WAALS
HEERENMODES
Haarlemmerstraat 130-136.
aan het zoeklicht.
NIEUWE LEIDSCHE COURANT VAN DONDERDAG 31 MAART 1927
TWEEDE BLAD.
WAT DE BLADEN ZEGGEN.
De geschiedenis van den school
strijd.
De Rotterdammer driestart
Met zeker© voorliefde verwijlen wij,
voorstanders van Christelijk onderwijs,
bij den schoolstrijd.
En het is good daar te zyn, want be
langwekkend aangrijpend is de historie
van den schoolstrijd.
Die geschiedenis van den schoolstrijd
.is niet een dorre opsomming van feiten
en cijfers, van wetsontwerpen, amende
menten en langwijlige kamerdebatten,
van petities en protsten.
geschiedenis van den schoolstrijd
is niet een bundel vergeelde bladen met
kronieken van de dingen, .die aireede
geschied zh'n en onder ons volkomen ze
kerheid hebben.
Die geschiedenis van den schoolstrijd
is niet een antiquarisch bijeenvergade
ren van schatten, pronkerig uitgestald
tot streeling van ronzen geestelhken
hoogmoed.
Eie geschiedenis van den schoolstrijd
is niet een ijzingwekkend verhaal van
de gruwelen, ons door een verdwaasd
'liberalisme berokkend, geen gruwelka
mer waar in wraakgericht het vlammend
zwaard van liberalistischen overmoed en
conservatieve lafheid doodelijk treft.
Eie geschiedenis van den schoolstrijd
evenmin een pandemonium waar
alle booze geesten van de voorstanders
der neutrale school zijn bijeenvergaderd
als een elyseum, bevolkt met de smette
loos heilige kampioenen van christelijk
onderwijs.
Die gescjnedeins van den schoolstrijd
dat is niet aan onzen kant een idylle
van al wat liefelijk is en wel luidt, da*,
ds niet de parafrase op het „ai, ziet hoe
goed en liefelijk is het dat zonen van het
zelfde huis als broeders samenwonen'',
dat is niet harmonieuze saambinding van
wie den Bijbel als Gods Woord liefheb
ben 'en in de wolksofpvoeding willen uit
dragen.
Die geschiedenis van den schoolstrijd
dat is ook het verbaal van ontrouw
en tegenslag, van afval dergenen die na
bestonden, van aarzeling en kleinmoe
digheid, van innerlijk conflict, van kra
keel en twist, van kerkelijke gedeeld
Iheid en persoiOnljjke geraaktheid.
Die geschiedenis van den schoolstrijd
dat is het bericht van vallen en op
staan, van leven en werken van men-
schen met 'zonden en gebreken behept,
Zich gevond voor eene worsteling
grolotsch van opzet en zuiver van be
doelen: van staatswege geenerlei dwang
voor degenen, die de kinderen willen op~-
voedeji in de vreeze des Heeren.
Zie/h wij zóó de geschiedenis van den
schoolstrijd, dan is zij van leering en
[vertroosting, overvol.
Woorden en daden.
iWij leizen in „De Gelderlander'
De Nederlandsche S.D.A.P. verlangt,
dat Nederland zich weerloos make te
midden ider omringende landen, welke
zich tot aan de tanden bewapenen
Afieen de S.D.A.P. in Nederland wil
dat; in de meeste andere landen doen
ae socialisten aan de bewapening mee.
itjdens de Kamerdebatten zr}n" daarvan
verschillende voorbeelden aangehaald,
hier is er een nieuw.
In d© Belgische Kamer heeft de Mi
nister van Oorlog de Begrooting verde
digd, waaróp 30 millioen militaire uit
gaven. De socialist Eekeiers heeft deze
voorstellen met 'n stroom van woorden
bestreden: die werkelijk den vrede wil,
?/r°n^waDent> riep hij uit. (Zitting van
3 Maart jX)
Doch mooie woorden^ die vliegen,
sphrgft „De Schelde".
Laat ons nu de dalden nagaan. De be
grootirig .van Landsverdediging wij
-zeggeA oorlog moest in de Kamer
W02j gestemd moet dus
worden: de vermeerdering van 30mil
lioen: de nieuwe bewapeningen, de
stormwagens, de vliegmachines, de gra
naton, die bommen, de geweren, de
mitraljeuzen, de kanonnen, enz. Die
begrooting werd aangenomen met 90
stemmen tegen 17 en 31 onthoudingen
FEUILLETON.
BLOED EN TRANEN.
58
En Simeon, nam van het brood en
van de melk, want hij had honger en
;dorst, en toen overviel hein de slaap.
Maar Katinka at niet en dronk niet,
want hoe zou zij eten en drinken, zoo
lang zij Ivan Nekalof niet had ont
moet?
En terwijl Sameon, door den slaap
overmand, en met een berenhuid toe
gedekt, zich languit had uitgestrekt
in een hoek van het vertrek, en de
blokhuisbewoners aan Katinka een
eenvoudige slaapplaats in het afge
schoten gedeelte van de woning had
den aangewezen, zocht zij niet die
slaapplaats op, maar sloop stil naar
buiten.
De maan was opgegaan, en de ster
ren schenen. En Katinka Paulovna
maakte zich met hare doorgeloopen
voeten op, om den laatsten afstand te
overwinnen, die haar scheidde van
:Ivan Nekalof.
De afstand was trouwens niet groot;
ginds: uit <ie donkerte van den avond,
door h^t glanzende maanlicht verhel
derd, rezen de grauwe, steenen mu
ien der gevangenis ontzagwekkend op
Het was stil; Katinka hoorde niets
dan hef, lokkend geroep van dep koe
koek udt de groenende wouden, en zij
doorsc'hreed den afstand, die haar van
Ivan scheidde.
Bö de jastemmers treffen we aan: 19
socialisten, 10 liberalen, 53 katholie
ken.
Bij de tegenstemmers 9 socialisten,
6 Vlaamsche Nationalisten, 2 Commu
nisten.
Bij de onthouders: 2 katholieken, 29
socialisten, .waarbij Eekeiers.
Onthouding en afwezigheid zijn geen
daden; alleen tegenstemmen was een
daad stellen, 'die meer baat da.n een
mooi-afgelapie redevoering.
In de Belgische Regeering zitten naar
men we!et, vier socialisten; zij' hebben
niet enkel meegewerkt aa'n de militairi
Sseering van het Belgisoije volk, maar hel1
pen de versterking van de militaire ma
ctónerie met kracht doorzetten. Storm
wagens, vliegmachines, stikgassen, ka
nonnen, dertig miljioen nieuwe uit
gaven. En van de socialistische partij in
België hebben er slechts negen tegen-
esfcemd: de rest stemde voor of ont
iekl zich. Werkte direct of indirect me
de. Zij ontwapenen zichmet woor
den. Bewapenen zichmetterdaad.
De vooilichtijiB van het buitenland
In .een Haagsche correspondentie in de
Zutphenscha Ct. lezen wij
Wat heeft onze regeering gedaan om
het buitenland zoo goed mogelijk voor te
lichten opi dit voor cns land belangrijke
moment? Niets. Er is gedacht niet
vóór, maar pas 11a de verwerping.
over een persconferentie, die dan mis
schien twee dagen iater zou plaats heb
ben. Een Belgische journalist^ die er te
midden van Neiderlandsche collega's van
hoorde, lachte met reden schamper
Welk een gebrek aan organisatie. Die te
late persconferentie ging ten slotte niet
door: de regeering (deed: niets. Waar
om onze gezanten en consuls niet voor
zien van het noodige materiaal om de
verwerping van dit verdrag te verklaren
en te verdedigen overal in de buitenland
sche pers waar men toegang kon krij
gen? Dit had men van onze regeering
.'mogen verlangen. Het antwoolU dat
de buitenlandsche pers zulke veri-oogen
niet zou opnemen, is een uitvlucht. Dat
men het eens probeere, na zijn traditie
neele inertie overwonnen té hebben. Er
zijn bladen genoeg, die. voor een eerlijk
betoog ruimte hebben en wij weigeren
te gelcioven, dat een communiqué van
een Nederlandsch gezant of consul in
de buitenlandsche- pers als regel gewei
gerd zou worden. Laat onze regeering
het departement van buitenlandsche za
ken eens wakker schudden en ons aan
gevallen land in het buitenland laten ver
dedigen. Daar is thans groote behoefte
aan. Haar Nederlandzwijgt. Van
Brussel uit is de actie in vollen gang.
liet succes. En onze diplomatie "doet
niets aan de bewerking van de publieke
opinie. Zwijgt of slaapt. De volksvoor
lichting in de landen om ons heen vinden
de heeren blijkbaar nog altijd niet be
langrijk. Althans zij volharden in een
gewichtig niets-doen.
KERK EN SCHOOL.
NED. HERVi. KERK.
Aang enomen: Naar Gouda, I. Voor
isteegh te Katwijk aan Zee.
Bedankt: Voor Polsbroek, D'.BaX
te Oude-Tbnge.
GEREF. KERKEN.
Beroepen: Te Baambrugge, A. A.
v. d .Leer, Cand. te Hei- en Boeicop. Te
Klundert, W. Steunenberg te Heeren
veen.
Bedankt: Voor Goënga en Sybranda
buren (Fr.) H. de Jonge te Lutjegast
(Gr.).
GIFTEN EN LEGATEN.
Mevr. de Wed. Beukema, onlangs te
Groningen overleden, heeft f2500 geiega
teerd aan de Ne[d. Herv. Gem. te Hooge-
•zand.
DE EERSTE GHR. SCHOOL IN
BOEDAPEST.
Men meldt aan de Stand1.
Kuno, graaf Klebersberg, Min. van
Onderwijs en Godsdienst in Hongarije
heeft dezer dagen aan de Geref. Kerk
van Boedapest aangeboden een portret
van Mej. C. M. E. Kuyper als blijk van
waardeering van haar buitengewoon ver
diienstelijk werk voor het Hongaarsche
volk, speciaal voor het feit, dat zij het
Zij was bleek; er lag een groote span
ning op haar lieftallig gelaat, en uit
die oogen blonk verheuging en smart.
Zij had thans het sombere gebouw
bereikt; het stond daar op de vlakte
als een stuk vergeten ellende, en het
oor tegen den met mos begroeiden
muur leggend, hoorde zij het zachte
gerinkel de ketenen,
Zij zag niemand in de nabijheid; op
groote afstanden wandelden de schil i
wachten op en neer..
Katinka keek op tegen de steile, on
barmhartige muren. Zij wilde den
naam van den geliefde roepen, maar
zij dacht aan den Kommandant en
zweeg. Maar dan riep zij op ge demp
ten toon: „Ivan Serguwitch hier is
Katinka Paulovna, die u liefheeft I"
En daarop luisterde zij, maar zij
luisterde te vergeefs. Slechts het
zachte gerinkel der ketenen antwoord
de; de stoet der ellendigen sliep
waarom kwam Katinka hun ruste
storen?
Zij wilde luider roepen, doch nu
greep de vrees haar aan. Zij durfde
niet; de schildwachten zouden koimen,
en op haar schieten, en zij zou Ivan
nooit wederzien.
Zij sloop op haar teenen om de ge
vangenis heen, en bleef bij een raam
staan met ijzeren tralies. Doch het
raam was te hoog, om het te bereiken;
zij hief hare slanke gestalte op, doch
het raam bleef te hoog.
Toen stond zij aarzelend stil. Zij wist
niet, wat zij zou doen; in de droefheid
en het brandende verlangen harer
liefde zette zij zich neder onder dat
RECLAME.
Deze afdeeling munt uit door uit
gebreidheid in de sorteering en is
steeds van laatste nouveauté's
voorzien.
Wij étaleeren thans:
Hoeden Petten
Overhemden Boorden
Dassen Sokken
Zie speciale étalage.
VRIJ ENTREE VRIJ ENTREE
initiatief nam vooi' de oprichting van de
eerste Christelijke school in Hongarije,
Onder voorzitterschap van Prof. Gros
heida werd dientengevolge een comité
■gevormd, met het resultaat dat in Sep
tember 3.1. oud-Minister Colijn met een
feestrede de eerste Christelijke school
in Boedapest opende.
Het portret werd in 1925 in opdracht
van den Minister van Onderwijs en Gods
dienst, geschilderd door den Hongaar
schen portretschilder O. Glatz.
INSPECTIEVEKGADERINGEN R. K.
ONDERWIJSPERSONEEL.
Op last van den Aartsbisschop van
Utrecht, is door den heer W. R. de Jong
algemeen inspecteur van het R. K. Bij
zonder Onderwijs, de volgende omzend
brief verzonden.
Aan hooiden en personeel der R. K.
bijz. scholen voor O. L. en U. L. O. in
het aartsbisdom Utrecht: 1. Het is den
Katholieken onderwijzers en onderwij
zeressen verboden, lid te zijn van zoo
genaamde „jlnspecuevEresnigingen' daar
dergelijke vereenigingen a.s neutrale ver
e,omgingen zijn aan te merken. 2. Het is
«mgewenscht dat Katholieke enderwij
zers en onderwijzeressen de vergaderin
gen dezer vereenigingen, of ook z.g. in
spectievergaderingen, welke gehouden
worden, zonder ee-nig vereemgingsver-
band, bijwonen.
3. De Katho.ieke leerkrachten worden
nog eens gewezen op de noodzakelijk
heid om door lidmaatschap en trouw ver
gaderbezoek het eigen Katholieke ver-
eenigingsleven zooveel mogelijk tot bloei
te helpen brengen.
4. De inhoud van dezen omzendbrief
zal door de hoofden van scholen ten
spoedigste ter kennis gebracht worden
van het personeel aan nun scholen ver
bonden,
HET CONFLICT IN DE GEREF.
KERKEN.
Eenige "leden van de Geref. Kerk van
Andijk, hebben een adres aan hun' Ker-
keraad 'gericht, waarin zij. verzoeken om
langs den weg van Classis en Particulie
re Synode aan de Generale Synode van
1927 te deen zenden het volgende voor
stel:
„De Generale Synode benoeme een
commissie tot saamspreking met de ge
scheiden ambtsbroeders, opdat het mis
verstand omtrent bet karakter der Sy
nodale uitspraken tot klaarheid kome, ën
zoo mogelijk de droeve scheur weer ge
heeld worde, en in elk geval alle3 ge
daan worde, dat daartoe ook maar
eenigszins strekken kan''.
De stellers van het adres zeggen, dat
zij tot het indienen van dit voorstel ge
komen zijn na ernstige en zooveel moge
lijk onbevooroordeelde kennisname van
het kerkelijk conflict, maar allermeest
door den eisch die Gods Woord in dezen
stelt. (Joh. 17')..
CHR. HULPBETOON AAN BLINDEN.
De 6e jaarvergadering van de vereeni
ging tot Christelijk hulpbetoon aanblin
den, zal a.s. Vrijdag om half twee op
„Sonneheerdt te Ermelo gehouden wor
den, onder presidium van Ds. D. Sik
kel van Amsterdam.
De agenda vermeldt behalve de ver-
getraliede raam, en. zij wist niet, dat
Ivan nog wakker was.
Ivan kon niet slapen; hij had van
den heuvel der droefenis de droefheid
medegenomen naar zijn sombere ge
vangenis, en terwijl zijn latgenooten
sliepen, wierp hij zich lusteloos van
de ééne op de andere zijde.
Hij had gezegd, dat zijn leden te
stram waren, om het geroep van gene
raal Koekoek op te volgen, maar hoe
zoet was toch de vrijheid! Hij was nog
zoo-jong zou hij langzaam moeten
ondergaan in deze ontzettende mij
nen? Zijn ziel was vervuld met wee
moed en heimwee; hij dacht aan het
dorp Pasakof, en aan de hooge, jui
chende luchten boven de wuivende
roggeakkers van zijn geboortedorp.
Doch allengs werd hij rustiger. Hij
leed voor Christus, Die voor hem de
handen en voeten had laten doornage
len aan het kruis, en deze wetenschap
vertroostte hem. Hij werd al rustiger;
hij strekte zich languit op de harde
slaapbank, en de engel des slaaps, die
zich over de ellendigen erbarmt, druk
te hem zacht de vriendelijke, blauwe
oogen toe.
Hij sliep in. en uit de geheimzinnige
verte naderde hem een wonderbare
drooim.
Hij was weer thuis in het dorp
Pasakof en de beuken der breede
dorpsstraat ruischten boven zijn hoofd.
F.n hij wandelde de bekende linden-
laan op, en de linden groetten hem, en
hare bladeren fluisterden; „Wees wel
kom, Ivan Nekalof!"
Katinka stond hij de hooge kraan
slagen, de verkiezing van 2 bestuursle
den, wegens periodieke aftreding van de
heeren Ds. fi. Sikkel te Amsterdam en
Ds. B. .J. O. Rijnders te Rotterdam'. In
de vacature van eerstgenoemde zijnge-
candideerd de heeren Ds. G. R. Knijper
Geref. Pred. te 's-Gravenhage Oost en
Ds. Joh. Jansen, Geref. Pred. te Wier
den. In de andere vacature is naast Ds.
Rijnders aecandideerd Ds. fA. B. te
•Winkel, Ned. Herv. Pred. te 's-Graven
diage.
Na afbandeling der agenda zal Ds.
B. J. C. Rijnders, zendings-director te
Rotterdam, een opwekkend wcord spre
ken.
DELFTSCHE HOOGESCHOOL-
FONDS.
Prof. E. V. Southwell, van Cambridge
zal een lezing houden over: „Structural
problems in the design of rigid airchip
nulls" in zaal 207 van het gebouw
voor werktuig- en seheecsbouwkunde
der Technische Hoogeschool te Delft, op
Maandag n April en Dinsdag 12 April
's avonds om 8 uur.
BINNENLAND.
„PRINSES JULIANA".
Dezer dagen is aan de Koningin, de
Koningin-Moeder, Prinses Juliana, en
prins Hendrik ieder een exemplaar
aangeboden van- het boekwerk „Prin
ses Juliana", geschreven door den
keer D. Hans en verschenen bij de uit
geversfirma „Boek- en Periodiek" (R.
J. Goddard) té 's-Gravenhage.
Deze exemplaren zijn in perkament
gebonden, op oud-Hollandsch papier
gedrukt met goud op de randen.
De Vorstelijke personen hebben de
boekwerken in dank aanvaard.
BEZOEK H.M. DE KONINGIN
MOEDER.
H.M. de Koningin-Moeder bracht he
denochtend 11 uur een bezoek aan het
Gemeente-Ar chief op het Rijswijksche
Plein te 's-Gravenhage.
VAN KARNEBEEK's OPVOLGER.
Naar het Corr. Bur. verneemt zal
binnen enkele dagen in de „Staatscou
rant" verschijnen de benoeming van
Jhr. mr. T. Beelaerts van Blokland,
buitengewoon gezant en gevolmach
tigd minister te Bimssel, tot minister
van Buitenlandsche Zaken.
ONDERTROUW VAN DE
BURGEMEESTERSDOCHTER.
Als plaats, waar de ambtenaar van
den Burgerlijken Stand hen in onder
trouw opnam, hadden de dochter van
der* Burgemeester van Amsterdam en
haar aanstaande echtgenoot de kamer
van den burgemeester uitgekozen.
Hier had de korte plechtigheid
plaats, waarbij de heer A. E. Zahn, re
ferendaris van de afdeeling Burger
lijken stand, de formaliteiten verricht
te.
DE GEMEENTEBEGROOT1NG VAN
NIJMEGEN.
Men meldt uit Nijmegen:
Ged. Staten van Gelderland hebben
de gemeentebegrooting voor den dienst
1927 niet goedgekeurd, wijl de raad
besloten had een deel van het over
schot der bijdrijfsreserve over te schrij
ven op het tekort der begrooting, waar
door belastingverhooging voorkomen
werd.
Heden zal de raad hieraan een apar
te vergadering wijden.
CHINEESCHE OPVATTINGEN.
Nu Ide Chineesche burgeroorlog
aanleiding geeft tot allerlei griezelüge
verhalen, waarbij het gele ras gevaar
loopt om gemakshalve in zijn geheel
aansprakelijk te worden gestela voor
een aantal Oostersche wreedheden, die
aan den „Jardin des Supplices" doen
denken, willen wij' een aangenamer
kant der Chineesche samenleving be
lichten, n.T. iets van het schrift, waar
bij wij onze wijsheid ontleenen aan die
van een Angel-Saksischen kenner, Fre
diric Poole, schrijft het Handelsblad.
De Chinees schrijft in begrippen.
Maar Joij het spreken is ook de toon
hoogte aer stem van belang. Eenzelt-
van den welput, en Ivan putte voor
haar een emmer kristal-helder water
uit de diepe, koele bron. Zij dronk
van dat water, en hij dronk ook, en zij
dronken beiden van dat water.
Hij was gelukkig, want hij was met
Katinka verzoend; ze waren eigenlijk
nooit boos op elkander geweest het
was slechts een akelige, verschrikke
lijke droom geweest, die zich als een
somber spook tusschen hen had in
geschoven.
Daarop wandelden beiden naar den
graskaimp vóór het huis, en de oude
Tataarsche dienstmeid met haar geel
gelaat lachte, wat zij nog nooit had ge
daan. Het was heet. en daarom zetten
zij zich neder in dc schaduw van den
doornesch, in hot midden van den
graskamp, en het was heerlijk koel in
ue schaduw.
Daarop zeide Ivan: „Zing nu eens,
Katinka zing .-3ns ten van onze
psalmen!"
En Katinka zong.
„Nooddruftigen zal Hij versrhoonen;
Aan armen, uit gena,
Zijn hulpe ter verlossing toonen,
Hij slaat hun zielen ga".
Toen echter zeide Ivan: „Katinka,
dat vers is goed, maar het wordt ge
zongen in lijden en martelaarschap
zing een ander vers, Katinka, want
zie: de jasmijnen geuren ,en de wilde
rozen bloeien, en onze harten huppe
len als lammeren in de weide!"
Maar Katinka schudde het aanval
lige hoofd, en zij zong voort met hare
zachte, melodieuze stem:
Leiden, 31 Maart 1927.
Het was de fout van Jona zoo
betoogde gisteravond een predikant,
propagandist van de H. (G.) S. dat
hij aan de antithese geloofde, want
daarom wild© hij niet naar Ninevé.
Dit woord bewijst dat deze Ie era ar
in Israël niet weet wat de antithese is.
De antithese is de tegenstelling tus
schen geloof en ongeloof.
Een tegenstelling die er is vanaf het
paradijs; de vijandschap tusschen het
zaad der vrouw en dat der slang.
Die er zijn' zal tot den jongsten dag
wanneer de schapen en de bokken van
een gescheiden zullen worden.
Die ook in overeenstemming met
het Woord van Christus is: „Wie niet
voor mij is die is tegen mij".
En deze antithese tusschen geloof
en ongeloof is de veronderstelling die
aan alle zending en evangelisatie, aan
allen oproep tot bekeering ten grond
slag ligt, ook aan de opdracht aan
Jona. Want Jona moet den Ninevieten
prediken dat zij zich bekeeren, d.w.z.
dat zij de zijde van den Satan verlaten
en zich stellen aan Gods zjfde.
OBSERVATOR.
de woord kan soms op vijf toonhoogt
ten worden uitgesproken 'en dan viü
verschillende beteekenissen hebben.
Zoo kan het gebeuren, dan men zijn
Chineeschen bediende vraagt om uw
hoed te brengen „mow" maar
dat gij u in toonhoogte vergist zoodat
hij met de kat komt aandragen, die
ook „mow" heet, maar anders.
De Chineesche wereldbeschouwing!
komt in het schrift duidelijk aan het
licht.
Zoo bestaat er een letterteeken voor
„mond", een ander voor „veld" en
een derde voor „man". De combina
tie beteekent ,°;eluk", hetgeen MrJ
Poole zoo beredeneert, dat een manM
die zijn mond in de buurt van een riisï
veld heeft, onmogelijk meer kan wéh-
schen.
Zoo ook Schrijven zij „bedelaar"
met een combinatie der teeken3 voofl
„mond" en „deur" een hongerige
mond aan de voordeur.
„Luisteren'" wordt voorgesteld doos
„oor" en „deur". „Woora" is ,ademl
die uit een „mond" stijgt. En „man"
en „woord" beteekenen, als m ons!
eigen spreekwoord, in combinatie ^eer
lijkheid
Met het begrip „vrouw" schijnen de
Chineezen in den tijd van het ontstaan!
van hun schrift niet veel op te heb
ben gehad.
Tweemaal het teeken voor „vrouw"*
levert „twist" op, en drie maal vrouw
is „kwaadspreken".
Het begrip „huis" heeft blijkbaar
niets met de vrouw uit te staan, wantj
de Chinees schrijft het onelegant neen
door een „varken" onder een „dak*'#
te plaatsen.
Ook schroomt hij niet om het huwe
lijk op te vatten als huis plus vrouw,
waarbij de laatste dus in gezelschap
van een varken verzeilt. En dat de
Chinees met dit huisdier zichzelf zoj
bedoelen in een vlaag van zelfcritield
is geenszins het geval. Integendeer,
zichzelf „man" teekent hij mee
twee streepjes, die beenen van deij
schepper aller dingen verbeelden. Hefc
begrip „groot" is „man" plus her
nummer 1. En deze combinatie vortaï
weer den grondslag voor het begriw
„hemel".
Is de Chinees dus ten opzichte van
zichzelf allerminst bescheiden, zoo ia
hij zijn vrouw toch niet geheel en ail
onwelgezind. Hij eert haar door uit
„vrouw' en „zoon" het teeken voos;
„goed" op te bouwen. Terwijl „vrouw"
onder „aak" wel geen „tehuis" be
teekent, zooals wij allicht zpuden den
ken, maar dan toch „vrede".
Het is een veelbelovende manier oitï
gedachten in teekens om te zetten, en
het moet interessant zijn om te zien*
hoe de nationalisten uit Kanton da
weinig beminnelijke woorden neer
schrijven, welke zij op het oogenblik"
den „vreemden duivels" zoo gaarne
naar het hoofd slingeren.
„Als hen geweld en list bestrijden,
Al gaat het nog zoo hoog
Hun bloed, hun tranen en hun lijden
Zijn dierbaar in zijn oog!"
Doch bij deze laatste woorden was
Ivan Nekalof klaar wakker, en met
opgesperde oogen, met een angst en
cvn vreugde, die niet te beschrijven
zijn, was hij opgsprongen van de har
de slaapbank.
Hij liet zich van de slaapbank glij
den; zijn ketenen rinkelden, en hij
strompelde naar het getraliede raam.
Hij opende het raam; de koele nacht
wind blies krachtig in de onfrisscho
lucht der gevangenis, en tusschen de
ijzeren stangen door zag Ivan Nekalof
neer op de dochter van den Starosta
„Droom ik of waak ik?" schreeuwde
Ivan „o Katinka: zijt gij het werke
lijk?"
Ivan stond hooger dan Katinka, en
hij zag op haar neer.
En Katinka, omhoog blikkend, zag
(van. Zij zag zijn verwilderden baard,
dat half kaal ges. horen hoofd, dat ver
magc-rde gelaat, die diepe groeven
van lijden en ellende om zijn mond, en
zij zeide met omfloerste stem:
Hun bloed, hun tranen en hun lijden
Zijn dierbaar in zijn oog!"
Dat zeide zij, en zij staarde op naar
c'at bleeke, lijdende gelaat, dat than9
werd verlicht door het heldere schijn
sel der maan.
(Slot volgt).
