NIEUWE LEIDSCHE COURANT
van
D NSDAG 1 NOV. 1927
TWEEDE BLAD.
BINNENLAND.
NEDERLAND EN FRANKRIJK IN HET
VERRE OOSTEN.
F,en redacteur van het Persbureau Vaz
Diaz heeft een persgesprek gehad met
den heer Octave Homberg, administra
teur van de Banque de lTndo-Chine te
Parijs tijdens zijn verblijf te Amsterdam.
In dit interview heeft de heer Homberg
nog eens nader zijn bedoelingen toege
licht van ziin komst naar ons land.
De heer Homberg wenscht nadrukke
lijk op-het gevaar te wijzen der bolsjewis
tische propaganda, zoowel in Indo-China
als in Nederlandseh-Indië. Met leedwezen
wordt geconstateerd, dat er op het punt
van bestrijding van dezen verderfelijken
Invloed geen samenwerking bestaat tus-
schen het gouvernement van Indo-China
en onze regeering te Buitenzorg. De beide
gouverneurs hebben tot nu toe zelfs geen
gelegenheid gevonden persoonlijk kennis
met elkander te maken. Gemis aan sa
menwerking doet personen hier uitzet
ten, welke elders het gif der propaganda
kunnen verspreiden. Het bolsjewisme, dat
in zijn wezen internationaal wil zijn,
maakt in werkelijkheid gebruik van na
tionalistische tendenzen in .landen, waar
de ontwikkeling in de hoofden der be
volking niet ver genoeg is voortgeschre
den, om de gevaren van dit stelsel te
doorzien. Het bolsjewisme moet worden
beschouwd in het Verre Oosten als een
soort van tropische epidemie, waarom
heen een sanitair cordon moet worden
gevormd.
In de tweede plaats betreurt de heer
Homberg, dat de Fransche bezittingen in
het Verre Oosten zoo weinig bekend zijn
in de Nederlandsche financieele wereld.
Het Nederlandsche kapitaal zou in de ex
ploitatie van Ind6-China een vruchtbare
taak kunnen vervullen. Door het beleg
gen van gelden in Indo-Chineesche on
dernemingen zouden de Nederlandsche
beleggers het risico kunnen verminderen
Van het eenzijdig belang bij de onderne
mingen in de eigen overzeesche gewesten.
Na den oorlog is Nederland naar ver
houding kapitaal-krachtiger geworden,
dan Frankrijk. Een verstandig geleide
stroom van Nederlandsch kapitaal naar
Indo-China enz. zou een zegenrijke in
vloed kunnen uitoefenen. In de derde
plaats zou ook op het gebied der cultu
ren een grootere bekendheid tusschen de
beide overzeesche gewesten van groot
belang zijn. Men zou de ervaringen op
landbouwgebied kunnen uitwisselen. Is
b.v. Java Indo-China vooruit in de kina
cultuur, omgekeerd zouden onze Indi
sche planters op het gebied van de cul
tuur van planten voor de parfum-indus
trie van Indo-China kunnen leeren enz
Het zal voor den heer Homberg, die
krachtig heeft medegewerkt tot de ver
breiding van kennis in Frankrijk zelf be
treffende zijn eigen belangen in de ge-
heele wereld de heer Homberg is naast
de schrijver van vele werken op finan-
cieel-economisch gebied ook nog de au
teur van „La France des cinq parties du
monde" een groote voldoening zijn,
mede te werken tot een elkander nader
komen van zijn land en het onze. ook
wat betreft de belangen in Oost-Azië.
KERK EN SCHOOL.
NED. HERV. KERK.
Beroepen: Te Dokkum, W. G. Red-
dingius, te Westzaan. Te Zunderdorp
(toez.) M. J. C. Visser, te Doetinchem Te
Hijlaard, T. Boersma, cand. te Leeuwar
den. Te Noordwolde (toez.) J. Bender te
Nieuweschans.
Aangenomen: Naar Ellewoutswijk,
W. H. Kelder Jr., hulpprediker te Amster
dam-Noord. Naar Hattem, C. D. Israël, te
Koudekerk a. d. Bijn. Naar Rinsumageest,
J. C. Kromsigt te Oöstwold (Oldambt).
Naar RenesseNoordwolde, P. van der
Staaij te Westerbork.
Bedankt: Voor Reeuwijk (toez.), J.
Ronge, te Hoog-Blokland. Voor Appinge-
dam, E. A. Lazonder, te Warns (Fr.). Voor
WeFkëndam, W. J. Keiler te Nieuwkoop.
FEUILLETON.
EBBA EN HELENE.
32. —o—
Bleek, en met kleurlooze lippen van
opgewondenheid liep Ebba het perron
op en neer. Haar oude vader, den hoo-
gen hoed achter op het hoofd, terwijl
zijn grijze haren daaronder te voor
schijn kwamen, volgde haar, wanneer
ze een paar stappen deed, bleef bij
haar als ze staan bleef en keek haar
voortdurend angstig aan.
Het was ook zoo koud. Na den re
gen van gisteren was een strenge
vorst ingetreden. Aan den blauwen
hemel vertoonde zich geen wolkje. Hij
zag er zoo zuidelijk uit en onder dat
strakke blauw had men het dubbel
koud. De adem bevroor bijna. Langs
de spoorbaan glinsterde het. De rails
kaatsten den kouden zonneschijn te
rug, In de verte kwamen ze op een
punt samen, en naderbij komend lie
pen ze waaiervormig uit.
En heel in de verte kwam het nu
aan. Klein en zwart groeide het aan;
tot' een vreeselijk monster, dat een
slangenlijf met zich meevoerde.
Een vreeselijk lawaai vervulde twee
minuten lang de lucht. Deuren werden
krakend dicht geslagen, men hoorde
geschreeuw van menschenstemmen en
voor aan den trein liet de locomotief
sisend witten stoom uit, die het gehee-
le perron over vloog, de menschen
GEFFF. KERKEN.
Beroepen: Te Aalsmeer en Helmond
G. D. Kuiper, cand. te Kampen. Te Koog-
Zaandijk, G. Staal te Culemborg. Te Hij
laard. Grauw, Sybrandaburen en Midwol-
da. Th Boersma. cand. te Huizum.
Bedankt: Voor Deventer fBl, H. de
Zwart, te Twijzel. Voor Arum, B. Rama
ker, te Ten Post.
CHR. GEREF. KERK.
Tweetal: 'Te Dordrecht, H. Biesma,
te Groningen; en W. Bijleveld, te Haar-
lem.
Aangenomen: Naar Noordeloos, J.
Reesink, te Aalten.
BEVESTIGING, AFSCHEID, INTREDE.
Ds. H. P. Brandt, nam Zondagmiddag
afscheid van de N.ed. Herv. Gemeente
van Lage Zwaluwe wegens vertrek naar
Delft. Ds. P. Vermeulen, van Moerdijk,
sprak als consulent den vertrekkenden
leeraar toe en deed hem Ps. 121 vers 4
toezingen. De kerk was stampvol. Ook uit
Hooge Zwaluwe. Moerdijk en Zevenberg-
schenhoek waren vele aanwezigen.
Ds. D. E. J. Hupkes, hoopt Zondag
20 Nov. a.s. afscheid te nemen van de
Ned. Herv. Gemeente te Wanswerd en
Zondag 27 Nov. d.a.v. te Oosterwolde (G)
intrede te doen, na bevestigd te zijn door
Ds. N. Warmolts te Wezep.
Ds. P. Nomes, overgekomen van
Delfshaven, werd Zondagavond in de
overvolle Nieuwe Zuiderkerk bij de Ge-
ref. Kerk van Den Haag-West bevestigd
door Dr. J. Hoek, aldaar. In zijn inlei
ding wees deze er op, dat de betooging
van 'Mozes, dat het Woord Gods voor Is
raël zeer nabij was, bijzonder geldt voor
de N.-Testamentische Gemeente. Daarna
vertolkte hij de blijdschap der Gemeente,
dat het getal harer predikanten, na lang
wachten, eindelijk volledig is. Zij mo
gen prediken het nabije Woord. Tot
de taak harer dankbaarheid behoort het,
dat de Gemeente biddend acht geeft op
dat Woord. Dat is met den Geest haar
heerlijkst bezit. Om het onverbasterde
getuigenis van het Woord ging het bij de
Kerkhervorming, bij Afscheiding en Do
leantie en ook bij de tegenwoordige ker
kelijke beroeringen. Bij deze gelegenheid
willen wij ons op het Woord bezinnen.
Als tekst werd daartoe gekozen 2 Tim.
2:9b: „Maar het Woord God? is niet ge
bonden".
Stilgestaan werd bij: den strijd waar
aan het herinnert, aan de bemoediging,
waarmede het tot ons komt, en aan de
roeping, welke het ons oplegt. Onze Ker
ken, aldus de bevestiger, worden tegen
woordig beschuldigd van confessionalis-
me en traditionalisme. Dat verwijt wij
zen wij terug. Ook wij wenschen daarte
gen te waken en te bidden. Onze Kerken
hebben het Woord niét willen binden
door belijdenis of traditie. Zij hebben niet
anders gedaan, dan nog eens geconsta
teerd en uitgesproken, dat .de Schrift door
zichzelve gebonden is en dat het ons niet
vrij staat haar te verklaren naar de maat
staven van ons denken fcn gevoelen. De
Schrift brengt haar eigen vorm ter ver
klaring met zich. Wel is het binding van
het Woord, wanneer zijn .verklaring af
hankelijk gemaakt wordt van de natuur
wetenschap, van de godsdienstgeschiede
nis of van de wijsbegeerte. Na de beves
tiging werd gezongen Ps. 120 1 en ver
welkomde de bevestiger Ds. Nomes, hem
toewenschend, dat zijn dienstwerk bevor
derlijk moge zijn ^an den loop van het
niet te binden Woord.
Wegens vertrek naar Gouda, nam
Ds. J. B. C. Croes Zondag na een ruim 3-
jarig verblijf, afscheid van de Christ. Ge-
ref. Kerk van Bussum. Da scheidende
leeraar had tot tekst gekozen 1 Petrus
5 10 en 11.
Ds. Croes richtte zich in gevoelvolle
woorden tot den Kerkeraad, catechisan
ten, jongel.- en jongedochtersvereen.. Zon
dagsschool, orgelist en koster. Daar Ds.
Croes reeds eerder verzócht. had geen
toespraken te houden, weifd dit ook nu
achterwege gelaten. Den scheidenden lee
raar werd nog toegezongen Ps, 20 1.
Zondagavond heeft de bevestiging
plaats gehad van len heer G. W. van
Deth, theol. cand. teBloemendaal in de
Geref. Kerk in Hersteld Verband te Zaan
dam, door Ds. J. J. Buskes, van Amster
dam. Als tekst was gekozen Jesaja 40 9.
Aan de handoplegging werd met Ds. B.
deelgenomen door Ds. H.- Hasper, van
Heemstede, waarna den nieuwen leeraar
werd toegezongen Lied 40 15. Vervol
gens werd hij door den bevestiger harte-
omliullend. de lucht met vochtigheid
vervullend.
„Vaarwel, papa vaarwel, en ver
geef me ookf' zeide Ebha sidderend
„Ik heb niets te vergeven. Ik ?ou al
leen graag gezien hebben.... ik zou
alleen heel gelukkig geweest zijn,
alsij
Zijn zachte, bescheiden stem brak
hier af. Hij durfde niet verder gaan.
Zijn kind wist echter wel, waaraan
hij dacht.
Ze omhelsde hem, drukte nog eens
haar koude wangen tegen de zijne.
Toen steeg ze in de coupé.
Daar stond ze voor het venster, het
voorhoofd tegen het glas drukkend,
en zag den kleinen, ouden man daar
staan. Hij zwaaide niet met zijn hoed
of wuifde met zijn zakdoek. Als ver
steend stond hij daar, eenzaam, doel
loos. en keek den trein na.
„Papa", dacht Ebba, „o papa.
En daar deed zich ook weer een an
dere aanblik aan haar oog voor. Roo-
de gebouwen, hooge schoorsteenen,
wonderlijk achter elkaar uitkomende
witte daken doken op. vrij uitkomend
tegen de wijde vlakte, die geen achter
grond voor hen vormde, Maar de blau
we hemel verhief zich achter hen en
luchtig en tot duizelingwekkende hoog
te verhief zich de rook uit de schoor
steenen in de lucht. En daar stak de
mum- van een wit, aangeslagen huis
treurig boven alles uit daar stroom
de het smalle, zwart glinsterende ri
viertje voorbij, zijn weg tusschen de
lijk toègesproken. Het kerkgebouw was
geheel gevuld.
Zondag werd weder één1 der vaca
turen van de classis Assen van de Ned.
Herv. Kerk vervuld. De consulent, ds. A.
G. Kloots, van Roderwolde, bevestigde den
nieuwen predikant van Eelde, ds. J. G.
Franck. overgekomen van Coevorden, die
des middag9 zijn intrede deed, sprekende
naar aanleiding van den tekst 1 Cor. 3:9.
Na de gebruikelijke toespraken tot colle
ges en personen heette ds. B. R. Knottne-
rus, van Vries, namens classis en ring
Assen, den nieuwen collega welkom en
sprak ds. R. Riphagen, van Coevorden,
zijn ambtsbroeder eén hartelijk woord
toe.
Ds. T. W. v. d. Leij, uit Arum, heeft
Zondag ds. E. van Ruijtenberg, uit Oost-
brug/overgekomen, in de kerk te Pingjum
als predikant bij de Ned. Herv. Gemeen
te te Pingjum en Zurich bevestigd, waar
na ds. van Ruijtenberg zijn intreerede
hield. -
Na des morgens door ds. Baudet uit
Klooster-Ter Apel (Gr.) bevestigd te zijn,
heeft ds. J. Eikema uit Witmarsum (Fr.)
overgekomen, des middags zijn intrede
gehouden bij de Ned. Herv. Gemeente te
Godlinze (Gr.)".
Te Garriierwolde (Gr.) is Zondag ds.
L. de Baan, gekomen van Dragster-Com-
pagnie, als predikant bevestigd door ds.
W. R. Diephuis te Oostwoud, waarna de
nieuwe predikant zijn intrede deed onder
veel belangstelling.
JAVAANSCHE PREDIKANTEN.
Binnen niet al te langen tijd zullen de
Geref. Kerken in Ned. Oost-ïndië hun
tweeden .Java^nschen predikant krijgen,
zoo lezen wij in de Rotterdammer.
Reeds sinds April 1926 is Ds. Soepater
werkzaam a.ls geordend pandïta djawa
(Javaansch predikant) bij de Javaansche
Gemeente, te Djogjocarta. Te voren was
hij goeroe indjil (inlahdsch helper) en in
1925 legde hij het cundidaatsexamen in
de Theologie af, waarna hij door de clas
sis Batavia dér Geref. kerken beroepbaar
werd verklaard. Gondokoesoeman is de
eerste zelfstandige Javaansche Gemeente
Zij is in Djogjacarta gelegen.
Thans bereidt de Javaan Wiriatenaja
zich voor het peremptoir examen voor.
Om hem voor zijn studie meer gelegen
heid te geven, zal Djasmin, die het diplo
ma Van- goeroe indjil verkregen heeft,
voor eenige maanden naar Tleook bij
Poerworedjo, waar in de sterk Mohamme-'
daansch-gekleurde streek een opmerke
lijke opbloei van geestelijk leven is waar
te nemen.
Ds. S. WESBONK.
Ds. S. Wesbonk. p-edikant bij de Ge
ref kerk te Hoorn, is bij ministerieel3 be
schikking met ingang van 1 Nov. a.s. be
noemd tot geestelijk verzorger bij Je Rijks
werkinrichting te Ilocrn.
BEROEPINGSWERK.
De Geref. Kerk van Heerenveen' heeft
unaniem op voorstel van den Kerkeraad
goedgekeurd om aan de eerstvolgende
vergadering van de classis Heerenveen
goedkeuring te vragen Ds. A. J. Bouma,
van Wanswerd, voor de tweede maal te
beroepen.
DE GEREF. KERK VAN GOUDA.
De Geref. Kerk 'aan de Turfmarkt te
Gouda zal worden vergroot, wat reeds
lang noodig was, aangezien het kerkge
bouw aan den Kattensirigel niet meer in
•gebruik was.
Tevens is besloten -geen tweeden pre
dikant meer te beroepen en de Singel
kerk met pastorie, indien het mogelijk is,
te verkoopen.
TOT DE EVANGELIEBEDIENING
TOEGELATEN.
Het provinciaal kerkbestuur van Over-
ijsel heeft tot de Evangeliebediening in de
Ned. Herv. Kerk toegelaten den heer W.
Rijnsburger, ihëol cand. aan de Rijksuni
versiteit te. Utrecht. Zijn adres is: Jan v.
Scorelstraat 26, Utrecht.
Gil TEN EN LEGATEN.
Van iemand, die onbekènd wenscht te
blijven, is ingekomen .Dij de Ger. Kerken
van Einmen ƒ250 en bij de Ned. Herv.
Gemeente aldaar een gift van 1ÜUU.
Wijlen mej. van Kuijk, overleden te
Gorinchem, heeft aan de Diaconie der
Nederl. Herv. Gem. aldaar 1UÜU gelega
teerd.
beidé zoetend.....
Ebba wierp zich op de bank neder
en weende
Het was haar, als hoorde ze een
stem, ach, de welluidéndste van de
wereld, haar in het oor fluisteren:
„O, suche nicht nach YVitz
Und YVeisheit überm Meer,
Der Seelen Würdigkeit
Kommt nur von Liebe her".
Het was een waar genot te kunnen
weenen. niemand, ook zichzelf niets
behoeven wijs te maken.
Maar toch gevoelde Ebba het: deze
tranen waren de laatste, die ze stor
ten mocht.
„Niet weenen", heette het voortaan,
„maar werken'Half uit echt verlan
gen, half uit de grap had ze altijd van
haar plannen gesproken. Nu hadden
de omstandigheden en haar eigen
trots haar op dezen, weg gevoerd. Voi
trotschen moed wilde ze hem bewan
delen. Niemand zoü haar lafhartig te
rug zien deinzen. Als er nog iets was,
wat ze met gloeiend verlangen tege->
moet zag, dan was het. Andree te be
wijzen, dat ze iets vermocht.
Ze zat daar met gesloten oogeri. als
een slapende, en dacht en dacht tot
haar hoofd gloeide. Uren vlogen er zoo
voorbij. Den geheelen nacht, dagen
lang had Ebba zoo door willen rijden,
geheel alleen, en daarbij het gelijkma
tige gedruis der rollende wielen, als
een sombere, rustelooze begeleiding
van haar kwellende gedachten.
De penningmeester van ..Kinderzorg"
te 's-Gravenhage ontving van een trcuwe
vriendin een gift van 500.
TOESTANDEN IN RUSLAND.
In de „Tag" schrijft Von UngernStern
berg een en ander uit de badplaats Us-
solje bij Irkoetsk:
In de oude houten kerk vergadert thans
de „club der goddeloozen", die God als
bourgeois voor afgezet heeft verklaard.
Daar worden de eenvoudigen van alle
geloof ontledigd en vervolgens in hun
dwaasheid versterkt.
Er is in Ussolje geen God meer als
Trooster der verdrukten. Daar wordt de
duivel als vader van alle revolutionairen
vereerd. Er worden „duivelsmissen" gele
zen, die in wilde orgieën zich voorzet
ten.
Uit vroegere cabaretdeerns worden
priesteressen des satans gerecruteerd,
onder wie een zekere Ireve Heinzel, uit
Odessa, zich onderscheidt door haar or
gieën. Een renegaat uit den priesterstand
zingt in tegenwoordigheid van de naakte
priesteres van satan godslasterlijke „ge
beden", huldigend den vorst der duis
ternis.
Daar, waar het altaar zich bevindt,
wordt een gebroken kruis mèt het Chris-
tushoofd naar onderen gericht, geplaatst.
Tevens is er een beker, gevuld met het
bloed van een zwarten bok en eenigè
druppels menschenbloed, met den open
gesneden buik van een zwarten kater.
Door de perversiteit van dezen, ritus,
trekt dit satansgeloof velen tot zich.
Gemeenteraad Leiden.
(Slot).
De heer R o m ij n (V. B.) vestigt de
aandacht erop, dat de Commissie juist
alles gedaan heeft, om de verordening
nu weer zoo leesbaar mogelijk te ma
ken.
Ook de heer Yr a n E c k (S. D.) is niet
voor de motie Groeneveld. Dat kan nu
moeilijk meer.
De heer Van Stralen had dan
gaarne wat meer activiteit van de
Comm. gezien.
De Voprzitter merkt op, dat de
Leidsche gemeenteraad de eerste is,
die een dergelijke verordening in be
handeling krijgt. Spr. geeft den heer
Groeneveld in overweging, om de mo
tie terug te nemen.
Naar aanleiding van de laatste op
merking meent de heer Groene
veld, dat dan ook Leiden wel kan
wachten.
De heer Eikerbout, (A. R.) wil
spreken over de maximum-snelheid.
Heeft de minderheid v. de commissie
het plan om een voorstel te doen. Zoo
niei, dan zou spr. het willen doen,
Het blijkt, dat ter linkerzijde een
voorstel in de maak is.
De artikelen 1, 2. 3 worden goedge
keurd.
Bij art. 4 merkt de heer Groene
veld op, dat op een gedeelte van
den Ouden Rijn het éénrichtings-ver-
bod zal worden ingevoerd. Dat acht
spr. ongewenscht, YVaarom juist op
den Ouden Rijn begonnen? Is dat een
vinding van een of ander ambtenaar?
Spr is er vooral tegen, omdat voor
motorrijtuigen een andere regel wordt
toegepast, dan voor andere voertuigen.
Spr. doet een schriftelijk voorstel.
De Voorzitter deelt mede, dat
een collega van den heer Groeneveld
een voorstel daartoe heeft gedaan.
De heer Heemskerk (R. K.) deelt
mede. deze collega te zijn. Spr. heeft
indertijd daarop gewezen. Speciaal
voor het deel tusschen Hoogstraat en
Hooglandsche -Kerkgracht is het een
richtingsverkeer gewenscht. Vooral
de oprit naar de Hoogstraat is ge
vaarlijk.
De heer Groeneveld (S.B.) stemt
toe dat de ruimte daar klein is. maar
dat is op meer plaatsen het geval.
Het publiek zal van deze bepalingen
zeer veel last ondervinden.
De heer Heemskerk meent dat
ook voor andere gedeelten van den
Oude Rijn bepalingen noodig zijn.
Het voorkomen van ongelukken moet
hoofdzaak zijn.
De heer Gos.ling.a zegt dat het
gevaar voor dat deel van de Oude
Rijn déarom zoo groot is, omdat dit
deel zooveel lager ligt.
De heer Wilbrink (C.-H.) wijst
er op, dat er ook andere straten met
Tóen men Berlijn naderde en de
drie dames, die in de coupé naast Eb
ba zaten, óver haar hoofd heen hun
bagage bij elkaar zochten, en hun
mantels dicht knoopten, was het haar
te moede, als iemand, die liever zou
blijven liggen en toch moest opstaan.
Huiverend stond ze op.
Ze keek niet naar tante uit; het zou
haar veel aangenamer geweest zijn,
als Rausta Melados haar niet afhaal
de of misliep.
Maar daar drong ze zich reeds door
de menigte heen. Ebba herkende haar
dadelijk. Dat was geen verschijning,
die men vergat. De donkere oogen.
het bleeke, levendige gelaat, het kas
tanjebruine, golvende haar, waarop nu
een nieuwmodische hoed rustte, die
Ebba zeer opvallend voorkwam, of
schoon hij geheel zwart was, de ge-
hee'e deftige, in een nauw kleed om
sloten gesialte, dat alles weikte sa
men met het zekere optreden, zoodat
niemand haar voorbijging zonder een
blik op haar te werpen.
..Gotden dag!" riep ze en omarmde
Ebba. haar hartelijk kussend. „Hoe
komt het, dat mij die eer te beurt
valt? Uitzet koopen? Nu, dat kunt ge
later vertellen. Waar is je bagagebil
jet? Maar meisje, wat ben je groot u
mooi geworden! En je hebt mijn haar!
Bijna ten minste. Hm! Grappig
Lr zijn dus menschen, die op som
mige punten smaak behouden. „Hoe
gaat het je verloofde? Heeft hij je
niet duizend groeten voor mij meege-
op- en afritten zijn. Al dat leggen van
verboden geeft maar last.
Het amendemenfc-Groeneveld wordt
verworpen met 18 tegen 13 stemmen.
Art. 4 wordt aangenomen. Even
eens artt. 5 en 6.
Bij art. 7 stelt de heer Groene
veld (S.D.) voor de maximum snel
heid te beperken. Spr. acht de bepa
lingen van de Motor- en Rijwielwet
onvoldoende. Spr. is voor het opvoe
ren van de maximum-snelheid tot ho
ven 15 K.M., maar elke snelheid is
niet geoorloofd. Deze te bepalen op 30
K.M. acht Spr. rationeel. Afzonderlij
ke bepaling van een maximum-snel
heid voor rijwielen is onnoodig, 30
K.M. is voor een normaal wielrijder
wel het maximum. Spr. doet een
schriftelijk voorstel.
De heer Van Eek (S.D.), de min
derheid der Commissie. betoogt dat
het gevaar groot is dat het verkeer
steeds sneller zich zal bewegen. Er is
neiging om roekeloos te worden. Daar
om is een bepaling noodig. Spr. had
gedacht aan 35 K.M., maar kan ook
li.et 30 meegaan.
De heer Van der Re ij den (C.H.)
is het volkomen met het betoog van
den heer Van Eek eens.
De heer S p e n d e 1 (R.-K.) acht 30
K.M. nog te hoog. Volgens autorij
ders van naam is 25 K.M. voldoende
snselheid.
De beer M a n d e r s (R.-K.) is het
oneens met de heeren hier. die betoo-
gen dat een bepaling noodig is. Het
gevaar wordt grooter bij langzaam
rijden.
De Voorzitter meent dat de over
wegingen die ten grondslag gelegd
worden voor beteugeling, niet redelijk
zijn. Het is hier een neiging om de
grens op te voeren. Eerst 15, nu 25 of
35. De Commissie gaat uitsluitend uit
van de zorg voor de veiligheid. De
rijders -ebben nu eenige ervaring op
gedaan. Als er plichtsgevoel is hebben
wij voldoende waarborg. Een chauf
feur die in een bocht voorbij wil rij
den, handelt onverantwoordelijk. De
ongelukken door te 'oot i snelheid
komen voor buiten de stad op vlakke,
ruime wegen. In de stad daarentegen
slechts zelden door te groote snelheid.
Een maximum is dus niet voldoende
vvaarbor°\ Noo >.aKelijk is dat bii de
«automobilisten wordt aai kweekt
verantwoordelijkheidsgevoel. Preven-
'eve middelen uelpen niet. daarom
moeten wij represssieve middelen toe
passen, maar niet de maximum-
snelheidsbepaling. De politie moet
tactisch optreden. Ook de rechter kan
veel goeds doen. Het criterium moet
niet zijn te snel rijden, maar onvoor
zichtig rijden. Het wordt daardoor
voor de automobilisten ongetwijfeld
moeilijker, maar dat is noodig. De
praktijk van de auto-vallen is, dat
ze worden toegepast op veilige wegge
deelten. In bochten en bij kruisingen
niet Men vangt dus niet de ernstige
overtreders maar hen die toevallig de
bepaling overtreden.
De heer Wilbrink (C.H.) is door
dit betoog versterkt in zijn meening.
dat een maximum-bepaling noodig is.
Ging dat betoog van den Voorzitter
op dan zou de geheele bepaling om
trent het rijden kunnen vervallen;
dan zouden we het daar eens mee
kunnen wagen. Alle menschen zijn
niet zoo „verantwoordelijk" aangelegd.
Als het allen menschen warén als on
ze burgemeester, dan ging het wel,
maar er zijn er die dat verantwoor
delijkheidsgevoel niet hebben. Spr.
komt onder den indruk dat de meer
derheid der Commissie automobilis
ten zijn. Men maakt het de wielrijders
wel lastig door bepaalde straten en
bruggen te verbieden, /aarom daar
voor ook geen verantwoordelijkheids
gevoel genoegzaam geacht.
De heer Groenoveld (S.-D.)
merkt op, dat de automobilisten in
den regel niet zoo bevreesd behoeven
te zijn voor eigen 'veiligheid.
De veiligheid van de andere
v eggebruikers dat is hoofdzaak. Spr.
vreest dat juridisch moeilijk te bewij
zen is, wanneer de veiligheid in ge
vaar is gebracht. De maximum-snel
heidsbepaling daarentegen is een con
creet gegeven. In Den Hac.g heeft men
juist de maximum-snelheid inge
voerd. Spr. meent dat het doorrijden
van de stad met snelheid van meer
dan 30 K.M. steeds gevaarlijk is.
De heer Spend el (R.K.) zegt: wij
geven?"
En ze lachte daarbij, terwijl ze Eb-
ba's arm met de hand omspannend,
haar met zich meevoerde, haar bijna
voor zich uitschoof.
..Papa laat u groeten", sprak Ebba,
alleen om iets te zeggen.
„Zoo, doet hij dat? Werkelijk eens;
kom, stap in het rijtuig! Dat duurt
lang met die bagage atin het station.
Ebba stapte gehoorzaam in. Melados
bleef buiten staan, haar parapluie
voor zich op straat zettend en er met
de beide handen op steunend.
Ebba kon het in het geheel niet be
grijpen, ze kwam haar zoo jong voor,
Fausta was ongeveer vijftien jaar jon
ger geweest dan Ebbas en Helene's
moeder. Maar tochl Deed de jeugdige,
zeer moderne kleeding het? De ele
gante hoed? De sneeuwwitte huid? De
vurige oogen onder de donkere wenk
brauwen? De prachtige gestalte?
„Wat kijk je me voortdurend aan?"
zeide Fausta.
„U ziet er zoo jong uit".
„Dank je voor je naïve opmerking.
In mijn kring wordt men niet oud,
voordat men in het geheel niet mee
kan doen. Als je soms gedacht had,
dat ik bij het koopen van je uitzet
voor moeder kon spelen. dat zou
mis gedacht zijn. YVant dat zou nie
mand gelooven'.
„Er valt geen uitzet te koopen. Mijn
engagement is verbroken", zeide Ebba.
Fausta liet haar onverschillige hou
ding varen en keer haar strak aan.
