NIEUWE LEIOSCHE COURANT
van
MAANDAG 10 OCT. 1927
TWEEDE BLAD.
WAT DE BLADEN ZEGGEN.
Een bittere teleurstelling.
Wij lezen in „De Waarheidsvriend":
Toen in November 1925 de coalitie
uiteenviel en ten gevolge daarvan het
Kabinet-de Geer in Maart 1926 optrad,
vond de verwisseling van het Coalitie-
ministerie door het intermezzo-kabi
net, ook bij de Staatkundig Gerefor
meerde partij warme instemming.
De vreugde, die de overwinning
bracht, duurt intusschen niet lang,
want als „De Banier" het officieel or
gaan van de Staatkundig Gerefor
meerde partij zich over de Troonrede
uitspreekt, heet het, dat het Kabinet-
de Geer een bittere teleurstelling is.
Dit was reeds te verwachten, zegt
het blad, nadat het Kabinet verklaard
had, zich met de dieper liggende be
ginselen niet te zullen inlaten.
Het kleurlooze, dat het ministerie
kenmerkt, is, naar het zeggen van den
Staatkundig Gereformeerden schrijver
in „De Barjier" steeds de groote vijand
geweest van het Gereformeerd leven
en dat zal nog zoo zijn.
Jammer, dat men van die zijde nu
eerst tot deze ontdekking is gekomen,
anders ware op dit oogenblik veel
kwaad voorkomen geworden.
Maar niet alleen is voor „De Banier"
het Kabinet een droeve teleurstelling
maar het geeft ook aanleiding tot bit
tere klacht.
Die bittere klacht wordt geuit, nu
het-in de Troonrede bleek, dat de Ne-
derlandsche producten niet tegen den
buitenlandschen invoer zullen worden
beschermd, zoodat handel, lamibouw
en nijverheid door zware sociale zor
gen zullen blijven gedrukt. Ook uit de
vervroegde invoering van het zevende
leerjaar blijkt, dat het neutrale karak
ter van bet kleurlooze Ministerie de
vijand is van het Gereformeerde.
Enkele wetten worden in de Troon
rede aangekondigd. Ook een wijziging
in de Kieswet. Maar, zoo klaagt „De
Banier", niet een wijziging tot afschaf
fing van den dwang. Daarover bekom
mert zich deze Regeering niet.
Mogen wij even het geheugen van de
leiders der Staatkundig Gereformeer
de Partij opfrisschen, door er aan te
herinneren dat de politiek der coalitie
er op gericht was. om de binnenland-
sche industrie door gepaste maatrege
len te beschermen tegen den buiten
landschen invoer; dat "t zevende leer
jaar, ware het Kabinet-Colijn gebleven,
met als Minister van Onderwijs mr.
Rutgers, zeker geen vervroegde invoe
ring zou hebben gekregen, en wat den
stemplicht betreft; "het Coalitie-kabi-
net-Ruys juist een voorstel deed om
den dwang af te schaffen. Alle zaken,
die, en terecht, den Staatkundig Ge
reformeerden zoozeer aan het hart
gaan.
Maar dan is de vraag zeker gewet
tigd, of het niet de leiders der Staat
kundig Gereformeerden hun eigen
schuld is, dat wij in deze impasse zijn
geraakt?
Het kabinet-de Geer geeft d9. Ker
sten en ds Zandt aanleiding tot droe
ve teleurstelling en bittere klacht. Maar
wat zullen zij nu doen, om den poli-
tièken wagen, die in 't zand is gere
den, weer in het vaste spoor te bren
gen?
KERK EN SCHOOL.
NED. HERV. KERK.
Beroepen: Te Vlissingen (toez.)
E. van Meer te Wageningen.
Aangenomen: Naar Lutjegast
(Gr.) H. Prins te Oostermeer. Naar
Angelo, J. H. Israël, te Gramsbergen.
GEREF. KERKEN.
Aangenomen: Naar Gees (Dr.)
en bedankt voor Kielwindeweer,
Waardhuizen, Baambrugge, Opende,
Oosterzee, Gapinge, Vrouwenpolder,
Baarjan^, cand. P. Melles, te Gronin
gen.
FEUILLETON.
EBBA EN HELENE.
13) o
in hun dwaas kinderlijke levensop
vatting, in alle stilte eu bescheiden
heid, waren ze groote, goede menschen
geweest, de doode vrouw en de oude
man.
Dit uur moest voor het eigen kind
alleen zijn.
Helene schudde zwijgend het hoofd
en trad terug Haar wangen waren iets
bleeker geworden en het scheen, als
blonk er iets vochtigs in haar oog.
Ebba zag het.
En plotseling lagen ze in eikaars ar
men, in een stomme, innige omhel
zing.
Toen vloog Helene haar kamer bin
nen en Ebba ging de trap op.
De professor had een manuscript
vóór zich, op welks breeden witten
rand hij aanieekeningen maakte. Zijn
grijsgelokt hoofd was scheef tegen den
linkerschouder aangezakt.
„Papa,zeide Ebba, „lieve Papa, ik
moe, u nog eens even spreken."
Zij knielde naast zijn stoel neer en
vouwde oe handen op de leuning naast
zijn arm.
„Nu, mijn kind?"
Hij kj®rde zich tot haar, met eeni-
zdch -van ,zijn handschrift
af' erwijf 'zijn lippen nog
mecham de laatst gelezen woorden
DS. LEENMANS.
Gisteren herdacht ds. H. A. Leen-
mans, op één na de oudste predikant
der Ned. Herv. Kerk, den dag, dat hij
voor veertig jaren zijn ambtswerk te
Harlingen aanvaadde, na ruim zeven
tien jaren te Wilnis, Slochteren en te
Workum te hebben gesaan.
DS. J. J. BERENDS.
Gisteren herdacht Ds. J. J. Berends,
Geref. predikant te Veenendaal, den
dag waarop hij voor 35 jaar te St. An
na Parochie het predikambt aan
vaardde.
DS. C. FERGUSON.
Ds. C. Ferguson, Ned. Herv. predi
kant te 's-Gravenhage, die van een
ernstige operatie voorspoedig herstel
len mocht, mag hoewel weer op straat
wandelend, op medisch advies zich
deze maand aan zijn ambtelijken ar
beid nog niet geven.
EMERITAAT DS. F. C. VAN DORP.
De classis Enkhuizen heeft appro
batie verleend aan het voorstel van
de Geref. Kerk van Andijk, om met in
gang van 1 Dec. a.s. emeritaat te ver-
leenen aan Ds. F. C. van Dorp, predi
kant te Andijk.
PREDIKANT-EVANGELIST.
Ds. J. C. H. Scholten is door den Ker-
keraad der Ned. Herv. gemeente te
Rotterdam benoemd op 1 Januari 1928
tot predikant van het ziekenhuis Cool-
singel en tevens tot predikant-evange
list dier gemeente.
PRAEPARATOIR EXAMEN.
De heer J. v. d. Leek is door de clas
sis Enkhuizen der Geref. Kerken prae-
paratoir geëxamineerd. Met algemeene
stemmen is hem toestemming ver
leend om te staan naar den Dienst des
Woords bij de Gereformeerde Kerken
in Nederland.
Gil TEN EN LEGATEN.
Bij den Kerkeraad der Ned. Herv,
Gemeente te Amsterdam is een missi
ve van de Diaconale Vergadering in
gekomen, inhoudende de mededeeling,
dat door wijlen Jonkvrouwe C. A. Rut
gers van Rozenburg, overleden 15 De
cember 1926, is vermaakt aan de Dia
conie een legaat van ƒ50.000.
ONDERWIJZER-POLITIEAGENT.
De „Bredasche Crt." schrijft:
Het kan niet ontkend worden, dat
de markt van onderwijzers letterlijk
wordt overstroomd. Als er ergens een
vacature is, hoort men van vijftig, hon
derd en meer sollicitanten. In de ru
brieken onzer dagbladen heeft de ru
briek „Te veel onderwijzers" burger
recht verkregen. Thans vernemen wij,
dat zelfs hier en daar onderwijzers (en
zelfs hoofdonderwijzers) solliciteeren
naar vacante betrekkingen vange
woon politieagent.
Wel een teeken des tijds!
BINNENLAND.
POSTVLUCHT
AMSTERDAM—BATAVIA.
Luitenant Koppen is te 6 uur Zater
dag uit Calcutta naar Akyab vertrok
ken.
Nader wordt uit Rangoon geseind:
Luitenant Koppen, om 6 uur uit
Calcutta vertrokken, is te 9M uur
Akyab gepasseerd.
Ook bij de K.L.M. kwam bericht in
dat luitenant Koppen Zaterdag te 6
uur met de Postduif uit Calcutta is
verrokken en te 9.30 Akyab gepasseerd
is.
Uit Bangkok wordt d.d. 8 October
aan het Haagsche Aneta-kantoor ge
seind:
„De Postduif" met luitenant Kop
pen, Frijns en Ellerman is hier van
avond om 6 uur aangekomen, na een
tocht van 1050 K.M. uit Calcutta. Al
les wel.
Morgen wordt naar Muntok ver
trokken en Maandagvoormiddag hoopt
de bemanning Batavia te bereiken.
Later werd geseind: Wegens den
zwaren regen is afgezien van het ha
len van Muntok; morgen (Zondag) zal
naar Sengora gevlogen worden.
Luit. Koppen seint d.d. 9 October
aan het Haagsche Aneta-kantoor:
Wij zijn doorgevlogen naar Singa-
herhaalden: en het is niet te loo
chenen, dat het materialistisch poly
theïsme der Egyptenaren aan de fan
tasie van het volk zijn ontstaan te
danken heeft
„Nu, mijn kind?"
„Papa," sprak Ebba, de oogen innig
en vol tot hem opslaand, „ik kom mei
een verzoek. Ik vraag uw vaderlijken
zegen. Ik heb mé verloofd I"
„Verloofd?" stamelde de oude man,
„de heer von Kunowsky
Er schoot hem zoo iets te binnen,
dat hij dien naam kort geleden in ver
band met verloven gehoord had. Maar
dat was Helene. Juist. Hij keerde nu
geheel van het polytheisme der Egyp
tenaren tot de werkelijkheid terug.
„Heb je je verloofd, mijn lief kind?
Hij nam haar hoofd tusschen zijn bei
de handen.
„Ja, papa," sprak ze ernstig, „met
den edelsten en bésten man van de
wereld. Met doctor Andreas Alteneck;
u herinnert u hem misschien, die de
groote fabriek aan de Hannoversche
poort heeft. Ik heb hem van ganscher
harte lief en hij mij pok. Morgen zal
hij komen en u om de hand vragen en
dan zal hij mij bij zijn moeder bren
gen. Denk eens aanik zal dan
weer iemand hebben, tegen wie ik
„moeder" zeggeh kan."
De oude man boog het hoofd en leg
de zijn voorhoofd tegen het haar van
zijn dochter aan.
„Mijn kind," fluisterde hij, „een
moeder
pore en hebben de 1600 K.M. afgelegd
zonder moeilijkheden te ondervinden
Morgen vertrekken wij naar Muntok
en, via Palembang naar Batavia.
HET SCHOUWVENSTER.
„Het Schouwvenster" en „Kleine
Schouwvenster" begint deze week
een nieuwen jaargang.
In het nummer van 30 September
j.l. werd het een en ander medege
deeld omtrent nieuwe plannen. De
nieuwe roman van Mevr. A. van Hoog
straten—Schoch ,,'t Swanevecht, dag
boek van twee generaties", begint de
ze week. Ook op den omslag wordt
een boeiend feuilleton gegeven. De
heer Herman van Groningen werd be
reid gevonden de copy van zijn oor
spronkelijk werk „Van moeite en ze
gen" af te staan.
OoR in den nieuwen jaargang wil
de Redactie voortgaan op den weg,
naar het ideaal: een goede, goedkoo-
pe en actueele weekillustratie voor
alle christelijke gezinnen in Neder
land. In verband hiermede wordt er
op gewezen, dat de lage prijs van deze
illustratie aanleiding kan zijn, dit
blad nu eens niet als medelezer, of in
portefeuille te lezen. Voor 1.25 per
kwartaal (dat is nog geen 10 ct. per
week) kan het blad met bijblad in al
le gezinnen een wekelijksche eigen
gast zijn. Het adres der administratie
is Nieuwe Zijds Voorburgwal 62, Am
sterdam, Centrum.
UIT ONZE INDIEN.
KOLONISATIEPROEF INDO-
EUROPEESCH VERBOND.
Het Indo-Europeesch Verbond heeft
aan de regeering, met het oog op
voortzetting van de kolonisatieproef,
financiëelen steun, gevraagd, die in
principe werd toegezegd. De plaats
van kolonisatie zal echter steeds eerst
worden opgenomen.
INNING VAN BELASTINGEN.
Naar de Preangerbode verneemt,
heeft de directeur van financiën een
regeling vastgesteld voor de inning
van de inkomsten-, personeele en
verpondingsbelastingen. De inning kan
worden opgedragen aan particuliere
werkgevers, zooals thans reeds op
ondernemingen geschiedt. De rege
ling zal begin 1928 van kracht worden.
Het collecteloon bedraagt ten hoogste
8 procent.
HET TJITAROEMGEBIED.
In verband met een aanvraag van
de Pamenoekanlanden is een gedeelte
van het Tjitaroemgebied, dat voor de
suikercultuur noodig is, thans open
gesteld.
UIT DE OMGEVING.
OEOSTGEESÏ.
Intrede Dr. D. J. v. Katwijk.
Na des morgens bevestigd te zgn door
Ds. K. Schilder met een predikatie!
over Pred. 4:17,.de woorden: „Bewaar
Uwen voer, als gij ten huize Gods ia-
gaat en wees liever nabij om te hooren"
en Prei. 5:5: en zeg niet voor
het aangezicht des Engels, dat het eeu
dwaling was", deed gisteravond Dr.
D. J. van Katwijk zijn intrede in de
Geref. Kerk alhier, om alzoo in de
gelegenheid te zijn, zich vooral bezig
te houdén met zijn werk als godsdienst
onderwijzer aan de H. B. S.-en te Lei
den en Alphen aan den Rjjn.
Aan het begin der godsdienstoefe
ning werd gezongen Ps. 1111Gelezen
werd Ps. 84.
Z. Eerw. wijst vervolgens op de bij
zondere omstandigheden, waaronder h$
hier zijn ambt aanvaardt, n.l. dat zijn
mees.e tijd in beslag genomen zal wor
den door zijn taak aan de scholen, om
het opkomend geslacht vertrouwd te
maken met den Christelijken godsdienst
Het overige van zgn tjjd zal spr. even
wel geven aan de gemeente, aie hem
geroepen heeft.
Het is daarom, dat spr. thans zijn be
diening aanvaard met de opening van
Gods Woord
De tekst van dezen avond zal zijn
1 Petr. 2:4 en 5: „Tot welken komen
de als tot een levenden steen, van de
menschen wel verworpen, maar bij
Een trilling ging door zijn lichaam,
het scheen alsof hij weende. En plot
seling liet hij Ebba los, legde zijn arm
op zijn manuscript en het hoofd op
zijn arm. Hij weende.
„Papa!" vleide Ebba.
„Ja, hij weende, Altijd en altijd weer
om zijn vrouw, om de moeder van zijn
kind.
Waarom was ze zoo vroeg wegge
gaan! Waarom was het haar niet ver
gund geweest deze wending van het
lot te beleven?
Wat had ze er een zorg over gehad,
wat er eens van Ebba en Helene te
recht zou komen! En nu waren alle
zorgen opgeheven, er waren geen vra
gen meer te stellen. Gisteren nog had
zijn kind hem met plannen en wen-
schen gekweld." die hem hoofdzakelijk
daarom zoo verontrustten, omdat hij
haar draagkracht, gezondheid, rechten
en haar capaciteiten niet kon beoor-
deelen, en zich voor de poorten van
een onbekend gebied bevond. Nu had
haar verlangen een doel, haar leven
een richting gevendel
Ach, hij herinnerde zich nog den
heiligen vrede, de hemelsche zeker
heid, die er over zijn schuw zoekend
wezen gekomen waren, toen Lily s
hart en zijn hart elkaar gevonden had
den! Dat was het toppunt van geluk
geweest. Dat was de bevrijding, de
rust, het geluk.
Bij deze herinnering werd zijn ziel
kalmer, zijn gemoed bewogen. Deze
dankbaarheid kwam in zijn hart op.
God uitverkoren en dierbaar, zoo wordt
gij ook zelve ais lévende /steentn ge
bouwd tot een geestelijk huis, tot een
heilig priesterdom, dm geestelijke offe
randen op te óff ei en, die Gode aan
genaam zijn door Jezus Christus".
Spr. zal daarom dezen avond spreken
ovér den eisch voor de gemeente van
Christus en ontwikkelt een tweetal ge
dachten T
1. dat de gemeente kome tot Chris
tus als tot den levenden Steen, wat be-
teekent. dat ze in Hem geloöve; en
2. dat zij zelve als levende steenen
gebouwd worde. d.i. dat ze leve door
Hem.
Nadat gezongen is Ps. 84:2 en 5,
begint Z. Eerw. met te zeggen, dat)
Petrus in_ dit vergankelijk leven, waar
men arm inkomt, ea arm uitgaat, spreekt
van een onverderfelijke erfenis. Die
erfenis is het eeuwige leven, waarvan
reeds in dit leven een vporsmaak is te
roeven. Daarvoor moet mén zijn we-
ergeboren uit onvergankelijk zaad. Pe
trus wekt de gemeente op te komen
tot Jezus. God Komt tot ons, zondaren,
-ontfermend. Dat is Zijn genade. Maar
zal die genade tot haar recht komen,
dan moet ze ontvangen worden door
ons. Wij moeten Gods hand, die Hij
tot ons uitstrekt,, aangrijpen. Dat nu
noemt Petrus: komen tot Christus. Ons
geloof in Christus wordt een komen
genoemd, omdat wij zondaren zijn, en
steeds met zonde zijn beladen, die Hij
alleen kan vergeven. Steeds moeten we
tot Christus komen om van Hem te ont
vangen geaade voor genade.
In den tekst spreekt de heilige apos
tel verder in beeldspraak. Hij spreekt)
nn een levenden steen. Dit beeld ia
met voerbefde gebruikt door de schrij
vers van de Evangeliën. De bedoeling
is aanstonds duidelijk: in Christue ie
vastheid. Christus is de grondslag van
de Kerke Gods. Hij is God3 Zoon, God
Zelve, in Wien geen verandering is.
Wij kunnen ons op Christus' werk ver
laten. Gods verbond is in Christus on
wankelbaar. Daarom is Hij het, die
rust geeft aan de ziel van Zijn kind.
Christus is cei levende steen. Hij isi
door God opgewekt. Gcd kan nu door
"éfchc en liefde een zondige wereld red
den. De levende Christus zal volvoeren
het welbehagen Gods Heerlijk en troost)
vol i5 het vooruitzicht voer Ideg n 'n, die
in Christus gemoven.
De apostel des Heeren roept het ons
ook toe: Komt tot Christus. Er is op»
aardt zooveel moeite en verdriet. Hei:
leven is maar kort en onzeker. In Chris
tus is vastheid en zekerheid. Kom dan
tot Hem. Christus brengt tot den Vader
en maakt Zijn kinderen tot erfgenamen
jtods.
Zoo staat de Kerk des Heeren vast
C|» den hoeksteen Cnristus. Gods Kerk
zai in stand blijven en eeuwig pralen
tot eer van haar Bouwmeester. Dat zti
ons ot troost en make ons sterk in
het geloof.
Dat alles legt aan de Kerk van Chris
tus eer roeping op. Wordt gebouwd, is
he; apostolisch bevel. Dat mo^e iets
VTfctma klinkeny maar de sleutel "hier-
va 1 ligt in het woordje: levend. God
bouwt Zijn kerk uit levende steenen.
God geeft een plaats in Zqn huis.
Dat staat niet aan ons. God doet het
echtei met levende steenen, d.w.z. dat
het gaat met weten der Kerk en daar
om hebben wij er naar te streven om
Gcde gelijKvormig te worden.
In het woord bouwen ligt ook ipge-
s.'oten voortgang, vordering, Wij moe
ten steeds meer de. zekerheid van ons
gexo: zoeken in Christus. Zoo zullen
we dooi Gods genade gebouwd words».i
ais levende steenen.
Wp vormen tezamen Gods huis. Gods
tempel is niet een steen-en tempel,
maar- een levende tempel, een heilig!
priesteruom. dat offert offers van dank!
baarheid.
Daarom moet elk lid van Christus'
kerk zich dagelijks bekeeren. Dat is
een heilige roeping van de gemeente.
Leeren wij dan met innig verlangen
uitzien naar den dag dMs Heeren. Dan.
zai Zijn huis voltooid zijn en zullen
de gezaligden tezamen vormen de Ker
ke Christi, waarvan Jezus de hoek
steen is.
Vervolgens wordt gezongen Ps. 118
vers 11 en 14.
Daarna spreekt Z. Eerw. een per
soonlijk woord tot de gemeente van
Oeestgeest.
önaanks het feit, dat spr. zich slechts'
Nu was aan zijn kind datzelfde geluk
geschonken.
In zijn kinderlijk gemoed was het
een heerlijke zekerheid, dat ieder lief-
desverbond was zooals dat, hetwelk
hem met Lily verbonden had. Dat er
ook strijd en lijden in het huwelijk
kon zijn, vermoedde hij niet.
Hij nam zijn bonten zakdoek. En
zooals hij daar anders de stof van de
folianten mee afwischte, zoo droogde
hij er nu de tranen van zijn gezicht
mede.
„Word zooals je moeder mijn kind,"
zeide hij en legde zijn hand op het
hoofd van zijn dochter, „dan zult ge
je man onuitsprekelijk gelukkig ma
ken. Ik weet niet, of het zaad, dat ze
in je hart gestrooid heeft, is opgeko
men. Maar het was goed zaad."
Ebba tastte eerbiedig naar de hand
van haar vader. Hoe deed deze ver
dorde, met aderen doorploegde hand
van den grijsaard haar ontroeren.
„Ze heeft ook al liefdevol aan dit
uur of aan de mogelijkheid daarvan
gedacht," sprak de oude man verder.
„Ik heb een verzegeld document in
m'n lessenaar; daar staat op: „Voor
mijn dochter Ebba, als ze zich ver
looft." Ik zal het je morgen geven."
„Neen, nu dadelijk," riep Ebba en
sprong op. „toe nu opdat het zij,
alsof ze nog bij ons ware."
„Zooals je wilt," murmelde hij. Met
onzekere handen zocht hij in de lade
van den schrijflessenaar, tot hij een
sleutel vond.
AAN HET ZOEKLICHT.
Leiden, 10 October 1927.
Op een R.K. politieke vergadering,
kort geleden in Den Haag gehouden,
waar de vraag: voor of tegen de coa
litie besproken werd, achtte een der
debaters het samengaan met de S.D.
A.P. vooral ongewenscht, omdat het
volk daardoor het gevoel zou verlie
zen voor het principieel verschil tus
schen de R.K. Staatspartij en de S.D.
A.P.
Het is merkwaardig, zegt „Het
Volk", dat zoodanige vrees hen nim
mer weerhouden heeft van het tiental
len jaren samengaan met de protes-
tantsch-christelijke partijen.
Zij hechten dus minder waarde aan
het godsdienstig verschil tusschen ka
tholieken en protestanten dan aan het
maatschappelijk verschil met de so-
ciaaldemokraten.
Het roode orgaan maakt zooals
gewoonlijk hier weer een onjuiste
Vergelijking.
Want het principieel verschil
tusschen de R.K. Staatspartij en de S.
D.A.P. is niet in de eerste plaats van
maatschappelijken, doch van godsdien
stigen aard. Hier staat geloof tegen
ongeloof. En bij deze tegenstelline ver
geleken, zijn de onderlinge geschil
punten tusschen katholieken en geloo-
vige Protestanten slechts van tweede
orde.
OBSERVATOR.
geceelteljjk aan deze gemeente kan ge
ven, spreski hn toch de wensch uit, aat)
de gemeente hem lief zal hebben om,
zgns werks wil.
Spr.'s huis zai steeds voor de ge
meenteleden openstaan en hen zal ge-
toona werden, dat spr. hen liefheeft)
als de gemeente van Christus.
Spr. richt zich dan tot de broedarsl
van den Kerkeraad, zich in hun liefdé
aanbcvcL-nJ en cot Ds. Schilder, hen»
dankende voor het schoone woord- van
dezen morgen, den wensch uitsprekend,
oa hun omgang i.i de e gemeentv hua
0 Ufa en de gemeente ten go "de
zal komen.
V rvolgens richt spr. zich tot de 01-
tech samen, van wij hij een g-ayeitel
voor zjjn rekening zal nemen, tot da
broeders uit de Classis en tenslotte
tot den wethouder d .r burgerlijke ge-
meen te, den wensch uitsprekende, datt
onder het huidige gemeentebestuur het)
de kerk van Chriscus welga.-.
Spr. besluit met de woorden: Eera
zij den Vader, en den Zoon en derï
Heiligen Gc-est tot in alle eeuwigheid.
Namens een Kerkeraad van Öegst-
geest en namens de Classis richtte zich!
Ds. Schilder tot den nieuwen leeraar.
Spr. gaf de verzekering, dat de roe
ping van Ds. v. Katwijk naar hier was
gèsch'ied met groote e nstemmigheid.
Spr. haalt, daarna 'aan het woord van
Petrus: U groet de gemeente van Ba
bel, daarbij doelende op den modernen,
tijd, waarip. Christus' ke-rk te voorschijn,
treedt als in een Babel van goddeloos
heid. 1
Spr. besluit met den wensch uit te
spreken, dat de gemeente gesticht wor
de door den dienst van haar nieu^eit
leeraar en verzoekt te zingen het- Ge
bed des Heeren ver3 3.
Als nazang werd gezongen Ps. 146
vers 8„
BOSKOOP.
.Coop, vereen. „i>e Boskoopsche vei
ling". Veiling van 8 October.
Kozen per bos: i
ODheiia 59 -80, GoLen Ophelia 47^
78, Marcel-Royer 7390, riadley
8q130, Columbia 87120, Butterfly
78108, Claudius-Pernet 75110, Mac
Keller 100141, Rosalauuia 5060, 'Ju
les Bouche 4059. Liie Paulsen 20,
Wilh .Kordes 60—80, Gera. Rozen 13
36 cent.
DahLa's 823, Chrysanthen 1726
per stuk.
Woensdag 12 October.- des nam.
2.30 uur," zal er in hei gymnastieklokaal
der openbare school gelegenheid zijn
tot kostelóoze inenting.
In de gehouden vergadering van
de Boskoopsche Micdenstandvereen.
is besloten, om van 23 tot 30 Nov. a.s.
een winkelweek te houden.
Er is een commissie benoemd, die
Tusschen de boeken, op de plank,
die het opstel van het schrijfbureau
vormde, stond een vierkant kistje. Dat
haalde hij er tusschen uit en opende
het. Geelgeworden papieren nam hij er
uit, trouw- en doopakten en dergelij
ke. En heel onderop lag een brief. Zijn
hand sidderde, toen hij hem aanpakte.
Sedert zeven jaar had hij stil op den
bodem van het kistje gelegen cn zijn
vrouw zelf had hem erin gedaan.
Haai' handschrift opden brief was
als iet9 levends, dat uit het graf te
rugkwam.
Ook Ebba beefde, met bijgeloovige
vrees.
Ze nam den brief.
„Aan mijn. innig geliefde dochter,
op den dag van haar verloving of op
den dag waarop ze dertig jaar vyerdt
Voorzichtig sneed Ebba hem open.
Zij en de oude man durfden nauwelijks
ademhalen. En de vriendelijke lamp
deed haar zacht licht op de plechtige
handeling van beiden schijnen.
Vijf bankbiljetten hield Ebba tus
schen haar sidderende vingers, bruin
bedrukte biljetten, waarvan baar het
getal duizend tegenstraalde.
„Geld," stotterde ze, „geld!"
Maar het papier, dat om het bank
papier heen zat. was beschreven.
„Voor mijn dochter Ebba, vijf dui
zend Mark, tezaam gegaard en ge
spaard in vijftien jaar,
van haar trouwe moeder.'*
i (W.ordt vervolgd.)
