NIEUWE LEIDSCHE
COURANT VAN MAANDAG 2 AUGUSTUS 1926!
DE AARDBEVING OP SUMATRA.
De verwoesting van Padang-Pandjang
Verhalen van ooggetuigen.
Aan een relaas van den Ind. cor
respondent van de „Telegr." is het vol
gende ontleend.
Een duidelijken indruk van de ver
woesting van Padang-Pandjang, het
vriendelijke bestuurs- en garnizoens
stadje op de hellingen van den Merapi
geeft de volgende passage nit een
brief van een kennis, die met zijn ge-
2in daar zijne vacantied<agen door
bracht.
Het is mij haast niet mogelijk
je te schetsen, wat hier gebeurd is, om
dat alles nog een ontzettende nacht
merrie schijnt en telkens nieuwe her
inneringen het doodelijk angstgevoel
dier uren weer wakker roepen bij ons.
Mijn vrouw en ik waren bij den klei
nen jongen in de slaapkamer, toen we
een korten schok voelden. „Vrouw, een
aardbeving" zei ik ,,'t is misschien be
ter, dat we naar buiten gaan!" We na
men Dickie op en liepen vlug naar bui
ten. Maar juist toen we in de slaapka
mer aangekomen, loeide een ontzet
ten geraas op als een gie
rende orkaan en golfde de steenen
Vloer zichtbaar ondér onze voeten, zoo
dat we ons met moeite staande konden
houden.
Vooruit, vlug!" riep ik en sleepte
mijn vrouw en den kleine mee Een
tweede schok, veel erger dan de eerste
wierp ons letterlijk van de stoep in den
tuin en nauwelijks waren wij opge
staan en den weg opgesneld of we za
gen het huls op zijn grondvesten heen
en weer zwaaien, d'e muren scheurden
uit elkaar, stortten in en het dak kwam
in zijn geheel naar voren afglijden en
brak op den grond uit elkaar.
J Slechts een puinhoop over.
Ik geloof, dat de geheele verwoes
ting maar een paar seconden geduurd
heefttoen was er niets dan een
vormelöoze puinhoop over. En steeds
hield het ontzettend kabaal aan van
-instortende muren. Van alle kanten
vlogen de menschen uit hun huizen
op straat. Ik geloof, dat we daar in
.een drom als krankzinnigen bij elkaar
hebben staan gillen, onbewegelijk, van
-sQhrik. Toch herinner ik me niet, daar
•iets van gehoord te hebben: vaag zie
ik nu de verwrongen gezichten met
opengesperde monden en dolle angst-
- oogen voor me, maar ik hoorde toen
de menschen niet. Alleen dat aanhou
dende, ontzettende gerommel oitder
den grond en dan dat onheilspellend
gekraak van scheurende huizen met
den doffen slag van muren die ineen-
storten.
Plotseling- werd het weer stil, dood
stil in de Natuur. En toen pas hoorden
wij door heel de kota een angstwek
kend gegil opstijgen, waaraan we
zelf, geloof ik, bleven deelnemen, al
leen om zoodoende aan onze zenuwen
ontspanning te geven. In een paar mi
nuten wets alles voorbij.
Dat weis de eerste schok. Heel veal
van de steenen huizen was er toen al
niet meur overgebleven; de oude hou
ten woningen waren echter nog vrij
wel intaict.
Langzamerhand herstelden we ons;
een paetr korte schokken lieten de pa-
t niek'weer even opkomen, maar de
menscJaen werden rustiger, waagden
sicli weer in de overeind gebleven hui
zen, zochten tusschen de débris naai'
hun 'gespaarde bezittingen.
Een tweede schok.
E«n paar uren later, kwam opeens
de kweede, veel heviger schok, welke
het verwoestingswerk geheel voltooide
De steenen huizen, die nog met ge
scheurde muren en ineengezakte da
ken waren blijven staan, stortten als
lucifersdoosjes ineen; houten huizen
zag ik ev enheen en weer zwaaien eti
dan in hun geheel omvallen tot een
vormelooze hoop hout. Ook deze schok
duurde maar een paar minuten, maar
toen was het ook met Padang-Pand
jang gedaan. Heele wijken waren in-
/gestort; feitelijk zijn er nog maar een
paar gebouwen overeind. En ook die
zijn geheel onbruikbaar, zullen wel af
gebroken moeten worden. Ik heb de
verwoeste steden van het Westfront
gezien, maar dit is erger. Dit was een
volmaakte verwoesting in enkele mi
nuten!
De paniek na den tweeden schok.
Hoewel de eerste schok ons, een waar
schuwing was geweest, zoodat de
meesten daarna vrij veilig waren, ge
loof ik, dat de paniek na den tweeden
schok nog verschrikkelijker was, om
dat ons weerstandsvermogen gebro
ken was.
Na eenigen tijd waren de meeste
Europeanen, toen ze hun gezin veilig
wisten, weer voldoende gekalmeerd,
om het reddingswerk aan te vatton.
Prachtig werk is toen gedaan, vooral
door het bestuur en de militairen. Wie
zegt, dat de inlandische soldaat niets
waard is bij zoo'n ramp, vergist zich.
Het was schitterend om te zien, hoe de
offifcieren ze weer snel in de hand had
den en hoe flink de kerels aanpakten.
In minder dan geen tijd waren er ook
militairen uit Fort de Koek, en dag en
nacht hebben ze doorgewerkt om doo-
den en gewonden onder 't puin weg te
halen, zonder te letten op eigen, groo-
te levensgevaar. Met de inlandsche be
volking was absoluut niets aan te van
gen; dtie was geheel wezenloos; de
menschen zaten maar voor zich uit te
staren.
De eerste nacht was het ergste van
alles want voortdurend klonk weer
van dichtbij en verderaf dat ontzetten
de gekejrm van de menschen, die nog
verwanden misten. En dan herhaalde
lijk in het duister de schokken van
den gvond, waardoor telkens weer een
begin van paniek ontstond.- 't Was om
gek te worden.
Te Fort de Koek.
Een indruk van wat huiten Padang
Pandjang op dien onheilsdag geschied
is, kregen we door een onderhoud met
een Bataviaas#ch handelsman, die tij
dens de ramp met zijn gezin te Fort de
Koek logeerde en met de „Bengkalis is
teruggekeerd.
Hij vertelde ons: De eerste schok
kwam des ochtends om een uur of
tien. Wij zaten rustig voor onze kamer
in het Parkhotel en toen we het ver
verwijderde geraas hoorden, waarme
de de aardbeving aanving, gingen wij
veiligheidshalve in den tuin staan.
Toen kwam plotseling een hevige
schok, zoo erg, dat we het hoofdge
bouw van het hotel duidelijk heen en
weer zagen schudden, terwijl de groo-
te hoornen in den tuin zwiepten als
dunne stammetjes in een hevige or
kaan. Vlak bij ons stonden vier stevi
ge pilaren van beton, die tegelijk af
knapten alsof het lucifershoutjes wa
ren. Een ontzettend! geraas vervulde
de lucht, nog verergerd door het neer
storten van heele ritsen dakpannen en
het angêtig gegil van de bevolking der
kampong in de buurt.
Toen hield het verschijnsel plotse
ling op en ontstond er een beklemmen
de stilte, alsof de heele natuur opeens
gestorven was. Geen vogel, geen hond
gaf geluid en juist de beesten waren
den geheèlen vorigen nacht vreeselijk
onrustig geweest, alsof zij een voor
gevoel hadden van wat zou gebeuren.
Naderhand kwamen telkens nieuwe
schokken, zoodat wij begrepen, dat we
weg moesten zien te komen, omdat de
toestand te onveilig werd.
Van den werkelijken omvang van de
ramp hadden we tpen natuurlijk geen
begrip, zoodat ik voor veel geld en goe
de woorden een auto inhuurde, die
ons via Padang Pandjang en door de
Anei-kloof naar Padang zou terug
brengen. We wisten immers niet, d^t
Fort de Koek slechts een staartje van
den grooten schok had gevoeld en dat
daar juist het centrum er van lag.
De bevolking gek van angst.
Hoe verder wij van Fort de Koek
kwamen, hoe erger de toestand bleek
te zijn. De vriendelijke, Welvarende
dorpjes op de hoogvlakte, met hun sier
lijke Menangkabauschë 'huisjes waren
veel erger getroffen dan dë stad; wat
er van steen was, lag in puin en d'e
houten voorhuizen stonden scheef eh
verwrongen op hun-neuten. De bevol
king was gek van angst, ze schoolde
op de wegen samen ten gilde het uit bij
eiken niéuwen schok, die de aarde
deed trillen. En telkens meer gewon
den lagen daar langs den. kant van
den weg. Het was hartverscheurend
om hen te zien; heel veel afzichtelijke
hoofdwonden en gebróken ledematen.
Hier en daar zagen we 'een doode op
een draagbaar,-omringd door jamme
rende menschen.
Ongeveer 12 K.M. voorbij Fort de
Koek kwamen we in Soengei Boeloeh
of liever in wat eens dat mooie,
welvarende dorp was. Nu niets meer
dan één groote puinhoop; de aardbe
ving heeft het geheel ondersteboven
geworpen, gelijk zooveel andere dor
pen in den omtrek..
Bewonderensw'aardig -was de hou
ding van het bestuur hier- Hoewel we
hoogstens een half uur na den twee
den schok uit Fort de Koek gevlucht
waren, troffen wij in Soengei Boeloeh
reeds den assistent-resident Hondiusi
van Herwerden aan, die met zijn be
stuursambtenaren druk bezig was met
het reddingswerk. Kranig, krachtig en
toch met groot medegevoel en tact
werd daar aangepakt en georganiseerd
en toén ook weldra de eerste militai
ren per auto uit Fort de Koek aankwa
men, was het reddingswerk dra in vol
len gang en konden de overlevenden
geholpen, de gewonden getranspor
teerd, de bedolven slachtoffers uitge
graven worden.
In Soengei Boeloeh vernamen wij,
dat de Weg door de kloof versperd en
heel Padang-Pandjang vernietigd wae,
zoodat wij weer naar Êort de Koek
moesten terugkeeren. Pas drie dagen
later kon ik weer een auto huren en
genoeg benzine koopen (die door de
handelaars, opgeslagen was tot f 28 per
blik van 18 L.) om via Manindjau naar
Padang terug te gaan.
Boven allen lof is het werk der twee
medici te Fort de Koek geweest, <lie al
die dagen zich geen rust hebben ge
gund om de .slachtoffers te helpen.
Dokter Saayers, de militaire arts, had
geen tijding van zijn vrouw, die te Loe
boek logeerde maar toch werkte hij
kalm en rustig door en had voor de
angstigen steeds een bemoedigend
woord over.
Soldaten brengen hun stroozakken
naar het hospitaal.
■Toen de stroom van gewonden zoo
groot was, dat er Vrees ontstond voor
tekort aan bedden, hebben de soldaten
uit eigen beweging hun stroozakken
naai' het Mil. hospitaal gebracht. De
gewonden hadden die meer noodig
zij konden van hun zwaren arbeid
wel op den vloer uitrusten, verklaar
den die flinke kerels.
Na drie dagen van voortdurenden
angst en spanning konden wij einde
lijk naar Padang terugkeeren. De ma-
terieele schade beperkt zich hier tot
eenige ingestorte gehouden en vele ge
scheurde muren. Er heerschte echter
in heel de stad een zenuwachtige stem
ming.
Tot zoover onze zegsman. Het is een
geluk bij dif groote ongeluk, dat die
aardbeving over dag en nietj 's nachts
heeft plaats gehad; ware dat het geval
geweest dan zouden de meeste men
schen zich niet bijtijds uit hunne
slaapkamers hebben kunnen redden
en zou er ongetwijfeld ook brand in de
puinhoopen zijn onststaan, zoodat het
aantal slachtoffers dan onnoemelijk
veel grooter zon zijn geweest.
Padang-Pandjang vrijwel geheel
vernietigd.
Zooals het nu is, is het toch reeds
een onbeschrijfelijke ellende. De ge
heel© streek rondom Padang-Pandjang
is één ruïneen vJat die stad zelf
betreft,.... die is vrijwel geheel ver
nietigd en zal waarschijnlijk niet meer
herbouwd kunnen worden.
Een schatting van die geleden mate-
rieele schade is eenvoudig onmogelijk:
wat kost een stad met bijna al zijn
huizen, alle inboedels, alle handels
voorraden; wat kosten tientallen dor
pen met hunne welvarende woningen,
i 09A unq 'uep-BjjooAiespeoA unq ?©ui
Ongerekend dan nog de enorme schade
aan de wegen, de spoorlijn, aan tun
nels en bruggen! Millioenen en nog
eens millioenen zullen noodig zijn,
om dez© verwoesting van één \der
meest welvarendelandstreken in In-
dië eenigszins te herstellen, d© dui
zenden menschen, die heel hun bezt
in enkele minuten verloren, ook maar
gedeeltelijk te helpen.
Zes dagen onder het pain.
Te Padang Pandjang zijn zes> dagen
na de ramp drie Chineesche kinderen
levendi onder de puinhoopen gevonden.
GEMENGD NIEUWS.
Een erfgename zoek. In
1925 woonde een Poolsche jongeman
te (Wieenjen het optreden van een
(Poolsche danseres, Emma Jedlika ge
naamd, bij. De Pool emigreerde naar
,Canada, waar hij dit voorjaar als een
welgesteld^farmer stierf. Zijn geld liet
(hij na aan een buurman, 5000 pond,
op voorwaarde dat deze 1000 pond
besteden zou, om de danseres terug
te vinden, welke hij slechts eenmaal
in zijn leven gezien had, en wier op
treden zulk een indruk op hem maa'k-
jte, dat hij haar met een douceurtje
van 5000 pond gelukkig wilde maken.
De danseres is nog niet ontdekt.
Een sensationeele daling.
1Boven de terreinen van Crystal
Palace te Londen, hield miss Clive
Stone dezer dagen haar eerste para
chute-daling. In plaats van op 'topen
jveld kwam zij evenwel boven de hui-
Zen terecht. 1 er wijl zij een dak raakte,
/gat zij met dden voet een klein zetje,
waardoor de parachute weer enkele
meters steeg. Zulks deed zij verschil
lende malen, ifrotdat zij tenslotte aanj
open plek kwam, -waar zij zonder ver
dere strubbeling daalde.
Behalve eenige kleine ontwrichtin,-.
'gen had zij verder g]een kwetsuren
©pgefljoqpen.
•CVj'er waoht kleure ne pe 1. -1
„Den Haag moet 19 September zwart
zijn van 'arbeiders1, die voor hun roode
lejschen opkomen, opdat het da bour
geois e wit om den neus tvordt", aldus
J. Melkman in „Het iVblk".
Als het weer hen nu maar genadig is,
anders kunnen de demonstranten nogl
wel 'blauwbekken van de kou, wor
den. zij groeii van ergernis, en geel van
{nijdd dat zij «zoo lang mareheeren moe--
ten in de door regen verlaten straten,
voegt de „Maasbode" er aan toe.
r De verongelukte vliegJBrs.
Zaterdag spoe,de de zee onder Pet
ten een in verren staat van ontbinding!
verkeerend lijk aan, dat nog gehuld
was in leeren kleeding. Aanstonds
werd het vermoeden geuit, dat men
hier wellicht te ddoen had met het
Stoffelijk overschot van een der mili
taire vliegers, die, naar men zich her
innert, tijdens een sneeuwstorm op 19
Januari van dit jaar boven zee ver
dwaalden en met hun vliegtuig in de
'golven moeten zijn verdwenen.
De burgemeester, de heer Eriks,
Stelde zich in verbinding met het vlieg
kamp Soesterberg en tegen vijt uur
arriveerden per auto kapitein Koppert,
Dr. Brouwer, 1ste luitenant vliegenier
gchott, sergeant vliegenier Lamber-
mont en sergeant vliegenier Harde
veld.
Zij 'herkenden het stoffelijk' over
schot als te zijn van den sergeant
vliegenier L. J. A. HartjesvelcJ die
met den vlieger .Vos den noodlottig
geworden tocht ondernam.
In een der pijpen van de. leeren pan
talon, welker zakken reeds waren ver
teerd1, voind men een portemonnaie,
een bos Sleutels en .een zakmesje. Dé
beenkappen maakten nog den indruk
(niet lang te zijn gedragen. Ook de
overige lederen kleedingstukken1 wa
ren nog in goeden staat.
Sergeant Lambermont 'gaf een be
schrijving van de portemonnaie, welke
sergeant Hartjesveld gebruikte en de
ze beschrijving paste precies op 'de
gevonden beur6. Ook de sleutelbos
werd herkend.
Bekend a was, dat de beenkappen
kort voor he tongeluk' door Hartjes
veld waren aangeschaft. Er stond een
inummer in, zoodat men over de iden
titeit geen oogenblik in twijfel' ver
keerde.
Het stoffelijk overschot is voorloQ-
pig gekist en in het lijkenhuisje op de
begraafplaats opgebaard. Na beko
men machtiging van den officier van
justitie zal het Maandag naar Delft
worden overgebracht, waar het Dins-
(dag of 'Woensdag ter aarde zal wor
den besteld.
Kindermoord. Woensdag
avond hebben kinderen in een koren
veld te Drempt een doos gevonden,
waarin het lijkje van een pasgéboren
kind zat. Het kind had een prop in
den mond. Het moet ongeveer een
week geleden een geweld dad igen dood
;zijn gestorven. Naar schatting heeft
jhet kind veertien dagen geleefd. D©
politie doet onderzoek naar de noigi
loilbetkende moeder.
Tramoiitspoord. .Gisteren is
leven buiten Hasselt de tram van Has
selt naar Zwolle ontspoord. De loco
motief werd rechts van de baan ge
worpen; de eerste wagen bleef nog,
op aen dijk. Personen werden niet ge
wond. De passagiers moesten naar
Hasselt terugkeeren.
'Zijn laatste rit. Zondag
nacht, omstreeks halféén begaven de
opperwachtmeester der maréchaussée
N an den Heuvel en de maréchaussée
/Smits te Bussum, zich per rijwiel langs
den Amerfoortschen straatweg in, de
rihting Laren.
Nabij huize „De Bongert" werden
fcij plotseling van achteren aangereden
door een motor, bestuurd door den
•heer Schouten uit? Hilversum,, met aisi
duorijder den heer Remmers, even
eens uit Hilversum.
De opperwachtmeester werd vanz'n
rijwiel geslingerd, doch liep alleen een
kleine verwonding aan den arm pp,
terwijl Smits slechts een scheur in zijtnj
[jas had bekomen. Slechter verging Eet
den heer Schouten-, die over den 'weg
werd geslingerd1. 'Hem (werden verschil
lende tanden uit den moiïid gjealtagen.
Lverder had 'hij verschillende wonden/
aan armejn, hoofd en beenen. De duo-
jij der kreeg een wond boven het rech
teroog.
iMet (belhulp van voorbij gangjesrs
Werd de heer Schouten per auto ver
voerd naar Naarden, waar Dr. Br,oere
voerd' inaar N aarden, waar Dr. Broere
hem de eerst© hulp verleende. -..Hierna
Werd hij op advies van Dr. Broer©
naar de 3t. Gerardus-Majella-stichtingl
,te Bussum vervoerd, waar hij ter ver
pleging werd opgenomen.
Als bijzonderheid diene, dat het de
laatste maai was, dat de heer Schou
ten ,die op medisch advies het mo
torrijden op zou geven, zijn motor be
reed' om dien naar Hilversum te bren-
Igjeinj.
Auto te water gereden. -
Zondagmorgen geraakte nabij Scher
merhoorn in het Noorderlijk gedeelte
van den Beemster, de autoi van den
heer N. G., wonende alhier, terwijl
deze een tocht maakte met zijn echt
genoot© en kind, te water.
Het gelukte den heer G. door het
portierraampje uit den wagen te ko
men. Met behulp van den heer
die onmiddellijk te hulp snelde, 'den
auto zoodanig te kantelen, dat men
het portier kon openen om de inzit
tenden te 'bevrijden uit hun netelige
positie.
iMevrouw G. had eenige lichte
kwetsuren bekomen aan* liet ge
laat.
Na in de boerderij van den beer
K. te zijn bekomen van den schrik!
en van droge kleeren te zijn voorzien,
keerde de familie per tram huiswaarts!
De auto bleef voorloopig in de
vaart liggen.
HET MIDDENSTANDS-CREDIET.
Dezer dagen is een Staatscommissie
ingesteld oin te onderzoeken of en zoo
ja, op welke wijze op een levensvat
baarheid waarborgenden grondslag,
een centralisatie van het midden-
standscre diet wezen kan worden tot
stand gebracht.
Hierbij merkt de „Maasbode" op:
„Als wij te dezer gelegenheid de ge
beurtenissen der laatste jaren nog eens
aan onzen geest laten voorbijtrekken,
en wij bedenken, wat er overbleef van
het machtige bouwsel, dat de midden
stand zich stichtte dan zijn wij onwille
keurig geneigd ons af te vragen, wat
de minister wil centralis eer en? Maar
toch zjjn wij dankbaar, dat deze com
missie er gekomen is. Al is ook van
de katholieke organisatie bijna niets
meer over en sleept de A. C. B. zich
moeizaam voort.
Immers, wij twijfelen er niet aan,
da/t de commissie, door Ide feiten ge
dwongen, zich wel in de eerste plaats
zal bezighouden met een levensvat
baarheid waarborgenden grondslag, en
dat wij het doel der opdracht „de cen
tralisatie" wel moeten opvatten in dien
zin, dat de minister eventueel wens oht
óen central© middenstandsorganisatie
over het geheele land. voor alle groe
pen, een wensch, waarover het laat
ste woord zeker nog wel niet gespro
ken zal ziin.
Inmiddels is voor de commissie een.
zware taak weggelegd. Wel behoeft er
niet aan getwijfeld te worden, dat de
handeldrijvende en industrieele mid
denstand een credietorganisatie noo
dig heeft, die tot taak zal hebben te
voorzien in de credietbeihoeft© ontstaan
1. uit het crediet, dat midden stand s-
bedrijven aan hun clientèle moeten
verleenen: 2. uit de normale behoefte
aan kort of lang crediet. die zich bij
groeiende (bedrijven 'voordoet; 3. uit
de behoefte aan tijdelijke middelen bij
de seizoenbedrijven doch daarnaast
rijst de vraag: 'Hoe in deze behoefte te
voorzien?
Immers deze kleine posten zijn voor
de grootbanken met haar kostbare ou
tillage niet aantrekkelijk en procentu
eel zijn de kosten ook voor een kleine
bankinstelling zeer hoog. Een midden-
standsbank zal dus zijn een dure bank.
En dan, al zal de bank ook nog andere
diensten aan den middenstand kunnen
verleenen, de groote bronnen van in
komsten als emissiebedriif en arbitra
ge blijven voor haar verstopt.
Dus geen aanlokkelijke taak: deze
kleine credieten, moeilijk te beoordee-
len vaak, en weinig verdiensten. Zal
dus een middenstandsbank haar toch'
mooie, zware, sociale taak naar hefhoo-
ren willen vervullen, dan moet 3ij ge
baseerd zijn niet op winstbejag, maar
op een streven naar sociale nuttigheid
Hetgeinvesteerde kapitaal moet dus
niet in de eerste plaats streven naar
winst, want dan krijgt men ongeoor
loofde ^xpansje en grootbank spelen
met de funeste gevelgen van dien, en
daarom zal dit gevonden moeten wor
den niet bij het groote publiek, doch
bij de bedanghebbenden zelve.
Zonder steun en medewerking van
den middenstand is geen midden*!
standsbank denkbaar. Het blijft echter
nog de vraag, of deze steun alleen vol
doende is. Is dit niet zoo, wie zal dan
moeten bijvallen? De Staat, mompelt
de een. De Kamers van Koophandel,
schrijft de ander.
Wij meenen. dat ook hier de Staats
commissie haar licht zal moeten laten
schijnen. Immers, een centralisatie op
een levensvatbaarheid waarborgenden
grondslag is eerst mogelijk, bij levens
vatbare middenstandsbanken.
Wij mogen dan ook verwachten, dat
het onderzoek der commissie ook op
dit gebied kostbare uitslagen zal bren
gen. Is men eenmaal zoo ver. dat men
met een vast plan, gesteund door de
regeering, vooral met haar gezag, kan
komen, welnu, dan is aan den middel
stand het laatste woord. Philanthropic
is hier niet op haar plaats.
UIT DE OMGEVING.
BODEGRAVEN.
Burgerlijke stand. Geboren: Eliza
beth Maria, d.v. Ph. C. de Kouwer en
E. Voorneveld.
Getrouwd: J. A. Kok, 35 jaar en P„
P. Veelenturf. M. Beenheer, 32 jaar
en S. C. Boonzaaijer, 37 jaar.
Vertrokken naar:
Barneveld, Joh. Veldhuizen, dienst
bode. Eist, H. H. van de Kamp> mole
naar. Vinkeveen, H. M. N. Boers. Naai
's iGravenhage, A. Nijenhuis. 1'
KATWIJK AAN DEN RIJN.
Zaterdag had de vierde veiling van
leverbare bloembollen plaats door da
veilingvereeniging „Bloembollenteelt".
Het was iets flauwer dan vorige week
Voor enkele soorten was ook de prijs
weer lager. Aangevoerd waren bqna
ri 00 manden bollen. Betaald werd voert
leverbaar I en II:
Cramoise Brillant 180200, Prins t.
.Oostenrük 310330, Wouwerman 37a
39°, Gele Prins 350370, Witte Dna
Max 170190, La Reine 150170, Pr,
Moore 290310, Flamingo 30032m
Couleur de Cardinal 350370, Water
loo 400420, Witte Valk 290310. Gr.
Due 520540, Rose Gris de lin 230—1
250, La Precieuse 39041°, Roi Cra-
moisie 160180, Rose uuc 24026<x
Rose Luisante 360380, Prosperity 26a.
280, Seharlet due 340360, Cullinan
260—280, Proserpine 500320, Mon
Tresor 450470, vermilion Brillant36a
—380, Theeroos 350370, Murillo 200
220, Lucretia 300320, Titiaan 390
—410, Salvator Rose 340360, Couron
ne d'Or 450470, Darwin Bartigon 210.
—230, Farneombe Sanders 150170^
Clara But 140160, Gretehen 100120.
Pride of Harlem 140160,
Zaterdag ,a.s. vijfde veiling.
LISSE.
1 Burgerlijke 3tand. Geboren: Janii
z.v. J. de Visser en G. v. Dreunen.
Margaretha Cornelia, d.v. A. L. v. Zon
nevela en H. C. Schoone. Klara Johanna
Cornelia, d.v. A. v. Dijk en L. H. v.
d. Velde. Maria Alida Catharina, d. v.,
N. v. Graven en B. M. Ruiten. Adriana
d.v. A. Munnik en G. J. Verboeven.
Leonardus, z.v. J. v. Diest em P. Heema
kerk. Margaretha Helena, d.v. L. G.
Faas en S. Imanse. Theouorus Wilhel
mus, z.v. .H. Schoone en M. Stoop.
Overleden: Johanna Catharina Krieki
echtg. van M. Groenendijk, 72 jaar.,
Bmma Maria Elisabeth Nieuwenhu'isen,.
echtg. van A. B. v. Pelt, So jaar.
Ondertrouwd: J. H. Slobbe en J. da
Vries.
Gehuwd: A. v. d. Lans en J. Raap
horst.
Scheepstij dingen.
HOLLAND-AMERIKA LIJN.
LOCHKATRINE, 28 Juli van Rot
terdam te Vancouver.
ROTTERDAM, 30 Juli van Rotterdam
te New York.
VOLENDAM, van New. York naai
Rotterdam, 2 Juli te Plymouth verwacht
BOSCHDIJK, 30 Juli van Rotterdam
te Norfolk.
BLIJDENDIJK 30 Juli van Galves
ton naar Rotterdam.
SPAARNDAM, van Rotterdam naar
New Orleans, 30 Juli van Coruna.
EEMDIJK, van .Vancouver naar Roti,
iterdam, 30 Juli v. .St. Thomas.
STOOMV. MIJ. NEDERLAND.
BOEROE, van Amsterdam naar Port
Said, pass. 29 Juli Gibraltar.
VONDEL, thuisreis, 30 Juli van Sin
gapore.
PRINS DEN NEDERLANDEN, wordt
morgen o.a. 6 uur van Batavia te IJmuï
den en c.a. 10 uur te Amsterdam ver
wacht.
ENGGANO, uitreis, pass. 29. Juli
Pungeness. j
KON. HOLLANDSCHE LLOYD,
DRECHTERLAND, thuisreis, 29 Juli
van Montevideo.
EBMLAND, uitreis, 30 Juli van Pher
nambuco.
0RANIA, 29 Juli van Buenos Ayrea
naar Amsterdam. I
ZEELANDLA, 31 Juli van Buenos
Ayres te Amsterdam.
ROTTERDAMSCHE LLOTD.
TJERDIAI, 31 Juli van Vlissingen
naar Rotterdam.
HOLLAND-AFRIKA-LIJN.
JAGERSFONTEIN, uitreis, 30 Juli tel
(Tanga.
KLIPEONTEIN, o Juli vau Delagoa-
baai naar Port Amelia.
BATJAN, uitreis, 30 Juli van Algoa-
baai.
HEEMSKERK, 29 Juli van Rotterdam
te Hamburg.
RIETFONTEIN, uitreis, 30. Juli Z.O„
sm itosdlit Bnc asafoA.
