NIEUWE LEIDSCHÊ COURANT VAN VRIJDAG 12 JUNI 1925 TWEEDE BLAD. Wat de bladen zeggen. Onverdacht getuigenis. De meest beteekenen.de en op den voorgrond tredende partijen der Lin kerzijde zijn de sociaal-democraten, de (Vrijheidsbond (liberalen) en de vrij zinnig-democraten. Zij zouden, geraakte Rechts in de minderheid, dus het eerst aan bod komen, om door samenwerking eep. nieuw bewind mogelijk te maken en den gang van zaken te verzekeren. Van belang is het daarom, te we ten, hoe de verhouding is tusschen deze drie groepen. Een „onverdacht getuigenis", daar aan geeft een artikeltje onder dit veel zeggend opschrift in het weekblad D e (V i' ij zinnig D e m o, c r a a t. i LWe nemen het hier over: „De oproerige krabbelaar in „Het Volk'" heeft op den dag der candi- Idaatstelling een versje gepubliceerd .waarin hij alle partijen de revue laat nasseeren en natuurlijk tot de con- .clusie komt, dat de eenige partij, die 'den wind in de zeilen heeft, de S. ÊD.A.P. is. In dat versje zegt hij over onze partij het volgende: De Vrij zinnig-Demo era ten j.-. In den druk van 't harde feit, Dat ze steeds weer na g^an praten [Wat hun Rood heeft voorgezeid. Nieuw is dit niet. De Sociaal-De- [ïnocraten hebben nooit anders ge daan. Iedere democratische hervor- 'ming kwam tot stand onder hun in vloed. In den tijd toen de liberalen nog wel eens vooruitstrevend waren, 'zeiden zij aan, hun adres hetzelfde [(Dit neemt niet weg, dat het verkie zingsnummer van „De Vrijheid" met idit gedichtje best in zijn schik is. |Het neemt het over met als opschrift: '•„Een onverdacht getuigenis". Wij hebben er niet 't minste be^ zwaar tegen, dat „De Vrijheid" zoo: veel prijs stelt op "het getuigenis van den oproerigen krabbelaar. Zij zal ons echter moeten toegeven, dat dit dan niet alleen moet gelden ten opzichte van den Vrijz.-dem.bond. Waarom, zoo vragen wij ons daarom aF, deelt het blad nu aan zijn lezers riïet mee de regels, die aan de hierboven overge- nomene onmiddellijk voorafgaan. De?.e regels luiden. Bij de rest der Liberalen j Het gemis van een Idée. Die nog eenmaal op kan stralen, 'Als een baken in de zee. i De reden, dat men dit „onverdacht getuigenis" niet aan de lezers van De Vrijheid" heeft medegedeeld, zal iwel geen andere zijn, dan de vrees, Idat er- dan hog meer zullen komen, 'laan wie de oogen open zullen gaan, .en die het aantal, dat wegens het ge mis van een Idée" in den laatsten tijd de rijen van den Vrijheidsbond 'verlaat, nog zullen vergrooten." Niet onaardig, deze wisseling van (complimenten. Maar ook niet zonder leering en .waarschuwing. iMen ziet en hoort uit dit onver dacht getuigenis, hoe de drie voor naamste groepen der Linkerzijde over elkander denken. De Tariefwet. j: De verkiezings-lusteloosheid, zegt 'de „Volkskrant", is wel het grootst bij }de vrijzinnigen. Ze hebben hun aanhangers weinig (voor te houden, dat tot opgewektheid )en geestdrift kan stemmen. Het eenige, waarmee ze nog een ;!b'eetje succes kunnen hebben, is de tni|euwe Tariefwet, die juist op den dag van de stemming zal in werking treden. :Hjet H b 1 d. zegt, dat de regeering dit doiet met een bravoure, die haar 'nog wel eens kon berouwen. En zie verzekert ook, dat de regee ring weet, dat de nieuwe tarieven den '.Nederlandschen verbruikers een veel voud zullen kosten van hetgeen ze in de schatkist brengen. FEUILLETON. Een doornig pad (Uit het Engelsch). 5) „Juffrouw Clack", zei Don treurig, ,u weet, dat er van mij ook een man moet groeien; ik zou onmogelijk een Vrouw kunnen worden. En hij is een heel oud man, en blind, en hij heeft zoo'n honger en is zoo koud. En zijn eigen dochter is weggelopoen en heeft hem alleen gelaten. Ik kon hem eii Dot* toch niet alleen in het park laten staan om dood te vriezen; kon ik Vvel? Geloof mij, het zal u niets kos ten, als u ze voor een klein poosje in neemt, todat hij weer wat verdiend Leeft. Zie eens, hoe oud hij is. 't Is haast geen man meer. Hij zal niet gaan drinken en rooken en geld verkwisten. Ik heb hem ge zegd, dat u de knapste vrouw in heel Londen zijt, en dat hij maar eens met u moest komen praten. Wilt u hem niet even laten binnenkomen en er eens over denken?" De stemmen van Don eh juffrouw Clack klonken den ouden Lister als een vreemd gegons in het.oort Wanke- De tariefwet is dus wel een zeer vlerderfelijke en noodlottige wet. Dit heeft met het H b 1 d. ook de Telegraaf keer op keer verzekerd. En reeds veel vroeger hébben de heeren Marchant en .Schaper het. een schandaal genoemd, dat de regeering ler de Tariefwet zo.u doorjagen zonder leerst de kiezers te hebben geraad pleegd. Wij staan nu voor een raadpleging 'der kiezers. Wat belet den liberalen en den vrij zinnig-democraten en den sociaal-de mocraten het oordeel der kiezers over die noodlottige wet te vragen. Er is altijd beweerd, dat de over- groote meerderheid van die wet niets hebben moet. Welnu, indien dit zoo is, dan zal zij juist voor een concreet punt, met name als het belastingen geidt, is men toegankelijker dan voor een "leus in de ruimte de gelegenheid aangrij pen om van haar afkeer voor de Ta riefwet te doen blijken. Maar dan moeten "de leiders der anti-Tariefwet-partijen ook vierkant zeggen, dat, als zij de meerderheid ha len, hun eerste werk zal zijn, de nood lottige wet in te trekken. Daar hoort mén intusschen niets van Wij krijgen den indruk, dat men •wil speculeeren op de onwetendheid van de kiezirs, dat men wel een oud spookbeeld van vroeger dagen voor den dag wil halen, maar dat men er geen oogenblik aan denkt, de Tarief wet in te trekken en voor den last te komen, dekking te zoeken voor 'de millioenen, die men zou prijsge ven. Alleen als men vierkantig zou zeggen: weg met de Tariefwet zouden we de beweging ernstig kunnen ne men. Nu lijkt het een beetnemerij van de kiezers. Het Hbld. spreekt wel van een bravoure der regeering, die haa zou kunnen berouwen, maar het beslis sende woord: als het van de linker zijde afhangt wordt de Tariefwet on gedaan gemaakt, laat het achterwege. Men heeft een mooie, een pakkende leus, een, die naar men zelf .beweert, succes moet verzekeren, en men laat ze ongebruikt, zich bepalende tot ge praat in de ruimte. Ons zij het veroorloofd, dat optre den weinig ernstig te noemen en in volle gerustheid het oordeel der kie zers ook over de Tariefwet, we zou den haast zeggen vooral over de Ta- rtiefwet, af te wachten. STATEN-GENERAAL. Da Eerste Kamer. In de gisteren gehouden vergadering kwam o.m. aan de orde de Wijziging van de Kieswet, Provinciale wet en Gemeente wet. De heer M e n de 1 s (S. D.) is tegen stemdwang. Hij ontvouwt practische be zwaren traven do voorgestelde wijze van bestraffing van de van de stembus afwe zig gebleven kiezers. Spr. zal zich zijn stem voorbehouden. De heer Van Nagel van Ampsen (V. D.) ontkent het nut van niet na te komen strafbepalingen. Ook hij vraagt nadere inlichtingen om .te kunnen voor stemmen. De heer De Vlug t (A, R.)« zegt, dat de wet onmogelijke lasten legt op de burgemeesters van groote gemeenten. Hij zal tegen stemmen. Spr. kan niet aannemen, - dat de Eerste Kamer haar sanctie aan dit ontwerp zal geven. De heer D e G ij s e 1 a a r (C. H.) merkt op, dat bij verwerping van het-ontwerp de stemplicht toch blijft bestaan. EchtQr zic-t spr. door het brengen van nieuwe zorgen bij de burgemeesters een verslech tering in deze wet.- Spr. is niet zoozeer te gen stemplicht in het kiesstelsel, dat we nu eenmaal hebben, maar wenscht de ver- volgingstaak te laten blijven bij de- jus titie. iÓe heer Van der Maesende Som- b r e f f (R. K.) wenscht overleg" tusschen burgemeester en kantongerecht over het verzenden der oproepingen en het bepa lend stond hij daar achter Dot en Don, rillend van koude en verbijstering; en toen juffrouw Clack hem aanzag, strekte hij zijn bevende handen naar haar uit. „Laat mij niet sterven als 'n hond!" klaagde hij. „Neen, neen, neen", antwoordde juf frouw Clack. „Arm oud schepsel! kom maar hier. Ik zou hem niet kunnen wegsturen, Don, jil is hij een man, de arme ziel. Kom binnen, wij zullen het van nacht zoo goed mogelijk zien te schikken." HOOFDSTUK III. Een lange nacht. Toen Hagar den groofen weg herijkt en zich in den rusteloos woelenden stroom van voorbijgangers geworpen had, ging zij werktuigelijk met snelle schreden voort, zonder iemand te zien of iets te hooren van al het gedruisch en de beweging rondom haar. Zij was verzonken in zulk een diepte van el lende, dat zij geen bewustheid had van iets dan van haar eigen rampzalig heid. Sedert don vorigen avond had zij niets gebruikt, maar zij wist niet meer, dat zij hongerig en flauw was. De modder van de vuile straten door weekte hare versleten laarzen, en de len va.n den dag der oproeping. Om de verbeteringen, elders in het ontwerp ge legen, zal spr. vóó:r stemmen. De heer Verk o u t er en (C. H.) zegt, dat, als iemand een moord heeft gepleegd hem ook' niet eerst door den burgemeester •wordt gevraagd, of hij een geldige reden had. Het stemmen is een plicht, en die behoort te worden vervuld; waarom wil de minister niet de invoering van regel rechte strafbeveleri De heer Ruys de. Beerenbrouck', Minister van Binnenlandsche Zaken en Landbouw, wijst ,er op, dat het wetsont werp de taak van het Centraal Stembu reau vereenvoudigt en het aan kleine par tijtjes moeilijker maakt een zetel te verove ren. Het amendement-Van Sasse van Ys- selt en Wintermans, inzake de sanctie op den stemplicht was "bedoeld als een ver betering van den bestaanden toestand. Ha,d spr. ,als gevolg van dit amendement het wetsontwerp- ingetrokken, de stem plicht was geblev.en, doch de. twee boven genoemde voo'rdeelen zouden zijn gemist, p'us gelooft spreker eenjuist standpunt te hebben ingenomen. Men neme met dit wetsontwerp een proefvalt deze niet goed uit, 'dan. zal elk kabinet met een wijzigingsvoorstel moéten komen. Op een desbetreffende vraag verklaart spr., dat een kiezer, die wel gestemd heeft doch door een verzuim voor den kanton rechter is gedaagd, een tegenbewijs kan leveren. Spr. zal dienaangaande met zijn ambtgenoot va.n Justitie in overleg tre den. De bedoeling is, de wet, is hst ontwerp aangenomen, af te kondigen en dus in werking ts doen treden voor de a.s. ver kiezingen. Spr. zou thans alleen op de voordeelen van het ontwerp willen letten. Het wetsontwerp in ste-.ir.nmg gebracht wordt aangenomen met 27'tegen 8 stem men, die va;n de lieeren de Veer (A.R.), Arntz (R.K.), y. Nagel v. Ampsen (V. B.), v. Wassenaer v. Catwijck (C. H.), Men- dels (S. D.), Rink (V. B.), de Vlugt (A. R.), en Smeenge (V. B.). GEMENGD NIEUWS. Ehectrische vtTUchang van de ffiagara watervalten. De „Times" meldt uit Toronto: Een nieuw systeem van elec- trische veriic-hting van de Niagara- watervalleh is toegepast door de.i gou verneur van Toronto en den gouverneur \an NewYork. Beide gouverneurs hiel den redevoeringen vanaf het midden van de Upper-Brclige. Daarna werd vuurwerk afgestoken, Waarbij de Stars en Stripes het hoofd nummer vormden. Een dorp door brand verwoest. Vol gens een krantenbericht uit Wiener Neustadt zijn tengevolge van den brand in W-cikersclorff bij Wiener Neustadt zeventig gebouwen verwoest, dus bijna het geheele- dorp. Vele personen, meestal kleine boeren, zijn dakloos. Huwelijk in een vliegtuig. In het vliegtuig III AE, dat door den piloot Rcecler werd bestuurd en van Malmö naar Hamburg vloog, vond een gebeur tenis plaats, die niet alle dagen in het vliegverkeer voorkomt. Hét vliegtuig was geheel bezet met internationaal publiek. Daaronder be vond zich ook een jong Zweedsch echt paar. Toen liet vliegtuig 500 meter boven de Sond was, werd iil de kabrne een trouwaltaar opgericht. Een mede- reizende dominéé zegende het paar in en de mede-reizende familie was ge tuige. Na de huwelijksinzegening werd aan boord van het luchtvaartuig een lunch gebruikt. De dominee onderbrak zijn reis te Hamburg; het jonge paar zette de reis naar Amsterdam voort. Verdronken. In de spo'orkolk te Munsterdam (Gr.) is cle 23-jarige land bouwer Oudman bij het zwemmen ver dronken. Hij was ongehuwd. Een aap liicht. zijn antipathie. Consul I, een beroc-mde gedresseerde aap, die geregeld meewerkt in variété's en op de biljetten wordt aangehaald als „intel ligenter dan de meeste menschen", is zich Maandag te buiten gegaan in Bor deaux. Ilïj zou daar optreden in het Femina-Tlïeater, maar gaf er de voor keur aan eenige bezoeken af te leggen. Zonder veel moeite ontsnapte Consul motregen van den guren November avond drong door den dunnen vuilen omslagdoek, dien zij zorgvuldig had toegeslagen om het kindje, dat op haar arm in slaap was gevallen. Maar Ha- gar gevoelde het niet, dat zij door en door nat en koud was. Zij had geen schuilplaats voor den invallenden nacht, maar daaraan dacht zij niet. Zwarte wanhoop, even ondoordring baar en zwaar als(de loodkleurige wol ken, die den hemel verdonkerden, om ringde haar van alle zijden; zij was zich slechts bewust van 'n onbestemd gevoel van verlatenheid. Een flauwe kreet van hét half sla pende kind-, dat zij droeg, was het eer ste geluid, dat haar tot de. werkelijk heid terugvoerde. Zij drukte het vas ter aan haar hart, terwijl zij de an dere hand uitstak, alsof zij Dot wilde vasthouden, £n onwillekeurig omzag, of die ergens in de nabijheid was. Zij wist, dat haar dochtertje niet naast haar kon voorthuppelen, want zij had niet vergeten, wat zij daareven had gedaan. Het beeld van haren ouden blinden hulpeloozen vader, zooals hij daar stilstond onder de boomen, en van Dot, zooals zij wegliep 0111 volgens baar bevel te gaan spelen, bleef haar steeds voor oogen, zonder dat zij he* I I uit het Theater, klom verscheidene huizen binnèn, rookte er tal van ciga- retlen,.rommelede in bibliotheken, las blijkbaar een paar romans, wierp boe ken ,die hem niet bevielen naar de voor bijgangers, en beet vijf personen, die hem wilden vangen. Tenslotte Wandelde hij naar een plein waar in een minimum van tijd 5000 menschen gratis mochten aanschouwen hoe een verstandige aap doet als hij woedend wordt. Eindelijk kwam de dresseur fnefc Consuls lievelingsfiets .aan dragen, waarmee hij, de aap, wegreed. Men he.eft Consuls eigenaar gevraagd waarom het dier 'eigenlijk zoo raar deed. Consul's eigenaar bleek geen fiindig zakenman te zijn, want hij antwoordde, dat Consul zich gelukkig pleegt te voe len in Marseille, maar dat Bordeaux hem wild maakt. Vele Bordeleëzen zijn boos over dit antwoord. Terecht, Op het kantje af. De 9jarige A. V. uit de Gheynstraat te 'sGraveniiage, had zich bij het zwemmen te ver in zee ge waagd en verkeerde in levensgevaar. Door eeit brigadier van politie werd het knaapje gered.' In bewusteioozen toestand werd de jongen op het strand gebracht, waar de inmiddels gewaarschuwde Geneeskun dige ckenst kunstmatige ademhaling toepaste. Het geluktede levensgeesten weer op te wekken, waarna de knaap naar zijn woning vervoerd kon worden. De aanranding te Souburg. Nadat is gebieken, dat de eerst aangehoudene, de R., uit Vlissmgen niet de clader was van de_ aanranding van een 7-jarig meisje te Souburg, is later aangehouden A. F. I. uit Middelburg, een oude be kende van de politie en justitie, die een volledige bekentenis aflegde. Haardieven. In Nijmegen blijken haar dieven aan het werk te zijn. Gistermor gen werd in liet Park aldaar een 17- jarig meisje door twee individuen achtervolgd en beroofd van haar haar vlecht. De politie zoekt naar de daders. Een mislukt grapje. Een levenslustig mecanicien van 28 jaar te Parijs wilde zijn jeugdig vrouwtje uit louter genoe gen wat aan liet schrikken maken, en verborg zich, toen zij 2ich samen Zon dagavond naai" een oom in de Rue Ro- lin begaven, snel achter een deurpost op één van de verdiepingen der huur kazerne, om bij het naderen van zijn eegö, eensklaps te voorschijn te treden. Het onschuldig grapje, mislukte, want een chauffeur, die gescharrel tegen de deur van zijn woning hoorde, opende deze plotseling, en vroeg de zonder-- canic.ien wilde het geval uitleggen maar linge gestalte wat bij wenschte. De me de chauffeur wantrouwde het zaakje ep loste eenige schoten op den „inbreker". Gelukkig' werd hij niet getroffen, maar hij moest toch mee naar liet politie bureau om nadere verklaringen te geven. Hij heeft moeten beloven zijn vrouw niet meer aan het schrikken te willen maken en zich vooral -niet verdacht achter trappen of in deurposten op te stellen. Een bepi'oefcle familie. Zondag is in brord de arbeider M. Thijs verdronken, de Hoevenschè Beemden bij St. Willé- Hij kwam uit een gezin van 12 kinderen waarvan er 8 benevens de vader en de moeder door ongelukken het leven ver loren. Gistermiddag is te Dordrecht bij het lossen van hout de 40jarige R. H. Dijk stra, te water gevallen en verdronken. Hij laat een vrouw en vijf kinderen achter. Het Hoofdbestuur van den Alg. Ne- clerl. Bond van Textielarbeiders „De Eendracht" heeft zich tot de Fabrikan tenverenigingen gewend met het ver zoek, de arbeiders in het genot te stel len van eenige vrije dagen met behoud van loon. De Turken en stroohoed-en. De Times meldt uit Constant!nopeh De stroohoed en de andere vormen van 20ste eeuw sche hoedendracht hebben zoo juist offi van zich af kon zetten. Zij was nu een goed eind van Kensingtonpark afge raakt en dwaalde van de éene straat in de andere, maar onophoudelijk zag zij vóór zich de hooge kale hoornen, van wier natte takken de regendrop- pelen afvielen, en daaronder den ou den man en het kleine kind, verlaten en -ellendig. Nu en dan waagde Hagar in een stille straat een oogenblik te rusten op de stoep van 'n onbewoond huis* waar zij ongestoord kon blijven zitten. Eéns viel zij in slaap. Hoelang zij sliep, wist zij niet, maar werd wakker door het schreien van haar kind: zulk een droe vig geschrei, dat haar moederhart er door verscheurd werd. Het was haar bijna onmogelijk het kleine schepsel tje tot bedaren te brengen; en teen het eindelijk weder sliep, was zij zelve klaar wakker on nog meer doordron gen van haar wanhopigen toestand. Maar zij bedacht, dat het beter was, hier niet den ganschen nacht blijven zitten; daarom deed zij zich geweld aan, strekte hare pijnlijke verstijfde ledematen uit, en zette met wankelen de schreden haar doelloozen zwerf tocht voort. Zij bewoog zich enkel- om warm te blijven, want zij had geen te huis, waar zij heen kon gaan, en wist Aan het Zoeklicht. Leiden, 12 Juni 1925. Toen ik een paar weken geleden in de bladen las dat de Vrijheidsbond zoo erg in trek was tegenwoordig, zelfs bij de arbeiders, leek me dat eerst een beetje vreemd. Ik wist toen echter nog niet, dat van die zijde de kiezers met de rolprent worden bewerkt en dat niemand min der dan Henri ter Hall, die indertijd als vertegenwoordiger van de amuse- mentspartij de Kamer binnenrolde, daarbij de kiezers vermaakt. Ook in Leiden heeft men dit wonder mogen aanschouwen. In onze Universiteitsstad heeft, de eertijds oppermachtige liberale partij het moeten beleven dat hare verkie zingsactie, onder leiding nog wel van een Hooggeleerde, werd ingeluid door een grappenmaker als ter Hall, die bij het vertoonen van de z.g. vrijheidsfilm zijn best deed de lachspieren in be weging te brengen. Door dergelijke clownerie gelukt het soms een groepje menschen bij elkaar te trommelen, wat dan wordt uitgeba zuind als de groei van den Vrijheids* bond. 'tls wel vèr gekomen met het libe ralisme. En 't verwondert me niet dat on langs de heer Boon moest klagen over gebrek aan kader. De eer om in zulk een ftartij te mo gen dienen is werkelijk te groot. OBSERVATOR. cieel burgerrecht verkregen in Turkije. De traditioneele hoedendracht van de Turken zal vervangen worden door de laatste ge.importeerde Westersehe boe den, als gevolg van de officieele verkla ring van rechter Senior Qasi, waarir een passage uit den Koran wordt aangc naalcl. Daann heet t«et dat „indien een Mohammedaan een koe koopt van een Christen die gewend is een hoed te dra gen en indien ck koe weigert- melk te geven aan haar nieuwen .neefster, dar is het wetmatig, dat de nieuwe meester geen hoed draagt en dat de melk van de koe onbevredigd is". Versterkt door dezen tekst spreekt de rechter zijn vertrouwen uit dat de Is lam niets te maken heeft met de hoeden dracht en voortaaan iz iedere goede Mo hammedaan vrij om te dragen wat hij wil, zonder de reputatie zijner, vroom héid afbreuk te doen. Deze uitspraak verwekte beroering in Turkije en had tot gevolg dat de prefect van Constantinopel zijn staf verlof; gaf de hoedendracht te veranderen. Het leger, de vloot, en de politie heD'ben eveneens hun punthelmcn afgezet en de kinderen hebben verzocht, de klasse blootshoofds te mogen bezoeken. Men ziet thans vele Turken met stroohoeden op! UIT DE .OMGEVING, ZOETERWOUDE. Gemeenteraad. De gister gehouden vergadering, ge presideerd door den burgemeester, wercl niet bijgewoond door den heer P. van Leeuwen. Een verzoek van den heer Starren- burg, om een interpellatie te mogen houden over grint (het bleek over leve ranciers van grint te gaan), werd met 82 stemmen afgewezen. De tweede voorstemmer, cle heer Stadhouder, be weerde later te- hebben voorgestemd om dat hij dacht dat het over den slechten toestand van een weg ging. De heer St.arrenburg concludeerde uit deze be slissing van den naad plichtsverzaking der leden, die z.i. nu wel konden op--, doeken. Een verzoek om f 100.vergoeding voor geleden schade voor het z.i. on- noodig afkeuren van een hoe, die lijdende was aan kopziekte, wercl na breede discusie op voorstel van B. en W. afgewezen. De heer Starrenburg niet, waar zij een schuilplaats moest zoeken. Als haar vader en Dot bij haar ge weest waren, zou zij om hunnenwil naar het armhuis gegaan zijn, maar voor haar zelve vond zij dit niet de moeite waard en ook niet vcor haar zuigeling, want, als zi)i omkwam, zou die wel mèt haar omiiomen Sterven zou nog zoo kwaad niet zijn, dacht zij. Als zij, evenals haar man een half jaar gc-leden, zoo vredig kon sterven in haar bed met zorgvuldige vriendelijke menschen om zich heenMaar op een stoep dood te vriezem of op het laatste oogenblik naar een hospitaal onder vreemden gebracht; te worden* dat was hard. Dat zou zijn: sterven; als een hond. zooals hailr vader zoo dikwijls gezegd had. Eindelijk kwam z »i weer." uit op den grooten weg dicht bij Hydu-park, waar dit aan Kensingtwii park grenst. In Hyde-park, dat altijl toegankelijk is brandden de gaslichten vrcolijk; maar donker en eenzaam stak Utiartegen af de omsloten ruimte van Ivcnsington- park. Langzaam sloop zij d m hreedon rijweg in. Over den eenigtizius ver zakten muur zag zij de sorfiibere dich te boomgroepen uil s' eken. AWordt v«rvolfl<^

Historische Kranten, Erfgoed Leiden en Omstreken

Nieuwe Leidsche Courant | 1925 | | pagina 5