tweede blad.
bloed .en tranen.
"kerk en school.
binnenland.
NIEUWE LEIDSCHE COURANT VAN WOENSDAG 30 MAART T927
WAT DE BLADEN ZEGGEN.
Groen en de S.G.P.
De Maas- en Scheldebod© driestart:
De heer Kui.jk doet in de Banier van
24 Maart nog een wanhopige poging
om de kiezers aan het verstand te
breneen, dat Groen anti-papist was.
Hij weet niet beter te doen dan tot
tweemaal een zelfde citaat uit een van
Groen's werken over te schrijven.
AI9 dat de vrucht is van Groen-stu-
die is ze wel heel kaal.
Kan de heer Kuijk niet anders vin
den?
Wij gelooven dat we nog wel scher
pere uitlatingen van Groen tegen Ro
me zouden kunnen aanhalen dan de
heer Kuijk vinden kan!
Maar wat bewijst dat alles?
Niets in het verband waarom het
hier gaat.
Wij herhalen het Groen's staatkun
de was niet Roomsch of onroomsch,
maar geloof of ongeloof, en in den
strijd tegen het Ongeloóf zocht hij- sa
menwerking met de Roomsche Staats
partij in ons land.
Laat de heer Kuijk dit feit eens ont
kennen. Dat kan hij niet, zonder de
geschiedenis geweld aan te doen.
Het is een kleine kunst om uit een
der werken van Kuyper dezelfde scher
pe bestrijding van Rome te vinden, en
toch was ook hij voor samenwerking
met de Roomsche Staatspartij. Pre
cies als Groen.
En dit is geen tegenstrijdigheid.
Evenmin als Ds. Kersten met Rome
behoeft te heulen, als hij in de Twee
de Kamer met de Roomsche Staats
partij mede stemt tegen principieele
voorstellen van het Ongeloof!
In het zelfde artikel neemt de heer
Kuijk het de A. R. Partij kwalijk, dat
zij art. 36 niet handhaaft.
Een oude kwestie!
De S.G.P. wil art. 36 handhaven en
doet dus zelf wat zij in Rome bestrijdt.
Maar ook hierin stelt ze zich weer
lijnrecht tegenover de staatkunde van
Groen.
De oud-Minister Heemskerk heelt
hierop eens gewezen.
Groen's levensdevies was: tegen de
Revolutie het Evangelie.
Het zwaard des Geestes, hetwelk is
Gods Woord.
De S.G.P. zegt: tegen de Revolutie
het zwaard der Overheid.
Een principieel onderscheid.
Wanneer zal de S.G.P. eens begrij
pen, dat haar beroep op Groen onjuist
is en misleidend voor de kiezers- die
terecht aan Groen groot gezag toeken
nen?
Waarom erkent zij niet eerlijk dat
zij Groen's staatkunde niet deelt?
Nog een ander voorstel.
Indien men de ontwapening wil te
pas brengen in den strijd voor de Pro
vinciale Staten, zoo lezen wij In de N..
Prov. Gr on. Crt„ dan zou men nog
een anderen weg kunnen volgen. Wij
hebben ook in ons gewest een zwa-
ren strijd te voeren tegen he^ water.
Als de sociaal-democraten in hun ont-
wapeningspolitteik gelijk hebben, waar
in zij beweren, Mat die verdediging de
oorzaak is van den striid, dan weten
wij precies ook de oorzaak van den
waterlast. Deze wordt veroorzaakt
door de dijken, de polders, het water
gemaal enz. Dat is de verdediging te
gen den waterlast en ontwapening is
immers de leus.
Men zou in teekening kunnen bren
gen den toestand van onze provincie
als hier de ontwapening werd door
gevoerd en alle strijd tegen het water
werd opgegeven. Wat konden wij een
geld besparen. En wat zouden wij
daarmee op „sociaal gebied" veel kun
nen doen.
Zegt men: maar dat is immers
dwaasheid, dan stemmen wij zulks toe
maar zij komt niet voor onze rekening.
Als de sociaal-democraten de ontwa
pening van ons volk aanbevelen, om
FEUILLETON.
57
Zoo leven zij in de bosschen, totdat
de winter komt, en de honger henals
uitgevaste wolven naar de vlakte
drijft.
Dan worden zij weer gevangen, om
naar de mijnen te worden gezonden.
Zij worden strenger bewaakt dan te
voren, maar als generaal Koekoek
roept,, worden zij opnieuw aangetast
door het onweerstaanbare heimwee
naar de zoete vrijheid. En als zij niet
door de Kozakken worden ingehaald of
door de sfoldaten neergeschoten, zullen
zij zich weer voor een half jaar laten
inlijven in het altijd wisselende leger
van generaal Koekoek, die in de Sibe
rische wouden regeert.
Hoe lang werkt Ivan reeds in de
mijnen? Zijn het zes weken of zes
maanden? Hij weet het niet meer; in
de eentonigheid van zijn somber be
staan is hij het vergeten. Hij hinkt,
met de ketenen beladen, eiken mor
gen naar de mijnen, keert in den avond
terug, en slaapt er op de harde brits.
Hij houdt de klecren aan: dag en
nacht, tqtdat zij hem als vodden van
het lijf vallen; dan krijgt hij weer een
nieuw, grauw gevangenispak.
De winter is gekomen, en de win
ter gaat voorbij; en terwijl de knoppen
aan de boomen zwellen, komt met de
lente het heimwee naar het geboorte
dorp weer boven.
„Ivan Serguwitch", zoo fluistert een
ons volk den vrede te bezorgen, dan
zij geen goede leidslieden zijn.
De sociaal-democraten beloven los
en vast en speculeeren gedurig op de
gunst van onnadenkende kiezers. Al
leen reeds de dwaze leus der ontwa
pening terwijl zij voor zich zelf het
geweld blijven reserveereii, toont, dat
zij geen goede liedslieden zijn.
De Tweede Kamer.
Is onze Tweede Kamer, schrijft De
Zeeuw, opzettelijk bezig hare positie te
ondermijnen?
Men is soms geneigd het te denken.
De vorige week werd behandeld een
voor breede kringen zeer belangrijk
wetsontwerp tot regeling der Naam-
looze Vennootschappen. 1
In de Kamer echter was de belang
stelling uiterst gering.
Bij sommige stemmingen waren
nauwelijks een 60 leden aanwezig en
de overzichtschrijvers wisten te vertel
len, dat sommige leden stemden, ter
wijl ze nauwelijks wisten waarover
gestemd moest worden.
En toch betreft het hier een niet
onbelangrijke zaak.
Wordt dit ontwerp aangenomen,
dan moeten binnen vijf jaar alle sta
tuten van bestaande Naaml. Vennoot
schappen worden herzien en in over
eenstemming gebracht met de nieuwe
wet. Men moet daarover niet gering
denken, want dat betreft toch zeker
een 20000 statuten en ruw geschat is
dat werk, ook al door vermeerdering
van het aantal ambtenaren, door de
betrokkenen met geen millioen gulden
te betalen.
In de Kamer is hier echter met geen
woord over gerept.
Het betrof hier een zakelijke kwes
tie, waaruit weinig politieke munt viel
te slaan en dan is de belangstelling
in de Kamer, gering.
Voor de Eerste Kamer een reden te
meer, om het ontwerp nog eens gron
dig te bezien en het desnoods terug te
zenden.
Er is jarenlang geroepen om afschaf
fing van de Eerste Kamer.
Gelukkig zonder resultaat.
Want het wordt langzamerhand de
Eerste Kamer, die de leiding neemt, en
die als d'e Volksvertegenwoordiging bij
uitnemendheid moet worden aange
merkt.
De belangstelling en waardeering
voor het werk van de Tweede Kamer
begint zienderoogen te verminderen,
terwijl de Eerste Kamer steeds meer
komt te staan in het middelpunt der
politieke belangstelling.
Een reden te meer om aan de verkie
zing van het kiescollege voor de Eerste
Kamer, de Provinciale Staten, volle
aandacht te schenken en te stemmen
op de Anti-revolutionaire candidaten.
Het nut van de kleine peis.
De Nieuwe Meerbode driestart:
Velen zijn er die ons artikel over de
Christelijke pers, onder deli titel „De
tegenwerkende krachten" geheel zul
len beamen, maar van oordeel zijn,
dat de groot ere pers voor heel het land
daartoe voldoende is, maar dat niet
noodig is om ook een Christelijke
plaatselijke, zoogenaamde kleine pers.
te hebben.
Het Centraal Comité van Anti-rev.
kiesvereen. is van ander gevoelen.
Het heeft er krachtig bij de kies
vereen. op aangedrongen, om deze
zaak ter hand te nemen.
De oorzaak van dit krachtig opwek
ken zit waarschijnlijk in het simpele
feit, dat de positie van de a.r. partij
het stevigst blijkt juist in die streken
waar men een kleine Christelijke pers
heeft.
Een en ander is trouwens uitne
mend te verstaan, omdat de plaatse
lijke pers zooveel invloed heeft.
Een groot aantal menschen leest
niets anders.
De gemeente-politiek speelt in de
politieke ontwikkeling van elke plaats
een groote rol. -
Het ontbreken1 van een eigen orgaan
dat de positie van onze mannen in de
gemeenteraden steunt en sterkt, is
boer uit de Ukraine, die wegens het
vermissen van zijn paspoort vijf jaar
in deze mijnen zal zuchten: „wij heb
ben het geroep vaji generaal Koekoek
gehoord in de wouden gaat gij me
de, Ivan Serguwitch?"
Doch Ivan schudt het hoofd. „Ik
kan niet medegaan", zegt hij, „want
mijn leden zijn verstramd!" en een ge
voel der smartelijkste verlatenheid
doortrilt zijn borst. Hij zet zich neder
op een eenzame hoogte, door de ballin
gen de heuvel der droefenis genoemd,
en terwijl de zon ondergaat, staart hij
naar bet Westen, waar bet verbleeken
de purper de toppen der ontluikende
bosschen kleurt.
En hij klaagt in zijn zielsbenauwd-
heid: „O mijn God hebt Gij uw arm
kind dan geheel vergeten?" en hij voelt
zich alleen op de wijde, wijde wereld.
HOOFDSTUK XVII.
Hoe lang was Ivan Nekalof nu
reeds in de mijnen geweest? Was. het
een jaar was het een eeuw? Hij
wist het niet; hij Jiep zijn eentonigen
arbeid af als het paard den rosmolen,
en 's avonds, als hij moede was van
den arbeid, en het weer gunstig was,
zette hij zich neder op den heuvel der
droefenis, en staarde naar het Westen,
waar het dorp Pasakof moest liggen.
Hij meende, dat hij reeds vele jaren
in de mijnen had doorgebracht, doch
dit was niet waar. Hij had er één win
ter doorgebracht, en nóg een Winter,
en opnieuw werd.het lente.
En de boer uit de Ukraine, die ver
leden jaar had gezegd: „Ivan Sergu-
witchwitch wij hebben het geroep
van groot belang voor heel het poli
tieke leven.
Alleen reeds om deze reden moet
een eigen anti-rév. orgaan verdedigd
worden.
In de tweede plaats ook, omdat, de
aanwezigheid van zulk een plaatselijk
orgaan ook het zich abonneeren op
„Standaard" of andere a.r. bladen kan
bevorderen»
Daar zijn np eenmaal menschen, die
het belangrijkste willen weten, wat er
in hun streek gebeurt en daarom le-
zen^ze het neutrale plaatselijke dag
blad.
Men wil geen twee dagbladen lezen
en daarom leest men niet het anti-rev.
dagblad, dat hun niet 'genoeg kan ge
ven van hun plaats, maar het neu
trale dagblad.
Indien er daarentegen een anti-rev.
orgaan is, dat natuurlijk niet zoo uit
gebreid als een dagblad, maar toch
wel het. belangrijkste geven kan, dan
kan men zich abonneeren op dit plaat
selijk blad en het anti-rev. orgaan, en
aldus is men met wéinig geld meer
klaar en heeft meegeholpen, zoowel
aan de groote als kleine pers.
Willen1 alle Christenen dit eens goed
overwegen?
NED. HERV. KERK.
Beroepen: Te Zwartewaal, C. M.
de Jong, Cand. te Gouda. Te Juliana
dorp en Huisduinen, E. R. Damsté, Hulp
prediker te Zwolle. Te Bedum, J. C. Wis
sing te Vugt.
Bedankt: Voor Monster, B. N. B
Bouthoorn te Zeist.
GEREF. KERKEN.
Beroepen: Te Utrecht, Dr. W- G.
Harrenstein te Amsterdam. Te Ternaard
S. Wouters, Oand. te Exmorra.
CHR. GEREF. KERK.
Tweetal.: Te Delft, J. A. Riekel te
Sliedreoht en G. Salomons te Amersfoort
OUD GEREF. GEMEENTE.
Aangenomen: Naar Delft, K. R
de Groot, te Alphen a. d. Rijn.
BEVESTIGING. INTREDE EN
AFSCHEID.
Zondagmorgen heeft de heer Posthu-
•ma, JEvangr
ma, Evangelist tp Schagen, afscheid ge-
nomèjCals voorganger van de Ned. Herv.
Gemunte, aldaar.
A.s tekst had de scheidende voorgan
ger gekozen: Joh. i .-29.
Door een lid van het oestuur werd de
heer Fcsohuma namens de leden van de
Evangelisatie toegesproken. Hem werd
een schilderij aangeboden, voorstellende
Jezus leerende Jan het meer van Uene-
zareth.
D'e gemeente zong na den dienst den
heer Posthuma Ps. 134 3 toe.
Ds. G. Grofotjans Thzn. hoopt 24
April afscheid te nejnen van de Ned.
Herv. Kerk te Stelum, om 1 Mei intrede
se-doen in dé Ned. Herv. Kerk te Door-
vyerth-Heelsum.
Bevestiger is Ds. G. Grootjans Jzn., te
Heeriansaam.
Naj i mde morg-engodedienstoefening
bevestigd te zijn door zijn zwager, Ds.
Bükstra van Harlch,. die tot tekst had
gekozen 2 Cor. 5 :iSb, verbond Ds. J.
Nauta, overgekomen van Katwijk aan
£ee, zich Zondagmiddag aan de Ned.
Gemeente te Sexbierum. Tot uitgang
punt van zijn intreepredicit'e had de
nieuwe Predikant gekozen 2 Cor. 4 5.
Na de predikatie vo.gden de gewone toe
spraken tot Consulent, kerke.aad enz.
en tot het bestuur der burgerlijke ge
meente, helwelk vertegenwoordigd was
door den Burgemeester.
Ouderling Postma sprak namens de
gemeente een kort, doch zeer hartelijk
welkomstwoord. Ds. de Vries van Oos
terend. sprak als oud-studievriend en
als collega, terwijl ten slotte Ds. Jörg,
van Harnngen, a s Consulent, nogmaals
namens de geheels gemeente en ring,
Ds. Nauta het welkom toeriep, daarbij
vooral niet vergetende het vele en goe
de werk' dat door den vertrokken hér Jer
en leeraar Ds. De Minjer hier ter plaat
se was verricht.
Naar vm vernemen, is de intrede
van De. K. Winkelman van Maastricht
in de Geref. Kerk van Ede vcorloopig be
paald op 15 Mei a.s.
DIACONALE CONFERENTIE.
De vierde Provinciale Geref. Diacona
le Conferentie in Gelderland zal D. V-
Woensdag 11 Mei gehouden warden.
GIFTEN EN LEGATEN.
Een onbekende heeft dezer dégen een
som van f 1000,geschonken voor het
bouwfonds voor de nieuwe Geref. Kérk
te Bergen op Zoom1.
Mej. A. Bosma te Schildwolde over
leden, heeft fiooo.gelegateerd aan
de Ned. Herv. Kerk aldaar.
DE ORTH. KERK IN POLEN.
Bij het orthodoxe consistorium in Po-
den komen in den laatsten tijd talrijke
aanvragen binnen met verzoek om in
stemming voor het sluiten van een twee
de huwelijk. Tot nu toe is vólgens het
canonieke recht het tweede huwelijk ver
boden. Door het feit evenwel, dat ge
durende den oorlog en de revolutie Ve
len 'gestorven, anderen verdwenen en
de nabestaanden in een moeilijke ma-
terieele positie gekomen zijn, is deze
aangelegenheid een brandende quaestie
geworden. Ten einde dit vraagstuk op ta
lossen, heeft de Synode den patriarch
en' den bestuurders dier Autocephale Or
thodoxe Kerken om hun meening ge
vraagd.
VEREENIGING VOOR HOOGER
ONDERWIJS OP GEREF.
GRONDSLAG.
Naar de Standaard verneemt, zal
de jaarvergadering van de vereeniging
voor Hooger Onderwijs op Gereform.
Grondslag op 6 en 7 Juli te Arnhem!
in een der zalen van Musis Sacrum wor
den gehouden.
In den bidstond hoopt voor te gaan
Ds. J. G. Kunst te Arnhem.
Op 6 Juli wordt, inplaats van den
wetenschappelijken dag, een buiten
gewone ledenvergadering gehouden in
verband met de uitbreidingsplannen)
voor de Vrije Universiteit.
De jaarvergadering op 7 Juli wordt?
gepresideerd door Prof. Mr. A. Ane-
ma, hoogleeraar aan de V. U.
Als sprekers hopen op te treden;
Prof. Dr. T. Hoekstra, van Kampen,
Prof. Mr. H. Dooyeweerd, hoogleeraar
aan de V. U., en Ds'. K. Sóhilder vaa
Oegstgeest.
PROF. H. DE VRIES DE
HEEGKELINGEN.
Prof. H. de Vries de Heeck dingen
heeft, naar de Tel. verneemt, ontslag
genomen als hoögleeraar aan de R. K.
Universiteit te Nijmegen en tevens als
bibliothecaris.
Men vermoedt, dat de ontslagaauvra
ge een gevolg is van cntiek op zijn
laatste boek, waardoor Prof. De !v.
de H. zich zeer gekrenkt moet gevoe
len.
Prof. De V. de H. zal zich te Lau
sanne vestigen en zich aan de pro
paganda van het pacifisme wijden.
ZUID-AFRIKAANSCHE STUDENTEN
NAAR ONS LAND.
In de eerste helft van April zal eert
groep in Engeland studeerende Zuid-
Afrikaansche studenten op .uitnoodi-
ging van het hoofdbestuur van heo
Dietsche Studenten Verbond ons land
bezoeken.
Op 3 April komt het gezelschap per
„Batavier' in Rotterdam aan, waar
net hoofdbestuur van het Dietsche Sta
dentenverbond zijn gasten ontvangt.
's Middags zat het vliegveld Waal
haven worden bezocht.
Maandag biedt het gemeentebestuur
van Rotterdam den studenten een rond
vaart door de haven aan.
In den namiddag reizen de studen
ten naar Amsterdam om tegenwoor
dig te zijn bij de opening van den Diet-
schen Academischen leergang door de
afd. Amsterdam van 't D. B. in
gericht.
Daarna zullen nog: verschillende st©
den worden ebzocht.
A. NICOLAI.
Na ruim 41-jarigen dienst heett dd
heer A. Nicolai, hoofd der Chr. school
te ZuidwoLde (Pr.) zijn taak neergelegd?
CHR. H. B. S. TE BATAVIA.
Tot leeraar in de Duiteche en Neder-
landsche taal aan de Chr. H. B. S.
te Batavia is benoemd de heer J. M.
'de Ridder, in gelijke betrekking aan
de Chr. H. B. S. te Hoogeveen.
STAATSCOMMISSIE VOOR DE
RIJPERE JEUGD.
De onder voorzitterschap yah Ba
ron van Wijhbergen onlangs 'ingestel
de Staatscommissie betreffende de be
hartiglng yan de belangen der rijpere
jeugd zal Dinsdag 5 April door den!
Minister van O., K. en W., Mr. [Was
zink worden geinstalleefd.
PRINS ^iVDRIK. 'i
Prins Hendrik heef* gisteren in par
ticuliere audiëntie ontvangen den af
tredenden gezant bij het Nederland-
sche Hof den heer Kozminski.
Bij deze gelegenheid heeft de gezant
derf Prins overhandigd de Z. K. H. door
den president der republiek Polen ver
leende orde van den Witten Adelaar.
Dit is een zeer oude ridderorde, die
dagteekent van bet jaar 1300 en slechts
bij zeer hooge uitzondering wordt ver
leend.
DE PRINS NAAR ROTTERDAM.
De Prins, die, gelijk gemeld, be
schermheer is geworden over het Bel
gische muziekfeest, dat te Rotterdam
zal worden gehouden, is voornemens
morgenavond in den Grooten Schouw
burg te Rotterdam het eerste der con
certen bij te wonen.
DE EX-KEIZER KEERT NIET TERUG
De Berlijnsche correspondent van
de „International News Service", die
een bezoek aan Doorn heeft gebracht,
deelt aan de „Hamburger Nadach
ten" mede, dat hij gemachtigd is tot
de verklaring, dat noch door den ex-
keizer, noch door zijn gemalin of door
het hofmaarschalkambt eenige stap
pen zijn gedaan voor een eventueelen
terugkeer van den keizer naar Duitsch
land.
Daarbij is een beslissende factor, dat
de ex-keizer het met zijn waardigheid
onvereenigbaar acht naar Duitscb-
land terug te keeren, zoolang het te
genwoordige regeeringsstelsel gehand
haafd blijft.
Wat de kwestie van het Berlijnsche
paleis betreft, wil keizerin Herminê dit
slechts voor enkelp dagen betrekken
op baar doorreis naar haar bezittin
gen in Silezië, daar zij onlangs griep
heeft gehad en haar gezondheidstoe
stand nog steeds te wenschen over
laat, zoodat zij te Berlijn een paar da
gen .wil uitrusten.
NEDERL. INDUSTRIE NAAR
HET BUITELAND.
De heer Fleskens, lid van de Tweede
Kamer, heeft aan den Minister van Ar
beid, Handel en Nijverheid de volgen
de vragen gesteld:
1. Is de minister overtuigd, dat, welk
principieel standpunt men ten aan
zien van onze handelspolitiek ook mo
ge innemen, verplaatsing onzer indus
trie naar het buitenland zooals
volgens e enuitlating van den heer A.
F. Philips bij ongewijzigde-fianneming
van het Fransche tarief-ontwerp te
wachten is, aangezien liet Philips' con
cern alsdan de voorziening yan de
Fransche markt zal moeten doen
plaats vinden door stichting van fa
brieken in Frankrijk zoodanige Wij
vende ernstige gevolgen voor ons land
medebrengt, dat de regeering zulks
niet lijdelijk mag aanzien, te minder,
wanneer de betreffende industrieën
hierop tijdig de aandacht vestigen?
2. Heeft de regeering bereids stap
pen genomen, om bij de F. cnsche re
geering- krachtigen aandrang uit te
oefenen, teneinde verlaging der voor
genomen rechten op gloeilampen en!
radio-artikelen te verkrijgen?
DE ISLAMIETISCHE HUWELIJKS
WETGEVING.
Bij de Tweede Kamer 19 ingekomen
een brief van den Minister van Kolo-
En hij vloekte, de Kommandant, ter
wijl hij dit zeide.
Daar stonden ze nu, de jonge inou-
jik en het meisje! Zij hadden de ontzag
lijke reis gemaakt van het eenzame
dorp Pasakof tot in het hart van Sibe
rië, en terwijl zij reikhalsden, om Jvan
weer te- zien, verhinderde deze ruwe
Koman. hun rechtmatigste begeerten.
„Ik laat u opsluiten, als ge liet hart
hebt, om vanavond nog de gevange
nis te naderen!" bulderde de Kom-
mandant, en hij sloeg de deur vopr
hun neus dicht.
Ivatinka voelde zich plotseling zoo
moede; zij was in een geneel vreemde
wereld, en de angst, die het sombere
ballingsoord vervulde, greep baar aan
Er stond een kiein blokhuis iu de
nabijheid, en daar klopten zij aan; het
was uit boomstammen opgetrokken,
en diende meer bevoorrechten ballin
gen tot woning. Zij werden met de
grootste gastvrijheid ontvangen,
gemeenschapelijk lijden maakt gast
vrij. En de hlokhuisbewoners het
waren een vader met zijn zpon
troostten hen. Zij behoefden niet te ver
sagen; het was immers maai* een
kwestie van uren, en Ivan Nekalof
was vrij.
Zij waren vol goedertierenheid voor
Simeon en voor de heldhaftige Ivatin
ka, die rivieren en woestijnen had ge
trotseerd, en met wonde voeten de ver
schrikkelste aller mijnen had bereikt.
Zij boden den reizigers een slaapgele
genheid aan voor den nacht; zij raad
den hen ten dringendste af, nog dezen
avond naar de gevangenis te gaan, en
zetten hun spijs en drank voor.
van generaal Koekoek gehoord in de
wouden 1" kwam opnieuw met dezelf
de tijding. Want die hoer uit de Ukrai
ne was werkelijk gevlucht, en tegen
den winter was hij als een uitgehon
gerde wolf weer onder den rook der
huizen gekomen, en hij was opnieuw
gevangen.
Doch Ivan had nog minder lust dan
verleden jaar, om te vluchten. Want
hij voelde zich oud en vermoeid, en
hij zat het liefst op den heuvel der
droefenis, naar het Westen starend,
en uitziende naar Christus, om wiens
Naam wil hij zoo bitter moest lijden.
En zoo zat hij opnieuw op zekeren
avond op den heuvel der droefenis, die
de tranen der ballingen indronk, en
hun zuchten hoorde, en in- stil mede-
doogen hun geheimen bewaarde. Hij
zat er, totdat de donkerte kwam; toen
hoorde hij het schelle gelui der gevan-
genisklok, en manke Ivan strompel
de weer den heuvel der droefenis af,
zwaar gebukt gaande onder de kete
nen en den last van ellende, dien hij
moest torsen.
En een half uur later stonden een
jonge man en een meisje op den heu
vel der droefenis.
„Daar is het!" zeide de jonge man,
met den arm naar het Oosten wijzend
„laten wij ons reppen, Katinka
Paulovna, want het is reeds donker,
en de maan is nog niet opgekomen!"
Zoo repten zij zich dan, en liepen
snel den heuvel der droefenis af, om
het gebouw van den Kommandant te
bereiken. Want hun komst zou voor
den balling een oorzaak van groote
verheuging worden, en Simeon Neka
lof had het bewijs van Ivan's invrij-
heidsstelling bij zich.
Deze invrijheidstelling was al weer
een willekeurige daad, want in Rus
land berust de regeering op willekeur,
doch dezen keer was de willekeur uit
de edelste beginselen geboren.
De^Gouverneur had het bewijs ge
schreven. Hij was een Obadja, die God
vreesde, en al behoorde hij tot de
Grieksch-Orthodoxe kerk, zoo was hij
door het allerheiligst geloof aan de
Stundisten verbonden.
Wat had Katinka niet geworsteld,
gebeden, gezucht, gesloofd, om het
oor van den Gouverneur te bereiken!
Zij had alles getrotseerd; zij had het
onmogelijke beproefd, en thans droeg
Simeon het bewijs van Ivan's vrijheid
op zijn borst vlak bij het heiligen
beeld, dat tweemaal door den heiligen
Joan van Kroonstad was gezegend.
Het kommandantsgebouw stond op
eenigen afstand van de gevangenis:
de Kommandant was thuis, en zag het
document, dat Simeon hem aanbood,
vluchtig in. Dan echter zeide hij tot
Katinka's en Simeon's .smartelijkste
verbazing: „Hier is het briefje terug
ik ken die kunstjes wel,.hoor!"
„Betwijfelt u de echtheid?" waagde
Simeon te vragen, en hij antwoordde:
„Natuurlijk betwijfel ik die. Ik ben
ééns op die manjer beet genomen,
maar het zal-niet voor den tweeden
keer geschieden, hoor!"
„Telegrafeer u dan even!" zeide Si
meon met een zekere gevatheid
„dan weet u het!"
„Dat zal ik morgen doen het i9
nu te laat!"
