NIEUWE LEIDSCHE COURANT
Gods wondere leidingen.
Aangenomen, naar Apeldoorn:
G. J. Goede, te VÖorthuizen. Naar
Nieuwdorp (Z.): E. Beukema, te Nija-
wier.
CHR. GEREF. KERK.
Tweetal, te Sneek:. K. G. van
Smeden, te Kampen; en Joh. v. d.
Vegt, te Doesburg.
Ds. J. BÖRGER.
Ds. J. Borger te Gouda heeft Zon
dagochtend van den kansel officieel
aan de gemeente medegedeeld, dat hi}
met 1 October de Ned. Herv. Kerk
verlaat. „Niet omdat ik eenig conflict
heb met den Goudschen kerkeraad
zoo zeide Ds. Borger want dat is mij
de moeite niet waard. Ik ga weg, om
dat de Europeesch-Christelijke kerk
de waarheid miskent, en i'c hoop bui
ten de kerk gelegenheid te hebben de
prediking van het Evangelie voort te
zetten".
sterdam-Zuid zelf voorgaan in de pre
diking des Woords.
Dat Prof. Waterink mocht preeken
en Prof. Vollenhoven slechts preek-
lezen, vindt alzoo zijn oorzaak hierin,
dat eerstgenoemde zijn vroegere amb
telijke rechten bleef behouden omdat
hij aan een Theologische Faculteit
zijn arbeid voortzet, en dat laatstge
noemde die verloor, omdat hij geheel
buiten het Kerkelijk en theologisch
gebied kwam te staan.
PREEKLEZEN.
Ter jongste vergadering van de
classis Rotterdam der Geref. Gemeen
ten, voorgezeten door Ds. R. de Blois.
van Dirksland, werd, blijkens de
..Saambinder", bij de rondvraag nog
gewezen op „de noodzakelijkheid geen
preeken te lezen van vreemde schrij
vers. Laten onze Gemeenten zich hou
den aan de oude schrijvers" was het
parool.
AAN HET ZOEKLICHT.
Leiden, 31 Januari 1928.
Toevallig kwam mij in handen een
weggeworpen oproepbriefje voor een
huishoudelijke vergadering van den
Vrijheidsbond, afd. Leiden, op heden
avond half negen in een der zalen van
Hotel den Burcht.
Behalve enkele huishoudelijke aan
gelegenheden komt daar ook aan de
orde een: Inleiding van den heer J.
Baak over: „Organisatie van het
Openbaar Onderwijs te Leiden en wat
daaraan ontbreekt". Gedachten wisse
ling gewenscht, voegt het agendum
daaraan toe!
Dat zou ik denken! Ik zou zelfs zeg
gen gedachtenwisseling noodzak e-
ij k. Want als we naast elkaar stel
len de kosten van ons Openbaar On
derwijs en de kosten van het Bijzon
der Onderwijs dan blijkt het eerste
toch nog steeds ontzettend duur. Aan
van
DINSDAG 31 JAN. 1928
TWEEDE BLAD.
BINNENLAND.
NED. BOND VAN GEMEENTE
AMBTENAREN.
Zaterdagmiddag vergaderden te Rot
terdam de leden van de afdeeling
Zuid Holland van den Nederlanschen
Bond van Gemeente-ambtenaren, on
der presidium van Prof. Mr. G. A. van
Poelje te 's Gravenhage.
De opkomst was zoo groot, dat naar
een andere localiteit verhuisd moest
worden.
Bij den aanvang der vergadering
herdacht de voorzitter in treffende be
woordingen het overlijden van den
heer J. M. Bouscholte, ambtenaar van
den Burgerlijken stand van Rotterdam
die trouw bondslid was en veel deed
voor de wetenschappelijke vorming
der gemeente ambtenaren.
Voorts wenschte de voorzitter het
bestuurslid, den heer Tolk, geluk met
diens 40-jarig ambtsjubileum.
Door den secretaris der afdeeling,
den heer K. de Boer, secretaris te Har
dinxveld, werd hierna een uitvoerig
jaarverslag uitgebracht, waaruit bleek
dat het getal leden der afdeeling in
1927 weder toenam, dat twee cursus
sen ter opleiding voor het examen
gemeente-administratie in stand wer
den gehouden en dat het bestuur een
commissie benoemde van onderzoek
naar de rechtspositie van het secreta
rie-personeel, welke commissie in het
voorjaar van 1927 haar rapport aan
bood.
Voorts geeft het verslag een over
zicht van de in 1927 gevoerde acties.
Onder dankzegging aan den secre
taris werd het verslag voor kennisge
ving aangenomen.
De rekening 1926 werd, nadat daar
omtrent verslag was uitgebracht, door
de onderafdeeling „De Maasstreek"',
vastgesteld; eveneens werd vastge
steld de begrooting voor 1928.
Het rapport, inzake de rechtspositie
gaf tot enkele discussie aanleiding.
Het bestuur zal thans, na gepleegd
overleg, met de belanghebbenden en
met de onderafdeelingen, op de tot
standkoming eener gemeentelijke rege
ling aandringen.
Van bestuurszijde werd het rapport
toegelicht door den heer- v. d. Lelie,
van Leiden, voorzitter der commissie
van onderzoek.
Na afhandeling der agenda huldig
den de heeren Fonkert van Oud Beier
land, Kunnen van Dordrecht, van As
van Gouda en Klein, hoofdbestuurslid
van Den Haag, den scheidenden voor
zitter.
De sprekers brachten dank aan het
geen Prof. van Poelje in het belang
der afdeeling deed.
Door den heer Amesz van Rotter
dam werd Prof. van Poelje namens
verschillende leden een boekwerk aan
geboden.
Prof. van Poelje dankte de sprekers
en memoreerde hetgeen de bond voor
hem was en hetgeen hij in overleg met
anderen in verschillende bondsfunc-
ties mocht tot stand brengen.
TELEFONISCHE VERBINDING
NEDERLAND—AMERIKA.
Zooals men weet is gisteren aan de
met Amerika bestaande kabeltelegra-
fische een radio-telefonische verbin
ding tusschen Amerika en ons land
toegevoegd.
Voor de officiëele opening van de
zen dienst waren gistermiddag in het
gebouw van het Hoofdbestuur der Pos
terijen en Telegrafie verschillende per
sonen bijeengekomen.
Nadat de verbinding via Engeland
was tot stand gebracht, werd aller
eerst het woord gevoerd door den Mi
nister van Buitenlandsche Zaken, Jhr.
Mr. Beelaerts van Blokland, die zich
richtte tot den Amerikaanschen staats
secretaris, den heer Kellogg te Was
hington. 0
Deze rede werd door den heer Kel
logg beantwoord.
Na deze speeches hebben de heeren
FEUILLETON.
34) o—
,,'k Zou nou niet weer willen gap
pen en uit het offerbusje centen ha
len", fluisterde Pupple verlegen.
„Natuurlijk niet, nog al wiedes",
minachtte Torry, „wie doet dat nog,
als je dit betere kent".
„Toch aardig van meneer Bobby,
om ons zóó van straatslijpers tot fat
soenlijke jongens te maken", zei Pup
ple wijs, want dat had ie z'n Moeder
hooren zeggen.
„Hm- jazekernatuurlijk..
en ik meende nog wel, dat ie een ge
heime, smeris was", grinnikte Torry,
die altoos den meesten schik had
over wat hij noemde: z'n eigen stom
miteiten, „maar dit is ie nietwèl
detectivemooi baantjezou ik
ook wel willen wordenof al was
't maar helper".
„Dat 's erg gevaarlijk", verkondig
de Pupple, „ze kunnen je zóó dood
schieten of wurgen."
„Ja, of ophangen, of in 't water smij
ten, of den nek omdraaien of weet ik
watkunnen ze allemaal doen
maar daar ben je toch altoos zelf bij
nou jij weer!"
„Als je bij de politie wil, moet je
een hoop leeren", aarzelde Pupple,
Beelaerts en Kellogg nog eenige vrien
delijkheden met elkaar gewisseld.
Onmiddellijk na dit gesprek kwam
in Washington onze gezant aldaar,
Mr. van Royen, aan de telefoon, die in
het Nederlandsch het woord voerde
tot den directeur-generaal der Poste
rijen en Telegrafie, Ir. Damme,
De heer Damme maakte de Neder-
landsche administratie een compli
ment voor het feit, dat zij deze moder
ne verbinding heeft helpen in het le
ven roepen, terwijl hij dè verwachting
uitsprak, dat van deze nieuwe ver
binding een belangrijk gebruik zal
worden gemaakt.
In antwoord op deze toespraak zei-
de Ir. van Damme, dat het een vol
doening voor de P. T. T. was, dat de
ze verbinding kon worden toegevoegd
aan de reeds bestaande en dat hij
zich erkentelijk gevoelde jegens de En
gelsche en Amerikaansche collega's,
die door hun belangrijke prestaties
het in de eerste plaats hebben moge
lijk gemaakt, om de verbinding met
Amerika ook voor ons land te berei
ken.
Verder bedankte de heer Damme
den gezant voor de door dezen verleen
de medewerking aan de Nederland-
sche delegatie naar het te Washing
ton gehouden congres voor radio-tele-
grafie, waarbij hij nog den wensch uit
te. dat de nieuwe verbinding ook zal
mogen bijdragen tot een betere ge
dachtenwisseling tusschen delegaties
en de Regeering. (Dit laatste in ver
band met het feit, dat de telegrafische
gedachtenwisseling bij het laatste con
gres niet altijd even onberispelijk is
geweest.)
Ook na dit gesprek volgden van
weerszijden eenige persoonlijke vrien
delijkheden.
Vervolgens kwam de verbinding
met New York tot stand, waar thans
de bij onze regeering geaccrediteerde
gezant der Vereen, Staten, de heer
Tobin, vertoeft.
De heer Tobin voerde een vriend
schappelijk gesprek met den heer Nor-
web,, len secretaris bij de legatie in
Den Haag. De heer Norweb zeide ver
heugd te zijn, naar den welstand van
den gezant te kunnen vragen en de
stem van den heer Tobin weer te kun
nen hooren.
Vervolgens sprak minister Beelaerts
nog eenige woorden met den Ameri
kaanschen gezant, waarna in New
York Prof. Barnouw aan het toestel
kwam, die eveneens eenige woorden
met Jhr. Beelaerts wisselde.
Tenslotte kwam de heer Tobin weer
voor de telefoon, die nog een kort ge
sprek voerde met den heer Swift, 2en
secretaris van zijn legatie.
Na afloop van de officieele opening
stond de heer Damme de vertegen
woordigers van de pers te woord,
waarbij hij mededeelde, dat de* ge
sprekken zeer duidelijk waren, en dat
de gesproken woorden zeer goed over
kwamen., hetgeen ook bleek uit de
antwoorden, welke op verschillende
vragen werden ontvangen.
Er hoefde zelfs geen vraag herhaald
te worden, terwijl de stem van den
heer Tobin, den eenige der sprekers
aan de overzijde van den Oceaan,
wiens stem bij de hier aanwezigen be
kend was, zeer duidelijk was te her
kennen.
Voorts deelde de heer Damme nog
mede. dat vooral de heeren Norweb en
Swift zeer onder den indruk waren
van het feit, dat zij een gesprek kon
den voeren met iemand uit hun va
derland.
Tenslotte gaf Ir. Vos eenige techni
sche inlichtingen over de wijze van
uitzending in Engeland, «waarbij nog
werd medegedeeld, dat er reeds een
aanvraag voor een particulier gesprek
met Amerika was binnengekomen.
KERK EN SCHOOL.
NED. HERV. KERK.
Bedankt, voor Tubbergen: H. J.
Pijnacker Hordijk, te Oude- en Nije-
horne.
GEREF. KERKEN.
Beroepen, te Apeldoorn (voor de
tweede maal): G. J. Goede, te Voort
huizen. Te Kruiningen: J. Kool
stra, cand. te Amsterdam.
die den afkeer van zijn vriend voor
boeken en school nog niet vergeten
was.
„Weet ik welweet ik wel....
maar daaromleeren kan 'k best
en ik ken alle dieventalen..,, wat-
blief?"
„Praat er dan 's over met meneer
Bobby", raadde de kleine hem aan.
„Eerst de school afloopen, behoor
lijk kunnen lezen, schrijven en reke
nen, met breuken en allesdan
nog op de kaart terecht kunnen en
wat van de geschiedenis wetenniet
zoo'n beetje geleerdheid, hè?"
„Leer ik allemaal ook later", blufte
Pupple, dat hem een vriendschappelij
ke maar nog al een gevoelige stomp
van den grooten kameraad bezorgde.
„Jawelzeker...." gaf Torry
toe, „maar ik b enal zoo oud, ik wordt
al zestien moet je denken!"
Daar kon de ander niets tegen in
brengen en dus stelde hij voor, dat ze
mejuffrouw Brigs nog een poosje
zouden gaan helpen, wat beiden dan
ook deden.
't Was in 't voorjaarde knapen
hadden buiten voor de deur gezeten
met hun boterham en theevlak
onder Bobby's opgeschoven raam
hun vriend had alles gehoord en
knoopte het in zijn oor. Reeds meer
malen had hij over Torry's toekomst
nagedachtwat moest hij met den
knaap aanvangenvoor een am
bacht toonde hij niet den minsten lust.
Dr. O. NOORDMANS.
Woensdag viert dr. O. Noordmans,
Ned. Herv. predikant te Laren (Geld.)
zijn zilveren ambtsjubileum. In 1871
geboren werd de jubilaris in 1902
candidaat, om 1 Febr. 1903 te Idsega-
huizen het predikambt te aanvaarden.
In 1910 vertrok hij naar Suameer, om
25 Maart 1923 in zijn tegenwoordige
gemeente intrede te doen.
We mogen er nog aan herinneren,
hoe hij in 1926 op de voordracht
stond voor kerkelijk hoogleeraar te
Utrecht, in de vacature die ontstond
door het optreden van dr. J. R. Slote-
maker de Bruine als Minister.
EEN OVERGANG
Naar we vernemen is de heer C. J.
Smith,, te 's-Gravenhage, een ook in
de omgeving van Leiden welbekende
persoonlijkheid, die voor een paar
jaar is ontslagen als hoofd der Her-
vormd-Chr, School te Groot-Ammers
wegens zijn anti-militairistische pro
paganda, overgegaan tot de R.-K. Kerk
en in die Kerk opnieuw gedoopt.
OOK MEVR. BAVINCK.
Naar uit de „Overt. Kerkbode" zou
blijken is mevr. J. A. LavinckSchip
pers te Bussum, dè weduwe van prof.
dr. H. B^vinck, tot de Geref. Kerü in
11. V. overgegaan.
NAAR HET ZENDINGSVELD.
Heden is mej. H. C. Muys. laatstelijk
wijkverpleegster van de Vereen.
ijkverpleging", te Amsterdam,
met de „J. Pzn. Coen naar indië ver
trokken, om daar liaar betrekking te
aanvaarden als hoofdverpleegster aan
het Zendingsziekënlïui-s te lvcboemën.
FREEKEN EN PREEKLEZEN.
Wij lezen in pe Kqtterdammer:
Een oud-predikant, (niet: een oud
predikant) leest preek.
Dat zal niet vaak voorkomen.
Namelijk, -dat een jong en zeer be
gaafd theoloog, die voorheen meer
uan vijf jaren een groote-stadsgemeen-
te als predikant diende, in een gods
dienstoefening een predikatie voor
leest.
Dit gebeurd© Zondag tweemaal te
Amsterdam-Zuid.
Die theoloog is da tegenwoordige
hoogleeraar aan de Vrije Universiteit:
Prof. Dr. D. H. Th. Vollenhoven. Hij
was 5 jaar predikant bij de Ger. Kerk
van Den Haag. Doordat hij de benoe
ming tot hoogleeraar in de Faculteit
der Letteren en Wijsbegeerte (voor
Philosophie en Psychologie) aan
vaardde kon hem niet het emeritaat
worden verleend, omdat geacht werd
dat hij overging tot een anderen staat
des levens. Ateoo verloor Dr. Vollen
hoven het recht om in de bediening
des Woords voor te gaan. In de Zon
dag gehouden godsdienstoefeningen
kweet hij zich van de hem gegeven op
dracht tot het lezen eener predikatie.
Zijn ambtgenoot Prof. Dr. J. Wate
rink, die laatstelijk predikant der
Geref. Kerk van Amsterdam was en
nu buitengewoon hoogleeraar aan de
Vrije Universiteit is voor de Paeda-
gogiek, en daarbij tevens als buiten
gewoon hoogleeraar aan de Faculteit
der Godgeleerdheid verbonden werd
voor de Catechetiek, verkreeg indertijd
emeritaat en kon daarom in de Zon
dag gehouden andere godsdienst
oefeningen der Geref. Kerk van Am-
ook niet voor den dienst aan spoor of
tram, evenmin voor soldaat..», nu
had de jongen het zelf te kennen ge
geven; bij de geheime politie.... en
hij kende alle dieventalen, dit laatste
was een niet te onderschatten voor
deel, dat wist niemand beter dan
Bobby!
Wanneer niet de reden van hun
verblijf in de groote Amerikaansche
koopstad zoo treurig was geweest, dan
zouden de jongelui, Harry en Hannah
Vermeeren, daar een allergenoeglijkst
leven hebben geleid; het beviel er hun
opperbest en zij gevoelden er zich ge
heel en al thuis.... maar door en
over alles heen bezielde hen immer
de kwellende gedachte:
„Wat is er met Hendrik gebeurd,
en zoo hij nog in leven is, waar be
vindt hij zich en in welken toestand?"
Zij spraken aldoor over hem, gi9ten
en misten onophoudelijk en klampten
zich aan eiken stroohalm vast.
Met Bobby waren zij op vriend-
schappelijken en zelfs vertrouwelij-
ken voet.... den eenvoudigen beschei
den speurder waren zij zeer gene
genzij verheugden zich op zijn
wekelijksch bezoek en luisterden
met nooit falende belangstelling naar
elke nieuwe poging, door hem aange
wend ter bereiking van het groote
doel.
Ook in Bobby's beschermelingen, de
beide voormalige boefjes, Pupple en
HET JOODSCH GODSDIENST
ONDERWIJS IN NED.-INDIë.
In de Zaterdag gehouden buitenge
wone zitting van de Centrale Comr
missie tot de Algemeene Zaken van
het Nederl. Isr. Kerkgenootschap werd
voorlezing gedaan van een missive
van den Minister van Koloniën, hou
dende het antwoord op een door de
Permanente Commissie gestelde
vraag; of hij. eventueele uitzending
van godsdienstonderwijzers naar de
Oost, gerekend kan worden op steun
van de Indische Regeering.
De Minister heeft nu geantwoord,
dat de Indische Regeering als gedrags
lijn zal volgen om hangende het
vraagstuk van de verhoudingen van
Kerk en Staat in Ned.-Indië geen
nieuwe verzoeken tot subsidie voor
godsdienstige doeleinden in overwe
ging te nemen. Van deze gedragslijn
zal niet worden afgeweken, zoodat de
vraag van de Permanente Commissie
ontkennend moet worden beantwoord
GEENERLEI HUWELIJKS
BEPERKING.
Tc Amsterdam heeft de Kerkeraad
der Ned. Israëlietische Gemeente be
sloten in het Reglement der Gemeen
te geen beperkende bepalingen op te
nemen ten opzichte van Israëlieten
die een niet geoorloofd huwelijk zijn
aangegaan, zooals in de bekende mis
sive der opperrabijnen -was verzocht
EEN NEDERL. STUDENTENHUIS
TE PARIJS.
In de Cité Universitaire te Parijs
zijn door verschillende landen, w.o.
België, Engeland en Japan, tehuizen
gesticht voor "de te Parijs studeeren-
de onderdanen van die naties. Ook
voor Nederland werd een terrein ge
reserveerd. Om den bouw van een Ne
derlandsch Studentenhuis mogelijk
te maken is door den bekenden kunst-
kooper, den heer A. Preyer, vroeger te
Den Haag, thans te Parijs wonende,
oen zeer aanzienlijk bedrag geschon
ken. Om in het nog ontbrekende te
voorzien, heeft Jhr. Loudon de ver
schillende studenten-corpsen in ons
land verzocht een geld-inzameling
daarvoor te houden.
JAVAANSCHE PREDIKANTEN.
Ds. L. Netelenbos te Poer wore djo
(Java) bericht, dat wederom een Ja-
vaansch predikant bij de Geref. Ker
ken in Insulinde gereed staat om tot
zijn arbeid in te gaan.
Wirjatenaja, die reeds als goeroe
(leeraar, onderwijzer) te Tlepok bij
Poerworedjo werkzaam was, is door
de aldaar zelfstandig geworden in-
landsche Geref. Kerk benoemd tot
pandita djawa (inlandsch predikant).
Aan de vergadering namen 25 belij
dende lidmaten deel. De Gemeente is
nog betrekkelijk klein en 's avonds
kunnen velen moeilijk weg van huis.
Bij de verkiezing werden 24 Yan de
25 stemmen uitgebracht op Wirjate
naja. Er was dus grocte eenstemmig
heid. Men dacht aan niemand anders
dan. aan den eigen, geëerden voorgan
ger, wiens leiding reeds velen tot ze
gen was geweest.
Daarnaar gevraagd door Ds. Nete
lenbos, die de leiding der vergadering
had, antwoordde Wirjatenaja, dat hij
de benoeming wenschte te aanvaar
den.
Wirjatenaja sprak op béwogen toon.
De wensch van meerdere Javaansche
Torry, stelden de Hollanders veel
belang.... zij vernamen gaarne hoe
de knapen zich gedroegen, en wat er
verder met hen zou gebeuren en me
nigmaal schonken zij den Amerikaan
een- vrij aanzienlijke som gelds voor
de behoeften zijner jongens, want
Pupple verdiende nog niets en Torry
nog maar een schijntje, zoodat het er
met kleeding en schoeisel nog al
eens povertjes uitzag, vooral tegen
den guren wintertijddoch er
kwam altoos hulp opdagen en de jon
gens zaten beter in de spullen dan ve
len hunner arme standgenooten en
waren ook beter gevoed.
Kleine Pupple moest nog een paar
jaren op school blijven, maar Torry
zag het einde van zijn leertijd nade
renhij had zich een vol jaar lang
geweldig ingespannen en vertelde
met verklaarbaren trots aan zijn kost-
vrouw en zelfs aan Bobby, dat hij in
aanmerking kwam, om mede te din
gen naar een der uitgeloofde prijzen,
een prachtig leesboek, een nikkel hor
loge of een paar mooie schaatsen,
verder kleedingstukken en allerlei
snuisterijen.
Het hart van den knaap popelde bij
het denkbeeld, dat hij het horloge zou
kunnen '..innenhet was de eer
ste prijs en hij had kans zoo goed als
iedereenmaar er waren twee
kwade mededingers, de een las veel
beter en de tweede schreef beslist
mooier dan Torry.... dat wist deze
de organisatie moet dus nog al wat
ontbreken
Trouwens dat verschijnsel zien wij
overal. Zoo leer ik rog pas, dat in
Katwijk het Openbaar Middelbaar
Onderwijs in 1925 vorderde per leer
ling 1S4.14 en het Bijzonder Middel
baar Onderwijs 35.50. Dat 9cheelt
toch te veel.
Daarom doen de heeren van den
Vrijheidsbond nuttig werk om daar
eens over te praten. Wie weet krijgen
we spoedig ."'an wel een actie om de
kosten vr-n het Oi.enbaar onderwijs
met die van het bijzonder gelijk te
maken.
OBSERVATOR.
Gemeenten naar zelfstandigheid was
zoo verklaarde hij ook een be
geerte van zijn hart. Maar, hij had er
nooit naar gestreefd, zelf pandita te
mogen worden; had het zelfs niet be
geerd. De ambtsdragers kunnen ge
in ie-en. dat hij er bij hen op aandrong,
den Christenen duidelijk te maken,
dat 7.o even goed een anderen goeroe
mochten beroepen. Hij gevoelt zich
van heel nederige afkomst; nog niet
oud genoeg: nog gebrekkig in ken
nis; niet nederig genoeg. Het ambt
van dienaar des Woords vraagt een
echt vroom, godvruchtig leven ach,
hoeveel komt hij daarin te kort. Hij
is niet beter dan de andere Christe
nen; hij gevoelt het hoezeer er een
gebrek is aan liefde tot God en de
Gemeente.
Daarom heeft hij de laatste dagen
vaak gebeden, dat God een anderen
gceroe zou aanwij-en. Het is niet de
vraag ef d" menschen iemand kiezen
(denk aan Saul), maar of God iemand
kiest. Zim bede was, dat God duidelijk
een ander zou aanwijzen.
Maar ook was zijn bede: als ik go-
kozen word, wat moet ik dan doen, o
God?
Nu is de keuze gedaan. De een
stemmigheid der Gemeente geeft hem
de overtuiging, dat Gcd hem tot het
nieuwe ambt heeft geroepen. Welnü,
dan wil hij ook thans vasthouden
aan wat hem altijd moed gaf om tot
iets te besluiten: .niet mijn wil, maar
Uw wil geschiede
En daarom durft hij niet weigeren.
Naar lichaam en ziel stelt hij zich
opnieuw Gc'e ten dienst. De Almach
tige make alles wèl. als hij straks
voor den d>enct van Woord en Sacra
menten eigen verantwoordelijkheid
krijgt.
Ds. Netelenbos getuigt van Wirja-
tenaia, dat hii nimmer zichzelf ge
zocht heeft. Ook al neemt hij een voor
aanstaande plaats onder zijn collega's
in. hij is zich daar weinig van bewust.
Dit maakt hem te meer geschikt voor
zim nieuwe toekomst, omdat de pan
dita djawa voorloopig de adviezen
van de missionaire predikanten niet
kan missen.
Wiriatenaia moet. nu de Theologie
nog eens degelijk doorwerken, opdat
hij in April examen moge doen. Mis
schien kan hij dan aan het einde van
die maand in het ambt bevestigd wor
den.
GIFTEN EN LEGATEN.
De Diaconie der Ned. Herv. Gem. te
Kralingen heeft een legaat ontvan
gen van wijlen mej. E. A. v. d. Abeele,
groot 20.000 grootboek 2>£ pCt., met
vruchtgebruik bezwaard.
i.-ii daarom vreesde hij met gegronde
vrees.
„Als ik maar-iemand vinden kon,
die mij eiken avond een half uurtje
hardop wou laten lezen", vertelde hij
aan Bobby, „en als ik maar een stel
schrijfvoorbeelden machtig kon- wor
denik heb nog drie volle maan
den voor de borst en zou zoo vreeselijk
goed mijn best willen doen! Maar ik
weet geen mensch, die het voor een
cent per avond doen wil en meer heb
ik nieten de schriften zijn ook
erg duur".
Bobby glimlachte om den prijs van
het lesgeld, en vertelde lachend aan
zijn Hollandsclie vrienden de klacht
van den armen knaap.
Onmiddellijk was Hannah bereid,
bij te springen. Torry moest maar bij
haar komenzij zou hem laten le
zen en schrijven.... den volgenden
dag konden de lessen reeds een aan
vang nemen. Torry ontving het be
richt van de vervulling zijner wen-
schen wel met vreugde, maar toch
zonder bijzondere uiterlijke teekenen
van verrassing, hij vond blijkbaar, dat
zoo'n half uurtje, aan hem besteed tot
zijn meerdere ontwikkeling, geen
overgroote dankbaarheid eischte en
zonder de minste verlegenheid betrad
hij den volgenden avond klokslag zes
uur de kamer, waar juffrouw Ver
meeren hem wachtte.
(Wordt vervolgd)
