NIEUWE LEIDSCHE COURANT VAN DONDERDAG 8 JULI 1926
TWEEDE BLAD.
Wil! HE BIJDEN ZESSEN.
Onyustige balans.
De altijd lezenswaardige Haagsclie
briefschrijver in „De Tijd" heeft deze
week zijn bespiegelingen gewijd aan
het afgeloopen parlementaire jaar.
„Een sleclit jaar" noemt hij het.
Een jaar waarin eigenlijk niets bij
zonders op wetgevend gebied tot
stand kwam.
Natuurlijk zijn er altijd de jaarlijk-
sche begrootingen waarop men wijzen
kan. Maar het waren begrootingen
waar de „pit" uit was; credietwetten,
meer niet. .Verder een paar handels
verdragen, een paar oude besjes van
wetsontwerpen een daarvan heeft
in alle stilte 14 jaar op den gewichti
ge n dag liggen wachten en einde
lijk het nog van het Kabinet-Ruys af
komstige ontwerp Bioscoopwet.
Inderdaad, merkt de „Standaard"
hierbij op, een slechte balans.
Niet voor het Kabinet, dat aan de
zen toestand onschuldig is; maar'voor
het Parlement dat een crisis verwekte,
bij de oplossing er van volkomen' im
potent bleek en dus de verantwoorde
lijkheid voor het onvruchtbare parle
mentaire jaar heeft te dragen. Nu
wordt het, zien we wel, door die ver
antwoordelijkheid niet al te zeer ge
drukt. Dat gaat natuurlijk zoo met
massa-verantwoordelijkheid. De ©en
schuift de schuld op den ander.
Dat willen wij thans niet doen.
We willen niemand in het bijzonder
als den schuldige of den hoofdschul
dige aanwijzen; maar wat we wèl met
eenig genoegen ook nu weer, con9ta-
teeren: de A.-R. Kamerfractie ging in
heel de crisisaffaire vrij uit en be
hoeft dus niet beladen te worden mat
een aandeel in de onvruchtbaarheid
van het afgeloopen parlementaire jaar
Haar standpunt vóór, hare houding
tijdens de crisis verried een juisten
kijk op hetgeen gebeuren zou als het'
Kabinet-Colijn moest heengaan en
door een indifferent ministerie zou
worden vervangen.
En we vreezen zeer, dat de volgende
jaren even weinig kans op lof bieden
als het jaar dat voorbijging.
Dienstweigeraars op school.
De neutraliteit der openbare school
aldus onze Rotterdammer, komt
vooral op nationale feestdagen tot
uiting in plaatsen, waar de onderwij
zers het socialisme zijn toegedaan.
Zoo lazen we dezer dagen in een be
richt, dat „een zeer groot deel van het
onderwijzend personeel van een open
bare school te Schoten geweigerd
heeft te voldoen aan het verzoek van
den inspecteur van het lager onder-
wijss om op de scholen aan de kinderen
de gedenkplaat uit te reiken, die ver
vacirdlgd is ter gelegenheid Van het
zilveren huwelijksffeest van t Konin-
lijk Echtpaar en waarvan exempla
ren voor bovengenoemd doel door het
gemeentebestuur van Schoten waren
aangekocht. Daarop heeft de inspec
teur aan het personeel opdracht
gngeven, de platen aan de kinderen
uiit te reiken".
Of de opdracht uitgevoerd is, weten
.we niet en doet er ook niets toe. Vast
staat, dat de openbare onderwijzers,
werkzaam aan Overheidsscholen, in
een monarchaal bestuurd land, wei
gieren om hun plicht te doen.
Zij staan als burgers wat hun
volste recht is een andere orde van
zaken voor; zouden natuurlijk met
genoegen het portret van een socia-
listischen dictator of president uitdee-
len; maar ze weigeren een behoorlijke
houding aan te nemen tegenover het
wettige Hoofd van den Staat.
Hoe zou het een ambtenaar vergaan,
die weigerde om de gebruikelijke hof
felijkheid en eerbied in acht te nemen
tegenover een socialistisch wethouder
of burgemeester, omdat hij een ande
re politieke richting is toegedaan?
Ieder begrijpt, dat bij, terecht, zijn
biezen wel kon pakken. Wie vrijwillig
een betrekking aanvaardt, is geroepen
om uit te voeren, wat redelijker wijze
van hem verlangd wordt.
Én het is redelijk, dat in de Staats
school het wettige Staatshoofd hoffe
lijk bejegend wordt.
Niemand wordt gedwongen om zich
in zoodanige positie te stellen. Wii de
S.D.A.P. eigen scholen stichten, zij
kan liet zonder geldelijke opofferingen
doen.
En dan kan men eiken morgen :ie
„Internationale" zingen. Liefst eiken
morgen, anders zouden do leerlin
gen denken, dat de morgen werkelijk
was aangebroken, waarop de Interna
tionale zal heerschen op aard!
Maar het is zedelijk ongeoorloofd
om de openbare school a's n dienaar
binnen te treden, en vlak daarop te
weigeren zich naar de school-regels
te gedragen.
Ook mag de Overheid in zoodanige
dienstweigering niet berusten.
De leerlingen zouden gaan meenen,
dat nationaal en anti-nationaal woor
den van gelijke beteekenis zijn.
KEEK EN SCHOOL.
NED. HERV. KERK.
Drietal: Te Maarasen, D. J. v. d.
Graaf te Ridderkerk. H. A. Leeumans
te Delft, en J. H. F. Remme te Am
sterdam.
Beroepen: Te Loon op Zand, M. B.
Verkerk te Puttershoek. Te Huizen, J.
J. Timmer te Ermelo.
Bedankt: Voor Bergschenhoek, D.
J. v. d. Graaf te Ridderkerk, l
GEREF. KERKEN.
Beroepen: Te Paesens-Moddergat,
I. K. Vessels te Veere.
Bedankt: Voor Ede, G. Laarman
te Klundert.
CHR. GEREF. KERK.
Bedankt: Voor De Krim, H. 0.
de Bruin te Murmerwoude.
Dr. A. Kuyper Jr.
Dr. A. Kuyper Jr., Geref. predikant
te Rotterdam! is in zooverre hersteld,
dat hij tegen de helft van deze maana
naar Duiten mag gaan. Het ligt in de
bedoeling, dat hij in Bloemendaal een
tijdlang rust zal nemen.
De schorsing van Ds. v. Duin..
Omtrent de vergadering van de clas
sis Haarlem der Geref. Kerken, waarvan
wij gisteren reeds een en ander mee
deelden, meldt de „Stand." nog het vol-
Op de buitengewone vergadering der
classis Haarlem waren aanwezig 3°
gevaardigden en 7 adviseurs. Ditmaal
waren, behalve de synodale advies-com
missie mede aanwezig de deputaten ad
art. 49 K. 0., n.l. Da. Breukelaar, van
Zaandam Ds. Meyer van Alkmaar, Da.
van Schelven van Overveen, Ds.
Schweitzer van Buiksloot, en Ds. Tom
Van Hilversum.
Allereerst wordt gediscussieerd over
de vraag, of deze zitting een voortge
zette, dan wel een buitengewone ver
gadering is. De praeses verdedigt het
eerste standpunt. Uit de vergadering
gaan echter vele stemmen op, die plei
ten voor het tweede.
De praeses weigert Ds. Brinkman het
woord, die hiertegen sterk protesteert,
temeer daar Prof. Kuyper wel het woord
werd verleend en niet aan spr., die
qualitate qua aanwezig is.
Op voorstel van Prof. Kuyper wor
den de notulen over dit punt gelezen,
die uitwijzen, dat de zitting thans een
buitengewone is.
Praeses is nu Ds. Brussaard; scriba
Ds. v. d. Brink, assessor Ds. Diemer
De afgevaardigden van Santpoort, de
nieuw geïnstitueerde Kerk in de clas
sis, alsmede Ds. Siertsema, van Haar
lem, voor de eerste maal in de Classis
aanwezig, worden door den praeses ver
welkomd.
Het protest van Ds. v. Duin tegen
zijn schorsing, alsnu aan de orde van
behandeling, wordt na breede discussie
verworpen met 16 tegen 5 stemmen en
5 blanco. De prae-adviseerende .leden
stemden allen voer. De afgevaardigden
van Haarlemmermeer-Oostzijde en Hoofd
dorp blijven buiten stemming, maar con
iormeeren zich. Op advies van de De
putaten ad art. 49 neemt de Classis met
2 stemmen tegen 1 blanco het voorstel
aan om Ds. v. Duin te vragen instem
ming met de verklaring, die aan Dr.
Geelkerken door de Generale Synode
ia voorgelegd. Ds. v. Duin zegt, dat hij
die verklaring niet kan en mag teeke
nen.
Deputaten adviseeren alsnu: ten ie.
Ds. v. Duin te schorsen in zijn dienst;
ten 2e. de zaak Ds. v. Duin te brengen
naar de Part. Synode met verzoek haar
door te zenden naar de Generale Sy-
mode, opdat deze daarover in haar ge
heel lieslisse.
Dit voorstel wordt aangenomen met
18 tegen 8 stemmen en drie in blanco
Do commissie op de vorige vergadering
benoemd, om met verscheidene predikan
ten en ouderlingen over gerezen mis
verstanden saam te spreken, deelt mede
dat die besprekingen niet tot een einde
gebracht konden worden.
Hulppredikster.
Als hulppredikster voor de Ned. Herv.
Gemeente te Koedijk is aangesteld mej.
J. A. Hamersen, candidate tot den Hei
ligen Dienst te Leiden. Zjj ia in haar
bediening ingeleid door Ds. Boeke te
Schoorl.
Vrije Universiteit.
Geslaagd voor het prop. ex. Theolo
gie, J. L. Wielenga, Amsterdam. -J. L.
Bakker, Amsterdam. D. W-. v. d. Laan,
Rqsenburg-Utrecht. J. v. d. Guchte,
Bergen op Zoom. en M. Hinlopen, Am
sterdam.
Centrale voor Jeugdarbeid op G.6.
Van 12 tot 14 Juli a.s. zal in de
Internationale School voor Wijsbegeerte
te Amersfoort wederom een Congres
worden gehouden, uitgaande van de
Centrale voor Jeugdarbeid op Gerei.
Grondslag, onder voorzitterschap van
Prof. Dr. T. Hoekstra.
Behandeld zullen worden de volgende
onderwerpen: „Het persoonlijk geeste
lijk leven onzer jonge menschen en onze
jeugdorganisaties", in te leiden door Ds
1W. A. Wiersinga van Wormer, en „De
lichamelijke ontspanning en opvoeding"
in te lelden door den heer Joh. u.
Francken, van Rotterdam.
Er zjjn nog enkele plaatsen voor deel
nemers beschikbaar, mits deze onmid
dellijk besproken worden bij Prof. Dr„
G. Chr. Aalders, Nassaulaan 17, Hilver
De hervorming van den Islam.
Ds. J. D. Wielenga schrijft in „De
Reformatie" over de geweldige omkee
ring welke zich allengs in het Moham
medanisme voltrekt.
Het pan-islamisnie van vroeger is
totaal verdwenen. Dit kwam reeds aan
het licht, toen in den, oorlogstijd het
uitroepen van den „heiligen oorlog" op
mislukking uitliep. En dat is sindsdien
hoe langer hoe duidelijker geworden,
Nationalisme is in de plaats van het
pan-islamisme gekomen, nationalisme,
aat het verlangen naar vrijheid en zelf
standigheid in minder godsdienstige ba
nen, maar wel in sterk anti-IV estersche
linién leidt.
Merkwaardig is het verlangen naar
democratie, in plaats van de theocratie,
welke toch hei Mohammedanisme van
nature eigen is. Nog geen twintig jaar
geleden was de Sultan van Turkije in
eigen oog en in dat van zijn volk de
scnaduw van God op aarde, ilji oefende
goddelijke en absolute autoriteit uit over
zijn voik, en had als kalief ook groot
gezag over alle Mohammedanen in au-
uere landen. Maar de sultan is dooi
zijn eigen onderdanen verloochend, het
kalifaat ir afgeschaft en een consti-
tutioneele democratie is ingevoerd, wel-
ke er geen aanspraak op maakt, boven
het volk te staan.
Uit dit alles voigt nog niet, dat het
met den Islam ais Godsdienst gedaan
is. Veeleer valt op verscheidene plaat
sen een herleving waar te nemen. Zq
die het gevaar van den opdringenden
invloed van het Wisten zien, vereent
gen zich, om het Mohammedaansch ge
loof te versterken. De Turk moge dan
zijn geloof verloochenen, de Indiër stelt
zich daar rechtstreeks tegenover. In
Syrië en Egypte wordt godsdienstige
lectuur gretig gekocht eu gelezen.
Echter wordt tevens de noodzakelijk
heid gevoeld, om den Islam meer in ovei
een stemming te brengen met de mo
derne wetenschap. En er is een krach
tig streven, om de uitspraken van den
Koran zoo uit te leggen, dat ze passen
op den tegenwoordigen tijd.
Indische predikanten.
•In ,,d.- B.ijde Wereld", liet rel g.eua
socialistische wèekblad lezen wij:
„Er is gebrek aaa pred.kanten in
Oost- en VVtest.Indiê. De commissie
voor de zaken der Prot. Kerken in om-
ze koloniën maakte onlangs bekend,
dat gegadigden spoedig benoemd zul
len worden. Bij deze benoeming zullen
'echter socialisten zoo goed als zeker
uitgesloten worden.
Een onzer geestverwanten, lid der
S.DA.P. schreef eenigen tijd geleden
aan de commissie, ot zijn politieke
richting voor een benoeming een be
zwaar zou zijn en ontving daarop dit
merkwaardige antwoord van den se
cretaris, ,,dat hij het na raadpleging
van de commissie 'in pleno i'voTtaJl-
lig; niet waarschijnlijk acht. dat de
meerderheid van de commissie er voor
zou zijn te vinden, mede te werken tot;
de introductie van het genus sociap
listische predikanten in de Indische
kerken".
Onze kiezers hebben echter in onze
Kamer wel het genus '(soort) socialis
tische predikanten in de Tweede Kat-
mer geïntroduceerd (binnengeleid! en
deze zal ongetwijfeld dein minister eens
vragen ot zulk 'een boycot van socia
listische predikanten geoorloofd is.
Immers ae predikanten in Indië zijn
min ot meer ambtenaren, zoolang daar
nog geen scheiding tusscfien kerk en:
staat is tot stand gebracht.
Het bovengenoemde genus heelt ook
de eigenschap, om geen onrecht te
dulden van anderen, maar zichzelf ook
geen onrecht te laten welgevallen".
Met belangstelling zien wij den ver
deren loop der zaken tegemoet.
't Maakt inderdaad wel een eigenaar-
digen indruk, dat predikanten die hoe-
wet socialist, tooh in volle rechten
staan in de Ned. Herv. Kerk, voor den
dienst in Indië uitgesloten worden.
De consequentie van de leervrijheid
zal meebrengen, dat van mëervrijheid
in Indië geen sprake zal kunnen zijn
op den duur.
Inwendige Zending.
Zooals men reeds in de bladen ge
lezen zal hebben, is Dr. 0. Norel, Di
recteur van het Centraal Bureau voor
Inwendige Zending, btroepén als predi
kant te Leeuwarden en heeft hij d.t be
roep aangenomen.
Het aftreden van Dr. Norel als Di
recteur beteekent natuurlijk voor den
Centraal Bond een ernstig verlies.
Gelukkig echter bestaat ér kans, dat
Dr. Norel nog op de een - of andere
wijze met den Bond verbonden blijft,
zoodat zjjn rijke ervaring dienstbaar kan
blijven aan het werk der Inwendige
Zending in het algemeen en van den
Bond in het bijzonder.
Dienaangaande worden nog bespre
kingen gevoerd. Intubsehen gaat de ai-
beid van het Centraal Bureau, Stad
houderskade 137 te Amsterdam ad
vies en informatiedienst, arbeidsbemid
deling enz. op de gewone wijze voort
Uit het Sociale Leven.
De staking in Engeland en de Chr.
vakbeweging.
De Engelsche Mijnwerkers-Federatie
heeft tot alle buitenlandsche vakorga
nisaties een oproep om steun doen
uitgaan. Ook de Christelijke vakbewe
ging in ons land heeft een dergelijk
verzoek ontvangen. Deze steunoproep
bevat tweeërlei: in de eerste plaat:
een verzoek om financieele hulp en in
de tweede plaats wordt gevraagd
maatregelen te nemen, zooals staking,
boyeot of anderszins om den invoer
van kolen in Engeland te beletten.
Het dagelijkscli bestuur van bet
Christelijk Nationaal Vakverbond
heeft naar aanleiding daarvan aan de
aangesloten organisaties bet volgende
medegedeeld:
1. Het is buitengewoon moeilijk de
situatie in Engeland, wat bet mijncou-
flict betreft, te beoordeelen. Wat mo
menteel precies mogelijk is, om uit
het conflict te komen, welke der par
tijen de hoofdoorzaak is, dat iiet con
flict blijft voortduren, het is buitenge
woon moeilijk voor een buitenstaan
der daarover een oordeel uit te spre
ken.
2. Aan bet verzoek om door staking
boycot' enz., den strijd der mijnwer
kers te steunen kan niet worden vol
daan. Afgezien van betgeen we hier
boven schreven, dat we ons oordeel
over den huidigen stand van bet con
flict moeten voorbehouden, kan toch
zeer moeilijk een dergelijke steun van
buitenlandsche organisaties worden
verwacht, waar de Engelsche schepen
en de Engelsche transportarbeiders de
door het buitenland geleverde kolen
vervoeren en verwerken. Wij spieken
daarmee geen oordeel uit over die ver
voeren en verwerken, maar bepalen
ons er toe, dit te constateeren In ver
band met bet verzoek aan buitenland
sche organisaties om tot staking, boy
cot, enz. over te gaan.
3. Wat het verzoek om financieeien
steun betreft, zijn wij van oordeel, dat
ook daaraan niet voldaan moet wor-
nen. Afgezien van het feit, dat wij in
eigen land er niet aan denken stakin
gen, door „moderne" vakbonden gepro
Uameerd, te steunen, moeten wij er op
wijzen, dat dit verzoek om steun, ge
heel onorganisatorisch tot or*s is go-
komen.
In eigen beweging zouden wij eer^
dergelijk optreden veroodeelen. De
vakbonden aangesloten bij ens Ver
bond hebben niet het recht een alge-
meene steunbeweging te organiseeren.
Dat is de taak van het Vakverbond.
Een steunbeweging voor de Engel
sche mijnwerkers zou o.i. moeten
worden georganiseerd door den Gene-
ralen Raad van bet Engelsche vak-
vereenigings congres. Indien men
steun wenscht van de Christelijke vak
beweging, zou deze Raad zich hebben
te wenden tot het bestuur van het In
ternationaal Christelijk Vakverbond,
dat dan, zoo het van oordeel was, dat
steun moest worden verleend, zich
kon wenden tot zijn aangesloten lan
delijke vakcentralen, met verzoek ic
hun land, onder hun leden een steun
beweging te organiseeren.
Wanneer men zich even indenkt,
welk een verwarring ontstaan zou, in
dien elke vakbond maar op eigen
houtje een steunbeweging, en dat nog
wel internationaal, ging organiseeren,
zal men het met ons eens zijn, dat
reeds alleen daarom aan dit verzoek
om financieeien steun niet kan wor
den voldaan.
Loongeschil.
De directeur van de glasfabrieken
te Nieuw Buinen heeft de door de ar
beidersorganisatie gevraagde loons-
verhooging van 10 pet. afgewezen. Hij
heeft zich bereid verklaard voor de
erkende Chr. feestdagen, niet op Zon
dag vallende, een vergoeding te beta
len van f 2.50 per dag eh per betrok
ken arbeider.
Staking.
Te Bovenpekela hebben gisteren 20
meisjes, werkzaam aan de cartonnage
fabriek Sparreboom, het werk gestaakt
Eisch hooger loon.
Staking van steenlossers;
Te IJmuiden is onder de lossers der
steenschuiten een wilde staking uitge
broken, wegens een plotseling gestel
den eisch tot loonsverhooging, waar
aan de werkgevers niet wilden toe
geven.
Thans worden de aankomende steen
schuiten door de aannemers "zelf ge
lost.
BINNENLAND.
De weeldeverteringsbelasting.
De Vereeniging van Nederlandsche
wijnhandelaars heeft zich met een
adres tot de Tweede Kamer gericht,
waarin zij schrijft, dat de belangen
van den wijnhandel in nauw verband
staan inet de voorgestelde wijziging
van de Zegelwet 1917 en de heffing
van een weeldeverteringsbelasting,
aangezien deze handel ten zeerste be
trokken is bij het hotel- en restaurant
bedrijf. Voorts wordt in hel adres ge
zegd, dat de wijziging van de Zegel
wet de toch al zware lasten, die direct
en indirect op het hotelhouders- on
koffiehuishoudersbedrijf drukken, op
zeer bedenkelijke wijze zou verzwaren
en dat het vreemdelingenverkeer, dat
toch al in ernstige mate lijdt onler de
ongunstige valuta, op niet onbedenke
lijke wijze door de aanhangig» plan
nen zou wórden belemmerd.
De vereeniging vraagt aan de Ka
mer, de behandeling van d-5 wetsont
werpen te schorsen en niet andermaal
ter hand te nemen, alvorens o.m. kan
worden beschikt over de resultaten
van een diepgaand onderzoek naar:
a. de kosten, de technische bezwar- n
en de gevolgen van de uitvoering van
FEUILLETON.
- T-r-»x» BI I
Uit spannende dagen.
(Een Vlaamsch verhaal).
18)
Was ik 'dezen morgen in de kerk
niet? Men zal ons martelen, ons
vermoorden, onze woning tot den
grond afbranden
„Maria" zuchtte de notaris, „om
uws levens wil, vertrek van hier:
het is nog tijd. Vlucht naar een andere
gemeente."
.Alleen? U verlaten? En honderd
docden sterven in de onwetendheid
van net lot mijns echtgenoots, van het
lot mijns kinds? Neen, mij verschrikt
de dood niet; ik lijd en bezwijk bij de
overtuiging, dat degenen, die ik bemin
met een schrikkelijk gevaar bedreigd
zijn. O, vlucht beiden met mij! Levert
onze woning, al wat wij bezitten, aan
hunne woede, aan hunne wraak; maar
redt uw leven, redt uw leven en het
mijne!"
„Het kan niet zijn, Mariazeidei de
notaris met neerslachtigiheid. „Onze
afwezigheid zou ons verraden; wij zon
den hunne wraak niet ontsnappen. Nu
mogen wij nog hopen, dat zij niets ont
dekken zullen."
Zij wendder* beiden met schrik het
hoofd naar Elrüno, wiens leden zij
krampachtig hoorden kraken, terwijl
een dor ge-grol uit zijn keel opwelde.
De Jongeling ging tot ton muur,
greep het jachtgewoel', dat er nevens
hing, spande den haan er van en, zoo
tot zijn ouders naderende, zeide hij op
somberen toon en met dwazen blik:
„Ah, hunne onrechtvaardigheid zou
zooverre gaan, dat zij mijn vader, mijn
moeder zouden dooden? En ik, ik zou
laf genoeg zijn om uit vrees", uit af
schuw voor hetgeen ik heb gedaan, uw
leven opofferen! Neen, vertrekt bei
den van hier; vlucht, ik wil het. Al
leen zal ik hunne woede trot sen. Ik
zal hun zeggen: welnu, ja, ik ben het,
Bruno, die den korporaal het hoofd in
sloeg; maar bij dit woord zal een an
der dwingeland voor mijn voeten stor
ten, en, moet ik sterven, het zai zijn
in ecu plas bloed, in het hatelijk bloed
der vijanden mijns vaderlands
IJselijk was hij onder het uiten dep
zer woorden; met koortsige stuiptrek
king wrong hij het geweer in de vuist;
zijn oogen schenen hem uit het hoofd
te staan, zijn aangezicht was bleek,
zijn wangen beefden. Men zou gezegd
hebben, dat de arme jongeling eens
klaps met zinneloosheid was geslagen
geworden.
„Uit medelijden met ons, Bruno"
smeekte de notaris, „vergro(ot onzen
schrik niet. Het was aisof hij, in volle
bewusteloosheid gedompeld, vergeten
had waar hij rich bevond en wat er
geschiedde.
Bevend van angst, liet de moeder
zich voor hem op de knieën vallen ec,
onder het storten van een tranenvloed
de banton tot hem opstoken ie. kerm-.
de z.j.
„O Bruno, mijn zoon, schei uit; leg
dit wapen af, ik smeek u. Gij wilt dan
nog meer bloed storten om een akeli-
gen dood te sterven?'
„Moeder, moeder lief, ik vil u red
den" stamelde hij, terwijl hij met he
vige ontroering haar van den grond
vphia".
„Mij redden?" herhaalde de vrouw.
„Kan de dood van haar eenig kind een
moeder redden? Is zijn leven dan haar
leven niet? Bruno. Bruno, ik bezweer
u bij mijn liefde tot u, word kalm,
ver:aat uw schrikkelijk besluit."
„Maar dan moeten wij altezamen
door de handen der vreemde beulen
sterven!" klaagde de jongeling in ver
twijfeling
„Altezamen sterven herhaalde de
vrouw, „het is toch beter, dan dat mijn
kind alleen de wereld vet late."
„Arme moeder" zuchtte Bruno, ter-
wij' bij, gedeeltelijk van den zcduw-
storm verlost, haar omhelsde, „ver
geef het mij. Er gebeurt iets schrik
kelijks in mijn binnenste: het bloed
bruist mij door de aderen, de hersens
gloeien mij in het hoofdhet gevoel
onzer onmacht is mii een hel..
Hij zag hoe de drift, die zijn woor
den nog bezielde, zijn benauwde moe
der beven deed. Vol wanhoop en bit
terheid hernam hij:
„Maar wees gerust, moeder, ik zal
mij stilhouden; en, moet het zijn, ik
z&l veinzen laf te worden, kruipen
voor het vreemd gebroed...."
Hij ging tot den muur en meende
het geweer weder op zijn vorige plaats
te hangen; doch nu liet een bijna on
vatbaar gerucht zich beneden aan de
achterdeur hooren.
Bruno bleef met de hand aan het
opgehangen geweer staan; maar zijn
moeder sprong naar hem toe en rukte
hem van het wapen weg.
Terwijl allen met onbeschrijfelijke
benauwdheid luisterden, hoorden zij
de achterdeur opengaan en iemand de
trap opklimmen.
„Ah, het is Jan!" zuchtte de notaris.
Inderdaad, de oude knecht trad in
de kamer. Hij was uitnemend bleek en
scheen in al rijn léden te beven.
„Zij komen, zij koeien!" zeide hij
met verkropte stem.
En dan, haastig tot Bruno gaande,
trok hij hem in een hoek en sprak zeer
st.il in zijn oor:
„Bruno, het oogenblik is gekomen:
toon, dat gij een man zijt. De honden
hebben rond om den sterfput geloopen,
hei vlierhout vertreden en de aarde
opgekrabd. Het lijk moet verder weg;
nog eenige minuten, en de Sankulot-
ten zijn hier. Gauw, help mij: ik zal
een spade nemen, wij zullen hei in
bet elzenbosch begraven
De jongeling ging tot zijn moeder en
tot zijn vader, omhelsde elk nog eens
met ongemeen© vurigheid, zedde hun.
dat hij rich verbergen ging. en volgde
den knecht met snelle stapper»
Zij liepen tot den sterfput, trokken
het lijk er uit en sleurden het hij over
ijling door een eikenkant in de rich
ting van het elzenbosch.
Weinige oogenblikken daarna werd
er hevig op de deur der woning'van
den notaris geklopt; men riep van bul
ten, dat men in naam der Wet openen
zou De vrouw bleef op de bovenkamer
terwijl de notaris naar beneden ging
om de poort te ontsluiten.
Een dertigtal soldaten met bloote
zwaarden drongen de benedenzaal bin
nen. Hun blikken waren vol wraak
zucht, en zij overlaadden in het eerst
den verschrikten notaris met allerlei
dreigende woorden; doch hij met
schijnbare koelheid vroeg hun in de
Frausche taal wat 'dj begeerden
Simon-Brutus deed zijn mannen
zwijgen, zette zich in een stoel en
vroeg met strenge stem:
„Is hier gisteravond of dezen nacht
een Fransch soldaat gekomen?"
„Er is een soldaat gekomen" ant
woordde de notaris.
„Om welk uur?"
„Tusschen elf uren en middernacht,
geloof ik."
„Wat kwam hij hier doen?".
„Hij is mij komen verzoeken om
twintig flesschen wijn te leve;eu; ik
heb ?.e hem gegeven."
„En is hij alsdan vertrokken?"
„Hij is vertrokken."
„Wie wa« met hem?"
„Mijn knecht Jan."
„Waar is uw knecht?"
„Ik weet het niet; hjj is djh
soldaat voortgegaan."
