Will BE BLADEN ZESSEN.
FEUILLETON.
BLOED EN TRANEN.
Schoenmakerij L. VAN ESCH Wzn.
NIEUWE LEIDSCHE COURANT VAN DINSDAG
15 FEBRUARI 1927
tionistische maatregelen, die van wei
nig' profijt voor Antwerpen kunnen
zijn, maar prikkelende stof zijn voor
Rotterdam? Er is meer van dien
aard," dat wij hier niet aan te duiden
hebben.
Slechts met zulk een verdrag zou
den wij gerust en tevreden de toe
komst te gemoet gaan en slechts
zulk een verdrag gelicht uit de ver
pestende en verstikkende atmosfeer
van loensche knevelarij© waarin de
Segers'en en de Hymans'en het van
af den onzaligen aanvang gedom
peld hebben, zou de vriendschap en
de samenwerking tusschen Holland
en Vlaanderen, tot een groot voor
deel van onze geestelijke en stoffelij
ke welvaart, bevorderen.
China.
De bolschewistische invloed iil Chi
na, zoo eindigt een artikel van een In
dische medewerker van De Maasbode,
is hatuurlijk een heel bedenkelijk feit.
Maar het is nog veel bedenkelijker,
dat Christenen van China ïn naam
van hun Christendom te velde kunnen
gaan tegen de overheersching door een
verhei den scht Westen, zonder gansch
van de wijs te zijn, zonder op louter in
beeldingen zich te laten drijven.
Het is een riskant bedrijf, sympto
men van ,,Untergang der Ahendlandes"
aan te wijzen, de teekenen van het
einde der Westersche macht en be
schaving te willen duiden. Maar wan
neer met eenige kans zoo'n teeken zou
zijn vast te stellen, dan ware het dit:
het Westen dat vanuit het Oosten de
verwerkelijking der* Christelijke ge
dachte moet leeren of óók Chris
tenen van het Oosten die de heide
nen vah het Westen voor God bescha
men.
Niemand kan zeggen, welke wen
ding de Chineesclie verwikkeling bin
nen afzienbaren tijd, misschien in1 een
zeer nabije toekomst zal nemen. Maar
wel is het te voelen en te tasten, dat in
liet Oosten contra-krachten tegen het
Westen in werking zijn gekomen1, die
voortaan zullen doorwerken op het lot
van heel de menschheid dat hier al
leen een vooruitgang mogelijk is en
geen teruggang tot de machtsverhou
dingen van een kwart-eeuw geleden.
Te voelen en te tasten is ook. ten spijt
van kruisers en contingenten, die wor
den afgezonden, ten spijt o$k van on
derhandelingen, waarin' de heerscher
van gisteren poogt te redden wat te
redden valt, dat het vierde deel der
menscheid evolueert naar een eenheid,
een nationale samenvatting van zijn
waarlijk geweldige vermogens en dat
van nu af aan die evolutie zich vol
trekt buiten het Westersch deel der
menschheid en zijn invloedssfeer om.
Naast dit vierde deel der menschheid
wacht een ander vierde deel, óók met
een duizenden jaren oude beschaving,
óók vervuld van het vertrouwen dat
een nieuwe tijd rijzende is. óók ge
brand op zijn vrijheid, om zich in den
grooten opgang aan te sluiten. Een op
gang, die iederen dag van dit keerend
getij in kan zetten wanneer maar
een Feng, een Tsar, het geluk heeft
van baas te worden.
Of. zooals de voorspeling luidt, de
Mongolen hun paarden zullen stallen
in den Dom van Keulen? Het is al on
zekerheid.
Maar wèl wijzen de teekenen erop,
dat wederom de kracht van Azië op
ontladen staat, op ontladen over Eu
ropa. Hoe dan ook.
Over Europa, dat het geloof in God
en in zichzelf verloren heeft, waaruit,
d e gi'oote weerstandskracht geweken
is, de kracht der cultuur. Over Europa,
dat voos is ten doode toe.
En het is in de zeer dichte nabijheid
van Indonesië, in de zeer dichte nabij-
heid dus van Nederland, dat de krach
ten van Azië zich samentrekken.
KERK EN SCHOOL.
NED. HERV. KERK.
Beroepen: Te. Ca'dzand, toez., A.
'B. G. ten Kate te Hansweert.
Aangenomen: Naar Durgerdam
P. van Lelvveld, cand. te Dinther ini
IN. Br.
Bedankt: .Voor Zoelen, A.
.Splinter te Lent bij' Nijmegen.
GEREF. KERKEN.
Drietal: Te Katwijk aan Zee,
|\Y. Esselink te Eindhoven, D. B. Ha
jgenbeek te Ylaardingen en 1L. Kroes,
te Ruinerwokl. 1
Beroepen: Te Den Ham (0.), J.J.
Bouwman te Urk. Te Alphen a. cl. Rijn,
J. H. A. Borch te Nijverdal.
B edankt: Voor Hoorn, D. Ring'
nalda te Leimuiden. Voor Baien-
drecht, B. van Halsema te Ermelo;
CHR. GEREF. KERK.
Beroepen: Te Rozenburg, P.
Zwier te Papendrecht.
BEVESTIGING. INTREDE EN
AFSCHEID.
.Ds. H. F. de Puy, Ned. Hervi.
predikant te Cadzand zal 6 Maart vani
zijn Gemeente afscheid nemen.
Bevestiging en intrede te Lutterade
zal plaats hebben op 12 Maart.
Bevestiger is Ds. P. J. Molenaair
van 's Gravenhage.
Zondagavond heeft Ds. G. J,
Breukelaar wegens verkregen eervol'
emeritaat afscheid genomen van de
Geref. Kerk te Surnuisterveen. met
een predicatie over Pred. 11:12.
Aan het einde werden de gebruike
lijke toespraken gehouden.
Ds. B. werd toegesproken door
ouderling, v. d. Veen, die liet toe
zingen Psalm 121:4 en door Ds. J.
H. Kuiper van Drachten.
Des morgens had Ds. B. afscheid!
genomen van de Kerk van Opeinde
(Groningerland.).
Dr. J. G. UBBINK.
De operatie, die Dr. J. G. Ubbinki
Geref. predikant te Zevenhoven heeffi
ondergaan, -is uitnemend geslaagd.
DE KERK EN DE JEUGD.
In de laafste vergadering van deni
kerke raad der Geref. Kerk van Den.
Haag-Oost, heeft Ds. J. Douma de aan
dacht gevestigd op het droeve feit, dat
zooveel jongelingen niet de vereeni-
gingen bezoeken.
De ouderlingen werden opgewekt
bij het huisbezoek op deze aingen te
wijzen.
INGEBRUIKNEMING NIEUW KERK
GEBOUW.
Te Bergen (N. H.) zal Woensdag
avond a.s."het nieuwe kerkgebouw der
Geref. Kerk worden in gebruik geno
men.
Ds. H. Meijer van Alkmaar zal den.
eersten dienst leiden.
HET CONFLICT IN DE GEREF.
KERKEN.
De kerkeraad der Geref. Kerk van
's Gravenhage-Oost heeft een com
missie benoemd, die bij voorkomende
gevallen in verband met de moeilijk
heden in de Geref. Kerken den kerke
raad van advies zal hebben te dienen.
Br. G. OORTKUY5.
Zondag heeft Dr. G. Oorthuys, Ned.
Herv. predikant te Amsterdam in de
morgengodsdienstoefening in de We?
terkërk een gedachtenisrede uitgespro
ken, in verband met zijn 25-jarig ambtsi
jubileum.
D£\ O. hield een predicatie over Op.
,117 en 18.
In een inleidend woord herdacht
spr. in het kort zijn arbeid te Brakel.
te Leiden, en nu de laatste 17 jaren
te Amsterdam.
In die laatste 17 jaren zijn innige
banden tusschen de Gemeente er.
spr. gelegd. Dat heeft de Gemeente
spr. ook in deze dagen zoo duidelijk
getoond door de vele bewijzen van
liefde en toegenegenheid, welke zij ha
ren leeraar heeft geschonken en daar
voor betuigde Dr. Oorthuys de gemeen
te zijn hartelijken dank.
Spr. besloot zijn inleidend woord met
te zeggen, dat hij ondanks veel tekort
koming en gebrek steeds de gemeente
den lof van den Heere Jezus heeft ge
zongen en dit ook in zijn gedachtenisre
de zal doen.
Hierna hield Dr. Oorthuys zijn pre
Idicatie. Nadat Dr. Oorthuys aan het
einde van den dienst den zegen had uit
gesproken, zong de gemeente, die in
grooten getale was opgekomen, hem.
toe Gezang 96 (eenigszins gewijzigd).
LEGER DES HEILS.
Generaal Booth, van het Leger des
Heils, heeft thans bepaald, dat onze
landgenoot J. W|. de Groot, die tot
idusverre de leiding van het Zwitser
TWEEDE BLAD.
Het verdrag met België.
De Birusselsche „Standaard" vat
haar beschouwingen over het Ned.-
Belgisch verdrag als volgt samen:
Bondig saamgevat is de toestand dus
als als volgt: In Nederland ageert éen
klein, maar rumoerig deel der bevol
king tegen het verdrag om economi
sche bezwaren, die vooral uiting vin
den te Rotterdam. Deze actie wordt fi
nancieel krachtig ondersteund, terwijl
voor brochures, vergaderingen en mo
ties wordt gezorgd.
Deze bedrijvigheid wordt meteen
aangevuurd door de uitgeweken Belgi
sche activisten, die met hun Neder-
landsche vrienden, bet er vooral op toe
leggen België een nederlaag te bezor
gen'.
Het belang van Vlaanderen, dat ze
heel goed kennen, leggen ze het zwij
gen op. Eerst moet hun haat gekoeld.
Na verwerping van het verdrag zal
er wel iets anders komen. Wat? Dat
zegt niemand.
Rotterdam rekent er intusschen op,
dat het kanaal naar den Moerdijk dan
begraven is. De activisten erkennen,
dat het voor Antwerpen levenszaak is.
En» zoo zitten de Rotterdamsche koop
lieden, tegenstanders van Antwerpen
in een schuitje met de Vlaamsche ac
tivisten, tegenstanders van „België" en
Vlaanderen incluis.
In ons land wordt d© actie tegen het
verdrag geleid door een paar nationa
listen, die uit sympathie voor de naar
Nederland uitgeweken activisten, om
een „groot-nederlandsche gedachte"
Waaromtrent ze erkennen, dat die nu
nog niet bestaat en uit politieke be
rekening, die op een nederlaag van
Brussel en de minimalisten loert, ver
werping van het verdrag voorstaan, al
erkennen ze, zooals boven is aange
stipt, dat Vlaanderen's belang er in
hoogste made mede gemoeid is.
„Ons Vaderland" heeft ons eens ge
vraagd of wij van zin waren hara-kiri
te plegen ten overstaan1 van het ver
drag. Neen toch, maar zij, de natio
nalisten, plegen die dwaze daad waar
ze om de schim eener groot-nederland
sche politieke entiteit, die ze door de
aanvaarding van het verdrag met den
dood bedreigd meenen, het mes in de
aarzelende hand nemen!
Want in cultureel en in economisch
opzicht zou de aanvaarding van het
verdrag tusschen Noord en Zuid een
periode van vurige toenadering inlui
den, welke voorzeker met uitsluiting
van alle drijvers met 'particuliere be
langen door alle "weldenkende Ne
derlanders henoorden en bezuiden de
grens in hun wederzijds belang dient
te worden nagestreefd.
Men bedenke dat dit de uiting is
,vdn het orgaan der Vlaamsche Demo-
1 cratische Katholieken in België.
Eèn denkbeeld van Hezman Vos.
In een tweetal hoofdartikelen in „de
Schelde" van Zaterdag en Zondag,
zoekt het Belgische kamerlid Herman
Vos een goede oplossing voor de moei
lijkheden hij de behandeling van' het
Verdrag aan den dag gekomen:
V Dit is zijn slotsom:
De goede oplossing! Zij moet hier
in bestaan, dat met behoud van de
nieuwe RijnSchelde verbinding het
verdrag wordt gesteld op de basis
van reciprociteit. Want geen eerlijk
en onvooringenomen waarnemer kan
het loochenen, dat het ontwerp, zoo-
v als wij het nu kennen, opvallende
I vschönheitsfethler" vertoont. Waarom
zou België b.v. niet medewerken tot
het verbeteren van de Zuid-Willems
vaart ten Noorden van Bocholt
waartegen van Vlaamsch standpunt
geep. enkel bezwaar bestaat en dat
in Hollatüid een ernstige grief is?
Waarom zich ook niet beperken tot
het Moerdijkkanaal en het Ruhrort-
kanaal, dat volgens deskundigen
toch noig altijd een virtueel-langere
weg naar den Rijn zou wezen en dat
men overigens toch niet zal graven
niet o'pgeven? Waarom verder het
verdrag overladen met kleine protec-
go.
-„Simeon", had hij gezegd: „wij ra-
Ifen er bovenop, jongen met die
ftonderd-vijf-en-tw.intig roebel, die ik
Voor den witvoet beur, zullen wij onze
laatste schuld aan de staatscrediet-
-bank kunnen aflossen, en metéén een
nieuwe ploeg aanschaffen".
Serguw Nekalof was een voorbeeld
geweest voor de andere moujiks; hij
iwas een gezworen vijand van de dron
kenschap, de luiheid en de gemak
zucht, die vele moujiks kenmerkt, en
luj streed er tegen met alle macht,
sinds hij in een Stundistendorp de
heilzame gevolgen van matigheid en
arbeidzaamheid had gezien.
Hij zag er zoo gezond en krachtig
uit, toen hij wegreed; toen hij de twee
'dennen, aan het einde der laan voor
bij was, had hij nog eenmaal omgeke
kon en geroepen: „Tot vanavond, moe-
tferke zorg maar, dat de Samovar
staat te ruischen!"
I)a de kracht van zijn acht-en-veer-
tig jaren was hij weggereden, en in
den arbeid voor zijn huisgezin was hij
vermoord -h „O Sidorski! o moorde
naar P knerst de jonge Simeon tus
schen zijn sterke tanden, en hij balt
'de vuisten.
tjHet sneeuwen .vermindert thans; de
wolken Werdeëlen zich, en boven den
westelijken horizon komt de maan
r.og eens te voorschijn.
De torenklok slaat dreunend hare
twaalf slagen; de geest der midder
nachten gaat voorbij, en Simeon hui
vert.
Doch hij blijft op zijn-post: daar in
dien hooiberg, en hij blijft al maar
wachten. Soms slaat hij met zijn doorn
stok in het stroo, als het geknabbel
der muizen hem al te druk wordt, en
dan houden zij voor een oogenblik ver
schrikt op. Nu en dan rijst hij even
overeind, om niet door de koude en
den slaap overmand te worden, rekt
de verkleumde armen, en legt zich
weer neder.
Doch ditmaal snelt hij biet een ruk
overeind; hij spitst de ooren als een
wolf, die onraad speurt, en hoort een
doffen sfap in de sneeuw.
Simeon laat zich langzaam uit den
hooiberg glijden, om beter te zien. Het
is een1 man, die nadert; hij loopt op
den breeden dorpsweg, en komt uit de
richting van den driesprong.
Hij passeert het ruime molenerf; hij
blijft even staan, alsof hij aarzelt, en
dan gaat hij het erf langzaam op
Simeon houdt den adem in; hij staat
daar in de schaduw van den wagen
schuur, die tegen de molenwoning is
aangetimmerd. Hij is als verbijsterd
wat koant die man hier doen, mid
den in den winternacht, terwijl alles
slaant? Het kan onmogelijk de moor
denaar zijn, die de wijk heeft geno
men in het molenaarshuis, en als een
bliksemstraal gaat het door Simeons
brein, dat deze vreemdeling een kost
bare bondgenoot kan worden, om den
molen te bewaken; 't is voldoende, zoo
hij Ivan en de oude Leo gaat roepen.
Simeon treedt langzaam uit de
schaduw te voorschijn, terwijl de nach
telijke wandelaar hem nadert. En de
nachtelijke wandelaar legt de hand op
Simeons schouder, terwijl hij in de
uiterste verbazing roept: „Simeon
Serguwitch wat sjouw je hier, in
het holle van den winternacht?"
Het is een vreemde vraag in den
mond van iemand, die hier niet thuis
behoort, en Simeon kan deze vraag
teruggeven.
Doch Simeon doet het niet, want
zijn tong is verlamd, en niets dan een
gorgelend geluid komt uit zijn keel.
„Ren je niet goed?" vraagt de vreem
deling „Simeon Serguwitch! wat
zie je bleek!"
En nu nu krijgt Simeon zijn
spraakvermogen terug. „Sidorski,"
zegt hij met schorre stem „ben jij
hier?"
De strooper weet eigenlijk niet, wat
hij er van denken moet; hij strijkt zich
eenige malen door den reeds grijzen-
den, stoppeligen baard, en was hij niet
\an de eerlijkheid en de rechtschapen
Leid der Nekalofs overtuigd geweest,
dan zou hij aan een poging tot dief
stal of inbraak hebben gedacht. Doch
sche Leger des Heils had, de com
mandant" van hel# Heilsléger in Zuid-
Afrika zal worden.
Inplaats van kolonel De Groot ïs
opnieuw een landgenoot aan het hoofd
van het Zwitsersche Leger des Heii#
benoemd, en wel een vrouw de com
mandante Van de Werken.
GIFTEN.
Diakenen der Ned. Herv. Gem. te
's Gravenhage ontvingen voor de
winterinschrïjving onder de letters O.
R. een gift van f 1000.
EEN PIJNLIJKE ERVARING.
Men schrijft ons:
De Zending doet dikwijls deze moeilij
ke ervaring op:
Zoodra zij een bericht uitzendt betrei-
fende belangrijke bijdragen, die inkwa
men, dan staat de offervaardigheid voor
een deel stil. Men denkt blijkbaar: de
Zending is er weer, nu kan ik mijn bijdra
ge wefinhouden. In het begin van .Janua
ri werd gepubliceerd dat de uitkomst,
van^ 1926 voorzoover nog zonder de re
keningen uit Indië niet onbevredigend zou
zijn, en dadelijk zijn de inkomsten ged\?
rende die maand niet alleen erv beni?-
den het benoodigde gebleven, maar zelis
beneden die van dezelfde maand in Ï923
en 1926. Terwijl f70.000,noodig was,
bracht de maand Januari niet meer dan
f21.500,in, tegen f36.000,in het
vorig jaar. Ten gevolge hiervan moeten
de Corporaties al dadelijk op dezen ach-
teïfetand wijzen, waarvan de schadelijke
invloed zich spoedig zal laten bemerkeu.
Zri doen echter met vertrouwen een be
roep op aller medewerking om die scha
de te voorkomen.
BE SOEMB A-ZENDING.
Het zilveren jubileum van de Zen
ding op Soemba, welke uitgaat van
de Geref. Kerken van Groningen, Frie*
land en Drente zal, naar we met een
enkel woord reeds hebben gemeld, Vrij
dag 25 Fe'or. a.s. worden herdacht in
een samenkomst in de Geref. kerk van
Hoogeveen, die om 2 uur 's middags
zal aanvangen.
Naar wij vernemen zullen als spre
kers optreden de hee»en Ds. W. Fa-
ben van Hoogeveen, die het openings
woord spreken zal; Ds. M. Meijering
van De.fzijl, voorzitter van de Zen
dingsdeputeten: Ds. D. K. Wielenga,
van Diemen, oud-missionair predikant
op Soemba; Ds .L Kuiper, van Kam
pen, oud-voorzitter van de Soemba-
depulaten en een der Generale deputa-
ten voor de zending der Geref. Ker
ken.
Mej. Hagenbeek uit Zwolle zal eeni
ge liederen zingen, terwijl waarschijn
lijk ook een zangkoor medewerking
verleent.
VARIA.
De kerkeraad der Geref. Kerk
van Den Haag-West heeft tot orga
nist der Nieuwe Zuiderkerk benoemd
de heer J. v. d. Bel Jr., aldaar.
Een te Beesd gehouden bazaar
ten bate van de Ned. Herv. Kerk en-
de Chr. School heeft netto ongeveer
f 850 opgebracht.
In Woerden wordt door de Mor
monen een groote activiteit ontwik
keld
Heden zal Ds. van Reenen, Geref.
predikant, een rede houden over: De
waarheid omtrent de leer der Mor
monen".
BINNENLAND.
EEN BELGISCHE MOTIE.
Het „Algemeen Vlaamsch Verbond"
heeft in zake het Verdrag de volgen
de motie aangenomen:
„Het Alg. VI. Verbond",
overtuigd, dat het bestaan van goe
de betrekkingen, tusschen Nederland
en België niet alleen de belangen van
beide landen gelijkelijk bevordert,
maar vooral voor de Vlaamsche be
volking van het hoogste gewicht is.
overtuigd dat de aanneming van het
verdrag er toe bijdragen moet, om de
banden tusschen de beide landen nau
wer toe te halen en derhalve het
Vlaamsche volk vooral ten goede moet
komen,
er aan herinnerend, datt de Vlaam
sche bevolking zich steeds tegen elk
openlijk of verkapt annexioni-sme
heeft verzet en de banen heeft openge
houden voor een wederkeerig vertrou
wen, spreekt de hoop uit, dat 't Neder-
dit vermoeden komt niet eens bij hem
op; voor het naaste neemt hij aan,
dat Simeon eveneens het stroopers-
vak wil beproeven, en met de gulheid
van den moujik reikt hij Simeon de
smerige veldflesch.
„Hier broederke!" zegt hij „neem
een slok van mijn wodka dat zal je
goed doen bij deze koude!"
„Wil je hem niet?" vraagt hij met
verwondering: ,hoe is het mogelijk!
De wodka is voor alles goed: in
vreugd en smart; bij koude en hitte;
ei; zit troost in bij allen tegenspoed!"
Hij verschuift den leeren riem van
zijn geweer, en laat er op volgen: „Ik
ben vannacht al heel ongelukkig; ik
hen nog platzak 'k zal eens kijken
of er niet een paar haasjes te pikken
zijn op den koolakker van den mole
naar.''
Hij heeft zich reeds omgekeerd, om
heen te gaan, doch Simeon treedt hem
in den weg met de vraag: .Sidorski
hoeveel paar laarzen bezit je?"
De strooper kijkt den jongen boer
ten tweeden male opmerkzaam in het
gelaat; Simeon is zoo bleek, en hij
doet zoo'n vreemde vraag!
„Ga naar huis, broederke!" zegt Si
dorski, hem vriendelijk op de scho
oiers kloppend ,ik raad het je ten
beste!"
„Zeg mij eerst, hoeveel paar laarzen
je bezit!"
Nu echter barst de strooper in een
schaterlach uit, en hij verwondert
AAN HET ZOEKLICHT.
Leiden, 15 Febr. 1927.
In „Het Volk" staat op de photo-
pagina bij een plaatje het volgende
onderschrift:
„In het Christelijke Kampen. Nu de
lente aankomt, kan men te Kampen,
de burcht van het orthodoxe protes
tantisme, de jonge kalveren op deze
wijze door de straten zien vervoeren.
De arme dieren z;ijn in een gongezak
gebonden en spartelen wanhopig in de
hotsende wagentjes."
Wat bedoelt de redactie van het roo-
de orgaan daarmee?
Afgezien van de vraag, of dit nu in
derdaad zoo'n ruwe wijze van dieren-
behandeling is, heb ik nooit gehoord,
dat de soc. zich bijzonder voor de
dierenbescherming interesseerden; in
tegendeel is deze beweging voor een
groot deel in handen van hen, die in
liet socialistische jargon „bourgeois"
worden genoemd. En voorts ls het een
historisch bewezen feit, dat het aan de
Christelijke religie te danken is, dat
de barbaarsche zeden van het heiden
dom werden verzacht en dat ook ten
opzichte van het dier meer barmhar
tigheid werd betracht, overeenkomstig
het woord der Schrift: „De rechtvaar
dige kent het leven zijner beesten".
't Schijnt er de roode redactie dan
ook enkel maar om te doen te zijn ge
weest, met deze opmerking weer eens
uiting te geven aan haar haat tegen
alle positief Christendom.
OBSERVATOR.
in ,mt 11—
RECLAME.
De zolen BEST, de Hakken STERK!
Dal ls bij ons 'I PflRQOL bij 't werkl
HaarLstraat 210 - Teleff. 2063.
landsch-Belgisch verdrag moge aan
genomen worden tot grooter nut van
onze gemeenschappelijke belangen op
stoffelijk en cultureel gebied".
OPVOEDKUNDIGE CONSULTATIE-
BUREAUX.
Naar aanleiding van de artikelen,
verschenen in het Maandblad voor
Berechting en Reclasseering, van mej.
mr. Lekkerkerker (thans in brochure
vorm verkrijgbaar) over psychiatrische
kinderklinieken en consul tatie-bu-
reaux voor moeilijke kinderen in
Amerika, is gistermiddag in American
Hotel te Amsterdam op initiatief van
het Genootschap tot zedelijke verbete
ring een bijeenkomst gehouden van
een aantal genoodigden uit juridische
paedagogische en psychiatrische krin
gen, ter bespreking van de mogelijk
heid ook in ons land dergelijke bu
reaux op te richten.
De bijeenkomst werd geopend door
den heer G. A. M. de Bruyn, voorzitter
van het Genootschap, die na een inlei
ding het presidium overgaf aan prof.
dr. J. H. Gunning Wz. De artikelen
van mej. Lekkerkerker werden bespro
ken en de schrijfster beantwoordde
vragen om inlichtingen.
Besloten werd dat de uitgenoodig-
den collectief beschouwd zullen wor
den als commisie die de opdracht
geeft aan prof. Gunning, mej. mr. E.
L. Lekkerkerker en mr. N. Muller
een kleinere commissie aan te wijzen,
die rapport over de vraag zal uitbren
gen. Meegedeeld werd, dat er gelegen
heid bestaat tot uitzending naar Ame
rika van twee daarvoor in aanmer
king komende jonge menschen met
academische opleiding, die in het ge
not zullen gesteld worden van een
studiebeurs, teneinde eenigen tijd in
Amerika de consultatiebureaux te be
studeeren.
LEZING OVER BEENTUBERCULOSE
Gaarne voldoen wij aan het ver
zoek om de aandacht te vestigen op
een radio-lezing welke morgen (Woens
dag)avond van 61/4 tot 6 3/4 uur ge
houden wordt door Dr. C. Thomassen
over „Lijders die wij vergeten".
Dat ieder die een toestel heeft een
half uur daarbij zijn aandacht bepale.
zich, dat hij het niet eerder heeft be
grepen. Simeon Nekalof heeft te veel
wodka gedronken dat is het! De
strooper kent dat wel; het is de kop
pigheid van de jenever, die den jon
gen buer in het bloed is gevaren.
„Zoudt ge het zoo gaarne weten,
broederke?"
„Ja Sidorski zeg het mij!"
Zie je dat is het; dat dwingen,
om iets te weten, wat den vrager vol
strekt niet raakt daaraan herkent
men de koppigheid v. de echte wodka.
„En zouüi nij het dol graag weten?"
„Ja Sidorski ik smeek je er om!"
De strooper is de kluts weer kwijt
neen, dat is niet de taal noch de
toon van een beschonken schepsel 1
Hij weet niet, wat hij er van moet den
ken, en een duister vermoeden \an
een ongeluk komt op in zijn ziel.
„Broederke", zegt hij „ik zal het
je zeggen. Ik bezit twee paar laarzen.
Het' ééne paar heb ik aan, en het an
dere staat bij mij thuis in het achter
huis".
„In het voorhuis wil je zeggen".
Nu begint Sidorski toch te denken,
dat Simeon niet goed bij'het hoofd is.
Hij weet stellig, dat die laarzen in
het achterhuis staan wat kan Si
meon bewegen, om dit te ontkennen?
„En die laarzen", vervolgt de jonge
boer op langzamen toon, „had de
moordenaar aan, toen hij daar straks
mijn vader bij den driesprong dood
schoot!"
