tweede blad.
kerk en school.
gemengd nieuws.
uit de omgeving.
NIEUWE LEIDSCHE COURANT VAN VRIJDAG 29 JANUARI 1926
NED. HERV. KERK.
Beroepen: Te Mantgum, E. Snijde-
laar, te IJhorst. Te Oudenhoorn, H.
Stegenga te Cothen (U.).
GEREF. KERKEN.
Tweetal: Te Hilligersberg—
Straatweg, D. J. Couvée, te Brussel en
M. Gravendijk, te Dordrecht.
GEREF. GEMEENTEN.
Beroepen: Te Moercapelle, D. C.
Overduin te Giessendam.
Bedankt: Voor Goes en Kampen,
A. Verhagen te Middelburg.
Bevestiging, Intrede, Afscheid,
In de Domkerk te Utrecht heeft
Woensdagavond Dr. G. W.Oberman
2ijn intrede gedaan met een predicatie.
over Romeinen 15 16 (eerste gedeelte)
Gebruikelijke toespraken volgden.
Aan het einde der godsdienstoefe
ning zong de gemeente haar nieuwen
predikant Gez. 91 3 toe.
Ds. H. A. Minderman.
Ds. H. A. Minderman, predikant bij
de Geref. Gemeente te Lisse, die reeds
eenige oog-operaties heeft ondergaan,
zal eerstdaags zich weer aan een der
gelijke operatie moeten onderwerpen.
Prol. Mr. J. Loosjes.
Maandag 8 Februari, des middags
om 3 uur, zal prof. mr. J. Loosjes, be
noemd vanwege de Evangelisch-Luth.
Synode tot kerkelijk hoogleeraar, zijn
hoogleeraarsambt openlijk aanvaarden
door het uitspreken van een rede in de
aula der universiteit van Amsterdam.
H. A. de Man f
Te Ermelo overleed Dinsdag j.L in
den ouderdom van 56 jaar de heer H.
A. de Man, laatst hoofd van een Chr.
School te Delft en medewerker van de
Chr. Normaallessen. Ook nam hij een
werkzaam deel aan het kerkelijk leven
en bekleedde het ambt van kerkvoogd
der Ned. Herv. Gemeente. Vorigen zo
mer werd hij gepensioneerd wegens
ziekte. Niet lang heeft hij de rust mo
gen genieten. Met hem is een werk
zame kracht heengegaan.
Het overlijden van Dr. J. C. de Moor.
Omtrent het overlijden van Dr. T. C.
de Moor wordt aan „De Standaard'5 nog
iet volgende gemeld:
Dit overlijden, onder zoo tragische
omstandigheden, zal niet nalaten in ons
land een diepen indruk te maken.
Reeds i(n Augustus j.l. was Dr. de
Moor op het station te ^Nijmegen onwel
'©worden en heeft toen een zestal we
ken rust moeten nemen. Men sprak toen
van een attaque, waaraan echter zoo
weinig mogelijk ruchtbaarheid werd ge
geven.
Dr. de Moor stelde er prijs op en deed
ons dit persoonlijk verzoeken, dat geen
enkel bericht, noch over zijn riekte,
noch over zijn herstel in de pers zou ver
schijnen. Langzaam aan heelt hij daarna
rijn werk weer hervat. Oogenschijnlijk
met de oude kracht. Wie hem echter
voor en na dien tijd gadesloeg, vond
hem de „oude" niet. Dat viel nog meer
pp, toen hij op zoo eminente wijze den
bidstond, aan den vooravond van de Sy
node, leidde. Hjj, die altijd zoo kalm
Vvas, kon op sommige momenten in de
rede, waarin hij er op wees, dat wij
niets vermogen tegen, maar alles Voor
de waarheid, rijn ontroering niet ver
bergen. Trouwens, ook bij zijn voor
laatste preek in Utrecht, Zondag j.l.,
toen hn ook de Synode herdacht, was
dit reeds opgevallen.
Aan de Synodewerkzaamheden nam
hij een belangrijk aandeel en het was
niet zonder opzet, dat het moderamen
hem aanwees als den voorzitter van de
commissie, die van praeadvies zou die
nen over de vraag, of er genoegzame
reden was, voor net uitschreven van
ide buitengewone Synode en of de Sy
node op zaak-Dr. Geelkerken in
haar geheel kan ingaan.
Tot 's nachts heeft hij aan de stuk
ken gewerkt, 's Morgens 5 uur was
weer present. Zjjn werk was op tijd
klaar.
Na het hooren van de verschillende
belanghebbenden, gedurende de och-
FEUILLETON.
Kathlyn Barrington.
47)
Op verscheidene plaatsen evenwel ont
braken die planken. Daar vertoonden
zich dan onheilspellende gapingen, die
naar beneden donkere diepten te zien
gaven.
Forsyth stak de brug heelemaal over.
„Dat ziet er slecht uit" zei hij. „De
brug is moeilijk te passeeren, maar
we moeten het toch wagen. Ik hoop.
dat je geen last van duizeligheid hebt,
Kathlyn."
„Neen" antwoordde ze.
„Dan zal ik jou eerst overbrengen
en daarna zullen Ching en ik met
den draagstoel volgen."
Voor iemand, die aan (Vergelijke din
gen niet gewoon is, scheen de tocht
over zoo'n smalle touw-brug, die
slechts aan de uiteinden was vastge
maakt, een onmogelijk iets. De tou
wen, die langs beide zijden waren aan
gebracht als leuning, boden niet veel
steun: Met iederexi stap scheen de brug
onder de voeten weg te zakken, De ont
brekende voetplankjes bemoeilijkten
den overtocht niet weinig.
Maar Kathlyn Barrington werd niet
zoo spoedig zenuwachtig en volbracht
tenduren, onder zijn leiding, vingen 's
middags de beraadslagingen der com
missie aan. Te ongeveer 4 uur waren
deze ten einde gebracht en «ging Dr. de
Moor o.a. in gezelschap van Frof. H.
H. Kuyper, naar het huis van zijn gast
heer, den heer Veeninga, aan de To
renlaan.
Reeds onder het naar huis gaan voel
de hij zich onwel worden. Tijdens het
theedrinken weaxl het van dien aard,
dat men het no 0 dig achtte hem naar
boven te brengen. Gedeeltelijk zelf loo
pend is hij nog naar zijn slaapkamer
gegaan, waar hij zich te bed Lgde. Hij
verdocht nog zijn vrouw te ontbieden,
doch verloor spoedig daarna het be
wustzijn, om niet meer bij te komen.
Tegen 12 uur is hij toen #o ver leden. Mis
schien juist onder het gebed, dat ter
zelfder^ tijd door den Synodepraeses
voor zijn welstand werd opgezonden.
Het bericht van zijn overlijden, dat
vlak na de sluiting van de Synode bin
nenkwam, wekte begrijpelijkerwijs groo
te ontroering. Onderscheidene Synode
leden kenden hun tranen niet bedwin
gen.
(Uit bet bovenstaande blijkt, dat het
door ons uit het „Hbld" overgenomen
bericht .geheel onjuist was en een uiter
mate sensationeel karakter droeg. Wij
hadden het bericht in goed vertrouwen
overgenomen, daar ter Synodé was af
gesproken, dat geen ongecontroleerde
berichten zouden worden verzonden).
Begrafenis dr. J. C. de Moor.
Het stoffelijk overschot van dr. J. C.
de Moor zal Maandag te twee uur op
de Tweede Algemeene Begraafplaats
te Utrecht ter aarde worden besteld.
Dr. De Moor herdacht.
Onder aangrijpenden ernst opende de
Praeses Donderdagmorgen de vijfde zit
ting der Generale Synode, die "in Co
mité-Generaal bijeenkwam.
De praeses liet zingen Psalm 103:8
en 9. Plechtig klonk in deze wijdings
volle ure het: „Geljjk het gras is ons
kortstondig leven".
De Voorzitter ging hierna voor in ge
bed. Terwijl de broeders zich van hun
zetels_ verhieven, hield de Voorzitter 'n
zeer indrukwekkende, gevoelvolle rede
in verband met het droeve, onverwach
te verscheiden van het lid der Synode,
Dr .J. C. de Moor, die door den Heere
200 plotseling werd opgeroepen.
Geliefde broeders, vzoo noemen wij
elkander nog eens weer aldus ving
de praeses aan in stonden als deze.
Zij maken immers de liefde hechter;
wij schieten misschien wel te kort in
waardeering voor wat God ons in el
kaar schonk, maar die waardeering
moet zich verstaan, zoolang wij elkander
hebben.
Bedroefd zijn wij allen, Zoo zien wij,
'dat 's Heeran hand ons in een oogen-
blik in het stof kan leggen. Tusschen
den tijd en de eeuwigheid staat een
\dunne wand. Toch lijden wjj een groot
verlies, nu wij 'die vriendelijke gestalte,
die zich voor alles en aan allen aan
bood, wiens werkkracht zoo groot was,
niet meer in ons midden hebben. Wij
gedenken de Kerken in dit smartelijk
verlies. Inzonderheid ook de Kerk van
Utrecht. Zijn vrouw en kinderen heb
ben nog geen troost in deze droefheid
en wij hebben nog geen antwoord voor
hen. God heeft voor broeder de Moor's
vrouw_ en kinderen wel een antwoord,
dat wij later zullen verstaan. Nu reeds
zegt God tot ons: Houdt u man Tijk en
zijt- sterk.
Het is iets heerlijks midden in den
arbeid opgeroepen te worden tot heer
lijkheid. Laat ons daarom werken zoo
lang het dag is. De nacht zal ons de
heerlijkheid brengen.
'Vanwege de droeve omstandigheden
waarender de Synode thans samen
kwam, werd besloten ten eerste ditmaal
geen appel nominaal te houden. Ten
tweede officieel de deelneming der Sy
node te betuigen aan Mevrouw de Wed.
De Moor. Het moderamen zal zich van
deze taak kwijten. Ten derde bij de
begrafenis de Synode officiëei door het
Moderamen te noen vertegenwoordigen,
terwijl de rector van de fheol. Scnool
te Kampen en de Deköan van de Theol.
faculteit der V. U. uitgenoodigd wor
den, zich bij deze deputaties te voegen.
De Synode besluit als teeken van
rouw heden allen arbeid stil te zetten
morgen tot in den avond te vergaderen
in Oommissie en Dinsdagmorgen 9 uur
haar werk voort te zetten.
Naar aanleiding van het bericht in
den overtocht zonder haperen. For
syth, die haar voorgegaan was om de
gaten in de brug aan te wijzen, liet
haar aan den overkant alleen achter
en ging terug over de schommelende
en zwaaiende brug om den overtocht
te wagen met den draagstoel een
vrij wat moeilijker werk.
Met den stoel op hun schouders en
met één hand vastgehouden de an
dere hand was noodig om het touw,
dat als leuning dienst deed, vast te
houden vertrokken ze. Forsytlt
ging voorop en waarschuwde Ching.
als ze een gevaarlijk punt bereikten.
Onder hun gezamenlijk gewicht slin
gerde de brug verschrikkelijk; maar
de helft van den weg was al zonder
ongelukken afgelegd. Juist op dat 00-
genblik evenwel werd de brug door 'n
hevigen windvlaag op zij geworpen
Ching rekende er niet genoeg 'op en
stapte op een half vergane plank van
de brug. Hij zakte er door, viel voor
over en de draagstoel kwam met zijn
volle gewicht op Forsyth, die daar
door eveneens zfjn evenwicht verloor.
Gelukkig kon hij zich goed vasthou
den aan de leuning en met veel moeite
klom hij weer overeind. Ook Ching
was weer overeind geklauterd en na
verloop van een paar minuten, die 11
't bijzonder voor Kathlyn wel urqn
het „Hbld.", dat absoluut onjuist is ge
bleken, werd besloten het volgende te
legram te verzenden:
De .Generale Synode van de Geref.
Kerken, bedroefd en verontwaardigd
over het bericht in het „Hbld." (och
tendeditie van Donderoag 28 Januari!
onder het opschrift: „Een heftig inci
dent", dat verband legt tusscnen hef
tige tooneelen, die zich op de com
missie-vergadering, welke door wijlen
Dr. de Moor werd gepresideerd, zouden
afgespeeld en het onheil dat Dr. de
Mcor daarna overkwam;
droeg op aanurang van alle leden
der genoemde commissie haar Mode
ramen op, de daarin gegeven voorstel
ling als ausoluut leugenacntig publieüe-
lijk tegen te spreken,
en te verKiaren, dat in bedoelde com
missievergadering geen oogenhlik de
broederiijKe stemming wera verstooru,
veel min scherp dispuut ontstond, dat
Dr. de Moor over net gansche verloop
der discussies onmidaellijK na de ver
gadering zijn groote voldoening uit
sprak, aat hij in opgeweKte stemming
net kerKgebouw vernet en dat dus eke
gedachte' aan eenig veruand tusscnen
den geest op genoemde vergadeiing en
de ongesteldheid, weke Dr. de Moor
in zqn logies overviel, volstrekt uitge
sloten is.
Op last der Synode, I
Het Moderamen,
K. FERNHOUT, Praeses.
H. W. DAMAN, Assessor.
G. KEIZER, ie Scriua.
P. KLAARtiAMnR, 2e Scr.
Eenzijdige berichtgeving.
Door de Synode der Genei. Kerken
werd besioten, dat geen verslagen zou
den worden gepuulicéerd, aan die eerst
door de perscommissie waren gezien.
Er moeso echter worden geconsta
teerd, dat ondanKs dit besluit toch aan
het „Hbld." niet gecontroleerde en zeer
tendentieuze berichten werden verstrekt
Er was dus onder de aanwezigen (al
of niet een lid van de Synodeeen an-
nonieme berichtgever, <cLe zich niet heeft
•ontzien, het bericht de wereld in te
zenden, dat Dr. de Moor gedurende een
der heitige woordenwisselingen onwel
zou zijn geworden, iets wat absoluut
onjuist is gebleken.
Alsof dit nog niet mooi genoeg was,
werd door hetzelfde blad gemeld:
„Men schrijft ons, dat het in Geref.
kringen groote bevreemding heeft ge
wekt, dat de Algemeene Synode gister
avond te acht uur in vergadering ging,
niettegenstaande het overlijden van Dr.
de Moor reeds in den vooravond had
plaats gevonden. Eerder zou men heb
ben verwacht, dat uit piëteit voor den
overledene de Synode onmiddellijk haar
vergadering zou hebben geschorst tot
de volgende week".
Een paar regels verder volgt dan het
bericht, dat de mededeeling van het
overlijden van Dr. de Moor eerst na
het siuiten van de avondzitting werd
ontvangen.
En onmiddelijk na het telegram van
de Synode, waarin deze haar veront
waardiging -over dergelijke berichtge
ving uitdrukt, volgt dan de meueuee-
ling, dat binnenKort Dr. Geekerken een
radiopreek zal houden en dat na afloop
van het proces een nieuwe brochure van
Dr. Geelkerken het dicht zal zien.
v uur Vijl.tig Jha 1.dij net
wegruimen van ae stuuken muur, wel
ke na den braiid bij den landbouwer
A. O. te Haarlem nog waren buijven
staan, vonu men acmer den eersten
steen een aarden Kruikje, aigesloten
door een looden dop, en waarin een
oorkonde verborgen was, waarvan de
inhoud wel interessant genoeg is om
over te vertellen. Het volgende is er
nog van te lezen:
He eerste steen is gelegd op 16 Juli
1870 door Antonia Dyserinck, oudste
dochter van Abraham Lodewijk Dy
serinck, wonende te Haanem, en Ag-
nesje Pefcronella Wijnands.
Bij deze plechtigheid waren tegen
woordig hare moeder, hare zusjes Ma
ria Antonia en Nelly P. Kleiweg, hare
neef, de maker en ontwerper dezer wo
ning met zijn aanstaande vrouw Jean-
nette Mariane (onleesbaar) uit Amster
dam, en Jan de Koning met zijn
vrouw. Genoemde Jan de Koning is de
eerste bewoner geweest. De dagloonen
schenen, daar ze alles van de overzijde
zag, ging de toch voorzichtig verder.
„Al klaar!" zei Ching, toen ze den
overkant hadden bereikt, met een ge
zicht, alsof er-niets bijzonders gebeurd
was.
„Gode zij dank! zei Forsyth ern
stig. „Dat was op 't kantje af!"
„O, Goddank, dat je veilig en wel er
over bent. Wat was ik bang" zei Kath
lyn.
Ching ook bang. Verschrikkelijk
slechte brug" was Ching's antwoord.
„Noodig herstellen, Li-Weng-Ho geen
geld geven. Ching zien een weg, brug
herstellen. U wachten en zien Ching
doen."
Zij zetten den stoel neer en de Chi
nees ging terug. Hij klom op een der
posten, waaraan het touw van de brug
was vastgemaakt. Vervolgens begon
hij met zijn mes aan het touw te ker
ven wat hij kon.
„O" zei Kathlyn toen ze in 't licht
van de maan het geschitter van het
mes zag, ik geloof, dat hij de brug
vernielt
„Ja" lachte Forsyth, „dat" is de Chi-
neesche* manier om te zorgen, dat eeu
brug hersteld zal worden, veronderstel
ik. Maar ik «vermoed dat Ching nog
eon andor doel voor oogen heeft."
China: bleef kalm zijn gang gaan en
zijn sinds 3 jaar 2 centen verhoogd.
Een metselaar, timmerman verdient 14
ct. per uur, een opperman 10 ct. per
uur, een stucadoor 16 Va cent, een steen
houwer 16 ct. per uur. Een goede boe
renknecht f 7 in de week.
Het rieten dak van de v°ning heeft
f 1.75 per el gekost. Een telegram in
Nederland kost 30 cent voor 20 woor
den. Een retourbiljet van Haarlem
naar Amsterdam kost 90 cent voor de
2de klas en 60 cent voor de 3de klas.
Een kilo brood kost 20 cent. Het os-
senvleesch kost 90 cent per kilo, en
de melk 7 cent. per kan.
Dit jaar werden rkeuwe ijzeren pij
pen voor de waterleiding in het Spaar-#
ne gelegd, wat aan arbeidsloon alleen
f' 12.000 'kostte. Amsterdam heeft ,op
dit oogenblik 6000 abonné's. De beste
boter kost fl.60 per kilo.
Autobus in eeu sloot. Toen
de autobusondernemer J. Langenhof
uit Entel' een aantal arbeiders van
de fabriek der firma L. ten Bos huis
waarts bracht, kwam de autobus in
botsing met een boerenwagen, die op
den Enterweg gepasseerd moest Avor-
den. De autobus kantelde en kwam
in een sloot terecht. Nadat met groote
moeite de passagiers uit de bus gehol
pen waren, bleek dat mej. S. zoo
danig aan hoofd en mond was ge
wond, dat geneeskundige hulp van
dokter Beens uit Wierd°n moe=t wor
den ingeroepen. De overige tien per-
u sonen kwamen gelukkig met enkele
schrammen en aen schrik vrij. De
autobus was erg beschadigd.
Een noodlottig schot. De
heer G. PI. te Amsterdam, was Woens
dagmorgen met een vriend de Zui
derzee opgegaan, om te jagen. In de
nabijheid van Muiderberg wilde de
heer P*. het zeil hijschen. Hij had
zijn geladen geweer op een bankje
gelegd, doch het zeil lag er onder, hij
vatte het geweer bij den loop en daar
het vasthaakte aan het zeil', duwde
hij Jiet even terug. Ofschoon de hanen
in rust stonden, zijn de loopen gelijk
tijdig afgegaan, waardoor hij bij den
pols in den linkeronderarm, waarvan
het binnenste gedeelte als 'tware ge
heel is weggeschoten, getroffen werd..
In allerijl werd naar de kust terugge
keerd, waar een dijkwerker met een
touw den bovenarm afbond. De getrof
fene werd per auto naar Muiden ge
bracht, waar dokter Ankersmit^ het
eerste verband legde. Per auto is de
onfortuinlijke jager vervolgens naar
het Onze Lieve Vrouwegasthuis ver
voerd.
Twee auto's te water. Gis
termorgen om 12 uur bevonden zich
een autobus van de lijn Bergen op
Zoom-Stavenisse, ondernemer Malle-
coole, en een vrachtauto, geladen met
hout van de firma Van Aarden te Ze
venbergen op de pont over de rivier
de Eendracht.
De chauffeur van de autobus, waar
van de passagiers gelukkig waren uit
gestapt, zette rijn auto aan, die ach
teruit begon te loopen.
Deze drukte den vrachtauto, waar
van de remmen ook niet aan stonden,
achteruit, waardoor beide wagens in
de rivier terecht kwamen. De chauf
feur van den vrachtwagen, de 35-ja-
rige^ P. Vpgers uit Zevenbergen, ge
raakte t usschen beide auto's. Hij werd
ernstig gekneusd.
Mijnongeluk. Op de doma-
niale mijn te Kerkrade had Dinsdag
morgen bij het sfhieten een onver
wachte ontploffing plaats .waardeer 2
mijnwerkers, de 31-jarige H. en de
26-jarige L. werden gewond. L. werd
met een gebroken arm naar het hospi
taal gebracht, terwijl H. slechts lichte
verwondingen opliep.
Uit eenraamgevallen. Gis
termiddag is te Schiedam de 22-jarige
dienstbode S. J., werkzaam ten huize
van de familie E., aan de Lange Ha
ven, bij 'tzeemen der ramen, van een
hoogte van 6 Meter gevallen. Zij kwam
daarbij terecht in een serre. Opgeno
men klaagde zij over hevige pijn in
den rug; terwijl zij ook nog een wond
aan de hand had bekomen, ten gevol
ge van de glasscherven der serre. In
zorgwekkenden toestand is zij naar hét
ziekenhuis overgebracht en ter verple
ging opgenomen.
Hongerige wolven. Naar de
„Petit Parisien" meldt, hebben de be"
nam toen de andere helft onderhan
den. Toen hij klaar was, kwam Ching
lachend terug. „Verschrikkelijk slech
te brug" zei hij nog eens. „Maar nu Li-
Weng-Ho maken nieuwe brug. Nie
mand loopen meer over brug."
„O zoo!" lachte Forsyth.
„Ik dacht wel, dat er nog wat ach
ter zat en vermoedde, dat er achter je
nationaal gevoel nog zoo iets zat. Het
is een goede en wijze voorzorgsmaat
regel maar nu is 't ook hard noodig,
dat we zou gauw mogelijk uit de
buurt wegtrekken; want er is moge
lijk nog een brug en als de menschen
ons hier zien, konden ze ons wel eens
in de rivier gooien. China houdt niet
van hervormers 1"
„Ja" zei Ching grinnikend. „Vlug
weggaan en loopen hard Dan niemand
ons zien."
En zonder aarzeling- volgden ze het
voetpad, dat grillig verlicht werd door
de maan, die zoo voor en na achter de
wolken verdween.
HOOFDSTUK XIX.
In de mist.
Nog steeds was t donker en het zou
zeker nog wel een paar uur duren, eer
de dag aanbrak. Uitgeput en doodmoe
bereikten ze een dicht struikgewas,
dat hun een mooie schuilplaats bood.
AAN HET ZOEKLICHT.
Leiden, 29 Januari 1926.
In het treffende woord waarmede
Ds. Laman de Generale Synode der
Geref. Kerken opende, werd er aan
herinnerd, dat er, toen de Heere de
winden en de zee bestrafte, groote
stilte werd.
Zoo is het mogelijk zeide hij, dat ook
nu een stormstillend woord wordt ge
sproken.
Dit ernstige woord heeft bijzondere
beteekenis gekregen.
God heeft gesproken, een der meest
eminente leden, we zouden haast zeg
gen een der onmisbare leden, is plotse
ling weggerukt en het is stil geworden
te Assen
Voor de Majesteit, neen niet van
den dood, maar van den Heere van le
ven en dood, ontblooten allen eerbiedig
het hoofd. E nhet wordt stil.
Nadat Maandag Dr. de Moor naar
zijn laatste rustplaats is uitgedragen,
zal de Synode hare* werkzaamheden
voortzetten.
Maar aan den indruk van wat gebeur
de zal wel niemand zich kunnen ont»
worstelen.
Make de sombere stilte van thans,
straks plaats voor een stilte waarover
zoowel zij die God vreezen als zij die
met vreugde deze kerkelijke stormen
gadeslaan zich verwonderen.
OBSERVATOR.
woners van het schiereiland Istrië op
het oogenblik te lijden van hongerige
wolven, die door de koude uit ae bos
schen van Dalmatië en Joegoslavië ver
dreven, in de dorpen naar voedsel ko"
men zoeken. In het dorp Zaub kwamen
zij zelfs in zoo groote getale opzet"
ten, dat de bewoners zich in hun wo"
ningen moesten barricadeeren. Op den
weg van Spolets naar Narica, slaagden
de bestuurders van een vrachtauto er
nog juist in een boer te ontzetten, die
door de hongerige wolven was aange"
vallen en gebeten. Vooral vallen echter
schapen, muilezels en honden als slacht
offers.
WOUBRUGGE.
Gemeenteraad.
De gemeenteraadsvergadering van
hedenmorgen stond wel in het teeken
van vernieuwing.
Vooreerst was het de eerste vergade
ring in 1926. Maar daarnevens waren
ook de omstandigheden niet heele
maal gewoon, want het oude trouwe
raadhuis, dat de vergaderende raads
leden jaar in jaar uit ontvangt prijkte
inwendig met een vernieuwde en aan
gevulde meubileering, die niet naliet
indruk te maken, en de vergadering
van de in dit opzicht niet verwende
vroede vaderen in een deftige sfeer
hulde.
Wij zullen op deze toegejuichte ver
betering straks nog wel terugkomen.
De vergadering, die door alle raads
leden werd bijgewoond, werd door den
voorzitter, burgemeester J. C. Bou-
mann, geopend met ambtsgebed en een
speciaal openingswoord naar aanlei
ding van de jaarwisseling.
In de eerste vergadering van dit
iaar, aldus spr., heet ik U allen wel
kom in een eenigermate gerestaureer
de Raadszaal en wensch U vandaar
uit, raadsleden met Uwe gezinnen,
ambtenaren en ingezetenen toe, dat
1926 in alle opzichten een gelukkig
jaar moge zijn. Het brenge U allen
de verwezenlijking Uwer wenschen en
illusiën, terwijl ik hoop, dat de ge
meente gespaard moge blijven voor
rampen gelijk die in 1925—1926 heb
ben plaats gehad in Overijsel, Gelder
land, Noord-Brabant en ook in een
tweetal gemeenten in onze Provincie.
Moge de deerniswekkende toestand,
waarin de bevolking van die deelen
van oris Vaderland zich thans bevindt,
diep beseft worden door de andere
inwoners des Rijks en zich uiten in
een milden weldadigheidszin, waarop
deze week een beroep zal worden ge
daan.
Een oogenblik stilstaande bij de ge
restaureerde Raadszaal, welke, na^r
Hier besloten ze te rusten.
't Duurde niet lang, of Kathlyn Bar-
rington, die in den draagstoel was
gaan zitten, viel in slaap. Forsyth, die
met den rug tegen een boomstronk
zat en zijn beenen uitstrekte op een
•dik bed van verdroogde bladeren, keek
naar Ching, die een doosje had ge
haald uit de lade van den draagstoel.
„Sigaret?" vroeg Ching onverschil
lig, terwijl hij den dokter een doosje
voorhield.
„Sigaretten! Ching, je bent een ke
rel!"
„Hopen, dokter!" zei Ching grfnne-
kend, terwijl hij een doosje lucifers
aanbood.
Hoe kom je er aan, Ching?" vroeg
Forsyth, terwijl hij als een prins zat te
dampen.
„Leenen van mijn broeder. Hij rijk
man" antwoordde Ching op zoon ern-
stigen toon, dat Forsyth er onwille
keurig om lachen moest.
„Die broer van je is onbetaalbaar,
Ching."
„Broer blij zijn, Ching dooden den
mandarijn."
„Ching, ik dacht, dat Je een Chris
ten was."
„Ching Christen, maar Ching ook
denken: oog om oog en tand om tand.
Heel goede reael voor Li-Weng-Ho."
