Purol bij Ruwe en Springende Handen. Doos 30 ct.
NIEUWE LEIDSCHE COURANT
van
WOENSDAG 16 NOV. 1927
RECLAME
Egypte is een geschenk van den
Nijl, heeft reeds voor drie en twintig
eeuwen Herodotus, de bekende Griek-
sche geschiedschrijver, terecht opge
merkt. Het dankt zijn vruchtbaar
heid aan de overstroomingen van den
Nijl, die telken jare van Juni tot Oc
tober intreden en een vruchtbaar slib
achterlaten, waardoor het Nijldal is
als een langgerekte, vruchtbare oase,
terwijl het zonder deze overstroomin
gen een dorre woestijn zou zijn.
De koeien, die de farao uit de ri
vier ziet opstijgen, svrnbpliseeren voor
de bewoners van' 't Nijldal de vrucht
baarheid. De koe is het heilige dier
van de godin Hathor, de moeder- en
liefdesgodin, en herhaaldelijk wordt
ze op de Egyptische monumenten
voorgesteld als wandelende aan den
oever van den Nijl in het riet soms
ook de horens omhangen met lang
papyriisriet ten teeken dat ze uit de
rivier opkomt.
Het aantal koeien dat de farao zag,
evenals het aantal aren in zijn twee
den droom, was zeven. Dit getal had
hier natuurlijk chronologische betee-
kenis. Toch is het opmerkelijk dat het
getal zeven voor de Egyptenaren,
evenals voor andere volken der Oud
heid, een heilig getal was. Zoo is in
het Egyptisch Doodenboek sprake van
de zeven koeien, die ,.lien die in het
Westen zijn", d.w.z, den dooden, voed
sel geven.
Ten slotte nog een enkele opmer
king over de door den Oostenwind
verzengde aren. Men heeft het wel
eens vreemd gevonden dat hier spra
ke is van een Oostenwind en veel
eer in het Nijldal een verschroeienden
Zuidenwind verwacht. Het is even
wel een feit, dat deze gloeiende wind
bijna nooit precies uit het Zuiden
komt, doch meest uit Zuidoostelijke
richting.
Nu was men in de Oudheid gewoon
alleen de hoofd richting aan te
duiden, en kan dus een Oostenwind
ook een Noord- of een Zuid-Oosten
wind beteekenen. Ook op de Egypti
sche monumenten wordt deze gloeien
de woestijnwind, die tusschen Maart
en Mei met de kracht van een orkaan
i'e lucht met fijn gloeiend stof ver
vult en den verschroeienden woestijïi-
gloed over Egypte brengt, als uit het
Oosten komend aangeduid.
KERK EN SCHOOL.
NED. HERV. KERK.
Drietal: té Utrecht (vac. M.
Woudstra): G. Bolkestein. te Apel
doorn; J. H. Grolle, te Hillegom; en
A. J. Wormgoor. te Bussum.
Beroepen, te Metslawier-Nia-
wier (Fr.): P. Prins van Wijngaarden,
cand. te Velp (Gld.). Te Willinge-
Langerak en te Reeuwijk: W. Rijns-
burger, cand. te Utrecht.
Aangenomen, naar Veenen-
daal (3de predikantsplaats: N. van
der Snoek, te Kralingen.
Bedankt, voor Wilsum: C. Vlas
blom,, te Driesum.
OEREF. KERKEN.
Beroepen, te Ambt-Vollenhoven
(A)j G:. D. Kuiper, cand. te Kampen.
Té Tijnje: H. Brinkman, te Har-
melen.
Bedankt, voor Surhuisterveen:
J. Hettinga, te Wijckel (Fr.) Voor
Koog-Zaandijk: G. Staal, te Culem-
borg.
Compagnie, zijn intrede in de Geref.
Kerk van Bergum. Des morgens werd
hij bevestigd door den consulent, Ds.
G. Biersteker van Suameer. De be
vestiger had tot tekst Joh. 3 30: „Hij
moet wassen, maar ik minder wor
den".
Des middags ving de bevestigde
dienaar des Woords zijn ambtswerk
ean met een predikatie over Openba
ringen. 19 10b.
Na de bediening des W<»ords werd
de nieuwe leeraar toegesproken door
den voorzitter van den Kerkeraad,
door den bevestiger en door de af ge
vaardigden van de Kerken van Sua
meer, Garijp. Opende (Gr.), waarvan
hij consulent bleef, van Drachtster-
Compagnie en ten Slotte door den
Burgemeester van Tietjerksteradeel.
Deze toespraken werden met een kort
woord beantwoord, waarbij ook nog
toegesproken werden orgi >A<t, kos
ter, commissie van beheer en hoofd
der Christelijke school.
Na bevestigd te zijn door Ds. H.
W. A. Voorhoeve, van 's-Hertogen-
bosch, met een predikatie over 1 Cor.
1 23 en 24, deed Zondag Ds. H. Lim-
pêrs intrede in de Ned. Herv. Kerk
te Engelen, sprekende over 2 Cor. 5
vs. 20.
De nieuwe leeraar werd toegespro
ken door den bevestiger. Ds. Voorhoe
ve; door Ds. Ossewaarde; door Ds.
Hagé; door Ds. Dijkstra en door Ds.
B. ter Haar Romeny.
Zondagmorgen had. in de Ned.
Ilerv. Kerk te Wageningen de beves
tiging plaats van Ds. Joh. K ij n e,
overgekomen van Woubrugge, door
zijn zwager, Ds. v.d.Waa, van Waar
de (Z.), met een predikatie over 2 Cor.
2 14—17.
Na de bevestiging werd Ds. Kijne de
zegenbede toegezongen uit Psalm 134.
Des avonds deed Ds. Kijne zijn in-
tred met een leerrede ovr 1 Cor.
1 23 en 24. Na de predikatie sprak
Ds. Kijne hartelijke woorden tot zijn
bevestiger, Ds. v. d. Wal, en tot Ds. v.
Meer en tot zijn vriend Ds. Ramshorst.
Verder werden toegesproken de ker
keraad, de gemeente en de burgerlij
ke Overheid. Ten slotte sprak Ds. v
Meer namens kerkeraad en gemeente
nog eenige hartelijke woorden.
Ds. A. L. Th. van der Ven,
predikant der Ned. Herv. Gemeente te
Beëtguüi. nam Zondag j.l. afscheid
van zijn gemeente, wegens vertrek
naar Hérwen eri Aerdt T-»t afscheids-
tekst was gekozen 1 Thess 5:8 en 9.
De scheidende leeraar werd harte
lijk toegesproken door den heer L. J
van den Akker, van Wier welke ge
meente hij als consulent had gediend
Toegezongen werd Gez. 22 i .1
Ds. W. W e s s e 1 d ij k, te Wou
ters woude, hoopt Zondag 1 Januari
a.s. afscheid te nemen van de Ned.
Herv. Gemeente te Wouterswoude en
Zondag 8 Januari zijn intrede te doen
te Sluipwijk (bij Goud na bevestigd
te zijn door Ds. J. H. Gunning E.Bzn.,
van Schoonhoven
NIET TOT HET DIAKENAMBT
TOEGELATEN.
Net Prov. Kerkbestuur van Noord-
Brabant in de Ned. Herv. Kerk heeft
definitief uitspraak gedaan in de
zaak v. d. K. alhier, tegen wiens be
vestiging als diaken verleden jaar be
zwaren waren ingebracht. Het provin
ciaal kerkbestuur oordeelde, dat hij
niet tot den "kerkeraad kon worden
toegelaten.
BLAD.
Gewijde en Ongewijde
Historie.
DE DROOMEN VAN DEN FARAO
De farao had in zekeren nacht, on
geveer twee jaren nadat de opper
schenker in eer hersteld was, een
dubbelen droom gehad.
Eerst droomde hij dat hij aan den
Nijl stond, en dat uit de rivier zeven
koeien opstegen, schoon van gestalte
en vet van vleesch, en die in het
oevergras gingen weiden. Maar daar
na stegen zeven andere koeien op,
zeer schraal en leelijk van bouw en
mager van. vleesch. en zij aten de ze
ven vette koeien op. Toch bleven zij
even mager en leelijk als te voren.
De farao ontwaakte, doch sliep op
nieuw in en had toen een tweeden
droom. Hij zag zeven volle, mooie
aren uit een halm opschieten, daar
na zeven dorre, spichtige, door den
Oostenwind verzengde aren en deze
laatste verslonden de zeven goede
aren.
Geen der droomuitleggers van den
farao kon hem de bedoeling van deze
droomen verklaren. Toen gedacht de
opperschenker aan den Hebreeuw-
schen slaaf dien hij in de gevangenis
ontmoet had en op bevel van den fa
rao werd Jozef gehaald.
„De droom va"n den farao is één
geheel", verklaart Jozef. „Wat God
gaat doen, heeft hij den farao meege
deeld. Zie, zeven jaren zullen komen,
jaren van grooten overvloed in gansch
Egypteland. Maar daarna zullen ze
ven jaren van hongersnood aanbre
ken, waarin al de overvloed die in
Egypte was vergeten zal worden en
de hongersnood het land verteren
zal. Dat de droom twee keeren aan
den farao te beurt gevallen is, betee-
kent dat de zaak door God vast be
sloten is en Hij haar spoedig uitvoe-
zal zal".
De droomen van den farao dragen
een specifiek Egyptisch karakter. En
dit geldt niet slechts van hun inhoud
doch ook van de wijze waarop zij
meegedeeld worden.
Om met dit laatste te beginnen, er
kómen in het eerste gedeelte van
Gen. 41, waai' ons deze geschiedenis
verhaald wordt, een drietal He-
breeuwsche woorden voor die aan het
Egyptisch ontleend zijn.
De naam waarmee de Nijl genoemd
wordt is in het oorspronkelijke
..jeoor", d.w.z. de rivier, de rivier bij
uitnemendheid. Dit komt overeen
met de Egyptische benaming a-oer,
die dezelfde beteekenis heeft.
De koeien die de farao zag weidden
in het Nijlgras (Gen. 41 2); hier staat
in het Hebreeuwsch 't woord „achoe",
een zuiver Egyptisch woord, dat
eigenlijk „groenend' beteekent en
waarmee het rietachtige gras dat aan
de Nijloevers groeit en deze een groen
aanzien geeft wordt aangeduid.
Ten slotte wordt in Gen. 41 17 ook
de oever van den Nijl met een He
breeuwsch wocu'd, dat in het Egyp
tisch bijna denzelfden vorm heeft,
aangeduid: het woord „9afah" of' „se-
fath", dat letterlijk „lip" beteekent.
in het Egyptisch wordt dezelfde over
drachtelijke uitdrukking gebruikt;
zoo wordt in den magischen papyrus
Harris van den oever gesproken als
van „de lip der wateren', waarbij 'dan
voor „lip" het woord „sept" is ge
bruikt. Neemt men in aanmerking
dat het in de Semietische talen hoofd
zakelijk aankomt op de medeklim
kers waaruit een woord is samenge
steld, dan zal men gemakkelijk kun
nen begrijpen, dat „sefath" (Hebr.) en
„sept" (Egypt.) hetzelfde woord is; de
Legin- en eindmedeklinkers zijn de
zelfde en de middelste zijn elkaar
zeer verwant, immers de „f" is de
aangeblazen „p" (ph.).
Doch ook naar den inhoud dragen
u droomen van den farao een uitge
sproken Egyptische kleur.
FEUILLETON.
tibdA EN HELENE.
45. O—
Ze wist het reed9 lang, dat ze niet
tot de weinige uitverkorenen behoor-
ae, in wie het menschzijn nog hooger
omwikkeld is als het vrouwzijn niet-
tüi degenen, die boven mannen en
Vaouv> en uitsteken, omdat in hen de
ntsiè eigenschappen van beiden ver-
eenigd 2ijn..
Ze kon alleen een flinke arbèidsler
w orden,-geen leidende geest l
n.n waarom verdroeg ze dit alles?
had ze ook niet aan de zijde van den
gcueüden man een flinke arbeidster
uuiiAieii worden op dat gebied, hec-
wcia». rausta als bet neerlijkste prees?
iajj nad haar vermaand, teeder en
dringend, maar ze had niet willen
irooien.
ixoe was het ook weer gebeurd?.
In Liooa s hoofd was het alles pijnlijk
l ii UAue. Ze had geleerd en altijd meer
c.cAccid. en met steeds hooger worden-
uéii jjtrg van kennis alles hegraven
.ens ooa. het herinneringsvermogen.
dood lag het verleden. Het kon
.(.iiü met bewegen door den reuzen-
lu'uu, die er op lag.
En toch, daar kwam het weer bo
ven als een hali versleten toon al9
nei zachte kreunen van" n horst, die
weer begint te ademen.
Ze herinnerde zich opeens weer die
eenvoudige woorden;
CHR. GEREF. KERK.
Bedankt, voor Broek c. Akker-
woude: J. D. Barth, te Alphen a. d.
Rijn.
DOOPSGEZINDE GEMEENTEN.
Bedankt, voor Den Horn-Noord-
horn: M. J. Kosters, te St. Anna Pa
rochie.
BEVESTIGING, AFSCHEID, INTREDE.
Zondag deed Ds. H. W. van der
V eg t, overgekomen van Drachtster-
„0 suche nicht nach Witz
Und Weisheit überm Meer.
Der Seelen Würdigkeit
Kommt nur von Liebe her".
„Ik zal wachten tot ze moe begint
te worden", had doctor Olof Beuth-
ner tot zichzelf gezegd met betrekking
tot Ebba.
En zijn uur sloeg.
Zoo'n algeheele verandering van
levenswijs kon niet spoorloos aan Eb
ba voorbijgaan. Ze had veel last van
hoofdpijn en slapeloosheid, en een ver
teerend verlangen naar haar vader,
naar het kleine, stille huis in Lun-
stedt, naar de linden daarvoor, naar
het ronddolen op de heide beving haar
Trude Edlessen zeide. dat het eerste
jaar voor lichaam en geest altijd het
ergste was; later gewende men van
zelf er aan, en de lente, die nu met
alle macht overal te voorschijn kwam
had ook wel wat schuld daaraan.
Ebba wist in het geheel niet, hoe
veel rijker ze het had dan duizenden
meisjes, die voor haar toekomst wer
ken: zij had in Trude een trouwe ziel
door Fausta zooveel afleiding, in me
vrouw Ebermann een soort bescherm
ster. En toch wat was dit alles, ver
geleken bij dat, wat ze bezeten had, bij
de liefde van .een man. Wat ze had.
schatte ze te gering en ze gevoelde
zich eenzaam.
„Dat is slechts dé eenzaamheid,
mijn kind, die een ieder ongetrouw I
mensch, man of vrouw, gevoelt'zei
de Trude.
Maar Ebba had al ondervonden, hoe
Ds. G. BROEKHUIZEN.
Heden herdenkt Ds. G. Broekhulzen,
Aduard, de oudste der dienstdoende pre
dikanten van de Geref. Kerken in Neder
land, zijn 54-jarige ambtsvervulling.
Ds. N. LUIJENDIJK.
Het Classicaal bestuur van Gouda heeft
het beroep van Ds. N. Luijendijk, Ned.
Herv. predikant te Nieuwerkerk a. d.
IJssel, naar Vianen, vernietigd op grond
van het feit, dat het bericht van aanne
ming te laat ia ingekomen.
heerlijk het is, met een geliefd wezen
samen de dingen te beschouwen.
En daar begon doctor Olof Beuth-
ner baar zijn belangstelling, zijn op
merkzaamheid Voorzichtig op te drin
gen.
Ze verweerde zich met haar geheeie
zijn tegen hem, altijd door; hij moest
nooit denken, dat ze iets om hem gaf.
Toch. in wankelmoedige uren, deed
het haar goed te weten, dat ze door
een man begeërd, bemind werd.
Ze had nog niet opgehouden vrouw
te zijn, zooals Trüde Edlessen, op wie
zeker nooit iemand verliefd was ge
weest
Soms, als ze in den spiegel keek,
kwam het'haar voor. als was ze oud
en leelijk geworden.
Maar de blikken van dien man zei
den haar dan troostend het tegendeel,
en daaróm liet ze zich deze niet alleen
welgevallen, 'maar zocht zij ze dik
wijls op.
En hij, die nóg steed9 overwonnen
had, dacht ook hier op den weg dei-
zegepraal te zijn. Hij toonde zijn lief
de duidelijker, oin te ondrevindeii,
dat Ebba zich angstig, terug trok. Dat
stoorde hem echter niet in zijn zelf-
uewusien gedachtengang.
Hij kende de verleidelijke waarde
van zulk een bezigheid voor een ge
voelig vrouwenhart. En 't bleek dui
delijk, Ebba hield zich met hem en
ziju iitigiiig voor haai' A>eZig! Lersi
Vijandig, loën liieUWSgieng.
Enha /-ou de etrsie mei 0evveest zijn
die een man m de armen liep, omdat
Ds. A. J. MULDER.
De toestand van Ds. A. J. Mulder, pre
dikant bij de Geref. Kerk van Bussum, is
in de laatste dagen zeer gunstig en over
treft zelfs de beste verwachtingen. Het
wordt nu zelfs niet onmogelijk geacht,
dat Ds. Mulder nog eens of meerdere ma
lt n voor zijn gemeente in den dienst des
Woords zal kunnen .optreden.
Ds. S. DE VRIES.
Heden viert Ds. S. de Vries predikant
bij de Geref. Kerk van Ambt-Vollenhove
B, zijn zilveren ambtsjubileum.
GEDACHTENISREDE Ds. J. D. v. d.
VELDEN.
Maandagavond had Ds. J. D. v. d. Vel
den, die op Zaterdagavond verrast werd
met de mededeeling, dat hij tot Ridder in
de Oranje-Nassau Ordebenoemd was,
het voorrecht in- een „volle" beurt in de
Jeruzalemkerk te Kralingen in een ge
dachtenisrede uit te spreken, hoe de Heere
hem 40 jaren lang bekrachtigd had, bij
na onafgebroken Zondag aan Zondag -het
Evangelie der genade. Gods te brengen in
meerdere plaatsen .van ons land in de
Geref. Kerken.
Spreker had tot tekst voor deze gele
genheid 2 Cor. 415. Het gaat in dezen
tekst, in het Woord der Schrift over: De
bediening dés Woords en wel: Ie zooals
deze geschiedt om der gemeente wil; 2e
zooals die bediening rijke vrucht draagt;
3e zooals zij tot gemeenschappelijke dank
zegging noopt; 4e zooals zij bovenal toi
heerlijkheid Gods strekken moet.
Na het uitspreken van den zegen, zong
de gemeente haren leeraar toe Ps. 92 .8,
waarna deze met een enkel woord dankte.
De rede is in druk verschenen.
HET VETO DER PROVINCIALE
KERKBESTUREN.
De provinciale kerkbesturen in de
Ned. Herv. Kerk hebben het herziene
reglement op de buurtgemeenten als
mede de terugbrenging van de Waal-
sche gemeenten tot ééne classis ver
worpen.
BEZWAARDEN TE HILVERSUM.
Naar men ons mededeelt, zullen de
bezwaarde Gereformeerden te Hilver
sum Zondag 20 Nov. voör het eerst in
afzonderlijke godsdienstige bijéén
komst bijeenkomen, in het gebouw
Eben Haëzer.
Als voorganger zal de eerste maal
optreden Ds. H. C, v. d. Brink van
Zandvoort.
GUTEN EN LEGATEN.
Voor de te bouwen tiende kerk der
Ned. Herv. Gem. te 's Gravenhage ont
ving Ds. J. C. Schuller aldaar een gift
van 500 en een van 200.
VEREENIGING VOOR
BIJBELVERSPREIDING.
De vereeniging voor Bijbelversprei
ding hield Maandag te Amsterdam
haar algemeene vergadering onder lei
ding van Ds. J. H. F. Remme.
Nadat de vergadering op de gebrui
kelijke wijze geopend was, bracht de
secretaris-penningmeester, de heer M.
J. Heule, allereerst het financieel ver
slag uit, Daaruit bleek, dat de ont
vangsten in het afgeloopen jaar heb
ben bedragen 59.463, de uitgaven
59.406. en dat het kapitaal der Ver
eeniging is gestegen van 15.440 tot
15.497. Uit de detailcijfers bleek, dat
de onkosten 35 pet der inkomsten be
droegen (vorig jaar 37 pet.), dat 1000
meer aan contributies en giften werd
ontvangen dan vorig jaar en dat 200
minder werd verkocht.
Het financieel verslag, dat door een
accountant nagezien en in orde is be
vonden, zal nu nog door een uit de
vergadering benoemde commissie w.or
den nagezien.
De heer Heule bracht hierna zijn
jaarverslag als secretaris uit. Daarin
werd allereerst gememoreerd het be
danken van Dr. J. G. Geelkerken en Ds
R. J. v. d. Meulen als lid van het be
stuur, de eerste wegen9 drukke werk-
ket voortdurende gevaar, dat van hem
uitgaat, de vrouw onzeker maakt.
Vooreerst was hij er op bedacht, om
meer en ongedwongener met Ebba sa
men te komenr dan slechts in de wis
kundige lessen onder toezicht van
mevrouw Ebermann, en nu en dan
's av.onds onder toezicht van Fausta
ofschoon deze steeds verzekerde,
dat ze in het geheel niet op Ebba let?
te of haar beschermde.
Maar Beutkner kende zijn vriendin
Fausta, en was er zeker van, dat ze
hem slechts zoo lang zou laten begaan
als zij uit een of ander oogpunt goed
vond en dan toch tusschenbeide zou
komen.
Altijd weer had hij het er over, dat
Ebba bet leven in het geheel niet leer
de kennen, als ze nooit naar een of
ander vermaak ging, De beschaving
uit de boeken alleen vormde den
mensch niet.
„Ik heb geen tijd", had Ebba tot
nu toe altijd geantwoord, als Fausta
haar vroeg mee naar den schouwburg
te gaan.
Maar nu was het haar dikwijls te
moede, alsof haar hoofd propvol was,
als kon er niets meer bij, en Trude
zeide;
„Ze zult prettiger en vlugger door
werken. als je je zoo nu en dan eens
een genoegen gunt".
En zoo gebeurde het, dat Ebba eens
op cell avond mcl een uleili ^zelscnap
van ïüustas vrienden naar den win
tertuin ging
beu geneden dag bad ze er zich op
zaamheden, de laatste wegens het voor
hem groote bezwaar de bestuursverga
deringen bij te wonen.
De secretaris besloot zijn verslag
met de mededeeling, dat de Vereeni
ging. die ruim 15000 leden telt, zich bij
de verspreiding van haar uitgaven
niet bepaalt tot Nederland, doch ook
uit het buitenland en uit Ned. Indië
aanvragen onvangt en daaraan gaar
ne voldoet.
Het jaarverslag werd onder dank
zegging aan den secretaris-penning
meester voor al zijn arbeid goedge
keurd.
Ds. Remme deelde nog mede, dat
de secretaris van het Ned. Bijbelge
nootschap, Ds. Boeke, hem over de
kwestie, die ook in het jaarverslag is
aangeroerd, een onderhoud gevraagd
heeft, dat dezer dagen zal plaats'heb
ben.
De bestuursverkiezing had tot resul
taat. dat herkozen werden Ds. J. H.
F. Remme, en de heer M. J.'Heule en
gekozen (in de vacature Dr. Geelker
ken) Ds. S. G. de Graaf, Geref. pred. te
Amsterdam en in de vacature Ds. v.
d. Meulen) D9. A. M. Berkhoff, Chr.
Geref. pred. te Amsterdam.
Hierna is de algemeene vergadering
gesloten.
HAAGSCHE SCHOOLBIOSCOOP.
De directeur van de Gemeentelijke
schoolbioscoop te 's-Gravenhage, de heer
D. van Staveren, die door den minister
van binnenlandsche zaken benoemd zal
worden tot voorzitter van de Centrale
Filmcommissie, heeft Zaterdagmiddag na
de demonstratie van de film „Dieren op
den bodem der zee", tot de aanwezigen
woorden van dank gericht voor de mede
werking en sympathie, die hij van zoo ve
len had ondervonden. De heer Natzijl
sprak daarna uit naam van alle aanwe
zigen. woorden van waardeering. Hij her
innerde aan den moeilijken tijd, dien de
schoolbioscoop in den aanvang moest
doormaken en wees erop, dat door de
groote werkkracht en de kunde van den
directeur een onderwijsinstituut is ont
staan, dat zoowel bij het openbaar als bij
^et bijzonder onderwijs zeer wordt gepre
zen. Spr. sprak den wensch uit, dat de
heer van Staveren, ook in de toekomst,
de schoolbioscoop met zijn waardevolle
adviezen zal blijven steunen.
VEREEN VAN CHR. ONDERWIJZERS.
Naar gemeld wordt, bestaat het voorne
men, ter gelegenheid van het 75-jarig be
staan van de Vereen, van Chr. Onderwij
zers en Onderwijzeressen een gedenkboek
te doen verschijnen.
ONDERSTEUNINOSWERK VOOR
ARMENIë.
Het is thans ongeveer 2 jaar geleden,
dat in Nederland een comité werd. opge
richt voor Armenië.
De voorzitter van dit comité, is de heer
G. L. Baron van Boetzelaer, Bilthoven,
vice-voorzitter Ds. W. A. Hoek, te Am
sterdam, secret.-penningmeesteresseMej.
Cato de Witte, Utrecht, J. W. Frisostraat
no. 38.
Dit comité is een onderafdeeling der
„Action Chrétienne en Orient" een Onder-
steunings- en Evangelisatiewerk ender de
Armeensche Christenen in Syrië, waar
van de zetel te Straatsburg gevestigd is,
terwijl de kring van vrienden, die achter
dit werk staat, zich over Frankrijk, Bel
gië en Holland uitstrekt.
De directeur van dit werk Dr. P. Ber-
ron, predikant te Graffenstaden bij de
stad Straatsburg, die herhaaldelijk in Ne
derland vertoefde, heeft door tal van le
zingen hier te lande belangstelling ge-
v\ekt voor de Armeensche vluchtelingen
in Syrië. Het bovengenoemde werk geeft
een blad uit („Morgenland" „Le Le
vant"), dat in de Hollandsche, Fransche
en Duitsche taal verschijnt.
Naar wij vernemen, bevindt zich ook de
vertegenwoordiger van een Zwitsersch
ondersteuningswerk, Ds. Krafft-Bonnard,
op bet oogenblik hier te lande, om be
langstelling te wekken voor een Ar-
meensch Weeshuis, dat zich te Begnino
aan het meer van Genève bevindt.
verheugd, werkelijk, ze leefde als een
non; daarv -or was ze toch niet naar
Berlijn gegaan! Ze had hier eigen.ijk
geheel hetzelfde eentonige bestaan ge
leid als in Lunstedt, alleen dat daar
ginds een idylle van heidekruid haar
omgaf en ze hier gebukt ging on Ier
haar la3t, en de woelige wereld9ta1.
Nu zou het echter ander9 worden;
misschien genazen de wonden ook
sneller, als zi: ze niet weer altijd be
keek; ja vergeten, gen iel en!
's Avonds wilden deze koene voor-
neirmr.s haar verlaten. Ebba had een
kleine mate van koppigheid noodig
om een gevoel te onderdrukken, dat*^
veel geleek op een slecht geweten.
Dat was toch te dwaas. Waarom zou
zij zich niet amu9eeren? Juist. Zeker,
juist
Het gelukte haar volkomen. Geen
voorgevoel zeide haar waarschuwend,
hoeveel leed uit dezen avond nog haar
deel zou worden, hoe hartstochtelijk
ze over deze uren van overmoed, waar
aan ze zich zenuwachtig overgegeven
had, berouw zou hebben.
En nu zat ze da-ar, in den kring van
bekenden, cm een ronde tafel, en ?e
laakte en sprak zooveel al9 nooit te
voren.
De groote zaal was vol menschel,
een voortdurend halfluid geraas van
pratende en lachende 9temmen. met
mu7i°k vermengd, vulde de zaal.
In dit onafgebroken, vroolijke leven
was iets bedwelmends, iets aansteke
lijks.
Wordt vervolgdJ. j
