De loitgevaMlefi van Joiin rox
NIEUWE LEIDSCHE COURANT VAN WOENSDAG 19 MEI 1926
TWEEDE BLAD.
Op de Raadstribune.
De Leidsche Gemeenteraad, heeft
Maandag langdurig beraadslaagd over
een verzoek van het bestuur der Gei'.
Schoolvereenigjng om medewerking
te verleenen voor het bouwen van een
school aan de Javastraat, hoek Drift-
straat. Een oogenblik kreeg het debat
zelfs een scherp 'kantje, toen de heer
Dubbeldeman den antirevolutionairen
woordvoerder verweet een advocaat
voor kwade zaken te zijn, een uitdruk
king die terecht als beleedigend werd
aangemerkt.
Zooals de voorzitter aan het slot
opmerkte, had heel dit debat achter
wege kunnen blijven, daar wanneer
een aanvrage aan de wettelijke eischen
voldoet en dat was hier het geval
de Rand eenvoudig medewerking
heeft te verleenen.
De schuld van dit overbodige debat
lag ditmaal echter niet bij den Raad,
maar bij het college van B. en W. dat
het noodig had geoordeeld in een
breed prae-advies alle mogelijke be
zwaren tegen de plannen der school-
vereeniging op te sommen en aan het
slot zelfs de mogelijkheid in uitzicht
te stellen, dat bij het aan de orde ko
men van de definitieve plannen be
zwaar gemaakt zou worden.
Het speekt vanzelf dat de tegenstan
ders van de bijzondere school daarin
aanleiding vonden om tegen het voor
stel te ageeren en eveneens dat van
antirevolutionaire zijde de aanvraag
van het schoolbestuur werd verdedigd.
Het eindresultaat van de besprekin
gen was dat, hef voorstel van B. en W
met 17 tegen 15 stemmen zuiver
rechts tegen links werd aangeno
men De verzekering v$n den voorzit
ter dat de wet hier de gevraagde me
dewerking verplichtend stelde, verhin
derde zelfs een der wethouders niet
zijn tegen te laten hooren.
Het overige gedeelte van de agenda
was vrij vlug afgewerkt.
Het eenige punt dat tot een vrij uit
voerig debat aanleiding gaf, betrof de
uitdieping van den Nieuwen Rijn tus-
schen Rijn- en Schiekanaal en de Sin-
gelbrug en de daarmee gepaard gaan
de vernieuwing van de walbeschoei-
ing. Of eigenlijk is het precies anders
om. Uit de besprekingen bleek, dat de
walbeschoeiing in elk geval vernieuwd
moet worden. Was dit niet het geval
geweest, dan zou het betoog van den
heer Wilbrink, die het voorstel op zeer
goede gronden bestreed, ongetwijfeld
meer succes hebben gehad.
Het ging nu tenslotte over de vraag
of de uitdieping tot 2.20 M. zou worden
beperkt of dat tot 2.80 zou worden ge
gaan. De heer Huurman verdedigde
een amendement om niet verder te
gaan dan tot 2.20 M. niet opdat hij een
grootere diepte niet wenschelijk acht
te, maar omdat hij terecht vreesde dat
een verdieping tot 2 80 M. voor de Rijn
kade noodlottig zou worden en de be
woners of tenslotte de Gemeente
daardoor op groote kosten worden ge
jaagd.
Nadat het amendement Huurman
gesneuveld was, werd het voorstel van
B. en W. aangenomen.
Vermelding verdient voofts nog, dat
het vermenigvuldigingscijfer voor den
H.O. opnieuw werd vastgesteld op 0 9
De belangstelling vag het publ'ek,
dat zich uitsluitend voor zaken die nu
niét bepaald als een gemeentebelang
kunnen worden aangemerkt schijnt te
Interesseeren, was ditmaal miniem.
Geruimen tijd zag men het eigen
aardige schouwspel, dat zich op de
tribune één belangstellende, een poli
tieagent bevond, die door twee collega
ordebewaarders werd bewaakt.
KERK EN SCHOOL.
NED. HERV. KERK.
Beroepen. Te Frederiksoord: H.
Buiskogl te Schagerbrug c. a.; te Mak-
kinga F. Tammens te Niezijl; te Voort
huizen W. L. Mulder, te Enter; te
Marken J. van Woerden, cand. te
Loosduinen: te Mijdrecht, H. J. van
Schuppen, te Groot-Ammers.
A aangenomen: Naar Zuilen, P.
C. de Groot, te Vianen.
GEREF. KERKEN.
Beroepe n: Te Hilversum, C. v. «I.
Woude, te Gorredijk; te Oversellild. il.
Wiersema, cand. te Zandeweer (Gr.):
te Tholen, J. de Koning, te Vries.
Bevestiging, Intrede, Afscheid.
Na des morgens door zijn schoonva
der, Ds. A. Bolwijn te - zijn bevestigd
met een predikatie over Openb. 2 10b
deed Zondagavond Ds. H. v. d. E 1 s -
kamp intrede bij de Geref. Kerk van
Groningen.
De nieuwe leeraar koos als uitgangs
punt voor zijn predicatie 2 Petr. 119.
Na de predicatie werd hij toegespro
ken door Ds. J. Gispen namens de ge
meente, die hem Ps. 134 3 toezong.
Cand. L. J. C. V i s b e e k, liulp-
pred. der Ned. Herv. Gemeente te Nij-
verdal, hoopt Zondagnamiddag a.s.
zijn afscheid te nemen van deze ge
meente.
Cand. Visbeek gaat naar Heemse.
Ds. J. F. K r u y t te Valthermoncl
hoopt Zondag 4 Juli a.s. afscheid te
nemen van de Ned. Herv. gemeente te
Valthermond en Zonclag 11 Juli d.a.v.
zijn intrede te doen te Assen, na be
vestigd te zijn door dr. G. Visser van
Assen.
Ds. D. Pol.
Ds. D. Pol, predikant der Geref. Kerk
van Rijsoord, herdenkt vandaag den
dag waarop hij 25 jaar geleden te Heer
jansdam het predikambt aanvaardde.
Na zijn eerste gemeente, waar hij 6
jaar mocht arbeiden, diende de jubi
laris nog de kerken van Vlissingen en
Boskoop, om 7 Mei 19221 zich aan zijn
tegenwoordige gemeente te verbinden.
De jubilaris is wel het meest bekend
om zijn veel vul digen arbeid voor de
Zending. Hij schreef het bekende Hand
boek voor de Zendingsterreinen op
Midden-Java ten Zuiden en nam deel
aan de redactie van de Zendingskalen
der der Geref. Kerken; van „De Mace
doniër" en van de Nieuwe Chr. Ency
clopaedic, terwijl hij ook de Zendings
leiddraad in het Geref. Jongelingsblad
schrijft. Voorts is Ds. Pol bibliotheca
ris van de Zendingsbibliotheek ck
Geref. Kerken en voorzitter van de Gen
Deputaten voor art. 13 D. K. O.
Hedenavond wordt een gedachtenis
rede gehouden.
Kerkbouw.
Te Ede zal binnenkort de bbuw van
een nieuwe Geref. Kerk worden aanbe
steed. De kosten worden geraamd op
f 75.000, waarbij gerekend is op 800 zit
plaatsen. Architect is de heer J. B. Rad
stake, te Enschedé.
Een Utrechtsch lasterpraatje.
Dezer dagen, aldus Ds. Gispen in de
„Schev. Kerkb." schreef mij 'n broeder
uit een der provinciale hoofdsteden,
dat de voorzitter van het Comité van
Bezwaarden aldaar hem had medege
deeld, dat Ds. Gispen niet van de Sy
node was weggebleven wegens onge
steldheid maar om een geheel andere
reden. „Verleden week" zoo deelde dan
de bedoelde Voorzitter van het Comité
van Bezwaarden mede, ,.heb ik op de
vergadering te Utrecht gehoord, dat
Ds. Gispen met prof. H. H. Kuyper op
de Synode gevochten had, omdat prof.
Kuyper telkens de leden van de Dog-
matische-Exegetische commissie onder
vroeg op hunne vergaderingen en Ds.
G. dit niet langer kunnende verdragen
prof. Kuyper vastgreep en in een hoek
gooide. Ds. Gispen had zich deze scène
zóó aangetrokken, dat hij verder ver
hinderd was de Synode bij te wonen."
Hieraan werd nog de opmerking toe
gevoegd, dat dit maar één staaltje was
van al de intrigues, die te Assen wer
den afgespeeld, schrijft mijn corres
pondent er nog bij.
Terstond heb ik dezen broeder na
tuurlijk geantwoord, dat alles wat hij
aangaande mij vernomen had van a
tot z onwaar was en lieb ik hem ge
machtigd van die verklaring naar
goeddunken gebruik te maken.
De bedoelde Voorzitter heeft mij zijn
verontschuldiging aangeboden en daar
mede is wat hem betreft voor mij de
zaak uit. Hij noemde mij niet den
naam van zijn zegsman, slechts zijn
woonplaats.
Intusschen is net mij gebleken, dat
ook op andere plaatsen dit Utreclit-
sclie lasterpraatje is verspreid.
Daarom meen ik goed te doen, dit
lasterpraatje te signaleeren en ver
zoek ik kerkelijke bladen dit stukske
over te nemen, opdat bezwaarden die
dit praatje ook van bezoekers van die
vergadering mochten vernomen heb
ben, mogen weten, dat het van het be
gin tot het eind laster is. Prof. Kuyper
en ik zaten beiden in de kerkrechte
lijke commissie waarin we tot mijn
plotseling vertrek wegens ongesteld
heid in volkomen harmonie hebben
samengewerkt.
Da't dit lasterpraatje verteld en ge
loofd kan worden is een droef bewijs
van de geestes-gesteldheid, waarin te
gen de Asser-Synode geageerd wordt.
Schismatiek?
Van den kerkeraaü der Geref. Kerk
(de oude) van Amsterdam-Zuid, is een
open brief verschenen, gericht aan het
Gereformeerde volk, getiteld: „Schisma
tiek?"
De brief wenscht op vierderlei zaken
de aandacht te vestigen, ten eerste op
de wijze waarop kerkeraad en predikant
van het begin der kwestie tot ae beslis
sing op de synode te Assen zijn behan
deld; ten tweede, op de kerkrechtelijke
kwestie, ten derde op de exegetisch-
•dogmatische kwestie, "te vierde op de
houding, die de kerkeraad -wenscht aan
te nemen met het oog op de toekomst
In de eerste paragraaf wordt uiteen
gezet het sterk persoonlijk element wat
school in de bekende klacht van broe
der Martinus. Dit wordt met verschil
lende bewijzen aangetoond.
In de tweede paragraaf wordt uiteen
gezet de eigenaardige houding door
Prof. H. H. Kuyper, hoogleeraar in het
kerkrecht, aangenomen tegen degenen,
die eventueel e uitspraken wraakten,
waarbii deze zich dan terstond beriep
op kerkhistorische voorvallen voor o£
tijdens de Synode van Dordt.
In de derde paragraaf wordt uiteen
gezet, "dat het overgroote deel der ge
meenten, die getrouw de prediking van
Dr. Geelkerken hebben gevolgd, nog
altijd maar niet kan begrijpen, Hoe een
man als Marinus is geloofd boven 18
ouderlingen en wordt verder gezegd,
dat niemand minder dan Prof. van Gel-
deren zijn handteekening had geplaatst
onder een adres aan de classis Am
sterdam voor eenige maanden geleden
door den kerkeraad toegezonden, waar
in de gereformeerdheid vah Dr. Geel
kerken werd uitgesproken.
In de 4de paragraaf wordt uiteengezet
de houding, are de kerkeraad' wenscht
aan te nemen met het oog op de toe
komst. De kerkeraad zal het zoeken
van een weg tot hereeniging steeds
als een heilige roeping blijven beschou
wen. Dr. Geelkerken wil alleen het zui
vere Woord Gods prediken, gelijk hij,
zegt de kerkeraad, tot heden altijd ge
daan heeft.
Een Friescüe preek.
Dr. G. A. Wumkes heeft j.l. volgens
het „Hbld." Zondag in de Ned. Herv.
Kerk te Wons (Fr.) een preek gehou
den in het Friesch. Als tekst had spr. 1
gekozen i Kon. 2:10.
Voor de kerkgangers was. het een ver
rassing, daar het voornemen niet be
kend was gemaakt. De redenaar begon
met een gedicht van Gysbert Japix en
eindigde met het aanhalen van een
versje van den Frieschen dichter Sol-
verda, die evenals Dr. Lutzen Wage
naar te Wons heeft gewoond, en welke
strofe luidde:
Huelt is de dea,
Fordy fen 't kwea
Fry spritsen binne?
It lést, ljeaf, ltys slomke, foar 'treizg-
jen oer'e stierren,
Nei Jezus, hjar pleiter by God tsjin
't fordjerren.
Benoeming,
Mej. F. Brouwer, Den Haag, is
benoemd tot leerares aan de Chr.
Kweekschool te Zetten.
Christelijk Volksonderwijs.
Aan het 35ste jaarverslag van de
Vereeniging voor Christelijk Volkson
derwijs is het volgende ontleend:
„Het aantal aangesloten scholen
klom van 378 tot 389 (na vaststelling
van het verslag 396). In 1906, 1916 en
1926 beliepen deze aantallen resp. 140,
214 en 396. De rekening van den pen
ningmeester siuit in ontvangsten en
uitgaven met een bedrag van f 49.942.b6
er is een batig saldo van f 319.26. 't
Verdwenen vervolgonderwijs herleefde
hier en daar in gemakkelijker aanpas-
.singsvorm als ontwikkelingscursus,
al voortgezet avondonderwijs. Het ze
vende leerjaar viel niet geheel en al
weg, al was het aan de wettelijke nood
zakelijkheid ontkomen. Toch zullen
we den dag zegenen, waarop het de la
cune tusschen jeugd en gebonden ar
beid overbruggen kan met een sterke
helling naar de eerste. Wij blijven in
tusschen hopen dat. die brug zal wor
den geslagen door de vrije maatschap
pij, zonder dat de wetgever weer
dwingend moet optreden.
Er waren 33 gevallen, waarin ge
vraagd werd handhaving van een ge
dwongen ontslag wegens opheffing dei-
betrekking (gevolg van de „technische
herziening").
Van het algemeene na-examen
wordt nog steeds een te schaarsch ge
bruik gernaakt.
Uit het Sociale Leven.
Chr. vakbeweging in Zwitserland.
In Zwitserland, alzoo de heer Ame-
link in ,.De Amsterd.", ontwikkelt zich
onder de Protestantich-Christelrjke volks
groep een opgewekt sociaal leven. De
(Jhristelijk-Sociale actie krijgt daar al
meer beteeken's.
Vorig jaar heelt daarvan het tweede
evangelisch sociaal congres, dat te Zü
rich een groote schare van mannen en
vrouwen uit onderscheiden kerkelijken
kring vereenigde, getuigenis afgelegd.
Dit congres heeft zich toen op ondub
belzinnige wijze uitgesproken voor de
Protestantsch-Christelijke vakbeweging.
Dit was voor deze vakbeweging van
groote beteekenis, waar toch vroeger
aoor verschillende positief Christelijke
predikanten aan Protestantsch-Christe
lijke arbeiders den raad was gegeven,
zich aan te sluiten bp de „moderne"
vakbeweging, om daar te zijn „het zout
der aarde''.
Een dezer predikanten sprak liet og
het bovenbedoelde congres uit, dat lip
liet had ondervonden, dat op die wijze
het zout smakeloos was geworden. Een
groot deel der arbeiders zijner gemeente
was daardoor van Kerk en godsdienst
vervreemtt geworden.
Thans is er een bewust kiezen voor
de Protestantsch-christelijke vakbewe
ging.
Er ligt voor deze vakbeweging nog
een groot terrein braak. Nog duizenden
Christelijke arbeiders zrjn ongeorgani
seerd en andere duizenden zijn aange
sloten bij de sociaal-democratische rak-
beweging.
Voor eenige weken hield het Zwitser-
sche Evangelische Vakverbond zijn al
gemeene vergadering te Ziirich. Wij
mochten als vertegenwoordiger der
Christelijke valaieweging in Holland de
ze vergadering bijwonen.
Het aantal leden is thans geklommen
'tot 4120. Een nog betrekkelijK klein aan
tal ,maar dat regelmatig toeneemt.
Financieel mog de Protestantch-Chris
telijke vakbeweging in Zwitserland ei
ook zijn. Het vermogen bedroeg op 31
December 1925 in totaal 220.313 frs.
of dus ongeveer f 110.000.
In 1923 werd uitgegeven aan onder
steuning bp werkloosneid 67.000 frs.
of ongeveer f 33.000; aan uitkeering
aan ouden van dagen en aan weduwen
en weezen 3.600 frs. of ongeveer^f 2800
en aan uitkeering bp ziekte 17.500 frs.
of ongeveer f 8500.
Op de voor eenige weken geleden ge
houden algemeene vergadering werd
door Ds. Köchiin uit Basel gesproken
over het onderwerp: „De sociale en
economische vragen op de Stockholmer
conferentie voor practiseh Christendom
I11 een goed verzorgde en met geest-
drift uitgesproken reuevoering gaf deze
spreker een overzicht van de behan
deling der sociale en economische vra
gen op de Stockholmer conferentie en
werd de beteekenis daarvan door hem
uiteengezet. Met lof werd gewaagd van
het optreden van Prof. Dr. Slotemaker
de Bruine op dit congres.
In de namiddagvergadering sprak de
heer Ameiink over het onderwerp:
„V aarom moet ieder Protestantsch Chr
arbeider zich bij een Protestanisch Chri.
teljjke Vakbeweging aansluiten?"
Uver hetzelfde onderwerp sprak hij
te Winierthur en te Basel, terwpl hp
eveneens 's Zondagsavonds in de Kerk
AAN HET ZOEKLICHT.
Leiden, 19 Mei 1996.
De lieer Sannes maakte gisteravond
in de Tweede Kamer een juiste opmer
king
Ik ben, zoo zei hij, voor Staaspensi-
onneei'ing, maar ik erken dat er voor-
loopig geen sprake van kan zijn,
wijl de kosten veel te hoog zullen zijn.
Dat is volkomen juist.
Al zou men 't willen, er kan geen
sprake van zijn, omdat de noodige
gelden ontbreken.
Maar nu gevoelt men ook hoe er met
deze zaak door de SlD.A.P. gezwendeld
is. Telkens weer is aan de kiezers
beloofd en van de Regeering g e-
e i s c h t: invoering van Staatspensi
oen.
In een onbewaakt oogenblik erkent
men echter zelf, dat er geen sprake
van kan zijn.
En zoo is dus het optreden van de
S.D.A.P. door een zijner woordvoer
ders geoordeeld.
OBSERVATOR
te Wipkingen een opwekkende rede
hield. Deze vergaderingen waren alle
zonder uitzondering goed bezocht.
Daar bestaan banden van hartelijke
Vriendschap en toegenegenheid tusschen
de Chr. vakbeweging ten onzent en die
in Zwitserland. Wanneer men in Zwit
serland komt, voelt men daar zeer den
innigen geestelijken band. De vergade
ringen worden 'daar, evenals hier, ge
opend met gebei! en «^sloten met dank-
z^rging. Heel de arbeid wordt gezien
als een deel van "den arbeid voor de
komst van het Kohinkrijk Gods op aai
de en een arbeid, die bedoelt Gods
Naam te verheerlüken en Zjjn recht in
de sociale verhoudingen te doen door
werken.
Het positieve Protestantisme doet zich
in Zwitserland almeer gelden in het po
litieke en sociale leven.
Met belangstelling volgen wij den
beid Zwitsersdie broeders. Mogd
Gods zegen in ruime mate hun deel zijn
Slapte.
Men meldt uit Waalwijk: t
Op de stoomlederfabriek van Van
Iersel, Witlox en Co. is men er toe
overgegaan vier dagen per week te
werken, om daardoor tijdelijk de pro
ductie te beperken.
Op alle zoolleerlooierijen keerscht
slapte.
Siaking.
iGsteren zijn de arbeiders van de si
garenfabriek der firma H. Post van
der Linde te Kampen in staking ge
gaan. De fabrikanten gaven te kennen
zich niet verder te wilen houden aan
de bij het coll. contract vastgestelde
loongrens, waarop de georganiseerde
arbeiders van het Bondsbestuur den
last ontvingen het werk neer te leg
gen.
STATEN-GENERAAL»
TWEEDE KAMER.
Vergadering van gisteren
Invcer van planten en bollen in
Amerika.
Aan de orde is de interpellatie van
den heer Lovink inzake de onlangs door
Amerika getroffen maatregelen ten aan
zien van den invoer van planten en
bollen.
De beer LOVINK (C. H.) herinnerde
aan hetgeen er ten aanzien van dezen
invoer aan maatregelen reeds was voor
afgegaan, w^jst op het groote nut van
den plantenziektepkunaigen dienst voor
onzen land- en tuinbouw. Deze dienst,
aanvankelijk zeer bescheiden werkend,
heeft zich voortdurend ontwikkeld en
staat ook in het buitenland in hoog aan
zien. Niettemin is Amerika steeds ver
der gegaan met invoerverboden; na an
dere bollen en planten werd in 1926
ook de invoer van narcisbollen verbo
den. Spr. betoogt het ongemotiveerde
van het beweerde besmettingsgevaar
door schildluis, enz. Er zouden wel an
dere methoden zijn om dat gevaar te
gen te gaan; een methode als Ame
rika toepast, gebruikt men nergens an-
ders. Basten ook anuere landen die me
thode toe, dan zou het uitwisselen van
pianten onmogelijk worden. Het is nood
FEUILLETON.
Mr. Harpui- bood met koele beleefd
heid den laatsten een stoel" en zeide:
„Deze heer is een' vriend van Mr.
Flamstead, en is door zijn vriend uit-
genoodigd eenige inlichtingen in te
winnen aangaande den tegenwoordi-
gen stand van zaken van het bank
roet."
Mi-. Screw Pepper wierp eén blik
op Mr. Fox, maakte een deftige bui
ging, die door dezen mei een nog def
tiger beantwoord werd. t Was duide
lijk dat een vriend van Mr. Flamstead,
die inlichtingen wenschte te ontvan
gen aangaande diens zaken, vooral
een vriend die er zoo deftig uitzag en
die deze inlichtingen vroeg op een
plaats als het kantoor van Mr. Har
pur, een zeer onverwachten indruk op
hem maakte.
„Hij zou zich zeer gelukkig reke
nen zeide bij, „dezen heer al de in
lichtingen te geven,'die in zijn macht
stonden, en hij kon hem reeds dade
lijk verzekeren dat het een zeer las
tige zaak was
„Dat moet ik ook gelooven' viel
Mr. Fox hem in de rede, „want zij is
nu, zoo ik mij niet bedrieg, reeds vijf
jaren in behandeling geweest en is,
xoo het schijnt, thans in een zeer ne-
teligen toestand, daar het noodzake
lijk schijnt geworden te zijn het kas
teel te sloopeii en de landerijen per
ceelsgewijze te verkoopen. Gij moet al
zeer ongelukkig geweest zijn in uwe
pogingen om het geheel in massate
verkoopen, dat gij tot dezen maatregel
gedwongen zijt.-"
„Mijn waarde heer" zeide Mr. Pop-
per, „zoo ik u al de bezwaren en hin
dernissen wilde mededeelen waarmede
wij te kampen gehad hebben, zou dat
een lang verbaal kunnen worden. Het
is inderdaad gelijk gij zeidet, wij zijn
ten einde raad, en zullen blijde zijn
zoo wij door al de middelen die in on
ze macht staan, er zooveel voor krij
gen, dat alle kosten goed gemaakt
kunnen worden."
„Van de andere zijde" hervatte Mr.
Fox, „beklaagt zich mijn vriend Flam
stead bitter over misbruik van macht;
hij verzekert dat de wezenlijke waar
de van het landgoed zoo aanzienlijk
is, dat er geen reden bestond tiet be
stuur er van uit zijn handen te nemen;
dat het schandelijk is verwaarloosd,
dat men schreeuwend slecht met hem
heeft gehandeld, wan dat het goed
reeds sedert lang verkocht haa kun
nen zijn, zoo men dat ernstig had ge
wild, en hij een aanzienlijk overschot
zou hebben ontvangen."
Mr. Screw Pepper werd bij deze be
schuldiging rood van gramschap,
maar zich herinnerende waar en in
wiens tegenwoordigheid hij was, nam
hij een bedaarde houding aan en zei
de, alsof hij zich beleedigd achtte:
„Dit zeggen bevreemdt mij geenszins
mijnheer. De gevolmachtigden en ik
hebben veel te lijden van den moedwil
en de uitstrooisels van Mr. Flamstead.
Evénwel is het niet onnatuurlijk dat
iemand, die door eigene onvoorzichtig
heid een aanzienlijke bezitting verliest
en die, gelijk men-mag veronderstel
len, volstrekt niet xiesch was in rijn
berekeningen, zeer verstoord is daar
over, dat hij alles wat hij op de we
reld bezit, gaat verliezen. Geloof mij,
geen handeling, hoe ook genaamd, zou
zulk een man kunnen bevredigen;
maar" voegde liij er bij, „voor mij zei
ven en voor mijn mede-gevolmachtig
den durf ik gerust verklaren dat wij
blijde zullen zijn zoo ons een bod ge
daan wordt, aanzienlijk genoeg om de
kosten te dekken."
„En hoeveel zouden die kosten wel
kunnen bedragen?" vroeg Mr. Fox.
„Dertig duizend pond."
„Dertig duizend pond; en meer.tMr.
Screw Pepper dat het landgoed die
som niet zou kunnen opbrengen?
„Wel zeker zou het die som kunnen
opbrengen; maar daar komen bij de
gerechtskosten, en al de uitgaven, wel
ke gevorderd worden vóór tot den ver
koop overgegaan kan worden, en die
noodwendig een aanzieniijke som zul
len beloopen."
„Hoeveel wel?" vroeg Mr. Fox.
Mr. Screw Pepper aarzelde.
„Laat ons aannemen, zei ten slotte
Mr. Fox, dat zij twintig duizend pond
bedragen dat zou nog slechts vijftig
duizend pond zijn, gelooft gij inder
daad dat het landgoed bij verkoop die
som niet zou opbrengen, zonder dat
men genoodzaakt zijn zou het in per-
ceelen te verdeelen.
„Ja, dat geloof ik. Ik verzeker u, ctót
ons zulk een aanbod nooit gedaan is."
„En gij zoudt blijde zijn zoo bet u
gedaan wierd?"
„Blijde! Wel zeker zouden wij blijde
rijnij" zeide Mr. Screw Pepper, zijn
vriendelijken en indringenden toon
weer aannemende; „maar ik vrees dat
wij daarop niet vijf maar tien jaar zul
len kunnen wachten. Wij zouden bét
bod met hand en tand vasthouden."
„Zoo, inderdaad? Welnu" zeide Mr.
John Fox, „laat ik u dan zeggen, dat
ik kooper ben."
„Gij kooper voor vijftig duizend
pond?"
„Ik" antwoordde Mr. Fox op dezen
zelfden toon als de verbaasde /.aakbe
derver; „ik voor vijftig duizend pond;
dat wil zeggen, ik wil hier op 't oogen
blik het landgoed koopen voor dien
prijs, zonder het te gaan zien; maar ik
maak er de voorwaarde bij, dat geen
andere kosten dan.die rechtmatig zijn,
zullen worden betaald, en wat er van
die som overschiet, uitgekeerd zal wor
den aan mijn vriend Mr. Flamstead."
„Dat spreekt van zelf" zeide Mr.
Harpur.
„Natuurlijk" zeide Mr. Screw Pep
per, maar blijkbaar eenigszins teleur
gesteld. „Maar" liet hij er op volgen,
„laat ons eens zien de verkooping
is over weinige dagen aangekondigd
zou mijnheer niet beter doen die
af te wachten; mogelijk kocht nij dan
goedkooper."
„Mr. Screw Pepper" zeide Harpur
ernstig, „dat kan volstrekt niet en is
onnoodig. Mijn vriend hier weu9cht
liet landgoed in zijn geheel te kotypen.
Hij is niet zeker in dat plan te zullen
sla^n bij een openbare veiling. Dat
zou mijn cliënt niet voegen. Kortom,
de zaak is geklonken. Gij hebt een
eiscli gedaan, die aangenomen is!"
„Wel zeker" zeide Mr. Pepper haas
tig, „zoover mij betreft, wel zeker;
maar de andere gevolmachtigden
mochten er niet eens tevreden mede
zijn, dat de veiling niet plaats bad.
Ik ben eenigszins verrast. Ik
„Mr. Screw Pepper," zeide nu Mr.
Harpur nog ernstiger en zelfs met
eenige gestrengheid, „wat moet ik
denken? Gij verklaart bepaald dat er
nooit zulk een bod gedaan i9; aat gij,
al wachttet gij vijf of tien jaren, nim
mer kondet verwachten dat u zulk
een bod zou gedaan worden. Eilievel
wat wilt gij dan? Als een man van
het vak, zult gij, hoop ik, bedenken
wat gij gaat doen. Ik ben getuige dat
het landgoed is verkocht en gekuch;.
Toen de zaak geregeld en de koop
gesloten was, ging Mr. Fox weer naar
het logemeent terug. Hij bestelde een
keurig middagmaal, waarbij goede
portwijn niet vergeten werd. en Mick
en hij waren bijzonder vrooliik.
'Wordt vervolgd)
