WflT DE BLADEN ZEGGEN.
NIEUWE LEIDSCHE COURANT VAN VRIJDAG 8 OCTOBER 192Q
TWEEDE BLAD.
De ware aard.
De ontwapeningsactie, zoo schrijft
de N. P r o v. Gr o 11. Cour., is een
zuiver revolutionaire act}©. Zij doet
zich voor, als wil zij t geweld koeren.
Zij bedoelt echter niets anders dan ge
weld. Dit is heel gemakkelijk aan te
toonen.
De leider der S.DA.P. heeft er zich
over verheugd, dat het werk zijner
partij reeds zooveel succes had, dat
geen herhalingsoefeningen meer ge
houden kunnen worden zonder rel
letjes. Den volgenden dag viel een on
schuldige ten offer aan zulk^een rel
letje. Man zegt- wij zulien t miliUiri*-
me neerslaan en de bedoeling is het
zóó te doen worden, dat herhalings
oefeningen niet meer mogelijk zijn.
Dat de overheid ze niet meer durft te
laten houden?
Wat beteekent dit? Dit beteekent
iets meer, .lan 'at er ge. n herhalings
oefeningen meer zijn. Het laat zich
denken, dat de mannen der S.D.A.P.
in een kabinet zitting nemen, dat de
herhalingsoe min gen afschaft. Dan
zouden zij langs den wettigen weg ver
dwijnen. Allicht zeer tot schade van
onze weermacht, maar dat Is een an
dere zaak.
Als de overheid uit politiek© of mi
litaire oogmerken afziet van de herha
lingsoefeningen, vrijwillig, omdat zij
ze niet noodg acht of door betere mid
delen kan vervangen, dan is dat een
vrije daad van de overheid, die haar
gezag niet aantast.
Maar als zij niet meer in staat is, ze
te doen houden, als zij ter wille van de
actie van de sociaal democraten er van
moet afzien, dan is Imar werkelijk ge
zag verdwenen. Dan kan zij niet meer,
wat zij geroepen is te doen. Dan is het
gezag in werkelijkheid reeds overge
gaan op de leiders der S.D.A.P., de
leiders van een minderheid in het volk
die echter door hun revolutionaire ac
tie de wettige overheid wisten te ver
hinderen haar taak te verrichten.
De heer Albarda en de zijnen begrij
pen dat natuurlijk zelf heel goed.
Als zij liet uiex begrijpen, dan geven
zij zich zelf willoos over aan deze re
volutionaire actie, wat misschien nog
erger is.
In elk geval moet de groote meer
derheid van ons volk begrijpen, wat er
gebeurt. En daartegen krachtig positie
innemen. Ons volk behoeft zich niet
onder den voet te latch Joopen dor.r
het geweld van de S.D.A.P. in welken
vorm dit zich dan ook openbaart, of
openlijk, zooals mr. Troelstra het aan
dorst, of langs een omweg, als thans
geschiedt.
De ontwapeningsactie is een actie
van louter geweld, van ongeoorloofd
geweld.
Daartegenover sta de waakzaam
heid van regeering en volk, een hand
having van het gezag en een eerbiedi
ging van het gezag waartegen het ge
weld eener kleine miuderheid niet he
stand zal zijn.
De ontwapeningsactie heeft hetzelf
de karakter als een algemeens politie
ke staking. Stopzetting van de levens
functies in staat en maatschappij, am
de hanihaving van 'iet overheidsgezag
onmogelijk te maken en de gelegen
heid -te scheppen, de revolutionaire
dictatuur te verwerkelijken.
Wij weten wel, dat ons de so ialisti-
sche parlementariërs worden getee-
kend als bezadigde mannen, die zich
allengs gereed willen maken voor den
regelmatigen parlementairen arbeid
onder hun leiding. Zij leggen de oudo
manieren af en worden schappelijke
menschen waarmee te praten valt.
Wij willen van dit alles niets af
doen. Maar vergeten mag niet, dat zij
de algemeene staking in principe
blijven goedkeuren, en dat zij een ont
wapeningsactie voeren, die het er op
toe légt, de overheid zoodanig te ver
zwakken, dat zij n^et meer in staat is
den militairen dienst te handhaven.
Dat zijn feiten en die feiten moeten
ter dege worden gel: nd.
v
FEUILLETON.
Door leed en strijd.
21)
De stem van Vader Cyril lus was
streng, zijn blik doordringend. De boe
teling, wiens voorkomen deemis op
wekte, boog slechts met het hoofd, hij
kon geen woord uitbrengen.
„Uwe kinderen zullen u teruggege
ven worden" vervolgde Vader Cyrillus»
„maarik zal nauwkeurig toezien of
zij zorgvuldig worden grootgebracht
volgens de gewijde voorschriften en
leeringen onzer heilige kérk. Ik moet
tevens 'de Synode mededeeling doen
hoe dikwijls gij en uw vrouw aan do
mis deelnemen en ter biecht gaan.
Keer nu naar uw woning terug. Mor
gen zal ik hij u komen en uw huis
zegenen."
De drijver van de slede had het
nieuws reeds verspreid. Toen Nicolas
ihet huis van den priester verliet, werd
hij opgewacht door onderscheiden
groepen dorpelingen, die hem niet
vriendelijk gezind bleken. Men jouwde
hem uit of juichte hem sjottend toe.
Bleek en uitgeteerd, verzwakt door
langdurige opsluiting' en onvoldoen
den gevangeniskost, kon hii zich niet
voorwaarts spoeden om buiten hun b -
reik te komen, maar was genoodzaaL
strompelend zijn weg te vervolgen in
knikkende knieën, terwijl zijn oogcii
In het Friese h Dagbl. schrijft
H. H. S(poelstra) over hetzelfde ónuer
werp, dat den soéiaal-domocraten het
veel meer ging om zelf de macht in
handen te krijgen, als het moest door
het vormen van een „klasseleger en
„arbeidersbataljons".
Natuurlijk lieten de heereii niet met
zooveel woorden en op duidelijke wij
ze uitkomen wat men hiermee bedoel
de, een goede verstaander heeft echter
maar een half woord noodig.
Doch wanneer de grootero goden go-
sproken hebben, durven ook de kleine
re iets zeggen, en dezè verklappen ons
gewoonlijk wel zoo ongeveer den ge-
dachtengang.
Zoo heeft het orgaan van de Nederl.
Vereen, van Fabrieksarbeiders (een or
ganisatie waar ook nog Christelijke
arbeiders lid van zijn» van 25 Sept. een
beschouwing over het ontwapenings
congres. Op dit congres werd dan ook
het rapport van de „Militaire Gommis
sie" (waarom spreekt men niet van de
vredescommissiè?) uit S D.A.P. en
N.V.V. besproken en bijzonderlijk de
conclusie: „Tegen het oorlogsgevaar'
massale dienstweigering en algemee
ne werkstaking".
En dan schrijft genoemd orgaan het
volgende:
„Debat was er op het congres ook.
Schutjes van den Handels- en Kan-
toorbediendenbond heeft van die ge
legenheid gebruik gemaakt.
0,m zijn opmerkingen goed te be
grijpen dient eraan te worden herin
nerd, dat het Rapport, om liet oorlogs
gevaar te keeren, massale dienstweige
ring en algemeene werkstaking aan
beveelt.
Dit nu zijn passieve middelen en
daarop vestigde Schutjes de aandacht.
Schutjes vreesde, dat, indien men,
wanneer er een oorlogsgevaar dreigt,
of misschien de oorlog reeds is ver
klaard, den manschappen adviseert tot
dienstweigering, dit veeleer tengevol
ge zal hebben, dat de dienstweigeraars
worden doodgeschoten, dan wel dat
dit middel doeltreffend zou zijn, om
den oorlog te verhinderen i
Tegenover die passieve middelen
wilde Schutjes actieve middelen.
Hij wilde arbeidersbataljons die
door stremming van het verkeer, door
opblazing van de bruggen, door on
bruikbaar maken van den spoorweg
e.d. eenvoudig alle vervoer vaa^ troe
pen en materiaal onmogelijk te ma
ken, waardoor ook de ourlog niet kan
worden gevoerd.
Tegenover de passieve middelen van
het Rapport, stelde Schutjes de actie
ve middelen die ook mogelijk zijn en
die, ook naar onze meening meer doel
treffend werken, om een oorlog onmo
gelijk te maken.
De derde spreker, kameraad Kupers
heeft aan het betoog van Schutjes aan
dacht geschonken en daarbij opge
merkt dat 't Rapport de instelling van
arbeidersbataljons niet uitsloo.
We verheugen ons zeer over deze
uitlating, ofschoon we in het Rapport
nergens zulk een aanduiding hebben
kunnen vinden".
KERK EN SCHOOL.
NED. HERV. KERK.
Beroepen: Te Elburg, A. F. P.
Pop te Vaassen. Te De Lier, J. Boort
te Vriezenveen.
Aangenomen: Naar Hoornaar,
J. G. Wioelderink te Randwijk. Naar
Maarssen, G. Benes te Monster.
GEREF. KERKEN.
Beroepen: Te Heemstede, .O. v.
ld. iWpude, te Gorredijk.
CHR. GERJ2F. KERK.
Bedankt: Voor Rozenburg: O. v.
d. Zaal te Deventer.
Bevestiging, Afscheid en Intrede.
Ds. D. v. Lu t ter veld/ hoopt
na verkregen eervol emeritaat^ 17 Oct.
a.s. 's namiddags 2. uur afscheid te ne
men van de Ned. Herv. Gem. te Dus-
sen (N.Br.) teneinde zich metterwoon
te Zeist te gaan vestigen.
Woensdagavond heeft Ds. L.
.Boer intrede gedaan in de Ned. Herv
(Gem. te Amsterdam,met een predi
ctie over Ez. 37 14.
door tranen verduisterd werden.
Had hij nu- hiervoor zijn geweten ge
weld aangedaan? Wa^hi.i nu hiervoor
een afvallige, een verrader geworden?
Zelfs ge en "dronkaard zou aan de op
rechtheid zijner bekeerinig gelooven.
En waarom klonken hem steeds de
woorden in de-ooren: „Als welken
zichzelven den Zoon van God weder
om kruisigen, en openlijk "te schande
maken."
O, die vreeselijke woorden!
Zijn hut stond het dichtst hij de
woning van Kahritou Koudraty en Ser
gius, die hem naar binnen had zien
gaan en zich haastte hem te volgen,
zoodra hij eenige oogenblikken tijd ge
had had om zijn vrouw te begroeten,
ten einde hem naar de aanleiding van
zijn invrijheidstelling te vragen. Ja,
nu zou zijn vader ook wel spoedig vol
gen en misschien Alexis eveneens, hoe
wel deze als voorganger meer gevaar
liep verbannen te worden. Ademloos
en uitgeput had Nicolas zich op de
houten bank naast de groote kachel
geworpen, sprakeloos en als verbijs
terd ston/1 zijn vrouw voor hem.
„Komt vader ook?" riep Sergius.
„Zijn ue anderen ook vrii? Nicolas Ya-
vi'.ovitch, er het mij gauw, zeg het
h V pr.mv!"
en uücen terugkomen als
i zcoals ik" antwoordde Nicolas
ouicorde stem.
L heeft zijn geloof verzaakt"
snikt« ziin vrouw. „Htij was eeji ellen-
Ds. C. Ferguson deed Woens
dagavond intrede in de Ned. Herv.
Gem te 's-Gravenhage met een predi-
■catie oyer 2 Kon. 5 1 en 19.
D s. J. G i 11 eb a ar ei'Loopt 14
Nov. afscheid te nemen van. de Ned.
Herv. Kerk* tei Noord-Schar woud©, om
23 Nov. te Zeist bevestigd te worden
door Ds. W|. Verhoef. Den 25sten Nov
hoopt Ds. ,G. zijn intrede te doiejn.
De heer B. O ost ho.ek beroepen
predikant bij de Chr. Ge/ref. Kerk te
Soest, door de olassis Utrecht tot het
predikambt toegelaten, hoopt 24 Oc
tober a.s. te Soest zijn intrede te doen.
Prof. Dr. D. H. Th. VoHenhoven,
Naar gemeld wordt, is de datum
van de inaugureel© oratie van Prof.
Dr. VoHenhoven, benoemd hoogleeraar
aan de Vrije Universiteit, thans defini
tief bepaald op Dinsdag 26 October
des n.m. om 4 uur in het gebouw
v. d. Werkenden Stand te .Amsterdam.
Theologische School te Kampen.
D. V. Woensdag 8 December zal'
Prof. Dr. T. Hoekstra het rectoraat
aan de Tbeol. School te Kampen over
dragen aan Prof. Dr. S. Greijdanus.
Evangelisten.
De heer J. van der Net, evangelist
te Nieuw er oord, werd in gelijke betrek
king benoemd door de Ned. Herv.
Evangelisatie te Buitenpost.
Giften.
Wijlen de heer Otto Eerelman heeft
aan de diaconie dear Ned. Herv. gem.
te Groningen f 3000 vermaakt aan het
doofstommeninstituut aldaar f3000 en
aan het museum van oudheden te Gro
ningen de door hem geschilderde por
tretten van zijln ouders en zijn echt-
genoote.
Prop. ex. Theologie.
Geslaagd voor het prop. ex. Theolo-
-gie, aan de Utrechtsche Universiteit*
ae heer J. W. B. Cohen; voor het
candidaatsexamen rechten de neeren
H. P. Stolp en L. P. D. Op ten Noort.
Geslaagd is voor het proponents-exa-
men in de Evang. Luth. kerk de heer
D. G. Hoevers.
Dr. F. D. Moorrees.
Op een proefschrift, getiteld: „De
organisatie van de Christelijke kerk
van No-ord-Afrika in het licht van de
brieven1 van Augustinus is gepromo
veerd tot doctor in de godglel. ae heer
F. D. Moorrees, geb. te Kaapstad,
Zuid-Afrika.
Tegen, het Roomsch-Katholicisme.
Eerlang zal een nieuw weekblad
verschijnen, „De Protestansche Tribu
ne", onder redactie van Mr. Ds. J. F.
Lijfastra, te Den Haag, plaatselijk pre
dikant hij de Ned. Herv. Gem. van H.
I. Ambacht.
Het devies van het blad zal bestaan
in het woord van Jesaja: „Ruimt de
stcenen weg!" De steenen, die uit :lcn
weg geruimd moeten worden, vormen
nu een plaveisel voor den weg naar
Rome. Het blad wil zich „noch door
Kerkbegrip, noch door een bepaalde
Schriftbeschouwing laten leiden, doch
door de steeds voortschrijdende, en
dus nimmer stilstaande openbaring
van den Heiligen Geest". Het wil zoo
scü'Tp mogelijk theologisch en
kerkrechtelijk het begrip Roomsch-
Katholicisme bepalen, om daardoor
het begrip Protestantisme te verhelde
ren.
De medewerkers zullen voortkomen
uit alle lagen der Protestantsche Kerke
lijke samenleving, bij welke keuze
ook in het oog gehouden wordt, dat
religie 'een maats.chappeftjk verschijn
sel is. Afwijkende meeningen, zelfs
Roomsche stemmen, zullen in het blad
gehoord mogen worden.
Welk zonderling doel streeft Ds. Mr.
Dijkstra hiermede weer na?
Staat en Kerk.
Wij waren, aldus lezen wij in De
Standaard, daartoe uitgenoodigd door
het bestuur der Ned. Vereen. „Schrift
en Belijdenis" en maakten ons dus op
de vergadering der vereeniging, waar
voor Dr. P. J. Kromsigt, van Araster
dam zou spreken over: „Gereformeerd
of Independistisch" bij te wonen.
„Schrift en Belijdenis" is een kerke
lijke vereeniging en wij voelen ons op
haar vergadering meestal thuis. Giste-
dig© dronkaard, en dat zal hii nu weer
worden."
„Maar gij zult helfook doen" zeide
Nicolas.
„Nimmer", riep zij uit, „nimmer,
ineen nimmer: ik zou liever in de ri
vier springen!".
Sei-gius sloop stil en zoo snel moge
lijk de hut uit. Indien dit de prijs was,
waarvoor men d£ vrijheid verkreeg,
dan zou zijn vader dien niet betalen.
Neen, al kon hij er de gelieele wereld
mee winnen.
De herroeping van Nicolas was een
zware slag voor de kleine gemeente
der Stundisten te Knishi. die thans
nog maar uit enkele verlaten vrouwen
en har© kinderen bestond. Niettegen
staande de vrouw van Nicolas volhard
de in hare weigering, om evenals haar
man, haai* geloof af te zweren,'zond
Vadert Cyrillus de kinderen toch naar
de ouderlijke woning terug.
D© kleinen waren alle drie onder de
tien jaar en lagen hun moeder na aan
het hart, en het was een onuitspreke
lijk© troost voor de arme vrouw hen
weder aan het hart te mogen drukken
en van den vroegen morgen tot den
laten avond vóór hen te kunnen ar
beiden.
Niets ter wereld kon er haar echter
toe bewegen met hen of hun vader
naar de krk te gaan en de mis bij te
wonen. Toen zij hoorde, dat haar echt
genoot getuigenis, en zelfs menigmaal
een. vaisch getuigenis, tec en Eijm mede-
ren was er echter van het begin af
eenige hapering. Niet onder het sym
pathieke woord van den voorzitter,
den heer Kalmijn. Maar weer direct
onder Dr. Kromsigt's woord. Wij had
den nog maar kort geluisterd, toen
't was toch een kerkelijke vergadering
wij al twee bezwaren hadden ge
hoord tegende Gereformeerden?
pardon tegen de anti-revolutionai
ren. Bij de pauze zijn wij toen maar
weggegaan. Of de vergadering naar
den geest van „Schrift en Belijdenis"
was? Maar 'tis waar ook, Dr. Krom
sigt en de zijnen spreken niet van
Kerk en Staat, maar van Staat en
Kerk.
Het wandelen op Zondag.
In een kort verslag van de classis
Rotterdam der oud-geref. gemeenten
onderteekend door het Kamerlid ds.
Kersten heet het:
„De classis adviseert met ernst en
onverdroten ijver op te treden tegen
den geest des tijds, en in huisbezoek
vooral ook het opkomend geslacht te
vermanen. Het wandelen op Zondag
baart niet veel goeds; leidt af van de
overlegging des Woords en doet de
plaats in Gods huis rasch ledig staan.
Ook tegen hen, die meer critisch
staan tegenover den van ouds bewan
delden weg, trede de Kerkeraad vast
beraden op en men betrekke de wacht
bij toetreding uit andere kerken tot
onze gemeenten. Lichtvaardig aannemen
brengt velen binnen, die later blijk
geven de oude waarheid niet van harte
te zijn toegedaan,"
J. C. Wirtz 70 jaar.
Op Maandag 29 November hoopt de
heer J. C. W&rtz Czn., te Oegstgeest,
de bekende oud-voorzitter van de ver-
leeniging van Chr. onderw. en onder
wijzeressen in Nederland en de Over-
zeesche Bezittingen, zijn zeventigsten
vér jaardag te vieren.
Chr. Lyceum te Haarlem.
Het bestuur van het Christelijk Ly-
sejum te Haarllem heeft naar De
Standaard meldt aan den heer J.
Goslinga op zijn verzoek tegjen 1 'Ja
nuari 1927 eervol ontslag verleend ala
leer aar in de aardrijkskunde en de
geschiedenis wegens zijn benoeming
tot gemeentelijk inspecteur van het on
denvijs te Schiedam. In zijn plaats is
benoemd de heer A. Rijkhoek, thans
Jeeraar aan de Chr. H.B.S. te Dor
drecht.
BINNENLAND.
Het Rijkspaspoortenkaniïoox.
Volgens „Het Vad." zal het Rijkspas
poortenkantoor met ingang van 16 Qc-
tuber worden opgeheven.
ïH/et ligt in de bedoeling, om de Ne-
derlandsche consulaire ambtenaren in
het buitenland te machtigen op eigen
gezag een visum te verleenen aan
vreemdelingen, tegen wier verblijf in
Nederland geen bezwaar bestaat, en
wel voor den duur van het paspoort,
doch ten hoogste voor den tiid van 2
jaar .Gedurende dien tiid hebben de
betrokken vreemdelingen het recht,
om telkenmale ons land binnen te ko
men en te verlaten. Wenschen zij ech
ter langer dan 30 achtereenvolgende
dagen t© blijven, dan moeten zij daar
toe vergunning vragen aan het hoofd
van politie ter plaatse van hun ver
blijf in Nederland. Aan deze zelfde au
toriteit zal voortaan oak de bevoegd
heid verleend worden, om visa to ver
lengen, terwijl zij het recht behoudt,
om vreemdelingen» te doen uitleiden,
wier aanwezigheid in ons land op
grond van gebrek aan voldoende mid
delen van bestaan ongewenscht wordt
geacht. In enkele opzichten zal boven
bedoelde bevoegdheid der consulaire
ambtenaren beperkt worden. Zoo zul
len zij, alvorens een visum te verlee
nen aan vreemdelingen, die hier te
lande een betrekking willen aanvaar
den of zoeken, overleg moeten plegen
met den Rijksdienst der Werkloos
heidsverzekering en Arbeidsbemidde
ling. Voorts zullen zij omtrent de toe
lating van onderdanen der Sovjetunie
het oordeel moeten vragen van de
gevangenen had afgelegd, was zij niet
meer te bewegen om haar huis to ver
laten of verderen omgang met hare»
oude vrienden of buren te houden.
Voorwaar, het kruis, dat zii te dra
gen had, was zwaai*der dan dat der an
dere vrouwen!
Langzaam ging de winter voorbij, en
naarmate de tijd verstreek, nam de
bezorgdheid der vrouwen toe. Er werd
niets geihoord van de invrijheidstel
ling harer mannen, en dezen konden
thuis hoe langer hoe minder gemist
worden. Zoodra de dooi inviel moesten
alle handen aan het werk. en bij het
aanbreken van de lente namen de be
zigheden op het land en op de boer
derij hand over hand toe.
Gedurende den* winter hadden zij
geduldig allerlei ontberingen verdra
gen, maar als hare broodwinners niet
spoedig terugkeerden, dan stond de
honger voor de deur. Okhrim. de Sta-
rosta, eischte dezelfde belastingen, als
of hun mannen het gewone werk de
den, en reeds had men een gedeelte
van den wintervoorraad voor geringen
prijs moeten verkoopen, ten einde aan
zijn eischen te kunnen voldoen.
De zon deed de sneeuw smelten, en
de fijne sprietjes van het koren, dat
in den herfst gezaaid wa9, vertoonden
zich reeds even hoven den vruchtba
ren, vochtigen bodem. Michaël en Ser-'
gius arbeidden van het eerste ochtend
krieken totdat de laatste lichtstreep
in het westen mordween, zich naoiwe-
AAN HET ZOEKLICHT.
Leiden, 8 October 1926.
Wie kent hem niet, Harold Lloyd.
Wie hem niet kent is een vreemde
ling in filmland.
Maar niet alleen de man zeli is be
roemd. Ook zijn gezin, ook zijn koeke-
b akker.
Hij heeft, zooals meer menscben
overkomt, een dochtertje, dat op ze
keren dag twee jaar werd.
Het gezin vierde feest; ook dat is ge
woon.
Op de verjaarscake brandden twee
kaarsen. Misschien is ook dat nog ge
woon.
Maar wat niet gewoon is, een gewel
dig groot aantal kopstukken rit de
film-wereld waren bij het feest aan
wezig. Het ergste is dat deze dingen
in ellenlange artikelen in de Engel-
sche en Amerikaansche filmbladen
vermeld worden.
Zouden die journalisten niet een in
terview bij jongejuffrouw Harold kun
nen aanvragen?
Welk een filmgeheim zouden wij
dan vernemen.
OBSERVATOR
daartoe bevoegde Nederlandsche auto
riteit, terwijl het visum geweigerd zal
bebooren te worden aan marskramers,
zigeuners, rondreizende kunstenaars
en dergelijken.
Uitgezonderd de onderdanen der
Sovjet-Unie hebben de vreemdelingen,
die op hun reis naar ©en ander land
door Nederland wenschen te gaan,
geen doorreis-visum noodig, doch kun
nen zij ook voortaan de vergunning
daartqe voor den tijd van ten hoogste
acht dagen bij de Nederlandsche grens
beambten verkrijgen.
De legeskosten zullen onveranderd
blijven en in het algemeen f6 bedra
gen, terwijl voor Amerikanen. Roeme
nen en Polen de speciale tarieven van
kracht blijven. Het verlengen der visa
door de desbetreffende hoofden van
politie zal kosteloos geschieden.
Het Nederl an dsch-B el gisch verdrag.
Wij lezen in de „Rsb.1':
Nog steeds komen van alle kanten
d© bezwaren tegen het verdrag los en
niemand weet, wat er in onze Staten-
Generaal van worden zal. Al geeft het
te denken, dat sommige bladen aan
't bijdraaien zijn.
Naar in parlementaire kringen ver
luidt, zijn de hoofden daar al geteld.
Ongeacht wat er nog je berde gebracht
zal worden, moet men al weten, hoe
de eindstemming zal zijn. Er zou in 'de
Tweede Kamer een kleine meerder
heid voor het verdrag zijn. Vooreerst
moeten alle sociaal-democraten vóór
wezen. „Moeten" in dubbelen zin. Moe
ten, volgens geruchte, en moeten, vol
gens afspraak met de SD.A.P. in Bel
gië. Hoewel verschil lende elementen
dier partij, met name die met Rotter
dam connecties houden, grondige be
zwaren hebben, met name tegen „hèt"
kanaal, zou toch de „kadavert'-disci-
pline daar het parool: „voor" doen ze
gevieren. Verder, zoo wil men. zou
ruim de helft der Katholieke Tweede-
Kamerleden vóór stemmen: men sprak
van een kleine twintigtal. En ook on
der de A.R. en CH. elementen moeten
eenige voorstemmers zijn, zóó dat men
juist een paar stemmep boven de helft
zou wezen.
In hoever dat allemaal juist is, zul
len we moeten afwachten. Met naine
lijkt ons nogal dubieus de houding'der
A.R. en CH. 'partijen, waar immers
juist in den laatsten tiid daar nogal
van oppositie bleek.
Intusschen, zoo hoorden we meteen,
is de oppositie in de Eerste Kamer
grooter. Vooral ook bij de SDAP. Onze
zegslieden meenden dan ook. dat het
verdrag daar een harden dobber .zou
hebben.
Hoe 't zij, duidelijk is allengs wel
geworden, dat al wordt het Staatsstuk
aangekomen, het toch een gedwongen
fraaiigheid blijft. De groote meerder
heid heeft ernstige bezwaren gehou
den en een meerderheid der Staten-
Generaal kan slechts gevonden wor
den, als aan allerlei hii overwegingen
groote waarde wordt gehecht.
lijks den tijd gunnende om spijs 'of
drank te gebruiken Maar wat konden
twee knapen doen zonder verdere
hulp? Bovendien waren er huisgezin
nen, waar niet een enkel kind was,
oud genoeg om zwaren arbeid te ver
richten, en de vrouwen konden dien
in' het -geheel niet doen. Zelfs a.1
hadden zij geld genoeg oni arbeiders
te huren, dan zou haar dit nog niet
geholpen hebben, want het was den
Stundisten verboden iemand, die tpt
de- Orthodoxe kerk behoorde, in hun
dienst te hebben, onverschillig of het
voor huiswerk of voor veldarbeid was.
Kleine Clava.
De korte lente was bijna verstreken,
toen er éindelijk tijding kwam. De ge
vangenen waren allen veroordeeld om
voor korter of langer tijd naar Ooste-
lijk-Siberië te gaan: Alexis Ivanoff,
wiens vonnis het zwaarste was, tot n
verblijf van tien jaar. Zooals gewoon:
lijk was het den vrouwen, die dit
mochten verlangen, toegestaan hare
mannen te volgen, én konden zij' hare
kinderen meenemen.
Door het voorbeeld van Paras ka ge
leerd, wenscht© niet een der vrouwen
achter te blijven. Haar werden slechts
enkele dagen gegund om or ie op za
ken te stellen en al wat zii bezaten
te verkoopen. Het gevolg hiervan was,
dat zij hare bezittingen moesten laten
voor hetgeen de huren er voor geven
wilden.
