"EEN ALLEENSTAANDE FIGUUR BAANDAG 11 FEBRUARI 1929 nrRDF PI AD PAG. 9 DERDE BLAD. (Van onzen Duitschen correspondent) DE REGEERir:C;SCF.!S!S. DE RUZIE BEGON IN EEN OOGENBLIK VAN HISTORISCHE HERDENKING. LTROTZid IN DUJTS3HLAMD". DE HOUDING VAN STEGERWALD Van onzen Parijschen correspondent) DE LINKSCME CONCENTRATIE. Voorloopige bespreking der op handen verkiezing voor de. Kamer van Afgevaardig I len na bleek? nisten. hetzelfde met de Duitsch-nationalcn rr>orD n««, Micna n I De keuze ging daar in hoofdzaak tusschen gedaan hebben! De democratische regec LRGtlR DAIM MfbDAAD EN VERRAAD een rcpublikeinsch candidaat, aanhangei De politieke inzet van het pas begonnen jaar maakt geen al te gunstigen indruk. In- teg.ndcel. De binnenlandsche verwikkelin gen n ïen een eigende gesJ "e aan en als straks in Pariis de conferentie gehouden wordt, welke de netelige kwetie der eaera- itieschuldcn gaat behandelen, dan zal oen daar allicht door de gebeurtenissen der laatste dagen worden beïnvloed. Naar ik vrees, nkt ten gunste var Duitscldand i:.- fijn kwaliteit als schuldenaar. Eoe 't bagon. De ruzie begon al in den Rijksdag, nog Wel op een oogenblik \an Instort sela ner ven king, on een oogenblik dus. waar poli tiek geschil op den achtergrond dient te LOEBE Loebe, de ervaren voorzitter van het parle ment, herdacht in enkele woorden de ope ning der Nat. Vergadering te Weimar, .vaar tien jaar geleden de basis werd gelegd voor den nieuwen staat. Hij deed dit op de hem «gen kalme wijze, in woorden, die niemand. Ook nkt den felsten teenstander, kunnen prikkelen of kwetsen. Hij zeidc ongeveer- Tien jaar geleden werd Tn Weimar de Duit- Bclie Nationale Vergadering geopend. Door haar bijeenkomst en samenstelling heeft zij san den Duitschen staat een nieuwe ge- itrö stal te, den democratiseren en rep'ublikoin- ^i.schen staatsvorm gegeven. De vrouwen en mannen, die toen In Weimar b een kwamen-. hebben geweten, dat de gevolgen van den oorlog, den nederlaag en de ineenstorting het bestaan van ons volk, ten zeerste in ge- iVaar brachten. Desondanks zijn ze dude- pco, ]jj]c aau werk gegaan, om de toen in .Uiw» gevaar zwevende Duitsche eenheid te red- 'r°' Beu. Zij hebben aan den staat een nieuwe, vaa op vr'heid gebaseerde grondwet gegeven, de lco* oplossing van de blokkade en van vele no dere moeilijkheden mogelijk gemaakt en de taak der algemeene economische consolidec ring op zich genomen. Wij zetten dit »verk A yoort in de overtuiging, dat 't Duitsche volk T-5 politiek rijp geworden, willens is, om zijn lot Zelf te repelen en aan ons land vrijheid ei» Sociale gerechtigheid te bezorgen." ter* Deze korte samenvatting van de oogenblik kel 'ke omstandigheden werd herhaaldelijk onderbroken, speciaal door de communisten jjjp en dat op een wijze, welke Locbe's compli inent aangaande 1 F de politieke ripheid ilachelijk maakte. Weliswaar waren de vertegenwoordigers .cal Öer partijen, welke totdusver achter de re iring ston en, van hunne zetels ongare maar, de uitersten van Jinks en van schts vonden dat niet noodig. Aan 't einde neer ^an Loebe's toespraak riep een communis! id: ..Hier schijnen karnavalstoepraken te den gehouden!" Zeer terecht gaf de slagvaardige president uii- van den runioerigen r ksdag hierop liet vol iins pende antwoord: Ik weet. dat in dit 1 Tuis dames en eeren aamvezi' z'jn, die de ziens toS Wijze der meerderheid niet doelen. Ik wil om- fiier niet polcmiseeren, maar toch wil ik tn bp 't volgende de aandacht vestigen. Ware rihgsvorm heeft Das aan u en alle anderen het recht van den staatsburger toc~ekend_ Misschien zullen wij er zelfs toe overgaan, om aan den lieer Trotzki asylrecht toe te kennen". Hiermee snoerde Loebe den communisten heel even hun venijnige tong, oogstte hij zelfs en terecht den bijval der meer derheid, maar later in de wandelgangen hoorde men deze hoeren weer schelder, op den Genoese Trotzki, die in hun officieel or gaan, de Rote Fahne, als een landsverrader wordt beschreven. Mocht 't inderdaad zoover komen, zouden we in afzienbaren tijd Trotzki, een dei grondleggers van den door de communisten zoo vurig begeerden heilstaat, te Berlijn ont moeten dan komt de Duitsche regeering voor precies dezelfde mociliikhcden te staan, welke onze rcgccring, onder de energieke leiding van Minister ICarnebeek November 1918 moest doormaken. D kranten zullen dan hier in Duitschland vol staan over het geval „Trotzki in Duitschland" en ook voor hem zal men belangstelling koesteren, willen weten, wat hij doet, boe hij leeft, wie er op hem moeten letten welke mogelijklieden er nog voor hem op deze wereld bestaan. Wie eenmaal in de po litieke wereld een toonaangevende rol beeft gespeeld, die blijft interessant tot aan 't de van zijn wereldreis en onder de publieke belangstelling zal hij te lijden hebben in zijn privé-leven tot het bitter einde toe. Deze gebeurtenissen in 't statige Wallot huis waren slechts een inleiding tot con flicten, welke thans ccn rcgceringscrisis de den ontstaan. Het aantal rcgecringscriscn sedert 1918 is zoo groot, dat men er den tel bij kwijt raakt. Meestal hebben ze in 't buit- tenland meer effect dan in Duitschland zelf. Men is er hier gewen aan geraakt Dat neemt niet weg het bedenkelijk karakter van den oogcnhlikkelijken regeeringscrisls. Een der machtigste partijen uit de groote coalitie liet katholieke centrum laat de regaering. on een erns'.ig oogen'.lik in den steek, stolt klaarblijkelijk de partijbe langen hoven die van den s'aat, verstoort daarmede ook den vooravond van de Pa rijsche conferentie con rijksregeering welke hat vertrouwen der bijeenkomende deskun di"cn zou genieten. De schuld van dit zeer ongewenschte con flict wordt van alien kant den pas benoem den president der katholieke partij Steger aid op de schouders geschoven. De rol, rlien deze politicus de laatste jaren in Duitschland snoeit, doet in menig opzicht aan wijlen Dr. Kuvpcr denken. Hij is de men tor der Christelijke arbeidersbeweging, oen man van invloed en politieke ervaring. On der zijn initiatief werd een samenwerking tusschen protestanten en katholieken be reikt, zooals wc die ten onzent niet kennen. Trouwens, de katholieken gaan hier veel verder op politiek terrein dan die ten on zent: immers is de g.oote coalitie een com- tinatfe,—-waarliij katholieken:cit socialisten arm in arm gaan en zulks sedert jaar en dag. Ik leerde Stegerwald eenige jaren geleden als een hard werker en energiek leider kennen, als iemand die heel precies weet wat hij wil en moot dus aannemen dat z'jn nieuwste geste een bedoeling neeft, welke zoo niet gansch Duitschland, dan toch zijn partij ten goede kan ko men. Voorloopig valt hierover niet te rc- denecren, moeten we stescrtraid. ons dus beperken tot "t betreurens waardig feit dat von Gucrard's aftreden als centrumman in 't rijkskahinet de politie dei- rij ksrcgecring aanmerkelijk verzwakt. Dagsnlang is er onderhandeld tusschen de rijkskanselier Dr. Müller en hot centrum, trachtte Müller. voor zoover dit binnen zijn vermogen ligt aan de eisch en van Stegerwald en do zijnen tegemoet te komen, werd onderhandeld tnsschen liet centrum en de partij van Dr. Stresemann maar vooral hier leidde het wederzijdseh wantrouwen tot geen positief resultaat. "Be kond staat reeds, dat liet centrum niet min der dan drie ministerzetels eischt, wanneer von Guerard of een ander weer de vcrant woordelijkheid der partij bij de rijksregee ring op zich gaat nemen. Hoezeer Streseman zich tegen de tactiek IS VOOR DE SOCIALISTEN HET SCHRIKBEELD DER REACTIE. Dus samengaan tusschen radicalen, socialisten en communisten? an de tegenwoordige regeering, (dus een „reflctionnair"!), een candidaat der socialis ten, en een communist De candidaat der socialisten, de bekende advocaat Forrès, was reeds een typische re presentant van het hedendoagsche Fransch socialisme, een politicus, die beurtelings van de socialistische en communistische partijen lid was, en dus evenals velen zijner geest- j verwanten een politieke carneleon, een beest- I je welks kleur verandert met zijn omgeving. Bij de verkiezingscampagne voor de Ka- Dezen candidaat wilde men met: de ee.sie mer van Afgevaardig^u, welke dezen zo hemming was er, om het genoegzaam te bc mer p uhad, mer en <laar esn aan- (rijd conccntrt.er(Ie ,Ich dlls op plakoiljet te zien, dat door de politieke ge- r„„„, beurt enisscn, welke eich thans gaan allie JWoMikeln en communist. In de week, we. kenen/ weder levendig in de herinnering ke Can f'e herstemming voorafging, lieten de komt. Dit biljet wilde een duidedjk denk-radicalc en socialistische dagbladen zich beeld er van geven, wat men van een pon-''farop °it ten gunste van het communis- tieke samenwerking van radicalen, soda--, tisch heerschap, een knaap, wiens leven in listen en communisten te verwachten had. j geenen deele een onbeschreven stuk papier Een aanschouwelijke voursteUin, hiervan was het inderdaad! Men zag op dit Er waren bij de herstemming vele onthou affiche een forseh-gebcuvvd socialist, die het dingen, zeker. Doch aan radicale en socia- radicale maunetje zonder cenige moeite op- lïstische steun heeft deze discipel van Mos tilde, in zijn mond stopte en naar binnen cou intusschen toch zijn kamerzetel te dan sio.ile. eg, radicalisme! Er restte enk al ccn kent versterkt socialisme. Dc geschic-enis herhaalt zich, zegt men. „Liever Turksch, dan Paapsch!" Zoo «as het óók op deze plaat Een weinig verder bevond zich dc bolsjewistische wil- j De radicalen zijn in het geheel geen boe- deman. Diens eetlust was nóg grooter. Hij zemvrïenden der bolsjewisten. Eer het tegen- stopte kort en goed het heele socialisme in I deel is waar. Maar hun atkeer van het hui zijn maag. Toen bleef er alleen maar het dig regiem, of hun teleurstelling en verbit- commumsme overl tering om het échec, dat zij sinds de samen- e_zwering van Angers leden, is hun te mach- wordtl °°^e wcrk lijkhe (l-R_ tegenwoordige regeering handhaaft niet de RenuHiek, op de wijze zooals zij deze Aan deze voorste'Iing denkt men onwillc j verstaan. Alles wat de oppositie vergroot en keurig terug, indien n.en kennis neemt van een parlementaire marhtsverschuiv'ng kan de laatste voorvallen op het terrein der bin nabij brengen, Is derhalve koren on hun mo- nenlandsche Fransche polilick. len. De democratische spreuk: ,.Vox nopull. Dezer dagen heeft de Nationale Socialis- j vox deï" („De stem dos volks Gods stem") tische Raad hier ter stede een congres gc door een bekenden Duitscher eens kwaad houden. Het ging er om, tegen de in Mei anr-i}E omgezet in: „Vox populi, vox Rin- op handen zijnde gemcenteraadsverkiezm ,,rirh» (Dc stem VPjka dp .ctem van het fnlMLg SLlf 1 hoewel niet hepnrld vleiend, lijk' vnnr ip ipcmnfipn wnnr u p p"k ||j Vcle gevallen op de radicale stemming voor die kieskringen, waar bij de eerste stemming de socialislische candidaat niei verkozen wordt Wat is in zulk een geva' de aangewezen weg? Moet men den eigen candidaat ondanks alles handhaven of he:a terugtrekken ten behoeve van een andere partij Zooals men weet heeft na de jongste mi wel eenigszins van toepassing! Het nachtspook der „Reactie"! m.nd, hun nistcr-crisis, waardoor het kabinet van 1'l broeders uit het land van Lenin hebben. In November ontstond, het zoogenaamde „Wa-de krachtige taal, ann die hoeren eigen pcnsiilstands-Minisieiie", waaraan geen ra 'denkt daarbij onmiddellijk arn zeker spreek dicalcn deel hadden, er een nauwer samen- woord over holle vaten) verkondigen zij o gaan plaats gevonden tusschen radicalen en m.: „Het Bolsiewisme is een misdaad tegen socialisten. Sindsdien liggen deze partijen I de arbeidersklasse. Tnssehcn de hclsiewis gretig op den loer om de huidige regeering tpn en °ns is een strijd op leven en dood... n spaak in het wiel te steken. Dc verkiezirgst-ctiek der communistische Met dezen toestand werj door het sacia- Partij >s een yeri-radspoliti^k.... Een strijd op listisch congres natuurlijk terdege rekeninj gehouden. Iudien de socialistisciie candidaat bij de Mei-verkiczingen geon kans van sI-it gen heeft, zal hij worden teruggenomen. Ii het tegenovergestelde geval zou men im mers, wat de roode partijen met evenvcl hoogmoed als verachting de „reactie" plegen te noemen, in de hand werken. Teneinde dus den „reaetionnairen" candi daat te verslaan, zal men den candidaat der niet-reactionnaire partijen, in casu dien der radicalen of der communisten, zijn stem g»* ven. De Fransche socialist legt dus zijn rechterhand in die der radicalen, zijn linkpr in c'e hand der communisten. De radicalen, op hun hcurt, die in den regel in de speci flck roo 'e centra niet sterk zijn, zullen er geen bezwaar tegen maken, den rooden of bloed-rooden candidaat in het zadel te hel pen. Een voor heel d uit rle practijk: Heeft nog niet voor enkele dagen, in enkele leven en dood is tusschen de bolsjewisten ons ontketend...." Die dingen doen Je lachen. „Een strijd op leven en dood." Ja, wel van den kant dei communisten, mrnr r'e socialisten zelf troch ten er een tooneelstrijd van te maken! „Cor nells heeft zijn broertje lief, zoolang ze in vrede leven!" De Joden houden geen gemeenschap met de Samaritanen. De socialisten, als hei cr op aankomt, wel met de comniunisrcn Waarom? „Ze zijn éón pot nat", zou de IIoI tandsche volkshumor zeggen. Want wat is er gemeerer, doortrapter dart misdaad", „vcrraadspolitïek". gevaarlijker <-'an „strijd op l°ven en dood"? Dat is hei ding. uit hun eigen waanvoorstelling peho- re.n, uit hun „klasse-woordenboek" van een nna.m voorzien, ann hun volgelingen als een schrik voorgehouden: de „re-ctie"! Waarlijk, het lijkt wel of die plaat gelijk had. De radicalen zij door het socirVsme ds hijna opgeslokt cn dc bolsjewistische stadjes der banlicue, een tusschcntijdschc wildeman heeft deerlijk honger! van jie wil dor heeren van rechts doorgevoerd i der katholieken verzet, bl ikt duidelijk uit he- dan zouden jjj1 In 't omgekeerde ceval zouden de commu der Duitsche Volkspartij neemt met leed wezen kennis van *t besluit der Centrum- fractie, om haar minister uit de r 'ksregce- ring terug te roencn. Zakelijke motieven kan c'j voor dit motief niet erkennen, temeer, waar ile buitcnlandsc'ie politieke toestand en de financieele nood van liet Duitsche riik een sterke meerderheid in den Rijksdag ver eischt. De afwijzing van den gegronden eisch der Duitsche Volkspartij inzake een gelijktijdige regeling van de samenstelling der rege-rin in Pruisen cn het rijk door het centrum doet nog vreemder aan, daar dit verlangen niet alleen door de overige dnarlvj geïnte resseerde partijen, maar ook door liet Cen trum zelf reeds vóór Kerst -is en voorts in de laatste besprekingen door de belangneh bende ministers is erkend. De fractie iuischt liet besluit van het rijkskabinet, om in (l't uur van vernntw.ior dehijkhcid zijn ambt te blijven vervullen, »oe. Na het ontiidig uittreden van het centrum" acht z i zich dubbel vernlifht, om er in de rijkspolitiek voor te zorgen, dat bij het ncor'zn "kerwi'ze te treilen vergelijk de elangcn der -vet door de soeiaal-demu cratie vertegenwoordigde volksdcclen ge waarborgd blijven. Deze veelzeggende verklaring van de rijksdng.'ractie der Duitsch-nationalcn inoct met algemeene stemmen zijn aangenomen, geeft dus duidelijk ook de zienswijze van Dr Stresemann weer. De betrekkelijk jor.ge rijkskanselier Dr Müller, wordt on een zwaren proef gesteld, want van zijn tactiek, van de besprekingen tusschen hem cn de verschillende fracties zal liet in overleg met den Rijksprcsulant afhangen, of de 1 reuk met 't centrum uor kan worden voorkomen. Iet wil mij haast o. logclijk toeschijnen, dat aan alle door 't veelcischcnde centrum gestelde eisch >n vo' daan kan worden. Zonder het centrum Kan er op den duur echter niet geregeerd worden. De tegenstanders van het parlementaire systeem zul' n allicht n ant aan uit uil voor Duitsrhlan'l z—c ongovcnschte conflict Kunst en Letteren. AMSTERDAM EN LITERATUUR. Hk. Brugmans houdt beschouwingen over de, Amsterdamsche Student en de Litera tuur. De derde van de reeks: Wordt er aan de Amsterdamscha Universiteit, in eenbi>- zins groote kringen, meegeleefd me: hat li teraire leven in en buiten ons land? „Het antwoord hierop een stellig tn vol komen beslist: neen." Oorzaken hiei-van natuurlijk tweeërlei: de student èn de li e- ratuur. „Ir. X. bouwt een brug: Mr. Y. bestudeer; het vraagstuk der overix-volking; Dr. P. on derzoekt erfelijkheidswe.tan; journa ist Q maakt een reis naar het zeegenaamd „ver warde" Chma der diadoclien; Prof. v. overweegt een rapport over gifgasMaa; de dichters werken voor hun tijdschrif*. schrijven over hun makkers en trekken zicii van alle vorige opgesomde dingen weinig aan, waarvan de werking of de ui'komst. het profie' onzer steden, de toekomst onzer samenleving, de grondslagen onzer ethiek, hun kennis de zielen van hun tijd en het bestaan zelf van onze beschaving kunnen bena'en". Indien ons nu, na drie artikelen (Leiden, Utrecht, Amsterdam) een opmerking van t hart mag, betwijfelen we of een dergelijke bepaling van de verhouding tusschen stu dent en letteren veel waarde heeft. Dat stu denten in de medicijnon, rechten en plich ten de literatuur aan hun laars lappen spreekt vanzelf. Bovendien kan men dit af leiden uit 't feit dat er maar enkele aige- studcerde doctoren en achocaten zijn die letterkunde als liefhebberij beoefenen. Wat o. i. echter vtel vruch'.baarder en interes santer zou zijrr, is geschetst te zien de ver houding tusschen de literaire student en d literatuur. De literaire s udent is de mensch die straks op de letterkundig? opvoeding der jonge menschen invloed zal oefen<M. door zijn onderwijs, en misschien wel kri- ticus of essayist zal worden. Van belang is het dus hoe hij tegenover de literaluu: s aat. wat hij erover denkt, hoe zijn oplei ding is. Zoo graag had ik eens wat gehoord over Vcnvey (Leiden), De Vooys (Utrecht), Prin sen (Amsterdam). Ddt heeft zin. Maar om in den bree- de een heel zwaarwichtig betoog op te zet ten, waarvan des Pudels Kern in twee vvoor den kan worden uitgedrukt: ,g;een belang stelling", welke waarde heeft dat tenslotte? Eén kolom over de literaire faculteit, haar professoren en discipelen in een artikel over den student en de literatuur is me lie ver dan zes kolom maar waarin over deze zaak niet gerept word1!. We geven de redactie in overweging, al* de schrijvei-s zijn uitgesproken, eens een nieu.vc reeks te publiccercn, onder wat Lc grensdcr titel: do literaire student cn de lite ratuur. Ons dunkt dat deze héél wat he an e- r ker en belangwekkender zal zijn dan die nu loopt RECLAMEPLAAT NED. JAARBEURS. De reclame-plaat voor dc a.s. Februari- Jaarbeurs te Utrecht is geteokend door Enij van Osselcn en gedrukt bij Sencfelder. Hei valt niet mee om elk halfjaar iets geheel nieuws, iets werkelijks aparts op dit gebied te bedenken. De symmetrisch in de U van Utrecht gerangschikte technische emblemen met den gestyleerden Morcuriusboe 1 erboven tegen een Hauw-transparanten aghtergron hebben zeker recht op den lof dat ze. met de sprekende'Wide letters van Utrecht ei Jaarbeurs cn de data, duidelijk alles zegger. wöt noodig is om de aandacht op de beurs te vqstigen. De ontwerpster is op het idee gekomen om de drie kamraderen ook sym bolische beteckenis in haar ontwerp te ge ven:.het groote kamrad draagt n.l. den naari Jaarbeurs, de kleinere, waarin liet grijpt dc namen Handel en Nijverheid, doch zóó, dol INGEZONDEN KEDEDEELING. LaVeVte^ Radio Nieuws. Slnandajt 11 Februari. HUIZEN (3J6 3 M.. n» 6 uur 1852 M. (Ult- lultenJ .V\.i.V.) 11—11.30 Korte Zlekc-ndienst- l orgelbejiel. 7—7.30 S:er Nes Cxn.: Ieta M. v Over PAVENTUY Le^ln.T .11.20 G .20 Orj: .562 M) 10.35 Kerkdienst II.05 12.20 Balladen. 12.50 1. 2.20 Voor de echnlen. 2.10 Ma- 2.60 Lezln_ ■MMfei 3.4U Mur.lck. 3.50 Bailaoen. 4.3S Orkest. 5.35 Kln- deruurlje. 6.20 Lezintr. 6.35 NMcuwsber. 6.50 Voor padvinder*. 7.05 Liederen van Purcell 9.50 20 Liter. criUek. 7 35 Muziek. 7.45 laU- erle. 8.05 Studentenliederen. Mmn«koor en 8 35 Muziek. 9.20 Nieuwsber. 9.35 Lezlne. Nleuwsber. 9.55 Militaire kapel. Sopraan 'en T'AP.IJS ..Ttnd'o-,,nris" (1750 Ml 12 50—2 10 Orkest. 4.055.05 Concert. 7.057.50 Gramofoon. 8.50—11.10 Fragmenten. Symphonlsche «nuxiek. LANOENBWKG (469 M.) 9.3510.80 Gramo foon. 11.30 Gramofoon. 12.201.50 Kosenmon- tagiug"" In Keulen. 5.05—5.50 VroolBk 7.20 ,.Rosenmoo(ag"-< Muziek. Baai 12.30 3.50—1.50 C' il*-op tocht- 1.5 ert. 4.50—7.0 itag". Daarna muziek 10.3510.55 Muziek. PO (395 M.) 10.20—11.20 Grnmofoon. 12.2'i Csrnevnls-oploclit. 5.20 VrooItJk concert. Gramofoon. 8.T5 Orlcoi HUIZEN (336.3 M.. 12.10—1.30 Co: Gramofoonmu CurMie Kcrklatüi —8 30 KKO. Sur. w v ultcang. 8.30 Concert cllla o. 1. vnn P N Jot Dckcr. Aug. de Laut HILVERSUM (1071 din^. 12.15—2 Coucer 6 uur 18-32 M.) (KRO.) het KRO-Trlo. 6.30—6.30 k. 6.30—7 Daltscho les. 7—7.80 4—4.30 D-clni ie eerst bij nadere beschouwing opvallen Dn rechtstrcoksche werking van de plaat eer ste vereischte voor goede recJurackunsl wordt er niet door geschaad. Land- en Tuinbouw. EEN MELKCONTROLEBUREAU IN TWENTE. Te Enschedé is een melkcontrplebureau opgericht met .steun van den keuringsdienst. Tot directeur werd benoemd de heer A. de Roer te Driebergen. EENDENEIEREN. !n 1928 zijn aan de eierenveiling te Volei*- dam aangevoerd cn geveild IU/2 milüoei» eendeneieren tegen 11 milliocn in 1927. DE WONDERLIJKE REIZEN EN AVONTUREN VAN TOONTJE EZELSVEL. De bruggcwachier l.oo» van Zwieten Zit van zijn pijpje te genieten Met rustig, onverstoord gemoed Maar zie! Daar komt ccn boot! Toet-toct! Zoo klinkt het, „Bruggcwachter, vlug! ik moet er door. haal op die brug!" En Koos, als ami t'naur vnn gewicht. Staat langzaam op en doet zijn plicht. 36. Op dit moment komtOome Daan! Hij zet z'u auto nog wat aan, En is de brug al opgestoven O wee! Daar gaat de klep naar boven! Dc auto gaal een luchtreis maken tin onze reizigers geraken Wéér in ccn moei'lijk parket.... Voorwaar, zïilk reizen is geen pret! (Wordt Woensdag vervolird.) inaa door MARK ASIITON. (21 gelukkige, ijn. dien zij nu vervolgen! isdadiger, die voor u kont. «.Gij hebt gelijk, vrouw," antwoordde Mar- 0 r,s> -jk beh ge<m recht om mijn meester te Wantrouwen noch om mij met zijn zaken leërs je bemoeien. Wij zijn nu dicht bij ons logies Aure fcn als gij wilt kunt gij daar blijven wach- nri-ni te vertrekken, len tot hij komt en hern zelf spreken." Met wijze voorzorg vertelden Sappho „ik dank TL Romein." zeide z;j. „wees Marcus iets van het bericht dat hun maar verzekerd, dat alles goed zal zijn. Ik kend was. .- keet. dat de mannen zwrk ziin, wanneer' selioone vrouw betreft, mar.r gij bedenken, ilat r'e Atheenscbe M^egd het onbevlekte kleed der onschuld heeft ge- n fragen in haar jeugd en als de vrouw den niet verleidt, dan is hij gewoonlijk j «eilig." j Het hooge Paasrli feest van het Hebreeuw- altijd DERTIENDE HOOFDSTUK. De Man 1 t Smarten. „Laat ons dan maar hopen, dat alles goed srlie volk was nahij cn het lam Gods, dat ccn"1' «flnonen," zei Marcus, „hliif h'cr monr reeds eeuwen geleden voorbestemd wns om In de portiek staan, dan kunt gij mijn mees ais ecn offer te vallen, zou nu geslacht wor- 'cir""; n'e' ibissen." r!cn. Van nl'e kanten trokken de Joi' v-IjSanpho h'eef vol ongeduld in de pnrtipk rip Heilige Stad en er verzamelde zich daar j-g,. «taan wachten, en tenvijl zij daar stond, ecn ontzettend groote menigte. Pilatus cn I ^|rok de vergulde drnnekoets van de schoone Claudia, zijn gemalin, waren volgens ge- perodias voorliij, begeleid door al de nracht woonte uit hun paleis te Cnesarea naar Je- Jan herauten, ruiters en fraai gekleede rnza'em gpkomeu nm het Pnaschfeest hij te - Blavcn. I wonen. Het wns veel geschikter, dal de land Sappho vergat hij den aanblik daarvan, voogd bij die gelegenheden in persoon ann- Iavonu m< I Hij was Euphrc h j kom. Zij zat gaarne aan een goed maal eenige ('er hestp koks uit Rome waren voor hear dienst naar hier gezonden. Pilatus zeide zelf. dat Cipsar het niet be ter kon hebben dan hij het lind hij de maal tijden door zijn echtgenoote aangerecht. De slaven waren bezig om in het naaste ver trek, dat slechts door half opengeslagen gor dijnen van het hare gescheiden was. den maaltijd gereed te maken, toen Pilatus j Eunhrosvr houtig binnen trad. j „Ik kan manr pen paar minuten blijven om je even goeden nacht te wenschen. mijn i koningin," zeide hij, „en om mijn veront verbreken beloften nijn lip- haar pleegkmd, den centinon en M«c«»; wozig was dan dat hij zich liet vertegen Pilatus, pas vanmorgen hebt gij mij nog!door die geestdrijvers volgen» hun hijgeloo- den. Punlius!" Zu sLwde^ naar de pracht.ge J'«weelen en «-ord.gen, gedeeltelijk als een ccrl.icdbcloon verteld, dat gij in doodelijke vijandschap v!ge voorschriften g. d wordt. Jeruzalem „Laat .k je liever ecn geschenk geven of de brocaatzijde van het kleed van Herodias cn ook om den vrede in de drukke stad te me hem leeft" is nu overstmomd .el vreemdelingen en een veivock toestaan." fr^k^n^ hnnr in^mk" toert ecu h<,'Pen l>cwaren- «^-t was ook waar, maar nu zijn wij ver- wij durven niet al te streng tegen hen op- .Dn ncnlmd neem Ik aan." telde zij De stoet trok langs haar en trok toert ecu Euphrosyne was gedurende deze week zoen d. liet was zeker het noodlot of de wil'treden." '„schenk mij bet leien van denV^rvien «vet zijstraat m. Bekoord dooi den aanblik van zonderling bewogen en verstoord geweer,t cn der goden, dat Herodos gelegenlieid bad om 1 „Zij schijnen het ecn of ander slachtoffer Ire'or .lie nu voor ie gesteld wordt r-lf. ,1 .t srhjon. R.ng Sappho dien «n ,.p de., avond v6ór wat wij nu Celen Vr i- i n- n,Ij op te wU«n. rl,.t het een ,lvvanSl,cid 1 nw l,ït '"Zs v.n Ln Z^,,rl°Zr el zot, h a achterna. Zij verdwaalde tn ecn reeks van dag noemen, was zij gedrukter en neerslach- voor ons Is om in vijandschap tegenover sleuren, wie is dat Pontius'»" it -V ma nauwe straten en steegjes en pas drie uur tig;er dan ooit jelkandei te staan, terwijl onze belnnycn „Dat kan ik niet zeggen" antwoordde hij Ja, de eerste I-olftMri^nnte?è)hTewftnï ril hoorde Vdnt 'bd Snpi),?°*zc|(,e z,ij' "ik wo"' Ja,J er I !?ch '!ezftlff|e rijn. Gaat gij mede. Claudia? jop onverschilligen loon, „zeker ccn overtre- e fs nl was bet ,|P woeste Rarabbns dlr ccnturinn teiecht, waar zij hoorde, dat bf sterker op had nangedrengen om te Caesa-i I-Icrodins geeft ook ccn maaltijd aan eenige dor van hun wet. iemand, die een stok op weerloozen blinden man beeft dnndeerin- cn zijn dienaar hun rekeningen betaald h..:l ,-Ca achter te mogen blijven. Het schijnt mij edele Romeinsche cn Joodsche vrouwen, er. den snl-bat beeft opgeraapt en daar mis gen en den zuigeling doodgestoken in dn x---r erzoebt om terstond naar Kaper- avond met haar den maaltijd zou gebruiken. steld. Zij gedraagt zich als een l.aetnere en mij niët mee- Het goaTmij nlet mT' i„ -ij|g harte wel-1 van die soort vrouwen heb ik te Athene ge- j „Gaat het je niet aan?" riep Euphrosvne, noeg gezien. Buitendien ben ik vanavond hoor zij roe» en: ..kruist hem!" AMeen' de lusteloos en onwel en voel mij ongeschikt Romeinsche landvoogd kan toch tocstcm- "m uit te gaan, ofsciioon ik ook niet be-jming geven tot die vieeseliike straf, die al parud ziek b<?n." I leen hij u. Romeinen. In zwang is. Pilatus!" ^ooals gtj wilt,* antwoordde de land- j De landvoogd keek verstoord hij dit ver hoogd. die hij zichzelf dacht, dat zijn vrouw i wijt. maar toen hij zag. dat zijn vrouw z-ic.h dagelijks schooner werd. „Ik zou veel liever;van zijn toorn niets aantrok, veranderde hij' uw gezelschap hier blijven, dan den j van onderwerp. 'nnd, doorbrengen bij Augustus." j „Ik moet je nu verinten, mijn dierbare de minste notitie I koningin, ik scheur mij van je af." zeide hij. van die toespraak. Zii stond in een luisteren-1 Hij kwam dichter naar baar toe om haar de houding bij het raam, dat zij geopend i te omhelzen, maar zij trok zich terug en Izeide op koelen toon: „Luister eens! Kom gu eens hier." riep zij „Ik hecht meer ann daden dan aan woor- ongedutdip. „wet heteckent dat tumult op den, Pontius! Houd Je beloften, die je .nij str-t. Pontins?" doe» en kus mii andere liever niet" „Hoe kan ik dat weten? vroeg Pilatus op .Ben Je nog die zaak van dien ellcndipen half vererhtehiken toon. „Er is voortdurend slaaf niet vergeten. Claudia?" riep hij op drukte cn tumult on de straten, zoowel des verwijtenden toon, „wat kan ik doen om nachts als overdoe: hij dat luidruchtige volk dot uit je geheugen te wissrhen?" K,. „„1 „Voortaan een eens gegeven belofte hou- srhnldiringen aen te h'eden. dat ik niet aan uw maaltijd k^n aanzitten, want ik heli ko ning Herodos be'oofd om bij den zijnen te genwoordig te ziin hedenavond, dat kan ik onmoT'h'k weigeren." „Met TTernr'es aan te zitten? Hebt gij dat beloofd?" riep Euphrosyne verrast, „maar, en vooral bij gelegenheid van een feest dat I Pilatus werd meegeslcent door de diepe intensiteit van twar woorden Hij dacht, .lat bet orakel van Delphi met n:et meer bezie 'ing 7.011 hebben eesnroken en met haar hjHt.storhteliiken iiver was iets diep gods ..Uw verzoek i<= toegestaan, mijn benunde chtgenoote." 7ei''e hij nn een heesrhen fluis tertoon. want hij wns z»in enn-ioenine nau- «ei"ks mee sier. ..ik 70I r-PnnHe schmken aan den eerefen m's^-diger. voor mij ^este'd nrdt T);».-,**! ZWCO- II P-1 d„. ren rod hl| r-oenr en on m»n per o)s p-v mc'n. el b»i o^n vn|Tt of e«n bcfielaar, ik zal hem de vrijheid schenken fWordt verrolqd.)

Historische Kranten, Erfgoed Leiden en Omstreken

Nieuwe Leidsche Courant | 1929 | | pagina 9