NIEUWE LEIDSCHE
COURANT VAN MAANDAG
25 OCTOBER 1926
TWEEDE BLAD.
Wflï DE BLflBEH ZEGGEN.
Geen belangstelling meer.
Hoogezand, zegt de Rotterdam-
bi e r, lieeft een sociaal-democrati-
schen burgemeester gekregen. De
vierde uit zijn partij, welke aan het
hoofd eener gemeente komt te staan.
De benoemde anoet in en ook buiten
zijn kring een geziene persoon zijn.
Niet partijdig in den ongunstigen zin
van het woord. Dat de Minister van
Binnenlandsche Zaken geen feilen
partijganger zou voordragen, valt
trouwens te begrijpen.
Maar op het volgende willen wij
even de aandacht vestigen. In de le
vensbeschrijving van den nieuwen
burgemeester lezen wij:
„Bartels' ouders waren van Gerefor
meerden godsdienst en de zoon werd
in die leer opgevoed. In zijn jonge ja
ren heeft hij aan het vereenigingsle-
ven als „christelijk jongeling" ijverig
meegedaan.24 jaar oud, keerde hij
de Gereformeerde Kerk den rug toe
en slpot zich aan bij de S.D.A.P. Op
kerkelijk gebied heeft Bartels van
toen af geen belangstelling 'meer aan
den dag gelégd".
Geen belangstelling meer op ker
kelijk gebied na de toetreding tot de
sociaal-democratische partij! Sociaal
democratie en godsdienst verdragen
zich samen best, wordt altijd geleer-
aard in de kringen van Bartels. Maar
in de practijk verdragen zij elkaar
blijkbaar zoo goed als nooit.
Geen belangstelling voor God en god
delijke zaken! Aan de kennis uwer
wegen heb ik geen lust, heet het in
Gods Woord van wie zich afwenden
van de Bron des Levens. Veelzeggen
de overeenstemming!
Een bezwaar.
„De Standaard" wijdt een artikel
aan de belastingvoorstelleri^van Minis
ter De Geer.
Deze beschouwingen geven ons. zegt
De Zeeuw, aanleiding er. de aan
dacht op te vestigen, dat ook aan het
voorstel van den heer Colijn inzake
de wijziging van de inkomstenbelas
ting een zeer ernstig bezwaar kleefde
Voorgesteld werd den aftrek voor
noodzakelijk levensonderhoud te bren
gen op f 1000 plus voor elk kind f 200
Dit zou dus beteekenen dat alle in
gezetenen met een middelmatig gezin
en een inkomen van f 1500 of minder
niet alleen geeii Rijksinkomstenbelas
ting, maar ook in Gemeenten die geen
eigen belasting heffen geen gemeen
telijke belasting zouden betalen.
In tal van dorpen zou op die wijze
de groote meerderheid der bevolking
Van alle belastingbetaling worden
vrijgesteld.
Dit nu schijnt ons niet alleen met
het oog op de moeilijkheden voor de
gemeenten,, maar ook en vooral uit
opvoedkundig oogpunt minder ge-
wenscht.
De ingezetenen met kleine inko
mens moeten zooveel mogelijk wor
den ontzien.
Op de zwakste schouders piogen
geen zware lasten worden gelegd.
Maar een algeheele vrijstelling van
een groote groep der bevolking schijnt
ons evenzeer ongewenscht, omdat op
die wijze het verantwoordelijkheids
gevoel op bedenkelijke wijze wordt
verzwakt.
Boven een zoo grooten aftrek zou
den wij dan ook verkiezen een lageren
aftrek met een zeer laag beginperc'en-
tage.
Het is daarom dat wij Het plan
Colijn indertijd niet met onverdeelde
instemming hebben begroet.
In 'de tang.
In De Gelderlander (R.-K.Y
komt de volgende beschouwing voor:
De Belgische minister Vandervelde,
sociaal-democraat naar men weet,
heeft dezer dagen tot een aantal jour
nalisten 't woord gericht over de ont
wapening van Duitschland. Het is
niet mogelijk, zeide hij, een volk van
zestig millioen volkomen te ontwape
nen, wanneer het omringd blijft door
volken, die tot aan de tanden bewa-
FEUILLETON.
Door leed en strijd.
35)
„Gij gelooft" ging zij voort, „dat Hij,
Die Zichzelven liet kruisigen, al ons
verdriet en ons lijden kent ja! ik
heb u zelfs hooren zeggen, dat Hij hier
is en dat Hij alles (hoort en ziet."
„Ja" zeide Alexis, „want Hij heeft
gezegd: „Ziet, Ik hen alreeds bij u tot
aan het einde der aarde."
„Gij gelooft" vervolgde zij, „dat men
zonder priester en zonder formulieren
of heiligen den Almachtigen God alles
mag vragen wai men noodig heeft, z
als een kind dat aan zijn vader vraagt.
„Ja, dat gelooven wij" hernam Ale
xis, „indien hetgeen wij vragen ten
minste in overeenstemming is met Zij
nen wil. Een kind zou om een schor
pioen of om een brandend stuk hout
kunnen vragen."
„Gave God, dat ik kon gelooven zoo
als gij" zeide. do jonge vrouw met een
diepen zucht. k,Weet gij, dat ook ik al
les opgeofferd Imb dat ook ik mijn le
ven verlies ter wille van mijn volk?"
„Dat weten wij" sprak Alexis, „en
God weet het ook. Gij kunt er zeker
van wezen, dat Hij, Die het grootste of
fer van allen bracht, dit niet zal ver
geten. Hij is niet verre van u en gij-
komt nader tot Hem."
Het was aan den avond van den vol-
pend zijn. Europa moet ontwapen 1
worden, wanneer men Duitschland
wil ontwapend zien.
Dat is heel verstandige taal. en
haast nóg verstandiger is, wat de mi
nister daarop volgen liet:
„Men moet het zeggen en duizend
maal herhalen: de ontwapening kan
alleen algemeen zijn of er zal nooit
ontwapend worden!"
In dien geest heeft ook onze vorige
Paus. Z. H. Benedictus XV gesproken
Maar de socialisten hier te lande
spreken anders.
Zij willen, dat Nederland alleen ont-
wapene. Alle landen om ons heen tot
de tanden gewapend. Nederland al
leen weerloos.
Die Vandervelde loopt dwars door
de ontwapeningsbetooging heen.
Zijn „neen" schreeuwt door de rede
voering van alle Nederlandsche par-
tijgenooten.
En het klinkt daarom zoo krachtig,
wijl het zich onmiddellijk aansluit bij
hetgeen de heer Troelstra pas enkele
jaren geleden hec.'t geschreven:
t „Pogingen, onl de ontwapening na
tionaal. met verwaarloozing van do
internationale beteekenis, ligging,
plichten en verhoudingen van het
land, te doen plaats hebben, zullen
hoogstens aan de partij een mooi lij
kend programpunt, waarmede in ze
kere kringen te paradeeren valt, ver
schaffen, maar de natie daarom nog
niet verlossen van het militarisme".
Daar zit het Albarda-socialisme in
de tang, tusschen Vandervelde en
Troelstra.
Krik-krak.
Hoort gij het kraken?
KERK EN SCHOOL.
NED. HERV. KERK
Beroepen: Te Mijdrecht, A. J.
;Hio,eksema te 'Willige Kangierak. Te
Lexmond, J. G. Dekking, te Kesteren.
Te Kortgene, (Zeel.), A. M. v. Mo3t
van Spijk te Opwierde (Gr.).
Aangenomen: Naar Zuidlaren,
|W(. F. Dikboiom te Wildervank. Naar1
Groningen (vac. L. J. Pierson), J. J.
van de Wall te Bre'cla.
Bedankt: Voor Schalkwijk, c.a.,
J. Jukema, te Broek op Langendijk.
Voor Zegveld, J. D. van Hof. te Wil
ms. Voor Wiommels (Dr.) H. Ster-
ringa, te Herwen en Aardt.
GEREF. GEMEENTEN.
B e 'd a n k tVoor Aagtekerke, B
van Neerbos te Terneuzen.
DOOPSGEZINDE GEMEENTE.
Aangenomen: Naar Veenhuizen;
A. A. Sepp te Edam'.
Bevestiging, Afscheid en Intrede.
Ds. J. van Gillen, Ned. Herv.
pred. te Goiutum, hoopt wegens geno
men emeritaat Zondagmorgien 31 Oc
tober a.s. afscheid van zijn gemeente
te nemen.
Een verklaring van ds. J. G. Aalders.
Ds. T. C. Aalders, te Schoonhoven,
die zien bij !de Nederlandsche Geref.
Kerken heeft gevoegd, schrijft in
„Woord en Geest" een verklaring (Re
kenschap). Wij ontleenen aan dit stuk:
Ik heb getracht irtijn gewetens
bezwaren te begraven in den druk
ken pastoralen arbeid van een niet on
belangrijke gemeente, door (de kerke
lijke vragen van den dag vrijwel on
beroerd
Soms meende ik inderdaad den in-
nerlijken strijd overwonnen te hebben;
maar dan opeens weer braken de be
zwaren met volle kracht los. En de
woekeruurtjes moest ik besteden aan
studie en onderzoek Van de geweldigei
ien verstrekkende vragen, die de Sy
node van Assen met een machtsspreukl
(heeft uitgemaakt. Ook stond mij 'de
kerkelijke pers in (de hoofdbladeh bijl
voortduur meer tegen en ik kon héb
niet over mij verkrijgen, het geref. volk
waaronder ik diende, nog langer stil
zwijgend te laten voorlichten op een
wijze, die om mijn protest riep
Ik weet, dat jk een opzienbarend ei
daad heb verrioht.
Maar ik ben mij niet minder bewust
ernstig biddend èn rijp beradend te
werk te zijn gegaan. Het heeft mij veel)
strijd, ja zonder in verkeerden zin
gevoelig te worden, mag ik het zeg
genden dag, toen men de stad bereik
te, waar (het hospitaal zich bevond.
Feitelijk was dit hospitaal, dat in een
hoek lag van de hooge omheining, die
al de gebouwen der gevangenis om
sloot, slechts een laag vertrek, niet
veel van de andere kamera's verschil
lend. Hier werd de gewone derden-
daagsche rustdag gehouden.
Den volgenden morgen was het ge
vangenisplein vol met bannelingen. De
mannen leunden tegen de muren, rook
ten of speelden, terwijl de vrouwen ha
re kleederen waschten en verstelden,
of, op den grond neergehurkt, met el
kander praatten. Het was buitenge
woon warm en allen hielden zich liefst
zoo rustig mogelijk. Tegen het einde
van den dag hoorden Micliaël en Ser-
gius zich eensklaps door iemand met
een schelle stem hij hun namen roepen
Opziende, zagen zij een vrbuw aan
de deur van het hospitaal staan. On
middellijk begaven zij zich naar haar
toe. „Een gevangene, die gisteravond
aangekomen ds, verlangt u te zien" zei
de vrouw, met onverholen verwonde
ring naar de twee flinke, door de zon
gebruinde knapen ziende. „Zij schijnt
erg op jelui gesteld; nu. dat wil ik
graag gelooven. Van uw slag zien wij
er hier niet veel."
Michaël en Sergius volgden de vrouw
door een smerige gang, waarin men
al het vuil uit de ziekenzalen scheen
geveegd te hebben. Een walgelijke
stank, nog erger dan de onzuivere
gen, tranen "gekost. En, het of-
Ier van een rijkopbloeienden geestelij
ken arbeid jn een met aandoenlijke!
liefde zich aan mij 'hechtende gemeen
te. Voor deze laatste is 'de slag het
zwaarst. Mijn hart breekt, als ik daar
aan denk. (Go.d gedenke haar en iroos-
te de vele verslagene harten, verlichte!
ook zielen door Zijn Geest, opdat er op
waking en inzicht kome van de nood
lottige gevolgen der Asser Synode.
Ds. Aalders vraagt eerbiediging van
zijn daad door iedereen, omdat het een
gewetensdaad was
Óf ik daarom iemand raden durt
mijn voorbeeld te volgen Dat mag ik
niet doen; in gewetenszaken is het zoo
•moeilijk te raden. Maar wel wil ik
eindigen met de verklaring, dat ik zoo
beslist en doortastend optrad om mij
zelf en mijn gemeente ae ellende van
een kerkelijke procedure te sparen. En
tot nog toe heb ik op mijn besluit
zulk een innerlijken vrede, als ik in
geen jaren gekend Heb.
De Sier uit het Oosten.
De classis Rotterdam der. Christ.
Geref. Kerk ontving ter behandeling
de volgende instructie.
„De Classis dringe er op aan, 'dat
langs Kerkdijken weg bij' onze Regeer
ring bezwaren worden ingebracht te
gen de propaganda welke in ons land
in 't openbaar, met name te Ommen,
is gevoerd en verder zal' voortgezet
worden door de vereeniging „De ster
uit het Oosten", welker streven den
grondslag der Christelijke leer onder
mijnt".
Besloten werd deze instructie in han
den te geven van de Deputaten voor
de Correspondentie met de Hooge
Overheid.
Dr. H. Beais naar Holland.
De Commissie tot behartiging van
de Godsdienstige Belangen der Neder
landers in Canada, inges.teld door de
Nederlandsche af deeling der Evange
lische Alliantie, heeft tot haar voor
zitter benoemd prof. dr. J. W. Pont,
ihoogleeraar te Utrecht, en tot haar
secretaris, den heer J. R, Schmal',
te 's-Gravenhage.
Naar aanleiding van een ingekomen
schrijven van Dr. H. Beets, predikant
bij de Christian Reformed Church te
Grand Rapids, werd besloten dezen'
uit te noodigen tot een bezoek aai!» Ne
derland, teneinde door mondeling over
leg tot een definitieve regeling van;
de behartiging der godsdienstige be
langen onzer landgenooten in Canada
te komen. In afwachting van de komst
van Dr. Beets kan men zich om inlich
tingen wenden tot .den secretaris der
commissie. De commissie wijst er met
nadruk op, dat zij zich uitsluitend met
de behartiging aer godsdienstige be
langen bezig houdt en derhalve alle
voorlichting' inzake de mogelijkheid
van vestiging in .Canada aan de daar
toe van Regaeringswege aangewezen',
organen «overlaat.
Uit het Sociale Leven.
De zes-urendienst op Zaterdag.
Men meldt uit Heerlen:
De samenwerkende vakbonden zon
den het volgend schrijven aan de con
tact-commissie in de mijnindustrie:
„Het schrijven der gezamenlijke
mijndirecties, d.d. 14 October j.l.,
imaakte een punt van bespreking uit
in het comité der samenwerkende
mijnwerkersbonden. Na gepleegd over
leg met de afzonderlijke besturen,
kan namens de gezamenlijke vakbon
den medegedeeld worden, dat zij stel
lig hadden verwacht, dat de directies
gevolg hadden gegeven aan het ge
meenschappelijk verzoek van de vak
honden om den zesurendienst per 1
December a.s. in te voeren. Het komt
den vakbonden dan ook voor dat geen
enkele steekhoudende reden kan be
staan om de invoering van den zes
urendienst op Zaterdag tot 24 Decem
ber uit te stellen^ waarom zij er bij de
werkgevers op aan blijven dringen
den zesurendienst in te doen gaan op
den len Zaterdag in December.
Overigens doet het den besturen
der vakbonden een zeker genoegen,
dat de directies de invoering van den
zesurendienst op Zaterdagen niet meer
aan de een of andere loonsverlaging
lucht in d? overbevolkte kamera s,
waaraan «zij maar al te «goed gewend
waren geraakt, kwam hun tegemoet.
Deze bedorven atmosfeer werd nog on
draaglijker gemaakt door de eigenaar
dige lucht van drankjes en smeersels,
waardoor een ziekenkamer zich steeds
kenmerkt. Michaël en Sergius durfden
ternauwernood ademhalen. Met dicht
op elkaar geknepen lippen volgden zij
hun geleiclster.
Maar indien de atmosfeer in de gan
gen reeds vergiftigd was. dit bleek nog
veel meer het geval te wezen in de zie
kenzaal voor de vrouwen. Een groot,
aantal smalle, lage kribben 'waren
twee aan twee zoo dicht naast elkan
der geplaatst, dat er ternauwernood
ruimte overbleef om er tusschen door
te gaan, en de zieke vrouwen, die er
in lagen, hoestten en ademden elkaar
noodwendig in het gelaat. Degenen die
in de kribben lagen, mochten nog van
.geluk spreken, want ook de vloer was
bedekt met doodzieke schepsels, waar
nog maar een enkel 'beschikbaar plek
je te vinden was. De patiënten waren
oven dicht op elkaar gepakt als de ban
nelingen in de kamera's, en zii konden
zich niet verroeren zonder de anderen
lastig te vallen. Behalve een paar ga
ten in den muur, was er volstrekt
geen ventilatie in het vertrek, want de
vensters konden niet geopend worden:
de kribben stonden er vlak tegen aan.
Er heersc'hte een schemerachtig licht
in dit Hfl*o-uw&e vertrek, de venster-
blijven vastkoppelen. Eerder zou er
ons inziens een ernstige reden aanwe
zig zijn om bij den goeden gang van
zaken in ons Nederlandsch mijnbedrijf
de positie der laagbetaalde arbeiders
groepen in het mijnbedrijf eens onder
de oogen te zien en maatregelen te be
ramen, om daarin eenige verbetering
te brengen. Allicht dat in de eerstvol
gende vergadering van de contact
commissie daaraan eenige aandacht
kan worden gewijd.
Het collectief contract in de
bouwbedrijven.
Men schrijft ons:
Voor 1 November moeten de partijen
bij het Landelijk Collectief Contract
in de bouwbedrijven beslissen of dit
contract al of niet gewijzigd, moet
worden gecontinueerd.
Door de besturen van den Patroons
bond in de bouwbedrijven en den Ned.
R.-K. Bond van Bouwpatroons is nu
aan de arbeidersorganisaties kennis
gegeven, dat zij, hoewel verschillende
wijzigingen noodzakelijk worden ge
acht, bereid zijn hun leden te advisee-
ren de bestaande overeenkomst met
bijbehoorende afspraak inzake tarief
aangelegenheden, ongewijzigd voor
een jaar te verlengen, mits de bestu
ren der arbeidersbonden tot hetzelfde
bereid zijn.
De patroons hebben zich echter het
recht voorbehouden alsnog wijzigings
voorstellen in te dienen indien zij van
de besturen der arbeidersbonden
voorstellen tot wijziging mochten ont
vangen. Door de Landelijke Federatie
van Bouwvakarbeiders, welke bij het
vigeerend contract geen partij is, was
bereids de vraag tot de patroonsbonden
gericht om voor de periode 1927'23
ook met haar een colectief contract
af te sluiten.
In verband met het schrijven aan de
gecontracteerde bonden is de Federa
tie bericht, dat daargelaten de vraag
of de patroonsbonden genegen zouden
zijn hij eventueel© onderhandelingen
met de gecontracteerde bonden de
Federatie te betrekkén, zij toch in geen
geval kunnen besluiten alleen met de
Federatie over een C. A. te gaan on
derhandelen.
Bemiddelingspoging in het Heemaf-
conflict.
Naar wij vernemen heeft de heer
Van IJselstein de directie van Heemaf
en de metaalbewerkersbonden uitge-
noodigd tot een bespreking p Dins
dag aanstaande.
Een 48-urige werkweek.
Verschenen is het door het Centraal
Bureau voor de Statistiek samenge
stelde „Overzicht van den omvang en
den voornaamsten inhoud der collec
tieve arbeidsovereenkomsten op 1 Juni
1926".
Bestonden op 1 Januari 1911 nog
slechts S>7 dergelijke overeenkomsten,
geldende voor 1100 ondernemingen en
23.000 werknemers, op 1 Juni j.l. wa
ren er in totaal 763 collectieve arbeids
overeenkomsten, van toepassing op
16.400 ondernemngen en 261.600 werk
nemers.
Naar verhouding kwam het groot
ste gedeelte der werknemers voor in
de groep „Bouwbedrijven". n.L 39 pet.
van het totaal aantal; 13 pet. was be
trokken bij de groep „Steenkolen,
turf", 9 pet. bij de groep „Verkeer", 3
pet. bij elk der groepen „Bereiding
van voeöings- en genotmiddelen" en
„Boek en steendrukkerij, papier".
Verder bestonden 17 „landelijke"
collectieve arbeidsovereenkomsten,
van toepassing op 131.000, d.i. 50 pet
van het totaal aantal werknemers.
Nagegaan zijn verder p.a. de bepa
lingen in de contracten voorkomende
met betrekking tot den arbeidsduur
per week; volgens 73 pet. der contrac
ten, geldende voor 85 pet. der arbei
ders, bedroeg deze 48 uur; voor 6 pet.
der werknemers bedroeg hij „langer
dan 55 uur", hieronder vallen hoofd
zakelijk de schepelingen ter koopvaar
dij (pl.m. 12.000).
Ziekengeld werd uitgekeerd volgens
706 overeenkomsten, geldende voor
89 pet. van het totaal aantal werkne
mers.
ruiten waren een duim dik met stof
bedekt en bovendien met een laa«g vui
le witte verf bestreken. In dit halfduis
ter, te midden van al die bleeke of van
koortshitte gloeiende aangezichten,
viel het den knapen moeilijk Anna te
vinden, totdat zij op het spoor werden
gebracht door het krampachtige hoes
ten, waaraan zij gedurende Marfa's
ziekte zoo gewoon waren geraakt. Voor
zichtig tusschen de zieken op den
grond doorgaande, begaven zij zich
naar de plek, van waar het geluid
kwam. Anna lag op den grond uitge
strekt, half onder een kribbe gescho
ven. Zij lag op een dunne stroomatras,
het laken, dat men over haar heen ge
worpen had, was vol gaten en met
bloedvlekken bezoedeld. De arme kran
lie was niet meer in staat zichzelve op
te richten, hoe benauwd zij het ook
had van het «hoesten. Op dat eigen
oogenblik dreigde zij te stikken; Mi
chaël knielde naast haar neder en
hield zijn arm onder haar hoofd, tot
dat de aanval voorbij was.
„Dit is een hel!" bracht zij hijgend
uit, zoodra zij iets zeggen kon.
„Niet door God, maar door de men-
schen gemaakt!" riep Michaël, maar
zich eensklaps de woorden uit den
brief van Vader CyTillus herinnerende,
vervolgde hij op zachten toon: „Al bed
de ik mij in de hel, zie. Gij ziit daar-"
Met een angstigen blik in de oogen
zag de stervende vrouw tot hem op.
-God z;j gedankt, dat Marfa gestor-
AAN HET ZOEKLICHT.
Leiden, 25 Oct. 1926.
Vrouw Keus, de echtgenoot© van den
Schipper van de K.'W. 103 moest niets
hebben van een prentje van haar voor
de bioscoop.
Ds. Nauta te Katwijk deelde mede,
dat de eenvoudige visschersmenschen
in al hun ellende door den dood van
hun geliefden toch vertrouwend bet
oog omhoog heffen tot hun Vader in
de hemelen.
Zij gaan ter kerke als God hun met
Zijn slaande hand bezoekt. Bij den pre
dikant zoeken zij troost.
Spel en zang mijden zij.
Nog kort geleden sprak een zwaar
he«proefde weduwe met Job van een:
de Naam .des Heeren zij geloofd!
Zoo zijn onze visschers.
Nu las ik dat men als een middel
om geld te krijgen voor de beproefde
menschen een dansavond wil organi-
seeren.
Een dansavond voor biddende vis-
schersvrouwen en kinderen. Voör de
eenvoudige vrome zielen, die hun
troost zoeken in de eenzaamheid bij
hpn bij-bel.
Is het niet treffend tegenstrijdig?
OBSERVATOR.
UIT DE OMGEVING.
LEIMÜIDEN.
Gemeenteraad.
Versie van. de openbare vergadering
van denTlaad dezer gemeente, gehou
den op Vrijdag 22 Oetcber, Jes avonds
7.3e uur.
Tegenwoordig de heeren H. Heenk
J. van Dam, P. Rietdijk, J. A. Bernard,
H. J. Visser, W. Koot Nzn, en j'. de
Rijk.
voorzitter de heer J. A. Bakhuizen,
burgemeester der Gemeente.
Secretaris de heer W. L. Diemont.
De voorzitter opent de vergadering
met gebed.
De voorzitter doet mededeeliag van
de navolgende ingekomen stukkerr
Ingekomen is de maandstaat van den.
stand der kas ran de gemeente op 15
October i.L
Een schrijven van B. en W. van Ter
Aar, waarin wordt medegedeeld, dat
het voornemen bestaat uitbreiding te
teven aan het electriciteitsnet, aoor
aarin Gesrdijk op te nemen. De inge
zetenen uit de gemeente Leimuiden, die
aan dien weg wonen, willen ook hun pan
den aansluiten. B. en W. van Ter Aar
zouden gaarne vernemen, of daartegen
bezwaren bestaan.
Bovendien is ook een schrijven in-
fekomen van d9 Stedelijke Lichtfabrie-
en te Leiden over hetzelfde onderwerp
De kwestie is deze. De gemeente
heeft een overeenkomst aangegaan met
de Stedelijke Lichtfabrieken te Leiden,
waarin in artikel 2 dier overeenkomst
een bepaling is opgenomen, dat de ge*
meente Leimuiden niet mag toelaten,
dat derden kabels of geleidingen voor
electriciteit, gas, of eenigen anderen
energievorm in ae openbare wegen la
ten aanleggen.
Er bestaat echter geen enkel bezwaar
om van onzen kant het verzoek van.
Ter Aar toe te staan en aangezien de
Directie van de Stedelijke Lichtfabrie
ken evéneens toestemtming heeft ver
leend, stelt spr. den raad voor, het
verzoek van Ter Aar toe te staan.
De raad kan zich hiqrmee geheel ver
eenigen.
De voorzitter merkt op, dat het ge
volg hiervan wel zal zijn, dat de inwo
ners wel om straat'verlichting zulleQ
vragen, maar dat is eqn kwestie raa
latere zorg.
De heer van Dam merkt nog op, dat
de gemeente Ter Aar daar wel voor
zal zorgen temeer, daar die gemeente
toch de stroom aan die bewoners levert
Een verzoek van de Gewestelijke Land
stormcommissie, stelling Amsterdam,
om voor de afd. Leimuidsn van het
Landstormcorps een jaarlgksche sub
sidie van f 40 beschikbaar te stellen,
aanvangende voor het dienstjaar 1927.
De voorzitter deelt mede, dat over
deze aangelegenheid geen voorstel van
B. en W. komt, aangezien dit adrea
nog niet in de vergadering van B. en
W. is geweest. §pr. stelt den Raad voor
ven is voordat wij hier kwamen!" riep
Sergius, vol afgrijzen rondziende naar
de zieltogende gestalten en verwron
gen aangezichten van de vrouwen, die
met open monden naar adem hijgden
in die vergiftigde atmosfeer, en wier
koortsige, brekende oogen hopeloos
naar verlossing uitzagen. In een hoek
lagen vijf kinderen op een handvol
stroo naast elkander. He<t oudste was
zeven jaar, het jongste ongeveer vijf
maanden oud. De arme schepseltjes
woelden heen en weder en lieten on
ophoudelijk dat treurig, klagend ge
schrei hooren. zoo eigen aan zieke kin
deren. Sergius begaf zich naar hen toe
hij ging op den vloer zitten en nam
het kleinste op zijn schoot, nadat hij
de anderen een weinig tot bedaren had
gebracht, door ze wat lauw water te
laten drinken.
,,Ik word nog gek van hun geschrei"
zeide Anna, „zij hebben den ganschen
nacht gekermd, en ik kon niets voor
hen doen die arme stakkertjes! Wij
zijn den ganschen nacht opgesloten
geweest en er was niet eens een ver
pleegster bij ons. 6en van de vrouwen
is in den voornacht gestorven en tot
den morgen blijven liggen. Michaël,
dit is het ergst van alles. Ik heb God
gebeden om mij te laten sterven, maar
Hij heeft, mij niet gehoord."
„Hij heeft u wel gehoord" antwoord
de Michaël, „want Hij is hier."
„Niet hierl Niet hier!" riep Anna.
*Wordt vervolgd).
