NIEUWE LEIOSCHE COURANT
van
DINSDAG 4 OCT. 1927
TWEEDE BLAD.
KERK EN SCHOOL.
NED. HERV. KERK.
Beroepen: Te Amsterdam (in de
vacature Ds. Hunningher) T. G. van
Reeuwijk te Hillegersberg. Te N. Ven
nep O. v. d. Veen te Stadskanaal Gr.).
Te Lutjegast, H. Prins te Oostermeer.
Te Puttershoek, C. v. d. Wal, te Rijn-
zaterwoude. Te Herwen en Aerdt, A.
L. Th. v. d. Ven, te Beetgum.
Aangenomen: Naar Engelen (N.
Br.) H. Limpers te Akkrum. Naar
Scherpenzeel, E. Warmolts te Heerde.
Naar Angerlo (toez.), Th. J. H. Israels,
te Dramsbergen (Ov.). Naar Vianen, N.
Luljendijk, te Nieuwerkerk a. d. IJsel.
Naar Made c.a., J. Steenhuizen, cand.
te Utrecht.
Bedankt. Voor Giethoorn, L. J.
Cazemier, te Gieterveen. Voor Putten
Veluwe) J. C. Wolthers, te Onstwedde.
Gron.). Voor Alphen (toez.), A. D. Mee-
ter te Leiden.
OEREF. KERKEN.
Drietal: Te Dokkum, W. E. Ger-
ritsma, te Oudega (Smal.); J. H. Kroe
ze, te Reitsum; en N. Postema. te
Veendam.
Tweetal: Te Antwerpen, J. W. Es-
selink, te Eindhoven en D. Ch. Kars-
sen te Hattem.
Beroepen: Te Bussum (2e pred.-
plaats), Dr. K. Dijk te 's-Gravenhage-
West. Te Wormer, A. Mout, cand. te
Rotterdam.
Bedankt: Voor Middelburg en
Delft, P. Deddens, te Rijswijk (Z.-H.).
Voor Tzum, K. Holwerda, te Westerlee.
GEREFORMEERDE KERKEN
(Hersteld Verband).
Bedankt: Voor Rotterdam, E. L.
Smelik, te Tienhoven.
CHR. GEREF. KERK.
Bedankt: Voor Dokkum. P. Zwier
te Papendrecht.
GEREF. GEM.
Beroepen: Te Ierseke, G. H. Ker
sten, te Rotterdam.
BEROEPBAAR VERKLAARD.
De classis Schiedam der Gerefor
meerde Kerken heeft in haar vergade
ring van 21 Sept. j.l. praeparatoir ge
ëxamineerd den heer R. Vermeulen,
candidaat aan de Theol. school te Kam
pen, en hem met algemeene stemmen
beroepbaar verklaard bij de Gerefor
meerde Kerken in Nederland.
BEVESTIGING, INTREDE EN
AFSCHEID.
Ds. W. H. v. d. Vegt hoopt 30 Octo
ber a.s. afscheid te nemen van de Ger
ref. Kerk te Drachtster Compagnie om
13 Nov. d.a.v. intrede te doen te Ber-
gum. Bevestiger is Ds. G. Biersteker, te
Suameer.
Ds. A. Dercksen hoopt Zondag 6
November afscheid te nemen van de
Geref. Kerk te Pijnacker om Zondag
20 November intrede te doen te Klun-
dert. Bevestiger is Ds. J. Smelik, te
Zevenbergen.
Dr. D. J. van Katwijk, nam Zon
dag afscheid van de Geref. Kerk van
Schipluiden, om te vertrekken naar
Oegstgeest, sprekende over Ps. 133. Na
de predikatie werd dr. v. Katwijk toe
gesproken door het hoofd der Chr.
school namens den kerkeraad en door
Ds. T. Kramer van Monster, namens
de classis 's-Gravenhage en genabuur-
de kerken.
AFSCHEID ZENDELING A. BIKKER.
Gistermorgen om 7.41 is uit Utrecht
naar Bazel vertrokken, teneinde zich
te Genua in te schepen naar zijn ar
beidsveld, Ds. A. Bikker, eerste zende
ling der Chr. Geref. Kerk.
Tegen dit uur hadden zich in de eer
ste klas wachtkamer zeer velen verza
meld om het echtpaar Bikker uitge
leide te doen.
Onder hen merkten wij op Ds. C. B.
Reinders, zendingsdirector te Oegst
geest, Ds. H. Janssen, leger- en vloot-
predikant in algemeenen dienst te 's-
Gravenhage, Ds. F. Lengkeek, docent
aan de Theologische school te Apel
doorn en de pred. G. Wisse te Utrecht
en J. de Vries te Rijnsburg, benevens
de heer VV. F. Sellier, secretaris van de
Regelingscommissie der Chr Geref.
Zendingsdagen. Ds. Wisse, die met den
Kerkeraad aanwezig was, sprak na
mens de gemeente Utrecht een harte
lijk woord van afscheid tot het echt
paar Bikker, dat men gaarne voor de
Kerkc^in Holland had'behouden, doch
anderzijds gaarne afstond voor het
werk in Indië. Spr. eindigde met de
apostolische zegenbede.
Ds. Bikker dankte voor de treffende
belangstelling, waardoor hij zich bui
tengewoon gesterkt gevoelt, zulks te
meer waar hij weet dat God hem zendt
De talrijke aanwezigen zongen het
echtpaar hierna toe de zegenbede uit
Ps. 134, waarna op verzoek van Ds.
Janssen op het perron gezongen weru
de zegenbede uit Ps. 121.
Met het echtpaar Bikker reizen me
de zendeling van Dijk, uitgezonden
door de Geref. Utrechtsche Zendings-
vereeniging.
Namens de classis 's-Gravenhage ont
ving Ds. Bikker uit handen van den
heer Sellier een oud Testament in het
Maleisch met keurig gecalligrafeerde
opdracht.
Ds. J. L. de Vries van Rijnsburg,
die Zondag te Noordeloos, de woon
plaats van Ds. Bikker, het Woord be
diende, heeft des avonds in verband
met het vertrek van Ds. Bikker een
predikatie gehouden over de geschie
denis van Abrahams offer uit Genesis
waarna hij tot het echtpaar Bikker en
kele woorden richtte en hen in den
gebede aan God opdroeg.
BEROEPINGSWERK TE BUSSUM.
In de Geref. Kerk van Bussum is
Zondagavond na de godsdienstoefening
een samenkomst gehouden van den
kerkeraad met belijdende manslidma
ten, welke zeer druk bezocht was. De
Kerkeraad kwam met het voorstel om,
bij enkelvoudige candidaatstelling, te
besluiten tot het beroepen van Dr. K
Dijk van 's-Gravenhage West. Na toe
lichting door den Kerkeraad kon dit
voorstel de volkomen instemming der
gansche vergadering verwerven, waar
na de Kerkeraad besloot, als tweeden
predikant te beroepen Dr. K. Dijk.
GEREF. KERK IN H. V. TE HAARLEM
De heer P. A. E. Sillevis Smitt, can
didaat in de theologie, beroepen predi
kant bij de Geref. Kerk in Hersteld
Verband te Haarlem, doet Woensdag
avond 9 November zijn intrede, na des
Zondags te voren in de avondgods
dienstoefening in zijn ambt te zijn be
vestigd door dr. J. G. Geelkerken.
NED. ZENDINGSVEREENIGING.
Woensdag 19 October zal de Ned.
Zendingsvereeniging in het gebouw
van den Deutschen Verein te Rotter
dam haar najaarsvergadering houden
onder presidium van Ds. H. J. de
Zwart.
ALGEM. ZENDINGS-CONFERENNTIE
Op de 40e zendingsconferentie, die
'n eenigszins feestelijk karakter heeft,
zullen den laatsten dag drie buiten-
landsche sprekers het woord voeren:
rev. Edwin W. Smith uit Engeland,
de schrijver van „The golden stool
en andere bekende boeken, over: „The
new Africa and its challenge to the
church", pasteur A. Anet van de Con-
go-zending te Brussel, over: „Quel doit
être le but de l'éducation des Afri-
cains?", en dr. M. Schlunk van Ham
burg over: „Werden und Aufbau der
Kirche in Afrika". Het slotwoord zal
in het Nederlandsch worden gesproken
door dr. M. J. A. de Vrijer, Herv. pred.
te Amsterdam.
HET STADSZENDINGSWERK TE
WEENEN.
Donderdag 6 October a.s. om acht
uur hoopt in de Zendingskapel te Am
sterdam, Keizersgracht 676, mej. Au-
guste Becker van de Stadszending in
Weenen, te spreken o.m. over haar
werk onder gevangenen en gevallenen
aldaar. Het gesprokene zal door licht
beelden worden toegelicht en voor zoo-
ver noodig, vertaald. De toegang is
voor ieder vrij.
DE HONGAARSCHE HERAUT.
In het dezer dagen verschenen num
mer van „De Ilongaarsche Heraut'
deelt de hoofdredacteur. Prof. Dr. J.
Sebestyen, mede,, dat de uitgave van
,,De Ilongaarsche Heraut" zal worden
stopgezet. De oorzaak van het niet
meer verschijnen van dit Hollandsch-
Hongaarseh orgaan ligt in het feit. dat
het Generaal Convent der Geref. Hon-
gaarsche kerken een subsidie-aanvra
ge heeft moeten weigeren, zoodat het
eventueele tekort van het blad niet ge
dekt zal kunnen worden. De hoofdre
dacteur doet nu een beroep op de le
zers van het Hongaarsch weekblad
„Kalvinista Szemble" te steunen.
UIT DE OMGEVING.
BOSKOOP.
Intrede Ds. Tj. Petersen.
Na des morgens bevestigd te zijn,
door Dr. K. Dijk uit Den Haag, mey
een predikatie naar aanleiding van
Openb. 3:6: „Die ooren heeft om te
hooren, d e hoore. wat de Geest tot
de gemeente zegt", deed gisteravond
Ds. Tj. Petersen zijn intrede in de
Geref. Kerk alhier.
Het kerkgebouw was stampvol.
Aan het bei;in der godsdienstoefo
ning werd gezongen Ps.'123:1. Gele
zen werd Spr. 9. Na het rrebed weTi
gezongen Ps. 84:1, 2 en 3.
Z. Eerw. had tot tekst vekozen Ps.
119:129 en 130, waar wij Gods Woord
aldus lezen:
„Uwe getuigenissen zijn wonderbaar
daarom bewaart ze mijn ziel.
De opening Uwer woorden geefc
licht, de eenvoudigen verstandig ma
kende".
Aan het berin van zi]n leerrede wees
Z. Eerw. op de gewichtige ure van
thans. Spr. wil geen program opma
ken van zijn arbeid in deze gemeente.
Dat program is voor alle dienaren
Gods hetzelfde, zooals ook de bron,
waaruit geput wordt, dezelfde is, n.l.
het Woord Gods. dat niet verander.
Dat Woord is van een bijzonderen ïlijlc
dom en heerlijkheid en daarom meent
spr. de herdersstaf in deze gemeente
op te moeten nemen met een predi
katie over de heerlijkheid van Gods
Woord en zal achtereenvolgens be
handelen
le. de uitstraling van de 'heerlijk
heid van Gods Woord;
2e. het opvangen van de stralen
van het Woord Gods door ons.
Den 119den Psalm vergelijkt spr. met
een steeds wellende bron. De dich
ter spreekt al maar door van de heer
lijkheid van Gods Woord. Zoo ook
in het tekstwoord. Gods getuigenissen
zijn wonderbaar. Zij wekken leven in
een dor land. Gods getuigenissen zijn
te vergelijken met den staf van Mo-
zes. d:e het middel was tot het doen
van zoovele wonderen. Het Woorid
Gods, dat Filippus opende voor den
kamerling, deed dezen den apostel
vergeten, want, staat er, hij reisde zijn
weg met blijdschap. Het Woord Goasi
deed de heidenen hun too verhoeken
verbranden. Het Woorid Gods is een
steen des aanstoots, een rots der er
gernis, maar voor dengene, die ge
looft, een kracht tot zaligheid.
Waar het geopend wordt, daar geeft
des Heeren Woord licht. De heidenen
kenren het Woord niet en hun duis-
t r i is reese ijk Maar dikwijls v or It
het W oord wel gekend, maar niet ge
opend. Dan ook blijft de Schrift don
ker en het leven donker. Wij moe
ten met het Woord in ernstig en bid
dend contact komen. Dan gaat het
licht op, een licht, dat alles beschijnt.
Bij dat Woord zien we met ons ver
stand de dingen der aarde en reikt
onze blik heen over dood en graf,
daarbij zien we het gruwzame van de
zonde en de strenge rechtvaardigheid
Gods.
Ook straalt de heerlijkheid van dit
Woord hierin uit, dat het den een
voudigen wijsheid leert. Eenvoudig
heid is goed, het is kind zijn, maar
we kunnen niet in alles eenvoudig
blijven. Waarin moeten we dan vol
wassen zijn en waarin eenvoudig blij
ven? Dat leert ons het voorgelezen,
hoefdstuk van Spreuken van ae up-
perste Wijsheid en de zotte vrouw,
die tegen elkaar inroepen. De we
reld is zelfzuchtig in alles en alles
wordt betracht om die zelfzucht te
bedekken. De wereld lacht om de
eenvoud van de menschen, die nog
iets anders willen dan de oppervlak
kige genoegens.
Zoo wijs als de wereld moeten we
niet worden. Het moet gaan in dem
weg van de Opperste Wijsheid.
Tot dit alles zendt God Zijn diena
ren en het is heerlijk daartoe te wor
den geroepen. Strale Gods .Wooud
daar rijkelijk zijn licht uit en behage
het daartoe den Heere genadiglijk mijn
dienst te gebruiken, aldus spr.
Ook van het opvangen van de stra
len van de heerlijkheid van Gods
Woord spreëkt de tekst: Uw getuige
nissen zijn wonderbaar, daarom be
waart ze mijn ziele. We moeten Gods
getuigenissen bewaren.
Dikwijls willen we ze spoedig op
zij zetten, omdat we er toch niets aan
hebben. Neen, we moeten ze bewa
ren, zooals een Maria alle dingen om
trent haar Kind Jezus overfegde in
haar hart. We moeten wachten. Maar
niet werkeloos. We moeten zelf ope
nend werkzaam zijn. Dat heeft Chris
tus Zijn jongeren geleerd, zooals ge
schreven staat beginnende oij/
Mozes leide Hij hun de Schriften uit.
Om aldus werkzaam te zijn moeteni
we eenvoudig en begeerig naar het
Woord Gods worden. Maar alleen uit
onszelven kunnen we niet begeerigi
worden naar Gods Woorid. Daartoe
moet de Geest Gods medewerken en
daarom zij onze bede, dat God Zijnen
Geest zende, opdat wij allen de stra
len van Gods 'Woord mogen opvan
gen tot heerlijkheid Gods.
Nadat gezongen was Ps. 119:65,
sprak Z. Eerw. nog een enkel per
soonlijk woord.
Achtereenvolgens richtte hij' zich tot
zijn bevestiger, Dr. Dijk, dien hij dankt
te voor het werk, dat hij in den moo-
gen verricht had; tot Ds. Gispen, dien
hii dankte voor alles, wat nij 'jn de
vacature voor de gemeente gedaan
heeft; tot den burgemeester en da
wethouders der burgerlijke gemeente,
die hij dankte voor hun belangstel
ling: tot den kerkeraad, ouderlingen
en diakenen, den wensch uitspreken
de. rlat de samenwerking in alle broe
derlijkheid zou zijn. Speciaal dankte
spr. br. Poelmans, als voorzitter van
den kerkeraad, voor wat hij op stof
felijk gebied voor hem gedaan heeft.
Tenslotte richtte spr. zich tot de
gemeente, wijzende op het woord van
Paulus: Toen hij de broeders zag,
dankte hij God ei greep moed. Daar
om: God gedankt en moed gegrepen
en samengewerkt tot eere van God.
Vervolgens werd het woord ge
voerd door den heer Poelmans. voor
zitter van de i kerkeraad, die er op
wees. t~r t God reeds zoo spoedig in
de vacature heeft voorzien, waarvoor
de gemeente Hem mag danken. Spr.
sloot zich aan bij het woord van dank
gesproken tot Dr. Dijk.
Spreker heette den nieuwen leeraar
voorts hartelijk welkom en voorzegde
hem een aangenamen werkkring in
de gemeente Boskoop. Spr. zal geen
adviezen geven, alleen dit eenige:
Breng maar steeds weer het Woord1
van God. Dat is een heerlijke taak.
Spr. bidt den nieuwen leeraar kracht
toe en hoopt dat, zijn arbeid tot Gods
eer zij. Speciaal beveelt spr. in de
belangstelling van den nieuwen lee
raar aan de jeugd, die zooveel be
hoef e heeft aan bearbeiding. Tevens
beveelt spr. aan de zieken en tde
ouden van dagen.
Wat hij voorts namens de gemeente
Ds. Petersen toewenscht. wordt vol
komen geuit in de zegenbede van Ps.
134:3. dat hij verzocht den nieuwen
leeraar toe te zingen.
Daarna voerde Ds. Gispen van Ha:
zerswoude het woord.
Z. Eerw. sprak allereerst namens»
de classis, daarna namens de omlig
gende gemeenten en tenslotte als col
lega. Spr. verzocht de gemeente te
zingen Ps. 121:4.
Daarna sprak burgemeester P. A.
Colijn een enkel hartelijk woord van
welkom.
Ds. Petersen dankte de verschil
lende sprekers voor hun goede woor
den.
HAZSRSWOUDE.
De Chr. Zang vereen. „Zang en
Vriendschap" hield in de bovenzaal van
den heer J. Angenent haar jaarverga
dering.
De voorz., de heer C. Groen opende
het samenzijn met gebed en sprak een
welkomstwoord tot de aanwezigen.
De secr., de heer C. v. d. Spek, las de
notuion der vorige vergadering, en gaf
vervolgens in een jaarverslag de toe
stand der vereen, in het afgeloopen
jaar weer. Hieruit bkek o.a., dat het
ledental is geklommen tot 50. Als w.n.
penningm. deed hij tevens rekening en
verantwooding van gerhouden beheer.
De ontvangsten bedroegen f617,09, de
uitgaven 1610,151/2, aizoo een batig
saiao van f 6,931/2-
De commissie tot nazien der rekening)
bracht bij monde van den heer J. Cok
rapport uit, waaruit bleek, dat alles in
de beste orde bevonden was.
In de pauze werden ververschingen
.uitgereikt. Bij de gehouden bestuurs
verkiezing werd tot voorz. herkozen c'e
heer C. Groen, die zich de herbenoe
ming liet welgevallen. In de vacature,
ontstaan wegens het bidanken van den
heer W. Müller, werd gekozen mej. A.
Rjjkaari, tie de benoeming aannam.
Le heer W. van Veen sloot met dank-
Q3büd.
Daartoe uitgenoohgd dsor de J.V.
op. G. G. „Fiia .elphia", trad^ in de
Geref. Kerk voor haar op de WelEeiuv:
he r Ds. H. Knoop van Goula. met het
onderwerp „Tijden di ree ei".
Spr. opende met g te.; e.i liet daar
op zingen Ps. 25 2. Hierna wees hij er
op, hoe onze tijd zEh kenmerkt door
cuituurverhcei'lijl.ing en menschvergo
ding, en kan worden genoemd de e.*uw
van den mensch. Het gaat bij den m>
dernen min ch dan ok ali< en 0111 den
mensch. Bij de g.-.v T'i e ontwikkel ng
der cultuur meent hij alles aan zich te
kunnen onderwerp n. Hoe wordt de
mensch hierin ech er ontnuchterd en
komt tot de ontdekking, dat hij. on
danks zijn pogen, noj siaat met lego
handen en dat het blijft onrust en on
vrede in het diepst van z jn inner Ijk
zijn. Met tal van_ citaten van moderne
schrijvers werd di. irrder geïllustreerd.
Zijn geestelijke armoede t'achterrl to
bedekken, geat hij ten slotte once - ia
het zich uitleven, in zijn iacht naar
sensatie. Onder het uiterlijk schoon
?chriint een aangrijpende armoede en
lieeghrid, die vaak eir.digt in dei zelf
moord. Maar juist omdat van die uit
wendige schittering van de moderne be
schaving zoo groot e bekoring uitgaat,
schuilt er voor enz-'1 jonge menschen
zulk een groot gevaar voor afglijden.
Zoo licht worden ook zij, die het t eken
van een Grooten Ko.ring ontvingen, h' t
merk- en veldt eken aan hun voorhoof 1
dragon, meegezogen. Zoo spoedig wordt
de grens overschreden en zakken 7:i
af. Daarom roept onze >'Td tot
Christelijk leven cm st rkp mensch"n
sterk door de kracht en 't geloof in
het kruis van Christus. Noodig is per
soonlijke overgave aan Jezus.
De werold mo-et .in ons zien: le
vende brieven va.n Christus e.n wij
moeten leven in hot aarts
vaderlijk besef dat wn.ca^Dn en vre m-
•deMn«?en zün op dnz~ aarde, wn mccGn
profeten znn, lrw'er'od paar Godsst'm
onnemênd en v rworicd, om sTa1'"
kunnen door^ve- 0e1 wtpW
'He snakt naar vr°dNaa** de J. v.
dan cm 0ns datir te b°kwamen voor d*
Gak die ens wacht in het le-en no elk
terrein.
Met een krachtige oowekkina he' G°-
reform^e^e Jeuqd^'er1r t° steunen b -
sloot kD s~r. keorwe en bo-riende
rede, dm dmr de a*nn*e-;gen
met onver Vide aanda°ht "*erd g*-
volH N^a* pezonp-en was Ps 8-~> 8
"ajeojT t*en rme yum) ttt .tooa "ids Sinl
KATWIJK.
Den 29sf"n H-' t 'iiHv had in< het
Ziekenhuis nobij den Tol de opening
^laats van het Consultatiebureau voor
Zuigeh'ngenbescharnvng ia A" GemeenG
Katwnk. uitgaomD rn lmt
Kruis". Met het bestuur waren me 'e U-
^enwnorHg .Dr. E. Fri-e1' G Wassenaar
Dr. W. Poolman te Den Haag. het Dag.
béstuur der Gem ente. de Geme°n,'e-
Secr.,. aïle doktoren uit on;m gemeente,
mej. Noteboom van de Tub°rculos3ver-
■eemging. mej. de Lange, verloskundi
ge, mevr. VisscherVerdam en de ver
pleegsters uit het ziekenhuis.
De hoer E, Metering, voorz. van de
afü. „Het Groene Kruis", heette alle
aanwezigen hartelijk welkom, in het bij
zonder het Dag. Bestuur der Gemeente
dat daardoor"getsigt vóór het w rk der
vereeniging. Voor is Dr. Joh. E. Fdser
als leider Van het Consultatiebureau,
Dr. Poolman, iid van het Hoofdbe
stuur to Den Haag. Velen waren verge-
FEUILLETON.
EBBA EN HELENE.
8) 0
Nu ging ze haar noodlot tegemoet.
Ebba vermoedde, dat het ongelukkig
zou zijn. Maar niemand kon het ver
hinderen. Ze had den laatsten nacht
zooveel over zichzelf en de speelge-
noote van haar jeugd nagedacht. Ze
gevoelde het wel, dat ze anders waren
dan andere meisjes. Nu eens kwamen
ze zich rijper voor dan de meisjes van
haar leeftijd, ze hadden edeler en veei-
zijdiger belangen en gevoelden zich
vol hoogmoed op een hooger niveau;
dan weer gevoelden ze zich onzeker
der, dwazer, onervarener, als kleine
kinderen naast volleerde dames van
de wereld.
Ach. ze hadden de moeder zoo ge
mist, die aan den eenen kant beteugel
de, aan den anderen voorwaarts dreef
Zoo verklaarde Ebba het zich. Ook
dat, dat Helcne zich in zoo n rol inge
werkt had. Ebba kon en wilde niet ge-
looven, dat dit natuur was. Maar toch
vroeg ze zich af, waar de „rol" dan be
gon en waar de aangeboren aard was
Sedert gisteren scheen het. alsof de
vertrouwde een vreemde geworden
was, alsof er in de onschuldige iets
akelig geheimzinnigs leefde. Zoo tob
bend en zwijgend kwamen ze langza
merhand in (ie stad.
Hnk hier was slprhts weinig drukt*
en leven. Over de stille, zindelijke stra
ten gingen slechts weinig menschen.
De lantaarnopsteker liep voor hen uit,
en in het wegstervende daglicht flik
kerde de eene gaslantaarn na de an
dere op, geel en schel.
Het huis van tante Louise, stond
op het plein, dat de Johanneskerk om
gaf. Oude linden met vierkant gesnoei
de kruinen stonden daar om een roo-
de, uit steen gebouwde Gothische kerk
Nu scheen er een zacht licht door de
hooge boogvensters, en een veelstem
mig kinderkoor en zachte, aanzwel
lende orgeltonen klonken half ver
trouwelijk, half weemoedig, uit de
kerk. Aan den oostkant bevond zich
de toren, vierkant en glad. Een grijs,
spits, leien dak kroonde hem. Hij had
iets patriarchaals. Zijn beide kleine
vensters, die in het midden der hoog
te waren aangebracht, zagen met hun
in lood gevatte ruitjes er bijna uit als
oogen. En zoo scheen de toren daar in
vaderlijke kalmte en waardigheid te
staan en de in den avond verzonken
stad te bewaken, opdat haar geen leed
geschiedde.
De Lünstedters waren trotsch op de
oude kerk en schatten de nieuwere
Peiruskerk en de uit de zestiende
eeuw stammende kapel veel geringer.
Ze deden ook alles. 0111 het plein zijn
somher, streng karakter te doen behou
den, en wie daar bouwen wilde, moest
Gothische vormen kiezen. Daarom had
ook tante Louises overleden man een
liuis laten zetten dat een trapaeve'
met torentje versierd, vertoonde, wel
ke veel te druk was voor het ruime,
rnaar nuchtere woonhuis, dat hij dek
te. De ramen van de eerste verdieping
waren alle verlicht. Als de Lünsted
ters 's Woensdagsavonds over het
marktplein gingen, zeiden ze: „Me
vrouw Herlingen heeft haar „jour". De
vrouw van den handelsraad was al
mede de voornaamste van Lünstedt en
ze voelde zich bijzonder op haai* plaats.
Het gezelschap, dat hij haar samen
kwam, was ook het beste, wat de
Lünstedter kringen opleverden. De
stad had een paar groote fabrieken,
want ze lag aan de groote spoorbaan
die Hamburg met Zuid- en West-
Duitschland verbond, en een klein be
vaarbaar riviertje gaf de gelegenheid,
de waren over water naar de Elbe te
verzenden. Zoo kwam het, dat ver
schillende fabrikanten de kern van t
gezelschap vormden. Daarbij kwamen
nog een paar officieren (want Lün
stedt was een kleine garnizoensplaats;
een paar advocaten en de heer von
Kunowsky, als eigenaar van de groo
te bankierszaak.
Dit voornaamste gezelschap van de
stad Lünstedt voelde zich niet als men
schen van een kleine plaats. Hun ge
zichtskring ging verder dan hun woon
plaats met haar ongeveer veertien du-
zend inwoners. Groote handelsbetrek
kingen verruimen altijd blik en oor
deel en doen levensbehoeften en ge
woonten van den meest luxueusen
aard ontstaan.
Ofschoon de kamers van mevrouw
Herlingen in hoofdzaak gemeubeld
waren met het huisraad, dat haai
man aangeschaft of mede in gebruik
had gehad, zoo ontbrak het toch niet
aan enkele nieuwere stukken van bij
zondere soort. Een paar schilderijen
van Skarbina, Dill en Leistikow, een
paar meubelstukken op tentoonstellin
gen in München gekocht, getuigden er
van, dat tante Louise wel op de hoogte
was van de beweging in de kun3t va.i
dien tijd.
Ebba zag in het portaal al een paar
heerenhoeden en jassen hangen. Die
lange, wijde, reebruine paletot, was die
niet van Kunowsky? Hoe pijnlijk! Hoe
moest men dat klaarspelen. Kunowsky
onbevangen te begroeten? Ebba kou
niet huichelen, op geen enkele manier
niet eens wanneer het bepaald noodig
was. En hoe was het nu mogelijk, dat
Helene niet eens van kleur verschoot?
Niet eens rood werd?
Ze gingen naar binnen. Juist, dade
lijk in de eerste kamer al. in een rus
tig gesprek met doctor Stecher, die
iedereen altijd schuin over zijn bril
aanzag en voortdurend in zijn blonde
bakkebaarden krabde, stond hij. Maar
hij ja, hij kreeg een kleur. Ebba zag
het duidelijk. Toen Helene met haar
zwevenden gang, waardoor nauwelijks
de zachte plooien van haar witte japon
werden bewogen, op hem toekwam,
kreeg hij een kleur. Hij kuste Helene
de hand, wat men anders in Lünstedt
niet deed en wat dadelijk aan doctor
Steelier en mevrouw Busehuiann zóó
opviel, dat ze een blik van versiand-
liouding wisselden, \velke aan tante
Louise, die. juist met mevrouw Buseh-
ïnann in gesprek was, niet ontging.
Tante Louise glimlachte daarop ver
trouwelijk en beteekepisvol tegen me
vrouw Luschmann.
Men dronk t-hee en langzamerhand
kwamen er meer gasten. Iedereen had
een verontschuldiging voor zijn late
komen. Het waren allen werkzame
menschen: heeren, die op laboratoria
en bureaux gezeten hadden, vrouwen,
die een kinderkamer of huishou
ding te besturen hadden, Ebba was
verstrooid en kon niet goed meepraten
Ze keek aldoor Richard von Kunowsky
aan. llij was wel geen mooie man,
maar hij zag er gedistingeerd uit. Zijn
eenigszins vaal gelaat met de leven
dige oogen maakte een gesloten in
druk. Hij sprak gewoonlijk weinig en
afgemeten. Zijn blond haar was met
zorg opgemaakt, zijn snor geborsteld;
de geheel e verschijning, zeer naar de
mode gekleed, was haast te netjes;
toch maakte Kunowsky den indruk
van een ernstig man.
„Zoo oogenschijnlijk zou men zeg
gen, dat ze bij elkaar pasten," dacht
Ebba.
Juist werd ze gecomplimenteerd
door den jongen Buschmann. Tante
Louise keek hoopvol toe: de jonge
Buschmann, met zijn moeder samen
eigenaar van een groote wolspinnerij.
Gt zou iets voor Ebba zijnl
