NIEUWE LEIDSCHE COURANT
WAT DE BLADEN ZEGGEN.
van
MAANDAG 26 SEPT. '27
TWEEDE BLAD.
Een droeviq verschijnsel.
.Wij lezen in ..Ons Schild":
Wé passeerden zooeven een winkel.
Een groot aantal personen verdrongi
rich' om Ikennis te nemen van hetgeen
voor 'de ramen werd aangekondigd.
Op zichzelf niets bijzonders.
"Men kan «dit iederen Ida* waarnemen
.Tal van onb et eekenen de berichtjes'
worden als reclamemiddel voor de
iiamen gehangen en er zijn onder
straatslijpers en balikluivers en onder
de nieuwsgierige voorbijgangers altijd
belangstellenden in zulke sensationec-
le berichten.
Ditmaal schijnt het iets zeer bijzon-
Icüers te zijn.
'Althans te oordeelen naar het aan
tal personen, idiat voor het raam zich
verdrong om het groote nieuws te
lezen. j.
We stapten ook even af.
Niet omldlat we ook nieuwsgierig!
waren.
iWie Idiit beweert heeft - gelijk!.
iWe staipten af en ons oog wer|dl
gevestigd op een trekkingslijst van
de staatsloterij.
Ook nieuws,
i Ook belangrijk nieuws.
Althans voor degenen, die m dei
staatsloterij spelen. i
En gelet op de buitengewone
belangstelling, moet het reeds ieder
duidelijk worden, dat er in Neerland'»
Residentie nogal enkelen zijn.
Een bedroevend .verschijnsel.
De gelden, idie zoo zuur wordèn ver
diend1, gaat men ook nog verspelen en
daaridoor de levensellende vergroo-
ten.
Wat !doen de spelers?
Ze brengen een groot bedrag aan;
geid bijeen. Naar ik meen, zijn er
itelkens 21000 loten van f 70.
,Wor|den alle loten geplaatst, dan
.wordt bijeengebracht rond f 1.400.001*
Hiervan krijgt de Staat een deel.
iWie spreekt daar van bloedgeld?
Het andlere wordt bij het lot toe*
gewezen aan enkelen en de anderen!
vallen uit met een niet.
Zij idie verliezen zijn te beklagen, i
Zij; die winnen, eveneens.
Zij verrijken zich ten koste van heti
levensgeluk van anderen en der vein
den zegen, noodig om wat men bezit
ook tot verrijking van heb leven te ge
bruiken.
Naast ide Staatsloterij! staan allerlei
andere, minder solide speelgelegen-
he&en, Idie samen zeer veel ellend'é,
levensleed en levensinzinking veroor
zaken.
Die groote belangstelling voor dezö
'imededeelïngen mag worlden genoemd!
een droevig verschijnsel. t
We waren dankbaar, dat we vooit
den Idtemon van het spel zijn bewaar|d|
en inderdaad in dezen niet tot de be
langstellenden behoorlden ot dan als|
belangstellend in het droevige ver
schijnsel, dat nog zoo velen in den;
glfeep van 'dezen Ideftion zitten vast
geklonken.
KERK EN SCHOOL.
HES). HKKV. KERK.
Ber«oepen: Te Elburg. A. M. den
Ouden te Midrielharnis. Te Alm-
kerk, A. Buurman te Wijk bij Duur-
stede.
Aangenomen: Naar Oosterwol-
de (Gr.), D. E. J. Hupkes, te 'Wanswerd
e.a.
GEREF. KERKEN.
B eroepen; Te Boornbergum (Fr.)
H. M. PXoeger te Appelscha (Fr.).
Bedankt: Voor Warffum, J. W. v.
Tol te Scharendijke.
ï5E VESTIGING, INTREDE EN
AFSCHEID.
Ds. J. van Henten hoopt 2 Oct. a.s.
afecheid te nemen van de Geref. Kerk
van Ni&uw Vennep om resp. 11 en 12
FEUILLETON.
EFJBA EN HELENE.
18) —O—
„Het kan wel zijn, dat sommige
irienschen het vinden. Anderen vinden
het weer niet. Het is de stijl, die bij
,"mij past."
„Draagt Ebba ook zulke japonnen?"
ivorschte bij verder.
Zij sloeg haar beide armen om zijn
bhls on gaf hem een kus op de wang.
„Ti£bba heeft zoo iets niet noodig,"
;zeide ze en was toen op haar zachte
schoenen onhoorbaar schuivend, snel-
rier weg. dan ze zich anders placht te
bewegen.
Buiten gekomen, ging ze een smalle,
steile trap af, want de studeerkamer
van deai professor was in het nokje
.van kleine villa. De eerste verdie-
'ping, tiit vier tamelijk kleine kamers
en een keuken bestaande, was den ge-
heelen dag het onbeperkt gebied van
de beide jonge meisjes. Helene keek
in de keuken.
Daar was vrouw Vosz bezig, de vaat
van den vorigen dag om te wasschen,
waarbij ze gescheurde vaatdoeken ge
bruikte om af te drogen.
„De juffrouw is vóór," zeide de werk
vrouw, „ze wilde eens probeeren of ze
uit een paar vreeselijke kapotte doe
ken heele kon maken."
„Oo<m moet nieuw huishoudgoed aan.
schaffen," zeide Helene ©enigszins uit
October bevestigd te worden en intre
de te doen te Breda. Bevestiger is Ds.
H. Meulink, van Enschede.
Het afscheid van Ds. Ch. J. Mul
der van de Ned. Herv. Gemeente van
Made (N.-B.) is bepaald op Zondag 9
October a.s., en de bevestiging en in
trede te Musselkanaal (2de Exloër-
mond) op Zondag 1G Oct. d.a.v. Als be
vestiger zal optreden Ds. H. A. ten
Hove, van Musselkanaal.
DS .W. E. v. DUIN.
De bevestiging van Ds. W. E. v. Duin
als predikant in algemeenen dienst bij
cle Geref. Kerken in Hersteld Verbanu
is nader bepaald op Zondag 9 October,
terwijl de intrede dienzelfden dag, des
avonds, zal plaats hebben.
DR. D. J. VAN KATWIJK.
De Kerkeraad der Geref. Kerk van
's-Gravenliage-West, aldus de Stan
daard, heeft in zijn Donderdagavond
gehouden vergadering zijn leedwezen
er over uitgesproken, „dat aan Dr. D.
J. van Katwijk door de classis acte van
losmaking verleend werd van de Kerk
van Schipluiden, terwijl hij in de kerk
die hem riep, slechts voor een zeer
klein gedeelte aan den ambtelijken ar
beid zal deelnemen". Zoo men weet,
vertrekt Dr. van Katwijk naai* Oegst-
geest.
Naar wij vernemen is deze aangele
genheid een weinig eenvoudiger be
handeld dan dit bericht doet vermoe
den.
In de Kerkeraadsvergadering maak
te de rapporteur van de Classisverga-
dering met leedwezen melding van het
afscheid van Dr. van IC. van Schiplui
den. Dit rapport werd aangenomen,
maar een afzonderlijke beslissing zoo
als uit het bericht te lezen zou zijn,
werd niet genomen.
DE PREDIKANT-BRANDWEKKER.
De Burgemeester van Broek in Wa
terland stelde voor eenigen tijd den
predikant der N. H. Gemeente bij de
brandweer aan tot brandwekker. De
gemeenteraad besloot echter op voor
stel van één zijner leden in de veror
dening op de verplichte brandweer
aan voorgangers van kerkgenootschap
pen en dokters vrijstelling te verlee-
nen van verplichten dienst.
KERK EN SCHOOL.
In hei Leidscht Predikbeurtenblad
memoreert R(iemens), onder boven
staand kopje, enkele gebeurtenissen
uit bet leven der Kerk van Leiden.
Wij knipten er een paar zinnen uit:
Vanuit Zeist kwamen goede berich
ten aangaande de bevestiging en in
trede van Ds. Goedhart. Nadat prof.
Plooij des voormiddags in de Oude
kerk een uitnemende rede had gehou
den, sprak onze voormalige predikant
's avonds in de mooie Nieuwe kerk z'n
eerste woord. In de overvolle kerk wa
ren ook ongeveer 30 gemeenteleden uit
Leiden aanwezig.
Uit Alphen aan den Rijn bereikte
ons een vreemde tijding: onze nieuwe
predikant ds. Meeter kreeg reeds nu
een toezegging van beroep. De broe
ders uit Alphen schijnen het 10de ge
bod der Wet, die daar toch ook wei
vaak zal worden voorgelezen, niet ge
noeg te kennen. Gelukkig, dat ook
hier geldt: de menscb wikt. God be
schikt.
RUSTHUIS TE VLAARDINGEN.
De Geref. Kerk te Delfsbaven zal een
Rusthuis voor bejaarden laten bouwen
op een terrein naast de nieuwe kerk
aan de Tidemanstraat. Architect is de
heer Jos. de Jonge, die ook de kerk
gebouwd heeft.
PLANNEN VOOR KERKBOUW.
Aan den heer C. van der Linde, ar
chitect te Bussum, is door den Kerke
raad der Geref. Kerk van Vlissingen
opgedragen een ontwerp met kosten
berekening te maken voor een nieuw
kerkgebouw aan de Paul Krugerstraat
aldaar.
CONFESS. VEREENIGING, AFD.
Z.-HOLLAND.
Naar wij vernemen zal de 25e jaar
vergadering van de afd. Zuid-Holland
der Confessioneele vereeniging Donder
dag 13 Oct. a.s. in „De Dageraad" te
's-Gravenhage worden gehouden.
De morgenvergadering is gewijd aan
de hoogte, ofschoon ze wel wist, dat
de oude vrouw Vosz slechts medelij
dend achter haar rug zou glimlachen.
Vóór zat Ebba voor het raam en had
half verscheurde doeken op haar
schoot, waaraan ze echter niet naaide,
maar welke ze gedurig weer bekeek.
De huiskameer was met een ameu
blement van rood rips voorzien; meni
ge stoelleuning en de eene kant van de
sofa waren tot een vaal grauw ver
bleekt, zoover de zon ze met haar
stralen kon beschijnen.
Dan stonden er nog een paar meu
belstukken van notenhout; deze waren
echter uitgeslagen en glansloos, om
dat niemand ze ooit opwreef. En tocli
zag de kamer er niet onaardig uit.
Nergens lag stof, de weinige versierin
gen, die aanwezig waren, schenen met
smaak gekozen en aangebracht. Aan
de wanden hingen een paar fotografie
ën naar Hollandsche meesters.
In het volle licht van het raam zat
Ebba in een marineblauwe japon, die
zich in niets van de kleerderdracht
van elk ander onderscheidde. Helene
had gelijk gehad door van haai* te zeg
gen, dat zij „zoo iets" niet noodig had.
Ze viel altijd op. Haar lichtbruin haar,
haar mooie tint, haar groote, schit
terende blauwe oogen en de mooi ge
vormde roode mond waren er niet
naar, om voorbijgezien te worden.
Haar grootste bekoring was echter
een gestalte van ongewone natuurlijke
bevalligheid in haar bewegingen.
„Nu? vroeg ze.
huishoudelijke zaken, terwijl in cle
middagvergadering Dr. H. Schokking,
Ned. Herv. predikant een referaat zal
houden over „Een orthodoxe meerder
heid in kerk en besturen."
PEREMPTOIR EXAMEN.
Door de Classis Franeker is peremp
toir geëxamineerd candidaat Goossens,
ber. pred. bij de Geref. Kerk van Acli-
lum. Hij werd toegelaten tot den
Dienst des Woords en der Sacramen
ten in de Geref. Kerken.
DE ROOMSCHE KERK EN HET
GEMENGDE HUWELIJK.
In het Roomsche weekblad De Ba
zuin wordt op 'n desbetreffende vraag
geantwoord, dat een huwelijk, wan-*
neer één der partijen niet roomsch is,
en dat dus alleen „voor de wet" ge
sloten is, vóór 1908 door de Roomsche
Kerk wel als ongeoorloofd en zondig,
maar toch als een geldig huwelijk be
schouwd werd. Sinds '08 echter kwam
hierin verandering, en is zoo'n hu
welijk niet alleen ongeoorloofd, maar
ook ongeldig. Wettig gehuwden wor
den, als ze niet in de kerk getrouwd
zijn, geacht onwettig samen te leven.
Met dien verstande echter, dat de be
paling van 1908 geen terugwerkende
kracht heeft. De man of vrouw, die
vóór 1908 met een(e) protestant(e) huw\
de wordt bij werkelijk berouw over
den misstap toegelaten tot de biecht
en de communie, want het huwelijk
is geldig. Maar wie na 1908 een ge
mengd huwelijk aanging, kan, hoe
groot het berouw ook zij, de kerkelij
ke plichten niet waarnemen, want
zoo'n gemengd huwelijk staat gelijk
met een leven in vrije liefde.
Terecht noemt Sola Fide, een pro-
testantsch weekblad onder redactie
van Hervormde en Luthersche predi
kanten te Amsterdam, dit een zonder
linge verwringing der zedelijkheid.
„Niet geldig en wel geldig, niet ge
oorloofd en wel geoorloofd, en dit al
les vanwege het fameuse jaar 1908."
Maar het is niet bijbelsch bovendien.
ZENDINGSBIDSTONDEN.
Op voorstel van het ministerie van
predikanten heeft de Kerkeraad der
Geref. Kerk van 's-Gravenhage-Oost be
sloten om de gewone zendingsbidston
den niet te doen houden in een der
kerkgebouwen op een avond in de
week, maar in plaats daarvan een Zon
dagmorgendienst in de drie kerken
daaraan te besteden, met het oog op
den eigen zendingsarbeid.
EEN ADRES INZAKE GENESIS I.
Door den heer A. van Diggelen, lid
der Geref. Kerk van Amersfoort, is
aan de. (voortgezette) Generale Synode
der Gereformeerde Kerken te Gronin
gen een adres gezonden. De adressant
heeft met verwondering kennis geno
men van het besluit inhoudende: „Aan
gaande een bezwaarschrift van broe
der E. 'VV(esterhof) te Z(aandam), be
sluit de Synode;
De Synode, overwegende dat het
schrijven van br. \V. te Z. inzake lee
ringen van Ds. Breukelaar wel den
vorm aanneemt van 'n bezwaarschrift,
maar het wezen ervan mist, besluit
op dat schrijven niet in te gaan."
Adressant vraagt zich af, of de Sy
node nu werkelijk meent, dat de le
den onzer kerken dit als een ernstig,
weloverwogen antwoord beschouwen,
op het bedoelde bezwaarschrift?" Hij
wenscht geen enkel predikant of pro
fessor, die evenals Ds. B. te Z. inplaats
van de dagen in Genesis I, de tijdper
ken leert, bij de Synode aan te klagen,
maar zeer dringend verzoekt hij van
de Synode antwoord te mogen ontvan
gen op de volgende vragen:
„Is het in overeenstemming met de
opvatting der Synode van Assen, be
treffende art. 5 onzer Geloofsbelijdenis
dat bovengenoemde m.i. afwijkende
meening omtrent de dagen-tijdperken,
door Uwe Synode in onze kerken toe
gelaten wordt, althans niet wordt be
streden?
Is deze meening niet in strijd met
datgene, wat de Heilige Schrift ons
als zaken en feiten mededeelt?
Mocht Uwe Synode onverhoopt de
meening zijn toegedaan, dat door haar
op deze, hoogst ernstig gevoelde vra
gen, geen antwoord behoeft te worden
gegeven, of wel een ontwijkend ant
woord als aan br. W. te Z. gegeven,
dan zal dit door steller dezes en met
Helene breidde de handen uit, met
'n pathetisch gebaar,
„Leegl" zeide ze.
„En wat moeten we nu beginnen?"
riep Ebba en vouwde haar handen
over de saamgefrommelde flarden van
doeken.
„Vrouw Vosz naar Hoppelmann stu
ren en drie porties eten laten halen.
Oom wil van middag een effect ver-
koopen."
Ebba zuchtte diep.
Helene ging aan het tweede raam
zitten, tegenover haar nichtje, sloeg
het eene been over het andere en
vrouwde de handen om de opgetrok
ken knie.
„Als vrouw Vosz toch eten haalt, en
als het toch opgeschreven wordt, och,
schat, laat dan wat fijns halen! Je
hebt er geen flauw vermoeden van,
wat een trek ik heb in patrijs, of in
salmis van eenden of ganzenlever
pastei!"
„Wil papa alweer een effect verkoo-
pen?" zeide Ebba. „Het lijkt me toe, of
de rente steeds sneller verbruikt is.
Toen mama nog leefde, kwamen we
altijd uit,"
Kunnen we dat zoo zeker weten?
Scheen het ons alleen maar niet zoo
toe? We waren toen pas vijftien en
zestien jaar oud," meende Helene.
„Neen, neen. Papa heeft het ook
eens stellig verzekerd. Mama was een
genie in het rekenen en sparen. Wij
beiden kunnen het niet. We kunnen
in het geheel niets!" riep Ebba uit, in
hem door ongetwijfeld- zeer velen in
onze kerken ten zeerste worden be
treurd.
GIFTEN EN LEGATEN.
Naar De Standaard verneemt, is
door wijlen den heer H. Guillaume, te
Vlissingen," gelegateerd aan: de Gere
formeerde Kerk 500; aan de Diaconie
der Geref. Kerk 500; aan de Zending,
gedreven door Zeeland-N.-Brabant en
Limburg in Magelang 500; en aan de
Vereeniging voor Bijzonder Lager On
derwijs op Geref. grondslag te Vlis
singen 3C0.
Wijlen mevrouw K. Noordhoek,
te Overschie overleden, heeft ƒ1000,
vrij van successierechten, vermaakt
aan de Diaconie en 1000 aan de Kerk
der Ned. Herv. Gem.
De Ned. Herv. Kerk te Oude wat er
heeft een legaat ontvangen van 1000;
500 voor de Diaconie en 500 voor de
Kerk.
BINNENLAND.
BOND TEGEN HET SCHENDEN
DOOP. HET VLOEKEN VAN GODS
HEILIGEN NAAM.
Men deelt ons mede:
Op de vergadering van het Bestuur
van den Bond tegen het schenden
door h#t vloeken van Gods heiligen
Naam, werd besloten om de verbleek
te opschriften op de stations, haltes
en stopplaatsen der Ned. Spoorwegen
door nieuwe te vervangen.
Aan de Gemeenteraden, die nog
geen maatregelen tegen het vloeken
hebben genomen, zal het onderstaan
de adres worden verzonden:
„In het jaar 1923 namen wij de
vrijheid ons tot Uwen Raad te richten
met het navolgende verzoek:
„Het Bestuur van den Bond tegen
het schenden door het vloeken van
Gods heiligen Naam, wiens statuten
zijn goedgekeurd bij Koninklijk be
sluit van den 26en Februari 1923, No.
01, acht het zijn roeping onder Uwe
aandacht te brengen, dat het ontheili
gen van Gods Naam door vloeken en
ijdel gebruik in ons volksleven zeer
groot is en met alle wettige midde
len dient te worden tegengegaan,
Overwegende, dat de Overheid op haar
terrein dit hoogst ernstige kwaad, zoo
veel mogelijk is, behoort te bestrij
den, komt het Bestuur voornoemd tot
Uw Edelachtbaar College, met het eer
biedig verzoek regelingen te treffen,
waarbij het vloeken en ijdel gebruik
van Gods heiligen Naam in woord en
geschrift verboden wordt op alle ter
reinen, waar de plaatselijke Overheid
bevoegd is haar gezag te doen gel
den".
Voor zoover door ons is kunnen
worden nagegaan, werden regelingen
als door ons gevraagd, in Uwe ge
meente nog niet vastgesteld. Wij ne
men de vrijheid nogmaals met groo-
ten ernst er bij U op aan te dringen,
dat, waar de zonde van het misbrui
ken van Gods heiligen Naam nog
steeds ons nationale leven ontsiert en
verlaagt, door U gebruik zal worden
gemaakt van Uwe bevoegdheid, dit
kwaad door het vaststellen van be
doelde regelingen krachtig te bestrij
den.
Inlichtingen over het adres worden
gaarne verstrekt door het Secretariaat
van den Bond, Polderweg 56, Helder.
GENERAAL OPHORST GEHULDIGD.
Op dezelfde plaats, waar hij zoovele
jaren als stellingcommandant zijn
hoofdkwartier gehad heeft in het
Amstelhotel in de hoofdstad is Za
terdagmiddag generaal A. R. Ophorst
ter gelegenheid van zijn TOsten verjaar
dag door vele belangstellenden en
vrienden gehuldigd.
Tot hen, die op deze zeer druk be
zochte receptie den jarige kwamen ge-
lukwenschen, behoorden de commis
saris der Koningin in Noord-Holland,
jhr. Roëll, burgemeester De Vlugt, de
garnizoenscommandant, majoor Rouf-
faer, de commandant der marine, ka
pitein ter zee Schenck de Jong, de oud
adjudant van den generaal, de heer
van Linden Tol, de heer H. Rud. du
Mosch, vice-voorzitter der K. v. K.
Namens het huldigingscomité sprak
eerst oud-minister dr. J. Th. de Visser,
die schetste, hoe de heer Ophorst 9
jaar geleden afscheid nam van z'n mi
litaire loopbaan, na als goed militair
tranen uitbarstend.
„Dat is onze schuld niet," zeide de
andere rustig. „Jij wilde je examen als
onderwijzeres doen; daarna wilde je
studeeren. En ik wilde schilderen, al
leen maar voor kunstnijverheid, maar
toch grondig ervoor leerenen al
tijd zeide je papa: Kinderen, dat is te
duur; kinderen, mama smeekte me
ook, jullie niet bloot te stellen aan
de gevaren van den strijd om het le
ven; kinderen, als ik mijn boek maar
eens afheb, dan word ik met één slag
beroemd. Zie je, zoo zijn we twee- en
drie en twintig jaar geworden en voor
den ouden man een last."
„O neen," riep Ebba, „dat zeker niet.
Wat zou hij zonder ons beginnen? Dat
weet je ook heel goed. En eigenlijk zijn
we niet arm. We hebben geen schul
den. Alleenalleen
„Alleen dat het een pijnlijk, angstig
iets is, zijn effecten op te eten, en dat
het een pijnlijk vernederend gevoel is,
de meubelen om ons heen zoo te zien
vervallen en ze niet te kunnen vernieu
wen. Alleen, dat we onze jeugd laten
voorbijgaan en alle uitzicht op een
beetje geluk verliezen," sprak Helene.
Er sprak geen bitterheid uit haar,
slechts een gelijkmatige, diepe treu
righeid.
Terwijl Ebba haar tranen droogde,
ging de andere voort:
„Het is niet voor mezelf. Wat zal er
van mij worden? Mijn moeder stierf
aan de tering en mijn vader kort daar
op van verdriet. Ik ben als met een
veel voor zijn vaderland te hebben ge
daan. Daarna heeft hij op andere wij
ze de burgermaatschappij en de stad
gediend. Onderwijs-, maatschappelijke
en kerkelijke aangelegenheden hadden
de aandacht van den lieer Ophorst,
wiens talenten en veelzijdige opvattin
gen eerbied afdwingen. Als spr. moest
resumeeren, wat hem het meest aan
trekt, in den 70-jarige.- dan zijn het
drie dingen: zijn liefde tot. het vader
land, zijn trouw aan Oranje en zijn
godsvrucht! Dit drievoudig snoer is
in zijn leven nooit verbroken.
Namens vele vrienden bood Dr. de
Visser den jarige het door Lizzy An-
singh geschilderde portret aan, opdat
ook voor latere geslachten bewaard
blijve de beeltenis van een man, die
was een echte Nederlander en braaf
Christen.
De heer Ophorst dankte voor dit be
wijs van genegenheid. Jegens allen,
die van zijn jeugd af hun beste krach
ten gewijd hebben aan zijn opvoeding,
had hij een dankbaar gevoel. In de
eerste plaats herdacht hij zijn moeder,
dan zijn leermeesters op militair ge
bied.
De heer S. J. W. van Buuren sprak
namens de commissie van toezicht op
het M. O. Hij wees op de militaire
nauwgezetheid en het civiele accom
modatie-vermogen van den Ophorst.
Hieraan dankt de moker des gezags
de handhaving van elegantie en ge-
pasten toon, die uw vergaderingen
kenmerken, ondanks het minder ge
lukkige voorbeeld, dat van boven af,
onder hetzelfde dak, zoo nu en dan ge
geven wordt. (Gelach).
De heer J. ter Haar Jr., met den
heer Tilanus, het hoofdbestuur der
Christ.-Hist. Unie vertegenwoordigen
de, hoopte, dat de heer Ophorst. die de
beginselen der Unie steeds zoo trouw
heeft verdedigd, nog lang iri de rij der
strijders moge blijven.
Mej. mr. F. Katz sprak namens de
Tucht-Unie, een bloemstuk overhandi
gende. „U voelt veel voor tucht en or
de," zoo zeide spreekster, „welke gij
gehandhaafd wilt zien met een groote
mate van takt, natuurlijke beminne
lijkheid en courtoisie, de eenige wijze,
waarop bij de jeugd iets is te bereiken.
Als voorzitter der fractie in den Raad
waart gij een man van groote stiptheid
trouw en ijver, een voorbeeld van goe
de manieren, zoo noodig in ons parle
mentaire leven. (Instemming).
Vervolgens spraken nog Ds. H. Bak
ker als voorzitter van den Kerkeraad,
de heer Van Ekeren, namens het Kon.
Ned. Gymnastiek Verbond, waarvan
de jarige eerelid was, en kapitein
Scharroo voor de Kon. Ned. Athletiek
Unie" en het N. O. C. Laatstgenoemde
herinnerde er aan, hoeveel de heer Op
horst als stellingcommandant tijdens
de mobilisatiejaren gedaan heeft voor
de lichamelijke opvoeding bij onze
weermacht, hetgeen een 0gen voor
ons volk is geweest. Hij bood hem de
Olympische medaille aan.
Nadat nog de heer Verkouteren voor
de Christ.-Hist. Unie te Amsterdam
den generaal had gehuldigd, kregen de
velé belangstellenden eindelijk de ge
legenheid den 70-jarige de hand te
drukken.
UITVOERING MOTOR- EN RIJWIEL
REGLEMENT.
Hei inschrijvingsbureau voor Mo,-
t ami tuig en brengt ondier de aandacht'
,dat aan dit bureau ingesteld ingsvolva
par. 4 van het Nieuwe Motor- en Rii-
wielreglement, reeds van verschillen
de zijden schiftelijke aanvragen wer
den gedaan voor toezending van ?.g.
„geleaanvraagformulieren voor in-
schrijvingsbewijzen met bijlagen.
Dit bureau is echter met mgeric-ht
or* het verzenden van aanvraagformu
lieren aan particulieren; deze iormu-
lieren kunnen echter aldaar wel af
gehaald worden. Bovendien üjn dc-e
aanvraagformulieren in de groote
plaatsen in Nederland aan het politie
bureau en aan Üe bureau's van dtx
Rijkswaterstaat verkrijgbaar.
DE GIDS.
Nu de,Maatschappij", waarvan .ver
leden week 'tlste nummer verscheen;
is opgeheven, besloot het Algemeen
Bestuur van het C.N.V. het officieel
orgaan van het Verbond. „De Gids",
eens in de 14 dagen te doen verschij
nen. f
teeken gemerkt. Misschien, als ik nog
eens in schitterende omstandigheden
kwamik kan niet van braadworst
en soepvleesch leven. Ik heb de zorg
van een kasplant noodig. Och wat
voor mij is het niet.... Maar jij! Zoo
veel kracht en gaven en vooral zooveel
gevoel. Bepaal je lot, jij kunt het!"
Dat „jij" werd zoo met nadruk uit
gesproken, dat Ebba zeide: „Doe maar
niet zoo, niet voor mij, niet voor je
zelf. Gelukkig wil ieder mensch zijn."
„Hmja," sprak Helene, naden
kend voor zich heen ziende, „als het
naar me toe wilde komen, het geluk,
dan zou ik het niet met valschen pa
thos wegjagen. Maar het zelf overmees
teren, dat kan ik niet. Ik kan het Al
leen maar een beetje op mezelf op
merkzaam maken. Ik kan aan den
weg gaan staan en zeggen: Hier ben
ik. En dat doe ik. Maar het komt toch
niét."
„Het? Dat wil zeggen, de rijke man."
„Rijkalleen rijk? Slechts met 'n
paar geldzakken naast zich? Neen! Be
halve dat moest hij me liefhebben, ont
zettend liefhebben. Ik Wil van hem
maken wat ik wil. Was moet hij zijn
in mijd hand. De hartstocht moet hem
blind maken voor alles, behalve voor
mij. Ja. zoo iets grootsch en volmaakts
begeer ik!"
Er vertoonde zich' werkelijk zoo iets
als leven op haar bleek, rustig gelaat
en haar oogen glansden opeens en za
gen met trotschen blik onbestemd
voor zich' uit.
