NIEUWE LEIDSCHE
COURANT VAN MAANDAG
13 DECEMBER 1926
TWEEDE BLAD.
WAT DE BLADEN ZEGGEN.
/p tt'-t Drievoudige vrucht.
Het huisgezin, zoo hesluit 't.Friesch
Dagblad, een artikel over Staat en
•Huisgezin, levert drievoudige vrucht,
waaruit de Staat weer leeft.
Uw leven ligt gestrengeld door dat
•uwer ouders en daarom gevoelt ge u
met uw ouders één. Gij aanvaardt ze:
hun eere is uw eere; hun schande uw
schande. Gij voelt de band, die u bindt
aan de voorgeslachten. Gij voelt u als
leden van één familie; het ware bur
gerbesef wordt in u levendig. Dat is
eén van de pijlers, waarop het Staats
gebouw rust en tegelijk één der rotsen
'die het Communisme verpletterd. Om
dat zij u doet gevoelen, dat gij niet
,<moogt leven enkel om en voor uzel-
;ven, noch ook over u zeiven kunt be
schikken zonder anderen in de gevol
gen uwer daden te betrekken.
Uit het huisgezin vloeit tevens voort-
een zeker standsbesef, een zekere te
vredenheid met den stand, waarin ge
geboren werd en u thuis gevoelt. De
rijke verscheidenheid die ge vindt is
niet uw, maar Gods werk en het zoe
ken en dorsten naar sociale gerechtig
heid, sluit niet uit een tevredenheid,
met hetgeen God voor u beschoren
had. Ook daarin ligt de mogelijkheid
:van een Staatslichaam met handenen
voeten, met oogen en ooren, met le
den, die elkander van noode hefoben-
;:de, ook elkander kunnen en willen
dienen. Het is juist het tegengestelde
jvan Socialisme en Communisme.
In de derde plaats kweekt het huis
gezin de liefde tot het leven van zijn
eigen volk, tot het verleden van dat
'volk, tot de toekomst van dit volk.
>De echte vaderlandsliefde steunt in
,het huisgecin. Zóó als ge uiw ouders
leerdet liefhebben en u één met hen
gevoelt, zóo ook wordt ge éen met uw
'/volk als burger van den.éénen Staat.
En deze drievoudige vrucht ont
spruit uit dat éene huisgezin.
Al de pijlers, waarop het Staatsge
bouw rust, hebben hun fundeering in
■dat éene huisgezin, in dat ééne feit,
dat wij geboren werden, uit één man en
den vrouw, die God had verbonden tot
éen vleesch
Maar indien dit nu zoo is, dan over
een wij ook als met één oogopslag de
Onberekenbare schade, die de Staat
.zou lijden bij vernietiging van het
•'huisgezin.
i Het Communisme doorziet dat. Van-
Jdaar dat het zich toelegt op de ver
nieling van den onderbouw voor het
Staatsleven. Maar ook het zooveel be:
scheideper Socialisme en het deftige
(Liberalisme doorziet het. Vandaar die
iloswrikking van alle steunsels, die 't
huwelijk nog vindt in de Wet. Vari-
daar die 'aantasting van het Staats
leven in. fden hartader.
Alle drie leven uit gelijk beginsel.
Maar de liberaal, die huiselijk geluk
kende, zou nog gaarne halverwege
blijven staan, om zelve van de zonde
te genieten en de „werkers" door Bij-
jbelsch e moraal in bedwang te houden.
De Socialist bestrijdt al duidelijker
de grondslagen van ons volksleven,
omdat hij geen belang heeft hij het
pauseerem ter helfte.
En de Communist werpt alle bedek-
eelen zijner schande af, om ons te too
rnen zijn vuile en naakte haat tegen
ial wat door het huisgezin hijeen ge
houden werd.
Maar het is dezelfde verderfelijke
matuur, die in alle drie tempo's be
zielt. 'tls dezelfde kracht van ontbin
ding, die in de drie stelsels woedt.
En die ontegenzeggelijk eindigen
moet in een totale ineenzinking van
het Staatsgebouw.
Beseffen wij, dat de strijd hier gaat
qm onze sterkste vesting?
Laat dan geen judasloon onze vtn-
geren besmetten!
Laten wij dan niet om een schotel
•Hazen ons eerstgeboorterecht ver-
ikoopen.
Patroons en arbeiders in het
j' Zuiden.
De Tijd, welke een serie zeer lezens
waardige artikelen wijdt aan de ver
houding tu&sohen katholieke werkge
FEUILLETON.
Opoffering beloond.
16)
„Ik zou liever over zee teruggaan,
of- te voet langs de steile rotsen, maar
/toch zal ik doen wat je van me ver
langt. Je zult me dan een anderen dag
wel vergezellen, morgen misschien.
Sinds dat we hier zijn heb ik altijd al
zin gehad, die wandeling te voet te
maken."
Hij schudde weigerend het hoofd.
„Morgen?.... neen, morgen om de-
Ben tijd wil ik te Rennes of te Laval
■jjn.''
„Verveel je je dan bij ons, Kees. Ma
Is zoo gelukkig, dat. je bij haar bent.
Je moest haar het pleizier aandoen,
eenige weken te blijven. Ze is zoo goed
voor je."
,JZe is veel te goed voo me, dat geef
ik toe. Maar nu zij me die auto gege-
l'Ven heeft, moet ik haar cadeau ook
eer aandoen en gebruik van maken."
„Het zou veel aardiger van je zijn
als je begon met ons de omstreken te
laten zien en vervolgens Bretagne; er
Zijn van die verrukkelijk mooie stre
ken."
Het gelaat van den jongen man be
trok.
„Misschien zou ik dat wel doen als
pa niet -eiken dag kon komen" ant
vers en werknemers in Noord-Brabant
en Limburg, neemt de woorden van de
Rotterdammer, waarin deze betoogt,
dat de toestand in het Zuiden toch
den katholieken niet iöt tevredenheid
kan stemmen, over en voegt' daaraan
toe:
Werkgevers en werknemers, die bij
de constructie der sociale toestanden
in het Zuiden betrokken zijn, mogeft
in deze woorden van een ons ook op
christelijk-spciaal gebied verwant or
gaan reden vinden tot verootmoedi
ging. War.t. indien wij op maatschap
pelijk terrein de „versplintering" la
ten voortbestaan, die bij onze protes-
tantsche medeburgers o-p kerkelijk ge
bied te betreuren valt; indien katho
lieke patroons en arbeiders voortgaan
„elkander niet te begrijpen"; indien de
katholieke gemeenschap in het Zuiden
niet wordt geordend naar de geboden
der rechtvaardigheid en naastenliefde,
dan wordt inderdaad door eigen
schuld de weg geeffend voor de ge-
Jocfsvernielers van het materialisme.
Inderdaad, zoo merkt De Rotterdam
omer naar aon lei ding daarvan weer op,
is alle ónnoodige versplintering te be
treuren. Komt zij toch voor, dat d^p
door het zoeken naar een betrouwbare
basis, toch een gemeenschappelijk
werkterrein worde gevonden. Indien
de positieve protestanten hier steeds
aan denken, zoo kan, ondanks de ver
splintering, op maatschappelijk gebied
nog veel kracht van hen uitgaan.
KERK EN SCHOOL,
NED. HERV. KERïC
Drietal: Te Krabbendijke, W. O.
Krnkamp te Sassenheim, N. Luijendijk
te Nieuwerkerk a. d. IJssel en Dr. J.
J. Woldendorp te Warmond.
.Beroepen: Te Opheusden, D. Th.
Keek te Garderen. Te St. Anna-Parochie
(toez.), C. A. Snoep té Gaast. Te Gouda,
F. H. v. Oosten, te Ferjenoord.
GEREF. KERKEN
Beroepen: Te Laren (N.H.), L.
Oranje, hulpprediker te Alphen aan den
Rijn.
CHE. GEREF. KERK.
Bedankt Voor Haarlem, G. Salomons
te Amersfoort. Voor Delft, S. v. d. Mo
len te Zierikzee.
TOEGELATEN TOT DEN DIENST
DES WOORDS.
Door de commissie tot de zaken der
Waalsche kerken is de heer G. Y. P.
A. G. Forget als candidaat tot den H.
Dienst in de Ned. Herv. Kerk toegela
ten.
AFSCHEID Ds. M. SCHUURMAN.
Gisteravond nana Ds. M. Schuurman
in de Nieuwe Zuiderkerk afscheid van
de Geref. Kerk van 's Gravenhage-West
Nadat gezongen was Ps. 123:1, werd
gelezen Hebr. 13:1321.
In zijn voorafspraak sprak Ds. Schuur
man er zijn teleurstelling over uit, dat
hg zgn arbeid nog niet aan zgn opvol
ger kan overdragen. Wel is er weemoed
in spr/s hart, wanneer hg terugdenkt
aan zijn intrede in het vrieiidelgk dorpje
De Leek op 12 Dec. 1882, doch wan-
neer'hg opziet naar Boven is daar dank
baarheid in zijn hart voor alle zegenin
gen in de bediening van zgn ambt ge
noten.
Spr.'s tekst was Hebr. 13:20 en 21;
het thema van zijn preek de zegenbede
van den scheidenden dienaar voor zgn
gemeente.
Hg behandelde achtereenvolgens:
ie. de heenwgzing naar het rgke be
zit dier Gemeente;
2e. de begeerte voor de volmaking
dier Gemeente, die in deze zegenbede
ligt.
In een ernstige en treffende prediking
wees de scheidende leeraar de Gemeen
te op den eenigen Weg, die «tot den
waarachtigen vrede leidt en vermaande
hij .haar, voort te gaan tot de heiligma
king, die bestaat in het steeds meer
conform (gelijkvormig) worden van on
zen wil aan den wil van God,
Na de predicatie richtte spr. aller
eerst een woord van afscheid tot de
gemeente, die hg 17 jaar heeft gediend,
waarvan 15 jaar de ongedeelde kerk van
1s Gravenhage. Spr. kwam hier als op
volger van wglen Ds. W. Doorn; hg
herdacht de overleden dienaren Ds. v.
d. Linden en Dr. de Moor, waarom wg
thans nog treuren. Ds. Ringnalda, die
woordde hij. „Ik wil niet met hem al
leen zijn als er geen anderen hij zijn.
Hij zou me allerlei dingen verwijten,
ik heib er genoeg van, ik wil het niet
meer!" voegde hij er trotsch aan toe
met een flikkering van wrok in zijn
oogen.
„O Kees, pa is zoo goed en hij houdt
zooveel van ons!" onderbrak het jon
ge meisje hem levendig. „Hij heeft
zoo hard gewerkt en je weet, dat het
zijn hartewensch is, je gevestigd te
zien in een flinke positie."
„Liever dan mijn tijd voorhij te la
ten gaan met niéts-doen, zooals mijn
moeder gewild heeft om mij hij zich
te houden?Dan te erger voor hem
dan had hij anders moeten optreden!"
antwoordde hij met een valschen glim
lach.
Een diepe droefheid en medelijden
teekenden zich af op Pieta's gelaat;
die Woorden van haar broeder riepen
die pijnlijk-droeve familie-tooneelen
in haar geest terug, waarvan zij zoo
dikwijls getuige geweest was en waar
van de herinnering alleen haar hart
deed bloeden van simart. Zij richtte
op Kees een ernstigen strengen blik
en op overtuigenden toon ging zij
voort
„Be9te Kees, je bent nog jong! Het
hangt van jou alleen af, -om de gaven
die je ontvangen hebt, te gebruiken,
om je voor 1e bereiden voor een geluk
kige toekomst: gezondheid, doorzicht,
door ongesteldheid verhinderd was, is
met spr. de eenigst overgeblevene van
de vier predikanten, dis in Den Haag
waren, toen spr. daar de bediening aan
vaardde.
Spr. richtte zich vervolgens- tot de
beide predikanten van Den Haag-West
Dr. K. Dijk en Dr. J. Hoek, tot de ouder
lin'gen en diakenen, en de commissie
van beheer; van zijn catechisanten neemt
spr. nog geen afscheid, omdat hij op
verzoek van den kerkeraad nog heili
gen tijd de catechisaties blijft waarne
men.
Nadat van den Avondzang gezongen
was vers 4 en 7, waarvan het laatste
vers staande, werd Ds. Schuurman op
hartelijke wijze toegesproken door Dr.
K. Dijk. namens de Kerk van Den Haag
West, die o.a. memoreerde Ds. S.'s mede
leven met de jongens en meisjes 'in
hun vereenigingsleven; door Ds. J. Dou
ma namens de kerk van Den Haag-
Oost, die Ds. S. teskende als den her
der met den staf Liefelijkheid en Sa-
menbinding; door Ds. T. J. Hagen van
Delft, namens de classis 's Gravenhage
die Ds. S. een gezagenden rusttijd toe-
wenschte, waarin hij in eigen persoon
lijk leven de gunst Gods moge ervaren
en zien, dat de Geref. Kerken, die hij
heeft zien groeien en bloeien, vast
houden aan Gods Woord en Znn Ver-
hond.
Op verzoek van spr. werd Ds. S.
toegezongen Ps. 121:2 en 4.
Nadat Ds. Schuurman was voorge-
aan in dankgebed, werd noe gezongen
salm 119:83.
Een talrijke schare woonde deze
godsdienstoefening bij.
Het was een weemoedige ure zoowel
voor den leeraar als voor de gemeente,
bij wie Ds. Schuurman om zijn sympa
thieke ^persoonlijkheid en zijn trouwen
herderlijken arbeid zeer gezien is.
In de omgeving van Leiden is Ds.
Schuurman vooral bekend, doordat, hjj
van 5 Nov. 189317 Aug. 1903 da kerk
te Alphen diende.
Tengevolge van de bekende ineen-
smelting van de kerken A en B in 1S92
vielen hier zeer groote moeilijkheden
te overwinnen. Toch mocht Ds. S. rij
ken zegen op zijn arbeid aanschouwen
De Geref. kerk van Woubrugge kwam
mede onder zijn leiding tot openbaring
in 1895.
Uit waardeering voor zijn arbeid be
noemde de afd. Zuid-Holland van den
Ned. Bond van Jongelingsvereenigingen
op Geref. Grondslag in 1902 Ds. Schuur
man tot haar eerelid.
Van Alphen vertrok Ds. S. naar Kam-
n en vandaar in 1909 naar 's Graven-
lis. Schuurman blijft, ook na het neer
leggen zijner ambtsbediening in Den
Haag wonen.
GEREF. KERK VAN DELFSHAVEN.
De kerkeraad van de Geref. Kerk van
Delfshaven heeft besloten een commis
sie te benoemen om te onderzoeken wat
fedaan kan worden voor de oplossing
er uit den groei en den geestelijken
nood der Gemeente voortvloeiende vraag
stukken, daarbij rekening houdende met
de financieele draagkracht der gemeente
en daarbij speciale aandacht te schenken
aan bet beriepen van een vierden pre
dikant.
Ds. H. T. HOEKSEMA.
Gisteren herdacht Ds. H. T. Hoeksema
pred. bij de Geref. Kerk van Nieuwolda
(Groo.), znn 35-jarige ambtsbediening.
Ds. Hoeksema aanvaardde het pre
dikambt te Zevenhuizen (Gron.) en deed
2 Oct. 1898 in zijn tegenwoordige ge
meente intrede.
SCHEURING IN DE GEREF. KERK
TE HAARLEM.
Een aantal bezwaarden van de Gerei
kerk van Haarlem hebben zich gewend
tot den Kerkeraad der Ned. Geref. Kerk
van Zandvoort, met verzoek in Haarlem
godsdienstoefeningen te willen houden
Het ligt voor de hand, dat dit als
inleiding moet worden beschouwd tot
de scheuring in de Gerei Kerk te Haar
lem.
Voorloopig zullen nu te Haarlem des
Zondags geregeld kerkelijke samenkom
sten worden gehouden jn het kerkge
bouw (voormalige Chr. Geref. Kerk) Zui
derstraat 15, des morgens om 10 uur
en des avonds om 5 uur.
De commissie van voorbereiding te
Haarlem bestaat uit de heeren R. Bos
man, D. A. C. van den Hoorn, M. Petrie
J. Warner en M- J- Bijlsvela.
Wij lezen nog in het Kerkblad voor
de Gerei Kerken van Haarlem en Om
fortuin, niets ontbreekt je."
„Dat weet ik wel! Maar wat wil je,
dat ik doen zal?"
,,'Werk!"
Een spottende glimlach kwam over
zijn lippen.
„Wil je me soms raden mij te be-
keeren en mijn verkwistend leventje
te stakenEn denk je, dat ik mij
neer zou werpen voor de knieën van
mijn vader en hem smeeken zou mij
de laagste plaats te geven in zijn bu
reau. Neen duizendmaal neen! Ik be
ken, dat ik daar den moed niet toe
heib."
„Het is ook niet noodig je op dat.
punt geweld aan te doen. Je weet best,
dat niemand dat van je eischt. Kies
een of andere carrière, 't komt er niet
op aan welke, de diplomatie, bijvoor
beeld. Je zoudt dan veel reizen, daar
bou je van."
„Je praat er makkelijk over, lieve,
en de examens dan, die ik moet pas-
seei'en, alvorens toegelaten te worden,
tel je die niet mee? Alleen als ik er
aan denk, beef ik er al van. Ik heb
er dan ook absoluut geen zin in. Denk
eens wat anders uit. wat gemakkelij
ker is. Kees De Veribrugge, attacbé
d' ambassade. Dat zou anders wel goed
klinken. Maar de keerzijde van de me
daille is, dat ik me te veel zou moe
ten inspannen om dat te bereiken, en
daar theb ik geen zin in."
„Je zult moeilijkheden te overwin
streken" in h$t Kerkeraadsverslag, dat
naar aanleiding van het boven aange
haalde schrijven van de bezwaarde leden
besloten is, 'lat met de brs. en zrs.,
die dat schrijven onderteekenden, ieder
persoonlijk nog eens zal worden onder
handeld, om hen mede, te deelen, dat zjj
Zich, zoo hun bezwaren nog niet zijn
weggenomen, ieder persoonlijk tot den
kerkeraad met hun bezwaren kunnen
richten.
DIACONALE ARBEIDS- 'M
BEMIDDELING.
Vanwege de diaconie der Geref. kerk
te Rotterdam is opgericht een „Bureau
voor Arbeidsbemiddeling" in den uitge-
breidsten zin.
Reeds bestond een commissie ter be
strijding der werkloosheid, wier arbeid
in dit bureau meer uitgebreidheid zal
krijgen.
Het bureau houdt 'te beginnen met
Jan. 1927 elke week een avond zitting
voor belanghebbenden in het kerke-
raadsgebouw Ammanstraat.
DE TOESTAND TE NIJE HORNE.
Naar aanleiding van een bericht, dat
Ds. H. J. Pijnacker Hordijk te Oude en
Nije Home met zijn kerkeraad niet zou
willen vergaderen en dientengevolge de
kiezerslijst niet kan worden opgemaakt,
schrijft Ds. A. J. Ruys, em. pred. te
Oegstgeest aan de „N. R. O., dat dit
„met willen" minder juist is en dat
felezen moet worden „niet kunnen".,
aar de bejegening van Ds. Pijnacker
Hordijk door den kerkeraad vau Oude
en Nije Horne een samenwerken uit
sluit.
DE GEREF. KERK VAN DELFT.
In de Geref. Kerk te Delft werd een
Gemeentevergadering .gehouden, om te
spreken over het tekort, waarmede 1926
sluiten zal, voor de kerkelijke kas, en
de jiegrooting voer 1927.
Ds. Hagen, die de vergadering leidde,
deelde mede, dat 1926 vermoedelijk zal
sluiten met een tekort van f 4000.
De commissie, door den kerkeraad
met het oog hierop benoemd, was reeds
voor dit tekort aan het werk getogen,
en had een bedrag van f 1500 bp een ge
bracht.
Gok tijdens de vergadering werd voor
ruim f 600 geteekend.
Op Oudejaarsavond hoopt men een
collecte voor dit doel in de samenkomst
der Gemeente te houden.
De begrooting voor 1927 wijst een
tekort aan van ruim f 5000.
Door verschillende aanwezigen wer
den opmerkingen gemaakt op welke wij
ze dit tekort kan worden weggewerkt.
Kerkeraad en commissie van Beheer
zullen een en ander overwegen.
DE GEREF. KERK VAN AMSTERDAM
In de Donderdag a.s. in de Keizers-
grachtkerk te Amsterdam te houden
samenkomst ter herdenking der Dole
antie in Amsterdam, zullen als sprekers
optreden: Ds. B. van Schelven, Ds.
N. A. de Gaay Fortman, Prof. Mr. D.
P. D. Fabius, en Ds. K. Fernhout.
Ds. S. Doornbos zal de samenkomst
openen.
GIFTEN EN LEGATEN.
Dr. K. Dijk, Geref. pred. te 's Gra
venhage-West, ontving vorige week drie
iften van f ioo, waaronder een van
100 tot bestrijding van de kosten der
Asser Synode.
ZENDINGSSTUDIE-RAAD.
In znn jongste bestuursvergadering
werd door den Zendingsstudieraad tot
2de secretaresse in de sinds 1922 be
staande vacature benoemd mej. Mr. L.
Gallois te Den Haag, die deze benoeming
aangenomen heeft en met 1 Jan. a.s.
haar nieuwen arbeid hoopt a'an te van-
jfeiv.
VOETBALWEDSTRIJDEN OP
ZONDAG.
De Kerkeraden der Ned. Herv. Gem.
der Geref. Kerk en der Vrije Evang.
Gemeente te Nijverdal, hebben een
adres aan den gemeenteraad al
daar gezonden, met verzoek een ver
ordening in het leven te roepen, waar
bij het houden van voetbalwedstrijden
op Zondag verboden wordt.
GYMNASIUM BERGEN OP ZOOM?
Men schrijft uit Bergen op Zoom:
Daar het onlangs in den gemeente
raad van Bergen op Zoom bleek, dat
B. en W. frïïlen voorstellen aan de
Kroon ontheffing te vragen van de ver
plichting tot stichten van een gymna-
ysium, op grond, dat daarvoor met de
uen hebben, ongetwijfeld, maar je
hebt al veel gestudeerd en het zal je
bij een beetje goeden wil niet zoo
zwaar vallen. En je welbekende naam
zal je ook over veel moeilijkheden
been helpen. Een weinig inspanning
van jouw kant zou pa zoo gelukkig
znaken. Beloof me er eens over na te
denken, wat je aanvangen zult en een
flinke beslissing te nemen. Ik verze
ker je. dat bet in je eigen belang is"
zeide zij ernstig.
„Kijk eens, je 20U me nog bekeeren
gaan, jou kleine Piëta. En dat je oud
sten broer. Maar dat zou te erg zijn.
Wacht, ik zal je naar Casino brengen,
we komen juist op tijd voor het con
cert. Geloof me, als men twintig jaar
oud is, is het beste devies: „Leve de
vreugd" besloot bij met een spotten-
den lach, terwijl bij de riemen binnen
baalde en den stuurman gelastte aan
te leggen.
Het sloeg zeven uur op den ouden
toren van Notre Dame-Auxiliatrice,
toen de trein uit Parijs op het station
aankwam.
Walter Lenooy schudde het stof,
wat zich tijdens den afstand van Ren
nes naar St. Malo aan zijn kleeren
bad vastgehecht, van zich al en infor
meerde, wanneer de eerste pont over
stak naar Dinard.
Met opgeruimd hart bij de gedach
te, zijn oude bekenden weldra te zul
len weerzien, richt de jonge luitenant
AAN HET ZOEKUCHT.
Lelden, 18 Dec. 1926.
Minister Waszink wil 't spelling
vraagstuk aan de orde stellen. Geluk
kig, want daarin treft men tegenwoor
dig de grootste willekeur aan. Toch
koop ik niet, dat hij rich geheel hou
den izad aan dien veelgeprezen regel:
Schrijf, zooals ge spreekt
Ban denk ik daarbij nog niet eens
aan de vele dialecten. Veel stadsmen-
schen, ook uit den beschaafden stand,
zouden zich schamen hun spreektaal
„voor zich" te zien. Van de Dordtena-
ren is 't bekend, dat ze vaak de t of
d weglaten en een wandeling naar het
Groo(t)hoof(d)" maken! Een van mijn
kennissen, een eerwaardig man, heeft
de gewoonte een t of d bij te voegen.
Op een gezellig avondje kan hij 't dan
„bont" maken: dan verwacht hij met
de Kerstmist strenge vorst; dan heeft
de kapper z'n haard verknipt. Voor
hem kan een nietig insect een groot
gevaart zijn;
Z'n vrouw kon in d'oorlog niets krij
gen zonder bont Z'n poelier heeft wei
nig haast meer of wel z'n kast klopte
niet.
Zoodat ik maar zeggen wil, dat het:
Schrijf, zooals ge spreekt, nog zoo een
voudig niet is.
Ik kom er nog eens op terug.
OBSERVATOR.
noodige leerlingen aanwezig zouden zgn,
heeft zich uit de burgerg thans reen
commissie gevormd om te onderzoeken
of hier en in de omgeving ^niet een
voldoend aantal ouders gevonden wordt
die hun kinderen van dit ohderwgs zul
len doen gebruik maken.
BINNENLAND.
HET NEDERLANBSCH-BEL6ISCH
VERDRAG.
Hoogleeraren en oud -hoogleeraren
van de Landbouwhoogeschool te Wa-
geningen hebben tot de Eerste Kamer
een request gericht, waarin zij, even
als hun amhtgenooten te Utrecht en
Groningen aan dat college verzoeken
te voorkomen- dat het ontwerp-ver
drag met België ongewijzigd worde
bekrachtigd.
Van de 32 hoogleeraren en oud-hoog
leeraren plaatsten 27 hun naam on
der liet verzoekschrift. Van de 5, die
niet toekenden, gaven 2 te kennen, dat
zij als voorstanders van het verdrag
beschouwd wrenschen te worden De
redenen van het niet onderteekenen
door de andere 3 zijn niet bekend.
DELFTSCH HOOGESCHOOLFONDS.
Op Donderdag 16 December a.s. des
avonds te 8 uur zal in het gebouw
voor werktuig- en scheepstoouwkunde
aan de Nieuwelaan te Delft prof. dr.
R. von Misés, leider van het Institut
fur angewandte Mathematik van de
Friederich Wilhelm Universit. te Ber
lijn, op uitnoodiging van het Delftsch
HoogeschooLfonds een voordracht hou
den over: Die Aufgabe der Mathema
tik im Rahmen der Techniek.
Tot het bijwonen hiervan worden
alle belangstellenden uitgetioodigd.
60-JARIG BESTAAN NED. ROODE
KRUIS.
De vereeniging „het Ned. Roode
Kruis" zal op 19 Juli 1927 60 jaar be
staan hebben. Waar aan het 50-jarig
bestaan door de mobilisatie geen aan
dacht kon worden geschonken,, is door
bet hoofdbestuur dier vereenigIng be
sloten het 60-jarig jubileum niet ge
heel onopgemerkt te laten voorbijgaan
Te dien einde wordt een sobere wijze
van herdenking voorbereid en zalo.m.
een wedstrijd van groepen van de
transportcolonnes van het Ned. Roode
Kruis uit het geheel e land op Zater
dag 18 Juli 1927 in den Dierentuin te
's-Gravenhage plaats hebben.
VERZEKERINGSRAAD.
Naar wij vernemen, wordt, in ver
band met aan den Verzekeringsraad
ter oore gekomen geruchten omtrent
minder gewenschte handelingen van
agenten hij het aanwerven van verze
kerden bij de Vrijwillige Ouderdoms-
verzekering, door dat college een on
derzoek ingesteld.
zich naar de plaats van inscheping,
en 't speet hem niet, niettegenstaande
zijn vurig verlangen om zoo spoedig
mogelijk de plaats van bestemming te
bereiken, dat hij door de lage zee ge
dwongen was het kleine eigenaardige
stadje van de oude zeeschuimers door
te trekken om den dijk te bereiken,
waar reeds verschillende reizigers
stonden te wachten op de aankomst
van de pont, aan den voet van de rots,
welke de onsterfelijke Chateaubriand
als zijn laatste rustplaats had uitge
zocht.
Een doorzichtige nevel dreef tus-
schen de zee en de lucht in en onder
schepte met haar gazen sluier 't licht
van de rijzende zon. Maar plotseling
scheurde dat zwakke zonnescherm
vaneen, de stralen openden zich zege-
vireend uit en strooiden over de hel
dere golven een onnoemelijke menigte
gouden vonken.
Walter ging op het bruggetje ritten.
En terwijl hij rechtop zit en zijn oogen
laat weiden, nu eens over de bewege
lijke onmetelijkheid, die zich einde
loos ver voor hem uitstrekt, dan weer
over het prachtige panorama van de
steden Dinard, St. Servan, St. Malo en
Para mé, haalt hij met volle teugen de
frissche lucht in zijn Jongen en over
denkt, hoe heerlijk toch het leven is
en dat zij, die het tegendeel beweren,
verbitterde, ondragelijke karakters
moeten zijn. (Wordt varvoted^.
