9
NIEUWE LEIDSCHE COURANT VArt ZATERDAG 6 JUNI 1925
Aan het einde der Week.
Het Communisme is een veelkopp'g
monster, even moeilijk te bestrijden als
de hydra. Er zou inderdaad een Hercu
les voor noodig zijn om het te dooden.
Na de woelingen in het „nabije" Oos
,en, die nog steeds niet tot het verleden
behooren^is er nu ook in het „verre"
posten een beweging gaande, waar Mos
Kou de hand in heeft en die de ernstig
ste gevolgen kan hebben.
De onlusten in Sjanghai zijn begon
nen met een staking van Chineesche
arbeiders in Japansche en andere fa
(brieken, waar d'e arbeidsvoorwaarden
inderdaad bijzonder slecht waren en
waarvan door de roode agitators, die
gaarne in troebel water visschen, ge
bruik gemaakt werd om de menschen
tot opstand te prikkelen.
Ter onderdrukking van stakingsrel
letjes werd door de politie uit de
vreemde concessies hardhandig opgetre
j den, hetgeen tot gevolg had, dat de be
weging ook oversloeg naar de studen
ten en werklieden in Peking en Kan
ton.
't Betreft hier een actie, die gericht
is tegen de vreemdelingen, waaronder
In het bijzonder te verstaan zijn de Ja
panners .en Engelschen
Deze ongeregeldheden in China heb
ben heel veel weg van den Bokserop
stand in 18991900, waarachter zich
.toen het Czaristisciie Rusland plaatste.
Nu doet het Bolsjewistische Rusland
precies hetzelfde, een bewijs te meer,
dat er in Rusland toch eigenlijk weinig
veranderd is. Er zijn nu andere macht
hebbers, doch de gevoerde politiek is
in hoofdzaak dezelfde gebleven.
Rusland is steeds meer een Aziatisch
dan een Europeesch land geweest, en
het zwakke, innerlijk verdeelde China
is voor de bolsjewieken wel een gemak
ken aan zijn doel: de wereldrevolutie,
kelijke prooi om het dienstbaar te ma
En de tijd schijnt niet ver meer dat
onder de roode vlag van het communis
m6 Rusland en China den Pan-Azia-
schen strijd zullen voeren tegen de
EuropeeschAmenkaanschJapansche
„kapitalisten".
Ondertusschen gaat men in Europa
maar door met over het veiligheids
vraagstuk te spreken. Men bedoelt
daar dan niet mee, dat het noodig zou
zijn, gezamenlijke maatregelen van af
weer te nemen tegen het communis
tisch gevaar, dat uit het Oosten dreigt,
maar men heeft op het oog, de verhou
ding tusschen de West Europeesche
Staten onderling. En dan denkt men in
die eerste plaats aan de mogelijkheid
van een eventueelen aanval van Duitgch
land, wanneer het zich weer hersttfd
zal hebben, op Frankrijk, zijn erfvijand
(evenals Japan van Rusland).
Het is een eindeloos onderhandelen
tusschen Engeland en Frankryk, over
het veiligheidspact; we zijn nu zoover,
dat de „herziene" Fransche tekst van
het antwoord aan Duitschland over het
garantiepactaanbod volgens een bericht
uit Londen, waarschijnlijk nog eens
aan het Engelsche kabinet zal voorge
legd worden.
De maximum prestatie, die Frankrijk
van Engeland gedaan heeft kunnen krij
gen, is dat het bereid is de Rijngrens
te garandeeren; dat komt dus neer op
de handhaving van den status quo in
het Westen.
Engeland is evenwel niet bereid, de
veiligheid van de Ooststaten van Euro
pa, b.v. Polen, te garandeeren.
Natuurlijk is men in Frankrijk over
deze houding van Engeland niet geheel
tevreden, maar men ziet wel in, dat
men niet meer zal kunnen gedaan
krijgen.
Laat ons hopen, dat er langzamer
Hand tusschen de vroegere oorlogvoe
rende mogendheden een geest van
meer onderling vertrouwen ontstaat.
Vertrouwen is een grootere waarborg
voor den vrede dan opvoering der be
wapening en ook dan garantiever
dragen.
Uit het grijs verleden.
DE LOTGEVALLEN DER BOEKEN.
(Slot).
Een van ue grootste mannen, die
in de gewoonlijk (doch goeddeels ten
onrechte) donker" genoemde middel
eeuwen geleefd hebben, is keizier
Karei de Groote (768814-.
Deze vorst heeft den stoot gegeven
tot die hernieuwde belangstelling in
kunsten en weten-schappen, die men
wel de Karolingische renaissance
noemt.
Hij liet den geleerden A 1 c u i n u s
uit York komen en droeg dezen op,
de opleiding der geestelijken te orga-
niseeren. Toen in 796 het ambt van
abt van St. Martinus van Tours va
cant was, vertrouwde de keizer hem
de leiding en hervorming van dat. be
langrijke klooster toe. Tours werd het
gewichtigste wetenschappelijke cen
trum van Frankrijk en zijn invloed
reikte'tot in Duitschland en Italië.
In dien tijd ontstonden er in Frank
rijk weer, evenals te Rome in den tijd
van Atticus, werkplaatsen van afschrij
vers, waar men met pijnlijke nauw
keurigheid en in mooi schrift, dat tot
model gediend heeft voor de latere
gedrukte letters, de oude handschrif
ten copieerde. Er is- dan ook wel
haast geen Latijnsche schrijver, of wij
bezitten uit die periode een of meer
handschriften van hem.
Later in de 12de en 18de eeuw,
verflauwde deze beweging weer; ook
het schrift werd slechter en wee ons,
indien wij een Latijnschen schrijver
slechts kennen uit een handschrift
uit dien tijd!
Dat is b.v. het geval met den dich
ter Catullus en de afschrijver roept
reeds vooraf de clementie van den
lezer in. „Lezer, zoo zegt hij, „wees
toegeeflijk voor uw afschrijver: hij
had voor model een nogal bedorven
exemplaar; alleen was hij van mee
ning dat men beter een gebrekkig dan
in 't geheel geen exemplaar kan heb
ben. Gezegend zijt gij als gij den af
schrijver niet verwenscht!"
Zoo zijn we dan genadend. tot de
14de eeuw, de eeuw van het Huma
nisme. Toen inzonderheid legde men
een groote activiteit aan den dag om
handschriften van de classieke schrij
vers te ontdekken: Petrarca reisde er
heel Europa voor af.
En men beperkte zich niet langer
tot de Latijnsche schrijvers, maar
wierp zich ook met enthousiasme op
de bestudeering der Grieksche mees
terwerken.
Tot op dien tijd waren deze uitslui
tend in het Oosten bewaard gebleven,
waar men ze overschreef en er zelfs
nog wel meer studie van maakte dan
in het Westen van de Latijnsche
schrijvers.
Met de kennis van het Griek/sch
was het in het Westen destijds wel
zeer poover gesteld. Petrarca had van
een vriend in Constantinopel 'n exem
plaar van Homerus gekregen, maar
nadat de monnik Barlaam uit Cala-
brië, die hem de beginselen der Griek
sche taal geleerd had, overleden was,
mocht het hem niet gelukken in Ita
lië een anderen leeraar te vinden.
En de hoop, dat hij evenals de oude
Cato in zijn ouderdom nog Grieksch
zou leeren, werd niet vervuld.
Gelukkiger dan Petrarca was zijn
vriend Boccaccio, die een leeraar vond
in een anderen Calabrees, Pilatus ge
heet en. En hoewel deze Pilatus een
buitengewoon onuitstaanbaar mensch
was, hield Boccaccio 3 jaar lang den
omgang met hemvol, zoo groot was
zijn leergierigheid.
In het midden der 15de eeuw, toen
uit het Oosten de Grieken naar het
Westen begonnen te vluchten, zonden
de Italianen naar Griekenland hun
on td ekkingsreiz igers
Scheepsladingen met honderden van
Grieksche handschriften, die wijd en
zijd waren opgekocht, werden naar
het Westen gezonden en de terug
komst van zulk een ontdekkingsrei
ziger was een feestelijke gebeurtenis.
Het is vooral Paus Nicolaas V (1447
1455) geweest, die Griekenland van
het eene tot het andere eind liet door
kruisen en heel wat waardevols werd
voor hem gevonden. Aan deze werk
zaamheid dankt de Vaticaansche bi
bliotheek haar opkomst; bij zijn dood
telde zij reeds 5000 deelen.
In 1436 werd in Duitschland de
boekdrukkunst uitgevonden en in 1464
werd door twee Duitschens de eerste
drukkerij in Italië geopend.
Dertig jaar later werd door Aldus
Manutius te Venetië een drukkerij
gesticht, ,die beroemd is geworden om
haar uitgaven der classieken.
Deze Aldus gaf aan den vorm en
het uiterlijk der boeken een verande
ring, die niet zonder invloed was op
hun veelvuldig gebruik en hun ver
spreiding.
In plaats van de lastige folianten,
die men slechts met behulp van een
lessenaar kon gebruiken, begon hij in
1501 handige uitgaven in octavo te
drukken met cursiefschrift. Daarom
waren zijn uitgaven overal zeer ge
zocht en vonden ook vooral in Duitsch
land grooten aftrek.
,Habent sua fata libelli", de boeken
hebben hun lotgevallen,, heeft deRo-
meinsche dichter gezegd.
Wij hebben iets van die lotgevallen
verteld en de geschiedenis is met de
uitvinding der boekdrukkunst ten
einde. Doch dan begint voor den la-
teren uitgever de arbeid pas, want
het kan natuurlijk niet zijn taak zijn,
zich angstvallig te houden aan -den
eersten gedrukten tekst, die zoo on
geveer het laatste handschrift repro
duceerde
Maar het komt er op aan, door al
lerlei scherpzinnige gissingen en met
groote kennis en voorzichtigheid uit
de handschriften den oorspronkelijken
tekst vast te stellen, zooals de auteur
dien geschreven heeft.
En dat is een ideaal, dat wel nooit
anders dan bij benadering kan bereikt
worden.
DE HEER SNOECK HENKEMANS
OVER DE VERKIEZINGEN.
Een Christel. Hist. Kabinetsformateur.
Dat er een en ander veranderd is
in de Chr. Hist. Unie en dat het gemis
aan bedachtzame leiding daar pijnlijk
gevoeld wordt, kan blijken uit een ar
tikel van den heer Snoeck Henkemans
in de Telegr. waaraan het voigende
ontleend is:
Heef" de Christelijk-historische Unie
geen gedragslijn of leidende gedachte
■vastgesteld, in verband met de nood
zakelijke vorming van een nieuw ka
binet, na afloop der Kamerverkiezing?
Neen, dat deed de Unie niet. Hare
verkiezingsactie is gericht op handha
ving en versterking van bet regee-
rmgskasleel, noch op het voornJtschui
ven. van bepaalde personen.
De Koningin zal, in verband met
den uiislag der Kamerverkiezing, en
gehoord de adviezen van daartoe aan
gewezen personen, den samensteller
van het nieuwe Kabinet aanwijzen.
Wie zou bet kunnen zijn? De beant
woording dezer vraag zal, voor een
groot deel, beslist worden door JHe
kans op samenwerking tusschen eeni-
ge politieke partijen, die de vorming
een er meerderheid, als basis van par
lementairen steun aan een kabinet,
zou mogelijk maken. Aan een zooge
naamd extra-parlementair of zaken
kabinet mogen geen levenskansen
worden toegekend.
Mochten de drie rechtsche groepen,
die thans te zamen 59 zetels bezetten,
in voldoend aantal in de nieuwe Ka
mer terugkeeren, wellicht zou dan
weder de vorming van een dusge
naamd rechtsch kabinet mogelijk blij
ken. Zonder twijfel is de vraag: wie
kabinetsformateur zal zijn, daarbij
van het allergrootste belang,. Deze
vraag is in de Christelijk-historische
Unie niet aan de orde gesteld, veel
minder besproken.
Toch Wie zal het wraken leeft
in haar midden wel de hoop (mocht
hare medewerking noodzakelijk zijn),
dat ook h&ar man eens tot leider ge
roepen mocht zijn. Van de vier recht
sche kabinetten, die van 19011905,
van 19081913, van 19181922 en van
19221925 's lands zaken bestierden,
stonden er twee onder antirevolutio
naire leiding; de laatste twee minis
teries hadden den heer Ruys de Bee-
renbrouck tot Premier.
Zonder iets te kort te doen aan de
bekwaamheid van mogelijke Room-
sriïe of anti-revolutionaire candidaten
voor het leiderschap, kan moeilijk
worden miskend de begeerte van de
protestantsche bevolking in Nederland
die toch verreweg de meerderheid
vormt, dat zij ditmaai niet worde voor
bijgegaan. Evenmin kan worden ge-
wraakt het verlangen, dat leeft in
Christelijk-historische harten, dat dan
en wel voor het eerst gekozen
werd uit haren kring.
Het nieuwe kabinet waclït een ui
terst moeilijke taak. Zijn leider zal
moeten beschikken over vele talenten:
politieke ervaring, grondige economi
sche- en wetskennis, groote voorzich
tigheid en fijn-ontwikkeld rechtsbesef,
In de Unie bestaat de overtuiging, dat
aan den oudminister van Financiën-,
jhr. mr. de Geer, deze talenten gege
ven werden.
Leiden is voor sommigen gemak
kelijker dan volgen.
DE KONINKLIJKE FAMILIE IN
ZWITSERLAND.
De correspondent van het Hdbl. in
Zürich schrijft:
Iemand die heel veel aan politiek
doet, arme man! vertelde mij
dezer dagen naar aanleiding van do
komst der koninklijke' familie op
Kehrsiten, dat het voor vorstelijke per
sonen gebruikelijk is, om in de dagen
voor algemeen© verkiezingen buitens
lands te gaan. Het kan waar zijn.
Maar ik ben met al mijn politieke
onbeholpenheid beslist overtuigd, dat
onze koninklijke familie deze keer
een prinsesse-reisje maakt, expres-
selijk en heele maal zoo ingericht voor
een levenslustig-droomerig princesse-
meisje.
Acht daagjes naar de mooie Vier-
waldstattersee met al zijn sagen en
landschappelijke pracht van Rigi en
Pilatus, van Axenstrasse en Tellka-
pelle. Met een mooi blank jacht over
het blauwe water glijden, te midden
van al die hooge bergen met hun
sneeuwige koppen, hier en daar eens
aan de stille oeverdorpen afstappen,
en ergens in de schaduw van een
eeuwenoud gehavend kerkje bosch-
aarbeitjee eten met dikke gele room.
Of dan weer in de drukke middaguren
naar Luzern gaan winkelen.
En daarna bijwijze van triomfante
lijk slot nog acht dagen naar den
Mont-Blanc, den hoogsten berg van
heel Europa, die met zijn linker flan
ken in Zwitserland en met zijn rech
ter in Frankrijk staat! Sneeuw- en
firnvelden, die tot in den hoogen he
melboog blinkeren, zoo heerlijk blauw,
dat men er niet genoeg naar kijken
kan.
Jawel, deze reis is voortreffelijk in
gericht. En de keuze van Kehrsiten
als pied-a-terre is een voortreffelijke
gedachte geweest. Eigenlijk heet het
kleine nest niet Kehrsiten, doch
Kirschete, wat „kersenboomgaard" be-
teekent; want in het voorjaar is daar
heel de oever een en al kersenhloem-
pracht. En om er de stille poezie van
het pittoreske oeverland niet noode-
loos te storen, leggen er de groote
booten slechts een enkele maal per
dag aan. In het volle seizoen, wan
eer het bedrijf op den B&rgenstock
weer begint, dan wordt bet wel druk
ker. Maar ook dan nog ligt het co
quette hotel „Schiller" ver alzijdsvan
het toeristen-gedrang.
Stel u voor een vriendelijke, wel-
door-bouwde villa-woning met onge
veer 20 kamers, verdeeld over twee
of drie verdiepingen. In het front op
het midden een groote kamer met
vooruitspringende veranda, aan beide
zijden kleinere kamers, doch allen
met vriendelijke, ruime baleis De s
gevel roomkleurig, het dak van warm-
donkerroode pannen. Verbeeldt u hee!
dat keurige gebouwtje versierd met
zware trossen van lila glycine; afhan
gend van den hoogen gootrand, glij
dend langs de kozijnen, slingerend om
de balconzuilen, kruipend over de ven
sterbanken, geurend tot binnen in de
kamers, 9tuivend door de licht-luch-
tige gangen. Verbeeldt u dit bloemen-
nest halfweggescholen in de laat-bloei-
ende kronen van kersen- en kastanje-
boomen; niet op het platte veld, doch
in den zig-zag van een langzaam-stij-
genden oeverweg, met als voorgrond
het blauwe meer, en als afsluiting
naar boven de met sappige dennen be
groeide blanke rotswanden van den
Bürgenstock.
Is dit geurig-kleurige, zonnig-blln-
kende glycine-nest niet een echt prin-
ses^e-paleis! Hoe keurig zijn er de we
geltjes vehzorgd, die naar het meer
voeren. Daar ligt zoowaar een heel
park; daar kan men op de kade vis
schen,, in het bruingebrande badhuis
baden, op het stille watervlak roeien
en zeilen. En overal schuilen droomo-
rig-stille plekjes met prachtige verge
zichten. Ter afleiding staat er een paar
honderd schreden verder, waar de
booten aanleggen met de Bürgenstock-
bezoekers, 'n grappig kermiskraampje
waar allerlei reis-souvenirs te koop
liggen. Van die kleine aardige dingen,
waaraan zelfs groote menschen niet
uitgekeken raken. En ik wed honderd
tegen een, dat de prinses dien leukon
ezels-barometerwegkoopt, om hem
op bet Loo ergens aan een tuinhuis
op te hangen.
Moge het weer den hoogen gasten
goodgenegen zijn!
Leidsche Penkrassen.
Amice,
't Is nu toch terdege merkbaar dat
de verkiezingen dichterbij komen. In
deze week hebben zoowel de Staatk.
Geref. als de Soc. Dem. en de Vrijz.
Dem. een openbare vergadering ge-
honden en dan staat er ook nog op
het program een vergadering van de
A. R. Klesvereen. waarjn de Heer J.
Schouten het woord zal voeren.
Uit de tot nu toe gehouden verga-
leringen bleek dat de belangstelling
nog niet zoo heel groot is, maar dat
zal, naarmate de verkiezingen nade
ren wel anders worden.
Daar de vergadering waarin de heer
Schouten spreekt reeds Zaterdagavond
gehouden wordt, heeft het weinig zin
•neer om voor die vergadering nog
ien opwekkend woord te plaatsen, wat
ik anders gaarne zou doen, omdat het
altijd een leerzaam genot is den heer
Schouten te hooren debatteeren.
Met temeer nadruk vestig ik nu de
andacht op de vergadering die a.s.
.)onderdagavond wordt gehouden en
/aarin Mr. Dainbrink van Utrecht en
>s. Jongeleen van Hilversum als spre-
ere zullen optreden, 't Belooft een
ïooie avond te worden, waarop het
aar ik hoop, aan belangstelling niet
xl ontbreken.
Zooals ge weet reizen Ds. Kersten
i zijn politieke vrienden Ds. Barth
i Ds. Zandt stad en land af, om zoo
ogelijk de A. R. partij van haar
acht te berooven en nadat men
rst het viischwater terdege troebel
maakt heeft, daarin politieke vis eli
te vangen Dea# heren hahbep. de^
gewoonte om allerlei leelijks van de
A.R. partij en hare voormannen te
vertellen, maar uit vrees dat hunne
beweringen zullen worden weerspro
ken-en dat de punten die zij behan
delen ook van andere zijde zullen wor
den belicht, wachten ze zich wel debat
toe te staan. Dat vonden de heeren
te gevaarlijk.
Maar natuurlijk kan ons dat niet
weerhouden een poging te doen de
dingen die scheef getrokken werden
we^r recht te zetten en het is vooral
daarom dat Mr. Dambrink en Ds. Jon
geleen bierheen komen. Er zal gele
genheid worden gegeven voor gedach
ten wisseling en daar er onder de vol
gelingen van Ds. Kersten wel mannen
zijn, moediger dan hun leider, twijfel
ik niet of we zullen krijgen een zake
lijk debat dat niet anders dan ver
helderend kan werken.
Ik kon Dinsdagavond de verzoeking
niet weerstaan om ook eens naar de
■sprekers van de Staatk. Geref. partij
te luisteren en ik moet zeggen, dat ik
er geen spijt van heb gehad. Ik heb
nu althans geleerd hoe men zijn te
genstanders niet moet bestrijden en
hoe men niet moet argumenteeren.
Ds. Barth, de eerste spreker, maakte
het al heel erg, maar daar ik sterk
den indruk kreeg dat deze spreker,
die zich verschrikkelijk stond op te
winden, zichzelf niet geheel meester
was, zal ik er niet veel van zeggen.
Hij begon met op te merken, dat
straks weer zal worden uitgemaakt
door Welke volksregeerling het land
in de toekomst zal worden bestuurd,
een uitspraak die natuurlijk heele-
maal^ in strijd Js.jnet wat de Staatk.
Geref. wenschen. Overigens werd druk
met citaten gewerkt, die,, omdat ze
onvolledig waren, heel weinig betee-
kendan.
Bij de bestrijding van Het stand
punt van de A.R. inzake de geestelijke
vrijheid werd b.v. herhaaldelijk een
beroep gedaan op Willem van Oranje,
terwijl het juist deze Prins was, die
in dat opzicht veel verder ging dan
de meeste zijner tijdgenooten en die
deswege mistrouwd werd en verdacht
gemaakt. Om aan te toonen hoe zon
dig de samenwerking met de R.K. Ka
merleden is werd herhaaldelijk Groen
van Prinsterer geciteerd, terwijl de
spreker heel goed wist dat het Groen
was die herhaaldelijk samenwer
king met Rome bepleitte en die met
veel moeite Dr. Kuyper zoover wist
te brengen, dat deze aan dit vraag
stuk aandacht ging schenken.
Heel merkwaardig vond ik de ver
wijzing naar de schrikkelijke gruwelen
in Rusland, terwijl het tocH, in den
middellijken weg aan de samenwer
king der rechtsche partijen te danken
is, dat hier de revolutie in de kiem
gesmoord werd en in tegenstelling
met vele andere landen van Europa,
rust en orde hier werden bewaard.
In hooge mate onsympathiek was
mij het optreden van Ds. Kersten, om
dat hij wel met grooten ernst 9prak
en den indruk wekte de dingen zeer
principieel te zien, terwijl hij toch zoo
nu en dan de zaken opzettelijk ver
keerd voorstelde en zich niet ontzag
op een verdachtmakenden toon van de-
A.R. partij te spreken.
Zoo had hij het b.v. herhaaldelijk
over de eameRkopj>eling met Rome,
terwij! hij toch weet dat er van eeoige
band tusschen de partijen geen 9prake
is, en dat de A JR. en R.K. Kamerfrac
ties, vo'komen los en z?elf& zonder
eenige afspraak naast elkaar staan.
De A. R. staan tegenover de R. K.
staatspartij even los en even vrij al 9
de Staatk. Gereformeerden. Dat weet
D9. Kersten. En als dan toch, tegen
beter weten in, alleen met het
doel om de A.R. partij hij eenvoudige
menschen verdacht te maken gezegd
wordt, dat deze partij zich aan Rome
koppelt, is dat dan niet een optreden
een D. d. W. onwaardig?
Wanneer een man als Ds. BartH
dwaze dingen zegt, dan kan lk hem
dat vergeven, omdat hijzelf indertijd
verklaarde een eenvoudig man te zijn,
die van de politiek geen verstand
had, maar wanneer Ds. Kersten, die
het wel weet, zoo tegen beter weten
in de dingen verdraait, dan noem ik
dat bedroevend.
Trouwens, heel zijn voorstelling van
de samenwerking met Rome, ook
zooals die vroeger was, liep mank.
Ds. Kersten gaat nu met Ds. Zandt
het politieke pad op. Volgt daaruit
nu dat Ds. K. nu de opvattingen van
de Hervormden ten opzichte van de
kerk deelt, en omgekeerd? Na
tuurlijk niet. Maar zij werken samen
omdat zij op politiek gebied ze
kere punten van overeenkomst heb
ben, precies hetzelfde dus, wat ook
bij de rechtsche partijen het geval is.
Bij den strijd die op politiek gebied
te voeren viel, waren er sommige
punten van ove o nkomst en het was
daarom dat zc Mor en met zeer
gelukkig res uk samenwerkten.
Hoewel niet nieuw, was toch merk
waardig de verklaring dat vele St.
Geref. uit antipathie tegen de samen
werking der rechtsche partijen vroe
ger liberaal stemden.
Dai zei Ds. Kersten, amice, en IK
hoorde het niet voor het eerst.
Denk u even in wat dat beteekent
Men steunde openlijk de candidaten
die verklaarden met God en zijn
dienst in de politiek niet te willen
rekenen, men gaf zijn stem aan candi
daten die leefden uit het revolutiobe-
ginsel, aan partijen die jarenlang ge
probeerd hadden de Christelijke school
te vernietigen en die van geestelijken
dwang, maar dan in omgekeerde rich
ting als Ds. K. dat wenscht, volstrekt
niet afkeerig waren.
En diezelfde menschen die voorheen
zoo hopeloos het spoor bijster waren,
die treden nu op als zedemeesters
van de A.R. partij en die durven nu
aan ons verwijten, dat wij onze be
ginselen hebben verloochend.
Ik kan hierop nu niet nader in
gaan, maar ik wil u raden a.s. Don
derdag naar „Prediker" te gaan en
daar als ge niet geheel tevreden ge
steld zijt, nadere inlichtingen te vra
gen.
Ik twijfel niet amice, of ge zult naar
huis gaan in de va>ste overtuiging dal
het ook nu taak is uit alle macht
mee te werken aan de versterking,
van de A.R. partij, van wie verwacht
kan worden dat ze evenals in het ver
leden. ook in de toekomst, de wnoh'
bij het beginsel zal betrekken.
VERITAS.
