NIEUWE LEIDSCHE COURANT VAN ZATERDAG 11 SEPf EMBER 1926
Aan het einde der week
Het is een historische week, die we
thans achter den rug hebben. Duits» h-
land is nu eindelijk toegelaten tot den
Volkenbond en daarmee is een nieuw
tijdperk in de internationale politiek
aangebroken. De tegenstelling tusschen
de centrale en de geallieerde mogend
heden is aan 't verbleeken, al moei
daaraan helaas worden toegevoegd,
dat tal van andere tegenstellingen be
ginnen op te komen
Toch is Duitschlands toetreden tot
den Bond der Natiën een feit, waarvoor
wij dankbaar mogen zijn: het is een
belangrijke stap in de goede richting
en met recht mag nu worden verwacht
dat thans meer dan ooit de volken de
handen ineen zullen slaan om te ko
men tot 'het herstel van Europa. Wel
is dit een zaak, die meer op maatschap
pelijk dan op politiek gebied ligt, doch
de staatslieden kunnen tot op zekere
hoogte zorg dragen, dat voor een op
leving van hét economisch leven de
voorwaarden zoo gunstig mogelijk zijn
Daarvoor is in de eerste plaats noodig:
rust, en om die te scheppen is vereiscbt
samenwerking tusschen dp volken. Zij
moeten' elkaar tot een hand en een
voet zijn en tezamen één groote ge
meenschap. vormen inplaats, zooals
nog maar te veel gebeurt, te handelen
volgens het oud-heidensche spreek
woord, dat de eene mensch den ande
ren een wolf is.
Ook binnenlandsche rust is een voor
waarde voor welvaart, evenals zij ook
het gevolg daarvan kan zijn, want hier
is sprake van een wisselwerking. In
dit opzicht is het ideaal nog evenmin
verwerkelijkt; men denk© slchts arah
de revolutiepoging in Spanje in het be
gin dezer week. 't Scheen een oogen-
blik of aan .het regime van den dicta
tor Rivera een einde zou gemaakt
worden, de laatste belichten luiden
weer gunstiger 'en het gevaar schijnt
nu weei* te zijn afgewend.
Of T voor Spanje te betreuren is,
dat aan de dictatuur nog geen einde is
gemaakt? Men zou met de toestanden
aldaar goed op de hoogte moeten zijn
om zich een oordeel daaromtrent te
KjCmnen vormen. Doch het lijkt ons
Duitenstaanders wrel boven allen twij-
-Tel verheven, dat Primo in Spanje lang
niet zulk zegemijk werk heeft verricht
als Mussolini in Italië. Het lijkt, of de
dictatuur van Spanje slechts een na
bootsing is van die in Italië. En een
dergelijk regime als in Italië navolgen
is een gevaarlijke proefneming, want
dictators, die dien naam werkelijk
verdienen en wier optreden is in over
eenstemming met die hunner collega's
in het oude Rome, worden niet ge
maakt maar geboren. Zij regeeren in
zeker opzicht suo jure.
Nog in ander opzicht dan met be
trekking tot de buitenlandsche poli
tiek, is de afgeloopen week er eene ge
weest, waar men nog lang aan zal te
rugdenken. Donderdagmiddag werden
we opgeschrikt door het bericht van
een spoorwegongeluk, dat in de nabij
heid van Leiden had plaats gehad en'
waarbij meerdere dooden en gewonden
te betreuren zouden zijn. Groot was
de spanning, vooral 'bij hen, die ken
nissen en familieleden hadden van wie
zij wisten of vermoedden, dat die met
dezen trein zouden gereisd hebben.
Wij denken er maar zelden of nooit
aan, dat iets dergelijks mogelijk is,
want. spoorwegongelukken komen in
ons land gelukkig slechts sporadisch
voor. En vooral op een zoo druk baan-
vaak als tusschen Den Haag en Lei
den acht men zulks bijna uitgesloten.
Deze spoorwegramp intusschen heeft
er on9 nogmaals op ontroerende wijze
aan herinnerd, dat er maar één schre
de is tusschen ons en den dood, en
lat wij invalle omstandigheden des le
vens de bewarende hand des Heeren
van noode hebben.
Uit het grijs verleden.
DE GROOTE VERZOENDAG.
De maand Tisjri, de eerste van het
burgerlijk en de zevende van het gods
dienstig jaar der Joden, heeft een drie
tal feestdagen-, die ons alio in Numeri
29 genoemd worden.
Op den eerstelt dag dezer maand
werd gevierd het feest der Trómpetion
(vs. 16), vervolgens op deh tienden
de Groote Verzoendag (vs. 13) en
ten slotte van den vijftienden tot den
twee-en-twinstigsten liet feest'der Loof
hutten (vs. 12
Ook thans nog worden deze dagen
door de Joden in acht genomen. De
Nieuwjaarsdag van het jaar 5687 valt
dit jaar op 9 Septembev, de Groote Ver
zoendag op 18 September en het Loof
huttenfeest op 23-21 September en
deze wordt besloten met het z.g. Slot
feest op 30 September.
De Hebreeuwsche naam van den
Grooten Verzoendag is „Joon* Kippoer"
d. w. z. dag van verzoening, of ook in
het meervoud „Joom hakkippoerim",
dag der verzoeningen.
De plechtigheden van dezen dag wor
den ons beschreven, behalve in Num.
29, in Leviticus .16: de naam „Joom
hakkippoerim' komt daar evenwel niet
voor wel in Lev. 23 27 e. v. en 25 9.
Het woord kippoer'" is afkomstig
van een stamwoord, dat .dekken, be
dekken' beteekent, zoo kreeg bet de
beteekehis van „vergeven' in den zin
van: de schuld bedekken. Het deksel
van de ark des Verbonds heet in het
Hebreeuwsch „kappóreth"; in dit
woord komen deze beide beteekenissen
tezamen; de. oorspronkelijke van dek
sel en de latere afgeleide: iets, dat
diende om te verzoenen.
De Groote Verzoendag was door God
ingesteld als een dag van nationale
verootmoediging en verzoening van de
zonden, die door priesters en volk bei
de in bet afgeloopen jaar bedreven
waren en waarvoor neg gee.u verzoe
ning geschied was.
De hoogepriester zelve vervulde dan
de godsdienstige plechtigheden, en
dit was de eenigste dag dat hij bet
Heilige der Heiligen mocht binnentre
den.
Hij droeg dan niet zijn kleurige
ambtsgewaad doch witte linnen kl'ee-
deren. Eerst offerde hij een var (jonge
stier) voor de verzoening van zijn zon
den en die van zijn huis. Daarna nam
hij twee hokken, aangeooden door
het volk, van welke één geofferd werd
voor de zonden der gemeente van Is
raël. Met het bloed van den jongen
stier en van den bok, die geofferd wa
ren, ging de hoogepriester het Heilige
der Heilige binnen en sprenkelde van
dat bloed zevenmaal op de kappóreth
en ook zevenmaal vóór de kappóreth.
Op dezelfde wijze werden vervolgens
ook het Heilige of de tent der samen
komst en het brandofferaltaar gezui
verd van „de onreinigheden der kin de»
ren Israëls" (Lev. 16 16).
Ten slotte legde de hoogepriester
zijn beide handen op den kop van den
tweeden bok, die door het volk was
aangeboden, belastte dien met al de
zonden des volks en joeg hem daarna
de woestijn in. De schuld is weggeno
men en wordt in eeuwigheid niet meer
gedacht, aldus is de symbolische be-
teekenis van deze handeling. Dezelfde
gedachte, die de Psalmist aldus uit
drukte:
„Zoo ver het Oosten van het .Westen
verwijderd is,
Zoo ver verwijdert Hij onze overtre
dingen van ons".
De Groote Verzoendag was voor hej
volk een sabbat der rust, waarop zij
zich van allen arbeid onthielden, maar
tevens de dag, waarop zij hun ziel
moesten verootmoedigen (Lev 16 29;
23 27). De beteeksnis van deze laat
ste uitdrukking is, dat zij dien gehee-
len dag, van den avond tot den avond,
geen voedsel tot zich mochten nemen.
Dit was de eenige vastendag, die
door Mozes bevolen was. Tijdens en na
de ballingschap werden nog andere
vasten ingesteld; toch wordt, wanneer
sprake is van „de vasten" zonder na
dere vèfklaring de Grooten Verzoen
dag bedoeld. Dit is het geval in Hand.
27 9, waar staat, dat de vaart zorge
lijk v/as, omdat ook de vasten nu voor
bij was. Het is merkwaardig, dat dit de
eenigste maal is, dat in do gewijde ge-
RECLAME.
Vraagt
Zie étalage.
schiedenis van dezen vastentijd spra
ke is en dat het dan nog alleen ge
schiedt om den tijd aan te duiden: liet
najaar met zijn gevaarlijke stormen.
Dit neemt evenwel niet weg, dat dit
jaarlijksche vasten zeer nauwgezet
werd waargenomen,
Ook thans nog wordtjioor de vrome
Joden met „Joom Kippoer den ge-
heelen dag gevast en staat deze dag in
het teeken van boete en berouw. Helaas
dat zij Hem niet kennen, die, zooals
de schrijver van den Brief aan de Ile-
breën hem teekent, de hoogepriesicr
van den waren tabernakel is: „Doch
toen Christus optrad als hoogepriester
der aangebrachte weldaden, is Hij door
de grootere en volmaaktere tent, -lie
niet met handen gemaakt is, dat wil
zeggen, die niet tot deze aarde behoort
en niet door het bloed van bokken en
jonge stieren, maar door zijn eigen
bloed eenmaal ingegaan in het heilige,
waardoor Hij een eeuwige verzoening
verwierf". (Hebr. 9 11,42).
D AMRUBRIEK
CoiTespondenitie-adres: 211 Valken-
hos cb kade, Den Haag.
Probleem no. 4.
Eindspel van Joh. de Bree, A'dam.
Wit begint en wint.
Stand: zwart (1 schijf en 1 dam) 19
en dam op 20.
Wit (3 dammen) op 4, 12, 36.
Oplossing no. 1 wit 2318. 3429,
40 x 20, 32—27, 33—29, 29 x 18. 26—
21 enz.
Oplossing no. 2 4025, 18 x 29, 27 x
38, 38—32, 39—34, 46—41, 26-21, 27—
22, 35 x 44 x 2 en wint.
Openingssiudies.
Ter bestudeering hieronder een
tweetal openingen, gespeeld door een
viertal der sterkste damspelers van
Frankrijk De eerste partij weïd ge
speeld' door Weiss, oud-wereldkampi
oen tegen di\ Molinard, oud-kampioen
van Frankrijk.
De notaties zijn van 4e Haas uit „le
Damier."
Hollandsche opening.
1 33—28 18—23
2 39—33
Naar de theorie is 3127 sterker.
Antwoordt zwart daarop met 1218,
dan kan Wit gunstig afruilen met 27
22, 32:12, enz. Maar het beste ant
woord voor zwart is 2024, waarop
wit 34—30, zwart 17—21. wit 3933
tot gelijk spel leidt.
12—18
3 31—27 17—21
Aan 712 geef ik de voorkeur. In
de -klassieke partij is het van veel be
lang een schijf op 17 stand te doen
houden.
4 4429 7—12
5 37—31 21—26
6 50—44 26:37
7 42: 31 20—24
S 47—42 14—20
9 41—37 10—14
Overtreft .1217, waarop wit met 34
29, 40:29 een uitmuntenden stand
verkrijgt.
10 46—41
Vrij zwak. Veel heter ware 3430
om eerst daarna op zwart 2025 af
wachtend 4641 te spelen.
1—7
11 31—26
Gunstig is deze zet wel niet, maar
er bood zich niets heter aan. Immers
op 34$0 zou zwart 2025 wit dwin
gen met dezen zelfden zet 31—26 te
antwoorden, want uit den stand:
zou volgen op:
te 1
te te.
m B te
m M
rjfcja, at
Póm «X
m C *3 V U
I WA 'fm SÉ Ml
A. 39—34, 27:16, 28:17, 16:27, 34:
23, 30:10.
1621, 1822, 12:21, 23—29, 19:50,
5:14 wint.
B. 40—34, 27:16, 28:17, 16:27, 34:
23, 39:30, 30:10.
16—21, 18"—22, 12:21, 23—29, 25:34,
19:50, 5:14 wint.
De tweede partij werd gespeeld tus
schen Giroux met wit en Fabre. de
huidige wereldkampioen met zwart.
Hollandsche openinq,
1 33—28 18—23
2 39—33 17—21
de bekende Fabre-afwijking. On 3 31
26 speelt, hij 3 1117 en later 1218
en 17—22 met eenige tempo's winst.
3 44—39 21—26
4 3ï—27 11—17
53430
Tegen zijn geduchten tegenstander
durfde Giroux 5 3631 enz. niet aan.
De volgende variant, ongeveer dezelf
de als in de partij Vos-Fabre tijdens
Fabre's tournée door ons land in 1920,
geeft zeer interessant spel: 5 3631?!
1721- 6 41—36, 20—25 7 47—41 14—
20; S 50—44, 10—14; 9 34—29, 23:34;
10 40:29. Zwart kan nu wel 19—24
spelen, doch wit Jieeft tempo's genoeg
om hed te dwingen toch veld 19 of 17
te bezetten, waarna de groote afruil
naar het centrum volgt door 28—23
of 22 met onberekenbaar spel.
Toch lijkt de tekstzet niet de sterk
ste; de beste voortzetting is 5 3429
en 6 40:29 (5 37—31 enz. kan natuur
lijk niet door Zwart 2329 en 1722).
5 17—21!
Waar wit veld 29 voorloopig niet
kan bezetten, is de klaverbladstelling
sterk.
6 37—31
Sterker is 30—25; Zavart moet ten
slotte toch veld 18 bezetten en dan "is
'de voortzetting 2631, 4136, 4741
en 2722, 31:22 te verkiezen boven
den tekstzet. Onmiddelliik 3631 is
zwak.door Zwart 2329! en 20:29met
"overwegend voordeel.
6 26:37
7 42:31 12—18!
belet zeer geestig 8 3126 door 2329
S 47—42 21—26!
dwingt wit zich te verklaren oi de
kroonscbijf geïsoleerd of opsluiting;#
9 41—37 de beste.'
20—25
10 '50—44 (27—22, dat tenslotte toch
moet volgen, is sterker).
25: 34
11 39:30 15—20
12 30—25 7—12
13 44—29 20—24
14 40—34 24-30!
Een sterke, of beter gezegd, een zeer
kansrijke voortzetting. (H.D.)
GEMENGD NIEUWS.
Ernstige twist. T© Overho-
ven bij Sitt'ard raakten gisteren de(
zwagers P. ©n C. in twist over het ver
doelen van een stuk grond uit eeni
nalatenschap. Hierbij werd ook van
het mes gebruik gemaakt en 'stak C.;
Lij?; zwager verschillende malen in den'
rug. P. werd zeer ernstig gekwetst
naar het in de nabijheid gelegen kloos
ter overgebracht, waar geneeskundige!
hulp kon worden verleend. C. is door
de marechaussee gearresteerd. Men
vreest, dat P. het leven er bij "in zal'
schieten.
Overval *do or bandieten.
Donderdagmorgen omstreeks half vijf,,
toen L. A. te Capelle (IJsselj met zijn
dienstbode was gaan melken, is zijn
vrouw door twee bandieten overvallen,
meldt de ,,N. Ct." Een zak is om haan
hoofd gewikkeld en ze is met ijzer-
draad vastgebonden en in een koel
bak gestoptr Daarna hebben de dieven!
het huis doorzocht en zijn ze yerdwe-'
nen met ongeveer f 1000 in contanten.
Inbrekers gepakt. Te Overt
schie heeft de politie gisternacht tweel,
personen uit Rotterdam, aangehouden1
in bezit van een hoeveelheid rijwiel-
onderdeelen, wélke zij door middel van
braak u!t de werkplaats van den rij-:
wielhandelaar A Hooiman aan de
Zwet te Delft hadden gestolen. Een
hunner bleek een'oude bekende van'
,'de justitie te zijn. Beiden zijn te Delftij
in arrest gesteld.
Verdronken. Gisteravond te!
in de Waalhaven ve Rotterdam dei
IS-jarige expeditieknecht P. A. ver
dronken. De jongen zat op een zak',
aardappelen welke op het dek van'!
een sleepboot lag. Op tot nu toe on-,
verklaarbare wijze is hij daaraf genj
gleden en te water geraakt. De kapi-,
tein trachtte hem nog te grijpen maar!)
de jonge man verdween in de diepte.'
De rivierpolitie heeft eenige uren naati,
het lijk gedregd, doch nog tevergeefs.,
Tra mbotrsing. Gisteren had!,
te Mamelis, gemeente Vaals, een bot-;
sing plaats tusschen den vrachtautoi
van aen heer Kuypers uit Holzet enl!
de stoomtram van Vaals naar Gul-!
pen. De vrachtauto werd om verge wop;
pen, waarbij 'de inzittenden eenigei
lichte verwondingen bekwamen. De
maikiproducten, waarmee de auto ge-[
laden was, vlogen over de straat, waart;
bij een groote Hoeveelheid eieren brak.
G e v a a r 1 ij 'ke aardigheid.
Gistermiddag zag kapt. .Von Freitagj.
Drabbe, die per auto den Amersfoort
schen straatweg passeerde, een meisje
op den weg liggen. Ze lag badend in/
haar bloed en in bewusteloozen toe-/
stand. Het meisje werd opgenomen/
en naar het militair hospittaal te Naar-.
!den vervoerd, waar een ernstige hoofd!;
wonde behandeld werd. Het kind wist!
zjch alleen te herinneren dat ze op een/
rijwiel' gezeten, zich had laten voort-;
slepen door een vrachtauto. Waar-
schijnlij'k is zê daarbij gevallen.
Haar toestand was gelukkig vanj,
dien aard, dat ze per auto. naar haar
woning te Laren kon worden vervoerd!
Ernstig ongeluk. Gisteroch
tend, omstreeks 8 uur, kwamen twee!
fietsende meisjes in botsing met een
paard uit een manége aan de Duin-,
straat te Scbeveningen.
De eten kwam er vrij goed af; zijl
bekwam slechts eenige verwondingen!
en kon na verbonden te zijn, door deni
G. G. D. naar huis worden overge1-
bracht.
Het andere meisje kreeg een slag
van het paard', en werd opgenomen;
met een schedel fractuur. In bewus-
telöozen toestand werd zij 'door den]
G.G.D. nagr het gemeente-ziekenhuis
vervoerd.
Aanranding. Omstreeks half
10 gisteravond stond een 28-jarige
schippersknecht aan de rivier DeNieu
we Maas bij de Oude Plantage te Rot
terdam. Juist wilde hij fluiten om aan]
boord "te kunnen worden_ gebracht,
toen hij plotseling een slag in den nek!
kreeg, waardoor hij bewusteloos ineen
zakte.
Toen de man na eenigen tijd weer;
bij'kwaih bleek hem, dat hii was mee
gesleurd door de daders, aie he.rn op
ae glooiing van den waterkant hadden!
neergelegd. Hij had een niet ernstig©
wonde aan het hoofd.
Uit de binnenzak van zijn vest miste
hij acht biljetten van f25 en zes biljet-'
ten van flO.
Leidsche Penkrassen.
Amice,
Je zult begrijpen, dat ik deze week
niet andjers kan, dan beginnen met:
{hetgeen^ Donderdag hier in onze on
middellijke nabijheid plaats greep.
Och, het gaat ons allen zoo, als we.
lezen van een ernstig spoorwegonge
luk ergens in1 Frankrijk, ja dan treft
ons, dat even. Wie zuchten eens, maar
het gaat ons weer voorbij.
Dat is op zichzelf niet vreemd. Ik!
heb eens een Christen-medicus dat
thooren verklaren op deze wijze: Hoe)
dichter wij geplaatst zijn bij een voor
werp, dat ons oog ziet, hoe grooter
dat beeld wordt. Zoo is het ook met'
ons ziele-aanschouwenDe menschen^
die ons het naaste zijn, zien wij duide
lijker, tot hen voelen we ons meer aan
getrokken. Dat lijkt inderdaad heel
natuurüjk. Maar ter zake.
Ik kan je wel zeggen, amice, dat
Donderdagavond heel Leiden er van'
onder den indruk was. Zag men anders:
hier en daar vroolijk snappende jonge
lui, nu stonden ze bijeen om te bespre
ken het groote gebeuren.
Het deed me als Leidenaar goeid,
zooveel ernst en medeleven te 2ien.
iMaar weeit je wat ik vooral met heel:
veel genoegen heb gezien, dat zooveel
rappe handen van doktoren, van ver
pleegsters, van gewone arbeiders, be
zig waren pm te helpen. Zie, dat doet
bet hart goed.
[Wat is het anders vreeselijk, zoo'n:
ongeluk. Het eene oogenblik snort de
trein met een vaart van 60 K.M. vroo
lijk en dartel over de ijzeren baan
en het volgende oogenblik is juist die
kracht de oorzaak, van zoo ontzettend
ongeluk.
Zie amice, ons leven is nu eenmaal
niet anders dan een tooneed' van af
wisselende gewaarwordingen. iWjj 'ja
gen mee. Het gaat schier nooit Hard;
genoeg. De trein was hier nog slechtsi
eentweetal' kilometers van het sta
tion, nog enkele minuten en ©en deel
der reizigers had de plaats van bestem
ming bereikt en toenweg leven.
en welzijn.
Maar het treurigste van alles, amice:
is, dat we zoo weinig de roepstem
Gods daarin zien. En toch Hij heeft
weer tot ons gesproken. In onze' on
middellijke nabijheid. Geve Hij ons
op te meiken.
Weet je wat mij droevig trof na de
ramp Terwijl rappe handen bezig wa
ren nulp te bieden, en de nabestaan
den van reizigers angstig vragend na
der 'kwamen, moest over het land van
een der boeren een weg gezocht. Het
was grasland. Het stond mooi; voor
een aantal koeien om te watertanden.
Geen wonder dus, dat de eigenaarxi
met leede oogen aanzag, dat zoo vel en
door dat gras een weg baanden. Be-
f" rijpelijk dus, dat de man niet wild©
ebben dat iedereen, ook degene, diel
louter uit nieuwsgierigheid zich naar
de plaats des onheils spoedde, over
zijn land liep. Maar neen, verbiedeni
dat deed ons boertje niet. Hij telde
de neuzen en dacht zeker, zooveel neu
zen maal een dubbeltje dat geeft mij
een aardige schadevergoeding. Recht
had hij, maar 't mooiste was het met.
Een andere aangelegenheid geeft
deze week stof tot schrijven.
De examens aan ons Gymnasium
vielen dit jaar niet bijster gunstig uit.
Dat was verwacht. Zoo althans mogen)
we veronderstellen, nu bij den aan
vang van den nieuwen cursus Cura
toren het noodig hebben geoordeeld'
pm aan de leerlingen een soort ver
maan schriftelijk te» doen toekomen.
Naar aanleiding daaarvan wordt heel
veel gefluisterd in onze goede stad.
je weet amice, in Leiden fluistert mem
veel, wat men hardop moest zeggen,,
dus je zul't mij hoop ik iuet kwalijk
nemen, dat ik enkele dingen dan ook
maar eens neerschrijf.
In de eerste plaats dan fiuistert men*
dat het toch teurig is, dat Curatoren
moeten klagen over het spieken. Het.
is een oude kwaal, dat spieken, maar
een leeraar die wil, kan dat tochi
tegengaan. Zoodat ik maar zeggen wil,,
dat curatoren daarover toch eigenlijk
niet bij de leerlingen moesten klagen,,
maar daarvoor ae leeraren tot ver
antwoording roepen. Misschien is het
wel reeds gebeurd, en dan heeft het'
fluisteren en mijn schrijven alleen nog!
deze beteekenis, dat dit dan ook wel'
©ens tot geniststelling mocht worden
meegedeeld.
De ouders klagen er over amice, dat
ze zoo weinig contact hebben met da
onderwijs-inrichtingen. Nu wil ik wel
zeggen dat het mil voorkomt, dat dit
de schuld is van ae klagers zelf. Wie
als verzorger van kinderen zijin. pficht:
doetj stelt zich ook op de hoogte van)
het onderwijs. Ik zal den leeraar of
onderwijzer- nog moeten ontmoeten,,
die mij weigerde om inlichtingen over
mijn schoolgaand kind te geven. Maar
het zou tóch gemakkelijker zijn em
grooter paedagogische waarde" heb
ben, als men daarvoor speciale ouder
avonden organiseerde.
Een andere fluisteraar zegt, 'dat het)
peil van de school zoo daalt. Rijp em
groen vraagt toegang. Het gevolg is„
dat de eerste klasse overladen is, em
•een goede schifting niet mogelijk is
voor het tweede jaar, terwijl dan op
zeer gebrekkige wijze de leerstof is
doorgewerkt.
Nog een andere fluisteraar zegt, dat)
de aansluiting tusschen Lager- en Mid
delbaar onderwijs, ondanks alle pogin
gen die zijn aangewend, nog steeds'
bedroevend slecht is. De eene school
heeft b.v. nog' Fransch als vak bui
ten het leerplan, de andere niet. Straksi
'komen de kinderen op H.B.S. ot'Gymi
nasium en de maa:' wordt genomen.'
naar degenen die het verste zijn,,
met al 'de gevolgen voor de andere
leerlingen.
[Weer een ander uit een stille
klacht, dat er hoegenaamd geen con
tact is ttisschen Lagere School en Mid
idelbare School, voor wat betreft dei
zoogenaamde verklaringen. Ze bedoe
len dan niet zoozeeer ae verklaringen
zelf, als de mogelijkheid- om zonder!
verklaring toegang te krijgen. Zool
moet het, volgens 'dezen, voorkomen,,
dat kinderen welke geen verklanngi
konden krijgen, toch admissie-axamen
deden en.slaagden. Mten tast
het 'duister wat daar achter steekt,,
amice. Omdat men het niet raden kan,
fluistert men alweer, dat vooral dan dit:
kwaad gezien wordt, als het' getal in
geschrevenen nadert de grens waarop
klasse-splitsing mogelijk wordt. 29 of]
30 leerlingen vormen één groote klasse
maar 31 zijn te splitsen in twee kleine)
klassen van 16 en 15.
,Voor veel' fluisteraars is het ook!
maar een wat dankbaar onderwerp om'
te kankeren over de lange vacanties..
Natuurlijk niet in de eerste plaats om
dat men aan leeraren en leerlingen de,
lange vacanti© misgunt, maar omdat
het toch al' zware program dan in
zooveel korter tijd moet afgewerkt
worden.
Er worden natuurlijk nog wel veel
meer fluister-gesprekken gevoerd. A.ls(
ik er nog eens wat van hoor, schrijf
ik je wel eens weer.
Maar wat ik nu al vast hieraan!
toevoegen wil is dit, dat het vast en
zeker niet goed gaat met ons onder
wijs. Leiden heeft in dat opzicht een]
goeden naam te verliezen. Als Leide
naar zou het mij spijten, dat het zoo
ver moest komen. Daarom lijkt het mij',
nuttig, dat een onderwijs-specialiteit
en die hebben we natuurlijk genoeg
in ons midden er eens over gaar
schrijven en dan ons vooral eens pre
cies zegt, wat er ontbreekt en hoe het
moet worden. Heusch amice, daar
wachten velen op.
'k Zal 'er eens met de redactie oven
spreken, maar ik twijfel niet ot er'
zal gaarne aan zoo'n bijdrage pla^s.
SRaaven ivjERLTAiii. .f
