zich enkel voor wan neer de tekst der wet onduidelijk is en geen licht verstrekt: en dan kan de be doeling van den wetgever soms uit komst brengen. Een dergelijke positie is echter hier niet aanwezig, de letter der wet spreekt voor zichzelf. Het is bepaald jammer, dat de Minis ter dit niet rouduit erkent. Zonder twijfel is het niet aangenaam te moeten toegeven dat aan het Depar tement een vergissing werd begaan, doch de zaak wordt er niet beter op wanneer een Departements-hooid, na opmerkzaam te zijn gemaakt, het geval tracht goed te praten en met eigen auto riteit dekt. Zulks temeer, waar deze zaak nog een gevaarlijke zijde heeft ook. Het is zeer wel denkbaar dat enig College over de rechtmatigheid van een bepaalden vergoedingspost krijgt te oor- deelen en dan is de mogelijkheid aller minst uitgesloten dat men tot een an der oordeel komt dan de Minister van Onderwijs. Dan zal men evenwel te laat bemer ken het slachtoffer te zijn geweest van al te goed vertrouwen. Voor zulk een desillusie zou geen plaats zijn, wanneer de vergissing wire erkend en naar een eenvoudig middel gezocht tot herstel. 'genoodzaakt zijn van de bevoegdheid tot heffing van opcenten op de gemeen tefondsbelasting gebruik te maken. Ook was bekend dat men in onder scheidene plaatsen met het maximum aantal opcenten (80) niet zou kunnen volstaan. Maar de uit alle oorden van ons land verzamelde cijfers geven pas een eertigs- zins volledig beeld van de gevolgen voor de gezamenlijke gemeenten. Deze gegevens leeren dat 67 gemeen ten zouden moeten heffen 80100, 144 gemeenten 100200 en 47 meer j 200 opcenten, waarvan enkele .;elfs meer dan 400. Omtrent het lot dier gemeenten, die de grens der gemeentelijke belastinghef fing hebben bereikt, behoeft iaën niet in het ongewisse te verkeerengedegra deerd tot de dusgenaamde noodlijdende gemeenten, vallen ze onder de greep van enkele vexatoire bepalingen dei- wet. Hoe onmisbaar dergelijke voorschrif ten voor uitzonderingsgevallen i,olc zijn, men vergete niet dat men hier heeft te doen met noodrecht, dat geen ;:1 mag worden. Dat zulks, blijkens gemaakte bereke ningen, voor tal van allerminst levens moede gemeenten wel het geval zou zijn toont zonneklaar aan, dat op dit punt de regeling van het ontwerp faalt. Een voorziening, die een vierde deel der Nederlandsche gemeenten in* den staat van Regeeringsvoogdij zou bren gen, schiet te kort. De vrees dat de wensch der Regee ring om de sterkste verschillen in be lastingdruk te temperen zou gepaard gaan aan een streven om de geme/ uten wat meer te brengen onder den druk van den terecht geduchten Ryksduim, blijkt gewettigd. Daarom zal wijziging op dit punt, het verleenen der bevoegdheid tot heffing eener eigen inkomstenbelasting naast de opcenten op de fondsbelasting, liet kun nen worden gemist Niet in steeds grooter afhankelijk heid, maar in een belangrijke mate \an zelfstandigheid schuilt de kracht der gemeenten. zouden uitbrengen. Dit laatste geval was het meest pijnlijke. Want daardoor werden de A. R. genood zaakt op een R. K. te stemmen, of de R. K. op een A. R. De eerlijkheid gebied mij te zeggen, dat de R. K. bier niet zooveel bezwaren tegen hadden als de A. R. en dat zij ook in dezen hun plicht getrouwer hebben vervuld dan wij. Tegen deze praktijk had ik principieele bezwaren en wel allereerst om de wijze waarop men dezen stemhandel onzerzijds verdedigde. Die verdediging heb ik altijd betreurd, omdat de mannen die het toen ver dedigden. dit zelfde samengaan vroeger zoo. scherp hadden veroordeeld. I-Iad men royaal en eerlijk gezegd: dat dit de eenige manier was om verder te komen, dan bad ik het nog kunnen verstaan, maar nu men het dogmatisch zocht te rechtvaar digen. kwam hij velen het oude Geuzenbloed in beweging en men ging eenvoudig niet ter stembus. Dat er bij de herstemming een samenwer king tusschen de A. R. en R. IC. tot stand kwam, was veel meer rationeel, omdat bet dan de vraag werd, of het district waarin men woonachtig was, door een S. D. A. P. of Liberaal zou worden vertegenwoordigd of door een R. K. En torh beeft het altijd heel wat moeite gekost om onze menschen voor een R. IC. naar de stembus te krijgen." Uit de cyfers, die dezer dagen van wege de Vereeniging van Nedori nid- sche gemeenten werden gepubliceerd betreffende de volgen, die het ont werp tot regeling der finaneieele ver houding voor de verschillende gemeen ten zou hebben, bljjkt wel duidelijk dat het raadzaam was aan de verstrekking dezer gegevens beteekenende waarde toe te kennen. Al heeft men ook deze cijfers met «enig voorbehoud te aanvaarden, ont kend kan niet worden dat zjj geven een waardevol overzicht waaraan men eenig houvast heeft. Thans blijkt wel dat door de voorge stelde bepalingen het belastinggebied van vele gemeenten al te sterk zou wor- tn hoperkt. Het was aanvankelijk reeds duidelijk Bat men in onderscheidene plaatsen zou COALITIE. Zich verwerend tegen aanvallen van Staatk. Ger. kant, zet Ds. H. Janssen in „Ons Richtsnoer", het weekblad tot verbrei ding der antirev. beginselen (meer in het bizonder in de kringen der Chr. Ger. Ker ken) uiteen, waarom hij zich zoo vaak tegen de coalitie verklaard heeft Hij zegt: „Ik was er zoo fel tegen dat ik juist ter wille van de coalitie tot op 1918 nooit aan eenige stemming heb deelgenomen. Men beeft liet herhaaldelijk getracht mij van mijn ongelijk daarin te overtuigen, maar naar mijn meening is men daar nimmer in geslaagd. Wat was mijn bezwaar? Tot op 1918 hadden wij een gansch ander kiesstelsel, gebaseerd op een andere^ kies- 'et Van algemeen kiesrecht was geen sprake en stemplicht kende men niet. Het land was verdeeld in districten en ieder district vaardigde een afgevaardigde naar de Tweede Kamer af. 't Ging er dus iedere partij om een zoo groot aantal stemmen, in een district uit te brengen, dat de candidaat de helft -f- 1 van liet aant«d uitgebrachte stemmen op zich vereenigde. Nu -waren er voor de groote partijen als de R. IC., de S. D. A. P., de A. R. en de Unie Liberalen enkele vaste districten, waar zon- ier veel inspanning de vereischte meerder heid werd verkregen. Zoo hadden de R. K. heneden den Moer dijk vrijwel de geheele zaak in handen. De S. D. A. P. hadden er in de groote plaatsen n Friesland enkele vaste districten en de A. R. hadden hier en daar een district. aar men vrij zeker van was. Maar in de meeste districten was dit niet het geval. Daar kon niet een partij, hetzij rechtsche, hetzij ee'n linksrhe, het ver eischte aantal stemmen behalen. In vele die districten paste men nu deze me thode toe. Teneinde het grootst mogelijke aantal stemmen uit te brengen, kwam iedere partij. el de rechtsche als de linksrhe met eigen candidaten uit, ook al wist men voor- iit dat er volstrekt geen kans was. Ilel ging niet om den candidaat, maar om de stem Tien. Want het stemmenaanta! zou straks litmaken.of er een herstemming komen zou »n die herstemming ging dan meestal tus schen een candidaat van rechts en een van links. De candidaat die uit de rechtsche canrii daten de. meeste stemmen op zich vereenigd had. kwam dan in herstemming met den candidaat, die uit de linksrhe de meeste stemmen had verworven. Rij de herstem ming ging het dus rechts tegen links Maar niet in alle districten ging het zoo. Er waren er nok, waarin de twee recht sche partijen, de R. K. on de A. R„ zoo sterk waren, dat zij door samen te gaan. zeker waren dat hun candidaat er was. Ilier werd dus voor de verkiezing overleg geploegd, welke candidaat cc zou gesteld worden, een R. IC. of een A. R. Wan neer het aantal Roomsche kiezers dat der j A R. overtrof, werd er een Roomcche can- I didaat gesteld, onder de conditie, dat de A. R. on dezen hun stem zouden uitbrengen. Was het omgekeerde het geval, werd een i A. R. candidaat gesteld, met de verplich ti or dat de Roomschoa daarop hun etem I te gebruiken. Hier kunt ge door een kleine vriendelijkheid zooveel goed doen. Dat geen armenzorg maar vriendelijkheid die op het land algemeen bekend is, maar in Je stad goeddeels te Joor gegaan. Zorg nu eens voor hen, voor wien anderen tijdelijk niet kunnen zorgen. Maak hen het leven in deze koude dagen, warm. Ge 'zult er zelf de warmte van ervaren. En, laatst niet het minst, denk om de ver borgen armoede. Hier is het meeste lei 1, hier is het grootste gevaar. Hier moet ge zelf •heengaan en voorzichti" hulp bieden. Och maak u er niet te gauw af, met '.e zeggen ik weet het niet. Er ziin er wel van wicn ge vermoeden hebt, dat het er niet ie breed is, dat gebrek dreigen kan. De dia conie kan niet alles weten, niet alles doen Gij moogt heiDcn, het is een voorrecht. En voor zoover gij dit een van Zijne minste broederen gedaan hebt, z o hebt ge het Hem gedaan. AREND VAN AMSTEL Lang hebben wij hoo.en spreken over den strengen winter van 1890-91. Zulke ouderwet sche winters schijnen er niet meer te kn nen zcide men. En wij zelf hebben ook jeugd herinneringen aan ijsfecsten en harddrave rijen, aan wedstrijden en illuminatie, alles op het ijs in dezen kouden winter. Toen gold het als een bijzonderheid, dat nvjn vader dag en nacht de kachel stookte nu met onze vulkachels doen wij dit heel den vintcr door. Maai bijz< strenge Nu slaat onze winter het record. En wij zullen wie weet hoelang kunnen snreken van den strengen winter van 1928—29. Het heeft ongetwijfeld zijn bekoring. De witte sneeuwwade die liet veld dekt, die ten gevolge van de strenge verst ook in de stad langer dan anders wit blijft en droog, geeft aan liet landsehap een zekere charme, laat ons iets voelen van de heerlijkheid en J'* reinheid Gods. Deze vlekkelooze reinheid doet iets als heimwee in onze ziel opkomen. We leven zoo midden in een verdorven wereld. Wij zelf zijn zondebczoedeld en schulddragcnd. En nu is daar de belofte dat wij, ook al waren onze zonden rood als scharlaken, a's zuivere sneeuw zullen gemankt worden. DaarnaOst is de gelcfonhcid voor i'sspor» onze echt nationale sport. We kunnen om zoo te spreken thans veer eens „overal" heen Tochten in onze jeugd gemaakt, kunnen wij nog eens iverdoen Wij schoeien de voeten met de gladde ijzers, en wij zijn om met Jonathan te spre ken, andere mnschen geworden. De langdurige vorstperiode, doet ook dp ouderen de schaatsen weer onzoeken, ook de druk bezette man heeft nu zelfs in de stad gelegenheid nog eens te zwieren, en zijn kinderen de eerste slagen van de kunst te leeren. De koiide brengt echter naast vreugd ook ontbering, harren nood voor Gods schepselen. Go-ts srhepselen! Dat z jn de uilen, de spreeuwen, de straatjongens onder de vo gels, de vorstelijke meeuwen, ze lijden hon li'den dorst. Ze sterven als de menscli niet toont zijn heerschappij over dc vogelen des hemels. Heerschappij dat is ook zorg! 1-Iet is geen sentimentaliteit als wij in dezen barren win er voor Gods schepselen zorgen. Het i* hristcnolicht liet is eisch van mcnschelijk hcifl. Maar wij denken zoo weinig om de t Gods schenning, ,-n wij in .ie stad in "vel rlei opzicht zoo ver van de na tuur af, -dat wij de vogels niet meer ken duifies meer onderscheid weten de meestcn van onze stadgonooten in het vogelenheir niet te maken. En als van zelf komen hierhü ook de vogels zelf wel eens in den knoei. Daarom wilden wij ook n dezen brief nog even de vogels voor het 'oetiicht halen. Hulp geven aan het hulpe looze is reeds in zich zelf zulk een zegen en Dorrecht. Gods schepselen! Dat ziin toch allereerst de menschen. Dikwijls zijn ze minder sympa thick dan de votrcls en even dankbaar al- deze. Soms hebben ze nog vele pretenties die de vogels niet hebben. Maar ge moet het u eens indenken, hoe hel zou zijn als ge 's morgens in cle kou ui' moest met caduque schoenen, zonder eerst de eloerl van de kachel te heblien gevoeld Als ge heel den dag op straat uw fortuin oest zoeken, terwijl ee o voldoende waart gekleed. Als ge 's ...ds thuiskomende geen m eten vond en u 's avonds tor rusten :st leggen onvoldr -ïde gedekt Wij heb den indruk, dat wij dan oo' niet prettig zouden zijn, en gelet op de maat van onze dankbaar I nu, vreezen wij, dat we ook Jan wel eens moeilijk zouden zijn tegen aver anderen. In deze dage :i moet on bijzondere en op ruime wijze hulp worden geboden. In de stad is het noodig dat de m erlieid helpt. Met Ic bezwaren, die alle ambtelijke berioeiing aankleeft. Hier spreekt niet de liefde, hier glementcerde. Mei de onbillijkheid dikwijls tc'nover dia»-»niën hare '-men. et-hc' bezwaar dat door sommigen misbruik wordt gemaakt van Ie .•erheidsgelden. Het kan niet anders. ir de particulip n is het onm - "ik in zoo korte spanne t:jds een voldoende organisatie in het 'o. ïn te roepen. En dat is noodig omdat 'nmidriellijk moet worden ïiwr Ook het aantal van hen die geholpen moeten •orden zoo groot, dat part'ruliere instellin gen ook materieel dikwijls te kort schieten. Hier zal men de overheidsmaatregelen moe ten aanvaarden en toejuichen. Maar .dat ontslaat ons niet van de plicht zelf te helpen waar het op onzen weg ligt, waar «Ie am van dc overheid niet ieiken kan, of waar andersoortig optreden is ge boden. De hakker, de melkboer, de groenteman die aan uw deur komt, die heel don dag ken in tie koude loopt, zeker om zijn brood te toe verdienen, maar die het u mogelijk maakt een OFFICIEELE BERICHTEN. LOODSWEZEN. By Kon. besluit is met ingang van den eer sten April 1929 aan den Comm'ssaris van het Loodswezen, de betonn ng, bebakening en ver lichting, tevens ontvanger der loodsgelden te Zaandam, C. van Krieken, wegens opheffing van zij'ne betrekking eervol ontslag verleend. LANDMACHT. By Kon. beslu't is: le. aan de reserve-eerste-lu'tenants J. Kraayenhagen en T. C. Bakker, onderrcheiden- lijk van het korps lu:htdoel-arti lerie en het le Regiment Infanterie en 2e. aan den reserve-eerste-lirtenant H. Furstner yan het 2e Regiment Veld-artiller'e een eervol onts'ag als zoodanig verleend uit den mil'ta ren dienst; is benoemd by het reserve-personeel der landmacht, tot reserve-officier van gezond heid der 2e klasse, de heer J. de Vries, arts. INGEZONDEN MEDL'DEELING. DE KIESWET. RECHTERLIJKE MACHT. Door de Arrondissements-rechthank te Maastricht is, ter vervulling eener vacature van rechter in haar col'ege. de volgende al- phabet'sche lyst van aanbeveling opgemaakt: Mr F. A. J. Marres, advocaat-procureur, secretaris der Kamer van Koophandel en Fabrieken voor da Zuid-Limburgsche streek te Heerlen, tevens kantonrechter-plaat»- aldaar; Mr F. J. W. de Neree tot Babberich, sub stituut-griffier by de Arr. Rechtbank te Maastricht; Mr B. J. M. H. Ruland, griff'er by het kan tongerecht te 's-Hertogenbosch, tevens belast met de waarneming der werkzaamheden van griffier by den Raad van Beroep (O.) aldaar. CONSUL TE BOMBAY. De Minister van Buitenlandsche Zaken brengt ter algemeene kennis, dat de consul der Nederlanden te Bombay, met verlof h lande, de heer J. G. Bendien, voor belangheb benden zal te spreken zyn te Hengelo (O.) in een lokaliteit der Kamer van Koophandel en Fabrieken op Vrijdag 22 Februari a.s., voorm. van 1112 uur en des namiddags 2—4,30 uur. ZEEUWSCH-VLAAMSCHE WATERLEIDING. Op de algemeene vergadering van declhouders der Zeeuwsrh-Ylaamsjh terleiding Maatschappij te Temeuzen waren toegelaten ci\kele bezwarende raadsleden uit Axel, nl. de heeren 't Gilde, Claesscns Dïelemnn, wier bezwaren omtrent de water nplaats uitvoerig door den directeur van het Rijksbureau werden weerlegd. De heeren werden uitgenoodigd zich der op het Rijksbureau van alles op de hoogte te stellen, zelfs in gezelschap van een door hen aan te wijzen deskundige, ter wijl de overige door hen nog niet besproken «m te berde gebrachte bezwaren ook daar een beantwoording kunnen vinden. Ook commissarissen vrklaarden zich be reid de. óverige bezwaren van persoonlijken aard in een vergadering met hen te beant woorden verhand hiermerte was de tijd zoo ver gevi .-derd; dat de vergadering voor de ver dere'behandeling van het rapport van de nissie werd verdaagd. UITBREIDINGSPLANNNEN. IN DE PROVINCIE ZUID HOLLAND. Circulaire van Ged. Stalen. VRAGEN VAN KAMERLEDEN Meer extra-steun en hoogere nitkeeringen. Het Tweede Kameilid de heer L. L. H. de Visser heeft zich niet de volgende vragen tot de Regeering gewend: lo. Heeft de Regeering kennis genomen ondanks de reeds genomen maatregelen tot extra steun van den ontzettenden nood, die des ondanks nog in verscheidene provin cies van het land wordt geleden. 2o. Is de Regcering niet van oordeel dai de tot nu toe genomen buitengewone maat regelen tot steun van werkloozen en behocl tigen nog zeer onvoldoende zijn? 3o. Is de Regecring bereid zich direkt tot de gemeentebesturen te wenden met de me dedeeling dat alle hoogere kosten van extra steun van 's Rijkswege worden vergoed en daarbij te bepalen, dat de nitkeeringen tijde lijk met minstens 50 moeten worden ver hoogd? Gedeputeerde Staten van Zuid-Holland heb hen het volgende geschreven aan de gemeen tebesturen van Zuid-Holland: Bij onze circulaire van 10 Januari 1927 hebben wij u verzocht om alvorens tot het ontwerpen en aststellen van een uitbrei dingsplan wordt overgegaan, in overleg te treden met de besturen van naburige ge- iÜÜI |meenten, die daarvoor in aanmerking komen teneinde overeenstemming te verkrijgen over de wijze, waarop de interlncale belangen, welke aan de orde zijn of moeten komen, verzorgd kunnen worden. Voorts gaven wij u daarbij kennis van de wijze, waarop wij voornemens waren de non dige eenheid en aansluiting te bevorderen. Het is ons sindsdien gebleken, dat onze maatregelen alleen nog niet geheel bevredl geilde resultaten opleveren. Wij hebben daarom besloten een commissie van advies in het leven te roepen op de volgende grondslagen: Haar taak is: Gedeput. Staten desgevraagd van advi»« te dienen omtrent de hun bij de artt. 30. 31. 31 en art 7 der Woningwet opgedragen taak. alsmede omtrent alle daarmede recht streeks of zijdelings verband houdende on derwerpen; de gemeentebesturen riesvcrlangd van voorlichting te dienen omtrent opzet, in richting en uitwerking der uitbrcidings plannen alsmede omtrent die raadsbesluiten, die hebouwingsvvijze als rooilijnen bedoelen te regelen. Bovendien ligt het in de bedoeling voor die dcelen der provincie, waarvoor zulks mogelijk en gewenscht is, een schema voor een streekplan te ontwerpen en te bevorde ren, dat de hoofdbeginselen en richtlijnen, die tot grondslag van dit plan hebben ge diend, door de gemeentebesturen aanvaard worden bij bet ontwerpen of wijzigen hun ner uitbreidingsplannen, één en ander nadat Gerl. Staten zich met die hoofdbeginselen ^n richtlijnen hebben vereenigd. AANBESTEDING. Aan do N. V. Spoorwegbouvvbedrijf te Utrecht werd opgedragen bet maken van de nondige grond- en kunstwerken voor uit breiding der stationsemplacementen te Gou da en Alphen nan den Rijn. De kosten hier van bedragen f 3.535.000.—. DE ZIEKTEWET. Aan de Tweede Kamer werd'door de Nvt. Mij. tot bevordering der Generxknnst een adrt- gezonden, waarin de aandacht wordt gevraagd voor enkele opmerkingen inzake wettelijke regeling van ziekengelduitkee- ring. De voorgestelde wijziging beoogt in ie Ziektewet vast te leggen, dat men een zeke- •en waarborg van geneeskundige behande ine dient te bezitten. Het is wcnschelijk, aldus adressante. dat lïekcngeld nMecn wordt uitgekeerd aan zie en voor den tijd, dat zij ziek zijn. Daar- is niet voldoende het ove,r!eggen van bewijs, dat pen is ingeschreven !n een ZIJT GIJ KIEZER? KENT GIJ DE WET* Ieder Nederlander wordl geacht de wette» van zijn land te kennen. 1 Dat „wordt geacht" is een kostelijke uit drukking. Stei u voor. dat er stond: ieder Nederlander kent de wetten. Zelfs dc fenome- naalste leugenaar zou dat niet durven zeggen. Of: ieder Nederlander behoort de wetten des lands te kennen. De eisch zou lijken op levenslange gevangenisstraf en aan middel- eeuwsche wreedheid herinneren. En hoe moeten de elkaar verdringende advokaten aan den kost komen, die alles te zamen iets van de Nederlandsche wetten afweten, de een al beter en anders dan de andere? Daarom heet het zoo vleiend misleidend: ieder u-ordt geacht de wet te kennen. Ver moedelijk, omdat anders zoowel dc justiticcle en politioneele als de fiscale macht wel op een houtje kon bijten; want het looze argu ment „onwetend zondigt niet'" zou ieder ver dachte, geacht of geminacht, op de tong be- Doch, ieder wordt geacht de wet te kennen en kan dus bij overtreding worden veroor deeld. Gij ook. En dus, op 3 Juli a.s. zullen hoogstwaarschijnlijk dc Kamerverkiezingen plaats hebben. Gij behoort als burger, die geacht wordt het belang van volk en vaderland op het hart te dragen, dat recht en dien plicht uit te oefenen. Vooreerst dient ge dus te weten of gc wel op de kiezerslijst staat. Na de wijziging der Kieswet op 21 Juli l'.r?8 wordt deze lijst thans vastgesteld 22 Fe bruari, naar den toestand op 1 Januari. Op den eersten April wordt zij \an kracht. Wie vóór den tóen Mei den leeftijd van 25 jaren heeft bereikt is kiesgerechtigd. Nu is het duidelijk, dat niet alle kiesbe- voegde Nederlanders in de daarvoor vastge stelde termijn van 23 Fehr. tot 10 Maart naar het gemeentehuis kunnen gaan om te zien of hun naam wel op de lijst staat. In theorie wordt men geacht dit te kun nen, doch 't is daar net mee als met onze „geachte" kennis der wetten. Praktisch is het onmogelijk. Maar voor nieuwe kiezers is dit wel van belang. Vroeger werd er dan ook veel werk gemaakt. En het is nu vooral van be lang voor de eventueele aanwijzing, dat men bevoegd is bij volmacht te stemmen. Welnu, men houde ook thans een oogje in 't zeil. En wel vóór 9 Maart; want slecht tot dien datum kan men icijziging van de voor- loopig vastgestelde lijst aanvragen. Hop ik dat alles en i.og veel meer zoo goed weet? Heel eenvoudig. Bij den uitgever N. Samsom te Alpben a. d. Rijn is verschenen een nieuwe uitgave van de „Kieswet", bijgewerkt met het oog op Je wijziging bij wet van 21 Juli 1928. Deze wijzigingen, welke vooral betrekking hebben op liet stemmen bij volmacht zijn irsicf gedrukt en vallen dus direct in het De tekst van de wet is voorzien van margi- i'e aanteckeningcn, waarna volgen dc ver schillende tabellen ex art 31. koninklijke be iluiten cn modellen en een alfabetisch re gister. Welnu, dat knusse, handige boekske. zoo echt om in je zak te -teken als ge uw kie- zershuurt eens ingaat, deze wegwijzer door doolpaden der verkiezingstechniek, ligt voor me en licht me in. Wanneer ge dus iets te vragen hebt. sne- iaal ook over het stommen bij volmacht, lan kunt ge u niet volle vertrouwen wenden tot den secretaris uwer kiesverccniging; ant met rerht mag het thans van hem gel en, dat hij geacht wordl de Kieswet te kennen. Al moet ik eerlijk zeggen, dat het lezen, >k van deze wet, mij nog wei eenige voop hoofdfronselingen gaf. Maar, daar worden wetten nu eenmaal >or gemaakt De commissie'zal bestaan uit vaste zondere leden. Als vaste leden: een lid van ons college, tevens voorzitter, de hoof.l ingenieur van den Prov. Waterstaat, een hoofdingenieur of ingenieur van den Rijk* waterstaat en de Inspecteur van tie Volks gezondheid voor de Volkshuisvesting, allen slechts met raadgevenden stem, voorts eenige deskundigen die niet verbonden zijn aan den dienst eener Zuid hol landscbe gemeente. Bij de behandeling van een ontwerp-uit- hreidingsplan worden aan de vaste corn toegevoegd een aantal bijzondere Ic den, n.l. één uit elke gemeente, die geacht kan worden hij het te behandelen plan be trokken te zijn. De aldus versterkte commissie adviseert Aan de Commissie wordt een ambtenaar ter Provinciale Griffie als secretaris toege- •oegd. Ten slotte wordt in het schrijven mede gedeeld hoe de commissie is samengesteld, hetgeen reeds werd vermeld in het bericht tallatie. adres der commissie is: Commissie Ivies voor de uitbreidingsplannen in Zuid-Holland, Nieuwe Uitleg no. 1, 's-Gra •nhage. telefoon no. 15887. Wij zijn overtuigd, dat u bereid zult zijn in het .beoogde «loei uw volle medewerking verleenen en noodigen u uit u ten aan en van al hetgeen met de samenstelling m een gemeentelijk uitbreidingsplan vel band houdt met die commissie in verbinding e willen stellen ter bereiking van het bo enomschreven doel. OUDE VROUW LEVEND VERBRAND. Te Haarlem wilde de GS jarige weduwe au Staveren, wonende aan de L. Laken- traat, een wekker opwinden, die op den boorsteen stond. Toen zij zich voorover boog oi.i het uurwerk te grijpen, kwam haar schort irgen «Ie gloeiende kachel en vatte vlam. liet vuur deelde zi-h mee aan de an dere kleedingstukkcn. Hevig gillend liep de vrouw radeloos rond, toi haar geschreeuw werd gehoord door haar zoon, tlie naast baar woont. Hij sprong over de schutting, dip de tui nen der woningen scheidt. Onmiddellijk creep hij eenige kuss ns en trachtte daar mee de vlammen te dooven. Dat gelukte hem. doch zijn moeder was reeds «\er baar g heelp lichaam met brandwonden over dekt. jloopig u to i verhand werd de t St. Elizabeths gast zij spoedig aan de DE GEVAARLIJKE VUURTEST. Doordat dc test in de stoof wan eval- len. hetgeen niet was opgemerkt, geraakten de kleoren van een bejaarde weduwe ran den Anistelvecnschcn weg le Ruitcmrider hij Amsterdam in brand. Op lianr hninge- roen snelde onmiddellijk een inwonende dochter toe. die haar moeder in een divan- doken wikkelde, waardoor de vlam gedooid ver e vrouw bekwam de«condnnk« ein dige brandwonden, zoodal opneming 'n iekcninrichting noodzakelijk werd genrht Het binnenbrandje, dat door liet ongeval ontstaan, kon met eenige emmers water Ion gehlusrht. DE DOODELIJKE DAMP. ek gp\« HET KROONPRINSELIJK r__">EK. MENADO, 15 Fehr. (Anetn). De kij' rins en de kroonprinses van Relgie, alhier jrtoevrnde onder den naam van grai ras' i De Rethey, hebben nn -cn> sis per auto rondom het Fondano-meer we- lij- n,i« liet slwl.te «oor niet ttininen mnken 1 (.ell "e:',nn" I.l'.ir,'." 'lij' .'ie Un.'lVi'rhf'.mST ''T""""" Imfrkl' 0n"l:" »M' kra""" ,l"i" El d. 'lr,ronn'tl «"A ru,L. IXf- Te Hoorn werdei loos in het slnapvo de koukrn

Historische Kranten, Erfgoed Leiden en Omstreken

Nieuwe Leidsche Courant | 1929 | | pagina 1