CHRISTELIJK DAGBLAD voor LEIDEN EN OMSTREKEN ADVERTENTIE-PRIJS
Dit nummer bestaat uit TWEE Bladen.
EERSTE BLAD.
Belanerijkste nieuws in dit Nummer.
7a» JAARGANG DINSDAG 22 FEBRUARI 1927 NUMMER 2051
ABONNEMENTSPRIJS
In Leiden en buiten Leiden
waar agenten gevestigd zijn
Per kwartaal i 2.50
Per week 0.19
Franco per post per kwartaal f 2.90
j1
BUREAU: Hooigr&Jit 35
Leiden
TeL 1278, Postgiro 58936
Postbox 20
Gewone adverteatien per regel 7&f\ cent
Ingezonden Mededeelingen, dubbel tariff*
Bij contract, belangrijke reductie.
Kleine advertentie» bij vooruitbetaling
van ten hoogste 30 woorden, worden dage»
lijks geplaatst ad 40 cent.
V De eerste ronde.
Zooals oudtijds in de ridderspelen
en tournooien, vóór de eigenlijke spe
len aanvingen, de deelnemers )hun wa
penrusting en bedrevenheid als ruiter
toonden in een sierlijken ommegang,
zoo is de candidaatstelling voor een
verkiezing ook te beschouwen als een
eerste ronde die het eigenlijke samen
treffen voorafgaat
Vandaag heeft de candidaatstelling
plaats gehad voor de Staten-stembus
van dit jaar. Nog enkele weken schei
den ons nu van den beslissenden
stemdag.
Deze verkiezing heeft een beteeke-
nis op zichzelf, omdat voor eenige
jaren daarmede beslist wordt in welke
richting de Provinciën bestuurd zul
len worden.
Hebben de Staten Provinciaal betee-
kenis als College van bestuur, het is
vooral het uit zijn midden opkomend
College van Gedeputeerde Staten dat
een zeer belangrijke beteekenis heeft.
Speciaal voor Zuid-Holland beheei'scllt
deze verkiezing het al of niet voortbe
staan van de rechtsche meerderheid
in dit College. Dat is het voornaamste
naar ons inzien van deze verkiezing.
Als kiescollege van onzen Senaat
hebben de Staten-vergaderingen ook
een voorname taak, ofschoon niet
meer als voorheen aan dit feit de Sta
ten hun voornaamste beteekenis ont
kenen.
Doch er is nog een andere omstan
digheid die aan deze statenverkiezing
een voorname beteekenis schenkt.
Meer dan in de laatste jaren het ge
val kon zijn, is het bij deze stembus
actie voor alle partijen zaak om zoo
sterk mogelijk naar voren te komen
De politieke situatie is zóó, dat er
schier geen partij is die er geen belang
bij heeft om het getal te versterken.
De ongezonde politieke toestand
brengt mee dat men begeerig uitziet
naar uitkomst. Maar daarvoor heeft
men een zekere vastheid noodig. Zoo
zal nu ook deze staten-stembus ge
bruikt worden om die vastheid te be
naderen. Deze verkiezingsstrijd zal
een vooruitgrijpen zijn naar 1929.
Daarom is het ook voor de Anti-Re
volutionaire partij noodzakelijk om in
bijzondere mate emst te maken van
deze stembus. Er staat veel op het
spel.
Ds. G. H. BEEKENKAMP.
1502 23 Februari 1927.
Morgen herdenkt Ds. G. H. Beeken
kamp, predikant bij de Ned. Herv.
Gem. alhier, den dag waarop hij voor
25 jaar zijn ambtsbediening als predi
kant in. de Ned. Herv. Kerk aanvaard
de. Op dezen zelfden dag viert hij zijn
52sten verjaardag.
Dit dubbel jubileum is wel waard
in wijden kring herdacht te worden.
Want Ds. Beekenkamp is een veelzij
dig man, wiens werkzaamheid zich
niet slechts tot één enkel terrein be
perkt, doch op velerlei gebied is hij in
de nu verloopen kwarteeuw met. on
verdroten ijver werkzaam geweest om
de eer van zijn Koning* te bevorderen
en Diens rijk Uit te breiden..
Gaan we eerst de voornaamste data
van het leven van den jubilaris na.
Ds Beekenkamp werd 23 Februari
1875 geboren te Nieuwerkerk a. d.'Usel
Te Gouda, waarheen hij reeds jong
met zijn ouders vertrok, bezocht hij
de school en het gymnasium. Hij stu
deerde aan de Rijksuniversiteit te
Utrecht en werd in 1901 candidaat tot
den Heiligen Dienst in Drenthe.
23 Febr. 1902 werd Ds. Beekenkamp
bevestigd en deed hij intred' in de
Ned. Herv. Gem. te Benthuizen; van
daar vertrok hij in 1904 naar Huizen
(N.-H.), welke laatste gemeente hij in
1908 met die van Delft verwisselde. In
1915 vertrok hij naar Oldebroek, van
waar hij in 1920 hierheen beroepen
werd. Hij kwam hier als opvolger van
Ds. W. J. Roscam Abbing, die 12 Oct.
1919 eervol ontslagen was.
Zondag 4 Juli 1920 werd Ds. Beeken-
kamp tot zijn ambtswerk ingeleid door
Ds. C. Hartwigsen, die hem bevestigde
met een predicatie over Jesaja 30 20b
en 21: „Maar uwe leeraren zullen niet
meer als met vleugelen wegvliegen
maar uwe oogen zulléh uwe leeraars
zien; en uwe ooren zullen hooren het
wi ord desgenen die achter u is zeg
gende: Dit is de weg, wandelt in den-
zelven, als gij zoudt afwijken ter rech
ter- of ter linkerhand."
Des avonds deed hij intrede met een
predicatie over Efeze 6 19: „En voor
mij, opdat mij het woord gegeven wor
de in de opening mijns monds met vrij
moedigheid om de verborgenheid des
Evangelies bekend te maken."
Hij gaf in deze intreerede als het
ware zijn program. De Gereformeerde
belijdenis, zoo zeide hij, is mij door ge
nade dierbaar en de Gereformeerde
beginselen hoop ik te verdedigen op
alle terrein van het leven in kerk en
school, op het gebied van staat en maat
schappij. Zich aansluitend bij het
woord van zijn bevestiger „Dit is de
weg" zag hij bet als zijn roeping dezen
eenigen weg des behouds te prediken
en te waarschuwen voor den weg des
doods.
Wanneer wij thans, na bijna 7 jaar,
aan dit woord terugdenken, kunnen
wij "niet anders dan toestemmen dat
Ds. Beekenkamp zijn belofte gestand
heeft gedaan. Hij is in de eerste plaats
een Christusprediker geweest^ die het
volle, rijke Évangelie van Gods gena
de in Christus gebracht heeft, op den
kansel, maar niet minder in huisbe
zoek en aan ziek- en sterfbedden.
Ep zijn prediking vond weerklank
bij de gemeente; het beste bewijs daar
voor is wel dat hij nog steeds volle ker
ken trekt. Er gaat kracht en bezieling
uit van de ernstige en tegelijk opge
wekte wijze, waarop hij het Woord
Gods verkondigt.
Hij is een beslist man, omtrent wiens
beginsel niemand 'die hem kent in on
zekerheid zal verkeeren. Doch hij is in
geenen deele een partijman, en ook
alle enghartig kerkisme is hem
vreemd. Vandaar dat hij niet slechts
door de Hervormd-Gereformeerden in
engeren zin gewaardeerd wordt, doch
bij de geheele gemeente gezien en ge
liefd is.
Het werk van Ds. Beekenkamp bleef
in de jaren dat hij hier gearbeid heeft
niet beperkt tot de gemeente, wier Die
naar hij. is; neen ook daarbuiten
heeft hij zijn arbeidskracht gegeven op
velerlei terrein. Jaren lang was hij
een dag in de week werkzaam voor
de Evangelisatie te Oudshoorn. In het
organisatieleven nam hij een groote
plaats in. In den Gereformeerden Bond
en in deh Geref. Zendingsbond heeft
hij een werkzaam aandeel genomen
aan de acties die. van deze vereenigin-
gen uitingen in het belang van de ver
sterking van het Gertf. beginsel in de
Ned. Herv. Kerk en van de verkondi
ging van den'eenen weg ter zaligheid
aan de heidenen.
Ook is Ds. Beekenkamp voorzitter
van de regenten van het Kinderhuis
„Voordorp", uitgaande van de diaco
nie der Ned. Herv. Gemeente, en in
zijn arbeid voor deze stichting heeft
hij zich, evenzeer als in zijn overige
werk, doen kennen als 'n man, die zon
der aanzien des persoons strijdt, voor
hetgeen hij acht in het belang derge
nen die aan zijn zorg zijn toever
trouwd.
Voor den strijd op sociaal en poli
tiek terrein heeft Ds. Beekenkamp
steeds een open oog gehad. Hij was
een der onzen: een warm-voelend an
ti-revolutionair, en die daarvoor uit
durfde komen; die meehielp bezieling
te wekken, vooral in verkiezingsda
gen.
Zoo heeft hij op velerlei gebied steeds
de vaan opgeheven met het „Pro Re-
ge" (Voor onzen Koning) en het is on
ze hartelijke wensch dat hem gegeven
moge worden nog vele jaren met den
zelfden onverflauwden ijver en liefde
in denzelfden geest zijn taak voort te
zetten. Schenke de Heere hem daar
toe gezondheid en lust, opdat het ook
bij hem ga van kracht tot kracht, tot
dat hij eenmaal het loon van den ge
trouwen diénstknecht ontvangt.
B.
STADSNIEUWS.
HET KAAGSGHE STRIJKKWARTET.
Voor de Leidsche Kunstkring „Voor
Allen" trad gisteravond in de geheel
gevulde Foyer van de Stadsgehoorzaal
het Haagsch Strijkkwartet op, bestaan
de uit de heeren Sam Swaap, 1ste viool
Adolph Poth, 2de viool; Jean Devert,
alt; en Charles van Isterdael, cello.
Zooals we hier reeds meer hebben
opgemerkt, stelt het schrijven van
kwartetten aam componisten hooge
eiscken va ntechniek en muzikaliteit.
Met een tikje overdrijving zou men
kunnen zeggen: pas aan het kwartet
kan men bemerken hoe het met
iemands fijnere muzikaliteit staat en
of hij als technicus zijn vak verstaat.
Het kwartet is een instrumentaal en
semble, dat tegelijkertijd hooge solis
tische eischen stelt. In geen enkel en
semble komt het karakter der verschil
lende partijen zoo persoonlijk naar vo
ren. Dit sluit meteen in, dat kwartet
spelers persoonlijkheden moeten zijn,
die ieder op eigen wijze zich hun par
tij moeten inleven, terwijl ze tevens
het juiste evenwicht met hun part
ners moeten bewaren. Er moet een diep
inleven zijn in den geest der compo
sities, in de persoonlijke bedoelingen
van den scheppenden kunstenaar en
tevens een geestelijke vrijheid om
diens intenties naar eigen aanvoeling
te vertolken. Een edel evenwicht van
gebondenheid en vrijheid. Voor ons
gevoel heeft het Haagsche Strijkkwar
tet het in dezen zin reeds een heel eind
gebracht, al mist het over 't geheel nog
het magistrale dat de beroemde bui-
tenlandsche kwartetten kenmerkt.
Maar die buitenlanders doen ook niets
anders dan kwartetten spelen en de
Haagsche heeren hebben hun veel tijd
in beslag nemende functies bij het Re
sidentie-orkest.
Dit kleine voorbehoud in aanmerking
nemende willen we dadelijk constatee
ren, dat er gisterenavond met glans,
met geestdrift en tot algemeene vol
doening is gemusiceerd.
Begonnen werd met een weinig ge
speeld maar zeer mooi kwartet van
Haydn, Op. 54 No. 2. Een vroolijk Vi
vace, helder, zonnig; een dartel spel
der, verschillende instrumenten met
speelsch in elkaar grijpende motieven.
Dan een Adagio, heel fijn, orgelend
ingezet. Weldra komt het vlugge pas-
sagespel van Sam Swaap, de bewogen
lyricus van het ensemble, vol van ro-,
mantische visies,. Statige begeleidings-
accoorden dragen de mooie lyriek.
Daaruit ontwikkelt zich een passage,
waarin het diepe begonnen spel van
Poth uitkomt, en dan komt Jean De
vert even naar voren met bijzonder
warm en gevoelig cantilene, waarbij
zich het donker cellogegons en de no
bele toonvorming van Van Isterdael
zoo prachtig aanpassen. Er ligt wee
moed in dit Adagio, een weemoed, dien
men bij Haydn niet altijd aantreft. Na
het Adagio een bevallig Menuet, dat
voortschrijdt met 18de eeuwsche gra
tie. En daarna zetten de Hagenaars het
Adagio van de Finale in op oen wijze,
di-e men niet heter kon wenschen. Dat
was inéén woord superieur spel. Dit
is muziek, die weldadig aandoet. Ze
stelt niet voor problemen, maar zingt
zich argeloos uit, stijgt in het Presto
tot een tintelende humor om met goed
moedigen ernst te besluiten.
Na dit werk hoorden we het Kwar
tet in G.-gr.-t. van onzen stadgenoot
H. W. Hannivoort, waaruit om te be
ginnen bleek, dat de componist als
technicus het vak verstaat en in de
tweede plaats dat hij over ingeboren
muzikaliteit beschikt.
We hoorden het werk voor een paar
jaren eens van de Hagenaars en het
bleek nu geheel ingespeeld, zoodat we
een zeer belangwekkende voordracht
kregen te hooren.
Het inleidend Allegro bezit eenvou
dige maar rhythmisch suggestieve
melodieën, opgewekt van toon, mooi
uitgewerkt en door elkaar gevlochten,
met levendige variaties en molutaties
Zeer bijzonder trof ons het Adagio,
waarin de componist de spelers wel
heel bijzonder de gelegenheid geeft af
zonderiijk uit te komen met een mooi
gedragen cantilene. De alt begint met
een nobele solopassage door Devert
met groote warmte voorgedragen; dan
zet de cellist de melodische lijn voort
en blijft niet in gebreke, deze haar diep
menschelijk krakter te geven. Eerste
en tweede viool volgen en weldra
wordt het één orgelende samenzang,
die op den duur een dramatisch ka
rakter aanneemt. Heel mooie muziek,
maar niet zonnig; eerder zwaar van
weemoed in sommige passages.
Gelijk de schoonheid veelal berust
op de kracht der tegenstelling, zoo
volgt ook hier op het Adagio een gees
tig Allegretto; maar een geestigheid
die ten slotte toch weer niet vrij is
van ernst.
Frisch en fleurig zet de Finale in;
maar het is geen durende jubel; een
weemoedige verinniging komt met de
passage die van dominant naar octaaf
en weer teruggaat. Een tijdlang wordt
deze melodie bemijmerd; maar bet
slot is vroolijk, zonnig.
Dit kwartet van den heer Hanni-
woort stelt technisch aan de spelers
behoorlijke eischen; maar ze hebben
het met glans en toewijding voorge
dragen. Een warm applaus volgde. De
uitvoerenden riepen den componist
naar het podium die nu de hulde van
het publiek en een mooie bloemen
mand in ontvangst had te nemen.
Na de pauze hoorden we kwartet
Op. 132 van Beethoven. Dit werk be
hoort tot de laatste kwartetten van
den meester en komt dus uit den tijd,
toen de tonen der buitenwereld niet-
meer tot hem doordrongen, maar hij
met zijn innerlijk oor de zangen zij
ner ziel moest beluisteren, 't Js een
machtig bouwwerk in welks weidsche
hallen we dezen avond nog niet ge
heel hebben kunnen doordringen. Het
eerste gedeelte is over 't geheel fijn,
zelfs droomerig gehouden. Geen zwa
re accenten; zelden een forto. Alleen in
de bassen hoort men soms iets drei
gends; het komt, het nadert; maar de
zonnige melodie weet de overhand te
houden. In het tweede gedeelte over
wint de vreugde.' Maar dan komt het
Adagio, een fragment van grootsche
majesteit. Als orgelgegons wordt een
prachtig koraal ingezet, een gebed, op
klinkend, opstijgend uit de diepte, een
breed spannende melodie, statig voort
golvend. Driemaal keert dat koraal te
rug, telkens in hooger toonaard, tel
kens afgewisseld door passagespel,
maar ook dit breed van lijn religieus
van karakter. Niet lyrisch maar mach
tig inoet dit worden opgevat, 't Is of
Beethoven in dit gebed kracht voor de
toekomst gezocht heeft en die kracht,
die levensmoed uit zich nu in marsch
tempo, waaruit evenwel zich een kla
gend recitatiefvan de 1ste viool ont
wikkelt. Altijd weer strijd! Totdat
zich boven de strijd de finale der over
winning laat hooren. Ofschoon we in
dit slot gaarne wat dramatischen ac
centen hadden gehoord,' moet erkend
dat het kwartet met volle toewijding
en overgave werd voorgedragen.
Een herhaald terugroepen beloonde
de spelers voor hun prestatie.
HET NIEUWE RAADSLID.
Door het Hoofdstembureau is heden
morgen tot raadslid in de vacature,
ontstaan door het overlijden van den
heer A. I. Witmans, benoemd ver
klaard de heer J. Ebbink. Deze zal de
benoeming aanvaarden.
JUBILEUM Ds. BEEKENKAMP.
Ds. G. H. Beekenkamp. die morgen
zijn zilveren ambtsfeest als Ned. Herv.
predikant herdenkt, zal morgenmiddag
van 3 tot 5 uur te zijnen huize Rapen
burg 45, receptie houden voor alle per
sonen en corporaties die hem met dit
jubileum willen gelukwenschen.
PATRIMONIUMS JAARFEEST.
De 44-jarige vierde gisteren feest. In
het eigen gebouw aan de Hoogland-
sche Kerkgracht was de bovenzaal nu
voor eigen gebruik afgezonderd, 't Was
er vol.
Het Leidsche „Patrimonium" had
uitnoodigingen gezonden aan de Ker
keraden der Ned. Herv. en Geref. Ge
meente en den Chr. Besturenbond en
die uitnoodigingen waren gaarne aan
genomen. Voorts waren met de man
nen de vrouwen opgekomen. Gezellig
zat men bijeen rond hier en daar ge
plaatste tafels.
Na het zingen van Ps. 89 vs. 1 open
de de voorzitter, de heer Slegtenhorst,
met gebed. Daarna las hij een gedeél-
te van Exod. 33.
In zijn hierop volgend openings
woord, een welkom aan de vele leden
en genoodigden, werd met weemoed
herdacht het verscheiden van broeder
van den Ouweelen, verleden jaar tij
dens het jaarfeest reeds zoo ernstig
ziek. Zijn leven en sterven is voor Pa
trimonium een lichtend voorbeeld.
Met dankbaarheid verd herdacht, het
vele goede dat Patrimonium mocht
doen en genieten. Met dank aan God
werd door den voorz. het jeugdwerk
van Patr. genoemd als een uiting van
nieuw leven.
Er is veel te klagen. De leden-ver
gaderingen zijn niet wat men op de
jaarfeesten verwacht, maar toch er is
reden tot dank voor de 44 jaren van
de Afdeeling en de bijna halve eeuw
van het Verbond.
Patrimonium za! voortvaren. Geen
organisatie van oude mannen wil zij
zijn. Neen, ook de ouderen toonen jeug
dig vuur. Bewaren zij het doel. Niet
naast het Kruis de Roode Vaan. Ook
niet de Roode Vaan zonder het Kruis.
Maar het Kruis alleen. Zoo gaat Patr.
ook het 45e jaar weer in.
De jaarverslagen van secretaris en
penningmeester getuigen van de wis
selende kansenzin het verloopen jaar.
Nu eens hoop, dan weer vrees. Maar
het scheepke bleef varen o»n houdt
koers.
De jeugdige leden van de families
de Jong, Hooidonk emHoogervorst heb
ben zich beijvert om geschikte muziek
en zang voor dezen avond te doen hoo
ren. Ook daarvan werd dankbaar ge
noten en hartelijk klonk menig ap
plaus.
Oolijke gasten deden ons een fiets
tocht maken met Bootsman Arie, en
een tweetal schedels bewonderen van
denzelfden Julius Caesar, terwijl ook
het lijden van een arme weduwe, die
haar achtste offer in den dood bracht,
ons werd geteekend.
De noodzakelijke band tusschen de
Kerk des Heeren en de organisaties,
die in haar midden werken, werd
door de heeren Van der Steen, na
mens de Ned. Herv. Kerk, en Van
Weeren, namens de Geref. Kerk, nau
wer aangehaald.
Natuurlijk liet ook de Chr. Bestu
renbond, in wiens kring Patrimoni
um een voornaam lid is, uitkomen,
dat Patrimonium niet uit den tijd is,
omdat de vakvereeniging zooveel
eischt en doet, maar dat er nog Yeel
plaats is.
Dat alles werd afgewisseld door
korte pauze's, die dienende Martha's
zich ten nutte maakten om koffie,
Binnenland.
De Candidaatstelling voor de Prov.
Staten.
Buitenland.
Rede van Chamberlain over de over
eenkomst met Hankau.
Inzake het conflict in de Saksische
metaalindustrie is overeenstemming
bereikt.
thee en een glaasje wijn of limonade
met een koekje aan te bieden.
Alles saam genomen een mooi be
gin van het 45e jaar der afdeeling Lei
den van Ons Vaderlijk Erfdeel.
Moge dat jubeljaar ook voor haar
een gezegend en vruchtbaar jaar zijn
Met dien wensch keerden we allen te
gen li^lf twaalf huiswaarts.
Voor het sluiten der vergadering
nam bij monde van den voorzitter de
Afdeeling Patrimonium nog afscheid
van haar mede-bestuurslid en vriend
van Bostelen. Hem werd dank ge
bracht voor wat bij voor Patrimo
nium was geweest. Moge Noord Hol
land's noorden ook straks zijn vrucht
baar arbeidsveld., worden.
CHRISTELIJKE BESTURENBOND
De Jaarvergadering van den Ghr.
Besturenbond zal niet plaats hebben
in het' gebouw Prediker maar in het
gebouw Patrimonium aan de Hoog-
landsche Kerkgracht.
Daarom Donderdag a^s. om S uur
niet naar de Jan Vossensteeg maar
naar het Patrimonium gebouw.
INSPECTEURS EN AGENTEN V.O.V.
Nadat ongeveer veertien dagen gel©
den een voorloopige bijeenkomst was
gehouden,;werd gisteren in Cafe „Zomer-
lust te Leiden een bijeenkomst gehouden
van Inspecteurs en Agenten der V.O.V.
bij den Raad van Arbeid te Leiden, ten
einde te geraken tot oprichting van een
districtsvereeniging. Een 21-tal Inspec
teurs en Agenten hadden aan de uitnoo-
diging gevolg gegeven, terwijl nog enk©
le berichten van verhindering, doch in
stemming, waren binnen gekomen.
Besloten werd, dat men als individu
eel lid voor zoover men lid was van de
Ned. Vereenigine van Inspecteurs en
Agenten zou bedanken, doch allen toe
treden tot de Districtsvereeniging Lei
den welke alsdan desnoods mot behulp
van andere Districtsvereenigingen, zal
trachten of wel den hestaanden Ned.
Bend te reorganisearen, of wel een nieu
wen Bond in Nederland op te richten.
Statuten en Huishoudelijk Reglement
werden vastgesteld. Doei der Vereeni
ging zal zijn. het behartigen van de be
langen der V. O. V. in Nederland ea het
behartigen van de belangen der aange
goten leden. Een vcontribuiieregellntj
naar draagkracht wera aangenomen,
waarbij de inkomsten volgens vijf klas
sen, telkenmale over het afgeloopen kar
lenderjaar, de basis der contributie zul
len vormen, waarin is opgesloten de con
tributie voor den landelijk.: n Bond bene
vens vergoeding van reiskosten naar d©
plaats der vergadering.
Hèt bestuur zal bestaan uit 3 leden,
waarvoor werden gekozen de heeren F.
H. van Spanje te Noord wijk als voor
zitter, P. Heemskerk te Leiden als se
cretaris en als overige bestuursleden
de heeren II. J. Lek te Leiden, S. L. J.
Muuse te *Alphen eri M. P. Slegtenhorst'
te Koudekerk.
Besloten wordt 'den Voorzitter van
den Raad van Arbeid te Leiden het eere
lidmaatschap aan te bieden. Door de ver
gadering werd nog aan het Bestuur man
daat verstrekt om plannen te ontwerpen
en uit te voeren in het belang tier veï-
eeniging.
TENTOONSTELLING v. BLOEIENDE
BOLGEWASSEN.
In hove! Zomerzorg is een tentoon'
stelling georganiseerd door de aid.
Oegstgeest van de Algem. t.-reeni'gingl
voor Bloembollencultuur, van bloeien
de bolgewassen, enz., die nedenmid-
jdag geopend wordt.
Op deze opening komen we morgen;
terug. We willen thans even een kijf?
je nemen in de tentoonstehingszaal.
Bij het inkomen der zaal \alt, on-
jdanks de overweldigende kleurscha-
keering van de verschillende stands4
oogenlolikkelijk op aan het einde der
zaal de tropische palmenweelde van
de stand van den heer Stemerding te
Den Haag. Onder de donkere palmen,
bevinden zich mooi bloeiende clivia's
en de lichtende achtergrond maakt her
tot een idyllisch geheel.
Rechts van den ingang der zaal valt
in het oog de stand vaan den heet
•Jos. J. M. Braam te Heemstede, be
staande uit nieuwe- soorten hyacin
then, waaronder domineerende de
Bleu Aimaible, en de stand van de N.
iV. H. Homan en Co. te Oegstgeest,
bestaande uit nieuwe sooiTen Na rei?
■sen, waaronder bijzonder mooi w*
ren de Monte Carlo en ,de Davos.
