NIEUWE LEIDSCHE COURANT VAN ZATERDAG 26 SEPTEMBER 1925
Aan het einde der Week
'De Raad van den Volkenbond heeft
nu een beslissing genomen inzake de
-Vlosoelkwestie, die feitelijk beteekent
dat "de zaak op de lange baan gescho
ven wordt.
Een subcommissie uit den Raad
heeft t voorstel gedaan om eerst nog
weer aan het Permanente Hof van Jus
titie in den Haag advies te vra
gen en dit voorstel is aangenomen In
een volgende vergadering zal dus pas
'kunnen worden beslist. Het Hof van
Justitie zal moeten uittnaken of de
Raad bevoegd is, een uitspraak te doen.
fEr zijn daarmee al weer eenige maan
den van uitstel gewonnen, en allicht
hoopt men dat er in dien tijd iets ge
beurt, dat een bevredigende oplossing
zal maken. Maar dp,t de Volkenbond
twijfelt aan z'n eigen competentie, is
.toch wel een eigenaardig verschijnsel.
Reeds in Lausanne ontweek men de
.moeilijkheden slechts door een uitstel
en ook nu hebben de Turken, die een
uitspraak ten gunste van Engeland
rvreesden, ronduit te kennen gegeven,
dat zij geen uitspraak van den Vol
kenbond zullen aanvaarden, welke in
strijd zou zijn met hun rechten. En
van zijn kant heeft daarop de Britsche
gedelegeerde, Amery, verklaard, dat
'ook Groot Brittannië zich van alle
aangegane verplichtingen ontslagen
zal achten, indien de Turken blijven
weigeren de arbitrale bevoegdheid van
den Volkenbond te erkennen.
Er komen allerlei alarmeerende be
richten over troepenconcentraties van
de Turken, terwijl de Turken zelf
niets doen om deze geruchten te weer
leggen, ja zelfs geven Turksche ver
tegenwoordigers zeer oorlogszuchtige
mededeelingen.
De onderhandelingen over het vei-
liglieidspact zullen nu spoedig kunnen
beginnen, daar de Duitsche regeering
de uitnoodiging voor de conferentie
aanvaard heeft Als de schoonheid
van de streek en van de vergaderplaats
van eenigen invloed zal zijn op de be
sprekingen, dan is 'twel een goed
voorteeken dat Locarno als zoodanig
genoemd wordt. Bovendien kan Mus
solini daar gemakkelijk naar toegaan,
zoodat wel aan alle voorwaarden voor
een gelukken der conferentie voldaan
is Als nu de Duitsche geestdrijvers,
die van een definitief afstaan van El-
zas-Loharingeri niets willen weten,
maar weer geen roet in het eten zui
len gooien.
De heer Cajllaux, de Fransche mi
nister van Financiën, is ter bespreking
van de Oorlogsschulden in Amerika
aangekomen en heeft daar de Fran
sche voorstellen ingediend, die echter
door de Amerikaansche regeering al
afgewezen zijn. Men kan zich de Fran
sche redeneering wel indenken, daar
toch de Fransclièn verreweg de mees
te schade in den oorlog geleden heb
ben en de Amerikanen slechts winst
behaald hebben. Zij zijn niet in den
oorlog gegaan uit sympathie voor
Frankrijk, maar alleen omdat ze er
hun eigen belang in zagen en nu voor
deren ze nog achteraf de kosten van
die hulp in.
Zeker kan Frankrijk wel wat beta
len, de economische toestand is er,
bij andere landen vergeleken, zeer gun
stig, maar dan komt de regeering in
conflict met de kiezers en dat durft
ze blijkbaar niet aan.
Uit het grijs verleden.
DE GODEN DER STAD.
Behalve de helden, die een groote
rel in haar leven gespeeld hadden en
wier. gebeente zij in liaar schoot be
waarde, vereerde de stad ook nog go
den van een andere orde, zooals Jupi
ter, Juno en Minerva.
Dit waren de godheden, aan wier
werking men het natuurgebeuren toe
schreef, rtiaar die in die overoude tij
den nog een beperkt, locaal karakter
droegen.
Men wist nog niet van een God, die
over het gansche inenschelijk geslacht
waakt, maar dacht zich de goden als
toebehoorende aan een enkele familie
of een enkele stad.
Zoo had.elke stad haar eigen goden,
die soms dezelfdè namen droegen als
de goden eener andere stad, doch daar
om nog niet met deze vereenzelvigd
mogen worden.
Zoo vereerde men te Athene een go
din Athene en te Sparta eveneens; men
trekke hieruit evenwel niet de conclu
sie, dat beide steden dezelfde godin
vereerden, want ondanks den gelijken
naam waren het twee verschillende
godinnen.
Er waren zooveel Jupiters als er
steden waren en in de Ilias leest men
telkens dat Pallas Athene voor de
Grieken streed, terwijl er in dit epos
eveneens sprake is van een godin van
dien naam, die door de Trojanen ver
eerd werd en haar aanbidders be
schermde. Natuurlijk was dit niet de
zelfde godin.
Zoo ook hadden de steden Argos en
Samos elk een godin Hera en dat dit
twee verschillende godinnen waren,
blijkt wel daaruit, dat zij in de beide
steden met geheel verschillende attri
buten voorgesteld werden.
Te Rome was een Juno en de stad
Veji, eenige uren gaans er vandaan,
had een andere. Dat dit niet dezelfde
godin was als de Romeinsche Juno,
blijkt wel hieruit, dat toen de- dictator
Camillus Veji belegerde, hij de Juno
van den vijand bezwoer, de Etrurische
stad in den steek te laten en over te
komen naar zijn kamp. Toen hij zich
van de stad had meester gemaakt, nam
hij het beeld, overtuigd dat hij terzelf
der tijd een godin nam, en bracht het
op vrome wijze naar Rome over. Rome
had dus sedert dien tijd twee Juno's
die haar beschermden.
Dezelfde geschiedenis herhaalde zich
eenige jaren later, toen een andere
dictator van Praeneste een Jupiter
aanbracht, hoewel Rome er in die da-
.gen reeds drie of vier had.
De stad, die alzoo haar eigen goden
had, wilde niet dat dezen ook vreem
delingen beschermden en duldde daar
om niet, dat zij door hen aangebeden
werden.
Een tempel was dan ook gewoonlijk
slechts voor de burgers toegankelijk.
Alleen de Argiven hadden het recht,
den tempel der Hera van Argos te be
treden en om in dien van de Atheen-
sche Athene binnen te komen, moest
men Athener zijn. En de Romeinen,
die in hun eigen stad twee Juno's
vereerden, konden niet den tempel Van
een derde Juno binnengaan, die in het
stadje Lavunium was. Pas na de ver
overing dezer stad verkregen zij dit -
recht.
Iedere stad had ook haar eigen pries
terschap, die onafhankelijk was van
iedere vreemde autoriteit. Tusschen de
priesters van twee steden bestond, geen
band en geen gemeenschap, geèn uit
wisseling van onderwijs of van riten.
Als men van de eene stad in de an
dere kwam vond men andere goden,
een andere leer, andere ceremoniën.
De Ouden hadden liturgische boeken,
maar die van de eene stad vertoon
den in geen enkel opzicht overeen
komst met die van de andere stad.
Iedere stad liad haar verzameling ge
beden en practijken, die zij zorgvuldig
geheim hield; zij geloofde haar gods
dienst, ja zelfs haar bestaan in gevaar
te brengen, indien zij die aan vreemden
zou laten zien.
t Zoo droeg de religie in die oude tij
den een streng plaatselijk karakter.
De mensch kende dan ook slechts de
goden van zijn eigen stad; alleen die
eerde en eerbiedigde hij. Ieder kon
zeggen, wat in een treurspel van Ae
schylus een vreemdeling tot de Argi
ven zegt: „Ik vrees de goden van uw
land niet, en ik dank hun niets."
De machtige idee van een God, die
universeel is, en alomtegenwoordig,
hebben de Grieken en Romeinen nooit
gekend. Slechts de grootsten onder
hun denkers hebben die gedachte
eenigermate benaderd, de diepst in
gewijden in de mysteriën als dat van
Eleusis hebben een min of meer be
wuste voorstelling daarvan gebad,
doch de groote massa heeft zich tot
een dergelijke hoogte nimmer kunnen
verheffen.
Daarom waren het in alle opzichten
„vreemde dingen" toen Paulus in A-
thene, met Rome de beide brandpun
ten der Hellenistische cultuur, den
„onbekenden God" predikte: den God,
die de wereld gemaakt heeft en een
Heere is des hemels en der aarde, die
uit éénen bloede het gansche geslacht
der menschen gemaakt heeft en een
dag gesteld heeft op welken hij den
aardbodem rechtvaardiglijk zal oor-
deelen door een Man, dien hij daartoe
verordineerd heeft (Hand. 17).
Die prediking heeft een omwente
ling in de hoofden en harten teweeg
gebracht en een nieuwe cultuur doen
geboren worden met nieuwe idealen,
die nu na twintig eeuwen nog slechts
ten deele in vervulling zijn gegaan,
BINNENLAND.
H. M. de Koningin-Moeder.
Naar wij vernemen, zal H. M. de
Koningin-Moeder tot Maandag 5 Oc
tober a.s. ten paleize te Soestdijk ver
toeven. Dien dag zal H.M. zich naar
Het Loo begeven. Na verblijf aldaar
zal H. M. naar de Residentie terug-
keeren.
Zooals bekend, zal de Koningin-
Moeder dit jaar geen buitenlandsche
reis maken.
Het verdrag met België.
De Kamer van Koophandel voor
Maastricht en Omstreken heeft aan de
Tweede Kamer een adres gezonden
over het ontwerp-verdrag tusschen Ne
derland en België. De Kamer bepaalt
zich in het adres tot de economische
beteekenis van het verdrag en in hoofd
zaak tot de bepalingen, die de bijzon
dere belangen, van Limburg en haar
district ten nauwste raken.
De Kamer stelt voorop, dat het trac-
taat h.i, „een voor heide landen van
belang zijnde groote verbetering der
scheepvaartverbindingen zoowel in
het Oosten als in het Westen."
Veel tot heden gepubliceerde beoor
deelingen van het tractaat werden ech
ter h.i. in hoofdzaak geinspireerd door
den naijver tusschen België's en Ne-
derland's eerste havensteden,, terwijl
aan de belangen der andere betrokken
deelen des lands en aan het algemeene
landsbelang, gelegen in een goede ver
standhouding met België, minder aan
dacht werd geschonken.
De leiding der AJR. Partij.
Volgens art. 27 der statuten van de
georganiseerde Antirevolution. partij
kunneij in „Het Centraal Comité" het
leidend orgaan der partij, geen leden
zitting hebben, die als ministers in 'n
kabinet zijn opgetreden.
De jongste kabinetsformatie verhin
dert dus den heer Colijn, die op de
Deputatenvergadering van het voor
jaar tot voorzitter van het „Centraal
Comité" der komende parlementaire
periode was gekozen, als zoodanig op
te tredeh. De statuten voorzien daarin,
door te bepalen, dat in zoodanig geval
de tweede voorzitter in de plaats van
den eersten voorzitter treedt.
Als zoodanig is dus met ingang van
de maand September opgetreden mr.
J. A. de Wilde en wel uiterlijk tot de
volgende Tweede Kamerverkiezing.
t De R. K. Staatspartij.
Naar „De Tijd' meldt ,zal de alge
meene vergadering van den Alg. Bond
van R. K. Rijkskieskring-organisaties
in Nederland, op Zaterdag 7 November
te 1 uur, in het Gebouw voor Kunsten
en Wetenschappen, Mariaplaats te
Utrecht, gehouden worden.
Aan de orde komt de verkiezing van
een voorzitter, wegens het aftreden
van Baron van Wijnbergen.
Het bondsbestuur beveelt, zooals
reeds gemeld is, eenstemmig voor deze
vacature aan mr. Ch. Ruys de Bee-
renbroück, te s-Gravenhage.
Ministers op de Java.
De ministers de Geer, Kooien, Lam-
booy en Rutgers hebben, naar het
Hdbl. meldt, gisteren van half elf tot
half drie een bezoek aan den kruiser
Java gebracht, welke thans weer aan
de Java-kade ligt. Zij hebben aan
het noenmaal gebruikt.
Ned. Bond van Autobusondernemers.
De Nederlandsche Bond van Auto-
busdienstondernemers hield dezer da
gen te Amsterdam in Kransnapolsky
zijn derde algemeene jaarvergadering.
Alle afdeelingen uit het geheele. land
met uitzondering van de afdeelingen
Limburg en Brabant waren vertegen
woordigd.
De vergadering stond onder leiding
van den heer N. Kraak Steemann uit
Kloetinge, tweede voorzitter der orga
nisatie, daar de heer H. M. P van
Emmerik, voorzitter, door omstandig
heden verhinderd was de vergadering
te presidéeren.
Uit h'et verslag over het tweede
Bonds jaar van den 'alg. Secr. den heer
De Jong, bleek dat 9 leden waren uit
getreden, 12 leden om diverse redenen
het bedrijf hadden opgeheven, terwijl
57 ondernemers in het afgelo.open jaar
als lid werden ingeschreven.
Over het nieuwe wetsvoorstel betr.
wijziging der Wet van 1880, op 'open
bare middelen van vervoer, werd aan
de hand van een "vooraf door het da-
gelijksch feestuur ingediende studie
uitvoerig van gedachten gewisseld.
Door de vergadering werd aangeno
men het .dag. bestur op te dragen:
bij het Min. van Waterstaat aan te
dringen op een verder doorgevoerde
wijziging der wet van 1880, in den zin
als de wet van 15 Dec. 1917 op de Lo
caal- spoor- en Tramwegen aangeeft,
n.l. het invoeren van een Rijksconces
sie, nader bepaald door provinciale
vergunningen.
Met een kleine meerderheid werd be-
sloten zoo mogelijk met aanvang der
a.s. zomerdiensten over te gaan tot
het uitgeven eener off. Bonds-Reis-
gids, inhoudende alle dienstregelingen
der aangesloten ondernemingen.
Tot 't voeren van een honds-insigne
op de bussen aan te brengen, werd me
de besloten.
Na het benoemen van een commis
sie voor de financiën voor het derde
hondsjaar sloot de voorzitter de ver
gadering.
Versobering van den Staatsdienst.
De Haagsche redacteur van de
„Maasb." meldt:
Tot nog toe werden ten behoeve van
den fiscus op gezette tijden door be
lastingambtenaren in de verschillende
gemeenten van het land, de daar
plaats gehad hebbende verhuizingen
opgenomen en geregistreerd.
Thans heeft, naar wij vernemen, op
initiatief van den minister van Finan
ciën het departement van Binnenland-
sche Zaken door tusschenkomst van
de commissarissen derKoningin in de
provincies een circulaire aan de ge
meentebesturen gezonden, waarin aan
deze wordt opgedragen geregeld een
opgave van de in hun gemeentenplaats
gehad hebbende verhuizingen te zen
den aan de inspecteurs der directe be
lastingen. Hetg evolg hiervan is een
vermindering van werk voor de belas
tingambtenaren en dientengevolge een
besparing op het personeel hij de be
lastingen.
Of de gemeenten met deze nieuwe
opdacht hijzonder ingenomen zullen
zijn, is echter een andere vraag.
Mr. L. W. C. v. <L Berg.
Men verzoekt ons mede te deelen,
dat mr. L. W. C. v. d. Berg, oud-bur
gemeester van Delft en oud-Eerste-
Kamerlid, die, zooals gemeld op 18
October a.s. zijn 80en verjaardag zal
vieren, zich wegens gezondheidsrede
nen dien dag aan alle persoonlijke ge-
lukwenschen zal moeten onttrekken.
Uit het Sociale Leven,
ji
De nooduitkeering aan het rijksper
soneel.
Gisteren is het bestuur van het co-'
mité van neutraal overheidspersoneel
in spoedvergadering bijeengekomen
ter bespreking van de resultaten van
het gevoerde overleg in de vergadering
van de centrale commissie voor geor
ganiseerd overleg in ambtenarenzaken
op 23 dezer, betreffende de tegemoet
koming aan het rijkspersoneel voor
1925
Algemeen was het bestuur van oor
deel, dat de wijze, waarop de regeering
het personeel wil tegemoet komen,, on
voldoende is. Het bestuur kon volko
men accoord gaan met de houding der
vertegenwoordigers van het comité in
de centrale commissie.
Na uitvoerige besprekingen bepaal
de het bestuur zijn houding ten op
zichte van deze voor de ambtenaren
zoo belangrijke kwestie en stelde het
maatregelen vast, welke, zoo de om
standigheden dit gebieden, voor uit
voering vatbaar zijn.
Loonregeling spoorwegpersoneel.
In de gisteren gehouden conferen
tie tusschen da directie! der Neder
landsche Spoorwegen en de vertegen
woordigers der erkende vakbonden
zijn na langdurige besprekingen in de
deze week gepubliceerde loonvoorstel-
len der directie alsnog de volgende
wijzigingen aangebracht:
Het maximum van de loonschalen
3 ad f1800, 7 ad 2250 en 10 ad f3300
wordt -verhoogd met f25 en dat van
schaal 13 ad f4000 met f100.
De bestaande standplaatsaftrek blijft
gehandhaafd.
Voorts werd overeengekomen dat de
nieuwe loonregeling voor niemand van
het in dienst zijnde personeel achter
uitgang van loon zal beteekenen.
Dd beslissing der organisaties ovei
deze voorstellen wordt voor 20 Octo
ber a.s. bij de directie ingewacht.
Leldsche Peakr assen.
Amice,
De Gemeentebegrooting voor 1926,
waarvan we de laatste dagen in ons
blad een tamelijk uitvoerig uittreksel
hebben gekregen, opent naar 't mij wil
voorkomen, geen gunstige perspectie
ven.
't Was meen ik in 1922 dat door B.
en W aan den Gemeenteraad, werd
medegedeeld, dat alle hoofden van
dienst aanzegging hadden gekregen
nauwkeurig na te gaan of bezuiniging
mogelijk was, waaruit hot streven
bleek om de gemeentedubbeltjes zeker
een paar maal om te keeren voor ze
werden uitgegeven. Mein moet dus wel
aannemen dat in de ,afgeloopen jaren
en ook bij het, opstellen van de begroo
ting zooveel mogelijk ?Üe zuinigheid is
betracht. Dit heef^ echter niet kunnen
verhinderen dat we in 1926 aange
nomen dat de, begrootingscijfers be
trouwbaar zijn een belangrijk be
drag zullen inkeren en dat het zelf?
zeerrde vraa^f is of het-mogelijk zal
blijken hetvermenigvuldigingscijfer
op 0.9 te hfandhaven.
BelasUmgyerhjo'oging is wel niet in
uitzicht, geste ld, maar als men nagaat
dat voor,/onvoorziene uitgaven eenbe-
^kk^élijk,/gering bedrag is uitgetrok-
'keiyën jdai voor betrekkelijk groote
wvérken/ die toch niet zullen kunnen
uitblijven ik /"denk aan de vernieu-
wjng van de havenbrug e.a. geen
cent is uitgetrokken, dan is het dui
delijk datwe <*en vrij jgroote kaijs loo-
pen dat de belasting weer verhoogd
zal moeten.yorden en in elk geval, dat
er op verdere verlaging van de belas
ting niet te rekenen valt. Dat is zeker
geen gunstig perspectief. Want het
mag dan waar zijn wat B. en W. in
hun voorstel omtrent.het verstrekken
van goedkoop© cokes aan werkloozen
'zeggen, dat de economische toestand
geleidelijk verbetert, in de practijk be
merkt men daarvan nog zeer weinig
met het gevolg, dat de druk der be
lastingen als een extra zware wordt
gevoeld.
'tls gewoonte amice, dat er bij de
behandeling van de begrooting breed
voerige algemeene bschouwingen wor
den gehouden. Ik wil gaarne aan alle
raadsleden de eere geven die hun toe
komt, maar ik meen toch wel te mo
gen zeggen dat de waarde van die be
schouwingen, niet altijd evenredig is
aan de lengte. En daarom hoop ik dat
die beschouwingen vooral ditmaal,
niet al te theoretisch zullen zijn, maar
dat bijzondere aandacht zal worden
geschonken aan het financieele vraag
stuk, aan deze vraag: hoe kunnen we
voorkomen dat de belastingdruk hier
nogal meer verzwaard wordt en op
welke wijze zal het mogelijk zijn onze
gemeente, wat de belastingen betreft,
meer bewoonbaar te maken.
Dati is een vraag, waarvan de be
te ekehis vooral in deze dagen wo^dt
gevoeld, nu overal de belastingbiljet
ten, weer zijn of worden bezorgd en tal
van, menschen weer geschrokken zijn,
van het .«eweldnte haaee. hedrasc. dat
zij aan den gemeentelijken fiscus heb
ben af te dragen.
Indertijd is door den burgemeester
de opmerking gemaakt, dat men het
zoover zou moeten brengen dat met
100 opcenten op de Itijksinkbmstenbe-
lasting volstaan zou kunnen worden.
Als men 't inderdaad zoover zou kun
nen brengen, dan zou dat een pracht-
oplossing zijn. Ik vrees echter, dat 't
nog wel heel lang zal duren eer dit
ideaal bereikt is.
Dezer dagen kreeg ik in handen een
staatje waarop de belastingdruk in
verschillende gemeenten was aange
geven en daaruit bleek me, dat Lei
den zoo ongeveer op de hoogste sport
staat en dat hier de gemeentelijke be
lasting zoo ongeveer het dubbele be
draagt van de Rijksinkomstenbelas
ting. Er is hier dus op het gebied van
dë belastingen nog wel een en ander
te doen en 'tzal mij en ongetwijeld
vele andere ingezetenen een zaak van
vreugde zijn, als onze Raadsleden aan
deze zaak volle aandacht schenken en
als met ernst wordt nagegaan of het
niet mogelijk is op een of andere wijze
tot bezuiniging te komen.
Bezuiniging is noodig ook met het
oog hierop dat de ingezetenen in de
gelegenheid moeten zijn aan dingen
van geestelijken en cultureelen aard,
hunne aandacht te schenken Wat dit
laatste betreft, heeft de gemeenschap'
als ik dit minder mooie woord nu eens
gebruiken mag, al een heel deel van
de taak van de particulieren overge
nomen.
Het lager onderwijs wordt nu' geheel
uit de publieke kassen bekostigd, en
als men de lijst van subsidiën nagaat,
dan blijkt dat ook allerlei andere on
derwijsinrichtingen geheel of voor 'n
groot1 deel uit de publieke kassen ge
financierd worden. De besturen zijn
vaak weinig anders dan administree-
rende lichamen, die zorgen dat het
geld dat ontvangen wordt ook op een
behoorlijke manier wordt uitgegeven.
En 'tzal wel heel lastig zijn daarin
verandering te brengen omdat in vele
gevallen de subsidiën van Rijk, Pro
vincie en Gemeente met elkaar ver
band houden. Zoo komt het er lang
zamerhand toe dat de Gemeenteraden
steeds meer automaten worden, die
weinig anders hebben te doen dan ja
te knikken.
Toch blijft er voor het particulier ini
tiatief wel wat te doen over, inzonder
heid op geestelijk gebied.
Ik feeb hier reeds vroeger de aan
dacht gevestigd,' maar ik wil het nóg
eens doen, omdat het hier een zaak
betreft die m.i. van zeer groote betee
kenis is.
De laatste jaren zijn hier in de buL
tenwijken een 20Ó0 woningen gebouwd,
zoodat we wel kunnen aannnemen dat
zeker een 10.000 personen in de bui
tenwijken wonen. En dat getal wordt
nog steeds grooter.
Maar wat rpen nu ook vindt in die
buitenwijken: kerken of andere loka
len die bestemd zijn om in de geeste
lijke behoeften te voldoen, vindt men
er niet. Niet één. De Roomsch-Katho-
lieken hebben gezorgd, dat waar zoo-1
veel menschen woonden ook een kerk
kwam, maar van protestants ch chris
telijke zijde is op dit gehied niets
gedaan.
In destoffelijke behoeften van die
bewoners wordt op een behoorlijke wij
ze voldaan. Zoo ongeveer alles wat
men voor zijn dagelijksch leven ~qoo-
dig heeft, vindt men daar. Maar wat
moet er van de geestelijke behoeften
terecht komen op den duin*?
Zeker, de menschen kunnen naar de
binnenstad gaan om daar te kerken.
Maar als ze dat nu niet doen? Hier
omdat er weinig belangstelling is, daar
omdat de kinderen klein zijn, of omdat
men zich moeilijk kan bewegen of wat
dan ook. Zijn we er dan mee klaar
pm te zeggen dat de kerkdeuren toch
overal openstaan?
Feit is amice, ik denk dat niemand
dit zal willen, tegenspreken, dat door
de groote afstanden de belangstelling
voor bet kerk el ijk leven minder wordt
/dat men afz^-kt, en dat de kwade ge
volgen daarvan, straks bij het opgroei
end geslacht zullen worden gezien.
En nu vindt ik dit het erge. Niet,
dat die unu eenmaal zoo is,
maar dat er weinig belangstelling
schijnt te zijn vod? de vraag of, en zoo
ja, op welke wijze, daarin verandering
behoort te worden .gebracht.
Zijn we, als het aoo door gaat ver
antwoord? Mogen we maar zoo hel
waf^r der wereld ov-tVr Gods akker la-
kui lUi.ren?
VERITAS,
