NIEUWE LEIDSCHE COURANT VAN DONDERDAG 23 JUNI 1925 Uit onze Indiën. China en de Indische Chiceeznn. Naar aanleiding van de troebelen 1 in China, deden te Batavia en sommi ge andere plaatsen wilde geruchten 'de ronde over de stemming der Indi sche Chineezen, waarvan o.a. als vast staand werd-verteld, dat besloten was tot een algemeenen boycot van han delsartikelen uit „vijandig" geachte landen als Japan, Engeland, enz. Van bevoegde zijde kon „Aneta" echter een zeer geruststellende uiteenzetting pu- bliceeren, waaraan wij het volgende onlteenen. Gelukkig kunnen wij thans, naar aanleiding van een gezaghebbend oor4- deel van 'h autoriteit meedeelen, dat het er nog niet zoo duister uitziet bij de groote massa der Chineesche in gezetenen Het is niet meer dan natuurlijk, dat dezen zich uitermate interesseeren voor hetgeen momenteel in China plaats heeft en daarmee meeleven. Op een in het gebouw der Chinee sche Handelsvereeniging gehouden vergadering werd dan ook het gebeur de, druk besproken, doch van het tref fen van ingrijpende maatregelen is geen sprake geweest. De vergadering heeft niets willen weten van extremis tische voorstellen en plannen, die immers in het geheel niet in het be lang zouden zijn geweest van den Chi- neeschen handel. Wel is waar hadden eenige heethoofden in het „Kamp" ge propageerd voor het navolgen van den boycott, welke thans plaats heeft in Sjanghai, doch daar heeft de vergade- ring zich niet aan gestoord. De vraag of men over zou gaan tot het inzamelen van gelden voor de noodlijdenden ten gevolge van de Chi neesche troebelen, werd wèl besproken en gevoegelijk kan als vaststaand wor den aangenomen, dat in die richting ook gewerkt wordt. De Chineesche Handelsvereeniging zal uiteraard moeilijk tot een boycott kunnen besluiten, aangezien zulks een ramp zou zijn voor den handel, waarin Japansche, Engelsche of Australische producten onmogelijk kunnen worden gemist. Nu moet de ^Handelsvereeniging sterk worden onderkend van de politieke partijen of kongsi's, die in de» Chinee sche samenleving zoo veelvuldig voor komen, doch zelfs bij deze politieke groepen bestaat geen spoor van eens gezindheid wat betreft de houding in verhang met de troebelen aan te ne men. De meest „linksche" vereeniging, de So Po Sah, onderdeel van de Kuo Min Tang, en naar schatting een 3500 leden lellend, die wel voor extremisti sche maatregelen zouden zijn te vin den, staat tegenover verschillende, meer reactionnaire vereenigingen, voor namelijk-onder de gezeten handelaren, die 'uitsluitend belang hebben bij rust en orde en dus niet mee zullen gaan met eerstgenoemdevereeniging, die uitgebreide vertakkingen schijnt te hebben onder de z g. intellectueele Chi neezen, als onderwijzend personeel, kantoor schrijvers, ed. Van te verwachten moeilijkheden op groote schaal is dus geen sprake. Waakzaamheid van de zijde der au toriteiten blijft echter geboden,' want het valt niet te ontkennen, dat er een soort van nerveuze spanning heerscht, welke licht ontaarden kan. Verder valt voorloopig van den toe stand niet veel meer te zeggen, dan dat er, zooals de zaken thans staan, geen reden tot ongerustheid in han delskringen behoeft te bestaan, terwijl het bovendien een verblijdend ver schijnsel is, dat ook in de laatste we ken niets is te merken geweest van een verhoogde communistische actie, die naar algemeen wordt aangenomeu in China thans zulk een groote rol speelt. Een schilderij voor de Koningin. De Ja va-Bode verneemt, dat do be kende Hollandsche kunstschilder en etser M. A. Bauer binnenkort op uitnoodiging van het Indisch Comité tot aanbidding 'van een huldeblijk ter gelegenheid van het 25-jarig huwe lijksfeest van Koningin Wilhelinina naar Indië zal komen, ten einde daar, in opdracht vah genoemd comité, een schilderij te vervaardigen, dat namens Indië H. M. de Koningin op haar zilveren bruiloft ware aan te bieden. Kruidnagelen in Atjeh. De correspondent van de ,Loc. te Koetaradja schrijft: Hot mag van belang geacht worden in Nnderiandsch-Indië nieuwe gebie den te vinden voor de productie van kruidnagelen. En als zoodanig ver dient Atjeh de aandacht. Van een cultuur van deze. specerij kan hier absoluut niet gesproken wor den, maar op de Westkust komen hier en daar kruidnagelboomen voor; bodem en klimaat schijnen dus gun stig en bovendien.-... de bevolking blijkt er aan te willen, want wanneer in Lh.o Nga sgms'jongo nagelboomp jes worden aangevoerd, vinden die opvallend gretig koopers. Waarschijn lijk is hier voor hec bestuur- dus een dankbaar werk te verrichten dooi dezen aanplant aan te moedigen. Ydfc: loopig behoeven yer nog geen aan plantingen op groote schaal te wor den aangelegd, maar wanneer de be volking te werk gaat als bij de mus kaatnoten, kan zij ook fuit dit nieuwe gewas een aardige bijverdienste trek ken. De muskaatboomen komen hier uitsluitend in ongeregelden aanplant voor, enkele boomen in tuinen of er ven. Maar toch kon in 1924 ruim 100 ton worden uitgevoerd. Mocht het bestuur, zich deze zaak aantrekken, dan zou het tevens, in samenwerking met den landbouw-voor lichtingsdienst, maatregelen kunnen treffen tegen den invoer van minder waardige boomen. De zwemmende juffrouw. Men zal zich herinneren hoe een paar maanden geleden een zekere mej. B. nabij Singapore door de patrijs poort van haar hut in zee viel en eerst een dag later werd opgepikt. Bij haar aankomst op Java is de jongedame door de een of 'andere zwemvereeniging gehuldigd, maar er waren anderen, die sceptisch stonden tegenover het verhaal, omdat de be trokken dame niet eens goed zwem men kon en alle kans had jjeloopen op zoo'n langdurigen drijftocht door haaien te zijn opgevreten. En ziet, nu komt dé Java-Bode met een onthulling. Mej. B. is niet des avonds, maar des morgens heel vroeg uit haar pa trijspoort gevallen. En wel ten gevolge van haar nieuwsgierigheid. Mejuffrouw B. interesseerde zich n.l. ten sterkste voor de hut, welke aan de hare grensde. Interesseerde zich voor bepaalde gebeurlijkheden in deze hut zoo sterk, dat zij zich uit het raampje, de patrijspoort boog, met haar toiletspiegel in den gestrekten arm voor zich, teneinde op die manier den toiletspiegel als periscoop gebrui kend, zich te overtuigen van de ge beurlijkheden die haar belangstelling hadden gewekt. Mejuffrouw B. boog zich in haar jeugdig enthousiasme zoo ver uit het patrijspoortje, dat zij haar evenwicht verloor en met een schoon© „dive" in zee belandde. Mejuffrouw B., die werkelijk geen prijszwemster is, wist zij zich nochtans boven water te houden en d© tijd die verliep tusschen het oogenblik, dat -zij in ze© viel en het oogenblik dat de komende zon de kimmen kleurde, moet haar eeuwen toegeschenen heb ben. En ook moet de tijd tusschen het oogenblik, dat de zon opkwam en dat de Chineesche jonk in zicht kwam haar die in doodsangst verkeerde ontzettend lang geschenen zijn. Al dus de Java-Bode. Ernstig toenemende sterfte in Cheribon. De wd. burgemeester van Cheribon schreef aan den hoofdinspecteur van den Burg. Geneesk. Dienst: In aansluiting van het onderhoud, dat ik mocht hebben met de heeren Levert c.s. inzake de groot© behoefte, welke Cheribon heeft aan gelden voor de saneering der gemeente, inzonder heid voor de bestrijding der in den laatsten tijd weer met kracht het hoofd opstekende malaria, zij het mij ver gund, enkele cijfers voor te leggen, waaruit moge blijken, hoe sterl» de invloétl der malaria zich thans weer doet gelden. Uit de dan volgende cijfers blijkt dat de sterfte het laatste jaar ver dubbeld, in sommige desa's zelfs ver drievoudigd is. Ik meen, zoo voegt de /schrijver hieraan toe, dat deze cijfers voldoen de aantoonen, hoe -dringend noodza kelijk het is, dat de gemeente Cheri bon in staat wordt gesteld, de ^ge zondmaking der plaats met kracht ter hand te kunnen nemen. Ik reken heb mij dan ook tot een plicht, nogmaals met klem aan te dringen op gouver- nementssteun aan deze gemeente, op dat onverwijld met de noodige werk zaamheden worde aangevangen. Wonosobo. In een afrekening van de inzame ling voor Wonosobo leest men, dat er in totaal f 266.490.82 is ingeza meld. Een kwart millioen gulden. Uit bet Sociale Leven. Chr. Prot. Post-Personeel. Gisteren is te Utrecht dé jaarverga dering v^n den Ned. Bond van Chr. Prot. Post-, Telegraaf- en Telefoonper soneel „Door Plicht tot Recht" voort gezet. Onder de aanwezigen bevond zich de directeur-generaal Ir. M. H. Damme, dis bij zijn binnenkomst met applaus werd begroet en door den voorzitter, den heer J. Mennes welkom geheeten De voorz. zeide te hopen, dat waar nu de vertegenwoordiging op de con gressen weder is hersteld, dit de goede verstandhouding en het belang van bet bedrijf zal bevorderen. De vergadering sprak zich uit voor algeheele herziening van het bezoldi gingsbesluit 1925, met handhaving der gezinstoelage en verbetering der te sterk ingekrompen salarissen. Het Hoofdbestuur is van oordeel'dat de salarissen der ongehuwden over de gobuoje linio 7oo «moed'g mogelijk moe ten wonden herzien. In September a.s. zal één en ander met de nieuw optre dende regeering nader worden bespro ken. Aangenomen wérd etn voorstel den Ilaag cm te ijveren vcor het "behoud van den kindertoeslag, met toekenning ook voor verpleegkinderen met een minimum van f75. Hierop sprak mr. S. de Vries Czn., oud-minister van Financiën, over „me dezeggenschap." In den namiddag werd op voorstel der afdeelingen Zwolle en 's-Graven- hage besloten er weder voor te ijveren dat het verlof niet worde geregeld naar het loon, doch naar het aantal dienstjaren, zooals vroeger het sys teem was. Een voorstel-Amersfoort om te stre ven haar wederinstelling van den 8- urigen arbeidsdag, c.q. 48-urige werk week, werd aangenomen. In handen van het Bondsbestuur werd gesteld het voorstel-Rotterdam om te trachten te komen tot oprich ting eener Centralevan Christelijk Overheidspersoneel, welke in vriend schappelijke verhouding naast het C. N. V. .ie belangen van de Christelijke ambtenaren kan behartigen. Nadat nog verschillende punten van d*n beschrijvingsbrief waren besuro- ken, werd de vergadering gesloten. Uit het bouwbedrijf. De gisteravond te 's-Gravenhage ge houden vergadering van de samenwer kende patroonsvereenigingen in de bouwbedrijven aldaar heeft met 14 st. tegen en 1 blanco besloten, het tegen voorstel der werklieden-organisaties aan den rijksbemiddelaar toegezonden, niet aan te nemen en den strijd onver zwakt te blijven voeren. GEMENGD NIEUWS. Zijn long verbrand. Jantje was al leen in de kamer, moeder was even naar de keuken gegaan. Dat kon immers best Er stond mets op het gasstel te koken, de gaskraantjes waren niet in Jantjes nabijheid, de naafdoos was in de kast opgeborgen. Neen, er was niets, waarmede driejarig Jantje een ongeluk kon krijgen. Wel stond het broodroos- te-rtje ingeschakeld op tafel, maar daar mede kan toch niets gebeuren, en bo vendien, moeder kwam u rect weer te rug. Maar torn moeder terugkwam, vond ze Jantje op den grond liggen-, met de contactstop in den mond; Gp het luide geroep van moeder kwam vader bene den, d:o cle contactstop, aen den ande ren kant van het snoer, uit de contact doos trok, die aan den muur bevestigd was. Toen was de stroom verbroken en dus het gevaar geweken. Doch de ge volgen bleven niet uit. Jantje, die met zijn tong de verbindingen tusschen de twee gaten 'in de contactstop had ge maakt, kreeg een aantal leelijke blaren op zijn tong, zoodat hij 'gerui'men tijd alleen vloeibaar voedsel kon innemen. Verdronken. Te Axei is de iijarige zoon van W. bij het zwemmen in een waterput verdronken. E. v. d. Heide, ongehuwd, timmerman te. Leek, is in het hoofddiep aldaar ver dronken. Te Vinkeveen is in den polder een 18 jar.-ge jongen uit Amsterdam bij het baden verdronken. Brand in een bollenschuur. Maandag middag is te Wijk aan Zee en Duin brand uitgebroken in de hooiberg en de bollenschuur van den heer G. Bakkum. De schuur bevatte veel kostbare bollen de hooiberg was ongeveer 15 wagens groot. Beide zijn geheel afgebrand. De •schade is aanzienlijk, daar alleen cle schuur en niet de inhoud verzekerd was. Door warmte bevangen. Waarschijn lijk tengevolge van de warmte is de kantoorbediende der posterijen H.. Wal drecht in het Noorderplantsoen te Gro ningen in elkaar gezakt en spoedig daarop overleden. De man was lijdende aan een hart- aandoening. Te ver in zee gegaan. "IVee zusjes van zeven en acht jaar, A. en M. H.. wo nende in de Badhuisstraat te Scheve- ningen, waren in zee gaan baden. Zij hebben zich daarbij vermoedelijk te ver gewaagd esi den grond onder de voe ten verloren, want eensklaps bemerkte een agent, die op het strand surveilleer de, dat beide meisjes in levensgevaar verkeerden Hij begaf zich te water en kon de meisjes behouden op het strand brengén. Van het dak gevallen. Gistermiddag is de 55-jarige loodgieter D. W., die werkzaamheden verrichtte; op de Chris telijke School in de Havenstraat te Rot terdam, van het dak gevallen. Met een ernstige schedelbreuk en dij been s hij naar het ziekenhuis ver- oerd, bij aankomst alwaar hij spoedig overleed. Prettige kermisgasten. De politie te Leeuwarden moet er van op de hoogte zijn, dat een bende zakkenrollers en in brekers uit Holland, voornamelijk uit Den Hagg en Amsterdam op een gezel-' schapsbiljetje naar Leeuwarden is ge togen. om daar gebruik te maken van cle kerm-isdrukle om hun slag te slaan. Eenige leden van Eéï gïïcle zijn voor- uitgereisd en houden zichreeds te Leeuwarden op. De verrader. De papegaai had Heel •den winter in de keuken doorgebracht daar het daar warmer was dan in de andere kamers. Voor het eerst stond hij weer in de eetkamer, waar de familie voor het di ner samenkwam. De vrouw des hui zes schelde. Onmiddellijk verhief de papegaai zijn stem en zeide: „Laat de ouwe nog maar eens bellen." Brand in een goederenloods. De brand weer te Amsterdam werd gisteravond te ongeveer half nege/n ge alarmeerd voor, een brand, die was uitgebroken op de Sumatrakade aldaar, in de z.g. „Rijn- loods" van de Kon. Ned. Stoomboot Mij. Toen de brandweer ter plaatse arri veerde, gulpten uit alle nadtjn én kie ren van de circa 200 M. lange loods zware rookwolken, zoodat het in het allereerste oogenblik leek of de geheele inhoud van het gebouw in vuur stond. De brandweer kon het gebouw niet binnendringen, daar het met ijzeren deuren was afgesloten, 'n Kleine deur, can het eind van het gebouw, bestemd voor de douane, werd geforceerd, en toen bleek, dat ongeveer in het midden van het gebouw de brand woedde. Het waren voornamelijk chemicaliën en stukgoederen, die in brand stónden. Met een straal op de Vechtleiding werd het vuur gebluscht. De drijvende stoom spuit „Jason" die mede was uitgerukt, behoefde geen dienst te doen. De schade kon nog niet opgegeven worden, doch wordt dóór verzekering gedekt. De onbewaaakte overwegen. Woens dagmorgen half vijf werd door een spoorwegarbeider even voorbij den on- bewaakten overweg Legmeerpolder in bewustcloozen toestand langs den spoor dijk een inwoner van Amstelveen ge vonden, die blijkens een zeer zware hoofdwonde door den trein was aange reden. Vermoedelijk was de man reeds Dinsdagavond door den laatsten trein uit Amsterdam overreden, zoodat hij ter plaatse den geheelen nacht bewusteloos heeft freleve i. Hij werd p< r auto naar het BurgerziekenhuL te Amsterdam overgebracht. Zijn toestand, die zich aanvankelijk érnstig liet aanzien, is thans naar omstandigheden redelijk goed. Eigenaardig spoorwegongeluk. Te Holywell (Noord Wales) heeft een eigen aardig treinongeluk plaats gehad. Toen een spoortrein den steden heu vel bij Holywell afreed, "iel de machi nist van de locomotief, waarop de ma chine met de wagons in duizelingwek kende vaart voortsnelden. Gelukk:g loopt de spoorlijn ter plaatse dood en de machine botste derhalve tegen het stootblok van het eindpunt. Locomotief en wagens werden ver nield. Gelukkig zaten er. geen reizigers in den trein. NOODTOESTAND IN DE BERLIJN- SCHE ARTSENWERELD. Aan het „Berl. Tagebl." is het vol gende ontleend: Ergens in het westen van Berlijn be vindt zich een kleine Kneipp, die van bijzondere beteekenis is. De herbergier is een oudere heer met een joviaal ka rakter, waarin men den vroegeren corps student herkentde herbergierster, die haar stamgasten met bijzondere lieftal ligheid bedient, is een dame van top tot teen. De oude gasten reiken het echtpaar de hand en betitelen den heer des huizes als „Herr Doktor". Eigenaar van de inrichting is namelijk een gediplomeerd geneesheer, specialist voor maag- en darmziekten. Op een laat uur, toen weinige uitver korenen met den heer des huizes een ge- zelligen kring vormden, vertelde de Heer Doktor, waarom hij zijn academisch be roep er aan gegeven had en de percussie hamer met het bierglas verwisselde. Het was in den inflatietijd. Het in tien jaren werkens bijeengegaarde vermogen was waardeloos geworden. Een bloedver want in Amerika zond het noodlijdende echtpaar eenige honderden dollars en zoo werd de geneesheer herbergier. „En betreurt u deze beroepsverwisseling dan volstrekt niet, Herr Doktor?" werd hem gevraagd. De arts schudde lachend het hoofd. „De geneesheer van thans, mijn waarde, leeft van onbetaalde rekeningen. Hier verdiep ik baar geld". Het antwoord slaat den spijker op den kop. De toestanden in het artsenberoep vooral in Bejlijn, zijn verschrikkelijk. De verhouding van de patiënten tegenover de geneesheeren is vaak diep beschamend In den vooroorlogtijd gold de arts alge meen als een wel gesitueerd man. Hij zond jaarlijks zijn rekeningen aan zijn patiënten, en ontving vaak een half jaar later zijn geld. Maar hij was huisarts, bezat een kleiner of grooter vermogen en kon het volhouden. Thans is zijn vermogen verdwenen. Hij leeft, zooals de beoefenaars van alle an dere zoogenaamd vrije beroepen1 van de hand in den tand. Het publiek kent dezen noodtoestand echter niet. De rekening van den man, die vaak als levensredder, *-3 bevrijder van ondragelijke smarten, helper in gTooten nood is opgetred,-^, wordt het allerlaatst betaald. Eerst ]>^aalt men den kleermaker, de reis nac-« een badplaats, het verjaringsgeschenk *oor zijn eohtgo noote. Een jonge Berlijnschearts, bijzonder begaafd, met een voortreffelijke practijk, bewees mij aan de hand van zijn boeken, dat hij 3500 Mark te vorderen had, waar tegenover 1200 Mark schuld stonden voor noodzakelijke instrumenten en medicamen ten. Hij is niet in staat deze schuld te betalen, ofschoon men mét inbeslagne ming van zijn bezittingen (dreigt, daar de patiënten niet betalen. Een van hen, wien hij breeds driemaal een rekening heeft gezonden* het is een patiënt, wien hij door chirurgisch ingrij pen het leven gered heeft zond ham uit één der duurste mode-badplaatsen een aanzichtkaart met „hartelijke groeten" en de mededeeling, dat hij gelukkig was voor een maand zijn schuldeischers ontvlucht te zijn. „En ik weet waarlijk niet, waarvan wij morgen moeten dineeren", zeide de arts. „Waarom laat u de nalatige betalers dan niet vervolgen?" vroeg ik. „Wijl ik dan gevaar loop, mijn prak tijk te verliezen", was het antwoord. De nood der artsen is geweldig groot. In het afgeloopen jaar wendden zich niet minder van 443 geneesheeren tot de art senkamer met een verzoek om steun. Dit jaar zal het aantal aanvragen nog, wel hooger zijn. - In Berlijn leven meerdere artsen van meer dan 80 jaar, mannen, die in de we tenschap een grooten naam hebben, die van 100 tot 150 Mark steun in de 3 maan den moeten rondkomen. Niemand weet, dat de dochter van Rudolf Virchow, de vrouw van Robert! Koch, van ondersteuningen der stad Ber lijn moeten leven. Niemand mag het weten, dat een der meest beroemde professoren, die lange jaren aan het hoofd van een universiteits instituut stond, zijn kolen en zijn aard appelen zelf uit den kelder naar zijn vijf verdiepingen hoog gelegen woning moet sleepen, ofschoon de rftan reeds meer dan 70 jaar oud is, en dat één der meest bekwame urologen op 7 5-jarigen. leef tijd een kommervol bestaan leidt. Waarom schreien deze mannen hun ellende, hun bitterheid over den ondank der menschen, niet tegenover de heele wereld uit Waarom mag men hunne na- men niet noemen? Wijl hun standsbe wustzijn hun boven alles gaat, wijl zij vreezen, den wetenschappelijken roep, waarmede zij hun naam gesierd hebben, te bevlekken. Den jongeren gaat het niet beter. Wei nige dagen geleden werd een jonge vrou welijke arts, die als assistente volontaire in een Berlijnsche inrichting werkzaam is, nog op het laatste oogenblik van een po ging tot zelfmoord teruggehouden. Zij wilde' zich het leven benemen, wijl zij niet genoeg bezat om haar schoenen te laten repareeren en zulks, terwijl zij dagelijks den weg van Lichtenberg naar het cen trum der stad te voet moest afleggen. Ook de geringe huur voor haar ellendig slaapkamertje kon zij niet meer betalen. De artsenkamer kan het geld,, dat noo- dig zou zijn om de ellende althans in geringe mate te beteugelen, niet opbren gen. Zij streeft thans naar een ouder- domsverzekering, voor de artsen op wes telijke basis, om ten minste de nakomelin gen der artsen voor de ellende ^te be waren. DE WATERKIJKERIJ. Hiervan -vertelt de „N. R. Crt." staalt jes ontleend aan een in 1652 uitgegeven werk van Johan van Beverwijck, dokter med. te Dordrecht. Ten bewijze dat ook toen reeds de waterkijkers hun vak uit oefenden en er onder hen ook waren, die met slimmigheidjes zich een indruk van knaphejd in het vak konden ver werven, geeft hij een paar staaltjes, waarvan wij alleen het volgende in de taal van dien tijd overnemen: „Seker huysman bracht midden in de winter water bij de Geneesmeester; hij vragende of het van sijn vrou was: den Boer seyde, Ia, maer siet eens ofte ghy daer uyt niet wat anders en merekt Den doctor, also het water van goede verwe was, kreeg agterdencken van eenige uytwendige pijn, ende gaf die ook tot antwoort. Braef, riep den boer, dat is wel geraden: Dan waer van komt de pijn, di& sy voelt in haer zijde, daer liet blauw is. De genees-meester horen de van de blauwigheyt, konde lichtelijk afnemen, sulex door vallen of stooten geschiet te zijn: daerom vraeghden hy, of de vrou niet gevallen had? Den boer hier over verwondert staende, meester, seyde hy, soo gjiy mijn kont seggen,' waer .van dat sy gevallen is, ick sal u houden voor den alderbeste. De geneesmeester, cle plompigheyt van den Huysman bemerekende, en overleggende, de gelegenheyt van de wooninghen, gaf voor antwoord, dat zy van de trappen gevallen was. Toff seyde den boer, indien ghy uyt het wa^ ter kont weten, van hoeveel trappen si gevallen is, ick sal alleman seggen dal ghy een hups man bint. Hier en konde de geneesmeester hem naulycx van lachen houden, evenwel wetende dat de' boerensolders niet seer hoog en syn. antwoorde, omtrant van twaelf trappen. Waerop den Huysman seyde. Siet het water te degen: want daer moeten meer der syn. De geneesmeester nédersiende, be dacht wat anders: daerna een statigh ghelaat tooneiide, seyde. De wegh is door de vorst geheel gladt, en hebt ghy niet onderweg gevallen, en wat water gestort? Den boer, gelijk 't 00:1 slechte boer was, siende den geneesmeester voor een propheet aen, bekende, dat hy gevallen was, an clatter wat gos'-ort was. Qaerop seyde toen de geheeamgaater, mot een groote s!ommigIi«yf, Fijnmnn, op the nloaLp, <te.c" ghy gevslU i hebt, moet ghy d'a.vder b/eppon sc\-kcn, want ik en h»b co hier in uit g!as uio:".

Historische Kranten, Erfgoed Leiden en Omstreken

Nieuwe Leidsche Courant | 1925 | | pagina 6