TWEEDE BLAD.
WAT DE BLADEN ZEGGEN.
feuilleton.
ktifs menschelijks vreemd
kerk en SCHOOL.
NIEUWE LEIDSCHE COURANT VAN WOENSDAG 6 JULI 1927
5 jl^..
Jj H f Onverklaarbare dingen.
De houding, welke sommige Chris-
tenen tegenover de zoogenaamde neu-
jtrale pers aannemen, schrijft De Rot
terdammer, is ons niet zeiden totaal
onverklaarbaar.
IWe kunnen er in komen, dat deze
.of gene, om welke zakenrelatie dan
ook, een landelijk of plaatselijk vrij-
j zinnig dagblad moet. aanhouden; al
[komt hierbij vaak nog heel wat sleur,
oiikimde en misverstand. Dit blijve
I echter thans onbesproken.
/Wat we niet kunnen verstaan, hoe
we er ook over nadenken, is dit, dat
christenen in het publiek demonstree-
1 ren: „wij veronderstellen, dat de vrij
zinnige krant, zoowel bij onze vrien-
>den als bij ons, het familieblad is",
i Zoo werden we nog dezer dagen g.e-
i troffen door de volgende combinatie.
Een vrijzinnig dagblad vertelt op de
eene bladzijde, dat sommige menschen
■het vérgaan der wereld aanstaande
(achtten en spot dan: 't Gaat niet. door,
?ij,. die om deze reden een vrijen
'dag hoopten ie nemen, zullen 't nog
wat moeten uitstellen.
Op een andere pagina wordt gespro
ken over een moordenaar die een an-
der enkele onaangename oogenblikken
Ibeaórgd heeft."
Alüds spot men met dood en eeuwig
oordeel»
'Dóch' in hetzelfde nummer plaatst
jeen fatnïlie een overlijdensadvertentie
van een bloedverwant, „die in volle
/verzekerdheid' des geloofs de eeuwige
Iheerlijkheid is ingegaan",
j. [HJoe rijmt men dat te zamen: onder
zulke ernstig stemmende omstandig-
jheden zoo dicht bij liet gestoelte der
spotters; mag men wel vragen,
i Onnadenkendheid of erger?
Geen wonder, dat zoo'n vrijzinnig
blad hen sectarissen. scheldt, die voor
'de christelijke levensbeschouwing op
elk terrein plaats en erkenning vra
gen.
Het Friesch,
L Met instemming heeft het „Handels
blad" kennis genomen van de vraag,
door de Eerste Kamerleden de Vries
en Grol es tot den minister van Onder
wijs gericht.
De vraag houdt het dubbele verzoek
in om een leerstoel in de Friesche
taal en de geschiedenis in te stellen
en om de lagere school, desverlangd
onderwijs in de Friesciie taal te geven
naast het Nederlandscli.
|o Het komt ons voor, dart dit dubbele
.{verzoekeden steun verdient van allen,
i die, gelijk wij, sympathie gevoelen en
betuigen met verscheidene pogingen
j van nationaliteiten in andere landen.
;om den eigen volksaard en met'naime
j de eigen taal tot officieele erkenning
te brengen. Dat het Friesch een taal is
,èn geen dialect, iets heel anders dus
dan het Nederlandscli en geen wijzi-
ging daarvan, kan iedereen weten, die
j'beproefd heeft eens een stuk proza of
i'triesche poezie te lezen. Wanneer men
.hetzelfde doet met. een over-Betuw-
i sche novelle van Crenper of met een
Zeeuwsche van Beunkem, dan ont
moet men wel enkele -woorden, die
kent, (maar het geheel is be
grijpelijk. Met een in het Friesch ge
schreven stuk is liet juist liet omge-
keerde. Eenige woorden kan men ont
cijferen, maar het geheel verstaat men
inliet. Het Friesch is een oude maar
hog springlevende taal; het heeft in
dertijd. gedurende de overheers cliing
van- Friezen en ftaksers in Engeland
irnet tal van woorden zijn onuitwisch-
j baar merk in het Engelsch geprent en
ii"et heeft nog een vrij uitgebreide lite-
j iratuur. Het leeft als voertuig van den
dagelijkschen omgang onder het lands
i Volk en als voertuig van literaire
j schoonheid voort. Het is een stuk ei
gen volksleven en heeft als zoodanig
recht op onzen eerbied en op onze er
kenning.
'Wat het dubbele venzoek belangt:
Het eerste is, onder minister de Vis
ser, in de Tweede Kamer reeds gedaan
door Mr. Troelstra. maar moest toen
-0?1 redene«n van zuinigheid worden
afgewezen,. Wed licht behoeven die re-
episode uit de geschiedenis van
de Christenen op het Sinaïtisch
Schiereiland txmstreeks het iaar 300.
jW. o—
Dat was nu twintig jaar geleden, en
1 heden stond alles, wat hij doorleefd
ijhad; hedn weder helder voor den geest.
|<Hij zag, gelijk toen, het ledige bed zij-
jïier ■yropw voor het oog zijner verbeel-
j 'ding, en hij gevoelde zich zoo eenzaam
#n verlaten als 'in dien feestnacht.
Daan vertoonde zich eene schaduw
j.jvóór-de opening van het hol. Hij haal-
'de weder vrij adem, nu hij verlost was
yan dit schrikkelijk droomgezicht;
iwant hij had Paulus herkend, die aan
jïyn© zijde nederknielde.
r „Water, water!" smeekte Stephanus
jiachJt, De Alexandrijn, wien het ge-
'5aanmer van den ouden man dat hij
'dadelijk bij het binnentreden van de
spelonk hoorde, diep door de ziel
i.éneed, gtröep de kruik, keek er in, zag
;Üat.zij geheel was uitgedroogd, en
LVloog toen, als gold het een wedloop,
itt&ar de bron beneden, vulde haar met
'water, zette haar den kranke aan de
Ilippen, die met gretige teugen den
laafdrank opslurpte, en eindelijk we
der ademhalende uitriep: „Nu is het
goed. Waar; zijt gij toch zoo lang
gebleven? Ik was zoo dorstig!"
Paulus die maast den grijsaard op
denen thans niet meer zoo dringend
te gelden en zou de Friesche leerstoel
reeds onder de begrooting van 1928
kunnen worden gebracht.
Het onderwijs in het Friesch als fa
cultatieve, tweede taal op de lagere
school zal misschien wat aneer over
weging eischen en de beide vragers
schijnen daarmede trouwens minder
haast te willen maken. Maar onover
komelijke bezwaren kunnen daartegen
o.i. niet rijzen, die om paedagogïsche
redenen bedenking mochten hebben
tegen het leeren van twee talen door
zeer jonge kinderen, merken wij op,
dat dit in Indië zonder bezwaar allang
geschiedt.
Alle kinderen, die de eenvoudige
desaschool bezoeken, leeren daar da
delijk een vreemde taal: Maleisch. En
de beperking van de vragers, die zij
aanbrengen met het woord desver
langd" heft, dunkt, ons, in elk geval
alle bezwaren op. Het Friesch kan bui
ten het. gewone lesrooster om. als fa
cultatief worden onderwezen aan de
kinderen van die ouders, die het ver
langen.
Wij hopen, dat minister Waszink de
rechtmatigheid van dit tweeledige
verzoek zal inzien. Voor zwakke sta
ten imogen intern-nationale staten een
gevaar zijn, een sinds eeuwen geves-
lioeft ze niet te duchten. En behoort
tigde eenheidsstaat als Nederland be-
eerbied te betoonen voor uitingen van
gehechtheid aan wat, voor vele Frie
zen nog steeds is: hun moedertaal.
NED. HERV. KERK.
B er Ce pen: Te Ouddorp, S. Goverts
te Oidebrcek. Sle Almkerk, G. P. van
Itterzon te Gelselaar. Te Muiden, J. D1.
van Hof te Wilnis. Te Elburg. L. van
Mastrigt te Harderwijk. Te Stedum, A.
fëteenbeek te Dokwerd. Ta Dintel'oord,
'J. D. van Hof te Wil'nis.
A an ge no men: Naar Hauler wijk. J
Douwes, Cand. te Groningen.
Bedankt: Voor Oosterwijk, S. A.'
C. Rijnenberg. emeritus-Pred. te .Was
senaar. Voor Maartensdijk, P. Kuyl'man
te Houten (U.).
GEREF. KERKEN.
Tweetal: Te Utrecht. J. H. Tel-
ikaanp,te Middelburg en D'. Scheels te
Oudewater. Te Nijernirdum, B. Hekman
te Lemmer en H. M. Ploeger te Appel
scha/.
Be'roe. pen: Te Zaandam, G. W. van
Defch, Cand. te Blcemendaal.
DOOPSGEZINDE GEMEENTEN.
Beroepen: Te Edam. Mej. A. Leid-
stra, te Arastedam.
GEREFORMEERDE KERKEN
(Hersteld Verband).
Naar wij vernemen zullen, te be
ginnen met Zondag 17 dezer, vanwege
de Gereformeerde Kerk van Amsterdam-
Zuid H. V., op verzoek van een aantal
belijdende leden te Pussum, daar ter
plaatse diensten worden ingesteld.
Die wordt dan de dertiende Gemeen
te. die zich van de Geref. Kerken heeft
los gemaakt.
BEVESTIGING, INTREDE EN
AFSCHEID.
Zondag 3 Juli sprak Ds. Spijkerboer
Nederl. Herv. Pred. te Midlum. zijn af
scheid 'naar aanleiding van Rem. 8 :35a
Bs._ Jorg van Harlingen sprak namens
den Ring en Ds. Nauta vain Sexbierum
namens kerkeraad en Gemeente.
Na des morgens te zijn bevestigd
door den Consulent, Ds. J. (H. Beu-
mer van 2e Exloërmond met een predi
katie over Jesaja 40 6—8. verbond Ds.
B. J. Velsink van Arum zich Zondag aan
de Geref. Kerk van Musselkanaal. Hij
hield een predikatie/ naar aanleiding, van
Hand. 24 :.24 en 25,
Na de predikatie werd het woord ge
voerd door ouderling G. Wind, het hoofd
der Geref. School en door verschillends
predikanten uit de naburige Kerken.
VERTREK Ds. G. v. DUINEN.
Gistermiddag om 12 uur is Ds. G.
v. Duinen, laatstelijk predikant bij de
Geref. Kerk van Schiedam, met zijn
gezin met de „Koningin der Nederlan
den" van Amsterdam uit naar Indië
vertrokken waar hij namens de. Geref.
Kerken aldaar zal arbeiden in het be
lang van de geestelijke verzorging on
zer militairen.
de knieën was neergezonken, drukte
zijn voorhoofd in de legerstede en ant
woordde niets.
Stephanus zag zijn metgezel ver
wonderd aan, en toen hij bespeurde dat
deze hevig weende, vroeg hij niet ver-,
der.
Gedurende wel een uur heerschte er
adeinlooze stilte in het hol. Ten laat
ste hief Paulus zijn hoofd op en zeide:
„Vergeef mij, Stephanus. Terwijl ik
door gebed en geeseling de rust tracht
te te vinden, die ik zelf had verspeeld,
heb ik uw nood en angst vergeten!"
De kranke liet vriendelijk de hand
over den arm van zijn verpleger glij
den; deze prevelde echter: „Zelfzucht,
ellendige zelfzucht leidt en bestuurt
ons. Wie onzer vraagt naar den nood
van anderen? En wij, wij meenen de
wegen van het Lam Gods te wande
len!"
Hij zuchtte smartelijk en leunde
met zijn hoofd tegen de borst van den
kranke, die. liefderijk de ruige haren
van den ander streelde.
Zoo vond de senator hem, toen hij
met Hermas den spelonk betrad. De
tijddoodende ledigheid van. een Ana
choreet was geheel in strijd met zijne
opvatting van de levensroeping, die
de mensch en ook de christen te ver
vullen had. Doch hij hielp waar hij
kon, en vroeg niet naar den persoon
des lijders. De innige vereeniging,
waarin hij de beide mannen vond, be
woog zijn hart. en terwijl hij zich tot
Phulus wendde, zeide hij vriendelijk:
Ds. v. Duinen die met de trein van
10.48 aan het Centraal Station uit
Groningen, waar zijn ouders wonen,
arriveerde, werd aan den trein ver
welkomd door Ds. H. Janssen, leger en
vlootpredikant in Algem. Dienst.
Aan boord van de „Koningin der Ne
derlanden" bevonden zich, teneide den
vertrekkehden predikant een af
scheidsgroet te brengen, de heeren A.
v. d. Spek en H. C. Brinkers, namens
de gemeente van Zegwaart, die Ds.
van Duinen het eerst heeft gediend en
met wie zij in den Kerkeraad heb
ben zitting gehad.
Ook waren aanwezig Ds. R. B. Even
huis, Ned. Herv. pred. te Winschoten
en Dr. A. C. de Leeuw, arts te Schie
dam.
Van den Raad der Geref. Kerk van
Schiedam en van den Ghr. Mil. Bond
voor Oost- en West-Indië bereikten Ds.
v. Duinen bij zijn vertrek telegram
men van hei'lwelisch en sympathie.
Bij zijn vertrek richtte Ds. Janssen
een enkel woord tot Ds. van Duinen,
er aan herinnerend dat Spr. dit mo
ment bij alle weemoed met blijdschap
heeft begroet, wijl immers nu 't werk
gaat beginnen. Spr. herinnerde ook
aan de wondere kennismaking met
Ds. v. Duinen. Spr. wenschte met een
handdruk te scheiden naar het lichaam
maar niet naar den geest.
Spr. wenschte Ds. v. Duinen met
zijn gezin Gods zegen en een veilige
geleide naar het nieuwe land met zijn
vele honderden militairen.
Moge God u daar, zoo besloot Spr.,
stellen tot een rijken zegen.
De heer v. d. Spek herinnerde er
aan hoe het verblijf van Ds. v. Duinen
in zijn eerste gemeente in gezegende
herinnering blijft.
Hierna werd met een handdruk af
scheid genomen en de reis naar Insu
lin de aanvaard.
DIACONALE CONFERENTIE
GEREF. KERKEN.
De 38ste Centrale Diaconale Confe
rentie der Geref. Kerken zal Woens
dag 14 Sept. a.s. ditmaal te Utrecht
worden gehouden.
NED. HERV. KERK HAARLEM-
NOORD.
In een vergadering van Vrijz. Her
vormden in Haarlem-Noord is beslo
ten voor den aankoop van grond voor
de stichting van een gebouw met kerk-
zaal in het voormalige Schoten een 3
pet. obligatieleening aan te gaan,
groot 5000.
PROPONENTSEXAMEN EVANG.
LUTH. KERK.
Voor het proponentsexamen der Ev.
Luth. Kerk is geslaagd de heer P. H.
Borgers Jzn.
CLASSICALE VERGADERINGEN.
Becijferd is, dat van do 44 Classical©
Vergaderingen der Ned. Herv. Kerk, vo
rige week Woensdag gehouden, 23 het
•Synode-voorstel op de Biiurtgemeenten
zouden aanvaard hebben, terwijl 21 zich
tegen verklaarden. Be meerderheid is
dus uiterst gering. Daarbij moge in geen
geval uit het oog verloren worden, dat
tot de vóór-stemmende Classisvergade-
ringen gerekend zijn die, welk? inder
daad voor het beginsel van Buurtge-
lmeenten zgn, dcch zich in geen geval
vinden konden in een regeling zooals
die door da Synode werd .voorge
steld. Alzoo zou, om de eindbeslissing
,cp te maken, ten deze wel een nauw
keurig -onderzoek mogen worden inge
steld cf werkelijk 23 Classicale Verga
deringen zich vóór het reglement zélf
verklaard hebben.
Het voorstel om de kerkrechtelijke
positie van de "WaaTsche Kerken, die tot
dusver gelijk stond mét een provincie,
te wijzigen in die van een classicaal
ressort, werd door 29 Classical© Verga
deringen aangenomen' leh door 15 ver
worpen.
Be overige voorstellen, van minder
ingrijpenden aard, werden, behoudens
•eenige opmerkingen, aanvaard.
Tenslotte kunnen we aan het boven
staande nog toevoegen, dat met de ini
tiatief-voorstellen inzake da Groote Sy
node en een wijziging van da Propo
nentsformule over hei algemeen sym
pathie betuigd is.
WITTEVEEN-VEREENIGING.
De Cursus-vergadering van de Wit-
teveenvereeniging heeft een conferen
tie tot opwekking en versterking van
het geestelijke leven belegd, die ge-
„Ik kan u getroost verlaten, want gij
schijnt mij een trouw verpleger te
zijn".
D© Alexandrijn kreeg een kleur,
schudde het hoofd en antwoordde:
„Ik heb alleen aan mijzelven gedacht
en mijn plicht verzuimende hem la
ten lijden en versmachten! Maar nu
verlaat ik hem niet meer, neen zeker
niet, en met Gods hulp en de uwe zal
hij genezen".
Petrus knikte hem vriendelijk toe,
want hij geloofde niet aan de zelfbe
schuldiging van den Anachoreet, maar
w:4 aan'zijn goeden wil. Hij beval Her
mas, alvorens het hol te verlaten, dat
hij hem den volgenden dag vroeg zou
komen opzoeken, om hem bericht te
brengen van den toestand zijns vaders.
Hij wenschte niet enkel Stephanus te
genezen, maar wilde ook in betrek
king blijven tot den jongeling, die in
zoo hooge mate zijne belangstelling
had gewekt. Hij was besloten hem te
helpen, en hem te onttrekken aan het
werkeloos leven, waarin hij weg
kwijnde.
Paulus weigerde deel te nemen aan
het eenvoudig avondmaal, dat vader
en zoon gingen gebruiken, en ver
klaarde bij den kranke te willen blij
ven. Hij verzocht Hermas, die in de
beperkte ruimte van de spelonk geen
plaats meer kon vinden, zich ter rus
te te leggen in zijn verblijf.
Voor dezen jongeling was heden een
nieuw leven aangebroken, want alle
verzuchtingen en wen9chen, die sedert
houden zal worden van 20 tot 24 Aug.
te Ermelo.
De te behandelen onderwerpen zijn:
„Ongeloof of Geloof", door Dr. P. Ste-
genga Azn., te Amsterdam; „Geloofs-
verzekerdheid", door Dr. P. Stegenga
Azn.; „Pessimisme", door Dr. J. C.
Roose, van Groningen; „Zendings-
voorrecht", door Ds. C. Ferguson, te
's Gravenhage; „Onze Toekomstver
wachting", door D3. T. J. Jansen
Schoonhoven, te Oegstgeest; „Gemeen
schap der heiligen", door Ds. H. J.
Dijckmeester, te IJmuiden; „Hoe kom
ik tot geloof?" door Dr. P. Stegenga
Azn.
„VOOR BE ZENDING"!
Weer een waarschuwing,
Ds. G. Renting wijst in de „Geld
Kerkbode" waarschuwend op allerlei
dwaalgeesten; dien u hier, dan daar aan
da woningen aankloppen.
„Telkens weer zoo schrijft hij
hooren we er van, dat b.v. de mannen
len vrouwen van het „Internationaal
Tractaat- of Zendingsgenootschap' hun
(arbeid nog brj lange na niet hebben
gestaakt.
Ie gaan voort, om giften te vragen
voor de Zending, boeken en brochures
te verkcopen. waardoor allerlei dwaal
leer verbreid wórdt, zoogenaamd ook
ten bate van de Zending enz.
We wezen er reeds vroeger op en her
halen het ook thans weer, dat deze
„Zendingsarbeid" n i e ts te maken heeft
met de verkondiging van het Evangelie
onder Heidenen /en Mohammedanen,
maar dat iedere gave aan deze collectan
ten en colporteurs gegeven, gebruikt,
wordt om de verbreiding van anti-Schrif
tuurlijke Jeeringen mogelijk te maken.
Men wijze deze menschen zonder par
don de deur. En als ze op de een of
andere plaats aankloppen, stelle men
o ogenblikkelijk den Predikant of den
kerkeraad met hun verschijning in ken
nis, opdat er een waarschuwing kan uit
gaan tegen hun misleidende' propagan
da".
GEORGANISEERDE GULDENS-
COLLECTE.
Dezer dagen heeft het hoofdcomité
der Georganiseerde Guldens-collecte
met de provinciale chefs te Utrecht
vergaderd.
De penningmeester bracht breed
verslag uit over 1926. Dit jaar heeft
niet geheel aan de- verwachtingen
voldaan. Toch kon nog 50.000 over de
verschillende corporaties worden ver
deeld. De vice-voorzitter wijst er op,
hoeveel moeite het kost de opbrengst
op peil te houden. De penningmeester
is bereid een lijstje te verschaffen
aan de provinciale chefs, waaruit
blijkt, welke plaatsen, die eerst mee
deden, later niets meer van zich lie
ten merken.
Dan volgen de provinciale versla
gen. De laatste berichten uit allerlei
gewesten en plaatsen stemmen veelal
dr-kbaar. Voor Kuilenburg wordt nog
een chef gezocht; op verschillende
personen wordt de aandacht geves
tigd, ook verwacht men voor verschil
lende streken, waar het werk nog
weinig voorspoedig is, hijvoorbeeld
voor Noord-Holland benoorden het IJ,
veel baat van een goeddoorgevoerdo
onderverdeeling.
Het dagelijksch bestuur hoopt in
September nog <?ens bijeen te komen.
Als nieuwe provinciale chefs zijn
opgetreden: voor Groningen: Ds. J. J.
van de Wall, te Groningen; voor Dren
te: Ds. A. A. Wildschut, te Hooger-
smilde; voor Overijsel: Ir. H. Meye-
ï'ink, te wolle.
Het adres van den algemeenen se
cretaris is: Sterreboschstraat 24, te
Groningen.
HET MIDDELBAAR HANDELS-
ONDERWIJS.
Men schrijft aan de Standaard:
Minister Waszink houdt blijkbaar
van vlug werken. Bevatten de bladen
van 30 Juni het bericht van het nnt-
slag van Mr. J. H. Thiel als Inspec
teur Müddelb. Onderw. (léés Handels
onderwijs), 3 dagen later vermeldden
ze reeds de voorziening in die vacatu
re door de benoeming van Dr. S. Elzin-
ga, Directeur van een vroegere Han
delsschool en in een H. B. S. omgezet
te H. S. te Haarlem.
De benoeming van een zoo gepro
nonceerd tegenstander van den vori-
gen inspecteur is een program. We
kunnen hieruit wellicht een vrij zeke-
zijne reis naar Alexandrië zich ver
ward en nevelachtig in zijne ziel ver
drongen, hadden heden gedaante en
kleur gekregen, en hij wist nil zeker
dat hij geen Anachoreet wilde blijven,
maar zijn opbruischende kracht in het
leven zou beproeven. „Mijn vader",
dacht hij, „was een krijgsman, en be
woonde een paleis, voordat hij zich in
ons dompig hol terugtrok. Paulus
was Menander, en heeft ook nu het
werpen met den discus nog niet ver
geten. Ik ben jong, sterk en vrijgebo
ren, evenals zijj en Petrus zegt, dat ik
een flink man geworden ben. Ik wil
niet evenals zijne zonen sieenen op
stapelen en metselen; maar de. keizer
heeft soldaten noodig, en onder al de
Amelekieten, ja zelfs onder de Romei
nen hier in de oase, vond ik er geen,
tegen wien ik het niet zou durven op
nemen."
Terwijl hij zoo dacht, rekte hij zijne
leden uit, en bracht hij de handen
aan zijne breede borst. Toen hij inge
slapen was, droomde hij van wedloo-
pen en van een purperen kleed, dat
Paulus hem overhandigde, van eene
krans uit populierbladeren gevloch
ten, die op zijne geurige lokken mistte,
en van de schoone vrouw, die hij ont
moet had in het huis van den senator.
VIJFDE HOOFDESTUK.
Stephanus had, dank zij het genees-1
middel van den senator, goed geslapen
Paulus zat naast hem en verroerde
geen lid. Hij hield zijn adem in en
rei conclusie trekken voor het stand
punt des Ministers. En dat gaat dan in
de richting van een deel van het leera-
rental der Handelsscholen en en
kele Professoren en ook een deel uit
handelskringen, maar het gaat in te
gen de uitgesproken meening van het
meerende.el der Kamers van Koophan
del, van den Bond van Directeuren
der Handelsscholen, van de organisa
ties van Handels- en Kantoorbedien
den,
Deze benoeming be teekent, dat de
Minister zeer waarschijnlijk den strijd
aanbindt tegen die laatstgenoemde or
ganisaties. En wanneer we letten op
wat de Minister in een gepubliceerd
interview t.a.v. het Handelsonderwijs,
als we ons herinneren de betoogen van
Dr. Elzinga in Tijdschriften en op het
laatste Congres voor Handelsonderw.,
dan weten alle Handelsonderwïjsmen-
schen nu wel, waar we heen gaan.
We gaan uit het specifieke kader der
Handelsscholen over in het meer geni
velleerde H. B. S.-terrein. De school v.
Dr. Elzinga zelf was in haar omzetting
van Handelsschool tot II. B. S. een
zeer duidelijke demonstratie daarvan.
We blijven hopen evenwel, dat de
nieuwe Inspecteur zich in de motieven
van zijn tegenstanders zal kunnen
indenken en dat zijn tegenstand tegen
het streven, dat in bovengenoemde or
ganisaties en in den heer Thiel zijn
spreekbuizen vond en pleitbezorgers,
altijd loyaal zal zijn. En tevens dat hij
ook de wenschen en verlangens van
hen, die anders denken en willen dan
hij, loyaal aan den Minister zal voor
leggen. Misschien dat deze door de ar
gumentatie daarvan nog eens van
houding veranderen ging.
We wachten af, maar niet zonder
zorg.
OOK EEN PREEK.
Te Leeds in Engeland lag een rijk
man op zijn sterfbed. Hij las eenige
van Spurgeon's preeken en werd er
zóó krachtig door aangegrepen, zóó
zeer ontroerd en bewogen, dat hij na
genoeg zijn geheele vermogen meer
dan vier ton gouds in zijn testa
ment aan den Londenschen predikant
vermaakte, terwijl hij zijn bloedver
wanten slechts karig verzorgd achter
liet.
De man was gestorven en begraven;
het testament werd geopend, en de na
gelaten betrekkingen van den overle
dene ontstelden hevig bij het hooren
van den inhoud.
Nu begaven de executeurs zich uit
Leeds op weg, reisden naar Londen,
meldden zich bij Spurgeon aan, en
deelden hem den toestand der behoef
tige familieleden mede.
En wat deed de prediker? Stond hij
op zijn recht om het vermogen in zijn
bezit te nemen?
Neen, hij liet terstond door «zijn ad
vocaat in den vereischten wettelijken
vorm een verklaring opmaken^ waar
hij hij de' geheele nalatenschap onder
de noodlijdende betrekkingen van den
erflater liet verdeelen.
Dat was óók een preek van Spur
geon, en een van de beste.
LEVENSWIJSHEID.
Sommige menschen vergeten nooit
een vriendelijke daad als zij die
zelf verricht hebben.
De grootste aller fouten is, dat men
er zich van geen enkele bewust is.
Lediggang is de dood van alle frisch
heid des geestes en van alle warmte
des gemoeds.
Wie niet weet te verliezen, weet ook
niet te winnen.
De mensch groeit, wordt sterker
naarmate hij zijn doel hooger stelt.
Als gij geen critiek kunt verdragen,
oefen haar dan ook niet uit.
De ware gezelligheid ligt in de kunst
om te luisteren, de zon in 't water te
zien schijnen, de stemming te verwar
men.
Weet te prijzen waar geprezen moet
worden.
deed zich geweld aan, om toch eiken
prikkel tot hoesten te onderdrukken,
ten einde de zachte sluimering van
den ouden man niet te storen.
Een uur na middernacht was de
oude wakker geworden, en nadat hij
langen tijd met open oogen had liggen
nadenken, sprak hij ernstig: „Gij
noemdet u zeiven en ons zelfzuchtig.
Ik voor mij ben het 'zeker! Dat heb ik
heden niet voor het eerst maar reeds
dikwijls tot mijzelven gezegd, sedert
den tijd dat Hennas uit Alexandrië is
teruggekeerd en het lachen verleerd
heeft. Hij is niet tevreden, en zoo vaak
ik mij afvraag wat er van hem worden
moet wanneer ik dood ben, als hij
den Heere loslaat en de wellust na
jaagt, dan huiver ik. Ik meende het
zoo goed met hem, toen ik hem mede-
nam naar den heiligen berg. Maar dat
was toch het eenige niet! Het viel mij
te zwaar, mij geheel van het kind te
scheiden. Mijn God, elk jong dier is
toch verzekerd van de trouwe liefde
zijner moeder; maar de zijne zag naar
hem niet om, toen zij met haren ver
leider mijn huis ontvluchtte. Zijn va
der, dacht ik, moet hij ten minste be
houden, en wanneer hij opgroeit in af
zondering van de wereld, zal hij be
waard worden voor al de ellende,
waarvan ik zoo ruimschoots mijn deel
heb gehad. Ik wilde hem opvoeden
voor den hemel, voor een leven zonder
smarten. En thans?.... AI9 hij onge
lukkig wordt, wordt bij het door mij!
(Wordt vervolgd.)
