tweede blad.
wflt de blbbem zeggen.
bloed EN TRANEN.
kerk en school.
uit onze indien.
tgn;«—
Geen vrijheid.
De sociaal-democraten, aldus Patri-
monium, zeggen altijd, dat onder hun
•egim& de vrijheid van het woord ge
waarborgd zal zijn.
Maar wat gebeurde nu in We enen?
Daar heeft de sociaal-democratische
Wethouder Kunschab een belasting
voorstel ingediend, dat velen „ondemo
cratisch" noemen en waartegen niet
illeen christelijke, maar ook socialisti
sche arbeiders in verzet komen. Of dit
verzet ten volle gerechtvaardigd is,
Kunnen wij moeilijk beoordeelen. Men
zal daarbij zeker heel den fiancieelen
-oestand van Weenen in aanmerking
noeten nemen.Wat ondemocratisch"
xhijnt op dit gebied is het natuurlijk
nog niet altijd.
Maar,dit blijve buiten beschouwing.
De sociaal-democratische Vakver
enigingen wilden „demonstreeren".
vlaar het partijbestuur der S.D.A.P.
wilde niet.
De Christelijk-sociale partij schreef
echter een protestvergadering uit. De
locialistische VakVereenigingen advi-
jeerden tot meedoen.
Het is begrijpelijk, dat de S.D.A.P. dit
«ngaarne zag.
Maar dat gaf den sociaal-democrati
ehen burgemeester en het eveneens
.ociaal-democratiscKe stads bestuur
log geen recht, om deze demonstratie
iortweg te verbieden.
Toch is dit geschied.
Leve de vrijheid!
Wat zouden de sociaal-democraten
lier te lande een agitatie verwekken,
ndien bijv. de burgemeester van Rot-
erdam of Arnhem een protestvergade-
¥ing of een demonstratie verbood te-
jero een door een antirevolutionair wet-
iouder aanhangig gemaakt belasting
voorstel!
Maar in Weenen is men baas!
Daar mag de „vrijheid" wel aange-
and. worden.
Onze moeders.
De beer H. Colijn schrijft in het bij-
jlad van Patrimonium „Voor het huis
gezin" in een aanbevelend artikel, het
volgende:
Neen, van onze vrouwen zijn we ze
ker! En daarom zal het ook met de
jeugd wel gaan.
Als moeder er achter staat, dan1 ge-
oeurt er veel, dat anders niet of niet
zoo goed gebeurt.
Zoo kom ik dan eigenlijk tot de con
clusie, dat ik in het eind geen andere
taak heb dan onze moeders aan te
sporen ook op dit terrein acht te ge
ven op de opvoeding harer kinderen.
De vader is al den dag buitenshuis
en meer dan één avond roept hem weg
buiten den kring van zijn gezin. Dat
verzwaart de taak der Christen-moe
der en daarom doet ze goed de hulp
middelen, die binnen haar bereik ko
men, niet te verwaarloozen, Straks
trekken de kinderen het huis uit; jon
gens en meisjes beide. Ook zij worden
vaders en moeders en dragen de gees
telijke schatten verder; schatten die
op maatschappelijk terrein, op Chris-
telijk-sociaal gebied, in zedelijke krach
ten openbaar moeten worden.
Wat dragen we toch een zware ver
antwoordelijkheid
Maar ook: wat gaf God toch een
heerlijke roeping!
Denk het eens goed in: schatbewaar
der te zijn en de toekomstige schatbe
waarders zoodanig op te voeden, dat
die schatten niet alleen bij hen zelf,
veilig zijn, maar dat zij ze, op hunne
beurt, weer ongerept aan het nage
slacht overdragen.
Schatten!
Schatbewaarders!
Arbeidende klasse in ons land!
O ja! Dat is toch juist!
Bij den Christelijk-socialen strijd
hier op aarde gaat het om de verwe
zenlijking van een stuk van het recht
Gods.
Daarin komt zoowel het begrensde
als het onbegrensde tot uitdrukking.
Ook in dat werk kan een stuk eeu
wigheids werk liggen.
En wie-het zóó verstaat, is metter
FEUILLETON.
Rusland is bekend om zijn Godsbid
ders. Het zijn godsdienstige zwervers;
het_zijn de Nomaden der Grieksch-or-
thodoxe kerk. Men telt hen bij hon
derdduizenden; men ziet ben overal;
zij bezoeken de kloosters, en brengen
van Moscou en Kieff, die als heilige
steden worden vereerd, een voorraad
van gewijde en gezegende prentjes
mede. Zij handelen in die prentjes; zij
verkoopen ze aan de „geloovigen", en
vinden daarmede hun teerkost voor
den volgenden langen tocht.
Zij reizen te voet, en sandalen be
dekken iiuh bloote voeten. Zij staan
in den reuk der heiligheid; zij worden
door het volk met eerbied begroet, en
de Starosta noemde het een gunstig
yoorteeken, dat vader Kassan onder
zijn dak het Paa3chfeest wilde mede
vieren.
Vader Kassan was reeds ver over de
middaghoogte des levens heen; de
sporen van ontbering en kastijding
stonden op zijn rustig gelaat te lezen,
en op zijn bloote lichaam droeg hij een
ijzeren keten van ruim veertig kilo
gewicht, waarvan de schakels ten dee-
le in het vleesch waren ingegroeid.
Hij vertelde, welke wonderen hij
had aanschouwd; hij sprak de aanwe-
NIEUWE LEIDSCHE
daad bewaarder van een grooten schat
De moderne wereld spot daarmee.
Zij zoekt het hier op aarde alleen.
Voor ons zijn die aarde en de aard-
sche goederen allerminst onverschilli
ge zaken; maar het hoogste zijn ze
niet. Ons hart zoekt het rustpunt el
ders. En daarom willen we ook onze
sociale actie niet alleen' zien hij het
licht dat de mensch geeft; daarom
voeren we een Christelijk-sociale actie.
Waar uw schat is, daar zal ook uw
hart zijn! En nu verstaan we het ook.
waarom het van zooveel gewicht is,
dat we den schat van ons Christelijk
geloof, als zoutend zout voor on?;e so
ciale actie, ongeschonden voor ons en
onze kinderen bewaren.
NED. HERV. KERK.
Beroepen: Te Garnwerd—Ooatum,
A. J. Schop te Jukwerd. Te Krabbendri
ke, A. J. van Wijngaarden te Westmaas.
Te Haarolo c. a. (Gld.) (toer.), H. J.
Barnouw te Aardenburg.
Aangenomen: Naar Heteren, D.
Th. Keek té Gardèren.
Beda,nkt: Voor Oosterwolde (G.).
D. J. v. d. Graaf te Ridderkerk. Voor
Monster, J. J. Timmer te Ermelo.
GEREF. KERKEN.
Eeroeinen: Te Watergraafsmeer,
Dr. E. D-. Kraan te Vlaardingen.
Aangenomen: Naar Eandceng, J.
G. Fernhout te Boskoop. Naar Hilver
sum (2de beroep), G. Laarman te Klun-
'dert.
CHR. GEREF. KERK.
Aangenomen: Naar Lisse, S.' v.
d. Molen te Zierikzee.
BEVESTIGING. INTREDE EN
AFSCHEID.
Ds. J. F. Roth is voornemens Zondag
24 April a.s. afscheid te nemen van de
Ned. Herv. Gem. te Almkerk. Zondag 8
•Mei d.a.v. zal zjjn zwager Ds. L. O. W.
Ekering van Amsterdam hem te Scheve-
hingen bevestigen, waarna hij Woensdag
avond 11 Mei zijn intrede hoopt te doen.
Ds. D. RINGNALDA.
Vandaag herdenkt Ds. D. Ringnalda,
de nestor der Geref. Predikanten van
Den Haag-Oost, zijn 35-jarige ambtsbe
diening.
Ds. H. ROELOFSEN.
Ds. H. Roelofsen, Predikant bij dei Ge
reformeerde Gemeente te Zeist, heeft
eervol emeritaat ontvangen. Ds. Roelof
sen diende achtereenvolgens de Kerken
van Opheusden, Goes, Bruinisse en Zeist
Ds. LAMMERS.
Van een door Ds. J. M. Lammers, Pre
dikant der Ned. Herv. Gem. te Nunspeet
tegen 1 Maart a.s. aan te vragen ontslag
is te bevoegder plaatse niet3 bekend, zoo
meldt de N. R. C.
ÜET OF ZONDER DOMINEE?
Een paar weken geleden had een' hon
derdtal leden van de Ned. Herv. Gem. te
Winkel besloten, maatregelen te treffen
.waardoor het mogelijk werd, weer een
eigen Predikant te krijgen. Thans heb
ben een aantal leden een openbare ver
gadering uitgeschreven, ten einde tegen
dit besluit te protesteeren. Een aantal
Predikanten zijn tot debat voor deze ver
gadering uitgenoodigd, waarin men zal
trachten aan te toonen, dat ook zonder
Predikant voldoende de zedelijke en gods
dienstige belangen worden behartigd.
KERKBOUW.
Op de Donderdagavond gehouden ge
meentevergadering der Gere.f Kerk van
Bergen op Zoom is besloten, zoo spoedig
mogelijk over te gaan tot grondaankoo.i
en daarna ook zoo spoedig mogelijk aan
te vangen met pastorie- en kerkbouw,
en wat daarbij behoort.
NIEUW ZENDINGSZIEKENHUIS.
Op het zendingsterrein der Geref.
Kern van Rotterdam (Poerbolinggo j zal
een nieuw ziekenhuis moeten gebouwd
worden. De kosten bedragen f200.000.
Het gouvernement heeft een subsidie
van f150.000 toegezegd.
ORGANISATIE VAN REÜNISTEN
DER S. S. R.
Ter gelegenheid van den 4ien Dies der
S. S. R., vergaderde vorige week ook de
Organisatie van Reünisten der S. S. R.,
te Groningen. Uit het jaarverslag van
den secretaris, bleek, dat de urganisatie
gestadig groeit, het éedental is tot bijna
200 gestegen. Uok is er regelmatige ont
eigen zalig, omdat zij het Paaschfeest
vierden onder de vleugelen der recht
zinnige Kerk, en de boeren, die met
open monden luisterden, smeekten
liem om zijn vaderlijken zegen.
Zij zagen tegen hem op; zij huiver
den van eerbied, als zij luisterden naar
deze heilige lippen, en de Starosta
kon een gevoel van siddering niet on
derdrukken, als die staalharde, scher
pe oogen hem aankeken, alsof zij de
diepste roerselen zijner ziel wilden he
spieden.
Daarna vereenigden zich de jonge
ren met de ouden, om naar Kalinka te
luisteren.
Zij had een mooie stem, waarop de
Starosta trotsch was, en hij wilde, dat
zij een Russische hallade zou zingen.
Doch zij had er weinig zin in; zij
was zoo vermoeid, zeide zij. Ze had
het zoo druk gehad; ze had den vori-
gen nacht niet geslapen, en wilde nu
gaarne alieen zijn. De Starosta wilde
er echter niets van hooren, en zij
moest wel toegeven. De gasten schaal
den zich in een halven kring cm haar
heen, en zij zong.
Katinka bezong den Woigastroom.
Zij verheerlijkte de kracht van zijn
golven, de diepte zijner bedding, den
rijkdom van zijn oevers, en zij bezong
de onverschrokkenheid van die stou
te riviervaarders uit lang vervlogen
eeuwen, die de schril, en de zegen der
omliggende oevers waren geweest.
Toen zij begon, was er rumoer ge
COURANT VAN MAANDAG
wikkeling in dsn arbeid da' Organisatie,
een verbrcjding, die met dan verblijden
den groei in nauw verband staat. Wat
dril arbeid binnen den eigen kring be
treft zij vej-meld, dat het aantal plaatse
lijke Reumstenkringen werd uitgebreid
en met de voorbereiding van enkele pro
vinciale kringen werd begonnen. Het con
tact met de studenten van S. S. R. kwam
op velerlei wijze tot uiting, in samenspre
king, lezingen vcor de atdeelingen. cur
sorische voordrachten, e.d.
Staande de vergadering werd een dopr
het Moderamen voorbereide kring Gro
llingen gesticht en werden de plannen
van het Moderamen nader besproken.
De vergadering, gepresideerd dool
Prof. Dr. A. Nóordtzij, was goed ba
zocht. Mede in verband met verdere uit
breiding van het werk, werd aan het Mo
deramen als lid toegevoegd Dr. J. de
fckinge van Utrecht.
VER. VAN CHR. ONDERWIJZERS.
Naar de Stand, verneemt, zal de vooi
vergadering van de vereeniging van Chr.
Onderwijzers Donderdag 21 'April a.s.
te Utrecht worden gehouden.
EEN JUBILEUM.
Te Ferwerd heeft de Gerei Schoolver-
teniging haar zilveren jubileum gevierd.
In een vergadering voerden verschillen
de sprekers het woord; allen gewaagden
zij van den grooten zegen door God go
echonken.
OM EEN CHR. SCHOOL.
De Raad der gemeente Zuilen heeft
met 7 tegen 4 stemmen besloten, mede
werking te weigeren bij de stichting van
een school voor gewoon L. O. op Geraf.
rcndslag, van ae vereeniging ;lReho-
oth", hoewel aan alle wettelijke eischen
was voldaan.
De Burgemeester deelde mee, dat hij
dit Raadsbesluit aan de Kroon ter vernie
tiging zal voordragen.
CHR. LYCEUM TE ARNHEM.
Aan het Chr. Lyceum te Arnhem zijn
benoemd tot leeraar, hoofd van de H.B.S
afdeeling Dr. J. J. W. Schouten te Kam
pen. tot leeraar in de oude talen Doet.
v. d. Sluys en tot leeraar in de biologie
Doet. Flipse.
EEN LEGENDE OMTRENT EEN
GROOT GELEERDE.
Er zijn groote geleerden, omtrent
wier aanleg gaandeweg een legende
ontstaat, die dan weer af en toe te
pas gebracht wordt om paedagogische
stellingen te steunen.
Zoo wordt het tegenwoordig als een
axioma beschouwt, dat C. G. Cobet,
de grootste Graecist, die ons land in
de I9de eeuw heeft opgeleverd, geen
wiskunde kon leeren.
'Op ide jongste vergadering van do
Vereeniging van Leeraren in Wis- en
Natuurkinde aan Nederlandsche Gym
nasia en Lycea, heeft Dr. Reindersma;
betoogd, dat aan de wiskunde niet te
veel waarde mag gehecht worden als
middel tot selectie der leerlingen, im
mers ook Cobet, die zoch zeker voor
wetenschappelijk werk geschikt was,
kon geen wiskunde leeren.
Niemand minder dan de tegenwoor
"dige_ inspecteur der gymnasia, Dr. C.
T. Vinkesteyn, die zelf nog een leer
ling van Cobet in zijn allerlaatsten tijd
is geweest, sprak dit daarop met
kracht tegen. Hij betoogde, dat men
hier met een legende te doen heeft.
Cobet, oorspronkelijk theoloog en alsl
zoodanig verplicht het klein mathesis-
examen te doen, legde geheel onver
plicht aan de universiteit het groot
mathesisexamen af.
In de brieven van Cobet aan Geell
staat dit in de aanteekeningen te lezen.
Moge Cobet zelf misschien cr aan
leiding toe gegeven hebben, dat dit
dwaze verhaal in de wereld kwam
..mathematici stultissimum hominum
genus" placht hij wel tot zijn studen
ten op college te "zeggen, dat Cober
tot die menschen heeft behoort, die
„geen wiskunde konden leeren" is to
taal onwaar en zij, die geen wiskunde
kunnen leeren, hebben zich hierdoor
allerminst een Cobet te voelen.
DE REIS VAN DEN GOUVERNEUR-
GENERAAL.
De gouverneur-generaal is geëm
barkeerd te Meulaboh onder het ge
weest onder het jonge volk, maar hoe
verder zij voortschreed in haar lied,
hoe stiller het werd. Men zou het heb
ben gehoord, zoo er oen speld was ge
vallen. Zij raakten allen onder de be-
töovering van haar lied, en de wee
moed, die door haar verzen klonk,
vond een aanrakingspunt in den wee
moed, die daar diep sluimert in het
hart van den moujik. Zij was reeds
lang geëindigd, toen hare klankvolle
stem nog natrilde in het gemoed der
toehoorders, en alles bleef stil. Daar
op echter stond Hohenau langzaam
op, en Katinka op het voorhoofd kus
send, zeide hij met bewogen gemoed:
„Wij danken u, Katinka Paulovna!"
Daarop werd het bier aangesproken,
en de Starosta, die anders een afkeer
had van de wodka, wilde thans, om
den gasten een genoegen te doen,
met de wodka niet achterwege blij
ven.
En het Russische bloed dronk. Het
dronk het krachtige bier en de koppi
ge wodka het dronk ze met diepe,
lange teugen.
„Vaderkel laat mij nog eens in
schenken!" „broederke! op een vol
gend gezegend Paaschfeest!" zoo klonk
het. onophoudelijk.
De boeren dronken veel zij dron
ken te veel het werd een zuippartij.
Zij wilden den weemoed, klagend in
hun binnenste, wegspoelen; zij wil
den het lijden, de ellende, den jammer
van het arme Russische volk verdrin
28 FEBRUARI 1927
daver van saluutschoten. Zelf be
stuurders bezichtigden de Zeven Pro
vinciën, en aan boord werd receptie
gehouden.
Op het program stond verder een be
zoek aan Tapatoean en aan Goenoeng-
kliet.
COMMUNISTEN.
Allerwegen worden nog steeds com
munisten opgepakt.
De Landraad te Batavia heeft van
de tweede groep beklaagden, die een
aanval op de gevangenis te Glodok
hebben gedaan, één tot 6, drie tot 5
en drie tot 4 jaar gevangenisstraf ver
oordeeld. Twee werden vrijgesproken.
De Landraad te Serang heeft de be
klaagden, die beschuldigd vyerden
van den aanval op den assistent-we da-
na te Petir, veroordeeld tot 15 jaar ge
vangenisstraf.
BOMMEN.
In het huis van een werkman van
de werkplaatsen van de spoor te Pa-
dang zijn 23 bommen gevonden.
LANDRAAD OVERKROPT MET
WERK.
De Landraad te Meester Cornelis is,
evenals het bestuur, overkropt met
werk. Er worden dag en nacht zittin
gen gehouden. Een buitengewone voor
zitter heeft een deel van de zaken
overgenomen. Honderd gearresteerden
zijn vrijgelaten, er resteeren er nog
650. van wie vermoedelijk 450 worden
aangehouden.
LEPRA-ORDONNANTIE.
f De invoering van een geheel omge
werkte lepra-ordonnantie is binnen
enkele maanden te verwachten. De
leemten in de tegenwoordige ordon
nantie zullen daarbij worden aange
vuld.
MAIL VLU GH'TEN.
Het legerbestuur en de postdienst
hebben aan de regeering voorgesteld,
mailvluchten te houden mailvluchten
te houden van Soerabaja via Semarang
naar Batavia, in aansluiting met de
vertrekkende mailbooten.
OP VRIJE VOETEN GESTELD.
Negentien personen uit het Pandeg-
langsche (Bantam), di^ in preventieve
hechtenis zaten wegens deelneming
aan het oproer in November, zijn bij
gebrek aan bewijs ontslagen.
VERDUISTERING.
De verduistering van den lueer J. Q„
agent van landelijke ondernemingen
te Dampit wordt geraamd op 250.000
ÏÏÏT°DE~ omgeving.
ALPHEN AAN DEN RIJN.
40-jarig jubileum der Jougellngsver.
„Samuël".
Ia een flink bezet Kerkgebouw hen
dacht Vrijdagavond de Jongel.-Vere-er,
.jSamuël" den dag, dat zij voor 40 jaar
(in het jaar 1887) werd opgericht.
De algem .Voorzitter, de heer K. R.
.Hummelen, opende het samenzijn met
het laten zingen van Ps. 147 1 en 6 en
gebed en sprak een kernschtig openings
woord, waarin hij er op wees, dat ds tijd
van 40 jaar terug met dien van nu zo»
verschilt, 't Was toen in den strijd die
voerde naaar de Do-leantie. En nu
eveneens strijd op Kerkelijk terrein, en
we weten nog niet wat de resultaten zul
len zjjn, maar vasthoudend aan Gods on
feilbaar Woord, niets daaraan af of toe
doend, willen wg jongelingen werkzaam
zijn op 't terrein waarop God ons heeft
geplaatst. 10 jaar geleden, bij 't 30-jarig
jubileum, stonden onze jongelingen aan
ae grens; Europa was midden in den
volkerenkrijg, en er waren slechts enkt
le trouwe bezoekers ran -Samuel" en
nu is het zoo geheel anders. Gffli heeft
ens voor het leed van uen oorlog willen
bewaren; we willen daar dankbaar vcor
zijn, ook om 't feit dat „Samuël" thans
ever de 80 leden telt en allen trouwe
leden. Wij zijn blij, zegt spr.. dat zoove
len met ons wilden samenkomen om on
een Vader te danken in een blijde feest
stemming, vcor Zijn trouw aan ons onver
diend bewezen. Vervolgens geeft sp\
jiet woord aan Prof. Dr. Waterink, tot
het uitspreken va.n zijn feestrede, get.:
„Naar twee fronten".
Feestvieren is bezinnen, tot zichzelf
inkeeren, niet uitleven maar inleven.
ken in de wodka die zij opslurpten;
de meesten werden volslagen dronken,
en de zoon van den Starosta was de
beschonkenste van allen.
Doch Katinka roerde de wodka niet
aan, en Hohenau was zeer beschei
den in zijn drinken. De Starosta ech
ter dronk meer dan gewoonlijk; zijn
scherpe, sluwe oogen hadden een on-
natuurlijken glans, en hij vermaakte
het gezelschap door zijn ongewone
kwinkslagen.
Zooals het bij den Starosta ging, zoo
ging het trouwens bij de meeste boe
ren. De woningen weergalmden van
woeste liederen; de spaarpenningen
werden verbrast, en hij de twee Jood-
sche herbergiers, wier kroegen als de
poorten des verderfs de dorpsstraat
insloten, werd de boel kort en klein
geslagen. Het geheele dorp, met den
Pope aan het hoofd, werd dronken;
het heugelijke Paaschfeest was in een
schandelijke slemppartij ontaard, en
terwijl de morgen was begroet met
den vreugdekreet: „Christus is waar
lijk opgestaan!" triumfeerden in den
avond de wodka en Satan.
HOOFDSTUK VIII.
Manke Ivan heeft het warm, en de
zweetdruppels staan op zijn door de
zon gebruind gelaat. Het is in den voor
zomer; de zon staat hoog aan den he
mel, en Ivan loopt de stoffige dorps
straat uit.
Blikken naar boven en blikken naai
binnen, over een tijdvak van 4° jaren.
Wanneer we, zegt spr., dat tjjdvak
overzien, dan 19 er 40 jaar strijd ge
weest, ook wanneer we zien van binnefl
bij de jongelingen 'n strijd om het leven
der ziel en een strijd naar buiten tegen
over de macht van deze wereld, 't Is een
strijd naar 2 fronten, en daarom zoo
zwaar, maar tevens niet minder gewich
tig, omdat de strijd van beteekenis is
voor de vorming van het persoonlijk li
ven van den jongeling en tot het behou
den van zijn evenwicht. Typeerend is
daarom het worsteltndperk uit de mid
deieeuwen, waarvan net resultaat smart
baarde.
En worstelen doet ook de jongeling om
de wereld in te gaan en aanstonds aan
gegrepen te worden door de wereld
smart. Er bestaat nu eenmaal een nai
ging om de wereld te dienen, om te we
ten, om te onderzoeken, om uit te plui
zen, om aanstonds heen en weer geslin
gerd te worden en zich over te geven
aan het niet voldaan te zijn.
Anderzijds is er worsteling in de ziel
om als een kind zich te vlijen in moeders
schcot en geleid te worden door vaders
vaste hand. om straks een man te zijn.
Eenerzjjds het Rationalisme van: „ik
wil zien. ik wilbelevent ik wildeerzoe
ken, ik wii begrijpen", en dan weer't krnd
dat heimwee heeit om bij moeder te zijn.
Zie den jongeling maar aan in de ver
eeniging. Eerst spélen in de-pauze, soms
als een kind; en aan wil hij een politieke
voorvechter wezen a's onze groote man
nen. De jongeling, hij is beurtelings roof
ridder en minnezanger, beide uit liefde
van zijn hart. In den strijd tegen 't Ra
tionalisme voor de geestelijke liefde, 't
zoeken naar de vaste lijn en den rechteii
weg, 'n strijd naar 2 fronten en daarom
zoo zwaar. De levensbeschouwingen loo-
pen als treinen voorbij de wissel, steeds
verder uiteen. De echte calvin.st.sche le
vensbeschcuwing zegt ens, dat de Duivel
in onzen strijd niet komt op klompen en
cok niet op fluweelen pantoffel!, maar
in een voor ons vereischt oostuum. Wij
klampen ons vast aan Gods woord dat
ons leert de evenwichtige waarheid Tn
heel het leven.
Er is, zegt spr., in de laatste 40 jaar
een strijd ontstaan, n.1.: of de tegenstel
ling tusschen stof en geest wel voldoen
de is doorgedrongen. Men heeft den
Geest op den troon willen zetten, en
men heeft daar tegenover gesteld de een
zjjdigheid van de stof. Voor 40 jarea
heeft men al getracht om in de plaats
van het Kruis van Golgotha de roode
vaan te planten.
Zondags in de Kerk en 's Maandag3
op de markt de aanbidding van da stof
Er is ook een valscne behoud
zucht: we laten ons verbranden, om alles
wat oud is vast te houden, men zegt dan
dat wjj conservatief zijn en is dat dik
wijls niet waar?
Aan den anderen kant zijn we zoo radi
kaal ,we willen altijd maar reformeeren,
't is een voortdurend openbaar worden
van de krachten die in ons schuilen. Wij
moeten bouwen en mogen geen hekel
hebben aan iets nieuws.
De mannen, die mannen van stavast,
zijn zij, die 40 jaar gestreden hebben
vcor 'n inzicht in 't evenwichtige van
stof en Geest. Mannen zijn er gekweekt
bij de Gratie Gods.
Er is een streven naar vrijheid, naai
uiterlijke ongebondenheid, ook ten op
zichte van de Kerk, doch het devie3 van
de Reformatie is steeds geweest, positie
te kiezen tegen de vormelijke gebonden
heid aan de Kerk, zoo als bij Rome,
waar de priester 't uitmaakt, en toch
de genade voor onzen strijd gaat niet
buiten de Kerk omde Kerk is toch
onze moeder, wij moeten haar eeren, als
instituut van God gekregen, wij moeten
■de juiste sprake van haar leeren vei
staan. Makkelijk is 't bij Rome; men ziet
't aan hun opvoeding, de Kerk moet 't
maar doen. En waar kweekt men nu
meer karakters? Wat ligt meer in onze
lijn? 't Wegsmijten met gebaar, of 't aan
vaarden van het rechte "kerkeifik besef.
En zoo is 't altijd weer een strijd naar 2
fronten. Wij worden beschuldigd dat we
vorm en innoud van ons leven beschou
wen als tegenstellingalles is schijn
baar tegen ons geoorloofd.
God Heeft ons voorgeschreven den
vorm van ons kleed als wij tot Hem nade
(ren ,maar dan ook met 'n overeenkomsti
gen inhoud. Wij werpen de beschuldiging
van ons af alsof de inhoud van ons per
soonlijk leven niet is overeenkomstig
't kleed dat wij naar buiten laten zien.
Hij Komt terug un de roggevelden,
waar de oude Leo bezig is, om het
gras uit ue greppeis te sn en. De
gevelden nelovcr- heel wat van 't
'aar! In '.en tipten heeft er Je schoof
zoo mooi bijgestaan, en zoo er geen
hagelslag of wolkbreuken komen, kan
men rekenen op een prachtigen oogst.
De half blinde Karo loopt, met de
teng uit den bek, voor zijn meester
uit. Hij heeft dorst, maar zijn meester
cok; dat doet de zonnehitte, die het
vocht uit het lichaam opslurpt.
Moeder Nekalof zit in het ruime
woonvertrek,bij den grooten weef
stoel, als Ivan binnentreedt. Zij heeft
bezoek, en het is voor den eersten
keer, dat Ivan dezen bezoeker ziet. Hij
is koopman van beroep, maar hij heeft
de roeping gevoeld, om de broeders
en de zusters in de verdrukking en
de verstrooiing met zijn gaven te
dienen.
Hij draagt een bril; hij is welbe
spraakt, en ziet er vastberaden uit,
terwijl bij Ivan met een hartelijken
handdruk ontvangt.
Hij is een geteekende in het oog
der Grieksche Kerk; de Pope wist bet
reeds van den Missionaris, dat bij in
aantocht was, en-de Pope heeft een
afkeer van den man, die de rust komt
verstoren. De rust gaat den Pope bo
ven alles, want wordt de rust ver
stoord, dan komt zijn bestaan in bet
9pel.
(Wordt vervolgd).
