NIEUWE LEIDSCHE COURANT VAN WOENSDAG
12 AUGUSTUS 1925
bruik? Namelijk zoo, dat hij op alle
aanslagen bijvoorbeeld vijf percent
rente legt, die echter, als korting voor
contante betaling worden afgetrokken,
wanneer het aanslagbiljet binnen drie
maanden na zijn datum is gequitteerd?
Zoo doet men toch ook in zaken?
Dan behoeft de een niet onbillijker
te worden behandeld dan !de ander.
Maar, wat den minister van finan
ciën zelfs nog aangenamer 2ou zijn.,
men zou eens zien, hoeveel beter de
belastingen al spoedig zouden gaan
binnenkomen.
En tevens gaf dit besparing van werk
voor de ambtenaren. Dat is „bezuini
ging" van beter allooi, dan wat thans
nogal eens onder dien naam doorgaat.
Een idee, dat zeker bij vkeel ambtena
ren, evenals bij mij, nu en dan om den
hoek kwam kijken.
Maar dat een opmerking van een in
specteur plotseling duidelijk voor mij
belichtte.
KERK EN SCHOOL.
NED. HERV. KERK.
Beroepen: Tè Gouderak, J. H. Gun
ning E.Bzn. te Lage Vuursche.
GEREF. KERKEN.
Te Haamstede: E. J. v. Voorst te
Kootwijk'.
Te Zuid wol de (Dr.): D. B. IJ. v.
d. Meulen te Oostermeer (Fr.)
CHR. GEREF. KERK.
Tweetal: Te Woerden: J. A. Riek'el
te Maarssen en G. Salomons te Amers
foort. Te Broek .op Langendijk', A.
Zwiep te Hillegom en J. P. Meijering te
Nieuwpoort. Te Haiiingen, L. H.
Beekamp te Rozenburg en H. C. Binée
te Murmerwoude.
Beroepen: Te Steenwijk, HHoo-
gendoorn te Bunschoten.
Bevestiging, Intrede, Afscheid.
Ds. G. Do.ek'es heeft Zondag j.l. af
scheid genomen van de Geref. Kerk' van
Nieuwdorp met een predikatie over Job.
i vs. 21b.
Ds. Doek'es, die eervol emeritaat ver-
k'reegg, schijnt- voornemens zich metter
woon te Voorschoten te vestigen.
Ds. W. J. Keiler heeft Zondag van de
Ned. Herv. Gem. te Scherpenisse afscheid
genomen wegens vertrek naar Nieuwkoop.
Hij had tot tekst i Cor. 16 :2 t. en m.
24. Aan het eind der godsdienstoefening
werd ds. Kèlleif. namens k'erkeraad en ge
meente toegesproken door den consulent,
ds. Verschoor uit Poortvliet, en ook ds.
Date ma uit Tholen richtte wasrdeerende
woorden tot hem. De gemeente zong den
scheidenden lèeraar Psalm 121 :4 toe.
Ambtsjubileum.
Zondag herdacht Ds. B. C. Verhagen
Azn., Neck Herv. predikant te Wateringen
den dag waarop hij voor 25 jaar het
predikambt aanvaardde.
De jubilaris werd in 1S99 candidaat en
deed 12 Aug. 1900 zijn int rede. te Ever-
dingen, welke gemeente hij 9 jaar diende.
Van 19091914 arbeidde de jubilaris te
Buiksloot, om daarna naar Angeren te
vertrekken.
Sinds 4 'Febn 1923 is Ds. Verhagen
in zijn tegenwoordige gemeente werk
zaam.
Uit onze Indien.
Tien tïagsn gevangenis-ervaring.
In Juni werd te Batavia berecht de
zaak van Raden Mas Tjondrokoesoe
inzake een persdelict. Hij werd door
den Raad van Justitie veroordeeld tot-
f30 boete subsidiair 10 dagen hechte-
nisstraf. Voor dien was hij nog niet
veroordeeld geweest.
Aangezien hij het betalen van boete
beschouwde als een schuldbekentenis-
van den opzet haat en minachting te
zaaien tegen een groep van ingezet©
nen (Indo-Europeanen >f% verkoos hij de
hechtenis.
12 ©n dezer dagen, den 7den Juli
werd hij, zoo schrijft de Java Bode1,
uit de gevangenis te Tjipinang ont
slagen. Gevraagd, hoe hij het daar
had, kregen wij een tot nu toe nog
niet gehoord antwoord: „Ik heb geen
reden t ot klagen. De behandeling van
de zijde der autoriteiten en beambten
was correct. 1
}Hij kreeg <een aparte cel, ver van de
cellen waar de misdadigers zijn onder
gebracht. Ook van de zoogenaamde
politieke gevangenen en de inlandsche
ambtenaren-afdeeling werd hij afgezen
derd.
Over het eten en de ligging had hij
eveifmin te klagen, noch van plagerij
en of pesterijen van de zijde
der lagere beambten-der gevangenis.
[Na expiratie van straf verzocht en
verkreeg hij toestemming de 'gevange
nis geheel in öogenschouw te nemen,
en hij kon constateeren, dat er binnen
de muren van Tjipinang heusch niet
dei oiigewenschte toestanden heerschen
welke zoo vaak in de iVJaleischè bladen
door daar tijdelijk gedetineerde Inland
sche journalisten werden gesignaleerd.
Ziet welk een nut' zoo'n gevangenis
straf toch kan afwerpen, zegt de Java-
Bode.
De Jaarbeurs te Bandoeng.
Het Alg. Ind. Dgbl. vernam, dat de
zesde N. I. Jaarbeurs in Totaal werd
bezocht door 146,348 personen, tegen
de vijfde in 1924, door 121,185.
Het aantal Europeanen, dat de laat
ste Jaarbeurs bezocht (hieronder ook
Chineezenj was 56,616, veel meer dan
verleden jaar, dat der Inlanders
89.732.
Een wali opgestaan.
Aan de Deli Ct.'wordt dato 13 Juli
uit Cheribön geseind:
De bevolking beweert, dat in de
dessa Koeningan een wali -is opge
staan, namelijk een vijf-jarig dochter
tje van den oneervol ontslagen man
tri der dessa Loemboeng., Voorts
wordt beweerd, dat het kind, enkele
dagen geleden plotseling wali gewor
den, thans bovennatuurlijke macht be
zit. De bevolking stroomt toe ten be
hoeve van de consultatie; daaronder
zijn vooraanstaande Inlanders zelfs uit
de Vorstenlanden.
Het blad teekent hierbij aan:
V/ali beteekentMohamedaansche
heilige, vriend van God; letterlijk:
iemand, die - God -nabij is. In het bij
zonder worden aldus genoemd de hei
ligen aan wie in Ned.-Indië de invoe
ring van den Islam in verschillende
gewesten wordt toegeschreven. De
volledige benaming is walioe'ilah.
Ook levende personen worden in hun
omgeving wel min of meer als heilige
wonderdoeners geëerd, welk voorrecht
hun meestal ook groote stoffelijke voor
cleelen verschaft.
S?a van der Sieur gehuldigd.
Aneta meldt uit Magelang d.d. 13
Juli aan het Bat. Nbl.:
Gisterochtend, had een huldigingsgods-
diensloefening plaats ïu de overvolle
Protestantsche kerk ter herdenking van
den COsten verjaardag van Pa van der
Sleur, die door de<n kerkeraad werd bin
nengeleid cndër gewijdm zang en orgel
bespeling.
Pa van der Steur leidde den dienst en
deed mededeeling, van de ervaringen
uit "zijn leven en werken.
Ds. Le,tteboer hield een schitterende
toespraak, waarna overhandiging plaats
vond van de bijdrage der gemeente.
Des avonds was er feest in 't Oranje-
NassaugeslichL waarop vele ingëzete-
nerf, waaronder civiele en .militaire
autoriteiten rnet hun dames, alsmede
generaal Sachse aanwezig waren..
Resident van der Jagt hield een
gloedvolle rede, waarin hij pa en moe
van der. Sleur huldigde- Namens de
vereeniging Oost en West, te Den. Haag
bracht hij de hartelijke gelukwenschen
over en deed dezen groet vergezeld gaan
van een aanzienlijk bedrag, bëloopende
f 6666 60 als bewijs dat ook' Nederland'
met warme'sympathie Pa v. d. Sleur
blijft gedenken, en dat ginds vele har
ten sneller kloppen voor de leniging
van de nooden van het Indisch kind.
Daarna volgde een toespraak van den
TWEEDE BLAD.
DE STAAT ALS GELDSCHIETER.
In het HdbPd. schrijftt de heer J.
J. Bekaai', naar wij meenen inspecteur
der directe belastingen:
De lezer vergezelle ons naar 't loket
van een belastingkantoor in een mid
delgroot© plaats, waar de „vervolging"
nog vrijwel op tijd gebeurt en het hart
der belastingbetalers nog niet boos is.
„Dus, we komen overeen, dat u een
half jaar uitstel krijgt, met rentebeta
ling", zegt de ontvanger.
Den man, die deze overeenkomst met
'den fiscus aanging, was 'tniet meege-
loopen. Hij had zijn zaak te Amster
dam met verlies van de hand gedaan
en moest hier opnieuw beginnen met
een soort combinatie van hoenderpark
en pension. Als zijn kippen goed aan
den leg waren en er wat zomergasten
kwamen, hoopte hij zijn oude belas
tingschuld te kunnen aanzuiveren.
Terwijl hij voor 't loket stond, had
hij onder zijn dikke wenkbrauwen zij-
delingsche blikken geworpen op een
welvarenden heer, die een nieuw mo
torrijtuig kwam aangeven. Toen de
automobilist weg was, zei .de hoender
fokker:
„Die is beier af, die betaalt geen
rente."
„Hoe bedoelt u?"
„Wel, die woont te Amsterdam; hij
heeft hier alleen een zomerhuisje. Die
wacht met betalen eenvoudig zoo lang,
tot de deurwaarder met getuigen bij
ham komt. Daarop kan je in Amster
dam lang wachten, en wat betaal je
dan? Dwangbevel kost een schijntje en
al dien tijd heb je de rente van je geld
gehad."
Wat deze belastingschuldige zeide,
stemt tot- nadenken. Ook, nu men de
papieren 'der, belastingdeurwaarders,
roet dien schrikaanjagenden raam
„dwangbevelen", wat heeft vereenvou
digd, waardoor de achterstand
slechts eenige percenten minc.er zal
kunnen worden.
Hoe zit het met dat krediet, dat de
Staat der Nederlanden aan sommigen
geeft
„Ieder Nederlander wordt geacht, de
wet te kennen." Derhalve weten we,
dat we van l Januari tot 1 Januari hij
voorbeeld personeele belasting schul
dig zijn, immers, we bewonen een huis.
Evenzoo van 1 Mei tot 1 Mei inkom
stenbelasting, immers: we hebben een
inkomen. Die schuldplicht ontstaat
door de wet.
Een enkele maal gevoelt een belas
tingschuldige dat wel en degelijk aan
den- lijve. Bijvoorbeeld, wie ons rijk wil
verlaten, moet vooraf betalen; er wordt
dan snel een kohiertje klaargestoomd.
Maar in den regel wordt er gewacht,
'tot het kohier na lange worsteling ge
boren is en er daarop een aantal ter
mijnen verstreken zijn.
In de groote steden duurt het soms
jaren. Vraagt nu een belastingschul
dige uitstel, dau kau de ontvanger dat
toestaan, doch hij moet daarbij (boven
honderd gulden) rentebetaling vorde
ren. Maar wacht de belastingschuldige
kalm af en vraagt hij niets, danbe
taalt hij ook niets, behalve misschien
vervolgingskosten, die voor grootere
bedragen beneden één procent blijven.
Zoo is dit de conclusie: de eens
staatsburger krijgt veel langer krediet
dan de ander, en de een veel langer
renteloos krediet dan de ander. Maar
en slotte staan wij allei) bij den Staat
in 't krijt. Voor grond- en personeele
blasting kan men rekenen: gemiddeld
-ngeveer zes maanden. Voor inkom-
s enbelasting gemiddeld zeker éen jaar
Laar zes percent berekend zou over de
122 millioen inkomstenbelasting- (1923-
fai) alleen al zeven millioen interest
verschuldigd zijn.
Waarom maakt onze Staat van de
zer. toestand nu niet het juiste ge-
s.
FEUILLETON.
tlsi geheim van Colde Feil.
13)
„Je weet wel, wat ik bedoel, lieve
ling", antwoordde zij. „Baron Blair
beeft bet mij verteld en, 0 Hester,
ik ben zoo gelukkig, lieveling, wij zijn
Blleri gered en door jou! Baron Blair
beeft mij verteld, dat je hebt beloofd»
Biet Kern te zullen trouwen!"
„Zei hij dat?" riep ik uit.
..Ja. O HeMer! Het schijnt te mooi om
paar te zijn, dat er zulk een schitte
rend einde aan al onze zorgen zou ko
men. Maar het verbaast mij niet, je
Bent wel waard om de vrouw van een
prins te zijn."
„Tante Flora", vroeg ik in wanhoop,
„houdt u van Baron Blair?"
'k mag hem werkelijk heel graag",,
ui wqordde zij. „Hij is heel knap en
ar--' aardig en hij heeft mijn hart voor
iLm-1 'gestolen, nu hij jou lief heeft."
„tante Flora, weet u dat ik hem niet
•La.; uitstaan. Ik heb een diepen afkeer
van hem, van zijn manier van doen,
fan zijn gelaat, van zijn lach ik zou
alle? liever doen, dan met hem trou-
r' zal nooitVvergeten, de ascligrau-
be kleur, die haar gelaat innam.
„Je gaat niet met hem trouwen. Hes-
ter!" zei zij. O lieve, maar dat meen je
toch niet? Hij vertelde mij, dat je zijn
vrouw zou worden."
„Hij sprak leugen", riep ik uit, „ik
zal nooit zijn vrouw worden, tante
Flora."
Zij keek mij aan met oogen vol groot
verdriet.
„O,, lieve Hester", riep ze uit, ,.heb
ik mij vergist? Maar neen, het is on
mogelijk, hij heeft het mij zelf gezegd.
Hij riep mij in de eetkamer en zei:
,';Tante Flora, ik ben de gelukkigste
man van de wereld, Hester heeft be
loofd mijn vrouw te worden."
„Het is niet waar" riep ik weer. „Hij
vroeg mij, maar ik liep weg. Ik gaf
hem geen antwoord."
Een schaduw van een glimlach gleed
over het gelaat, van mijn tante.
„Je liep weg? O, Hester!" zei zij,
„dan nam hij natuurlijk je zwijgen op
als toestemming, lieve."
„Dat kon hij niet doen", zei ik, „dat
was onmogelijk."
„Ik ben bang, dat hij het wel deed,
lieve. Hij was zoo blij en' gelukkig.
Weet je zeker, dot je. niet van hem zou
kunnen houden?"
„Ik herinner mij, hoe mijn wangen
brandden als vuur. Het lèek mij een
schande, dat men zoo iets zelfs aan
mii vroeg.
„Geen man heeft het hécht tégen mij
te spreken over trouwen", riep ik uit.
„Ik ben nog maar zeventien. Ik heb
er nog nooit over gedacht. Het is af
schuwelijk, dat men er- zoo maar in
eens met mij over begint te spreken."
Tante Flora glimlachte.
„Baron Blair had wel wat voorzich
tiger kunnen zijn, zei ze, „maar hij was
in volkomen ernst en hij is een door
tastend man."
„Heeft hij u werkelijk verteld" vroeg
ik haar, „dat ik beloofd had met Tiem
te zullen trouwen?'
„Ja werkelijk, en ik was zoo blij het
te hooren. Denk eens aan. Hester, wat
een gemakkelijke wég het is om uit
onze moeilijkheden te geraken."
„Maar ik beloofde hem niets, ik
bleef niet eens naar hem luisteren tan
te", antwoordde ik, „ik weet, dat het
lafhartig was, maar ik liep weg. Ik
wilde er niets meer over hooren."
.Dat hadt je nu juist niet moeten
doen" zei -tante Flora, „je hadt moeten
luisteren naar alles, wat hij je te zeg
gen hacl en hem daarop je antwoord
moeten geven. Nu is hij lieengegaan
in de vaste overtuiging, dat je zijn
vrouw zult worden."
„Ik zal hem moeten ontnuchteren'
zei ik. Tante Flora keek mij peinzend
aan.
voorzitter van het comité Oranje Nas
sau, overste Smith,die de. gelukwen
schen bracht namens de. militairen van
allo landaarden te Magelang, en een
enveloppe met 2200 gulden, bijeenge
bracht door burgers en militairen te
Magelang, overhandigde.'
In een toespraak tot.de aanwezige
800 gestichtskinderen dankte Pa v. d." S.
geroerd voer de hulde en de groote be
langstelling. Hij deelde mede. dat al
zijn wensclien vervuld kunnen worden.
In totaal is opgehaald ruim f40.000; ver
wacht wordt dat dit tot. f50.000 zal aan
groeien.
Onrast onder de Chineezen.
Over de beweging onder, de Chinee
zen op Java schrijft het Bat. Nbld..
De extremistische bladen zijn reeds
cenigen tijd geleden begonnen mei open
lijk hun verachting tegen de vreemde
lingen in het algemeen, en tegen de
Engelschen in 't bijzonder uit te spre
ken, waarbij zij dik wij'3 gedreven door
overmatige nationale gevoelens, over de
schreef zijn gegaan.
Al driester wordend heeft zich een
Chineesch journalist, laten verleiden om
in een Chineesch blad verschillende
haatzaaiende schimpscheuten te richten
tot büitehlandsche mogendheden en
toeti vond de overheid het welletjes.
De man fis dan ook ter verantwoording
geroepen.
Het is een redacteur van de Thien
Sung Yit Pa, e'en Chineesch blad te
Batavia verschijnend in Chineesche ka
rakters, een orgaan, dat op uitgespro
ken wijze de beginselen van de Kuo
Min Tang aanhangt en propageert.
De heer Ngoey Thian Yo dit is de
naam van bedoelden journalist
heeft zich laten verleiden in een serie
artikelen openlijk aan te sporen tot hel.
plegen van gewelddadigheden, béoo-
gend een pleidooi te houden voor de
afschaffing van de ongelijke verdra
gen. De artikelen zijn doorspekt met
hatelijkheden aan het adres van Por
tugal en Frankrijk in verband met
het feit dat deze landen een deel van
iM,acao in bezit hebben maar voor
namelijk richt zich het -geschrijf van
.Ngoey Thian Yo tegen Engeland en
Japan.
De mot in de cultures.
Dr. Van der Goot uit Buitenzorg,
die kort geleden in Malang vertoef
de voor een onderzoek naar boven
genoemde ziekte onder de aardappe
len in het gebergte, is thans opnieuw
in Malang op zijn tournée door Java,
meldt het A. I. D.
In Pengalengan en Garoet is een
hevige veldaantasting geconstateerd,
evenals in het Wonosobosche.
Deze ziekte begint een nieuwe en
zer ernstige bedreiging te vormen
voor de culturen, daar ze in hevige
mate de tabak, vooral de jonge plan
tjes aantast. Dit echter alleen waai
de ziekte van den aardappel wordt
overgebracht, dus waar zij min of meer
in de nabijheid is gelegen. Daajry iini
Poedjon nagenoeg sporadisch tabak
geplant wordt, behoeft hier bij de be
strijding alleen, met aardappelen ra
kening gehouden te worden. De veld
aantasting daar ter plaatse is zeer ge
ring; het 'gaat alleen om goedang-
infectie, wat de bestrijding ten zeerste
vergemakkelijkt. Toch zijn zeer scher
pe maatregelen getroffen om de ziekte
zooveel mogelijk tegen te gaan en uit
breiding te voorkomen, opdat de weg
voor deze gevaarlijke mot naar ta-
bakslanden in het Oosten wordt af
gesneden.
Mchammedaansch Lyceum.
De „Java Bode" veneemt van een
Indisch nieuwsbureau Alpena", dat te
Loeboek Sikaping" (Atjeh! op instigatie
van een gewezen adjunct-landbouwcon
sul. te Padang een Mohammedaansch
lyceum werd opgericht, waaraap. een
internaat is verbonden. (V/ij teekenein
hierbij aan dat wij slechts een Loe
boek Sikaping kennen en wel in de
Padangsche bovenlanden.;
„Ik zou wel eens willen weten, Hes
ter" zei zij, „of het anders geweest zou
zijn, als je^paar hem was blijven luis
teren."
„O, volstrekt niet!" riep ik met klem
uit.
„Hij bad zeker de edelmoedigste en
beste plannen' ging zij voort. „Hij zei
mij dat, als jij met hem trouwde, dan
zou bij niet alleen je vader alles schen
ken, wat deze hem schuldig was, maar,
als een bruidsgeschenk aaji jou, zou
hij hem Firmanse géven voor zijn le
ven en bovendien hem een jaarrente
uitbetalen van twee duizend gu'den."
.Zei hij dat werkelijk?" vroeg ik in
uiterste verbazing.
„Ja. en hij zou het ook doen", ant
woordde zij, „daarom voelde ik mij zoo
blij en gelukkig. Ik dacht, dat het
waar was. Ik wist niet, dat jij niet van
hem hield. Wat is dat jammer. Wat
zou mijn broeder gelukkig zijn geweest
als er geen zware, vreeselijke schuld
meer boven zijn hoofd hing on Fir-
manse zijn eigendom was. Ik had o.ok
wel kunnen denken, dat het te mooi
was om waar te zijn", en tante Flora
schreide bitter over de verstoring van
al haar blijde verwachtingen. „Je moet
hein zelf maar ontmoeten, Hester", zei
ze, „als hij weer terugkomt", en ik
stemde daarin toe.
„Ik zou wel met hem trouwen, als
AAN HET ZOEKLICHT.
Leiden, 12 Augustus 1925.
'tis met de S.D.A.P. toch maar een
lastig geval.
De leiding van de S D.A.P. heeft uit
gemaakt, dat de oplossing van.de Ka
binetscrisis vierkant in strijd is met
de democratische beginselen.
En in naam van de democratie wer
den dan ook protestmeetings belegd,
die boewei ze leelijk mislukten en niet
den minsten invloed hadden, toch de
zuiver democratische gedachte heetten
weer te gever-.
Maar nu komt „Democratie", heV
orgaan van de Democratische Partij,
een organisatie van onvervalschte de
mocraten het weer anders vertellen.
- De heer Colijn, zoo redeneert dit
blad, is de vertegenwoordiger van. een
staatkundigen koers. Die koers behield
bij de verkiezingen de overhand.
En nu kan men hét prettig vinden
of niet prettig, maar dit verandert
niets aan het feit, dat de opdracht tot
Kabinetsformatie precies klopt op den
uitslag van 'den stembusstrijd.
Zoo men ziet, het getuigenis van de
„deskundigen" is niet eenparig.
Maar ik houd 't vandaag maar met
het blad van Prof. Heeres.
OBSERVATOR.
De school wordt reeds bezocht door,
■©en 50-tal leerlingen, die allen min
stens de 2de klasse school hebben
doorlcopenen den leeftijd van 18 jaren;
riog niet hebben overschreden.
Bovengenoemde school is geschoeid
op de leest van de Kweekschool, met
verplichtend godsdienst- (Islam! onder
wijs. Het leerplan omvat behalve het
bepaalde op de Gouvernem. Kweek
scholen, ook nog onderwijs in inland
sche talen, Engelsch, Arabisch, en
eenige andere Aziati^the talen, verder
economie, landbouwkunde etc. etc.
Ook wordt practische landbouw on
derwezen 'door het aanleggen van
schooltuinen.
De studie duurt voor degenen, die
reeds ver in hun godsdienstkennis zijn,
vier jaren, gemiddeld wordt de studie
duur gesteld op zeven jaar.
De godsdienstonderwijzers zullen
worden gekozen uit de afgestudeerden
van de Al Ashar Universiteit te Cairo,
terwijl voor de schoolvakken onder
wijzers zullen worden aangesteld, af
komstig van dei Gouv. Kweekscholen.
Deze onderwijsinrichting heeft in At;
jeh de sympathie van vele hoofden,
vooral door het''Skreven meer kennis
van den Islam onder de bevolking
te brengen en die te verdiepen.
VERBINDINGEN DOOR DE LUCHT.
Sir Sefton Brancker, de directeur
van de burgerlijke luchtvaart in En
geland, die onlangs een vliegtocht ge
maakt heeft naar Britsch-Indië en
terug om de mogelijkheid van 'nvlieg-
dienst over land te onderzoeken, zal
dezer dagen een soortgelijke luchtreis
naar Kaapstad en terug maken.
Ook ditmaal zal Alan Cobham het
toestel besturen. Dit zal weer een de
Haviliand zijn, doch ditmaal in stee
van met de Siddeley Poema van 240
P.K. uitgerust met een motor Jaguar,
van 385 P.K
De reden hiervan is, dat sir H. V.
Rjjneveld, die in 1920 van Londen
naar Zuid-Afrika gevlogen is, op de
Aft'ikaansche vliegvelden moeilijkhe
den met het opstijgen heeft gehad, die
hem tot het advies geleid hebben een
zwaarderen molor te nemen.
Dit zal de eerste maal zijn, dat deze
vliegtocht ook in omgekeerde richting
wordt beproefd. Gezien den aard van
het land, biedt deze vlucht veel meer
moeilijkheden dan de vlucht naar
Üritsch Indië.
ik maar van hem hield", zei ik lang
zaam. „Ik zou alles willen doen, om
mijn vader te redden; maar ik houd
niet van hem. Van-het begin af niet."
„Waarom niet?" drong tante Flora
aan, „zeg mij, waarom houdt je niet
van hem Hester?"
Maar toen ik trachtte mijn gevoelens
te ontleden, kon ik niets vinden, dan
een instinctieven afkeer. Hij was knap,
aardig en vriendelijk in zijn optreden;
liij was intelligent en zeer belezen; hij
praatte gezellig waarom hield .ik
toch niet van hem? Ook nu, na al die
jaren, weet ik niet, waarom ik van het
begin af een afkeer van hem bad, be
halve dat het bij instinct was. Ik had
gehoopt, dat mijn vader nooit -'ets van
dit aanbod had behoeden te weten,
want ik dacht er niet over het aan te
nemen. Maar tante Flora vertelde het
hem en zond om mij. Ik zal nooit de
vreugde vergeten op zijn Mef, oud ge
laat en de hoop, die er straalde uit zijn
oogtn.
„O Hester", riep hij uit, „is 'twaar?
Jo tante zegt, dat je niet wilt, maar
je moet willen. Je zult mij redden van
armoede en van een ouden dag in het
armhuis."
„Pat zou nooit uw lot goweest zijn,
vader" riep ik uit, „ik kan voor u wer
ken".
(Wordt vervolgd).
