NIEUWE LEIDSCHE COURANT VAN ZATERDAG 21 NOVEMBER 1925
Aan het einde der Week
Het Verdrag van Locarno
staat de laatste weken in het centrum
der publieke belangstelling. In ver
schillende landen hebben de laatste
dagen de regeeringen en de parlemen
ten alsmede de partijdagen der politie
ke partijen het voor en tegen van deze
zaak overwogen.
In Frankrijk is men nog niet aan
een debat over Locarno toe. In de
Fransche Kamer moet eerst over Pain-
'levé's financieele voorstèllen, en daar
mee over het lot van het huidige mi
nisterie, beslist worden. De toestand
van den Franschen Staat, die om en
bij de 10 schommelt, is uiterst precair.
In dit opzicht vormt België wel een
gunstige tegenstelling tot zijn grooten
broer. De Belgische frank is de laatste
weken vrijwel stabiel, wat in hoofd
zaak aan de volgende oorzaken is toe
te schrijven: de mogelijkheid eener lee
ning in Amerika, de steunpolitiek der
regeering, de geleidelijke inkrimping
der circulatie door de Nationale Bank
en de afwezigheid van buitenlandsche
speculatiei
De Belgische Kamer was het eerste
parlement, dat het verdrag van Locar
no in behandeling heeft genomen. Het
debat was in één dag afgeloopen en er
bleek een overweldigende meerderheid
vóór het pact te bestaan.
In het Britsche Lagerhuis ging het
al niet veel anders. Chamberlain, die
een te practisch man is om aan allerlei
idealistische bespiegelingen los van de
werkelijkheid voet te geven, heeft zeer
naar waarheid er den nadruk op ge
legd, dat het tractaat van Locarno den
oorlog „niet onmogelijk", maar hem
„oneindig moeilijker" maakt.
Met bijna algemeene stemmen werd
door het Lagerhuis besloten tot de ra
tificatie van het verdrag.
In Duitschland gaat het niet zoo ge
makkelijk als in de geallfeerde landen.
Wel heeft het Duitsche Rijkskabinet
tot onderteekening van het verdrag be
sloten, maar dit besluit is de rijksre-
geerin „niet licht" gevallen, zulks opa-
dat de gekoesterde verwachtingen met
betrekking tot.de door de geallieerde
toegestane concessies niet in allen dee-
le vervuld zijn.
Men heeft evenwel genoeg vertrou
wen in wat men tegenwoordig noemt
1 den „geest van Locarno", dan dat men
de toekomst niet hoopvol tegemoèt zou
gaan.
De in de afgeloopen week gehouden
partijdag van het Centrum heeft zich
gelijk te verwachten was, unaniem
voor aanvaarding van het verdrag uit
gesproken, zulks in tegenstelling met
den Duitsch-Nationalen partijdag.
Het is evenwel de vraag, wat de
Duitsch-Nationale Rijksdagfractie zal
doen. Meerderen, tot deze groep behoo-
rende, zijn vóór teekening, doch an
deren de meerderheid is er tegen.
Zij zijn klaarblijkelijk nie^geneigd, het
nationale belang boven het partijbe
lang te stellen.
Dit laatste is iets, wat in een land de
ergste gevolgen met zich kan brengen,
gelijk ook gebleken is bij de huidige
kabinetscrisis in ons land.
Doordat een der partijen, met voor
bijzien van het landsbelang, zijn spe
ciale wenschen zoo naar voren schoof,
dat zij tot geen opoffering bereid was,
beeft zij het den tegenstanders moge
lijk gemaakt, het Christelijk bewind
omver te gooien en wellicht voor gerui-
men tijd een Christelijke regeering on
mogelijk ie maken.
De Koningin heeft de afgeloopen
Leidsche Penkrassen.
Amice,
Er zijn al weer tal van verschijnse
len, die er op duiden, dat het Kerst
feest in aantocht is. We hebben om te
beginnen nu weer de spreekwoorde
lijke donkere dagen voor Kerstmis,
hoewel we over die ^donkerheid in na
tuurlijken zin, niet veel te klagen heb
ben. 'tls een menschelijke eigenschap
om altijd over t'weer te mopperen,
maar de laatste dagen is het zoo mooi.
dat de mqest verstokte mopperaars
het wel moeten opgeven.
Een ander verschijnsel, dat op het
naderende kerstfeest wijst, vindt men
in de vele inteekenlijsten, die in deze
dagen worden gepresenteerd Er schijnt
geen eind aan te komen. Geen Zon
dagschool is er of het bestuur is in
de weer om giften voor het a.s. Kerst
feest te verzamelen en daarbij komen
dan nog de vele andere lijsten, die
vooral in den wintertijd worden gepre
senteerd. Als men daarbij dan nog let
op de collecten, die op straat en langs
de huizen worden gehouden, dan kan
ik me begrijpen, dat er weieens min
der vriendelijk over de lijsten-aanbie-
ders wordt gesproken en dat de sym
pathie voor de dingen waarvoor gecol
lecteerd wordt er niet op vermeerdert.
Nu neem ik den broeders en zus
tors, die ook niet voor hun pleizier de
jsten aanbieden, dit werk volstrekt
niet kwalijk. Zij doen het niet voor
hun eigen genoegen of om er zelf iets
mee te bereiken, maar alleen om den
kinderen die ze Zondag aan Zondag
oui «Joh been verzamelen, eenige pret-
wf»ek met de leiders der verschillende
fracties geconfereerd, maar er is nog
geen teekening in den toestand geko
men
Het is niemand duidelijk op welke
wijze we uit de impasse, waarin ons
iand geraakt is, zullen uitkomen.
Uit het grijs verleden.
DE EERSTE WERKSTAKING.
Er is niets nieuws onder de zon, zoo
zegt do Prediker. Is er eenig ding waar
van men zoude kunnen zeggen: Zie
dat, het is nieuw? Het is alreeds ge
weest in de eeuwen die vóór ons ge
weest zijn.
Zelfs geldt dit van een verschijnsel
als werkstaking; dat zoo nauw schijnt
samen te hangen met de moderne
maatschappij in haar huidige ontwik-
kelingsphase.
En als wij dan spreken van de eer
ste werkstaking, vergeestelijken wij
dit woord niet, zoodat we Adam den
eersten werkstaker noemen, die van
God het bevel had gekregen, den hof
in Eden te bouwen en dien te bewa
ren, maar zoo schromelijk in zijn roe
ping te kort schoot.
En we zeggen ook niet, zooals Worm
ser op het eerste Christelijk-sociaal
congres, dat God aan -een heel volk
van zeshonderd duizend man bevel gaf
den arbeid neer te leggen. Ook dit is
geen werkstaking in den eigenlijken
zin des woords, want staking is slechts
een t ij d e 1 ij k onderbreken van den
arbeid, waarbij de bedoeling voorzit
zoodra zekere voorwaarden vervuld
zijn het werk weer te hervatten; Jiet
dienstverhand wordt door staking niet
verbroken. Het is derhalve duidelijk,
dat de uittocht der kinderen Israels
uit Egypte geen werkstaking was.
Doch de staking, die wij bedoelen en
die de oudste is. waarvan de geschie
denis gewag maakt, had plaats in het
jaar 1450 vóór Christus te Thebe, do
hoofdstad van Opper-Egypte en de re
sidentie van den toenmaals regeeren
den pharao Ramses III.
Fharao liet een nieuwen tempel bou
wen voor de godin Moet, de echtge
noot© van den Thebaanschen hoofdgod
Amon. De metselaars, die dezen arbeid
verrichtten, ontvingen een loon dat
slechts voor een zeer gering gedeelte
in klinkende munt uitbetaald werd,
doch in hoofdzaak bestond in een hoe
veelheid koren en andere levensmid
delen, die aan het begin der maand
verstrekt werd. Daarvan moesten zii
dan zien tot den eersten der volgende
maand rond te komen.
Doch zooals het meer gaat met ar
beiders, die een karig maandloon ver
dienen, het was: tien.dagen iets, tien
dagen niets, tien iagen krom en dan
is de maand pas oip.
Het was de 10de van de maand en
de metselaars, die reeds gebrek had
den aan alles, weigerden nog langer
te arbeiden. Zij verlieten het werk en
begaven zich naar den tempel van
Ttu etmoses III, die in deze streek was
zeggend: „Wij hebben honger, en er
zijn nog 18 dagen tot aan de volgende
maand."
Was de betaling, die deze arbeiders
ontvingen, inderdaad onvoldoende of
haddon zij hun leeftocht te snel opge
geten?
De werklieden zeiden, dat de ambte
naren hen bedrogen hadden met val-
sebe gewichten, dat er te veel aan den
strijkstok was blijven hangen enz., al-
tige uren te bereiden, op die manier
den onderlingen band te versterken en
tevens gelegenheid te hebben het E-
vangeliezaad naar alle kanten uit te
•strooien.
Toch mocht weieens de vraag onder
de oogen worden gezien of het niet
mogelijk zou zijn, die ik erken het
onontbeerlijke feestjes op een an
dere wijze te financieren, 't Wordt nu
zoo langzamerhand al te erg en wan
neer dat zoo doorgaat, dan acht ik
het gevaar niet denkbeeldig, dat de
ook door mij zeer gewaardeerde Zon
dagschool-arbeid daardoor in miscre-
diet zal raken.
Ik zou zeggen, laten zij wien 't aan
gaat er eens over nadenken, en laat in
afwachting van wat op dit gebied ge
daan kan worden, een ieder althans
nog dit jaar, naar vermogen onze Zon
dagscholen steunen, 't Betreft hier een
arbeid, dié vooral in dezen tijd, nu van
alle kanten, zelfs door de Communis
tische jeugdorganisaties wordt ge
tracht op de jeugd beslag te leggen,
voor het heden zoowel als voor de toe
komst van het grootste belang moet
worden geacht. Het doel van onze Zon
dagscholen is toch geen ander dan om
tie blijde boodschap der zaligheid, op
kinderlijke wijze aan de kinderen over
te brengen en door middel van het
Evangeliezout van on- en bijgeloof een
dierb're jeugd te behouden.
Voor onze winkeliers is het nu weer
een drukke tijd. De St. Nicolaas is in
aantocht, wat altijd voor den winkel
stand een groote bedrijvigheid mee
brengt, Iedere winkelier zet dan zijn
beste beentje voor en tracht door
lemaal klachten, die ook in onze da
gen wel vermanen* worden, wanneer
een deel van het loon in natura uit
betaald wordt.
De ambtenaren daarentegen waren
van meening, dat de arbeiders te» zor
geloos geleefd hadden; zij hadden zui
niger moeten wezen!
De aannemer van het werk tracht
te de metselaars te overreden weer
aan den arbeid te gaan. Hij beloofde
hun, dat hij hun gelegenheid zou ge
ven, hun klachten bij Pharao zeiven
die juist de werken zou komen bezien,
in te dienen.
Twee 'dagen later kwam Pharao wer
kelijk; toen hij gehoord had wat er
gaande was. zond hij een der schrij
vers die hij bij zich had, alsmede ee-
nige priesters naar de arbeiders, ten
einde met hen te onderhandelen. De
zen gaven op de volgende wijze uiting
aan hun grieven: „'Wij komen, ver
volgd door den honger, vervolgd door
den dorst; wij hebben geen kleeren
meer, wij hebben geen olie meer, wij
hebben geen visscben meer, wij heb
ben geen groenten meer. Meldt dit aan
Pharao onzen meester, meldt dit aan
Pharao onzen soeverein, opdat men
ons leeftocht verschaffe."
Pharao, getroffen door hun ellende,
liet 50 zakken koren onder hen ver-
deelen en dank zij dit onverwachte
buitenkansje konden zij zonder te veel
bezwaar het einde der maand halen.
De eerste dagen der volgende maand
gingen eveneens rustig voorbij, maar
den 15den was er weer gebrek aan le
vensmiddelen en opnieuw ontstond er
ontevredenheid. Den 16den, 17den, 18-
den en 19den Epiphi (zoo heette die
maand) werd er gestaakt; de gevoerde
onderhandelingen hadden geen resul
taat. De arbeiders wilden niet aan het
werk gaan alvorens zij een toeslag in
koren hadden ontvangen en de aanne
mer weigerde dezen eisch in te wil
ligen.
Ten slotte besloten de stakers naar
den gouverneur der stad te gaan en
dezen om gerechtigheid te vragen. Hij
deed al zijn best hen te kalmeeren.
doch tevergeefs. Aan woorden hadden
zij niet genoeg, zij wilden daden, zoo
riepen zij.
Op dit oogenblik kwam haastig een
slaaf aangeloopen, die aan Psaroe. den
gouverneur op fluisterenden toon mee
deelde, dat Pharao een kwartier gele
den uit het paleis vertrokken was, dat
hij op weg was naar den tempel van
Amon, dat hij weldra het huis zou
voorbijgaan en dat zijn stoet reeds
vlakbij was. Dat kah toch niét, dat
Pharao getuige zou zijn van dit op
roer!
Snel wendde Psaroe zich tot zijn op
zichter Khamoïsit 'en gaf dezen bevel
aan het volk koren te verstrekken uit
de stedelijke voorraadschuren en zich
tot dé menigte richtend, deelde hij
hun mede, dat Khamoïsit hun1 graan
zou verschaffen uit de voorraadschu
ren. De stakers, die het motief van
dit plotselinge besluit niet kenden en
het toeschreven aan 's mans natuur
lijke edelmoedigheid, braken uit in
betuigingen van dankbaarheid: „Gj'l
zijt onze vader en wij zijn uw zonen!
Gij zijt de staf van den grijsaard, de
voedstervader van het kind, de pleit
bezorger van den ellendige. Gij zijt de
schuilplaats, die verwarmt hen die
koud zijn in Thebe! Gif zijt het brood
der bedroefden, dat nooit ontbreekt
aan de lieden van ons land!"
Vijf minuten later waren alle sta-
mooie etalages en het maken van re
clame het koopend publiek tot zich
te trekken.
Dit jaar wordt een zeer bijzondere
bedrijvigheid aan den dag gelegd. De
winkeliers in het centrum van de stad
zijn n.l. op de gedachte gekomen, spe
ciaal voor dit stadsgedeelte een Sint
Nicolaas-winkelweek te organiseeren
en ze worden daarin gevolgd door de
winkeliers van de Breestraat en en
kele aangrenzende straten.
Het komt mij voor, dat dit pogen
moet worden toegejuicht. Er wordt nu
eenmaal veel gekocht in dezen tijd*
maar er zijn niet weinigen, die als ze
hun inkoopen gaan doen, niet in de
eerste plaats aan de eigen stadgenoo-
ten denken, maar liever een tramme
tje nemen naar Den Haag om daar hun
geld uit te geven.
Onze winkeliers hebben groot gelijk,
dat ze daartegenover alle geoorloofde
middelen aanwenden om de koopers
te lokken en op de hier aanwezige ar
tikelen de aandacht te vestigen.
Over de vraag of het noodig is en
gewenscht den kooplust van het pu
bliek te prikkelen door naar fouten in
de etalages te raden of meer andere
dergelijke middelen, kan verschillend
worden «geoordeeld. Ik voor mij ben
van oordeel, dat men van die dingen
altijd teveel verwacht. Een winkelier
wordt er toch niet heter van dat het
publiek zich, voor 'de ruiten verdringt
om naar woorden te zoeken en op
eventueele fouten in die woorden te
letten, maar de mensclien moeien zijn
artikelen zi^n en ze moeten ze zoo
zien. dat ze daardoor tot koopen wor
kers verdwenen en had de straat weer
haar gewoon aanzien: Pharao kon
komen.
En de eerste werkstaking, die de
historie vermeldt, was door de arbei
ders gewonnen.
BINNENLAND.
De radio-verbinding Indië-Nederland.
Sedert verscheidene weken, zegt de
N. R. Ct. onderhoudt de kortegolfzen-
der van Bandoeng een geregeld ver
keer met ons land en verwerkt naast
den grooten MalabaVzender de Indi
sche telegrammen. Indertijd is van,
Indië het initiatief uitgegaan om te
trachten^fhet de moderne korte golven
in verbinding met Nederland te ko
men. Eerst daarna is men hier te lan
de aan den slag gegaan, en namen de
korte-golfzenders van het technisch
bureau van Koloniën en de Nederland-
sche Seintoestellenfabriek te Hilver
sum proeven om Indië te bereiken.
Zoowel van Indischen als vs(n Hol-
landschen kant zijn successen geboekt.
Om redenen van internen aard kon
later het laboratorium der rijkstele
graaf te 's-Gravenhage beginnen, waar
de zender gehuisvest is, die thans het
verkeer op de korte golf onderhoudt.
De eerste proefseinen, werden door
Indië op een vrij groote golflengte ge
geven, maar men is gedaald in lengte
en toen bleek, dat op 32 M. een behoor
lijk verkeer mogelijk was. De seintee-
kens van Bandoeng worden in Meyen-
del nabij 's-Gravenhage opgevangen
en per lijn, na versterking, doorge
stuurd naar het hoofdkantoor der-
rij kstelegraaf te Amsterdam waar ook
de seinteekens van den Malabar heen
gedirigeerd worden en waar tevens de
bediening zetelt van de heide Neder-
landsche zendstations. Op die manier
is de heele radio-dienst van en naar
Indië gecentraliseerd.
In de practijk is gebleken, dat de ver
binding op de korte golf, zoowel heen
als terug, het heel aardig doet, al ko
men er nog verrassingen bij voor, aan
gename en onaangename.
De korte golven over zulke ontzet
tend groote afstanden worden nog te
veel door onbekende en onberekenbare
factoren beheerscht, zoodat we op het
oogenblik den heelen korte-golfdienst
van en naai' Indië nog moeten beschou
wen als te verkeeren in een stadium
van proefnemingen. Maar en_dit be
hoort er onmiddellijk achter te volgen
waarvan de resultaten aan de hand
van de statistiek hoogst bevredigend
zijn.
Hoe het zij, op het oogenblik zijn
beide korte-golfzenders1 in heide rich
tingen een belangrijke hulp voor Koot
wijk en Malabar.
Het belang van die hulp komt naast
h£t overgebracht woordenaantal tot
uiting in de werktijden in de avond
uren. Hoewel beide typen zenders in
Nederland op die uren ongeveer even
lang hoorbaar zijn, wil Jiet vaak voor
komen, dat de korte-golfzender vroe
ger genomen kan worden, dan de lan
ge, Het meest komt dit verschil tot
uiting in de richting IndiëNederland
Ook in dit opzicht schijnen de korte
golven niet in het nadeel bij de lange.
Dat men met proeven voor aangena
me verrassingen kan komen te staan,
'bleek dezer dagen, toen de tweede
lcorte-golfzender van het laboratorium
der rijkstelegraaf op een morgen aan
het seinen was en door Indië, dat toe
valligerwijze luisterde, gehoord wérd.
Bij navraag in den avond bleek geen
den geprikkeld.
Bovendien, men moet toch niet mee-
nen, dat ik zeg niet 't „betere" publiek,
maar het kapitaalkrachtige publiek,
dat in staat is belangrijke inkoopen
te doen, lust zal hebben in 't gedrang
te gaan staan en de eene etalage na
de andere te bestudeeren om een fou
tief woord te ontdekken. Ik verwacht
eerder dat men de winkels, waaraan
in verband met dergelijke dingen veel
aandacht wordt besteed, zullen mijden
om in een andere meer rustige om
geving hunne inkoopen te dopn.
De pogingen om door het organisee
ren van winkelweken e.d. wat leven
in de brouwerij te brengen en den koop
lust van het publiek te prikkelen, kan
ik wel toejuichen, maar ik vind -het
jammer, dat dergelijke zaken buurts-
gewijze worden aangepakt. Opzichzelf.
dat geef ik toe, is het niet zoo heel
erg, maar ik zie hier een verschijnsel
van de groote kwaal, die onzen mid
denstand al zoo onnoemelijk veel
kwaad heeft berokkend, n.l. het ei
kaar beconcurreeren en vliegen af te
vangen, inplaats van samen te werken
en door eendrachtig op te treden de
middenstandsbelangen te behartigen
en tevens de belangen van het publiek
in het oog te houden.
We hebben nu op dit oogenblik al
twee winkelweek-comité's (zullen er
nog meerdere volgjen?) en hoever de
h.h. winkeliers onderling van elkaar af
staan, blijkt wel uit wat in een verga
dering van de Breestraters werd op
gemerkt, n.l. dat men de zaak zoo aan
moest pakken, dat het Haarlemmer-
straatpubliek geweerd werd.
vergissing mogelijk, zoodat met een
golf van 38 M. op klaarlichten dag In
dië gehaald was. Hierbij bleek gewone
tekst, éénmaal, en code, tweemaal ge
seind, uitstekend over te komen. Proe
ven gedurende 24 uren met den eer
sten zender, doch. op 26 M. hadden
overdag geen of weinig resultaat op
geleverd. Of ep in hoeverre deze toe
vallige verbinding voor de practijk
waarde heeft, zal de naaste toekomst
moeten leeren. Want, al lezen we in
verschillende radio-vakh laden, dat
amateurs met een minimum aan ener
gie maximale afstanden overbruggen,
dan wil dat nog heelemaal niet zeg
gen, dat een geregeld verkeer mogelijk
is. En dit nu hebben wij juist noodig.
Alcoholgebruik door autobestuurders.
De Bond van Bedrijfsautohouders in
Nederland heeft een adres gericht tot
den minister van Waterstaat in ver
band met een bespreking door de Na
tionale Commissie tegen het alcoholis
me, waarbij o.m. ter sprake kwamen
de zeer bijzondere gevaren, uit een
oogpunt van algemeene veiligheid op
den openbaren - weg, door het gebruik
van alcohol door bestuurders van au
to's kort vóór het rijden of gedurende
het rijden.
Verwijzende naar de desbetreffende
bepalingen, t.a.v. het personeel en met
diens volle medewerking door de Ne-
derlandsche Spoorwegen vastgesteld,
verklaart adr. dat wellicht op grond
van art. 15 sub 5 van het nieuwe Mo
tor- en Rijwielreglement bepalingen
waren op te nemen waarhij aan de
wenschen ten deze zooveel mogelijk
wordt tegemoet gekomen, doordat
geen rijbewijs wordt verstrekt aan 'n
persoon, waarvan redelijkerwijze te
verwachten is. dat hij geen voldoen
den weerstand kan bieden aan den
drang tot gebruiken van alcoholhou
dende dranken 'onmiddellijk vóór het
besturen of tusschen twee korte, op el
kaar volgende perioden waarin hij 'n
motorrijtuig bestuurt.
Adr. verzoekt den minister, in het
Motor- en Rijwielreglement een zoo
danige wijziging op te nemen.
Aanprijzing van middelen tegen ziekte.
De Middenstandsraad heeft een
aanvang gemaakt met de bespreking
van het wetsontwerp betreffende het
met openbare aanprijzing in het ver
keer brengen van middelen tegen ziek
ten.
De desbetreffende vergadering, voor
zoover aan dit punt gewijd, werd ook
bijgewoond door prof. ar. Vervaart
«en mr. Van Walsum, resp. als voor
zitter en secretaris vdn ae z.g. con
trolecommissie op het advertentiewe-
zen van patent-geneesmiddelen, ten
einde dien Raad van voorlichting te
dienen betreffende de gevolgen, weikei
de wet voor, fabrikanten en hande
laren in verpakte geneesmiddelen zou
kunnen hebben, alsmede omtrent de»
vraag, in hoever particulier initiatief
•een regeling zou kunnen treffen, ten
gevolge waarvan ingrijpen van den
wetgever achterwege zou kunnen blij
ven.
Woningbouw.
Naar het „H. Volk" verneemt, heb
ben Gedeputeerde Staten van Zuid-
Holland geweigerd hun goedkeuring
te hechten aan het besluit van den
Haags chen Gemeenteraad tot den
■bouw van een complex gemeentewo
ningen van lage huurwaarden De wei
gering is gegrond op het feit, dat de
van rijkswege officieus beloofde bij
drage, waarmee in het besluit is re
kening gehouden, tot nog toe niet
officieel is toegezegd.
Het blad herinnert eraan, dat de
bouw van deze woningen reeds was
aanbesteed en dat spoedig met den
bouw zou worden begonnen.
Erg prettig voor het publiek, dat ook
in de Haarlemmerstraat wel zijn in
koopen doet en niet minder voor de
collega's in de Haarlemmerstraat, die
in vele opzichten met de winkeliers
uit andere straten zeer goed concur-
reeren, zoowel wat waren als wat prij
zen betreft, en wier belangen door der
gelijke qualification allerminst worden
gediend.
Eigenaardig was 't zeker wel dat
zulk een uitdrukking gebezigd werd
door een vooraanstaand sociaal-demo
craat, die in de politiek gaarne als de
arbeidersvriend hij uitnemendheid po
seert en idie volgens zijn beginsel ge
lijkheid en broederschap heeft te pre
diken. Hij vinidt blijkbaar gelijkheid
en broederschap mooie dingen, mits
.£et Haarlemmerstraat-publiek* wier
stemmen hij hoog respecteert, maar
niet te dicht bij bem in de buurt komt.
Zoo ziet ge alweer amice, dat woor
den goe'dkoop zijn, maar dat de daden
mét de ©ogenschijnlijk mooie woorden
niet altijd in overeenstemming zijn.
VERITAS.
P. S. Onlangs heb ik enkele opmer
kingen gemaakt over de feestviering
van „Kennis is Macht." Van bevoegde
zijde verneem ik thans dat het niet
in de bedoeling ligt de herdenking op
Zaterdag te vieren, en dat om de deel
name van Katholieken mogelijk te ma
ken, waarschijnlijk ook niet de eigen
lijke herdenkingsdag, 4 Maart, zal ge
kozen worden. Als nu ook nog het hal.
waarmee de feestviering besloten zou
worden geschrapt wordt, dan zijn on-
getwijfeld heel wat bezwaren van- vele
ouders vervallen. -V.
