IESTen school.
feuilleton.
u it spannende dagen
NIEUWE LEIDSCHE COURANT VAN WOENSDAG 28 JULI 1926
TWEEDE BLAD.
P£ SLM HWm.
Colijnde Geer.
De „Maasbode'" maakt eeii v er gel ij -
'king tusschen de belastingvoorstellen-
Colijn en die van Min. de Geer, waar
bij o.m. bet. volgende wordt opge
merkt:
Aanvankelijk, in de voorstellen-Co-
lijii, werd 15 millioen minder 'geheven
•aan i 11 k o m s t e 11 b elasting op een
wijze, welke de vermindering voor het
leeuwendeel ten goede deed komen
aan de minder gesitueerden en kinder
rijke gezinnen.
I11 de plannen-De Geer zal ruim 15
millioen aan vermindering worden ge
schonken op de personeel e belas
ting. Daarvan zijn 5,8 millioen in den
vorm van af te schaffen leeningsopcen
ten, waaraan de mindere man uiterst
weinig deeV heeft.
Vervolgens 1,5 millioen, welke ten
goede moeten komen aan houders van
hotels, herbergen en dergelijke, die bij
de heffing van de weeldebelasting nog
al ongerief en kosten zouden hebben.
Slechts 8 millioen blijft over, welke
echter volgens Minister De Geer vooral
den grooten gezinnen ten goede zullen
komen.
Maar de gedachte van tegemoetko-
- «ming aan groote gezinnen is door De
Geer niet zoo innig verbonden met te
gemoetkoming aan de smalle beurzen
als Colijn het had gedaan.
Wel is waar komt de opschuiving
der grens van vrijstelling tot 300 gul
den huur (thans 150 gulden) neer op
sparen van de bewoners der kleine wo
ningen, dus allicht op ontzien der klei
ne inkomens.
Overigens zal de vermindering der
personeel© belasting ontstaan dooreen
percentsgewijzen aftrek, op den aan
slag toe te passen, geregeld volgens het
aantal kinderen en volgens het huur
bedrag. (In denzelfden trant heeft nu
reeds zulk een aftrek plaats, doch de
huurbedragen worden in het ontwerp
hooger genomen)-
De derving van. belasting, die hier be
rah'md wordt, z;al vooral ten goede
komen aan de buurlagen 5001250,
dat zijn de middelmatig en goed gesi
tueerden.
Hier komt de .gedachte van tegemoet
koming aan de groote gezinnen te veel
los van de gedachte van solaas aan de
kleine beprzen.
Zelfs wordt zï\j gepaard ,aan de idee
van hulp aan groote middenstands-^
gezinnen.
Zouden wij daartegen zijn? Op zich
zelf zeker niet. Prachtig noemen wij
het zelfs.
Maai', wij wij/zen op het groote ver
band.
Daar wordt.<een 13 millioen kwijtge
scholden aan verdedigingsbelasting,
waardoor voor al de middelbare en hoo
ge inkomens g gebaat zijn. En dat is de
reden, waarom men, op andere deelan
van liet belas!tingveld de groote gezin
nen helpende, vooral niet 'de gedachte
van het ontzLen der kleine inkomens-
mag loslaten..
Wat er ook. gebeurt, in elk geval zal
deze vermin* iering op de personeel©
belasting eern goede maatregel zijn,
maar de 011'(worpen vermindering op
de inkomsternjDelasting volgens Colijn
was beter, n.amelijk rechtvaardiger.
Daarom 1,ouden wij het toejuichen
als de vermi indering weer op de inkom-
stenbelastiutg werd toegepast, als een
aftrek op biet belastbaar inkomen per
kind van 2//Ö0, desnoods, zooals in de
tweede edit tie van Colijn, 200 gulden.
NFD. HERV, KERK.
Beroepen: T# Opheusden (toez„)
D. Th. K.eck te Garderen.
A ail s, en o m e n: Naar Gendt (bij
Nijmegen), J. Th. Meijer te Hoenderloo
Be da.n kt: Voor Huizen (toez.) J.
J. Timnier te Ermelo.
GEREF. KERKEN.
Tweetal: Te Emmen, F. H. van
Loon te Smilde en I. Tonkens te Ber-
gum.
Br 0 epen: Te Oude- en Nieuwe-
Bildtzijl, cand. B. G. de Bruin te Puv-
merend.
Bedankt: Voor Amsterdam-Zuid,
G, van Duinen te Schiedam Voor
Paesens c.a. I. K. Wessels te Vcerc.
CHR. GEKEF. KERK.
Tweetal: Te Rozenburg, J. Drentli
cand. te Hoogevéen; en B. Oosthoek,
cand. te Apeldoorn.
Beroepen: te Kornhorn, le Noor
deloos en te Nieuwe Pekela, W. Kre-
nier, cand. te Zwolle.
GEREF. GEMEENTEN.
TWeetal: Te Goes, M. Hofman te
Krabbendijke; en H. A. M.inderman, te
Lisse.
Beroepen: Te Ridderkerk, J.
Vreugdenhil, te Bruinisse.
Te Paterson (New-Jersey, N.-Ame-
rika), R. Kok te Gouda.
Bevestiging, Intrede, Afscheid.
Dr. M. A. van Rhijn, voorheen secre
taris van de N.C.S.V. te Driebergen,
werd Zondag j.l. bevestigd als predi
kant der Ned Herv. Gem. te Groesbeek
door Ds. J. A. van Selms, van Nijme
gen, die tot tekst had 2 Cor. 1 vs. 20a,
en den nieuwen ieeraar Ps. 134: 3 deed
toezingen. Deze hield een intreepredi-
katie over Matth. 610a. Aan het ein
de werd het woord gevoerd door Dr.
H. C. Rutgers, secretaris der N.C.S.V.
te Driebergen: Ds. J. J. Creutzberg van.
Hees, namens den ring Nijmegen; en
Dr P. Smit, van Heumen, ais consulent
Na een bijna 40-jarigen diensttijd,
hoopt de heer O. Zijlstra, Evangelist te
Oosterlittens, op Zondag 10 October
om gezondheidsredenen, afscheid te
nemen. Als zijn opvolger is benoemd
de heer J. Koelstra, te Twijzelerheide.
De schorsing van Ds. W. E. van Duin.
In 'de Geref. Kerk van Haarlemmer-
meer-Oostz. is in de godsdienstoefe
ning van 'Zondagmorg-en j.l. het vol
gende bekend gemaakt:
'A.s. Dinsdagavond van acht tat ne
gen uur zal den broeders en zusters
in de consistoriekamer der kerk gele
genheid gegeven worden, om met de
commissie, Bestaande uit Dr. Brinkman
te Haarlem, Ds. Groenewegen te Half
weg en Ds. Breukelaar te Zaandam,
welke commissie ingesteld is door de
Classis Haarlem, op een van haar ver
gaderingen, te spreken en verschillen
de vragen te stellen aangaande de kwes
tie Ds. van Duin.
Ds. van Duin is inmiddels naar IJmui-
den vertrokken, om daar eenigen tijd
te verblijven.
Algemeene Synode dei Ned. Herv.
Kerk.
De elassicale vergadering vafi Dok-
kum heeft gevraagd, om een duidelijke
uiteenzetting van art. 43 regl. vacatu
ren. Geantwoord zal wórden, dat het
hier niet is een zaak, wélke volgeni
art. 13 Alg. Reglement tot dé bevoegd
heid van een kerkelijk bestuur behoort
zoodat het verzoek 'voor kennisgeving
moet worden aangenomen.
Wegens de aftreding van Dr. C. F.
M. Deeleman als lia der Synode, wordt
in zijn plaats tot lid van het bestuur
van het opvoedingsgesticht Valkenheida
benoemd de heer J. D, J. Idenburg.
De heer Jhr. Dr. W. A. Beelaerts
van Blokland heeft zijn benoeming tot
lid van den ,,Raad van Beroep" aange
nomen.
Op voordracht van het Provinciaal
kerkbestuur van Gelderland wordt be
noemd tot lid der Commissie van toe
zicht op den druk en de uitgave det
Evangelische Gezangen, de heer G
Beets, pred. te Arnhem.
De secretaris der Alg. Synode, da
heer L. W. Bakhuizen van den Brink,
heeft uit zjjn betrekking .eervol ontslag
aangevraagd tegen 1 A'prii 1927, op
welk tijdstip hij den óssten leeftijd zal
hebben bereikt.
De president spreekt woorden van
waardeering voor den arbeid van den
secretaris, en is van oordeel, dat het
besluit van den secretaris om at ta
treden, moet worden geëerbiedigd.
Verschillende leden betuigen met dia
waardeering hun instemming. Over da
vraag, op welke wijze en wanneer in
de keuze van een opvolger zal worden
voorzien, zal in de zitting van heden
een besluit warden genomen.
Voorshands wórdt, wegens het ver
strijken van den diensttijd van drie ja
ren, tot secundus van den secretaris
herbenoemd de heer G. J. van da
Flier, pred. te Leimuiden.
De heer P. Bongers rapporteert ora
een verzoek van den kerkeraad te En
gelen, tot goedkeuring van het plaat
selijk reglement. Deze goedkeuring
wordt verleend.
Dezelfde rapporteur adviseert het vei
zoek van het bestuur der weezenverplo-
ging te Nijmegen toe te staan tot ver
nieuwing van het kerkelijk verband-dei
„iWeezenkapél" te,Neerbosch met de
Ned. Herv. Kerk. Overeenkomstig de-
conclusie wordt dit vérband wederom
met 10 jaar verlengd.
Prof. Dr. Knappert rapporteert ovei
de weigering van een voormaligen scri
ba-quaestor, om te wéinig afgedragen
gelden te betalen. De quaestor-general
wordt gemachtigd, langs den gewonen
burgerlijken weg zich het verkrijgen van
die gelden te. verzekeren.
In den namiddag wordt een synodua
contractu gehouden ter behandeling van
een verzoek in hooger beroep van den
kerkeraad te Monnikendam tot goed
keuring van het plaatselijk reglemenl
Afscheidswoorden worden gericht tot
den heer J. Barbas, die op hét punt
staat een reis te ondernemen naar Pa
lestina.
De Chr. Geref. kerk in Amerika.
De Gen. Synode van de Geref. Kerk
in Amerika, heeft een comissie op
dracht gegeven, om te trachten een
„gelijkvormige, maar wel flexible orde
van eeredienst" voor de Kerken te ont
werpen.
De navolging Christi.
De oude strijdvraag over den vervaal
diger der „Navolging Christi" wil nog
maar steeds niet tot rust komen. Twee
Fransche geleerden hebben nu hei,
vraagstuk wederom opnieuw aangegre
pen. De oude opinie, dat Gerson. van
de Parijsche Universiteit, de navolging
geschreven zou hebben, wordt ook nu
door de Franschen geheel los gelaten
Daarentegen treden meerderen voos
Johan Gerson op, o.a. een Italiaansche
Bened ictijnerabtvanVercelli. De voor
vechters van deze opvatting willen den
Benedictijner regel in het beroemde
boek ontdekken en wijzen verder op
talrijke Italianismen in den Latijnschen
tekst en beroepen zich tenslotte op 'n
reeks van waarschijnlijkheidsgronden
die verklaren moeten, dat de Navolging
op zün laatst in 1380 gemaakt werd,
terwijl Thomas Hemmerken van Kem
pen nauwelijks voor ditjaar geboren
werd.
De naam Thomas Kempis komt voot
de eerste maal voor op een handschrift
der Navolging in het jaar 1441maai
op een wijze, die niet noodzakelijk hef
auteurschap aanduidt, maar evenzoo
goed op dezen als op den afschrijver
doelen kan: „Finitus et completus anno
Domini 1441 per man us E. Thomas
a Kempis".
De werken van Thomas a Kempis
werden voor de eerste maal in het jaai
1475 verzameld, d.w.z. vier jaar na rijn
dood, terwjjl de Navolging Christi zich
daaronder niet bevindt.
Daarentegen wijst men er anderzijds
op, dat de Navolging veel meer Germa
nismen dan Italianismen bevat. AlUe ove
rige .tegenbewijzen worden echter ge
heel teniet gedaan door het groote aan
tal getuigenissen voor Thomas van Kern
pen, dewelke zelfs teruggaan op docu
menten van menschen, die deels Th»
mas van Kempen persoonlijk gekend
hebben en zelfs jaren lang in hetzelfde
klooster met hem leefden. Zoo Johan
Busch, de monnik van Windesheim, uit
een ordehuis, dat zeer dicht in de buurt
van het St. Agnesklooster stond, waar
Thomas sub-prior was. Verder Hermann
Ryd uit hetzelfde klooster, Johann Man
born, die kort na Thomas' dood in hel
klooster was gekomen.
Men verzekert in deskundige kringen
dan ook, dat het auteurschap van Th»
mas Hemmerken zoo vast staat, dat elka
andere uiteenzetting over dit vraagstuk
absoluut doelloos is.
D. Koelewijn.
De heer D. Koelewijn, gepensioneerd
directeur der Keucheniusschool te Djoc
ja, zal zich naar wij vernemen, na zijn
aankomst in ons land te Haarlem ves
tigen.
Gerefi. Kerk Bandoeng.
Als consulent van de Geref. Kerk v.
Bandoeng treedt tijdens het verlof van
Pr. J. H. Bavinck op Ds. D. Bakke*
te Etjocja.
Gereformeerde Wereldbond.
Van 1417 September zal te Genève
een vergadering gehouden worden van
vertegenwoordigers der meeste Gerei
Kerken van Europa.
De bedoeling is om in vereeniging met
de Geref. uit Oost-Europa te komen tot
een-hulp bieden aan' de Geref. minder
heden in verschillende landen, welke
zonder hulp van buiten onder zouden
moeten gaan.
De kerkgebouwen in Amsterdam-Zuid
Gisteren is de acte gepasseerd, waai1
bij de kerkelijke - goederen in Amster
dam-Zuid bil minnelijke schikking 'in
dier voege worden verdeeld, de de ge
meente buiten het kerkverband de Park
kerk aan de Gerard Brandtstraat ba
houdt en de nieuw gevormde gemeente
de oudere Schinkelkerk aan den Ant-
stelveenschen Weg ontvangt.
Een nadere financieele regeling ia,
zooals vanzelf spreekt, tevens getroffen
De onderhandelingen over een en a»
der, die dus ongeveer vier maanden ge
duurd hebben, zijn, naar men weet tas,
schen de heeren Mr. A. C. G. van
Proosdij voor de oude en Mr. G.'H. A.
Grosheide voor de nieuwe gemeente ge
voerd.
Op weg naar de veruilwendiging.
lp het Chr. Schoolblad „Onze Vaca
ture" schrijft de redacteur K.
„En Stemerding, èn Drewes èn Lens
komen met klachten over onze scholen
en over ons onderwijs.
Ook wij meenden in enkele artikelen
onze bezwaren naar voren te moeten
brengen.
Ook wij gelooven, dat we op weg zijn
naar de veruitwendiging. Er kunnen
scholen zijn met den bijbel, die den naam
van Christelijke scholen toch niet ver
dienen. Er kunnen Christelijke onder
wijzers zijn, die in de Christelrjke school
niet thuis hooren.
Het ergste is wel, dat wij hebben ga
leerd te roemen in eigen voortreffelqK-
heid. Neen maar, onze Christelijke sciie-
len. Er is bloei, er is groei, er is leven
En of we al dan niet innerlijk sterker
zijn geworden, daar wordt niet naar ge
vraagd. En of we werkelijk leven ui",
den bijbel, daar schijnt het niet op aan
te komen.
Wij moeten ons met onze scholen en
met ons onderwijs weer gaan plaatsen
tegenover den (Jnristus en vragen, wat
Hy er van zegt. Wi] moeten toelaten,
dat Zijn oordeel er over gaat. En we
moeten heimwee gaan voelen, als we
denken aan onze oude scholen, die min
der goed waren ingericht, maar waann
het christelijk beginsel, omdat het in
de harten leefde, beleefd werd.
Alleen dan kan er verandering komen
en verandering is nood'ig".
Uit het Sociale Levi
De droeve werkelijkheid.
Eenigen tijd geleden, zegt de „Rot
terdammer" heeft 'de chr. hist, senator
Mr. Verkouteren in de Eerste Kamer
het harde en onware woord, gesproken,
dat werklui eigenlijk luie werkers be-
teekent en dat staken een veelgeliefd
en veelbeoefend beroep is geworden.
Ongetwijfeld heeft de heer Verkou
teren wel eens een arbeider -ontmoet,
die liever lui was dan moe; mogelijk
is hij, als wij, wel eens in een gezin
geweest, 'waar men de opheffing eener
staking betreurde, omdat de stakings
kas beter betaalde dan de werkloos
heidsverzekering.
Maar wat geeft hem het recht om,
op grond van een of enkele gevallen
(heelemaal fantasie behoeft het niet te
zijn!) zóó te generaliseeren, gelijk hij
deed en een onverdienden smaad te
werpen op de breede arbeidersklasse?
Dezer dagen vroeg een sigarettenfa-
hriek onder de rook van Den Haag ee
nige jonge, flinke mannen. Het aange
boden loon bedroeg f25 per week.
Wat was bet resultaat? 's Morgens
om 9 uur stonden er 3 a 400 personen
in de rij, die hoogst gelukkig zouden
zijn, als ze aangenomen werden. Doch
allen, op enkele uitzonderingen na,
konden ongetroost weer wegkuieren
Dit geval staat niet op zich zelf, doch
doet zich dagelijks voor.
Een bureau, dat handen te kort
kwam, omdat zoo velen van reisgenot
willen profiteeren, stelde dezer dagen
gehuwde schrijvers op dagloon aan a
f2.50 per dag en op zegging naar wel
gevallen.
En de menschen waren blij, dat ze
(Een Vlaamsch verhaal).
35)
Ais er slechts een vijftigtal ons op de
ze eenzame baan afwachtten, wij zou
den Werks genoeg hebben om onze ge
vangenen te verdedigen; maar ze zijn
lomp; hun verstand gaat met verder
dan bij de beesten: bijten en gaan loo-
Pen!"
„Nu za! eerst het groote snel begin
ner)' zeide de sergeant; „de Citoyen
Coiiiimissaire heeft een hevel ontvan
gen, dat wij ons morgen bij de Colonne
mobile van Generaal Duruth moeten
Vervoegen; wij gaan dit fanatiek mon
ster. dat daar op de kar zijn bespotte
lijke gebeden prevelt, in zekerheid
brengen, en met de Colonne mobile kee
ren wij terug. Het schijnt, dat er geen
vuur ontbreken zal om ons te verwar
men.
Zij waren juist ter plaatse gekomen,
waar de lotelingen lagen; zonder dat
zij het bemerkten, volgden dertig ge-
weerlooipen hunne beweging.
Eensklaps galmde het schrikkelijk
woord: vuur! boven het geboomte.
Dertig schoten barsten los. Meer dan
de helft der soldaten stortte neder; de
Paarden, door het vuur en het geluid
der geweren verschrikt, sprongen voor
uit en trokken de kar met woest ge
weld door de baan. Bruno, die het be
merkte, loste zijn tweede schot en trof
het voorste paard in de borst; het an
dere paard viel over het eerste; de kar
bleef te midden van den weg §taan.
„Vuur, vuur op die Brigands!"
schreeuwde de sergeant tot zijn man
nen, toen hij Bruno met zijn gezellen
uit het schaarhout springen zag.
Drie of vier lotelingen stortten kla
gend in het zand neder; de anderen
liepen tot de soldaten en begonnen een
hardnekkig gevecht. Wel is waar, dat
zij in groote getal dan de Franschen
waren, doch deze hadden bajonetten
en sabels, terwijl de boeren, geen hand
wapens hebbende, zich verplicht zagen
met de kolf van hun geweer alleen te
slaan, of als verwoede leeuwen hun
vijanden op het lijf te springen en hen
zoo neder te rukken.
In min dan een oogenblik was ech
ter alles beslist: vijftien soldaten lagen
rondom de kar zonder leven, drie lote
lingen waren gesneuveld vier anderen
gewond.
De overige soldaten hadden de vlucht
genomen en waren in de bosschen ver
dwenen; men had ze een wijl vruchte
loos door de duisternis vervolgd.
Zelfs voordat de laatste vijand was
neergeveld, was Bruno op -de kar ge
sprongen en had Genoveva, die in be-
zwijmig lag, er afgehaald en bij den
boord der baan tegen een boom neder
gezet.
Daarop liep hij tot zijn gezellen, dio
den Ieeraar reeds van zijn handen had
den verlost en hem omringden met
bewijzen van eerbied en liefde. De
grijsaard, schier dood van ontsteltenis,
drukte hun sprakeloos de handen.
„Vrienden" sprak Bruno, „hier mo
gen wij niet blijven. Met baast onze
arme broeders, die gewond of gesneu
veld zijn, opgenomen en de bosschen
ingedragen. Spoedig naar den Zand
berg. De gevluchte Sankulotten zullen
tot „de Arend" om hulp geloopen zijn.
Zij mochten ons de gevangenen nog
ontnemen! Spoedig! Spoedig!"
De lotelingen volvoerden in aller
haast bet ontvangen bevel.
Bruno gaf zijn geweer aan een zijner
gezellen, liep tot Genoveva, en, haar
op zijn schouder heffende, volgde hij
de anderen in het bosch.
Zeer langzaam vorderde do akelig-;
stoet tusschen het verwarde geboomte
en d'oor de diepste duisternis. Niemand
sprak; allen waren diep ontsteld en
beefden bij de stille, doch pijnlijke
klachten hunner gewonde broeders.
Zij, die nooit van oorlog hadden hoo
ren spreken dan als van een der groot
ste plagen des menschdoms, zij voer
den nu drie lijken met zich: de lijken
hunner beste vrienden! Bloed, dier
baar bloed liep hun van de handen!
Nevens Bruno, en door Karei uit „de
Leeuw" geleid, sukkelde de oude Iee
raar voort!
Door vermoeienis afgemat, wilde
Bruno zijn bezwijmde vriendin op zijn
anderen schouder-leggen; in deze be
weging bemerkte hij, dat er vocht op
zijn kleederen kleefde.
„Bloed!" riep hij uit. „Mijn Genove
va! zij is gewond! dood! dood."
Bevend liet hij de maagd ten gronde
zakken en viel bij haar neder.
„O Veva" riep hij, „zoudt gij mij ont
nomen zijn! Moest nog dit ongeluk mij
treffen! Alles, alles, wat mij dierbaar
is, moet dus geslachtofferd worden!.
En gansch buiten zich zeiven, rukte
hij zich in de uiterste wanhoop de ha
ren uit het hoofd en huilde van razei-
nij en vertwijfeling, zonder bewustzijn
van het gevaar, dat hem nog dreigde.
Onderwijl had de priester zich insge
lijks bij Genoveva op de knieën laten
zinken en betastte haar hoofd en schou
ders, om naai' de bron van het sijpe
lende bloed te zoeken.
„Bruno" sprak hij „mijn zoon, ma
tig uw smart. Genoveva leeft; maar
haar wonde moet worden opgezocht.
Mij dunkt, het is aan den linkerarm;
ik kan het niet zien, maar van hare
hand leekt het bloed."
Het troostend woord des leeraars,
en bovenal de gegronde hoop, dat zijn
vriendin nog kon worden gered, wek-
ten'Bruno op uit de wanhoop en ver
losten zijn geest van de verdwaai i-
heid. Met koortsige haast stroopte hij
de mouw van Genoveva's linkerarm in
de hoogte; dan greep hij zijn geweer
uit de handen van den gezel, die het.
droeg, bracht dit wapen dicht nevens
de maagd, stortte eenig buskruit in de
pan en trok den haan neder. Daar het
AAN HET ZOEKUCHT.
Leiden, 28 Juli 1626.
Een gróót man is weer in one land
teruggekeerd.
Duizenden en duizenden waren gis
teravond in de buurt van het Haag-
sche station 9aamgestroom!d om h^m
te begroeten.
De naam van Moeskops, wiens
bijzondere verdienste het is dat hij
over sterke spieren en veel uithou
dingsvermogen beschikt, was op aller
lippen.
Zóó groot was het enthousiasme, dat
toen de „held" zich buiten het station
vertoonde, het politiecordon werd ver
broken en een onbeschrijfelijke verwar
ring ontstond, waarbij de politie, die
werd uitgescholden en met brandende
sigaretten gegooid, het hard had te
verantwoorden.
Ik geef toe, dat deze buitengewone
geestdrift niet geheel onverklaarbaar
was.
Niet alleen toch, dat Moeskops weer
een „overwinning" had behaald, maar
hij had den gelukkigen inval gehad
om toen andere renners de vlag van
hun land met zich voerden, een vuile
handdoek aan zijn rijwiel te binden,
vermoedelijk om daarmee zichzelf en
zijne bewonderaars te typeeren.
Geen wonder, dat het „vuile halid-
doeken-gilde" zich gevleid voelde en
zijn enthousiasfhe niet kon bedwingen,
en dat de persfotografen op hun post
waren om dezen „held" te kieken.
OBSERVATOR
dit hongerloon konden verdienen; lief
hebbers bij de vleet.
Zoo'n „run" bewijst overduidelijk,
dat de groote massa der werkloozea
liever een schraal weekloon verdient,
dan in steun loopt.
Er volgt ook uit, dat de werkloos
heid nog steeds aan onze welvaart
knaagt. Zij, die het niet bij ervaring
weten, kunnen zich nu eenmaal niet
voorstellen hoe vreeselijk het is tever
geefs naar arbeid te zoeken. Het dooft
alle energie en is-erger dan de honger
en ontbering- op zich zelf.
En het is hoogst onbarmhartig en
wreed om den werklooize zonder dat
men zijn omstandigheden kent na
te geven, dat hij liever de hand op
houdt, dan de handen uit de mouw
steekt.
'Wie zoo generaliseert, bezondigt
zich aan het gebod, waarbij ieugm en
laster als vloekwaardig veroordeeld
worden.
De Drentsche werkverschaffing.
In verband met den aanvang van
den rogge-oogst heeft de Minister van
Binnenlandsche Zaken het maximum
aantal arbeiders, dat bij de werkver
schaffing mag worden geplaatst in
verschilende gemeenten verlaagd, wat
tot gèvolg heeft gehad, dat met ingang
van Maandag vele arbeiders zijn Ont
slagen, waaronder ook een aantal, die
verklaarden nooit koren te'hebben ge
maaid en derhalve geen werk in den
landbouw te kunnen krijgen, omdat
de landbouwers voldoende arbeiders
kunnen krijgen, die met het werk ge
heel en al op de hoogte zijn.
Eenige gemeentebesturen hebben
toegezegd te zullen trachten machti
ging te. bekomen, om de arbeiders dio
bij den roggeoog9t geen werk kunnen
vinden, weer te werk te stellen.
Het conflict to Delft.
Omtrent de oplossing van het con
flict aan de Lijm- en Gelatinefabriek
te Delft, kan nog worden gemeld, dat
de betrokken arbeiders een loonsverla
ging van 16 pet. hebben aanvaard.
De stakers, welke allen weer in
dienst werden genomen, zullen mor
gen het werk hervatten. Het conflict
heeft ruim veertien dagen geduurd.
EEN MOORDPLAN TEGEN ALVA?
Eenigen tijd geleden heeft Prof. P. J
Blok in de bijdragen voor Vaderland-
sche geschiedenis en Oudheidkur.de
een studie gepubliceerd over een
moordplan tegen Alva, dat in October
1568 met medeweten van den Prins
van Oranje zou zijn op touw gezet.
„Deze zaak" aldus de mededeelin-
gen „die geheel onbekend was is
aan het licht gekomen door een brief
geweer niet geladen was, ontbrandde
9lechts het losse poeder, en een vluch
tige vlam verlichtte het droevig too-
neel.
„Ah, ik heb het gezien!" juichte Bru
no, terwijl hij zijn halsdoek ontknoop
te, „een wonde aan den arm! Mijn ar
me Genoveva, een kogel heeft haai'ge
troffenO God, ontruk mij toch de
vriendin mijner ziele niet!"
Dus sprekende en verzuchtingen ten
hemel sturende, bond hij de maagd
Zijn halsdoek om den arm, en, daar de
wonde zeer licht was, stuitte het waar
lijk het bloed.
Nauwelijks had hij den knoop toege
trokken, of Genoveva verroerde hare
leden en scheen met een lange adem
haling te ontwaken.
„Zij leeft! Mijn Veva leeft!" riep Bru
no als uitzinnig van blijdschap.
Maar op zijn stem antwoordden uit
de verte een tiental geweerschoten do
kogels vlogen boven zijn hoofd dooi
het loover.
„Daar zijn ze! Daar zijn ze!" riepen
de lotelingen te gelijk met schrik.
„Vooruit! Gevlucht! Gevlucht!"
Bruno lichtte zijne Genoveva van
den grond; en, alhoewel eenige onver
staanbare woorden hara mond ontvie
len, liep hij met blinde haast door het
geboomte.
Nog eenige kogels floten hem en zijn
makkers achterna.
Welhaast echter heerschte in dit ge
deelte van het woud de diepste stilte.
Wordt vervolad).
