NIEUWE LEIDSCHE COURANT VAN WOENSDAG 26 AUGUSTUS 1925
TWEEDE BLAD,
Op de Raadstribune.
De Gemeenteraad was nog wel niet
eheel compleet Maandag wat trou
wens slechts bij uitzondering het geval
maar een vacantiezitting zooals
e vorige was het niet. Bijna de meeste
etels waren bezet en de voorzitters-
laats was weer door den burgemeester
ïgenomen, die door meerdere leden
rij hartelijk werd begroet.
Onder de ingekomen stukken was
itmaal een verblijdende mededeeling,
,1. dat de heer de Koster een belang-
jke gift ter beschikking had gesteld
ls eerste bijdrage voor een fonds ter
arming van een wandelpark. B. en W.
ïllen met twee door hen aan te wijzen
eheerders dit fonds besturen. Geen
onder dat deze mededeeling door den
aad met een stemmig applaus werd
'groet.
De ingekomen stukken namen overi-
ens weinig tijd in beslag. Zelfs een
ibsidie-aanvrage voor de opvoering
in een Hollandsch tooneelstuk, waar-
j B. en W. voorstelden afwijzend te
ischikken, passeerde vrijwel zonder
ispreking den voorzitterlijken hamer.
Ook met de benoemingen liep het
mk zij een vereenvoudigde wijze van
emmen vlot van stapel, waarna 'n
ftal agenda-punten zonder slag of
oot of beter gezegd met hamerslag
erden afgedaan.
Maar toen was het dan ook met den
t nu toe betrachten spoed gedaan.
Een voorstel tot nadere regeling van
jdragen voor inkoop van diensttijd
gevolge de Pensioenwet 1922 bracht
?el wat tongen in beweging.
De zaak waarom 't ging was deze.
orspronkelijk hadden tijdelijke ambte
aren geen reqht op pensioen. Later
iranderde dit en werden de ambtena-
>n in de gelegenheid gesteld diensten
e vroeger niet in aanmerking kwa
len voor pensioen in te koopen, van
elke inkoopsom echter slechts een
erde gedeelte door den ambtenaar be-
ald behoefde te worden. De rest
wam voor rekening van de gemeente
Voor de betrokken ambtenaren betee
end e dit een niet gering vcordeel en
oor de gemeente een niet onbelang-
jke vermeerdering van lasten
Vandaar, dat teen de gelegenheid ge
pend werd, inplaats van 25 pet. 50 pet.
laten bijdragen, door B. en W. een
oorstel in dien geest bij het G. O. aan-
angig <verd gemaakt. Dit college ver
enigde zich met het voorstel, maar
renschte het beperkt te zien tot hen.
ie niet voor 1 Juli 1925 een verzoek
ot inkoop hadden gedaan.
B. en W. namen dit voorstel over,
ïaar wenschten een uitzondering te
laken voor hen die reeds clen gemeen-
edienst heb3}en verlaten. Het genot
an de lagere bijdrage zou dus beperkt
lijven tot hen die nog in dienst der
emeente zijn.,
In den breede werd dit onderwerp
lehandeld.
De Sociaal-democraten stelden zich,
ndanks de uitspraak van het G O. op
et standpunt, dat geen premie voor
ensioen moet worden bepaald, al wil-
en e/ikele leden van deze fractie nog
rel met een voorstel dat alleen, op de
anvragers na 1 Juli 1925 betrekking
ou hebben, meegaan.
Andere leden achtten het onbillijk,
m hen die reeds een aanvrage ïndien-
len andere voorwaarden op te leg
en en weer anderen konden zich met
et voorstel van B. en W. vereenigen.
Het resultaat van de breede bespre-
ingen was, dat het voorstel, geameri-
eerd zooals door het G. O. aangegeven
'erd aangenomen.
Nadat de Raad geruimen tijd met ge-
loten deuren had vergaderd. welk
mderwerp in die geheime zitting aan
le orde kwam, bleek uit niets werd
en voorstel tot verbetering van het
FEUILLETON.
lei geheim vaa Co'de Feil.
5)
Als uw man, mijn goede vriend An-
(us, was blijven leven, zou mijn ge-
leim met mij in het graf zijn gedaald;
oaar gij zijt alleen in de wereld, gij
hebt behoefte aan hulp en troost, die
&lieen trouwe liefde kan schenken. Ik
smeek u Hester, neem mij aanneem
mij aan, liefste!"
Er was een trilling van hartstochte
lijke liefde in zijn stem, die haar zeer
ontroerde en met groote verbazing ver
vulde.
„Ik wist niet, dat er iemand was, die
van mij hield" zei zij op zachten droe-
vigen toon. „Ik kan het nauwelijks ge-
looven."
Als ik maar wist, hoe ik u mijn lief
de kon bewijzen, dan zou ik het zeker
floen", zei hij. „Ik heb niet gewacht,
tot uw lot zou zijn beslist ik heb mij
tot u gehaast om mij"aan u over te ge-
Ven als uw vriend en beschermer, als
Uw verloofde als gij wilt. Ik leg mijn
loven aan uw voeten."
Zijn gelaat was bleek en zijn lippen
toefden van ontroering.
Hester Blair kon nauwelijks de ge
tuigenis van haar eigen ooren en oogen
brandweer-materiaal z.h.s. aangeno
men.
Minder vlot ging het met liet' voor
stel tot vernieuwing en verplaatsing
van de Jan Vossenbrug.
Door den heer Huurman werd hierbij
een amendement ingediend, om de
brug niet te verplaatsen, een voorstel
dat zoowel verdediging als bestrijding
vond. Waar hier niet een verkeersbe-
lang in het geding was, achtten de hee-
ren Huurman en Zuidema het niet vér-
antwoord voor de verplaatsing van de
brug en de daarmee gepaard gaande
demping van de Volmolengracht een
bedrag van f40000 beschikbaar te stel
len. Andere leden echter verdedigden
het voorstel van B. en W. dat dan ook
nadat bedoeld amendement verworpen
was, met algemeene stemmen aange
nomen werd.
Het tweede gedeelte van het voorstel
uitdieping van den N. Rijn tusschen
het Rijn-Schiekanaal en de Singelbrug
werd door den heer Wilbrink krachtig
bestreden. Hij achtte deze uitdieping
voor het scheepvaartverkeer overbo.lig
terwijl daardoor aan de omwonenden
vrij zware lasten in den vorm van groo
te uitgaven voor walbeschoeiing zou
den worden opgelegd.
Het resultaat van deze beschouwin
gen was dat B. en W. het raadzaam
achtten de voordracht aan te houden,
teneinde gelegenheid te hebben deze
kwestie nader te onderzoeken of te
doen onderzoeken.
En zoo werd dit punt dan voor de
tweede maal van de agenda afgevoerd.
Rij de rondvraag werden weinig be
langrijke zaken aan de orde gesteld.
De heer Coster gaf door het stellen van
een vraag den voorzitter gelegenheid
nogeens het verschil tusschen een mu-
tie en een besluit duidelijk te maken.
B en W. hoezeer ze ook met de wen-
schen van den Raad rekening willen
houden, denken er niet aan om alles
wat in moties gevraagd wordt uit te
voeren.
Danlc zij het afvoeren van punt 19b
kon een avondvergadering worden
voorkomen.
KERK EN SCHOOL.
NED. HERV. KERK.
Beroepen: Te Vreeswijk', J. F. Roth
te Almkerk. Te Steenwijk, J. C. Jörg te
Delfzijl. Te Adorp, H. C. J. van Dee-
len, cand. te Groningen. Te Hijlaard, J.
L. Snethlage te Eenigenburg (N.-H.). Te
Langweer (toez.), M. E. van der Veer,
te Opende. Te Reitsum, H. J. de Wilde
te Koudum.
GEREF. KERKEN.
Tweetal: Te Oldeboorri, cand. S.
Oegema tle Grafhorst en cand. A. H.
Piersma te Leeuwarden.
Beroepen: Te Zegwaart, H. Knoop
te Klooten. Te tBipuwer shaven, cand. A.
Koning t? Nieuwerbrug a4- Rijn. To
Raard. II. Brinkman te Harmeien. Te
Zwartsluis, P. v. d. Sluis te Di k'shorn.
Bedankt: Voor Driesum, J. H. Kroe
ze te Leidschendam'.
CHR. GEREF. KERK.
Tweetal: Te Arnhem, A. M. Berlc-
hoff te Amsterdam en G. Salomons te
Amersfoort.
Beroepen: Te Harlingen, L. HBeè
kamp te R.ozenburg.
Bedankt: Vobr Steenwijk, H. Hoo
gendoorn te Bunschoten.
GEREF. GEMEENTEN.
T weetal: Te Vlaardingen, G. H. Ker
sten te Ierseke en H. Kievit te Veenen-
daal.
EVANG. GEM.
Bedankt: Voor' Ierseke, J. van Pe-
tegem te Hilversum.
Bevesügfng, Intrede, Afscheid.
Ds. G. C. Schellenberg, pred.
der Ned. Herv. Gem. te Eierland op Texel
hoopt Zondag 4 Oct. 'a.s. afscheid te
nemen .van zijn gemeente en Zondag 11
Oct. d.a.v. intrede te doen te Mark'elo,
na bevestigd te zijn door Ds. E. van
Meer van Wageningen.
Ds. J. PI enge veld hoopt Zondag
30 Aug. a.s. van de Necl. Herv. .Gemeente
te Schipluiden afscheid te nemen en Zon-
gelooven dat zij, verlaten als zij zich
beschouwde van iedereen dat zij,
bedekt met schande en smaad, gevan
gen, verstooten, belasterd dat zij
zich de onbetaalbare schat van liefde
van een goeden man zou zien aange
boden.
„Laat mij enkele oogenblikken na
denken" zei zij en de twee zaten zwij
gend bij elkaar.
Zij wilde het zich indenken. Zij ken
de al de vrienden van haar nlan zeer
goed, maar zij had kapitein Douglas
nooit veel gezien.
Haar man scheen altijd zeer aan hem
gehecht; zij waren steeds zeer vriend
schappelijk en vertrouwelijk met el
kaar. Kapitein Douglas was een uitste
kend sportman, hij was een goed jager
en er was niemand met wien baron
Blair zoo graag uit visschen ging.
Hij had een knap uiterlijk en was
zeer gezien in gezelschapskringen.
Hij woonde in de buurt van Ardros-
san. Haar man had hem dikwijls be
zocht en hij op zijn beurt hield meer
dan eens verblijf op Colde Feil voor
twee of drie dagen achtereen; maar
nooit had hij eenige bijzondere aan
dacht aan haar besteed. Hij was im
mer hoffelijk geweest en beleefd en
welopgevoed, maar zij had nooit het
geringste teeken opgemerkt, dat hij
dag 6 Sept. d.a.v. te Jutfaas intrede te
doen. Ds. A. W. M. Odé van Hoog
vliet zal als bevestiger optreden.
Ds. W. van Gelder hoopt Zon
dag 27 September intrede te doen bij de
Geref. Kerk van Tiel, na bevestigd te
zijn door Ds. G. Keizer van Rheden
De Steeg.
Ds. J. J. van Oosterzee hóópt
Zondag 20 Sept. a.s. van de Ned. Herv.
Gem. te Hien en Dodewaard afscheid
te nemen (en Zondag 27 Sept. d.a'.v. te
Bergentheimi (O;.) iiintrede te doen. Ala
bevestiger zal optreden Ds. P. C. van
Oosterzee van Ooy.
Ambtsjubileum.
Vandag is het 25 jaar geleden, dat Ds.
iW. H. K! e 1 d e r, predikant te Chairloiisl
c.a., de Evangeliebediening in de Ned.
Herv. Kerk aanvaardde.
De jubilaris stond achtereenvolgens te
Keinenoord, Warmond, en sinds 1908 op
zijn tegenwoordige standplaats.
B? vacature te Reitsum.
Het predilcantstractement te Reitsum",
dat sinds zes jaren f 3500 had bedragen,
is door verhuring dqr pastorielanderijeni
voor eenige maanden geklommen tot plu>
f 6800, vrij van la'sten op de pastoralia.
De Kerkeraad van Reitsum had met
het oog op de a.s. vacature wegens het
bedanken van Ds. C. A. Lingbeek', die
als Tweede Kamerlid zich in Den Haag
gaat vestigen, besloten nu reeds de stem
gerechtigden bijeen te roepen tot eene
vergadering, waarin het grootste deel der
lidmaten aanwezig waren en waarin met
op één na algemeene stemmen is besloten
toezegging van beroep te doen aan Ds.
H. J. de Wilde te Koudum'.
Mooie giften.
Een koperen echtpaar te Utrecht heeft
blijkens het „Utr. Predikbbeurtenblad",
verschillende schenkingen gedaan, 1000
gidden voor de slachtoffers van de storm
ramp; f iooo voor de samenwerkende cor
poraties; f 500 voor den terreinaankoop
der Wilhelminakerk' (de te stichten Her
vormde Kerk in het Wilhelminaparld- te
Utrecht); f 500 voor de vereeniging Kin-
derzorg in de prov. Utrecht; f 500 voor de
de Ned. Herv. Diaconie te Utrecht; f 100
voor elke predikantswijk in dë Ned. Herv.
Gemeente te Utrecht; f 200 voor de stads
zending te Utrecht; en voorts belangrijke
giften voor tractatie van weezen, ouden
van dagen en blinden.
Examens hoofdacts.
De totaal-uitslag van de te Haarlem
gehouden examens hoofdacte is: geëx.
137 man. candidaten, waarvan 69 geslaagd
en 67 vr. candidaten, waarvan 31 slaag
den. 14 candidaten trokken zich terug.
Te veel van hei goodp.
In het Chr. schoolblad „Onze Vaca
ture" schrijft de redacteur K(euning) on
der het opschrift: „Te veel van het goeds"
een vergelijking tusschen de oude school
en de nieuwe, over onzen tijd, en dien,
van het vorige geslacht, dat nog niet
zooveel sport noodig had, om gezond
te blijven. De heer Iv. zegt verder:
„Dankbaar zijn we voor onze mooie
schoollokalen van nu, maarheel erg
vinden we het, dat onze jeugd ze zoo zesr
noodig heeft, omdat ze anders zijn dan
wij vroeger, daar zonder niet gezond lckn
blijven. De behoefte aan opzettelijks sport
voelden wij in onzen tijd niet zoo, omdat
we zooveel buiten waren, en elk Hchaams
deel bij onze spslen wel zïp. beurt kreeg.
Men moet de jeugd in en buiten de
school ook eens aan zichzelf durven over
laten. Met al de maatregelen, in onzen
tijd genomen, is men er nog niet. Het te
laait naar bed gaan, het te vele studeeren,
het te dikwijls gaan naar pretjes, het roept
alles dm steeds weer andere maatregelen
om het jonge leven te beschermen. Men
neme eerst het verkeerde weg, dan zal
men al heel wat bereiken. Doet men dat
niet, dan brengt men met al zijn zorg
de jeugd niet vooruit en worden onze
kinderen niet flinker en - gezonder dan
zij, die van al die dingen van tegenwoor
dig niet wisten.
Voorts is de sclirijver van oordeel, dat
er van het kind, individueel gesproken, te
veel nota wordt genomen. Ziellier hoe
hij het bedoelt:
Alles wat een kind zegt wordt belang
rijk' gevonden en mitsdien vindt het zich
zelf héél belangrijk. Het voelt zoo, dat hij
al .wonder wait is en dat hij niets kan
zeggen of doen, of een grootere reageert
er op.
Dit nu werkt ontzettend schadelijk. Het
maakt onze kinderen oud voor hun tijd.
Ze weten alles al, kunnen over alles por-
eenige voorliefde voor haar koesterde.
Wat haarzelf betrof, zij had nooit meer
aandacht aan hem geschonken, dan
aan iemand anders. En toch, thans in
het uur van schande en donkerheid,
kwam hij tot haar om zijn liefde en
zijn leven aan haar voeten te leggen.
Had een'vrouw ooit eerder een liefdes
verklaring aangehoord in een gevange
niscel?
Als zij zich de lange maanden voor
den geest haalde, die zij op Colde Fell
had doorgebracht, dan was kapitein
Douglas zeker een van de vaak terug-
keerende figuren, daar. Hij was dik
wijls op Colde Fell en at verscheidene
malen met hen mee, maar zijn bezoe
ken golden altijd haar man, nooit haar
zelf.
Zij herinnerde zich ook, hoe haar
man altijd zeer vriendschappelijk over
hem had gesproken; Archie Douglas
was een van zijn meest intieme vrien
den geweest.
Hij had haar vriendschap nooit ge
zocht. Als hij eens toevallig op Colde
Fell was gekomen, wanneer haar man
niet thuis was, was hij nooit bij haar
gebleven, zooals sommige andere be
zoekers wel deden.
En toch was zij al dien tijd de eenige
vrouw op de wereld voor hem geweest
dcelen, hsbben ons niet mear noodig en
gaan hun eigen weg. Dat doet schade aan
het gezag. Dat maakt, dat onze kinderen
ruw en onverschillig en onbeleefd en on
uitstaanbaar pedant worden.
Gij kimt de gevolgen van die te groote
belangstelling in het kind merken aan
allerlei dingen. De studie wordt verwaar
loosd. De uithuizigheid neemt toe. De
zucht naar het komen op de publieke
markt des levens wordt hoe langer hoe
grooter.
Men is de kinderschoenen nog niet ont
wassen, of men wil zijn naam al in de
krant hebben. Men i-s ternauwernood 16
jaar of mien gaat al denken over de uit
gave van een dichtbundel. Men is nog
niet van school, of de kinderboeken wor
den geminacht en men least de roimans
van de ouderen. Men moet natuurlijk)
een minnebrief schrijven aan 't lieve meis
je uit de zesde klas.
Ook andere invloeden werken hier, wa
weten het wel. "Maar toch gelooven we,
dat niet het minst door de onverantwoor
delijke wijze, waarop mén het kind voor
zijn psychologische studie misbruikt, zoo
veel kwaads wcxrdt gesticht. Ook hier
wordt! {he* kind niet genoeg aan zichzelf
overgelaten".
De financieele gelijkstelling.
't Heeft lang geduurd, zegt de „Kot-
terd." voor het lieve beestje resoluut voor
den dag kwam, maar nu is het er.
„Het N.O.G. verklaart zich tegen de
financieele gelijkstelling tusschen het O-
penbaar en Bijzonder onderwijs, zooals
die op het oogenblik' in de wet belichaamd
is.
Ondertusschen is 't wel aangenaam, zegt
V. d. M. in „Onze Vacatures", dat we
't met die N.O.G.-verklaring zoo hart
roerend ééns zijn.
We zijn ook tegen de finanriëele gelijk
stelling, zooals die op het oogenblik in
de wet belichaamd is.
Waarbij het openbaar onderwijs norm
is. En het bijzonder onderwijs maar moet
afwachten.
Met zijn ongelukkige regeling van de
driejaarlijksche arfrekening, waardoor de
Bijzondere school altijd aan het kbrte
eind 'trekt.
Waarbij om maar wat te noemen
de bijzondere school vervolgonderwijs kan
geven 'als het openbaar onderwijs dat
geven.
Boventallige onderwijzers kan aanstel
len als het openbaar onderwijs het
doet.
Vakonderwijzers, als het openbaar
het doet. 1
Assistenten als het openbaar het
dost.
Belooningen en eereblijken als het
openbaar het doet.
Waarbij de eerste vraag niet is: wat
heeft de Bijzondere school noodig, doch:
„wat doet de Openbare".
Waarbij de Bijzondere school geheel
afhangt van de welwillendheid van een
Gemeenteraad, welker gezindheid meest
al afhankelijk is van het link's of rechts
van dien raad.
Inderdaad les extremes se touchent
we zijn het met die motie wel eens,
en we brengen het bovenstaande onder-
daniglijk onder de aandacht der door het
tweede deel der motie in het ieven te
roepen commissie: „en verzoekt het H.B.
een commissie te benoemen, die zal on
derzoeken, wat het N.O.G. in dezen te
doen heeft".
Lieb' Vaterland, magst rullig sein
Uit het Sociale Leven.
Hes conflict in de Metaalindustrie.
Gisteren hebben we melding gemaakt
van het schrijven van den Metaalbond
aan de Chr. Metaalbewerkersbond. Een
gelijkluidend schrijven werd ook ver
zonden. aan de R.K. organisatie.
Aan den Alg. Ned. Metaalbewerkers-
bond werd het volgende schrijven ge
richt:
Naar aanleiding van uw brief van
21 dezer deelen wij u vooreerst mede,
dat wij geenszins beweerd hebben, dat
de Vakvereengingen wettelijk ver
plicht zouden zijn, in de -toepassing
van een verleende algemeene overwerk
vergunning te berusten.
Het door ons ingenomen standpunt
grondt zich op de volgende overweging
Wanneer een werkgever op economi
sche gronden het noodig acht, zijn ge-
heele onderneming gedurende zekeren
HOOFDSTUK XIV.
Ik ben die ééne niet.
„Ik begrijp het niet, kapitein Dou
glas" zei Hester Blair eindelijk.
„Ik geloof niet" antwoordde hij kalm
„dat het er veel op aankomt, of u het
begrijpt, Hester, als u het maar wilt
aannemen. Ik hied u alles aan wat ik
bezit ik vraag u om liefde."
Zij deinsde huiverend achteruit.
„Spreek niet tegen mij over liefde" zei
zij, „over die vreeselijke liefde, die man
nen voor vrouwen hebben. Uw vriend
schap en genegenheid zal ik maar al
te graag aannemen, maar liefde het
woord alleen reeds jaagt mij schrik
aan.'
„Het kan niets anders zijn dan lief
de, Hester" zei hij.
„Het kan niet zijn" antwoordde zij
snel, „ik weet niets van liefde en ik
wensch het ook nooit te weten. Het
schijnt mij toe, "dat onder dien naam
allerlei wreedheden verscholen zijn en
het is een afschuwelijke bespotting om
van liefde te spreken tegen iemand, die
misschien spoedig moet sterven."
„Het is geen bespotting, Hester. Denk
eens aan welk een troost het voor u
moet zijn in de donkere uren van de
terechtzitting om een vriend, een ge
liefde naast u te hebben, om aan de
wereld te laten zien dat hoe zij u ook
AAN HET ZOEKLICHT.
Leiden, 26 Augustus 1925
't Lijkt me een goede gedachte van
H. M. de Koningin om haar verjaardag
tot een weldadigheidsdag te maken.
Wordt aan dien wensch gevolg ge
geven, 'dan is het vanzelf ook een feest
dag.
Een feestdag in de eerste plaats voor
hen die door den ontzettenden storm
zoo wreed getroffen werden.
Een feestdag niet minder voor ons
volk. Want het d enken aan ande-
rer leed voert als vanzelf tot het dan
ken voor de vele voorrechten en zege
ningen die God ons schenkt, niet het
minst ook daarin dat we een Vor3tin
hebben die in lief en leed met haar
volk meeleeft en die van dat meeleven
ook nu weer zoo treffende blijken geeft.
Een feestdag vooral ook voor onze
Vorstin als zij in het rijkelijk vloeien
van de giften een bewijs kan zien van
het trekken van de nationale banden
niet het minst bij ramp en tegenspoed
ei: van de liefde die ons volk heeft voor
ons Vorstenhuis.
Laat dan op 31 Augustus, als wij ge
denken de rijke weldaden Gods, de we!
dadigheid van ons volk tot uiting ko
men in milde offers.
OBSERVATOR.
tijd langer dan 48 uur te laten werken,
is hij niet bevoegd daartoe zelfstandig
over te gaan, doch is hij verplicht,
daartoe vergunning te vragen aan den
betrokken regeeringsambtenaar.
Slechts indien de Regeering van oor
deel is, dat de economische omstandig
heden langer werken noodzakelijk ma
ken, wordt de vergunning verleend. De
Regeering houdt bij haar beoordeeling
rekening met motieven van algemeen
maatschappelijk belang, dus ook met
de belangen van zoowel werknemers
als werkgevers.
Bovendien hebben de Vakvereenigin-
gen ten allen tijde het recht, haar in
zicht in de zaak aan de Regeering ken
baar te maken.
Indien nu de Regeering, na de zaak
grondig bekeken te hebben van oordeel
is, dat een vergunning verleend moet
worden en dienovereenkomstig han
delt, is het, naar de meening van den
Metaalbond, ontoelaatbaar (niet op wet
telijken, doch op practische en econo
mische gronden), dat de Vakvereeni-
gingen zich niettemin aan de beslis-
sing van de Regeering niets gelegen
laten liggen en weigeren aan de uit
voering van de vergunning mede te
werken.
Zoodoende zouden de Vakvereenigin-
gen, naar de meening van den Metaal
bond, zich practisch wel degelijk boven
de Regeering stellen.
Voorts willen wij u het volgende iü
herinnering brengen.
Bij de besprekingen over het conflict
te Rotterdam hebt u aan uw medewer
king tot beëindiging van dat conflict
de voorwaarde verbonden, dat de Me
taalbond met de Vakvereenïgingen ter
stond een regeling moest treffen, krach
tens welke zoo spoedig mogelijk zou
worden teruggekeerd tot de 48-urige
werkweek. U hebt op die voorwaarde
de bedreiging doen volgen, dat, indien
de Metaalbond daarin niet toestemde,
uwe organisatie tegen de uitvoering
van iedere algemeene over werk vergun -
ning dien strijd zou aanbinden en op
1 October a.s. overal zou weigaren haar
leden langer dan 48 uur te laten wer
ken, wat ook de beslissing van de re
geering mocht zijn.
Zooals u zich herinneren zult, ver
klaarde de Metaalbond de oplossing
van het conflict langs dezen weg on
mogelijk.
De Metaalbond acht geen enkel ver
band tnsschen uwe voorwaarde en het
conflict te Rotterdam aanwezig en i9
1 dan ook niet bereid, deze kwes-
moge veroordeelen, er één is, die vol
komen in uw onschuld gelooft, dat er
één is, die u trouw is tot in den dood."
U kunt mijn vriend en helper zijn,
zonder mijn geliefde te wezen" zei zij
zacht.
Maar hij herhaalde:
„Het moet liefde zijn, Hester, niets
anders dan liefde!"
„Wat beteekent liefde voor een vrouw
die ligt onder de schaduw van den
dood?" zei ze wanhopig. „Wees mijn
vriend, dat is, waaraan ik behoefte
heb."
„Hester" zei hij zacht, „beloof mij
één ding: als je wordt vrijgesproken
zul je dan met mij trouwen?"
Een zachte kreet kwam van haar lip
pen, maar hij ging voort:
„Luister naar mij, Hester, luister!
Trouw mij geef mij het voorrecht ec
het geluk om voor je te mogen zorgen,
om je te mogen beschermen tegen alle
verdriet en zorg. Ik zal je mede nemen
naar 'n ander deel van de wereld, ver
van de plaats waar je zoo wreed en
onrechtvaardig bent behandeld. Ik zal
je brengen ver weg naar vreemde lan
den, waar het leven ^al zijn één lange
droom, éen sprookje ik zal je zoo ge
lukkig maken, dat je heel het sombere
zwarte verleden vergeten zult. Beloof
het mij, Hester?"
Wordt vervólgd), j
