PUROL
mWl LEiOSCHE C0JMHÏ
van
WOENSDAG 14 DEC. 1927
TWEEDE BLAD.
Gewijde en Ongewijde
Historie.
HET LAND GOSEN.
Het den Israëlieten toegewezen ge
bied. dat wij gewoonlijk het land Go
sen noemen, heet in den Hebreeuw-
schen tekst Goosjen, in de Grieksehe
en de Koptische vertaling Gesem.
Volgens de gegevens die wij daar
omtrent in het Oude Testament vin
den moet het gezocht worden in het
meest Oostelijk gedeelte van de Nijl-
delta. Ook de Christelijk en Arabische
traditie verlegt het daarheen. Immers
nergens in het verhaal van den uit
tocht der kinderen Israëls uit Egyp
te- lezen we dat zij den Nijl moesten
oversteken en het is merkwaardig
dat de vertalers der Septuagint steeds
spreken van „Gesem in Arabia", d.w.z.
Gosen dat in de gouw Arabia ligt.
Egypte was namelijk oudtijds in gou
wen verdeeld en de 20ste gouw, welke
gelegen was tusschen den zesden en
zevenden Nijlarm droeg den naam
..Arabia". In dit district lag de stad
„Pi Sopt" huis van Sopt), aldus
genoemd naar den god van dien
naam, die als „Heer van het Oosten"
in deze gouw hijzonder werd vereerd.
Deze oud-Egyptische naam „Pi Sopt"
leeft nog voort in het eerste gedeelte
van den naam van het tegenwoordige
dorp Saft-el-Henne. In de nabijheid
Van dit dorpje deed de beroemde Ge-
neefsche Egyptoloog Ed. Naville in
1883 belangrijke ontdekkingen, die van
groote beteekenis zijn geworden voor
de plaatsbepaling van het land Gosen.
Hij vond daar, niet ver van den Wes
telijken toegang tot de Wadi Toemilat
(het ondiepe dal, dat het Nijldal ver
bindt met de streek van het huidige
Suezkanaal) de puinhoopen van een
overoude stad, die in de Egyptische
inscripties Kes of Kesem genoemd
wordt. Dit Kesem is de Egyptische
vorm van het Hebreeuwsche Goosjen.
In dit gebied vestigden zich oorspron
kelijk de kinderen Israëls; later toen
het volk zich uitbreidde werd ook de
naam Gosen aan een steeds uitge
strekter gebied gegeven.
Nog andere ontdekkingen zijn door
de onderzoekers in de reeds genoem
de Wadi Toemilat gedaan; men heeft
er n.l. ook de beide voorraadsteden
gevonden, waaraan volgens Ex. 1 11
'de Israëlieten gearbeid hebben: „En
men stelde opzieners der heerendien
sten over het volk aan, om het te
onderdrukken door dwangarbeid; en
zij bouwden voorraadsteden voor den
farao: Pithom en Raamses". En in vs.
14 heet het: „En zij (de Egyptenaren)
verbitterden hun (den Israëlieten) het
leven met harden dienst, in leem en
tichelsteenen'.
De eerste dezer steden, Pithom,
vond Naville terug in het tegenwoor
dige Tell-el-Maskhoeta. Blijkens de
inschriften heette deze stad in de pro
fane taal Toekoe, doch in de heilige
taal der Egyptenaren Pi-Toem (huis
van den god Toem). In den Hellenis-
tischen tijd noemden de Grieken deze
stad Heroópolis. welke naam in Gen. j
46 28 in de Grieksehe vertaling Go
sen aanduidt.
Merkwaardig is dat de versterkingen
die Naville hier opgroef opgetrokken
zijn uit baksteenen zonder stroo; in
tegenstelling met de gewoonte der
Egyptenaren om bij metselwerk stroo
te gebruiken om den samenhang te
bevorderen, zijn hier de tichels met
leem verwerkt, hetgeen in overeen
stemming is met Ex. 1 14.
Van dit Pithom of Toekoe wordt
melding gemaakt in een papyrus, die
vit 1230 v. Chr. dateert. „Wij heb
ben zoo noteert een grensbeambte
de stammen der Sj^soe uit Atoema
(d.i. Edom) toegestaan Merneptah's
vesting in Toekoe, om voor zich zelf
en voor hun kudden levensonderhoud
te vinden in het domein van den Fa
rao,. de lieflijke zon van alle landen".
FEUILLETON.
EBBA EN HELENE.
69. —o—
Hoe het met Helene gaat, kan ik
u niet zeggen, sprak Ebba, als ha-I
ze slechts deze vraag gehoord wil
len hooren de dokter weet het zelf
nog niet. Ze ligt zoo stil, een doode
gelijk. Maar toch is ze bij kennis.
Verschrikkelijk! En hij? Was hij
dadelijk dood? En waar is hij?
Dokter Lubbers is van oordeel,
dat hij niet geleden heeft. Hij ligt hier
naast. Wij hebben hem voor de schil
derij gelegd. Zij was zijn leven en zijn
dood. Het was mij, als was ik het hem
verschuldigd, hem daar neer te leg
gen, zeide Ebba.
Ebba, mompelde Andree weer, en
drukte haar hand weer.
Ze scheen het niet te bemerken,
Haar lippen bleven gesloten. En met
een langen, veelzeggenden blik keek
ze naar de deur, waarachter de doode
man voor de beeltenis van zijn verderf
ster lag.
Hiernaast? fluisterde tante Louise
hiernaast? Hé, hoe vreeselijk! De ge
dachte alleen, zoo dicht bij een lijk te
zijn, is me al verschrikkelijk!
En toen schoten haar plotseling dui
zend dingen te binnen. Zij zag bij el
ke gebeurtenis altijd slechts de klei
nigheden, nooit het belangrijkste.
Iedere omstandigheid was voor
Dit aan den farao in eigendom toe-
hchoorend weiland zal ook de plaats
geweest zijn w.zar in vroeger tijd Ja
kob en zijn zonen hun kudden hebben
h ogen laten grazen, blijkens Gen. 47.
De andere stad, Raamses, is in 190U
door Prof. Fli ers Petrie blootge
legd eenige K.M. ten Westen van Pi
thom nabij het tegenwoordige Tell-
Rota-b. Haar naam staat in verband
met dien van Koning Ramses II, dien
velen voor den farao van de laatste
periode der verdrukking houden.
De heer S. F. van Oss, die een be
zoek gebracht heeft aan Egypte en
Palestina, beschrijft in het Kerstnum
mer 1924 van- de „Haagsche Post"
zijn reis door het land Gosen op de
volgende wijze:
„Wij rijden door de Delta van den
Nijl. Dit is Beneden-Egypte; dit is het
oude Land Gosen van den Bijbel. Het
is het vruchtbaarste gewest van de
wereld, het oudste boerenland op aar
de, zonder eenigen twijfel. En het is
geheel en al Oostersch; het' is door en
door Morgenland. Overal steken plui-
mige palmen met slanken stam af te
gen den effen hemel; allerwege ziet gij
grauwe dorpen met lage huizen van
slechts één vierdieping, vierkant en
eenvoudig, gebouwd van gedroogde
klei, met platte daken waarop vaak
gras welig groeit.
Die huizen, feitelijk slechts holen
boven den grond, zijn de woningen
der fell ah in. de oudste boeren op
dit ondermaansche. Deze volgen nog
de primitieve methoden en gebruiken
van voor vijftig eeuwen; zij scheppen
het water nog omhoog naar hun land
precies als hun voorzaten van hon
derd geslachten terug. Zij gebruiken
nog dezelfde hefboomen en hetzelfde
waterwiel; hun ploeg is nog van het
zelfde model als in den tijd toen de
pyramiden werden gebouwd, en zij
dorschen hun graan nog op dezelfde
wijze als toen Jozef het opkocht voor
den Pharao; met een soort schommel
slede, wiegelend rondgesold door
buffels. Zij dragen nog precies dezelf
de kleederdracht, rijden nog op de
oude wijze met kemel of ezel, hoeden
hun vee nog op dezelfde manier. En
het drukke leven óp de dijken, die te
vens dienen als wegen, is het leven
van het Oosten zooals gij dat van
jongsaf kent uit illustraties en platen.
Aldus zijn land en menschen overal
in deze Delta, die ongeveer even groot
is als ons vaderland; aldus vindt gij
hen ook in Boven-Egypte, dat duizend
kilometers ver reikt, tot aan den
grooten dam van Aswan".
KERK EN SCHOOL.
NCD. HERV. KERK.
Viertal: TeMiddelburg, G. van Dijk
Azn. te Lisse; F. G. Hospers te Noordvvijk
aan Zee; Dr. W. Lodder, te Doorn; en J.
C. H. Romijn.te Workum.
Beroepen: Te Curasao (Prot. Ge-
meentè) J. v. d. Pol, te Heeg.
Bedankt: Voor Beesd F. M. Muller te
Gorinchem. Voor Werverskerke (Z.) M. J.
C. Visser, hulppredikant te Wemeldinge.
GEREP. KERKEN.
Beroepen: Te Medan (Ned. O.-I.) C.
Mak «te Brielle. Te Bussum, J. L. v. d.
Wolf te Kralingen. Te Paesens, B. Rama
ker te Ten Post. Te Brussel, dr. W. G.
I Harrenstein te Amsterdam. Te Kielwinde-
weer, en te Boornbergum, A. Adema, cand.
I te Boerakker.
Aangenomen: Naar Djocja (Holl.
gem.) Th. Kuipers, te Beilen.
BEVESTIGING, AFSCHEID, INTREDE.
Ds. D. Scheele nam Zondagavond af
scheid van de Geref. Kerk te Oudewater
met een predikatie over Hebr. 13 20 en 21.
Na de predikatie werden nog toegespro
ken: kerkeraad, gemeente, catechisanten,
vereenigingen, schoolpersoneel en allen
die onder de jeugd arbeiden, Ds. L. E.
Smilde van Haastrecht, als afgevaardig
de van de classis, en de vertegenwoordi
gers van andere Kerken in de classis.
Ouderling S. Roeleveld sprak daarna
den scheidenden leeraar toe namens ker
keraad en gemeente en liet zingen Ps.
134 3. Ds. L. E. Smilde sprak namens de
classis, de Kerk van Benschop en zichzelf
als vriend en liet toezingen Ps. 20 1.
haar zoo gewichtig, dat ze voor de
hoofdzaken geen blik over had.
Ach, zeide ze huiverend, er be
hoorde voor mij veel moed toe, me
over het plein te wagen. Daarom heb
ik ook gewacht, tot het donker was.
De menschen zouden mij anders ze
ker gekend hebben. En men weet, dat
ik eigenlijk familie was van Kunows-
ky, en ook weet men. dat ik wat geld
heb. Zeker, ze zouden me vastgegre
pen hebben en van me geëischt heb
ben, dat ik hun verliezen zóu dekken.
Maar ik vraag u, zeide Andree,
dat zou toch in niemands hoofd op
komen.
Zeg u dat niet, zeg u dat niet! De
menschen hebben dikwijls zulke na-
ieve gedachten. Als nien de eenige in
de familie is, die geld heeft, dan moet
men altijd voor alles opdraaien.
Ebba stond voor de deur, die naar
de ziekenkamer leidde, met de linker
hand op de knop. Ze scheen binnen te
willen gaan, maar hield het gelaat
naar de spreekster toegekeerd.
Wees gerust, niemand zal u aan
spreken of aanspraak op u doen gel
den. En dit ongeluk zal voor u geen
lasten met zich voeren.
Hoezoo geen aanspraken? Hoezoo
geen lasten? Ik ben geen onchristelij
ke vrouw, ik zal mijn hand niet dicht
knijpen. Iets aioet er toch voor Hele
ne gedaan worden, als ze blijft leven.
Hier zullen de schuleischers haar
spoedig genoeg uitzetten. En wie weet
of er wel zooveel geld is, om den man
Daarna spraken nog Je afgevaardigden
van de Kerk van Schoonhoven-Willige
I angerak en die van Gouda, waarna Ds.
Scheele met een kort woord eindigde.
Ds. B. Tuinstra nam Zondag af
scheid van de Ned. Ilerv. Kerk te Beesd
rnet een predikatie over Openb. 22:21.
Aan het einde werd hij toegesproken door
den consulent, die namens kerkeraad en
gemeente en als consulent hem en de zij
nen de genade des Heeren toewenschte.
Voorts spraken burgemeester Baron van
Verschuer, tevens in zijn kwaliteit van
president-kerkvoogd, den leeraar vooral
ook dankerd voor zijn jeugdwerk in de
gemeente en voor zijn optreden in diaco
nale zaken. Toegezongen werd Ps. 121 4.
- Zondagmorger werd candidaat E.
Smilde in de Geref, Kerk te Edam be
vestigd door Ds. A. de Geus, emeritus-pre
dikant të Zaandam, Deze had tot tekst
Hand. 9 15: „Maar de Heere zeide tot
hem: Ga henen, want deze is mij een uit
verkoren vat, om mijnen naam te dragen
voor de heidenen, en de koningen en de
kinderen Israëls."
's Middags deed Ds. E. Smilde intrede
met een predikatie over Hebr. 3:1 en 2.
Aan het eind der predikatie richtte Ds.
Smilde zich in een toespraak tot den be
vestiger, tot Ds. Schweitzer van Buiksloot
als consulent en als afgevaardigde der
classis; tot de afgevaardigden van de
Kerken van Monnikendam en Purmerend;
tot de ouders, tot gemeente en Kerke
raad en ten slotte tot de afgevaardigden
der Ev. Luthersche Gemeente en tot den
voorganger der Hervormde Evangelisatie.
Ds. Smilde werd toegesproken door den
heer Beumer, voorzitter van den Kerke
raad, die den nieuwen leeraar deed toe
zingen de zegenbede uit Ps. 134 3; en
door Ds. Schweitzer namen9 de classis.
Ten slotte werd toegezongen Ps. 121:3.
Ds. R. Brouwer, van Herwijnen over
gekomen, werd Zondag door Ds. C. Goote
van Oud-Beijerland in de Geref. Kerk te
Heinenoord bevestigd met een predikatie
over Jes. 28 16. Door de gemeente werd
toegezongen Ps. 20 1.
Dps namiddags verbond de nieuwe lee
raar zich aan de gemeente met een pre
dikatie over Efeze 4 11—12. Ds. Brouwer
sprak o.a. toe Ds. C. Goote, de afgevaar
digden der classis, den burgemeester der
gemeente en het hoofd der Chr. school.
Op verzoek van ouderling A. Onderdelin-
den werd toegezongen de Morgenzang 3
en 6.
Zondagmiddag nam Ds. Jukema af
scheid van de Ned. Herv. Kerk te Broek
op Langendijk wegens vertrek naar Vrie-
zenveen. De tekst, waaraan hij de gedach
ten voor zijn afscheidspredikatie ontleen
de. was Hand. 20 :32.'
Den scheidenden leeraar werd toegezon
gen Ps. 121
WEER BEROEPBAAR.
Ds. C. J. Leenmans, emeritus predikant
te Zeist, Prins Hendrrklaan 26, stelt zich
op advies van zijn geneesheer weer be
roepbaar in de Ned. Herv. Kerk. Gaarne
zou hij nog een kleine gemeente dienen.
Ook zou hij vacante gemeenten willen
helpen in den dienst des goddelijken
Woords.
Ds. C. DEKKER.
Te Bergen (N.H.) is overleden Ds. C.
Dekker, in leven emeritus-predikant der
Geref. Kerk van Waardhuizen (N.B.).
Ds. Dekker werd 20 Mei 1868 geboren en
werd candidaat in 1901. Den 31sten Au
gustus 1902 verbond hij zich aan de ge
meente te Ooltgensplaat. om in Juni 1918
naar Waardhuizen te vertrekken. Deze ge
meente heeft hij tot 1 Januari 1924 ge
diend. Met ingang van dezen datum ont
ving hij eervol emeritaat en vestigde zich
te Bergen (N.H.).
N.C.S.V. EN V. C. S.B.
Wij lezen in de „Mededeelingen" van de
Ned. Chr. Sludenten-Vereeniging o.m. het
volgende:
„Zooals men weet, wordt er ieder jaar
een gecombineerde vergadering gehouden
van de hoofdbesturen van N.C.S.V. en Y.C.
S B. orn elkaar persoonlijk te leeren ken
nen en beter de verschillen en overeen
komsten der beide vereenigingen en hun
geestelijken achtergrond te begrijpen. Van
verschillende kanten werd nu de wensch
geuit, die besprekingen uit te breiden
en toegankelijk te stellen voor een groo-
ter aantal bezoekers.
„Zoo wordt nu een gemeenschappelijke
te begraven! Natuurlijk zal ik helpen 1
Wat zouden de menschen anders van
me denken?
En ze begon weer te huilen over al
het ongeluk, dat haar levensavond ver
duisterde.
Toen sprak Ebba, en ze zeide het
zoo maar bij zichzelf, stil en eenvou
dig, terwijl tranen haar over de wan
gen rolden en met een bitteren zou
ten smaak haar lippen bevochtigden:
Helene heeft het brood met mij
gedeeld in inijn jeugd. Er zal ook voort
aan voor haar genoeg zijn. Al zal het
soms wat droog zijn En voor de be
grafenis van den armen iRchard zal
ik zorgen daarvoor heb ik genoeg
voor de laatste rustplaats van den
armen, armen man
En zachtjes ging ze de kamer bin
nen, waar de jonge vrouw zweefde
tusschen leven en dood.
De beide achtergeblevenen spraken
langen tijd geen woord. De vrouw
weende stil voor zich heen. Dé man
hield de hand voor de oogen.
Hij was geschokt. En toch was het
hem, als vervulde een groote, heilige
vreugde zijn hart.
Eindelijk stond tante Louise op.
Och toe, zeide ze, breng me even
naar den overkant men kan hier
toch niets doen maar men moet
Ebba vandaag maar niets kwalijk ne
men Ach, ik durf niet alleen door
die woedende menigte!
Ik zal met u meegaan! zeide hij
kort. Ze gingen zwijgend de trap af.
conferentie voorbereid, die van 1112 Fe
bruari a s. op Hardenbroek gehouden zal
worden, en open staat voor alle leden.
„De bedoeling is ook nu, dat na de in
leidingen der sprekers, de aanwezigen zelf
gelegenheid hebben meer op de hoogte te
komen van wat in de andere vereeniging
leeft. Algemeen erkend wordt immers hoe
veel misverstand en hoe weinig begrip
van elkaar er wederzijds is. Door zulk
persoonlijk contact nu hopen we samen
verheldering te verkrijgen in verschillen
de vragen, die velen onzer, bezig houden,
als: waar nu toch de verschillen liggen
tusschen beide vereenigingen? of de te
genstellingen dezelfde zijn als jaren ge
leden, dan wel of iets zich aan 't wijzi
gen is? of het noodiger is, de verschil
len en tegenstellingen dan wel de eenheid
te zoeken? We willen dus niet de ver
schillen verflauwen, ook niet ze verscher
pen, maar alleen klaarder leeren zien,
waar ze liggen.
„Van het programma kan voorloópig
het volgende worden medegedeeld: Za
terdagsmiddags: „Openbaring" door prof.
dr. VV. J. Aalders; Zaterdagsavonds: „Te
genover elkaar of naast elkaar" door prof.
dr. H. T. de Graaf. Zondagsavonds:
„Schuldbesef', 'door ds. J. J. Buskes.
Van iedere vereeniging kunnen dertig
leden worden toegelaten.
Naar aanleiding van dit bericht schrijft
de (Geref.) „Amsterdamsche Kerkbode":
„tiet woord Christel ij k schijnt in
die kringen al op zeer zonderlinge wijze
te worden verstaan: ongeveer op de ma
nier van ds. II. VV. Creutzberg van de
Duinoordkerk te s Gravenhage, voor wien
naar bekend is, tusschen „orthodox" cn
„modern' geene tegenstelling bestaat.
Het is geen wonder, dat uit christelij-
ken mond maar dan het woord chris-
t e 1 ij k verstaan in zijn historische betee-
kenis steeds gewaarschuwd wordt te
gen eene vereeniging. voor welke het
Woord ontzield is geworden.
Zoo ziet men in dit voorbeeld, waarloe
men komt, wanneer eenmaal de voet ge
zet wordt op een hellend vlak.
Dat onze jonge mannen zich toch laten
waarschuwen!"
ONDERWIJS IN SMELTLASSCHEN OP
DE NIJVERHEIDSSCHOLEN.
De vakgroepen Electrotechniek en Werk
tuigkunde van de vereeniging tot bevorde
ring van vakopleiding en den Ned. Bond
van Leeraren en leeraressen bij het ND.
belegden onder voorzitterschap van den
heer L. K. A. van Duuren te Amsterdam,
in het scheepvaartkundig museum te Rot
terdam, een vergadering over de vraag of
onderwijs in smeltlasschen op de Nijver
heidsscholen gewenscht en mogelijk is.
Als eerste inleider trad op de heer D.
N. Heuff te Amsterdam, die pleitte, om
ook in dit opzicht het onderwijs te doen
aanpassen aan de eischen van de prak
tijk. De spreker, die een ernstige vooraf
gaande opleiding yan de met het onder
wijs in het autogeen lasschen belaste leer
krachten noodig vond, gaf vervolgens en
kele eischen aan,, waaraan de laschinstal-
laties op de Nijverheidsscholen naar zijn
meening behooren te voldoen.
De tweede inleider, die aan het. woord
kwam, de heer van Wagenvoorde, te Mid
delburg, wees op de totaal veranderde .wij
ze, waarop bij de huidige technische ont
wikkeling de metaalverbindingen lot
stand worden gebracht. Hij leverde een
krachtig pleidooi ten gunste van de in
voering van het smeltlasschen als leervak
voor alle leerlingen uit de metaal vakken.
Het vaak aangevoerde bezwaar, dat het
leerplan van de lagere Nijverheidsscholen
toch al reeds' is overladen, wees spr. te
rug met de opmerking, dat men te veel
vasthoudt, aan verouderde werkwijzen,
die voor de praktijk van geen of weinig
praktisch belang meer zijn.
De heer R. C. van Ree te Maastricht, de
derde inleider, gaf een overzicht van de
maatregelen, die tegen de gevaren van
autogeen lasschen op de Nijverheidsscho
len behooren te worden genomen. Spr.
stelde voorop, dat het leven,' de gezond
heid en de validiteit van den leerling be
hooren te zijn gewaarborgd. II ij wees op
het onmaatschappelijke van het vaak in
genomen standpunt, dat verzekering de
schade zou dekken. Invaliditeit beteekei^t
een belangrijke schade voor de gemeen
schap. Ook voor fabrieken en werkplaat
sen zou spreker het buitengewoon logisch
vinden, als ernstig gevaar opleverende
werkzaamheden werden verboden, wan
neer die werkzaamheden ook op andere
Op het plein scheen de menschen-
massa uiteen te zijn gegaan. De wei
nige gaslantaarns, die er stonden, ver
spreidden een oiizeker licht; ieder
oogenblik scheen de storm er het le
ven te willen uitwaaien en dan flik
kerden ze toch weer hoog op.
Ook de stemming onder de menschen
scheen veranderd.
Hij heeft de depots niet aange
roerd, hoorde Andree iemand zeggen.
Och, dat is maar een los gerucht!
Neen, neen, toen Nevermann bui
ten kwam, heeft hij het gezegdl Als
het toch eens waar was!
Zoo gingen de praatjes.
Gaarne had mevrouw Herlingen
Andree nog: mee naar boven genomen.
Er viel nog zoo veel te bespreken! En
het kalmeerde haar zenuwen wat, als
men eens rustig alles besprak! Maar
Andree sloeg het af, om bij haar te blij
ven. Hij nam bij de voordeur afscheid
en zelfs zeer haastig.
Door den bruisenden, suizenden len
testorm keerde hij huiswaarts. Hij
vond zijn moeder in de grootste op
winding op hem wachten. Zij zat in
zijn werkkamer met een kleine lamp
voor zich, als verzonken in gedachten,
te opgewonden om zich ergens gezel
lig neer te zetten.
Moeder, ik heb haar gezien. Zij
was er. Ze heeft dat uur vol schrik
meegemaakt. Zij waakte alleen bij den
dooden man en de stervende vrouw.
U had haar eens moeten zien! Moedig
en gedecideerd als een man. En toch
RECLAME.
winterhanden-wintervoeten
schrale lippen-ruwe huid
verzacht en geneest
minder gevaarlijke, wijze kunnen worden
verricht. Na de te nemen maatregelen
te hebben getoetst aan de gevaren, werd
tenslotte verdedigd, het gebruik van ace
tyleenontwikkelaars op de scholen te ver
mijden en alleen de dissous toe te passen.
Als laatste inleider voerde de heer M.
J. de Bruin te Arnhem het woord. Naast
het autogeen lasschen neemt tegenwoor
dig het electrisch lasschen een belangrij
ke plaats in. De béide systemen vullen
elkander aan. Het is dus logisch, ook in
het electrisch lasschen opleiding te ge
ven. Dit systeem heeft bovendien het aan
trekkelijke, dat het voor den le. rling g^en
noemenswaard gevaar oplevert. De spie
ker ontwikkelde tenslotte een leerpro
gramma voor het electrische srnehJas-
schen. Na een opgewekte discussie, waar
aan verlegenwoordigers van liet 'onder
wijs van de indusirie en uit ile prakrijk
deelnamen, werden tenslotte de door de
inleiders verdedigde siellingtn aangeno
men.
STATEN-GENERAAL.
EEHSTL K A ME it.
Vergadering van Dinsdag 13 Drc.
Regeling v n warkzaamhauza.
De VOORZITER stelt voor, mor"en
te behandelen een aantal wetsontwer
pen, o.a. dat betreffende instelling
van een Postraad en het z.g. haring-
wetje. Aldus besloten.
Aangezien de Minister van Justitie
wegens een sterfgeval niet tegenwoor
dig kan zijn, wordt het ontwerp be
treffende de collectieve arbeidsover
eenkomst niet behandeld.
Donderdag 11 uur zullen in de af
deel ingen worden onderzocht eeni?e
wetsontwerpen, o.a. de hoofdstukken
I, VIIA en XII.
Verschillende ontwerpen.
Aan de orde zijn een zevental klei
ne ontwerpen.
Bij het ontwerp totafsluiting van
den crisisdienst betoog de heer- DE
GIJSELAAR (C.-H.) dat dit ontwerp
onrecht inhoudt. Spr. zou de 72 mil-
lio.en niet willen overbrengen naar
het leeningfonds. maar hij zou er mee
willen verlagen de belastingen, die het
leeningfonds voeden, zooals de opren
ten op de personeele belasting en op
de suikeraccijiis.
De Minister van Financiën ,de heer
DE GEER zet uiteen, dat die 72 mil-
lioen in 1919 minder hadden kunnen
worden geboekt op de inkomsten van
den crisisdienst. Spr. herinnert aan
zijn belastingvoorstellen van verleden
jaar, halveering van de verdediginss-
belasting II, schrapping van de op
centen op den suikeraccijns en op de
personeele belasting. Deze voorstellen
vonden echter geen goede ontvangst
en toen hebben beide Kamers zich
vereenigd met een schrapping van de
25 opcenten op de inkomstenbelasting.
Spr. verheugt er zich nu juist over,
dat hij kan komen met verlaging
van de belasting op den gewonen
dienst, n.l. de inkomstenbelasting.
Het onderscheid, dat da heer De Gij-
selaar maakt tusschen groepen van
contribuahelen, is meer formeel dan
practisch.
De heer DE GIJSELAAR .repliceert.
I)e MINISTER dupliceert.
Het ontwerp wordt aangenomen
met 31 0egen 3 stemmen. Tegen de
heeren Rink, De Gijselaar en Koster.
De overige wetsontwerpen worden
aangenomen z. h. st.
De vergadering wordt verdaagd tot
Woensdag 11 uur.
geheel en al vrouw, één eri al mede
lijden.
Dat was het eerste, het gewichtig
ste, wat hij te zeggen had.
Zijn moeder liet hem toen alles ver
tellen wat hij wist en wat hij ver
moedde. Hij eindigde daarmede, dat
hij probeeren wilde, tot zaakwaarne
mer benoemd te worden. Al kon hij in
die hoedanigheid Helene ook niet
meer voordeel aanbrengen dén een
ander, hij kon haar toch zacht en rid
derlijk menig pijnlijk oogenblik be
sparen.
En, voegde zijn moeder erbij, je
kunt haar ook nog op de een of ande
re manier steunen, zond"er dat zij het
ook maar vermoedt. Want wat weet
die af van zaken en wetten.?
Andree trad op zijn moeder toe en
kuste haar op het voorhoofd.
Wij begrijpen elkaar als altijd!
zeide hij.
En en zij? Hoe was ze? zoo
vroeg nu zijn moeder aarzelend. Ik
meen tegen jou?
Hij hield haar met beide handen
van achteren het hoofd vast. zoodat
ze zich niet omdraaien kon. om hem
in de oogen te zien.
Moeder, sprak hijzacht, als ik
haar nog eens vroeg zoudt u haar
dan ook weer welkom heeten?
Maar zijn moeder maakte zich vrij
van de haar omvattende handen. Ze
sprong op en viel hem om den hals.
Ze spraken geen woord.
In zijn oogen blonk de hoop.
