llinuur £riterfjc (frurnut Dagelijks verschijnend Nieuwsblad voor Leiden en Omstreken EERSTE BLAD. Uit de Pers. BINNENLAND. Leger en Vloot. ABONNEMENT: Per kwartaal 3.23 (Beschikkingskosten 0.15). Voor het Buitenland bij YVeke- iijksche zending 6.— Bij dageiiijksche zending a 7.— Allies bij vooruitbetaling. Losse nummers 5 cent met Zondagsblad 7Vfe cent Zondagsblad niet afzonderlijk verkrijg baar. No 2645 Bureau: Hooigracht 35 Telefoon 2778 Aangesloten op het streeknet Lisse. Postbox 20 Postgiro 58936. ADVERTENTIE N: Van 1 tot 5 regels Ingcz. Mededeelingen van 1—5 regels 2.30 DONDERDAG 17 JANUARI 1929 Bij contract belangrijke korting. Voor het bevragen aan het bureau wordt berekend 0.10 9e Jaargang. Dit nummer bestaat uit DitlE bladen «119 «127 H 116« LEUZE ZONDER INHOUD. 7« 1% - 1 9 3« - 6-rt 96# 7H y« - 9H19«* 500-1200 B 9414 yi« De inhoudlooze leuze der eenzijdige ontwapening, welke bij de komende verkiezingen de krachtigste hefboom voor de roode democraten moet zijn, is om die redenen een breeder bespre king waard dan anders het geval zou zijn. Reeds vestigden wij de aandacht op wat thans bü de Duitsche sociaal democraten aan de orde is en het Is dus ook de moeite waard na te gaan, wat de Hollandsche sociaal-democraten van de houding hunner Duitsche par- tygenooten. zeggen. De ingewijden weten dat wel van te Voren. In alle dergelijke gevallen wordt on veranderlijk dezelfde taktiek gevolgd. Er kan in een andere partij geen veter van een schoen losraken of de goode pers schrijft lange artikeien over het lompenkleed, waarin de poli tieke tegenstanders voor schandaal over de straat gaan. Wanneer men echter ook maar met een vinger wijst naar de nationale en internationale verscheurdheid van de S.D.A.P., dan wordt in de roode >e-s een stroom van laatdunkende hoovaardij over de peuterige burgerlijke inktkoelies losgelaten, die het in hun overmoed durven wagen om de S.D.A.P. „aan te blaffen". Dan zijn het speciaal de heeren de Roode en Kleerekoper (zij schijnen het op prijs te stellen niet in de anonymi- teit der collectieve redactie verborgen te blijven) die op virtuose wijze met kleineerende minachting over anderen Schrijven. Nu is, voorzoover wij weten, geen enkele redactie met zoo hinderlijke ke tenen gebonden aan een partijbestuur ©ls juist de roode journalisten, maar het komt meer voor, dat slaven het air van. vrijbuiters aannemen, juist om daardoor hun gebondenheid te camöu- fleeren. Dit alles bekend zijnde, was van den heer de Roode een artikel te verwach ten ter verdediging van de houding der Duitsche sociaal-democraten, die met het Duitsche partij-orgaan „Vor- warts" van meening zijn, dat „absolute weerloosheid een volk geen waarborg schenkt om niet iri den oorlog meege sleept te worden". Indertijd met den kruiserbouw ge schiedde hetzelfde: 't was wel jammer, maar het kon niet anders en sociaal democraten zijn nu eenmaal menschen met een groot verantwoordelijkheids gevoel. Bij anderen behoeft men zoo Iets niet te veronderstellen. En dus scheldt de Roode op allen, die de caprioles der Nederlandsche S.D.A.P. niet kunnen bijhouden. In zijn „Buitenlandsch Overzicht" ln ,JIet Volk" doet hij dat aldus: „Dan komt de paragraaf, waarop onze tegonstanders al zitten te zuigen als op een zoete, dikke domineesklont. Zij aan vaardt de Iandverdediging, niet als een beginsel, afgeleid uit eenige theorie, maar als een praktische noodzakelijkheid. AJs veiligheidsmaatregel tegen imperialisti sche en fascistischè staten". In een artikel onder het af- en eigenlijk mis-leidende hoofd „Een Kluif", schrijft hij „Onze verkiezingscampagne zal dus worden opgeluisterd door de angstmeierij van liberale en natuurlijk ook van cle- ricale agitatoren, die werken met het spook van den oorlog Zelfs de onnoozelste en meest-een- *i)dig gevormde „Volk'Mezer zal zeg gen: „Ondanks dezen uitval naar onze tegenstanders begrijp ik nog niet, dat hier ieder, die op verdediging des lands bedacht is, voor militairist gescholden wordt, en dat het in Duitschland net andersom is." Hij zal het zelfs niet begrijpen, als hij Verder leest, dat er zooveel „arglisti- gen" zijn, „die nooit willen begrijpen Wat niet past in hun kraam." Zouden daarmee de roode leiders be doeld worden, die een zaak vervloeken of zegenen, al naar gelang het in of buiten Nederland gebeurt? De leuke redacteur, die een kolom aan deze aangelegenheid wijdt en in tien van de twaalf mooten niets anders doet dan op tegenstanders schelden en Schimpen, denkt echter bij zich zelf: ziezoo, mijn lezers zijn thans in de de stemming; nu nog een enkel zinnetje over de zaak zelf. En van de kwestie, waar het om gaat (want wat kan het hem in zijn souve- reine minachting schelen, hoe de onbe duidende burgérlijke pers over de zaak schrijft?) maakt hy zich dan met deze twee alinea's af: „Landsverdediging is voor Nederland een dwaasheid. En een dure dwaasheid. Zij kost ons honderd millioen per jaar. Konden wij daarmc-.j de zekerheid koopen, dat wij ons buiten eiken oorlog konden houden, dan zou er met ons zijn te praten. Maar met de kleine landen is het zoo ge steld wapening waarborgt d veiligheid niet. Dit is het verschil tusschen de groote landen en de kleine. Van een land als Duitschland kan men niet zeggen, dat wapening er tot niets nut is. Voor Neder land brengt zij alleen maar gevaar mee. Hoe meer de oorlogstechniek zich ontwik kelt, hoe dwazer het voor kleine landen wordt, hun veiligheid te zoeken in wape ning." We durven niét te veronderstellen, dat de roode lezers over deze „verdedi ging" verder nadenken. Als ze dat doen, loopen ze uit de party. Maar anderen vragen onmiddellijk of de stelligheid van het beweren wel iu overeenstemming is met de kracht der argumenten. „Groote landen moeten zich wel weer baar houden of maken, zoolang de in ternationale ontwapening er nog niet is; doch kleine landen trekken met nun zwakke weermacht juist den oorlog aan." Dat is dus de sociaal-democratische leer over de landsverdediging. Hm ja, tenminste voor vandaag. Waar de vlottende beschouwing morgen zal zijn, valt niet te zeggen. Als de Belgische sociaal-democraten b.v. het Duitsche voorbeeld volgen Wat grootte, ligging en grenzen betreft, lijkt België toch veel op Nederland Het antwoord ligt al klaar. De Belgi sche genossen lijden nog steeas aan oor logspsychose; hun oordeel is ietwat be neveld; nu reeds tien jaar lang en dat zal nog wel wat duren. Maar Noorwegen, Zweden, Denemar ken en Zwitserland, dat zijn de voor ons land navolgingswaardige voorbeelden. Is dat waar? Wat begrenzing en ligging betreft, zijn deze kleine staten slecht met Ne derland te vergelyken. Dat is tydens den wereldoorlog wel gebleken. Doch daarbij moet dan vooral niet vergeten worden, dat de stemming ..or sociaal-democraten in deze landen de eenzydige ontwapening niet gunstig is. Ja, verwacht mag worden, dat met name in Zwitserland de Duitsche resolutie by vele socialisten instemming zal vinden. En wat blyft er dan over van de stoute bewering: groote landen kunnen niet eenzijdig ontwapenen; kleine lan den mogen en moeten het doen? *t* DRAMA AAN DE KUST. Langzamerhand groeide bij 't binnenko men der berichten de angstige twijfel tot bange zekerheid, dat zich voor onze kust op nieuw een vreeselijk drama heeft afgespeeld. Acht dappere mannen, zonder pretentie, geen mannen van het groote woord doch van de grootsche daad, eenvoud igen van hart, zooals ware helden zijn, ze grepen, voor de zooveelste maal met vaste hand het red- dingsmateriaal en waagden zich in de ko kende zee. Sneeuwjacht- belemmerde het uitzicht, Imoge rollers en verraderlijke grondzeecn be laagden het ranke vaartuig; doch hun oog tuurde naar de stip, welke het „schip in nood" aanduidde; en derwaarts koersten zij met gretig verlangen om der zee haar buit te ontrooven. En toen gebeurde het verschrikkelijke; plotseling; onder de oogen der angstige be manning, die op redding wachtte; en van de vrienden en familie, die de helden in stille spanning nastaarden. Precies als zeven jaar geleden met de President van Heel De reddingsboot werd door de branding gegrepen, omgekeerd en leeggeschud. Hoe het drama verder verliep, we weten het niet met zekerheid. De sneeuwjucht wierp er een sluier overheen. Maar de acht dapperen keeren niet tot de hunnen terug: acht vrouwen werden wedu wen en zeven en dertig kinderen vaderloos. En weer stijgt uit onze ontroerde harten het bange waarom op. Neen, het is niet de bewogen zee; bet is niet het domme, ongevoelige noodlot, dat deze nieuwe ramp bracht; zulke drama's treffen ons volk en de nabestaanden mei bij geval; maar het is zoo zwaar om het niet nllccn te belijden, maar ook te beleven, dat Gods hand in dit alles is. Waarom? We mogen deze vraag niet stel len. Op ons rust slechts de plicht om te treu ren met de treurenden; om te wijzen op Hem, Die wonden slaat, doch Die ook heelt: om te troosten zooveel het kan, nwt het woord en als het moet ook met de daad, door leniging van maatschappelijken nood; om te zorgen, dat de helden, die het werk van deze gevallen strijders straks weer overnemen, reddingsmateriaal te hunner be schikking hebben, dat de grootst mogelijke veiligheid biedt Wij brengen een eerbiedigen groet aan de nagedachtenis dezer helden ter zee, heiden in duisteren nacht en striemende stormvla gen; die het woord van den Heiland in prac- tijk brengen: Niemand heeft grooter liefde, dan die zijn leven stelt voor zijn vrienden. Zij Gód de treurende nabestaanden tot troost en sterkte in dezen zwaren levens- DE DUITSCHE RESOLUTIE. De onafhankelijkheid der kleine staten. „Ook in kleine, in den oorlog neu traal gebleven landen wordt de nationale ontwapeningseisch bij het oude feest opge borgen", schrijft „De Tijd" naar aanleiding van de hopelooze poging, welke de heer De Roode deed om de resolutie der Duitsche sociaal democraten, waarin tegen eenzij dige ontwapening stelling genomen wordt, aannemelijk te maken. En dan vervolgt het blad: De heer De Roode moet zijn licht maar eens opsteken bij de jongere socialisten in de Scandinavische landen, Denemar ken, Noorwegen en Zweden. Hij zal daar een ander geluid vernemen dan in de otficieele partij-organen tot uiting komt. En in Zwitserland zijn de sociaal-demo «.•raten hard op weg, om de nationale ver dediging te maken tot een punt van het socialistisch partijprogram Wip. de toestanden m Zwitserland van nabij kent, behoeft zich hierover niet te verwonderen. De Helvetische republiek heeft 'n vrfi gruot aantal Italiaansch-sprekende Inwo ners. Zij genieten, dank zij de historiscn gegroeide decentralisatie, de grootst mo gelijke vrijheid, en zijn dan ook aan hun Zwitscrsche vaderland met har» en ziej gehecht. Maar de laatste jaren is de faff cistische propaganda in Zwitserland bin tien gedrongen. Zij vindt in de kantons, waar de bevolking Italiaansch spreekt, een ontvankelijken voedingsbodem. Die propaganda wordt van Italië uit gefinancieerd, natuurlijk niet officieel. Ita liaansch sprekend Zwitserland wordt fa*» cistisch georganiseerd, en het is niet on mogelijk, dat de veiligheid en de onaf hankelijkheid van de Zwitscrsche feda ratie op den duur door een Italiaansch fascistische irredenta wordt bedreigd. Het laat zich hegrijpen, dat de Zwitser sene sociaal-democraten er niets voor voe len onder de plak van Mussolini te ko men. Zij eischen nu, dat Zwitserland zich te weer stelt, zich wapent om eventueel het fascistisch gevaar jnet geweld te keeren. Zij zeggen niet als de heer De Roöder ..landsverdediging is voor Zwitserland een dwaasheid. Zij kost millioenen per iaar cn zij waarborgt dp veiligheid niet" Maar zij zeggen wèl: „wij -willen vrij le ven en onze vrijheid desnoods ten koste van ons geld en ons bloed tegen vreemde indringers beschermen en handhaven". Zwitserland is ook een klein land. Even als het onze. En nu is het wel waar, dat kleine landen beschikken over een be perkt»» macht Maar ook hier geldt dat vele kleintjes één groot geheel kunnen maken. Waarom zouden de hiervoren genopm- de kleine staten geen voeling houden met elkaar, om in het internationale leven samen te werken en hun recht op een onafhankelijk volksbestaan gezamenlijk te verdedigen? Waarom zouden zij te Genéve in den Volkenbond en overal waar de gelegen heid zich voordoet, niet hand in hand gaan, om te voorkomen, dat de kleine mogendheden door de groote onder den voet worden geloopon' Om zich in 't Oosten te weer te stellen tegen mogelijke oorlogsplannen van de Sovjet-Republiek cn in het Zuiden tegen imperialistische neiging van een opdrin gend fascisme? De democratie in Europa heeft een an dere taak dan het weerloos maken der kleine, democratisch geregeerde Staten, om ze over te leveren aan den machts wellust van de groote mogendheden De onafhankelijkheid der kleine Staten is thans het eenige holwerk der ware de mocratie. Die onafhankelijkheid verdedi gen, alléén als het moet, gezamenlijk als het kan. mot vreedzame middelen zoo lang het gaat, met een gewapende macht als de nood aan den man komt, dit is een taak, waarvan óók de nationaal- en inter nationaal georganiseerde soriaal-democra- tie haar deel met geestdrift kan ver vullen". De bewering, dat groote Staten een eerma mogen handhaven en kleine Staten moeten ontwapenen, is geen argu ment Het is een verouderd standpunt oud roest OFFICIEELE BERICHTEN. BELASTINGEN. Bij beschikking van den minister van Fi nanciën is de ontvanger der registratie en domeinen W. van der Linde verplaatst van het kantoor Rooseudaal naar het kantoor 's-Hertogenbosch. WEGENBELASTING. Bewijzen van vrijstelling. De minister van Financiën heeft bepaald, dat aan houders vau motorrijtuigen, die in gevolge het K. B. van 21 December 192S op vrijstelling van wegenbelasting aanspraak hebben, een kpstelooze belastingkaart we genbelasting no. 14 of no 15 wordt uitgereikt door den ontvanger te wiens kantore het tormulfer van aangifte wordt ingeleverd. GENEESKUNDIGE DIENST. De gcneraal-majoor, inspecteur van den Militair Geneeskundigen Dienst, P«. N. Schrijver, die 1 Mei met pensioen <len dienst verlaat, zal worden opgevolgd door den chef van het Militaire Hospitaal, te 's-Grnvenhage. dirigeerend officier van ge zondheid le klasse kol. Dr. J. C Diehl Do heer Diehl geniet om zijn bekwaam heid cn uitnemende karaktereigenschappen, zoowel in als buiten het leger, de grootste achting. - WEGENBELASTING. Gemeld wordt: Daar het gebleken is, dat de douanen aan de verschillende posten der Nederlandsch- Bolgische grens nog niet op de hoogte van het Koninklijk besluit waren, waarbij in gaande 1 Januari 1929 vrijstelling van we gensbelasting en taxe de séjour verleend werd op basis van wederkeerigheid, heeft het bestuur der Ned. Automobiel Club een schrijven gerient aan den Minister van Fi nanciën te 's-Gravenhage en tegelijkertijd aan den President le la Commission de Cir culation Generale de Douanes du Royal Automobile Club de Belgique te Brussel." In dit schrijven wordt er de aandacht op gevestigd, dat niettegenstaande de afkondi ging in het Staatsblad, waarhij dit Konink lijk besluit op 1 Januari werd verklaard in werking te zijn getreden, nog steeds de be treffende ontvangst betaling der taxe de séjour van Nederlandsche en wegenbelas ting van Belgische automobilisten vorderen Afgezien van liet feit. dat deze belasting thans, dus niet meer gevorderd mag wor den, geeft het invullen en nazien der for mulieren veel noodelooze stagnatie voor 't verkeer. Het bestuur der Automobiel Club ver zoekt daarom den betreffende» regeeri n ten spoedigste de noodige instructies te ge ven aan alle Nederlandsch-Belgische grens posten, opdat het automobiel verkeer niet langer onnoodig oponthoud ondervindt Ook met het oog óp de spoedig plaats hebbende RoUaye-aiitoniobilie de Monaco, waarbij vele deelnemers hun route over Nederland-Bel giê nemen, zou het in dit verband wensche- l'jk zijn, dat deze automobilisten geen noo- ücioo6 oponthoud ondervinden bij dezen in ternationalen sterriL en LIBERALEN EN SOCIALISTEN. ZUIDERZEEVISSCHERSBELANGEN, HET VRIJWILLIGE OFFER. De heer Ir. C Wolterbeek heeft gemeend nog eens een pleidooi ten beste te moeten geven voor een samenwerking tusschen so cialisten en liberalen. Hij voorzag zijn bij fhieme en Co. te Zutphen verschenen ge schrift zelfs van den ondertitel: Perspectie ven voor toekomstige samenwerking op b e ginselvasten grondslag. Zijn opinie vat de schrijver ten slotte sa men in de volgende conclusie: „Aan den socialist wil ik ten slotte vra gen: overdenk dit alles kalm en rustig, eer ge antwoordt. Bedenk, dat ik met mijn ge voel naast u sta, dat ik alleen maar geen vrede kan hebben mot uw begrippen en uw strijdleuzen. Ik zou echter gaarne met u samen gaan, omdat ik voel, dat wij in den grond hetzelfde willen: de menschheid die nen op den weg der vooruitgang. Ik vraag u niet om uw partij te verlooche nen. Wat ik u vraag is slechts dit: be reidt den weg voor, die in uw partij zal moeten worden afgelegd, eer ge de u van liberale zijde aangeboden hand zal kunnen aanvaarden. Aan. den niet-socialist, die met mij wil streven naar de verwerkelijking van de ut het bovenstaande aangeduide idealen wil ik vragen: gelooft ge niet, dat ge daartue het meeste zult kunnen bijdragen in hel vrije verband van de groote, herlevende liberale staatspartij? De eerste schreue op den aangegeven weg zal zijn eezot, als de liberalen uit de stem bus van 1929 met flinke winst te voor schijn komen!" Nu weet men hel. Maar de heer Wolterbeek moge een knap ingenieur zijn. hij toont zich daarbii een slecht politicus. Men moet wei een groot utopist zijn en rondwandelen als een kind in de politiek, oin ook maar een oogenblik in ernst te kunnen denken aan een werkelijkheid, waarin op beginselvasten!I) grondslag voor des schrijvers perspectieven eenige plaats zon kunnen zijn. De heer Wolterbeek zal dan ook de nieu we leider van den Vrijheidsbond wel niet kunnen zijn, al laat hij de vlag van zijn hu manisme breed uitwaaien en spreekt in al'e „nederigheid" van de onwaarachtigheid ook van de rechtschen, die van dogmatische grondheginselen uitgaan, omdat zij aan de Heilige Schrift waarde toekennen ook voor het publieke leven. DE DROOGLEGGING. Is hun vrees gerechtvaardigd? BET BELANG VAN ORGANISATIE. Het is onze gewoonte en we zullen daarbij moeten volharden, om van Radio redevoeringen alleen bij hooge uitzondering gewag te maken. Die zeldzame afwijking van den regel lijkt ons ook thans geoorloofd, omdat naar ons inzien de belangen der Zuiderzeevis- schers, die door de droogmaking werkloos worden, door de Regeering tot heden niet voldoende zijn behartigd. Het pogen om daarop in wijden kring en ook onder niet-luistervinkcn de aandacht te vestigen, willen we gaarne steunen. Gisteravond hebben door de radio via Huizen de Zuiderzeevisschers hun belangen kunnen hooren bepleiten. De heer J. van der Steen, voorzitter van den Chr. Zee- liedenbond, behandelde de vraag: Heeft de Chr. vakbeweging beteekenis voor de Zuiderzeevisschers in verband met het droogleggingsvraagstnk? Na er op gewezen te hebben, dat bij de Zuiderzeevisschers het bedrijf van vader op zoon een zaak van het gezin was, consta teerde Spr., dat straks voor velen de vraag zal rijzen: Wat nu? Zij worden broodeloos. De visschers waren veelal ongeorganiseerd, en trokken mitsdien niet de publieke be langstelling;. genoten al heel weinig mee leven. Hoe kan voor deze menschen, die voor SO van Chr. levensovertuiging zijn. iets gedaan worden? Allereerst door organisatie in den Chr. Zecliedenbond, opdat men ge zamenlijk vrage om recht. De Huizer vis schers gaven in dezen het goede voorbeeld. Spr. wijst er op, dat men zijn eigen be langen en beuzelingen op zij moet zetten en zich sterk makpn in de Chr. vakbeweging W a t moet er voor deze menschen ge daan worden? is de tweede vraag. De Regcering moet gedane beloften inlossen; vergoeding moet gegeven worden voor waar de vermindering van netten en schepen; vnor ouden, die zich niet in anderen werk kring zullen aanpassen, moet gezorgd wor den. Bij openvallende functies lette men vooral bij de Zuiderzeewerkenon de menschen, die broodeloos zijn of zullen worden. Op deze wijze zou er veel nood gelenigd kunnen worden. Spr. hoopt, dat de Regeerjng bij "t groot sche werk der drooglegging niet de nijvere bevolking in armoede ral storten; en tevens dat het nie». dc-n vissrhers verweten kan worden, dat ze door eigen schuld (nl. donr builen de organisatie te blijven) zich heb ben beroofd van. dé vruchten der Chr. vak beweging. Rede H. J. Staalman. De heer H. J. Staalman, van Huizen, he antwoordde de vraag, of de vrees van de vissrhers van niet voldoende geholpen te worden, gerechtvaardigd is. in pertinent be vestigenden zin. Hij ging in den breede na hoe de vis srhers telkens door de Regeering teleurge steld werden: hoe weinig de hulp hetep kent; hoe zelden een visseher in een hem nassende betrekking wordt henoemd; en hoe weinig invloed de belanghebbenden op den gang van zaken hebhnn. Daarom kwam hij tot de conclusie: dat de zorg van de Regeering niet bevre digt; dat als men andere wettelijke hennüngen maakt, men ze ter uitvoering zal hebben op te dragen aan een andere saamgestclde commissie; dat men verstandig zou doen om de vis- schers-orgenisaties hij de zaak te betrek ken en dit alles om waar te maken wat Minister Lelv zei, toon men hem wees on de belangen der visschers: aan dit groo te werk mag geen smetje kleven. GEMEENTE-SECR. HOOGEVEEN. 25-JARIG AMBTSJUBILEUM. De heer W. Koelman, herdenkt 21 Jan. 1929 zijn 25-jarig ambtsjubileum als Ge meentesecretaris van Hoogcveen. Voor dien was de heer Koelman werk zaam te '3 Graveland, Beverwijk en Go- rinchem. Bij raadsbesluit van V Nov. 1903 werd hij alhier benoemd en trad in functie 21 Jan. 1904. De heer Koelman Is tevens voorzitter van de Bouwverceniging Hoogcveen en van de Huishoud- en Industrieschool. OPLEIDING KRAAMVERPLEGING. ERKENDE INRICHTINGEN. De Minister van Arbeid heeft o.a. bepaald, dat als opleidingsinrichtingen voor het \er krijgen van de aanteekening voor kraam verpleging, bedoeld in bovenbedoeld K. B kunnen worden aangewezen: a. Kraaminrichtingen of kraamafdcelingen van erkende algemeene ziekenhuizen waar een verloskundige afdecling regelmatig in gebruik is. b. Erkende algemeene ziekenhuizen, waar de leiding der verpleging der verloskundige patiënten in handen is van den geneesnecr of van de vroedvrouw, die tevens den »hoo retischen cursus uan de leerling kraam v-r pleegsters geeft en waarin het aantal ver levsingen ten minste 20 in een tijdsverloop van t-n hoogste 2 jaar bedraagL Van de voorwaarde gesteld onder b kan worden afgeweken in bijzondere gevallen 'er beoordeeling van den Minister. Het examen wordt afgenomen en het be wijsstuk uitgereikt door een commissie, sa mengesteld uit minstens twee deskundigen aan de opleiding in de inrichting verbonden en één deskundige, door den Minister van Arhcid aan te wijzen. De examens worden ten hoogste vier maal per jaar afgenomen met een tusschenruimte van 3 maanden. Het onderwijs aan de erkende opleidings inrichting omvat een theoretische en een practische opleiding. Voor de theoretische opleiding wordt ge eischt het volgen van den volledigcn uur sus in kraamverpleging. Afwijzing wegens onvoldoend examen ge schiedt voor een half jaar. SALEM TE ERMELO. OPENING VAN HET NIEUWE GEBOUW. In de eerste week van Februari zal het vergroote ziekenhuis Salem te Ermelo van de Vereeniging van Gereformeerde Zieken verpleging in Nederland worden geopend. Onder de vele autoriteiten, die bij de plech tige opening aanwezig hopen te zijn, U ook Minister Slotem&ker de Bruint-, AAN DE ONVERZADIGBARE ZEE. De zee ik heb haar lief. Hetzij haar golven bruisen en steigeren, m dan weer met klaterend geraas voort te springen als voerden ze een zege-dans uit; hetzij in stillen zomeravond ze zich effen uitstrekt als een gepolijste spiegel, waarover tillioenen microben een geheimzinnig schijn sel werpen; altijd verlang ik naar haar kalmeerend gezang en naar de streeling van haar op beurende ademtocht Maar ach, hoe wreed kan de zee zijn, al» ze in verbolgenheid den ongelijken strijd begon met de schepelingen, die als verweer middel niets hebben dan een wankele ooot; in waarheid en werkelijkheid, vergeleken met de onafzienbare en allesverslindende watermassa, niets anders dan de oude, ver sleten beeldspraak zegt: een notedop. GisteravondEen grijze nevel van fijne kleffe sneeuw joeg in dichte wolken over strand en zee. Een kleed als van witte wol, lag onberispe lijk regelmatig uitgespreid over de aarde. Bij den vorigen avond vergeleken was de zee kalm en vriendelijk; alleen een nevel van somberheid hing boven het wijde wa tervlak: beeld van den droeven dag. Een verdvVaald sterntje liet met pieperig® stemgeluidjes zijn angstgerocp hooivn in da grauwe sneeuwwolken: beeld van den droe ven dag. Wat uw hand vindt om te doen, doe dat met alle macht; schreef ik gisteren. De mannen, die o zoo weinig praten, maar o zoo veel doen, zooveel werk van groote opofferende liefde; zij hoorden de noodsei nen; hun hart ging open en hun hand greep het roer van de reddingsboot. Zou de tocht even zwaar, even hachelijk zijn als in het laatste stormweer? Wij. op ons bureau, meer landwaarts en verwijderd van het gewoel der kokend® golven, hadden des morgens wel iets ge merkt van den sneeuwstorm, maar zóó erg was het toch nfet? En ondertusschen streden achtdapperen met de woeste elementen, de oogen verdon kerd door de sneeyvvjacht en de handen v cr- kleumd van do kou, om een vreemde be manning van een schip in nood hulp te verleenen. Straks, daar keerde een dwarse golf of een grimmige grondzee de reddingsboot om. .ïe kiel kwam boven en nu worstelden acht drenkelingen om het eigen leven te redden- Te vergeefs. Zij hadden, hcwust of onbe wust, omdat ze „zoo vanzelf' in de reddings boot springen, liet vrijwillige orfer, het groot ste, dat een inensch kan brengen, aangebo den, en het werd genomen. Acht menschen levens verloren; acht gezin nen in den diepsten rouw. De zee heeft haar offers weer gevraagd »n weer genomen. En haar kalmte Is teruggekeerd. D® golven gaan weer als gisteren en eergisteren den eeuwigen gang in eindelooze deining. Maar de rimpels in dc gebroken, nu vaderlooze gezinnen, blijven. Moge onze goede God troosten; en het Vaderland kenne zijn plicht als liet noodig is, om het leed te verzachten. ..SCHOEVERS" INSTITUTEN OP JAVA. A. A. SCHOEVERS NAAR INDIfi. Reeds herhaaldelijk is bij de „Schoevers'* Instituten in Den Haag en Amsterdam van verschillende zijden, doch vooral van Indi sche» kant, pi- op aangedrongen om één of meer Instituten in Indië te openen De directie heeft dit een tijd lang in over weging genomen en is nu eindelijk tot een besluit gekomen. De lieer a. a. Schoevers. directeur van deze Instituten, zal een bezoek aan Java brengen en in Maart a.s. met het s.s. „Tje- rimai" vertrekken. Het doel van deze reis is de hestudeering van de mogelijkheid om in Indië Instituten op te richten, vooral daar er, zooals wij reeds schreven, meer malen op opening aangedrongen is. Een eventueel besluit, waar «leze instel lingen zullen komen, is nog niet genomen, doch aanvragen of aanwijzingen van be langstellenden rullen gaarne in overweging worden genomen. Verder is het van zeer veel belang, dat de Stenotype, de Stenografeermachine, welke onlangs met zoo veel surres in Amsterdam, I.otterdam en Den Haag door den uitvinder, den heer Grandjean, gedemonslreerd is, cn reeds in Nederland in gebruik is, ook in In dië geïntroduceerd ral worden. De hoer Schoevers kreeg van de Cie^ Grandjean te Parijs volle vrijheid om in Indië agenten voor de Stenotype te zoeken tan te vvijren, zoodat. «laar het Insti- uitsluitend onderwijs-organis"tie is, ook do „service and sale" gelijktijdig geor ganiseerd is. Een en ander ral zeker dc belangstelling fan velen opwekken. Uit de Antirev. Partij. BERV. ANTIREVOLUTIONAIREN. Do Amsterdamsche antirevolutionairen, 'e,len van de Ned. Herv. Kerk. rijn voorne mens «vok ter plaatse te vergaderen om do vraag te bespreken om de eenheid der par tij te versterken. Oak hier denkt niemand "an afzonderlijke gmeneering. Een comité van voorherelding is reeds ge- armd en daarin hebben o. m. zitting ge nomen de heeren: J. van Attena W'zn P. Romgnnrs, Dr. M. van Haoften, Ds. J. H. f! Remme, en A. R. Roosje» (Z. Jnnsestrant Jv). waar sympathiebetuigingen gaarno wor den ingewacht. Land- en Tuinbouw. RECLAME IN DEN TUINBOUW. Het Groepsbestuur van veding ereenlgin- en in Nederland nl in Maart r k. voorstellen, m. voor de reclame in 1929 een bi:rirT~~ ran 1/20 pCt. van don omzet besch kbaar te stellen, Naar den omzet in 1928 wordt «lit bedrag g®I achat oo e«c halve tcq.

Historische Kranten, Erfgoed Leiden en Omstreken

Nieuwe Leidsche Courant | 1929 | | pagina 1