Nieuwe Leidsche Courant | 1926 | 4 maart 1926 | pagina 5

NIEUWE LEIDSCHE COURANT VAN DONDERDAG 4 MAART 1926

zoek van een vader, om verlof tot
het opg.aven van de lijken van 2 zij
ner dochters, begraven in een alge
meen graf op de R.K. begraafplaats
aan de Bincxhorstlaan, ten einde de
zen in een eigen graf op dezelfde
begraafplaats te doen begraven. Daar
bij overwoog de burgemeester, dat
beide lijken staan in een graf voor 20
personen en dat volgens mededeeling
van den directeur van de begraaf
plaats voor het lichten van een der
oedoelde lijken, dat geheel onder in
het graf is geplaatst, feitelijk de ge-
heele kuil tijdelijk zou moeten wor
den ontruimd, terwijl voor het lich
ten van de andere lijkkist nog 10
lijken moeien worden verplaatst, zoo-
da i de graf rust van anderen op groote
schaal moet worden gestoord.

De vader beriep er zich op, dat bij
het overlijden van zijn dochters aan
het koop en van een eigen graf niet is
gedacht terwijl hij zeer gegriefd wordt
bij de gedachte, dat na verloop van
een aantal jaren hare graven zullen
worden geruimd, zoodat zij niet meer
zullen kunnen worden bezocht.

De Kroon overwoog nu, dat met
het oog op de rust, welke de wet
aan het stoffelijk overschot ook van
hen, die niet in een eigen graf begra
ven liggen, waarborgt, aan het ver
langen van den verzoeker niet kan
worden voldaan.

Het onderhoud van dijken.

Het lid van de Prov. Staten van
Noord-Holland de heer C. Thomassen
heeft de volgende vragen tot Ged.
Staten gericht:

Zijn Ged. Staten niet van meening,
dat het beheer en onderhoud der zee
weringen tusschen de Oranje-sluizen
en de hooge gronden van "het Gooi
zoo spoedig mogelijk gecentraliseerd
moet worden

Zoo ja:

Kunnen Ged. Staten mededeelen of
voorstellen om tot die eenheid in be
heer en onderhoud te komen, spoedig
kunnen worden venvacht?

Kunnen Ged. Staten reeds mededee-
lingen doen aan Provinciale Staten
omtrent de definitieve herstelling van
de zeedijken bij Muiden en omtrent
de financiering van de kosten voor het
voorloopig en definitief herstel?

KERK EN SCHOOL.

NED. HERV KERK.

Beroepen: Te Wagenborgen, A.
M. v. d. Most van Spijk te Op wier da.

Aangenomen: Naar Maassluis,
A. J. Bosman te 's-Gravendeel.

GEREF. KERKEN.

Beroepen: Te Aalsmeer, N. Wjl-
lemse, cand. te Amsterdam.

CHR. GEREF. KERK.

Beroepen: Te Zeist, A. M. Berk-
hoff, te Amsterdam.

VRIJE EVANG. GEM.

Aangenomen: Naar Wemeldiiï-
ge, A. W'. F. Waardenburg, te Oude
Pekela.

Bevestiging, Intrede, Afscheid.

Ds. Joh. IJzerman, gekomen
van Wons, deed Zondag j.l. intrede bij
de Ned. Herv. Gem. te Heemskerk,
na bevestiging door dr. "G. Sniit, van
Makkum, met een predikatie over 2
Tim. 4 vers 5.

Ds. IJzerman deed zijn intrede met
een predikatie over Josua 3 vs. 17.

Ds. D. Tromp.

Ds. D. Tromp, te Lemele, die de
toezegging van Beroep naar de Her
vormde gemeente van Heerlen heeft
aangenomen, zal eerst op 12 Augustus
drie jaren predikant zijn geweest. Der
halve zal hij eerst na dien datum de
officieele beroeping mogen ontvan-

fen, overeenkomstig het reglement op

e vacaturen.

In memoriam Ds. Js. v. d. Linden.

Te 's-Gravenhage is een comité op
gericht, met het doel op het graf van
wijlen Ds. Js. v. d. LiYiden, in leven
emeritus-predikant der Geref. Kerk,
een gedenksteen te plaatsen.

Ambtsjubileum.

Ds. T. C. Dagevos, Geref. predikant
te Ouderkerk a. d. Amstel, herdacht
gisteren zijn 25-jarige ambtsbediening.

Ds. Dagevos, studeerde aan de
Theol. School te Kampen en werd 3
Maart 1901 te Zuid-Beijerland beves
tigd. Daarna stond hij te Oosterland,

(Texel) van 1910 tot 1918. Op 24
Maart van laatstgenoemd jaar deed
hij zijn intrede te Ouderkerk a. d.
Amstel.

Paschen en Inwendige Zending.

Dezer dagen is door den Centraal-
Bond voor Inwendige Zending ein Chris
telijk Philantropiscne Inrichtingen een
circulaire verzonden aan alle Kerken
en evangelisatie vereenigingen, inzake
de Inwendige Zending.

Daarin wordt herinnerd aan den nieu
wen koers, dien de Centraal-Bond nam,
door n.l., waar hij vroeger het werk
der Inwendige Zending alleen indirect
diende, nu ook direct en wel in fi
nancieel opzicht zich voor zijn leden
te interesseeren.

Maar bizonder wordt opgewekt om
met Paschen overal collectes te houden
voor de in den Centraal Bond samen
werkende Inwendige Zending (Evangeli
satie-arbeid en Chr. Philanthropie i en
de gedachte wordt onderstreept, dat het
goed zou zijn, wanneer geluk Pink
steren en de Uitwendige Zending in het
Christelijk bewustzijn zijn saamgekop-
peld zoo ook op Paschen steeds aan
de Inwendige Zending werd gedacht. Het
feest des Levens en het werk, dat dit
Leven in deze wereld tot uiting wil laten
komen, hooren bijeen.

In den Centraalbcnd zijn op het oogcin
blik 130 vereenigingen en stichtingen
tot samenwerking gekomen.

Adres van den Bond en van den pen
ningmeester, Baron G. J. K. van Lyn-
den, is: Stadhouderskade 137 te Am
sterdam (gironummer 21075); waar ook
rechts tree ksche bijdragen van particu
lieren gaarne zullen worden ontvangen.

Geref Zendingsbond.

De Geref. Zendingsbond heeft te
Makale in Zuid-Celebes (N.-Indië) een
zendin^sziekenhuis opgericht, waar
voor de Bond thans een zendeling-
arts zoekt.

Klaar en belijnd.

Nog steeds, aldus schrijft Dr. Kaajan,
is aller oog op Assen gericht.

Nog staat onze Synode voor het be
slissend moment.

Met de buitengewone Synode van Dor
drecht, in 1618, heeft de buitengewone
Synode van Assen dit gemeen, dat de
zaken van gewicht tot dusver met ge
sloten deuren zijn behandeld.

Een Engelschman, Mr. John Hales,
klaagde dan ook in 1618: „De Synode
loopt als een uurwerk; de voornaamste
raderen, waarop alles draait, zijn heit
minst in het gezicht

Algemeen is bij ons Gereformeerde
volk de hope, dat Assen hierin op Dordt
zal gelijken, dat het een even .elder en
kloek geluid zal doen hooren.

Volgens den sympathieken assessor
Ds. H. W. Laman, verkeeren ~nze Ker
ken wetenschappelijk aliesöe'rive in
staat van faillissement.

„Laten de ongeruste» niet in en
asch nederzitten, want óaar is olstreki
geen reden voor", schrijft de predikant
van Assen.

Om de waarheid te zeggen, Ds. Laman
hqude het mjj ten goede, heb ik dienaan
gaande weinig ongerustheid bespeurd.
Twijfel, dat er op onze Synode gebrek
aan wetenschappelijk toegeruste leids
lieden zou zijn, 'heb ik nergens zien op
komen.

Maar Prof. Grosheide heeft eens dit
geschreven: „De man van wetenschap
13 gedwongen kennis te nemein van aller
lei meeningen van anderetn. Toch zal ook
de man van wetenschap neen moeten
zeggen en vasthouden, dat al, wat uit
het geloof niet is, zonde is. 't Is voor
hem vaak veel moeilijker dan voor het
eenvoudigste kipd van God, da.t dicht
leeft bij den Vader in de hemelen. Maar
daarom kunnen de vooraanstaanden het
Gereformeerde volk niet missen. Ze
moeten van dat volk uit worden bezield
en gehouden in het zuivere spoor. In
gemeenschap met het volk wordt ge
voeld de eenheid des geloofs".

Nu schreef Prof. Grosheide deze woor
den weliswaar in een ander verband,
maar ze blijven voortdurend hun bctee-
kenis behouden.

Welnu, het Gereformeerde volk in
Nederland verwacht, dat deze Synode
onder de leiding des Heiligen Geestes
Gods Woord en de Belijdenissen onzer
Kerken hoog zal houden en naar welken
kant ook, geenerlei menschenvrees zal
openbaren.

We staan voor zeer ernstige beslissin
gen. 't Is in Assen maar geen weten
schappelijk steekspel, neen, een hcu-

sche worsteling om waarheid en recht.
De negentien vragen, door de Synode
aan Dr. Geelkerken ter beantwoording
voorgelegd en buiten den wil der Synode
gepubliceerd, hebben bij velen ontroe
ring gewekt. Deze ontroering zal èn
door Dr. Geelkerken èn door de Synode
moeten worden weggenomen.

Prof. Fabius, geen theoloog maar een
jurist, sprak kort geleden tot onze Ge
reformeerde studenten o.a. deze woor
den: „Men heeft te bedenken, dat, naar
de Apostel Petrus heeft voorzegd, zelfs
verderfelijke" ketterijen bedektelijk, zoo
dat het gros der Gemeente ze aanvan
kelijk niet opmerkt, zullen worden in
gevoerd".

Ook riep hij de studenten op om in
te leven in de geschiedenis der Kerk.

En wat leert de geschiedenis der
Kerk?

Dit; dat telkens gevaarlijke leerstel
lingen en pernicieuze opvattingein het ge
zonde leven der Kerk hebben bedreigd.

Wij waarschuwen ernstig. De Synode
spreke zich klaar, en belijnd uit. Zij spre
ke zich nog kloeker uit dan in 1920.
toen in het bekende „Getuigenis" wel'
de Mormonen, maar niet de Ethischen
met name werden genoemd. Ons Calvi
nistisch volk is wars van alle onbeljjnd-
heid.

Ga gedurig ons gebed op, dat op de
Asser Synode waarneid e:n recht mogen
zegepralen Go de tot eer en onzen Ker
ken tot heil.

J. van der Kolk.

De heer J. van der Kolk, directeur
van de Chr. Kweekschool aan de Gal-
vanistraat te 's Gravenhhage, is ernstig
ongesteld. Sinds September is de heer
zaamheden waar te nemen, en thans
van der Kolk reeds verhinderd zijn werk
heeft zijn ongesteldheid een meer ern
stige wending genomen.

Ned. instituut van doctorandi in de
handelswetenschappen.

In een vergadering van ibctoren
en doctorandi in de handelsweten
schappen, in fiet gebouw uer Ned.
Hariaelshoogeschool te Rotterdam ge
houden, werd besloten tot de oprich
ting van bovengenoemd instituut.

Het doel is de behartiging, zoowel
in ideëel als in materieel opzicht, van
de belangen dezer gegradueerden. Na
goedkeuring van de statuten werd het
bestuur als volgt samengesteld: C.
Visser, voorzitter; Dr. G. A. H. Wie-
bols, vice-voorzitter; A. W. Schippers
Jzn.; secretaris-penningm., 'Schiedam-
scheweg 3, Vlaardingen, te wiens kan
tore het bureau der vereeniging is
gevestigd; J. Harrath, 2de secretaris;
C. de heer; Dr. J. H. Wisseling, en
J. v. d. Waals.

Bond van Ver. v. Chr. M. en Voorb.

Hooger Onderwijs.

De Februari-aflevenng der Mede-
deelingen van den Bond van Vereeni
gingen voor Christelijk Middelbaar en
Voorbereidend Hooger Onderwijs, be
vat uitvoerige statistische gegevens be
treffende, de aangesloten scholen met
daaraan verbonden personeel op 1 Jan.
1926.

Uit dit overzicht blijkt, dat op 1
Jan. 1926 bij genoemd onderwijs in
vasten dienst waren 384 m.nl. en 56 vr.
leerkrachten. (1 Jan. '1925 jresp. 375
en 49) en in tildelijken dienst 143
mnl. en 36 vr. leerkrachten (1 J^-
1925 resp. 140 en 37.,)'Het aantal be
ambten bedraagt r jan. ^926 01 (1
Jan. 1925 47.)

Na-examen C. V. O.

Het na-examen van de Vereeniging
voor Chr. Volksonderwijs wordt gehou
den te Utrecht op Woensdag 7 April en
zoo noodig de volgende dagen.

De examen-commissie wordt gevormd
door: Voorzitter Prof. Dr. W. J. Aal-
ders te Groningen; waarn. voorzitter,
K. Brants te Haarlem; leden en plaatsv.
leden: Dr. J. F. Beerens te Utrecht, Ds.
B. Tichelman te Sche veilingen, Ds. P.
J. Molenaar te 's Gravenhage, Ds. H.
Visser te Zwolle, Ds. H. Stegesiga te
Cothen, P. A. Versluijs te Amsterdam,
S. Stemerding te Rotterdam, J. H. Fran
ken te Zwolle, G. J. Uit den Boogaard
te Utrecht, E. J. van der Eist te Utrecht
en G. J. van Zanten te Bussum.

Aangifte moet geschieden voor 21 Mirt
a.s. bij den secretaris, P. A. Versluijs,
directeur der Ned. Herv. Kweekschool,
Plantage Middenlaan 21, Amsterdam.

Akte Wis- en Natuurkunde.

Bij no. 11 van de „Ned. Staatscrt"
van 26 eti 27 Febr. geeft het verslag

AAN HET ZOEKLICHT.

Leiden, 4 Maart 1925.

Kleine oorzaken, groote gevolgen.

Het amendement Kersten tot af
schaffing van het gezantschap heeft
neit alleen op politiek gebied grodte
verwarring gesticht, maar 'tzou me
niet verwonderen als het ook tot ge
volg heeft dat de heer -Schaper de
lang begeerde Gedeputeerden zetel
krijgt.

Als de heer Limburg bedankt, zal
wel niet een man van rechts worden
gekozen en het ligt dus eenigeimate
voor de hand, dat dan de heer Schapee
een kans krijgt.

Jammer voor hem, dat nu zijn eigen
vrienden bezig zijn hem den voet
dwars te zetten.

De Leidsche afd. van de S.D.A.P,
wie hei verdriet dat zooveel voorman
nen al scheldende op het kapitalisme
en jammerende over de ellende van
het proletariaat zooveel vette baan
tjes inpikken, heeft n.l. ten congresse
een voorstel ingediend om samenvoe
ging van betrekkingen, die in totaal
meer dan f 6000 inkomen geven, te ver
bieden.

Sommige volksmenners hebben «t*-
'stekend voor zichzelf weten te zorgen
en daar wil nu de Leidsche afd. een
stokje voor steken.

Wordt dit voorstel aangenomen, dan
zou de heer Schaper f500 boven de
maat komen, tenzij hij bereid zou zijn
het Kamerlidmaatschap er aan te
geven.

Hij heeft echter nog één kans.

Als Mr. Limburg een beetje haast
maakt en de Staten kiezen gauw een
opvolger, dan kan hij nog net binnen
zijn voor de roode bui over hem los
breekt. OBSERVATOR.

tier commissie, die in 1925 geëxami
neerd heeft voor de akte M. O. wis- en
natuurkunde en lager onderwijs in wis
kunde.

Geëxamineerd zijn voor:

K I (wisk.) 150 cand., gesl. 35

K II (beg. mechanica) 5 cand., gesl. 5
Kill (beg. natuurk.) 10 cand., gesl. 3
KIV (fceg. delfstofk.) 25 cand., gesl. 13
K V (hoogere wisk.) 66 cand., gesl. 32
Wiskunde L. O. 298 cand., gesl. 75
In totaal zijn dus geëxamineerd 554
candidate», van welke 159 hei diploma
kreeg of ruim 28 pCt., uat is goed een
vierde deel.

De klachten der verschillende com
missies over onkunde en slechte voor
bereiding der candidaten zijn legio. Voor
de wiskunde lager onderwijs trok zich 'n
vrij ~root aantal candidaten voor het
examen terug. Zeer terecht zegt de
commmissie

In den aanhef merkte de commissie
reeds op, dat van de 376 candidaten,
die zich hadden aangemeld, 78 candi
daten niet opkwamen. Dat is ruim 20
pet. „Waartoe aangifte", vraagt zij, ,ab
men tenslotte toch niet komt

Dat zich een vrij groot aantal inge
schreven candidaten voor h:t bogin
terug trekt, komt bij ongeveer alle ex a
mens voor. Het is duidelijk, dat dit
neerkomt op geldverspilling voor de
examencommissies en te overwegen wa
•re het volgende:

Men late de candidaten bfl inschrq.
ring een bepaald bedrag, b.v. f 15 als
„waarborg" voor opkomst storten, welk
bedrag terug wordt betaald bij hri ein
de van het examen.

Misschien dat dit lichtvaardig aan
melden in deDnesste gevallen kan wor-
iden voorkomen.

Veeren hoofdkussens een gevaar voor
zuigelingen.

Nu en dan worden sterfgeval.en ge
meld van' zuigelingen. d:e te slapen
gelegd zijn met het hoofdje op een
week-veeren kuisen. De kinderen ge
raakten in een kuil van he: kuisen
en konden hun hoofd niet mee.' vrij
maken. Zij stierven daardoor den ver
stikkingsdood. Moeders, gebruikt dus
nooit zachte, weeke hoofdkussen in
de bedjes uwer kleinen. Vervang ze
door dunne kussens, gevuld me ee-
gras of varen.

Veeren kussens ,.broe.en' ook te
veel aan het hoofdje. De kussens moe
ten dun zijn, omdat anders óf het
kindje afglijdt, óf de rug krom groeit,
GEZONDHEIDSRAAD.

TWEEDE LLAD.

BINNENLAND.

DE KABINETSCRISIS.

Nieuwe onderhandelingen gaande?

Naar clo Res.bode Verneemt, zijn
Maandagmiddag verschillende leden
van het bijna geformeerde kabinet-
Limburg telegrafisch naar Den Haag
opgeroepen, met wie Dinsdag en giste
ren besprekingen zijn gehouden. Aan
deze besprekingen zouden wel de ka
tholieke leden van dit kabinet heb
ben deelgenomen, maar niet de chris-
telijk-historischen, althans niet de
heer Slotemaker de Bruine. Aanvan
kelijk was gedacht, dat deze bespre
kingen gisteren voorloopig ten einde
konden worden gebracht, maar hierin
is men niet geslaagd, zoodat de bur
gemeester van Heerlen, mi\ Waszink,
die gisteravond noodzakelijk in Heer
len moest zijn voor het presideeren
van een raadsvergadering, gistermor
gen telegrafisch mededeeling ge'daan
heeft, dat hij gisteravond onmogelijk
ie Heerlen aanwezig kon zijn en de
raadsvergadering moest worden uitge
steld, wijl er voorstellen aan de orde
kwamen, die de aanwezigheid van den
burgemeester noodzakelijk maakten.

In bepaalde kringen ging gisteren
bet gerucht, dat, alvorens zou worden
overgegaan tot de benoeming van een
formateur, gepoogd zou worden of de
ze opdracht werkelijk kans van slagen
had, wijl, wanneer dit laatste niet het
geval was, de opdracht beter achter
wege kon blijven.

Wie op dit oogenblik de leider is van
deze besprekingen en wie deze heeren
bij elkaar heeft geroepen, kon het blad
niet, althans niet met zekerheid, te
weten komen.

De parlementaire redacteur van de
„Maasbode" zegt uit gode bron verno
men te hebben, dat bovenstaand be-
rirhx allen grond mist.

Het bedanken van Mr. Limburg.

De formatie-Limburg, schrijft de
Standaard, heeft ten slotte nog
tot een resultaat geleid, maar een re
sultaat dat te betreuren valt.

Mr. Limburg was een der Gedepu
teerden van Zuid-Holland en een der
beste. Zoo was ieders oordeel, Bij was
daar als vertegenwoordiger der Lin
kerzijde in het college; gekozen met
steun van Rechts.

De leider der Vrijzinnig-Democrati
sche partij is hem, nadat Mr. Limburg
de formatie van een Kabinet in beraad
genomen had, geducht te lijf gegaan
over het feit, dat hij, hoewel V. D.
nochtans aan de formatie van een ex
tra-parlementair Kabinet werkte, zon
der daarover van te voren met ds
partijleiding overleg te hebben ge
pleegd.

Op dit feit zelf gaan we niet in. Het
is een geschil in den boezem der Vrij
zinnig-Democratische partij, waarin
we ons niet te mengen hebben.

Maar het gevolg betreuren we.

Mr. Limburg nam zijn ontslag als
lid van den V. D. Bond en zal zijn
mandaat als lid der Prov. tSaten ter
beschiking stellen, waardoor hij van
zelf ophoudt lid van Ged. Staten te
zijn. Zoo betaalt Zuid-Holland ten
slotte de rekening van wat gebroken
werd.

Chr. Middenstandsraad.

De vereeniging van den Chrisrt. Han-
deldrijvenden en Industrieelen Mid
den stand in Nederland, houdt Woens
dag 10 Maart a.s. te Utrecht een bui
tengewone algemeene vergadering, ter
bespreking van het ontwerp van wet
betreffende de verbindendverklaring
van Collectieve Arbeidsovereenkom
sten. Mr. R, v. Maare te Arnhem heeft
schriftelijk bezwaren ingediend tegen
het ontwerp van wet zoowel als togen
verbindendverklaring in het algemeen

Op deze vergadering, die niet voor
de pers toegankelijk is, zal de heer v.
Maare zijn bezwaren nader uiteenzet
ten, terwijl de heer R. K. v. d. Berg
van Baarn, secretaris der vereeniging,
het standpunt, door het hoofdbestuur
ten aanzien van deze materie steeds
ingenomen, nader verdedigen zal.

Een begrafenis-kwestie.

De Burgemeester van Den Haag
had afwijzend beschikt op een ver-

FEUILLETON.
Uit nood en dood gered

10)

HOOFDSTUK V.

Het paspoort.

Eerst vrij laat in den ochtend kwam
ik te huis. De 'dragonders, kortelings
van de Spaansche grenzen teruggeroe
pen, verspreidden zich over het land,
waarbij hun uitdrukkelijk gelast werd,
de Hugenoten zooveel mogelijk te
kwellen; maar Nimes hadden zij nog
niet bereikt.

De ouderlijke woning binnengetre
den, vond. ik daar mijn vader, clie te
gen rijn gewoonte niet naar zijn kan
toor was gegaan. Hij ging mij te ge-
moet en zag mij uitvorschend aan,
terwijl mijne moeder, hare handen op
mijne schouders leggende, mij medelij
dend aanzag.

„Mrjn zoon, gij zijt den geheelen
nacln uitgebleven."

„Bij oom, moeder. Hij lag ziek te
bed; de dragonders waren er, en mijn
tante verzocht mij hen te beschermen.1

„Gij.deedt wel, daaraan gehoor te
geven, mijn jongen" zeide nu mijn va
der vriendelijk; „ik hoop, dat de dra
gonders geen misbruik van ooms goed
heid gemaakt hebben."

„Wat zoudt gij zeggen, als zij bij zijn
bed den geheelen nacht op hun trom

mels geslagen hadden? Zij hebben
hem door hun woest getier bijna ge
dood, al hunne levensmiddelen heb
ben z;ij geplunderd en verbrast, zij
ei9chten nog meer mishandelden
mijne tapte roofden haar geld weg,

braken den kelder open en ledigden
daar alles tot den laatsten druppel."

Dit bracht ik in één adem uit, ter
wijl vader en moeder mij verbaasd en
ontsteld aanstaarden. Daarop noodig-
de mijn vader mij bedaard uit, plaats
te nemen en al het gebeurde van het
begin af geregeld te verhalen. Na over
weging werd besloten, mijn oom wiens
verzwakte krachten geen hervat be
zoek der dragonders gedoogden, tegen
den avond op een met hooi gevulden
huifwagen te vervoeren en hem in ons
huis te verbergen, totdat hij veilig
over de grenzen kon gebracht worden;

„ofschoon dit laatste bezwaarlijk
genoeg zal wezen, nu hij zelf zich bij
den bisschop verdacht gemaakt heeft"
merkte mijn vader aan.

Daarna ging mijn vader als gewoon
lijk naar het zijde-kantoor, terwijl ik
een poos bij mijne moeder bleef, om
voor mijn oom een zoldervertrekje te
helpen inruimen, waarvan de deur ver
borgen kon blijven.

Voorts bracht ik Madeleine een kort
bezoek, die ik na mijner moeders me
dedeeling ov<-r mijn nachtelijk uitblij
ven in tranen vond. Na haar met ee
nige woorden gerustgesteld te hebben,

deed ik haar een kort verslag van liet
gebeurde, en volgde daarbij mijns
ooms vermaning om het gebeurde niet
te donker voor te stellen. Daar Made
leine hem mede groote achting en ge
negenheid toedroeg, moedigde zij mij
aan, hem verder ter zijde te staan, en
verheugde zij er zich in, dat ik hem
naar ons huis zou brengen.

„Wij zijn niet geheel vrij gebleven
gedurende uw korte afwezigheid" zei-
de zij voorts; „onze avonddienst werd
gisteren gestoord pp het oogenblik. dat
de vergadering een psalm zong, door
eenige kerkbeambten, die op ruwe wij
ze ons geboden, op te houden, wijl de
hostie zou worden voorbijgedragen."

„Uit de stemming waarin zij verkee
ren, die 't gezag in handen hebben, is
het te voorzien" merkte ik aan, „dat
wij eerlang ergere dingen zullen zien
gebeuren."

Nu keerde ik bemoedigd naar mijn
dagelijkschen arbeid terug, en na aan
den huiselijke» avonddisch te hebben
deelgenomen, begaf ik mij in kalme
stemming weer naar mijn oom.

Zonder stoornis kwam ik in het na
burige stadje aan, en na mijn wagen
uit 't gezicht geplaatst te hebben, licht
te lk de klink van de deur en 9tapte
binnen. Mijn oom en tante waren ge
heel alleen in huis, wijl hunne eenige
dienstbode naar hare familie was ge
gaan. Zij was op zijne sponde gezeten
en zijn hoofd rustte op haar schouder.

Op tante's blijden uitroep: „Daar is
Jacques!" sprak nu mijn oom, mij zijn
matte hand toereikende: „Mijn goede
jongen, ik dank u voor uw bezoek, en
inzonderheid voor uwe hulp ons dezen
nacht bewezen."

„Gij hebt toch buiten weer geen dra
gonders zien ronddwalen, hoop ik?"
vroeg mijn tante angstig.

„Neen" antwoordde ik, „het schijnt
thans overal rustig, maar men weet,
niet of zij zullen terugkeeren, zoodat
mijn ouders mij gezonden hebben om
u van hier te vervoeren; mijn moeder
verklaarde geen rust te hebben, voor
dat zij u onder haar dak weet."

„Mijn be9te jongen, mijn krachten
veroorloven mij niet, van hier te gaan'
zeide mijn oom.

„O. oom, dat kunt gij wel. Ik heb
een gemakkelijken huifwagen meege
bracht. met hooi voorzien, waarop gij
zacht kunt liggen en ik zal u er in
dragen."

Mijn oom en tante dankten mij innig
en na eenige kleine schikkingen werd
de woning zorgvuldig gesloten. Voor
mijn oom werd een gemakkelijke lig
ging in den wagen gespreid, mijn tante
nam naast hem plaats, en zoo verlie
ten wij onopgemerkt de woning.

Ik vernam opgewonden stemmen in
de verte en soms een angstig geroep,
maar ook deze treurige geluiden ver
minderden allengs. Eigenlijk achtte ik
onzen tocht niet zonder gevaar en lk

duchtte steeds 'n onwelkom oponthoud

Naderhand verklaarde mijn tante
mij, dat oom al dien tijd biddende had
doorgebracht. En wij zijn zeker daar
aan ons behoud verschuldigd. Onze
God immers is een Hoorder der gebe
den: Hij verstaat de verzuchtingen
van het bekommerd hart. de smeekin
gen van hen die verdrukking lijden.

Eerst tegen den ochtend bereikteu
wij Nimes. Mijn vader ontving ons,
omzichtig rondziende; mijn moeder
betoonde den vluchteingen de teeder-
ste deelneming.

Een verkwikkelijk maal wachtte
hen, en na dit genoten te hebben, wa
ren zij dankbaar zich naar de voor hen
ingerichte schuilplaats te kunnen be
geven, die zelfs den kinderen onbe
kend was, terwijl de jongste der beide
dienstboden naar huis gezonden wa9.

Mijn vader deelde mij mede, dat
men ook hier eerlang een bezoek der
dragonders te wachten had, „en daar
uw oom den tocht beter bekomen is
dan men had kunnen verwachten"
zeide hij, „is het raadzaam, hem zoo
spoedig doenlijk over de grenzen to
brengen."

En nu deelde hij mij zijne plannen
daartoe mede, en bepaalde dat, wan
neer mijn oom er den volgenden dag
toe in staat was, ik hem en mijn tan to
naar een veilig oord zou brengen, van
waar zij dan onverhinderd verder v
den reizen»