NIEUWE LEIDSCNE COURANT
Niéts menscheiijks vreemd
van
DONDERDAG 15 SEPT. '27
TWEEDE BLAD.
WflT DE mm ZEGGEN.
Be friumf van het Recht.
Men schrijft uit Aardenburg aan De
Rotterdammer:
De in het blad van gisteren reeds
vermelde uitslag van de nieuwe ver
kiezing is een schitterende rechtvaar
diging geweest van den strijd voor het
recht.
't Is voor alle martijen een spannen
de dag geweest. Van R.K. zijde was de
dag begonnen met een minderwaardig
pamflet dat des nachts verspreid was.
Daarin stond letterlijk: Ook zonder
dat er een woord gesproken wordt, zal
er een verschrikkelijke strijd ontke
tend worden op economisch terrein.
Van Protestantsche zijde werd het
parool gegeven: Stemt, zooals ge ge-
■temd hebt op 21 Mei.
Toen de stemming even een aan
vang had genomen, verscheen de sub
si-officier van justitie en de kapitein
der marechaussees in het beruchte
stemlokaal in district II. De persoon
in de teekening enkele weken geleden
aangeduid als no. 4 was voorzitter. Al
heel spoedig gaf hij zijn functie over
aan een der kiezers in het lokaal en
-verdween.
De Maasbode schrijft over dit onder
werp:
Het politieke drama, dat zooveel be
roering wekte in den lande, is geëin
digd.
De katholieken hebben het onder
spit gedolven niet omdat zij de min
derheid zijn, maar omdat onze Kies
wet nu eenmaal de mogelijkheid open
laat, dat een minderheid die handig
hare stemmen verdeelt (wat natuur
lijk nog beter kan bij een onmiddellij
ke herstemming) een meerderheid re
geer en kan.
Dit geval doet zich te Aardenburg
voor; hoewel de katholieken 547 van
de 1072 uitgebrachte geldige stemmen
hebben, krijgen zij toch maar 2 van de
5 zetels; de drie andere zetels worden
onder de niet-katholieke minderheid
die gezamenlijk 535 stemmen haalde,
.verdeeld.
Er is nog iets gebeurd bij de ver
kiezingen.
Het stembureau, dat mede onder toe
zicht van den heer Wijffels function-
neerde. werd vereerd met de contro-
leeren.de visite van den substituut-of
ficier van justitie uit Middelburg en
den kapitein der Vlissingsche mare-
chausee. „Beiden namen aan een ta
feltje plaats om den gang van zaken
te volgen", met bet gevolg, dat de heer
iWajffels onwel werd en het stemlokaal
[Verliet.
Wij zonden gaarne willen weten,
Wat de ambtenaren van justitie be
woog- op deze wijze hun wantrouwen
te demonstreeren tegen een te goeder
naam en faam bekend staand burger.
Is de beschuldiging van knoeierij, die
wel beweerd maar nooit bewezen en
blijkens de beschikking van de Kroon
•(waarbij nieuwe verkiezingen gelast
werden) ook niet aanvaard werd, al
niet voldoende geweest? Had de amb
tenaar uit Middelburg, wiens vroeger
optreden in Aardenburg toch al tot
meerdere klachten aanleiding gaf,
bijzondere redenen om op deze venij
nige wijze nog eens te toonren, dat hij
de zaak niet vertrouwde en was daar
bij nog de aanwezigheid van een chef
der rijkspolitie noodzakelijk alsof men
met gevaarlijke boeven'te doen had?
De beschikking van de Kroon was
voor ieder die lezen Jtan, een stilzwij
gend eerherstel voor de leden van het
stembureau, die in hun goeden naam
waren aangetast; de houding echter
van den ambtena ar van een Minister
der Kroon, stonü met een motie van
wantrouwen ge-lijk. En deze motie
kwam zóó goe^j aan, dat een der slacht
offers er zelf?, fysiek onwel van werd.
Tact schijnt niet de hoogste eigen
schap te zi/n van den heer substituut-
officier va\i justitie te Middelburg. Hij
schijnt n.'\et te begrijpen, dat zijn op
treden^ Tjartijdig is voor de Katholie
ken, di/j overwonnen zijn door de niets
FEUILLETON.
Een episode uit de geschiedenis van
de Christenen op het Sinaïtisch
Schiereiland omstreeks het jaar 300.
.77. -o-
Met een vlugheid, die den Alexan-
drifln in verbazing bracht, richtte Ste-
pkanus zich op, boog zich over den
muur naar den centurio, die juist aan
de andere zijde was aangekomen,
zag hem met de grootste spanning in
het aangezicht, huiverde en reikte
hem met de grootste spanning in het
aangezicht, huiverde en reikte hem,
terwijl hij alle krachten inspande om
zich te bedwingen, de magere hand
om hem te steunen.
„Servianus!" riep de centurio, wien
deze ontmoeting op deze plaats
hevig verschrikte, en die, niet weten
de hoe zich te houden, nu eens den
grijsaard, dan, weder Paulus aan
staarde.
Geen hunner kon woorden vinden
om zijn geviel uit te spreken. Doch
Stephanus' oogen hingen aan het ge
laat van den Galliër, en hoe langer
hij hem aanzag, des te holler werden
zijne eigene wangen, des te bleeker
zijn lippen. Daarbij strekte hij nog al
tijd zijn hand naar den ander uit,
misschien als teeken dat hij hem ver
gaf. Zoo verliepen eenige pijnlijke
oogenblikkenk
ontziende agitatie van een stel anti
papisten, die eerst inzake de gasthuis
kwestie het recht met voeten traden
en er nu. dank zij de mazen der Kies
wet in geslaagd zijn. den geest der wet
die evenredige vertegenwoordiging wil
te verkrachten.
Den katholieken van Aardenburg
kunnen wij alleen zeggen, hebt geduld.
Waarheid, vrijheid en recht zijn din
gen, die op den duur niet door trucjes
van politieke dorpstinnegieters ver
drongen worden en evenmin door het
partijdig optreden van liberale ambte
naren.
Zij zullen niet winnen, omdat zij
mogelijk over meer economische mid
delen beschikken; de toekomst is aan
hen, die de meeste stemmen hebben.
In die overtuiging kunnen de katholie
ken rustig zijn en bun tijd verbeiden.
KERK EN SCHOOL.
NED. HERV. EER3».
D i' ie tal1: Te Gent (Evangel. Staats
kerk, vac. J. J. I-I. Visch), J. S. Haines
te Rilland-Bath, A. E. V. Hoogeraaa to
Boxtel' en .J F. Ossewaarde te Grfrjps-
kerke (Z.).
Beroepen: Te Usquert (Gron.), H.
de Groot te Emm en (DrJ. Te Alphen a.
d. Rijn, A. D1. ïvleeter te Leiden.
Aan genomen: Naar Hengelo (G.)
hulp pre dD. W. A. te Winkel, te Win
terswijk.
Bed a-nkt: Voor Willige Langenak,
Qj'. Bax te Oud?rTonge. Voor Metsla
wier (toez.), J. R. Stratingh te Hoog er
fctfeintum.
GEREF. KERKErJ.
Beroepen: Te TeRnaaid en te O.
Nijkerk (Fr.), A. Mout, Cand. te Rotter
dam.
Aangenomen: Naar Bergum, W.
H. v. d Vegt te Drachtster Compagnie.
CHR. GEREF. KERK.
Beroepen: Te Vlissingen, JC. G.
van Smeden te Kampen.
DOOPSGEZINDE GEMEENTEN.
Aangenomen: Naar Haarlem, J.
R. Leenderis te Koog a. d. Zaan.
BEVESTIGING, INTREDE EN
AFSCHEID.
Ds. G. Enkelaar, gekomen van Ter
Aai', deed Zondag, na des morgens be-
yèstigd te zijn door Ds. J« Enkelaart
van OuderkeiL a. d. IJssel', met een
predikatie over Matth. 13 -.4750 zijn
intrede bij de Ned. Heir/!" Gem1, te- Mon
ster, sprekende over 1 Oor. 3:11
13. De nieuwe leeraar werd" toege
sproken door den consulent Ds. H. Yse-
brands van Teröieijde, en Ds. G. Vene-
ma van Loosduinen. Hem werd toege
zongen Ps. 119:9.
De 'bevestiging en intrede van Ds.
S. Wesbonk in de Geref. Kerk te Hoorn
is nader vastgesteld op Zondag 16 Oct.
Zondag werd in cle Nel Kerk
te Midlum in zijn ambt bevestgid Cand.
P. N. v. Schouwenburg van Amsterdam,
©e bevestiging .had plaats door zijn
toom Ds. P. N. Gijsman va-n Oost-
Kapelle. Deze had als tekst gekozen
Hand. 20:28, deze woorden: „Hebt
acht op uzelven en de geheele kudde,
waarover u de H. G. gesteld heeft
Bij .d? handoplegging- werd gezonden
Ps. 134:2.
's Namiddags deed Ds. van Schouwen
burg zijn intrede. Hij had tot tekst ge
kozen t Kron. 28 9, deze wooriden:
,,Ken den God uws vaders en dien,
Hem mei een willig hart, want de Heeifc
onderzoekt alle haiten". Na de predi
katie werd de nieuwe lesnaar tc?ge-
sproken door zijn oudsten broer, die
Idsza taak waarnam in de plaats van
zijn overleden vader. Verder sprak nog
de heer Smidt, als vertegenwoordiger
der theologenclub „Deo Juvante" en
ten laatste de consulent Ds. Nauta van
Sexbierum, welke sprak ook namen3
den kerker'aad en de Ring Harlingen.
(Toegezongen werd Ps. 134:3.
De heer K. Kiewiet, bijbelcolpcf-
teur, die de benoeming tot v001 gan
ger der Ned. Herv. Evangel, te Bergum
aannam, hoopt Zondag 9 "Oct. des nam.
P uur zijn infestd© te doen, na des och-
:tjer.ds bevestigd te zijn door Ds. A.
Kardclus van Suameer.
Ds. K. Groen werd Zondag door
iBs. J. A. Riekel van Slieclreeht"beves
tigd als Pred. der Chr. Geref. Kerk
Eindelijk begon Plioebicius te be
grijpen, dat hij in dienst des keizers
den muur had beklommen, en in on-
tevredenheiid over zichzelven stamp
voetende, greep hij haastig de hand
van den grijsaard. Nauwelijks echter
gevoelde deze, dat de vingors van den
Galliër de zijne aanraakten, of als
door den bliksem getroffen kromp hij
ineen, en met een heesehen kreet
wierp hij zich op zijn doodsvijand,
.clie aan den rand van den muur
stond.
Paulus zag vol ontzetting dit ijse-
lijk schouwspel aan, en riep dringend
met luider stern: „Laat hem los, ver
geef hem, opdat de hemel ook u ver
geve!"
„Wat hemel, wat vergeving!"
schreeuwde de oude man. „Hij zij
verdoemd!"
Eer de Alexandrijn het verhinderen
kon, begonnen de waggelende rots
blokken, waarop de beide vijanden
steunend met elkander worstelden,
los te raken, en beiden stortten met
de vallende steenen in den afgrond.
Paulus zuchtte uit de diepste diepte
van zijn borst, en prevelde, terwijl
heete tranen langs zijn wangen rol
den: „Ook hij heeft gestreden, en ook
hij heeft te vergeefs geworsteld".
EEN EN TWINTIGSTE HOOFDSTUK
De kamp was geëindigd, en de zon,
die achter den heiligen berg onder
ging, had de lijken van vele Blem-
van Nieuwpoort, met ven piledikatie-
over Jesaja 52 7. Des avonds deed hij
zijn intrede met Ex. 17 :8—16.
Ds. Groen wer'd toegesproken door
{Ouderling Baardwijk en~Ds. Riek el. Toe
gezongen werd Ps. 134:3.
Cand. G. Tom werd Zondag door
zijn vader, Ds. D. Tom van HilveiCum,
bevestigd als Predikant der Geref. Kérk
van Westzaan. De jonge leeraar deed
zijn intrede met een piiedikati-e over
1 Cor. 2 9 en ióa.
Den bevestigden leeraar werd toege
zongen Ps. 119:9 (eenigszins gew.).
Na ruim 3 ^-jarigen arbeid nam
Ds. S. E. Wesbonk wegens vertibknaar
Hoorn, Zondag afscheid van da Gerief.
Kerk te Jutrfrjp-Hommerts.
GEREF .KERK VAN BRUSSEL
Hedenmiddag om 4 uur zou do eer
ste steen gelegd worden van de Geref.
Kerk te Brussel', in 'de Rue Leon Lepage
FRIESCHE PREDIKANTEN
CONFERENTIE.
De Vereeniging van Geref. Pr ledikan
ten in Friesland zal haar jaarïijkscho
conferentie houden Donderdag 29 Sept.
te Leeuwarden, in de consistorie van de
JNoorderkeijk. Als sprekers hopen op
te treden Ös. J. Sybrandv van 'Stiens,
met' het onderwerp: „Is'krhnkencom-
munie gewenscht?' en Ds. A. J. Fanoy
van Ferwerd, met een referaat over:
„Het onderteekeningsformuiier der Pre
dikanten".
DE PRUISISCHE VOLKSSCHOOL.
De „Deutsche Alg. Zeitung" geeft cij
fers betreffende de schoolbevolking in
Pruisen, waaruit blijkt, dat het aantal
leerlingen in 1925 Bedroeg 4.136.665,
in 1921 was het 5.461.594, zoodat het
met bijna een vierde deel verminderd is.
r De vermindering hangt samen met
de gebcorteverminaering in de oorlogs
jaren. Het aantal schoolklassen is met
Soijna 10 pet. teruggegaan, het aantal
onderwijzers met nuim 6 pet.
In 1921 was het aantal gemengde
scholen (voor jongens en meisjes sa
*nen) ruim 62 pet. van alle scholen, in
1926 was dit ruim 66 pet.
Het aantal protestantsche leerlingen
is iets meer teifug gegaan, dan dat der
katholieke (de eerste ruim 25 pet., de
laatste ruim 24 pet.). JJet anyital
ijocdsche leerlingen ging veel minder!,
nl. bijna 6 pet. achteruit.
liet aantal' leerlingen uit gezinnen,
die tot geen godsdienstige gezindte en
niet tot een gemeenschap met een vaste
wereldbeschouwing behoonen, is met bij
na 22 pet .toegenomen. Nog sterker is
'da vermeerdering van hen, die ,noch'
tot da christenen, noch tot do, joden be-
Looren (daaiwnder bchooren pok de
fvrq-ifeligiëusen -en de menisten). Dat
aantal' was in 1926 zevenmaal zoo
groot ak in 1921.
Opmerkelijk is, dat 'in E ?Tr<iin hat
aantal kinderen, die buiten elke ge
meenschap staan, achteruit is gegaan,
terwijl het in Rijnland daarentegen ver-
diuibbeld is.
Het aantal protestantsche scholen is
sinds 1921 met bijna. 1V2 pet. achteruit
gegaan, het aantal katholieke scholen is
met bijna 1 pet. toegenomen.
Ei* wa«ten in 1926 in Pruisen 8721 ka
tholieke en 22.854 protestantsche. Ze-er
belangrijk is het aantal joodscbe scho
len achteruitgegaan, nl. van 153 op 93,
klus bijna 40 pet. Het aantal enderwq-
zers ,die tot de vrij-religieuzen behoor?n
of geenerlei godsdienstige- of we
reldbeschouwing hebben, is van 153 tot
338 gestegen, wat bëteekent een ver
meerdering van 120 pet.
Uit deza gegevens blijkt dat in het
onderwijs, gegeven door leerkrachten,
die dezelfde gezindheid hebben alshun
teerlingen, het best is voorzien bij de
katholieken, het slechtst bij de joden.
BEKEERÏNGSGESCHIEDENISSEN.
Uit een artikel van Dr. Stegenga in
het „Predikbeurtenblad".
Men kan dikwijls vernemen, dat de
een of ander jaren en jaijen heeft ge
zwoegd en getobd, en toen brak einde
lijk het licht door. Ja, sommige m?n-
schen scheppen er een soort behagen in
om bekeerings-geschiedenissen op tedijs
schen die onmogelijk lang hebben ge-
iduura. Een of ander pertsoon heeft bv.
dertig jaren gestreden, voor dat hij ein
delijk zeggen dorst gelooven te zijn, een
Christen, of een kind van God.
Nu tyil' ik natuurlijk de waarheid de
zer geschiedenissen allerminst in twij-
myers beschenen. Thans fonkelden
de sterren aan den reinen hemel over
de oase. Uit cle kerk weerklonken lof
gezangen, en in hare nabijheid, on
der aan den heuvel waartegen zij was
aangebouwd, brandden fakkels, die
met haar roodachtig licht eene rij
van lijkbaren beschenen, waarop on
der groene palmtakken de in den
strijd tegen de heidenen gevallen dap
peren lagen.
Than3 zweeg het lofgezang, de deu
ren van het godshuis werden geopend,
en Agapitus ging de zijnen vóór
naar de gestorvenen. Zwijgend schaar
de de gemeente zich in een halven
cirkel rondom hare zwijgende broe
ders, luisterend naar den zegen, die
haar herder over de edele offers uit
sprak, die hun bloed hadden vergoten
in den strijd tegen, de heidenen.
Na het ,amenvoegden zij, die zijn
naaste bloedverwanten waren ge
weest, zich bij eiken doode, en menig©
traan uit het oog eener moeder of
een echtenoot viel in het zand, me
nige zucht uit de horst eens vaders
hief zich ten hemel.
Naast de baar, waarop de oude Ste
phanus lag stond een andere kleinere.
Hermas knielde tusschen deze twee
en weende. Thans hief hij het hoofd
op, want een diepe doch vriendelijke
stetm had hem bij zijn naam geroepen.
„Petrus", zeide de jongeling, en
vatte de hand die de senator hem
bood. „Hoe gevoelde ik mij gedron
gen de wijde wereld in te gaan en mijn
fel trekken. Het kan inderdaad zijn,
dat ze zich zoo hebben toegedragen,
maar een andere vmas .is of het nu
werkelijk niet anders gekund had. Wan
neer ik ergens heb moeten zijn en naar
huis ga, dan «a ik natuurlyk den kori
sten weg, en kan dan b.v. in een half
.uur thuis zijn. Ik zie echter ook kans,
gesteld dat ik het_ nu eens wilde, over
den weg naar huis drie uur te doen,
als ik eerst maar ver genoeg den ver
keerden kant uitloop, of genoeg om
wegen maak. Ja, gesteld dat ik ergens
heel graag heen wil, en den koristen
weg neg niet weet, dan zal ik allicht
omzwervingen maken en achteraf zien,
dat het veel gemakkelijker had gekund.
Zoo is het nu toch ook, in het zoeken
van den weg om te komen tot het geloof
De verhalen waarop ik zooeven doelde,
ze kunnen best waar zijn, maar men
moet er niet en dat gebeurt dikwijls
de conclusie uit trekken, dat het niet
anders had gekund, of dat eerst dan
een bekeeringsweg .echt is, als men zóó
lang hééft gezworven en getobd, want
dat is al een heel averechtsch-e con
clusie, en ik aarzel niet tot de menscben
met een bekeerings-geschiedenis van 30
jaar te zeggen: ge hadt er ook veel
opcedig-er kunnen komen, als ge maar
den goeden weg hadt geweten, als
fcmand u maai' eens werkelijk goed ge
holpen had.'
Daar staat in don Bijbel, dat de Is
raëlieten om in Kanaïin te komen,
veertig jaar iu d? woestijn gezworven
hebben, ze hadden echter den weg ook
in enkele dagen kunnen afleggen, in
dien ze maar het juiste inzicht en de
juiste gezindheid hadden gehad. Zoo
zwerven er nog verscheidene vele jaren
rond, die het ook in enkele dagenlangs
den kortsten weg hadden kunnen berei
ken.
Uit het Sociale Leven.
DE ARBEIDSVOORWAARDEN DER
KANTOORBEDIENDEN.
In den zomer van 1926 besloten de
bondsbesturen van den Nat. Bond van
Handels- en Kantoorbedienden „Mer-
eurius" den R.-K. Bond van Han
dels-, Kantoor- en 'Winkelbedienden
„Sint Franciscus van Assisië" en de
Ned. Ver. van Chr. Kantoor- en Han
delsbedienden. gezamenlijk over te
gaan tot de uitvoering van een reeds
lang gekoesterd plan; het instellen
van een uitgebreid onderzoek naar de
positie van de kantoorbedienden in
onderneming en bedrijf en naar de
veranderingen, welke deze positie in
den loop der laatste 8 jaar (1919 tot
1926) heeft ondergaan.
Daartoe is aan de leden-kantoorbe
dienden dezer drie organisaties een ge
lijkluidende, tweeledige vragenlijst toe
gezonden. In het eerste gedeelte dezer
vragenlijst werden gegevens gevraagd
omtrent de individueele positie van de
kantoorbedienden, in het tweede ge
deelte omtrent de toestanden en ver
houdingen in de ondernemingen waar
in de betrokkenen werkzaam zijn. De
ze gegevens zijn door de door de bonds
besturen benoemde Enquête-Commis
sie in een rapport verwerkt, dat in 2
gedeelten verschijnt.
Het eerste gedeelte, waarin de gege
vens zijn verwerkt, ontleend aan de
Individueele Enquête, is thans ver
schenen. Deze enquête betrof in hoofd
zaak een drietal punten: de salarissen;
den invloed van de vóór-opleiding, en
van het bezit van diploma's op de
salarieering; de werkloosheid.
Het rapport bevat een overzicht van
de resultaten der enquête en besluit
met een 20-tal tabellen en grafieken.
Wat de salarissen betreft, valt uit
de verschillende overzichten te consta-
teeren:
le. een sterke opgang van 1919 tot
1921 a 1922. met daarop gevolgde da
ling;
2e. een minder sterke en later intre
dende daling voor de oudere dan voor
de jongere categorieën der bedienden.
Voor de bedienden beneden de 2't
jaar zijn de gemiddelde loonen die
thans betaald worden lager dan in
1919; de ouderen staan over het alge
meen, ondanks de aanzienlijke daling
der salarissen, toch nog boven den
stand van 1919. De enkelen die on
danks de malaise hun betrekking
mochten behouden zijn al zoo goed af.
vader te verlaten! En 1111 hij voor al
tijd van mij gescheiden is, hoe gaarne
zou ik mij door hem terug laten hou
den!"
„Hij is in den strijd voor de zijnen
een sclioone dood gestorven", zeide de
senator terstond.
„Paulus was hij hem toen hij viel",
antwoordde Hermas. „Bij de verdedi
ging van het kasteel is mijn vader
van den muur gestort. Maar zie hier,
dit meisje, dit arme kind, dat uw gei
ten heeft gehoed, zij is als een heldin
gestorven. Arme, wilde Mirjam, hoe
goed zou ik voor u zijn, als gij nog
leefdet!"
Hermas streelde bij deze woorden
den arm der herderin, drukte een
zachte kus op haar kleine koude
hand, en vouwde die voorzichtig met
de andere op haar borst te zamen.
„Hoe kwam het meisje bij den
strijd der mannen?" vroeg Petrus.
„Maar dat kunt ge mij in huis ver
tellen. Wees daar onze gast, zoolang
het u lust, en totdat gij de wereld in
gaat. Wij allen zijn u dank schuldig".
Hermas bloosde, en wees met be
scheidenheid den lof af, die hem, den
redder der oase, overvloedig van alle
zijden ten deel viel.
Toen de klaagvrouwen verschenen,
knielde hij nog eens bij het hoofd
zijns vaders neder, zag voor het laatst
met innige liefde naar Mirjam's iwij-
gend gelaat, en volgde toen zijn gast
vriend.
De man en de jongeling betraden
AAN HET ZOEKLICHT.
Leiden, 15 September 1927.
Verschenen is het verslag 19261927
van het Leidsche Studentencorps. Een
stuk dat volgens verkregen inlichtin
gen niet voor publiciteit geschikt is.
Toch heeft iemand de brutaliteit ge
had er eenige mededeelingen uit te
doen.
Uit deze mededeelingen blijkt de
goede verstandhouding van het corps
tot verschilende instellingen en auto
riteiten. Enkele bijzonderheden wor
den daarvan vermeld.
Maar er is één wanklank in dit koor.
Was de verhouding tot de hoogere po-
litie-autoriteiten zeer aangenaam, ge
heel anders was dit met betrekking
tot het grootste, speciaal het jongste,
gedeelte der lagere politieambtenaren.
Wat de oorzaak daarvan is. weet ik
niet. maar als ik als leek er een oor
deel over mag vellen,dan geloof ik,
dat de studenten er meermalen zelf de
schuld van zijn. Als men sommige
handelingen aanziet, vooral in den z.g.
groentijd en promotietijd. ja, dan kan
ik best begrijpen dat een dienstdoend
agent wel eens onvriendelijk optreedt.
Zou het verslag, om in stijl te blij
ven, niet beter gedaan hebben om te
spreken van de goede verstandhou
ding die nog steeds wordt nagestreefd
tusschen de jolige uiting van het stu
denten-kroeg-leven en het optreden
van den Senaat in het openbaar?
Als dat streven steeds merkbaar
was, zou het dan geen waardeering
vinden ook bij de jongere politieamb
tenaren?
OBSERVATOR.
Wie daarna in het vak kwam. heeft
weinig vooruitzichten.
Dalingen van invloed kwamen in t
laatste enquête-jaar voor de oudere
bedienden weinig: voor. zelfs was er
in enkele bedrijven weer eenige op
gang te bespeuren. Hieruit kan alzoo
de conclusie getrokken worden, dat
voor deze groep in den salarisstand
stabiliteit is begonnen in te treden.
Wat de verschillende gemeentegroe-
pen aangaat (gemeenten met meer
dan 100.C00 inwoners; gemeenten met
20/100.000 inwoners; gemeenten met
minder dan 20.000 inwoners), valt wei
nig onderlinge afwijking van de sala
risgemiddelden te constateeren. Al
leen is hier de invloed merkbaar van
het feit, dat de enkele ze.er groote sa
larissen (boven de 7000) vrijwel uit
sluitend in de groote plaatsen voor
komen.
Het is dan ook juist gezien van de
kantoorbediendenbonden dat zij (wat
sommige andere vakbonden wel doen)
bij de vaststelling van gewenschte sa-
lariseischen in het algemeen geen re
kening houden met den aard der be
trokken gemeenten.
Een beschouwing der salarissen in
verband met de genoten vóóropleiding
en de behaalde practijkdiploma's heeft
uitgewezen, dat zoowel de hetere vóór
opleiding als het behalen van diplo
ma's zich afspiegelen in een hooger
salaris. Deze gunstige invloed op het
salarispeil doet zich in 't bijzonder ge
voelen in latere leeftijden dan waarin
diploma's en schoolopleiding werden
verkregen.
Bij de beschouwingen over de sala
rissen is de Enquête-commissie uitge
gaan van de personen die op 1 Jan.
van de betreffende jaren werkzaam
waren, zoodat dus bij de berekening
van de gemiddelden e.d. geen tekening
is gehouden met de werkloozen.
Over de werkloosheid handelt het
laatste gedeelte van het rapport. Dit is
zeker niet het minst actueele. nu in
de laatste jaren „werkloos en „kan
toorbediende" twee begrippen zijn die
in veler denken tot één zijn geworden.
De malaise der laatste jaren heeft
bijna alle standen en groepen van ons
volk in meerdere of mindere mate
getroffen, doch wel het allermeest de
arbeidersklasse. En onder haar zijn
het niet in de laatste plaats de kan
toorbedienden, die onder de werkloos
heid te lijden hebben. Door sommige
bedrijven, zooals b.v. de Rotterdam-
sche Bankvereeniging, werden ze bij
honderdén gelijk de straat op ge
stuurd'.
De gevolgen voor de personen en
te zamen den hof. Hermas zag onwil
lekeurig naar het venster op, waar
aan hij Sirona nieer dan eens had
zien zitten, en zeide, op het huis van
den centurio wijzende: „Ook hij is ge
bleven".
Petrus gaf een teeken van toestem
ming en opende de deur van zijn huis.
In de verlichte voorzaal trad vrouw
Dorothea hun tegemoet en vroeg da
delijk: „Nog niets van Poly carpus?"
Haar echtgenoot schudde ontken
nend het hoofd. Zij zeide echter: „Hoe
zou het ook molegijk zijn! Hij zal op
zijn vroegst uit Klysma of wel eerst
uit Alexandrië schrijven.
„Dat geloof ik ook antwoordde Pe
trus en zag daarbij naar den grond.
Vervolgens wendde hij zich tot Her
mas en leidde hem naar zijn echtge-
noote.
Dorothea ontving den jongeling met
warme deelneming. Zij had gehoord,
uat zijn vader gevallen was, en hoe
dapper hijzelf zich gedragen had.
De avondmaaltijd stond gereed en
Hermas werd uitgenoodigd daaraan
deel te neonen. De vrouw des huizes
gaf hare dochter een wenk om voor
den gast te zorgen. Petrus hield ech
ter Marthana terug en zeide: „Her
mas kan de plaats van Antonius in
nemen. Hij heeft nog met eenigen
van de arbeiders te doen. Waar blijft
Jethro met de huisslaven?"
„Zij hebben reeds gegeten", zeide
Dorothea.
(Wordt vervolgd,)
