Nieuwe Leidsche Courant | 1926 | 12 januari 1926 | pagina 5

NIEUWE LEIDSCHE COURANT VAN DINSDAG 12 JANUARI 1926

TWEEDE BLAD»

ii in TiTifnl

BINNENLAND.

Waardeerend oordeel.

Dat minister Colijn de inflatie van
'tgeld heeft voorkomen en de gaaf-,
ItéM van den gulden gered, begint
men ook in niet-geestverwante krin
gen steeds meer te waardeeren,

In het weekblad „De Amsterdam
mer" (de Groene) een vooruitstre
vend liberaal orgaan, maakt de heer
de Clercq, aan het eind van een over
zicht over het inflatiegevaar, dat ons
land en volk 'dreigde, de volgende
opmerking:

„Aan de hand van het bovenstaan
de zien we dus, dat met het optreden
van Colijn de vrees voor een daling
van den gulden verdwenen is, omdat
deze er als Minister van Financiën
direct in geslaagd is de begrooting
yoor het jaar 1025 sluitend te maken.
En nu ten overvloede ook de begroo
ting voor 1026 geen! te kont meer ver
toont, ma^ aangennomen worden, dat
elk gevaar voor 'n daling van den
gulden voorloopig verdwenen is. Ze
ker, we weten wel, dat deze sluitende
begro/oting verkregen is ten koste van
enke/J.e kunstgrepen in den vorm van
speciale boekingen, maar wat betee-
kerven de hierdoor weggewerkte en-
hele millioenen tegenover de honder
don millioenen guldens, die het te
kort op de staatsbegrooting zonder 'n
fcraohtig ingrijpen thans zeker nog
had bedragen?"

Verbetering van ems Kiesstelsel.

Onder leiding van den Voorzitter,
den heer C. E. van Koetsveld, werd te
's-Gravenhage de Algemeene Vergade
ring gehoud/en van de Nederlandsche
Vereeniging tot Verbetering van Kies
stelsel.

In zijn openingswoord zeide de voor
zitter eva. dat met deze vergadering
het eerste tijdperk in den arbeid der
Vereeniging, het tijdperk van studie
wordtt afgesloten. Het tijdperk van
studie heeft drie en een half jaar ge
duurd. Heeft die studie te lang ge
duurd? Wie dat beweert, verliest twee
dingen uit bet oog; ten eerste, dat de
door te werken stof zeer rijk en het op
te lossen vraagstuk zeer ingewikkeld
'was. Ten tweede, dat men met een
Vereeniging, welker leden over heel 't
land verspreid wonen, nooit heel vlug
kan werken, maar vooral niet, als
men alle leden de gelegenheid wil
geven aan bet werk mede te doen, of
althans den gang der werkzaamheden
'nauwkeurig te volgen, door grooten-
deels schriftelijke be handeling der za
ken, zooals wij dat deden door 8 groo-
te zendingen studiemateriaal aan al
onze leden. Wie met deze dingen re
kening houdt, zal veeleer moeten er
kennen dat wij betrekkelijk snel heb
ben gewerkt."

De tijd dringt tot een beslissing.
Niet slechts de, studietijd van drie en
een half jaar, die werkelijk lang
hoeg is, mai'Ar ook deze moeilijke tijd,
waarin het. parlementaire stelsel als
het ware is vastgeloopen. Wij zien
alom de teekenen van wat ik zou wil
len noei/jen „parlements-moeheid." Al
lereerst buiten onze grenzen, waar het
Fascisme in Spanje en Italië zegevier
de ep. in tal van andere landen op
duikt Ik vrees er geen oogenblik
voor dat dit Fascisme in ons land
oof t eenigen beduidenden invloed zal
kr/.jgen. Maar al openbaart zich de
p9 rlements-moeheid bij ons niet in
'd ezen vorm, zij is toch ook hier. Het
Ppar 1 emeirtaire stelsel heeft op menig
Pont teleurgesteld en door steeds bree
der schare wordt het beschouwd met
een gevoel, waarvoor het woord „weer
zin" wellicht niet te kras is.

Spr. besloot: Veel grooter dan me
nigeen denkt is de invloed dien de
vorm van het kiesstelsel uitoefent op

het politieke leven van een volk. Ik
vertrouw, dat het in den vorm dien
wij het in ons ontwerp hebben gege
ven, een heilzamen invloed op dat le
ven zal oefenen. Vooral 'daarom hoop
ik van harte, dat deze vergadering
aan dit ontwerp hare goedkeuring zal
hechten. Na lezing der notulen en be
handeling der ingekomen stukken
kwam in bespreking het door het Be
stuur voorgestelde, in den vorm van
een wetsontwerp uitgewerkte Stelsel
met bijbehooren'de Memorie van Toe
lichting. De vergadering besloot een
stemmig het ontwerp ongewijzigd te
aanvaarden en voor dit verbeterde
stelsel van E. V. de algemeene propa
ganda met spoed in te zetten. Het ont
werp zal daartoe in een oplaag van
1000 exemplaren worden gedrukt en
onmiddellijk worden toegezonden aan
de leden der Eerste en Tweede Ka
mer, de Pers en aan de Besturen der.
Politieke Partijen.

Ook zijn voor belanghebbenden bij
den Seceretaris der Vereeniging, den
heer A. K. Hardenberg, Ede (G.) exem
plaren van dit ontwerp te bekomen
Bovendien zal voor de verdere propa
ganda een toelichtende brochure ver
vaardigd worden, waarin op populaire
wijze het verbeterde stelsel zal wor
den uiteengezet.

De nachttrein uit Parijs.

Van 15 Mei af zal de nachttrein van
Parijs naar Nederland in plaats van
om 10.50 's avonds, om 12.15 's nachts
vertrekken. Ondanks het latere ver
trekuur uit Parijs, blijven de uren van
aankomst te Rotterdam, 's-Gravenha-
ge en Amsterdam ongewijzigd.

Kindertoeslag-regelingen.

Blijkens de laatste verschenen afle
vering van het Maandschrift van het
Centraal Bureau voor de Statistiek,
heeft genoemd bureau een onderzoek
ingesteld, naar het voorkomen van kin
dertoeslagregelingen voor het perso
neel in dienst van het rijk, de pro
vincies en de gemeenten met 20,000 en
meer inwoners.

Een dergelijke regeling blijkt te be
staan voor het Rijkspersoneel in zeven
van de elf provincies (Gelderland,
Overijsel, Drente, Noord-Brabant, Lifn-
burg, Zuid-Holland, Utrecht) en in 22
van de 45 gemeenten met minstens
20.000 inwoners. Zonder het rijks- en
onderwijzend personeel waaromtrent
geerï aantallen bekend zijn, vallen een
kleine 13000 personen in overheidsre
gelingen, in dien zin, dat zij eventu
eel voor kindertoeslag in aanmerking
komen.

De N. G. R .V. in 1925.

Het orgaan van de Ned. Chr. Reis-
vereen. bevat het jaarverslag over
1925, waaraan wij ontleenen, dat de
N. C. R. V. thans 22 afd. met 6002
leden telt.

Niet minder dan 2070 leden namen
in het afgeloopen verslagjaar aan de
reizen der N. C. R. V. deel.

Uitgeschreven werden in 1925 89 rei
zen, waarvan er echter 27 niet voor
doorvoering in aanmerking kwamen.
Te weinig deelnemers was hiervan
meestal de reden. Tegenover de 27
niet uitgevoerde plannen staan 62,
die zijn uitgevoerd en geslaagd. Het
totaal aantal reisdagen bedroeg 17281,
'de gemiddelde duur van iedere reis
was 8.4 dag. De reis naar Montreux
sloeg het record met 412 deelnemers

De N. C. R. V. deed nog meer; zij
huurde in het liefelijke Iselt'wald een
„Zomerhuis" 'dat op één week na, ge
regeld was bezet.

Het Excursie-programma voor 1926
bevat niet minder dan 55 reisplannen.

De ontvangsten, het vorig jaar in
totaal bedragende f 13,198.55 en voor
dit jaar geraamd op f 17.131.65, bedroe
gen ine. saldo vorig jaar f22.224.55
voornamelijk door de sterke toename
van het aantal leden en deelnemers
aan "de reizen. De totale uitgaven lie
pen op tot f20,742,90; in welk bedrag

reserveeringen -tot- een bedrag van
f 1386.34 zijn inbegrepen.

KERK EN SCHOOL.

NED. HERV. KERK.

Beroepen: Te Bussum, G. Bolke-
stein te Apeldoorn.

Bedankt: Voor. Assen, H. N. Ys-
brandy te Heerenveen.

GEREF. KERKEN.

Beroepen: Te Oldeboorü, ,Zuidwol
de (Dr.), Rcttevalle en Waardhuizen, B.
Bouma, cand. te Koudum. (Fr.).

SevosttgisïB, Intrede, Afscheid.

Ds. G. Tichelaar te Leiderdc^p
hoopt Zondag 18 April a.s. intrede te
doen bij de Ned. Herv. Gemeente te Gro
ningen, na bevestigd te zijn door zijn
broeder Ds. P. A.-'Tichelaar te Beilen.

Ds. J. L. Piers on, te Groningen
hoopt Zondag 25 April afscheid te ne
men van de Ned. Herv, gemeente te
Groningen. Ds. Pierson, die eervol eme
ritaat ver-kreeg, hoopt zich te Bilthoven
te vestigen.

Ds. Joh. IJzerman te Wons
hoopt Zondag 21 Februari a.s. afscheid
te nemen van de Ned. Herv. Gemeente
te Wons en Zondag 28 Fiebr. d.a.v. zijn
intrede te doen te Heemskerk, na be
vestigd te zijn door Dr. G. Smit van
Makkum.

Ds. J. C. Koningsberger, ge
komen uit Blokzijl, benoemd predikant
evangelist van de Vereeniging voor Ned.
Herv. Wijkbelangen benoorden "het IJ,
werd gistermorgen tot zijn dienstwerk
ingeleid in de Bethleheniskerk op het
Zwanenplein te Amsterdam door Ds.
J. T. Stam, Ned. Herv. pred. te Rot
terdam, de vroegere voorganger Ds.
Stam sprak over deze woorden uit Jes.
40: De stem des roependen in de woes-
tijn.

Na de predicatie werd Gezang 215
vers 4 gezongen.

Des avonds deed Ds. Koningsberger
intrede, sprekende over Matth. 5:3.

Gebruikelijke toespraken volgden.

Zilveren Ambtsjubilea.

Ds. L. v. Loon, te Scherpenzeel,
(Utr.), herdenkt D. V. op 27 Januari
zijn zilveren ambtsjubileum als Geref.
predikant.

Hij diende achtereenvolgens de ker
ken van Zegwaard, Koudek-rke, Aarlan-
d er veen en Scherpenzeel. La-atstgenoem
de gemeente sedert October 23.

Morgen zal het 25 jaar geleden
zpjn, dat Ds. H. v. Eisen, Ned. Herv.
pred. te Oosternïjkefk, te Gaastmeer
in den 'dienst des Woords werd beves-

ti#.

Kerk en porto.

In ,,De Bazuin" schrijft Ds. Schil
der: „Er zijn veel kerken, die de ge
woonte volgen, aan kerkeraden van
kerken, waarheen een lid met attes
tatie vertrokken is, van het vertrek en
de aangiftevan eenattestatie kennis
te geven per briefkaart. Zoo'n brief
kaart kost evenwel 7V2 cent en de tijden
zijn duur. Dies besloot de classis Arn
hem, te verzoeken aan de Part. Synode
van Gelderland, dat deze weer de Ge
nerale synode zou vragen, op te dragen
aan de deputaten tot correspondentie
met de hooge overheid, aan gezeide
hooge overheid de eerbiedige smeek
bede te richten, de onkosten voor elk
vertrekkend lid te verminderen met de
jsomma van 5 centen, zegge f 0,05.

Want gezeide deputaten voor de hoo
ge overheid en de lage porte moeten
een portoTjerckeiiing aanvragen ten be
drage van 2 centen. Edoch, drukwerk
kost altijd toch weer iets en wie van de
hooge postoverheid geen briefkaarten
betrekt, die moet dè formulieren zelf
betalen; meestentijds kosten deze een
halve cent, bedragende' alzoo de netto
bezuiniging per lid 5 centen. Ik weet
niet, welk lot dit voorstel wedervaren
zal

Mocht het worden aangenomen, dan
ben ik blij, dat de redactie- van zulk
een op te stellen petitionement niet aan
mij opgedragen is. 't Lijkt me voor
den secretaris g^en hapje. Maar 1926
is een duur jaar, „daar niet' van".

Geestelijke verzorg militairen.

Van meerdere zijden is in verband
met de behandeling in den Volksraad
van de geestelijke verzorging in het
Indische leger gewezen op de onge
remdheid vain de uitzending van twee
geestelijken uit Holland, om een vraag

stuk Je fcestudeeren in Indië, dat zich
hier in zoo geheel anderen vorm aan
dient dan in Nederland. Terwijl een
grcot aantal der christelijke militairen
Inlanders zijn, kenden dj be3tudeerders
geen woord Mateisch om op de hoogte
'te kernen van dien kant van het vraag
stuk.

Ock de bekende Pa van der Steur
schreef in het Alg. Prot. Blad over
het vraagstuk. Hij schreef er o.a. van:

„Nu krijgt ineens deize of gene de be-
vlieging óm voor de geestelijke belan
gen cp te komen.

Het eerste waar men dan mede be
gint is, dac men twee geestelijke heer en
naar lnldië stuurt, die h.er komen om
alles eens te regelen en a:s men zoo
den indruk nagaat, welke men krijgt
over verschillende uitiatuigen dier hee-
ren, dan zou men zeggen: „Er is nooit
wat voqr het geestelijk welzijn van
Leger -en Vloot gedaan'.

Edoch, dat is niet zoo. Meer dan 40
jaar geieden woonde te Bata-via Ds.
Schuur mans, die zeer vtel deed voor
■de militairen en matrozen, met grooten
zegen werkte en indertijd woonden in
Nederland gezinnen, die goede en ge
lukkige gezinnen waren gewonden door
den arbeid van Ds. Schuurmans 111 in
dië, onder meer onder de gevangenen.

Toen Ds. van Oost er zee op At joh was,
werkte zijn zuster met rijken zegen on
der de soldaten. vvTat h-erc oroeder Haag
in Batavia niet met warmte en toewij
ding- gewerkt onder dé miLtairén. Toen
ik in 1890 en 1891 in Har u er wijk evan
geliseerde, stuurde ik ger -g-Ü elke
maand heele hcopen ciiristeiïjKê lectuur
aan Ds. Bolwijn, vcor leger -.1 vloot t.-
Soerabaja.

Ik vind in deze beweging e_m heele
boel dikdoenerij. Dominees en pastoors
in '(fen rang van kolonel met zulke trac-
tementen, daarmede zal men noch de
soldaten van het leger, noch de matro
zen van de vloot winnen. Ik geloof zelfs
dat men er eer kwaad dan goed mee
doet. Voor hen ware beter eenvoudige
mannen met een bescheiden L?enspo-
sitie, maar met een hapt vol liefde en
warmte, die in eenvoudige taal, vooral
met verbasen, meer tot hen kwamen.

Heeft de regeering zooveel geld be
schikbaar voor ae geest, lij ke verzorging
van leger en vloot, iaat zp dan de ziel
verzorgers wat geM geven voor goede
lectuur. Laat zijnde regsering, ons vrij
dom van port geven om de eenzame
militairen op verre posten goede lectuur
te zenoen, elk naar zijn geloof, hetzij
protestantsch of roomsch".

Een Protestanische vroegmis.

Zoo noemde Ds. N. Padt, voorbeen
Ned. Herv. pred. te Oosterzee (Fr.), de
laatste jaren leider in de jeugdbewe
ging, een samenkomst die hij op den
vroegen Kerstmorgen in „den Zand-
voortschen kring" organiseerde.

In de plaats van dogmatische pree-
ken en liet afgesleten traditioneele ge
doe moest op andere wijze ontroering,
levenswaarheid, verheffing en geeste
lijke kracht bereikt worden. Daarom
kwam men niet op den roerigen dag,
maar 's morgens te half zeven bijeen.
De lcerstboomen „brandden vroom en
plechtig". De menschen waren ver
langend naar iets van Eeuwigheid,
naar iets van God. Het Kerstevangelie
werd met alle Simpelheid voorgelezen.
Violen, alt, fluit, orgel en piano de
den een deel van Bach's „Weihnachts-
oratorium" hooren. Daarna werden
verzen van Vondel gedeclameerd.

Zoo leidde de predikant zijn „vroeg
mis".

't Kan inderdaa£ heel artistiek ge
weest zijn.

Of 't ook aanbidding Gods en geloofs-
bevestiging is geweest, mag een ande
re vraag heeten.

We vreezen, dat stemmingsgod s-
dienst heel oppervlakkig en vluchtig is

Vereen, van Chr. onderwijzers.

De algemeene vergadering van de
vereeniging van Chr. Onderwijzers
enz., zal, naar we vernemen, Dinsdag
25 en Woensdag 26 Mei a.s. te Utrecht
gehouden worden.

-Als referenten zullen optreden de
heeren dr. J. C. v. d. Does te Amster
dam, met het onderwerp: „Het ge
schiedenisonderwijs en de Vredesge-
dachte" en dr. M. J. A. de Vrijer, Ned.
Herv. predikant te Amsterdam, met
het onderwerp: „De Christ, onderwij
zer en de jeugd na de „schooljaren",
terwijl mogelijk een onderwerp van be-

AAN HET ZOEKLICHT.

Leiden, 12 Januari 1926

Zelfs verklaarde vijanden van het
koningschap kunnen niet nalaten hun
ne bewondering uit te spreken over de
wijze waarop H. M. de Koningin bij den
jongsten watersnood is opgetreden.

De „oproerige krabbelaar" in „Het
Volk" is er een oogenblik stil van.

„Het is, schrijft hij, ontzaglijk koud
in de boot, zelfs voor mijn ijsberenna-
tuur. Alle respekt voor de koningin,
die dat vier dagen heeft volgehouden
en voor wier kloekheid hier de be
wondering algemeen is.

Inderdaad: Alle respect voor de Ko
ningin, voor wier kloekheid de bewon
dering algemeen is.

I|aar optreden steekt scherp af bij
dat van sommige volksvertegenwoor
digers, die als er wat te protesxeeren
valt en te demonstreeren altijd haan
tje de voorste zijn, maar die bij ram
pen als deze, liever achter hun bureau
zitten om te critiseeren, dan zelf de
handen uit de mouwen te steken.

OBSERVATOR

spreking zal uitmaken de vraag „Wel
ke wijzigingen dient de L. O. wet '1920
te ondergaan uit paedagogisch oog
punt?"

Het" hoofdbestuur heeft de afdeelln-
gen verzocht om allerwege plaatselij
ke Comité's op te richten die hebben
te ijveren voor de belangen van het
Christ, onderwijs in Suriname.

De Zwitsersche onderwijzer.

Prof. Casimir schrijft uit Flims
(Graubunden aan de Telegr:

Het is mij niet bekend (misschien is
het wel in 't geheel niet bekend) hoe
veel onderwijzeressen en onderwijzers
zonder betrekking rondloopen, maar
ik denk, dat men bij de honderden
moet tellen. Van eenigen maatregel om
hen te helpen (door voorbereiding
voor een ander vak, of door speciale
cursussen, om ze voor Indië voor te
bereiden), hoort men niet. Maar wel
weet ik, dat er zéér veel geleden wordt
en er veel zorg is. Kerkelijke en par
ticuliere liefdadigheid heeft hier en
daar moeten ingrijpen, om in den erg-
sten nood te voorzien.

Het is een meer dan Nederlandsch
verschijnsel, en het grootste Kanton
van Zwitserland, Graubunden, gaat
onder hetzelfde lot gebukt. Er is
men weet, dat de onderwijsregeling
hoofdzakelijk Kantonnale zaak is
hier een groote school te Ckür, die
gymnasium, onze H. B. S., Handels
school en Kweekschool omvat, op een
gemeenschappelijken onderbouw voor
verschillende richtingen, keuze van
sommige vakken) is hier vanzelfspre
kend aangenomen. Een convict dat 100
scholieren kan herbergen, is aan de
school verbonden. Daarin wonen aller
eerst de seminaristen (de a.s. onderwij
zers) die een stipendium hebben.
Want ook hier schijnen de a.s. onderwij
zers het armst. Zij moeten na hun stu
die, als ze in dienst zijn getreden, aan
het afbetalen gaan. Voor dit jaar is de
maatregel getroffen, om' de lui, die nog
geen aanstelling hebben verkregen,
uitstel te verleenen. En gemoedelijk
raadt het onderwijsdepartement aan,
om zich toch vooral, als men geen be
trekking heeft, op te geven: misschien
kan men eens iemand voor een tijde
lijke of vaste werkzaamheid in aan
merking brengen. Men ziet, er is wil
om te helpen.

Hierbij heeft men 't niet gelaten. Bij
den oproep voor de aangifte van den
nieuwen cursus heeft men er uitdruk
kelijk op gewezen, dat het aantal der
nu in opleiding zijnde adspirant-onder-
wijzers al veel te groot is voor het
aantel open plaatsen, die in de toe
komst zijn te verwachten. En alleen
zij, die zich bijzonder aangerokken ge
voelen tot het onderwijsambt en er
geschiktheid voor bezitten, moeten
zich aanmelden.

Hetzijn dezelfde vraagstukken, die
men hier in ons land vindt, gevolg van
de gemeenschappelijke beschaving en
economische banden die West-Europa
binden. Achter den onderwijzers-over
vloed zit de economische dépressie.

FEUILLETON.
Kathlyn Barrington.

82)

Hij gaf Forsyth eeai wenk voorzichtig
to zijn eri fluisterde toen: „Straks ru
moer rriaken. Dokter boeien stuk
slaan, deur openen en vluchten" Voor
de gevangene gelegenheid had nadere
inlichtingen -te vragen was de man
iwef3r verdwenen.

Wie hij wa9 had Forsyth, al kwam
de stem hem bekend voor, niet kun
nen ontdekken. Maar hij begreep, dat
hij met een vriend te doen had en
rnet spanning wachtte hij af wat er
verder gebeuren zou.

Een half uur was misschien ver-
loopen, toen Dr. Forsyth plotseling 'n
geweldig rumoer hoorde. Wat er aan
de hand was kon hij niet ontdekken,
maar hij veronderstelde, dat zijn Chi-
neesche vriend er de hand in haJd. In
elk geval maakte hij nu van de ge
legenheid gebruik om met een paar
krachtige hamerslagen zijn boeien te
'verbreken en het slot van de deur te
forceeren.

Nog voor het rumoer verstomde was
hij met dit werk gereed gekomen en
au had hii 9lechts te wachten op een

geschikte gelegenheid om naar boven
te sluipen en overboord te springen.

Het werd langzamerhand stiller op
de boot en eindelijk besloot Forsyth
een poging tot ontsnapping te wagen.

Gemakkelijk was het zeker niet.

Voorzoover hij na kon gaan, werd
hij niet afzonderlijk bewaakt, maar
wie kon zeggen of er niet ergens zoo'n
sluipende gedaante op de loer lag om
hem bij de eerste poging om 't schip
te verlaten neer te'slaan?

En toch het moest gewaagd worden

Voorzichtig opende Forsyth de deur
en ging toen hij niemand zag de trap
op naar het dek, waar hij op eenigen
afstand een paar gedaanten onder
scheidde.

Het was duidelijk, dat hij bij het
minste gerucht dat hij maakte ont
dekt zou worden en daarom was er
voor hem geen andere kans, dan op
de plaats waar hij zich bevond over
boord te springen en dan te trachten
zwemmende den oever te bereiken.

Forsyth was een- goed zwemmer,
maar toch huiverde hij bij de gedach
te, dat hij zonder zich ook maar ee-
nigszins te orienteeren den sprong
zou moeten wagen Maar er was geen
keus. Wilde hij zelf ontsnappen en zou
hij gelegenheid hebben iets voor juf

frouw Barrington te doen dan mocht
niet langer getalmd.

Een oogenblik bleef hij nog staan
om een stil gebed te zenden tot God
en toen sprong hij zonder zich verder
te bedenken te water.

De mannen die den plons in het wa
ter gehoord hadden kwamen onmid
dellijk toesnellen, maar voorzoover
Forsyth kon nagaan, had men niet
dadelijk begrepen wat er gebeurd was

Gedurende een paar minuten hield
hij zich drijvende en toen zwom hij
met een paar krachtige slagen naar
het land, waar hij het spoedig op een
loopen zette

HOOFDSTUK XII
'Op onderzoek.

Nadat hij nog eenigen tijd was door-
geloopen draaide Forsyth zich om.
Drukke, opgewonden stemmen klon
ken van het schip en in den lichtglans
van het water zag hij een bewegend
voorwerp. Hij keek er strak naar. tot
dat hij er duidelijk den vorm van een
zwemmenden man in ontdekte. Ach
ter de bladeren van de struiken bleef
hij verborgen, den hamer in de hand
Hij bleef doodstil staan. De zwemmer
kwam aan wal, schudde het water van
zich af en sprak tot zichzelf: „Nu vin

den Dokter Forsyth!"

Geen oogenblik aarzelde Forsyth.
Aan de gebroken manier van spreken
herkende hij terstond Ching den
knecht van de sampan van de zen
ding Hij wilde haast wel schreeuwen
maar bedwong zich zelf zoo ver, dat
hij zachtjes riep: „Ching, Ching!"

„Dokter Forsyth, u mij roepen? U
veilig?"

„Ja" antwoordde Forsyth en liep
naar Ching toe, die druk bezig was
zijn kleeren uit te wringen. Alsof er
niets bijzonders gebeurde, ging Ching
kalm door. Hij wees alleen even met
het hoofd naar de jonk en zei toen:

Moeten vlug weggaan. Mannen
mandarijn gauw komen. Zij ons vin
den, dan En tegelijkertijd wees hij
met een veelbeteekenend gebaar naar
zijn keel. Zijn kleeren waren uitge
wrongen. „Mannen komen" fluisterde
hij, toen het geluid van stemmen en
roeiriemen ,over het water klonk ,Zij
kijken gaan beide kanten van rivier
en zoeken u Hoog tijd wij gaan." Hij
ging vooruit en drong tusschen de
struiken door, op den voet gevolgd
door Dr. Forsyth. Waar het struik
gewas wat dunner werd, draaide
Ching zich in eens om.

„U hamer vinden, Dokter Forsyth?"

„Ja, ik

„Ik u toewerpen."

„En ik was er heel blij mee" fluis
terde Forsyth dankbaar. Ik heb hem
bij me en ook den beitel; want de
ringen van de boeien zitten nog om
mijn beenen."

Ching bukte zich en betastte de voe
ten van den dokter.

„Zoo" zei hij „Nu niets doen. Die
Ghineezen hooren dan

,'Nu dat hindert niet. Ik heb er wei
nig last van; ik ben alleen bang, dat
ze tegen elkaar stooten en ons daar
door verraden, t Is zoo stil, dat het
minste geluid op grooten afstand ge
hoord wordt."

„U zakdoek hebben dokter?"

„Ja, antwoordde de dokter en gaf
hem aan Ching. Deze sneed hem in
twee reepen en wond die om de rin
gen.

„Niets hooren nu" zei hij. „Wij vlug
loopen."

Dit laatste was makkelijker gezegd
dan gedaan; want- ^an tijd tot tijd
stootten ze zich tegen boomstronken
of vielen ze half over stukken heen
Eindelijk, na heel wat geklommen te
hebben, stond Ching stil. „Hier wach
ten" zei hij.

(Wordt vervolod).