NIEUWE LEIDSCHE COURANT VAN ZATERDAÖ 16 MEI 192Ï
Aan het einde der Week.
een kabinetscrisis, die 38 dagen
geduurd heeft, hebben onze zifidelijke
buren nu weer een regeering, en wel
het ministerie-Vandevijvere.
De premier is een kundig man, een
katholiek en daarbij een warm voor
stander van de Vlaamsche beweging;
ook iemand die ^feeds geijverd heeft
voor de totstandkoming van 'n vriend
schappelijke verhouding tot Nederland,
in tegenstelling met sommigen zijner
landgenooten, die een paar provincies
,yan ons willen annexeeren.
1 Sterk staat het nieuwe kabinet niet.
Doordat de socialisten en de liberalen
zich afzijdig .hielden, bestaat het vrijwel
geheel uit Katholieken.
A.s. Dinsdag zal het ministerie-Van-
d3vijvere zich aan de Tweede Kamer
voorstellen, en het zal dan de vraag zijn
of het dien dag zal overleven. Want de
socialisten, die even sterk als de katho
lieken zijn, zullen een motie van wan
trouwen indienen en het handjevol
liberalen, zal den doorslag moeten ge
ven voor de aanneming of verwerping
dezer motie. Van hun houding hangt
dus het lot van het kabinet af.
Mocht dit ten val gebracht worden,
I dan is België een bijna onoplosbaar pro
dan wordt de regeeringsvorm voor Bsl-
gië bijna een probleem, terwijl het ge
volg- daarvan, uit den aard dar zaak
mede zal zijn, meerdere stagnatie in de
hooge Europeesche politiek (men denke
aan het veiligheidsvraagstuk.
Het wordt wel tijd, dat de onderhan
delingen inzake het veiligheidspact e.d.
weer worden voortgezet, nu Frankrijk
en België weer een nieuwe regeering
hebben en ook in Duitschland de presi
dentsverkiezingen achter den rug zijn.
K zal wel de vraag zijn, of de uit
slag dezer laatste bevorderlijk is ge
weest voor den goeden gang van zaken
'der betreffende onderhandelingen, doch
men kan althans aan Hindenburg geen
partijdigheid naar den kant van de na-
tionalisten verwijten,
j Hindenburg is de af; aioopen week
.onder groot gejuich ,.oor een enthou
siaste menigte te Berlijn binnengehaald
Het was de rechterzijde, die in hem
Duitsohlands nationalen held huldigde,
den overwinnaar van Tannenberg en
de Masoerische meren.
Hindenburg heeft die hulde opgevat
als geldend het hoofd der republiek; nij
heeft den eed van trouw aan de repu
bliek gezworen en er is geen sprake
van, dat hij zich zou leenen om een om
wenteling in monarchistischen geest
tot stand te brengen.
Hij begrijpt, dat de huidige buiten-
landsche politiek moet worden voortge
zet en dat het er om gaat opbouwenden
arbeid te verrichten en de Duitsehe'een
heid en eendracht te herstellen.
Het gematigd optreden van Hinden
burg heeft dan ook een sympathieken
indruk geamakt, zoowel in het binnen-
als in het buitenland en maakt het
ook voor de aanhangers der repiibliek
gemakkelijk, hem den eerbied te betui
gen, waarop hij als hoofd van den staat
recht heeft.
En ook in Engeland en Frankrijk zal
men het hoofd der Duitsche republiek
met min eter Wantrouwen kunnen tege
moet treden dan aanvankelijk het geval
was.
En op die wijze zal de verkiezing van
Hindenburg niet al te zeer een hinder
paal zijn, die aan de verbroedering der
volkeren in den weg staat.
C De verbroedering der volkeren, 'dat
is ook het groote motief, waarom hier
te lande de Olympische spélen moesten
gehouden worden, en waarom de regee
ring er een millioen als garantiebedrag
voor beschikbaar wilde stellen.
De laatste dagen evenwel vernemen
we ook stemmen dat de Olympische
spelen juist uit dit oogpunt, niet hier
te lande zullen gehouden worden, doch
in Duitschland. Dan zou Duitschland
weer heelemaal als een gelijkgerech
tigd in den kring der volkeren opgeno
men worden, wanneer het op die wijze
dt gastheer der geheels wereld kon zijn
Doch dan zouden de Olympische Spe
len toch niet in Amsterdam gehouden
worden, en dat onafhankelijk van het
besluit der Tweede Kamer.
Dit laatste heeft overigens wel het
particulier initiatief gcjrikkeld, want
het geld voor dé Olympiade stroomt
binhèh.
De voorstanders der Olympiade mo
gen Ds. Kersten en den anderen bestrij
ders van het subsidie wel dankbaar zijn
voor de belangstelling die eb door dit
alles in derf lande gewekt is voor hun
streven.
Uit het grijs verleden.
NIEUW LICHT OP HET NIEUWE
TESTAMENT
Op verschillende teksten des Nieu
wen Testaments is door de studie der
papyri een nieuw licht geworpen. Veel
woorden en uitdrukkingen, omtrent
wier beteekenis men vroeger slechts
een min of meer vaag vermoeden had,
zijn ons thans volkomen duidelijk ge
worden.
Zoó zegt de Heere Jezus in de berg
rede van de geveinsden: „zii hebben
hun loon weg* (Matth. 6:2). Dit wordt
ons begrijpelijk, wanneer zs weten,
dat dit ,,weghebben" op kwitanties de
staande uitdrukking is vpor „voldaan"
„ik heb weg" beteekent zooveel als:
„ik heb ontvangen." De geveinsden
zoo wil de Heere zeggen, hebben van
de menschen hun loon reeds ontvan
gen; zij hoeven dus op loon in den he
mel niet meer te rekenen; immers zij
hebben zelf de kwitantie geteekend
door de eerbewijzen der menschen in
ontvangst te nemen.
Natuurlijk is ook het omgekeerde
wel eens het geval en kan het Nieuwe
Testament ook licht geven bij de be
studeering der papyri.
Zoo is het met het woord rumê, dal
slechts éénmaal in een papyrus voor
komt en nog wel in een zoodanig ver
band, dat de beteekenis daaruit niet
af te leiden valt. Dit woord komt even
wel ook in het Nieuwe Testament voor
en daar is de beteekenis wel duidelijk,
het beteekent „straat." Het komt n.l.
voor in Hand 9:11 waar we lezen, dat
Saulus vertoefde ten huize van Judas
in de straat genaamd de Rechte te
Damascus.
Interessant is het voorts te zien, hoe
de schrijvers van het Nieuwe Testa
ment dikwijls aan het heidendom ont
leende woorden gebruikten om bijbel-
sche begrippen uit te drukken. Dit is
een zaak, die ook van belang is voor
de zending, want ook de zendelingen
staan dikwijls voor de moeilijkheid,
op welke wijze de gedachten der Hei
lige Schrift uit te drukken in de taal
der heidenen.
Het loofhuttenfeest b.v. is een feest,
dat de Grieken uit den aard der zaak
niet kenden en waar zij dus geen
woord voor hadden. Nu zouden de
Zeventigen (die zooals men weet het
Oude Testament in het Grieksch ver
taald hebben) en de schrijvers des
Nieuwen Testaments eenvoudig het
Hebreeuwsche woord voor „loofhut
tenfeest" in het Grieksch hebben kun
nen vertalen, dan hadden zij moeten
spreken van het „feest der hutten" zoo
als de Septuagint dan ook - inder
daad gedaan heeft, b.v. in Levi
ticus 23 vers 34. Daarnaast wordt
evenwel een atrtier woord gebruikt,
dat bij de Zeventigen reeds pp enkele
plaatsen en in navolging van hen in
het N. T. gebruikt wordt, n.l. „hutten-
zetting." Zoo lezen wij in Joh. 7:2:
„En het feest der Joden, (namelijk) de
(Loof)liuttenzetting, nas nabij."
Dit woord „huttenzetting" is aan
het heidendom ontleend: het betee
kent het bouwen van hutten, zooals
dat bij de heidensche volksfeesten ge
bruikelijk was.
Doch de apostel Johannes achtte dit
een zeer geschikt woord om voor zijn
niet-Joodsche lezers dit specifiek-Isra-
elietische feest aan te duiden.
Niet slechts met dé taal, die in di
destijds bekende wereld algemeen ge
sproken werd, maken de papyri ons
bekend, zij geven ons ook een beeld
van de toen heerschende cultuur. En
door het kennen van den cultureelen
achtergrond des Nieuwen Testaments
krijgen veel uitspraken, vooral in de
brieven van Paulus, die immers tot
gemeenten en personen in de Hellenis
tische wereld gericht- werden, meer
relief. Wij begrijpen iets meer van den
strijd dien het Christendom te strij
den had tegen het heidendom.
Veel uitdrukkingen, die wij als spe
cifiek christelijk zouden beschouwen,
waren ook reeds bij de heidenen in
gebruik en wel in verband met den
keizercultus.
De keizer te Rome werd als een god
vereerd en aangebeden.'
Augustus, onder wiens regeering de
ware Zoon Gods, God uit God, gebo
ren werd, werd ook zelve genoemd
„god uit god."
En Nero heette „goede god" en „go
denzoon."
Bij de uitvaardiging van bevelschrif
ten was „goddelijk" het gewone
woord voor „keizerlijk." En een lofre
denaar van den keizer heette „theo
loog."
Ook werd uit het Oosten overgeno
men de titel „kurios" (heer), waarmee
de vorst werd aangeduid als een heer
tegenover zijn slaven. Nero wérd ge
noemd „de heer der geheele wereld."
Die keizercultus doet ons ook de vol
le beteekenis verstaan van het woord
„parousia." Hiermee werd bedoeld het
bezoek des kezers aan de een of andere
plaats; lang te voren was men al dag
en nacht bezig om alles in gereedheid
te brengen, er werden aparte belastin
gen voor geheven, ja zelfs begon, men
vaak een nieuwe tijdrekening vanaf
dit gewichtig tijdstip.
Het verwondert ons dus niet, dat de
schrijvers des N. T. geen beter woord
dan dit wisten om de wederkomst van
Christus aan te duiden, dat heerlijke
/feit van allesoverheerschende beteeke
nis. De prediking, Waarmee het Chris
tendom in de wereld optrad, was: „Ku
rios Iêsous Christos", d.w.z. „J'ezus
Christus is de Heere." Men denke b.v.
aan Fil. 2: il, welken tekst wij aldus
zouden vertalen: (.Opdat) alle tong zou
de belijden „Jezus Christus is de Hee
re" tot heerlijkheid Gods des Vaders.
Met die prediking kwamen de eer
ste Christenen in flagranten strijd met
de cultuur en de religie hunner dagen.
Zij waren geen „douloi kaisarós" (sla
ven des keizers), doch „douloi Chris-
tou" (slaven van Christus); maar zij
waren tegelijk „apeleutheroi kuriou"
(vrijgelatenen des Heeren). Want die
in den Heere geroepen is, een slaaf
zijnde, die is een vrijgelatene des Hee
ren; desgelijks ook die vrij zijnde ge
roepen is, die is een slaaf van Chris
tus (I Cor. 7:22).
Met die prediking „Jezus Christus is
de Heere" heeft het Christendom de
wereld veroverd.
Uit het Sociale Leven.
Piot. Chr. Bond van Spoor- en Tram
wegpersoneel.
Wij ontvingen het 19de jaarverslag van.
bovengenoemden bond, loopende over hét
tijdvak van 1 Jan. tot 31 Dec. 1924.
Het ledental was dien bond ging in
dat tijdsverloop met 270 leden achteruit.
Telde op 31 December 1923 de bond
4134 leden op .31 December van het vorige
jaar was dat getal weer gedaald tot 3864,
dus met 270 leden verminderd.
Onder deze 270 zijn echter inbegrepen
ui leden, die werden ontslagen, met pen
sioen den dienst der spoorwegen verlie
ten of zijn overleden en dus van de le
denlijst afgevoerd moesten ,vorden.
Vergeleken bij verleden jaar, toen de
'bond precies 500 leden achteruit is ge
gaan, maakt 1924 geen slecht figuur.
Er is geen aanleiding om bijzonder pes-'
simistisch te .wezen, meent het Hoofdbe
stuur.
Op 31 December 1924 telde de organi
satie 129 af deelingen en correspondent
schappen. 1 April werd te Nieuwe Schans
en Nieuw-Amsterdam een correspondent
schap opgericht.
Daarentegen werd opgeheven de afdee-
ling Maarssen op 1 Februari, Hedel op 1
April en Terborg op 1 Juli.
Er zijn een negental afdeelingen, n.l.
bureaupersoneel, centr. wekplaatsen, weg-
personeel, tractiepersoneel. treinpersoneel,
stationspersoneel, locomotiefpersoneel, vak
lieden langs de lijnen en kleine werkplaat
sen en tramwegpersoneel.
Het hoofdbestuur was op 1 Mei j.l.
als volgt samengesteld:
J. Augusteijn, voorzitter; J. Eijkelb'oom,
secretaris; W. Belger, penningmeester; O.
v. d. Kooi 2de voorzitter; J. Schip, 2de
secretaris; W. ten Haaf, 2de penningmees
ter; A. Lesterhuis, bestuurslid; Th. H. v.
Oost, bestuurslid; en P. Graaff, Algem.
Adjunct.
De vijf eerstgenoemde heeren vormen te
zamen het Dagelijksch Bestuur.
Aan het hoofdbestuur zijn ingevolge de
bepaling in art. 10 der Statuten de voorzit
ters van de landelijke Vakafdeelingen
ambtshalve toegevoegd, n.l. de heeren:
P. Z. L. de Groot, J. W. Beekman, J.
Ottes, C. F. A. Smits, RL Torensma, L.
Dompeling, H. ten Hove, J. de Vries, en
P. C. v. d. Anker.
Vanaf 1 Januari 1924 trad als adviseur
van den bond op, Mr. H. A. Dambrink,
Advocaat en procureür te Utrecht.
Er was, aldus het jaarverslag, in 1924
veel werk a^an den winkel. Ondanks het
ledental ook dit jaar terug liep, nam
de correspondentie met de afdeelingsbe-
stüren in verhouding tot 19^3 zeer belang
rijk toe, wat een goed teeken is.
Ook uit het druk bezoek der bondsleden
die van heinde en ver komen om op het
bondsbureau over allerlei zaken ingelicht
te worden, viel op te merken, dat na tij
delijke inzinking in onze organisatie weer
leven en belangstelling begon te komen.
Geve God, dat die belangstelling in toe
nemende mate gezien moge worden. De
leden, en voor zoover zij gehuwd zijn,
ook hun gezinnen, zullen ongetwijfeld daar
van de vruchten plukken.
Ondanks alle pessimisme,.die er de laat
ste tijden onder de breede massa der ar
beiders heerscht, en niet alleen daar, doch
ook in andere kringen, kan het toch niet
ontkend worden, door niemand, dat juist
daar, waar de vakbeweging een gezonde
groei en ontwikkeling te zien heeft, haar
invloed het grootst is en de rechtspositie
van de leden, die zich bij haar aansloten,
zeer gunstig afsteekt b(ij de loonen, en
arbeidsvoorwaarden van hen, die slecht
zijn georganiseerd en bij wier vakbeweging
„de dood in de pot is"..
Ned. Chr. Landarbeidersbond.
Van den Ned. Christ. Landarbeiders-
bond worden weer 4 nieuwe afd. opge
richt, n.l. te Oude-Bildijk met 81; te
O. L. Vrouwe-Parochie met 35; te Aal-
zum met 16 en te Harlingen met 15
leden.
Tot gedelegeerden van bovengenoem
den bond zijrf gekozen de heeren C.
v. d. Ree te Klundert; J. de Vrieze te
Nieuw-Weerdinge en P. Wolters te
Zuidland die allen hun benoeming heb
ben aangenomen.
Het conflict in de bouwvakken.
Zooals bekend, hebben de organisa
ties der werklieden, op den modernen
Bond en Federatie na, besloten 't nieu
we collectieve contract, zooals dit is
gewijzigd door de bemiddelingsvoor
stellen van den Rijksbemiddelaar mrJ
S. de Vries Czn. te aanvaarden. Het
hoofdbestuur van den .modern211 bond
was bereid het contract voorwaarde
lijk te aanvaarden, doch hééft een re
ferendum onder zijn leden uitgeschre
ven. De Federatie zal op haar a.s. con
gres een beslissing nemen. De patroons
bonden hadden echter als voorwaarde
gesteld, waarop zij het nieuwe con
tract wilden teekenen, dat alle stakin
gen. die na afloop van het vorige con
tract waren uitgebroken, -widen wor
den opgeheven. De arbeiursorganisa
tics zijn wel bereid de stakingen in
andere plaatsen op te heffen, maar
wenschen die in Den Haag te handha
ven omdat deze was geproclameerd
over de tariefkwestie, welke aiet ih
het contract geregeld is.
Over dit laatste vraagpunt zal de
heer De. Vries in de vo'g^r.de week met
de hoofdbesturen van werklieden- en
patroonsbonden een bemiddeHngscdn-
f eren tie houden.
De stakingen in het schildersbedrijf.
Van patroonszijde wordt o.m. gemeld:
In de Donderdagavond in Dén Haag
gehouden vergadering hebben de voor
zitters van de drie patroonsbonden liè.t
woord gevoerd. Meegedeeld werd,'dat
de staking te Tilburig evenals die in
anère plaatsen een goed beloop heeft;
dat de patroons zich uitstekend hou
den. Van de gelegenheid om lid van de
organisatie te worden, maakten 15-aan
wezigen gebruik.
Besloten werd de gezellen, die op 4
April in dienst waren bij de patroons,
de dienstbetrekking op te zeggen..
Deze maatregel wordt genomen, om
dat de patroons, nu Ge staking zoo
lang duurt, niet meer kunnen garan
deeren, dat zij na afloop van de sta
king alle gezellen weer terugnemen.
Het is echter niet de bedoeling de ge
zellen, die geruimen tijd aan werk
plaatsen verbonden, waren, te weren
en na afloop niet meer terug te nemen.
De bedoeling is alleen, zich te vrijwa
ren tegen eventueele schade, welke
mocht voortvloeien uit terugnemen
van alle gezellen.
De werkloosheid.
Bij 203 organen der openbare ar
beidsbemiddeling in gemeenten tne't
5000 of meer inwoners waren als werk
zoekenden (hetgeen niet altijd werk
loos beteeeknt) ingeschreven 29590 ge
schoolde en 30900 ongeschoolde perso
nen. Op 6 April waren deze cijfers bij
196 organen resp. 30990 en 311-2.
STATEN-GENERAAL.
Tweede Kamer.
In de gisteren gehóuden vergadering
werd het wetsontwerp, regelende de
tegemoetkoming aan de Zuiderzeevis-
schersbevolking wegens de schade,,
welke de afsluiting van de Zuiderzee
haar mocht berokennen, met 46 tegen
13 stemmen aangenomen.
Met 46 tegen 13 stemmen.
Maar even 40 leden waren dus af
wezig.
Daarna werd een begin gemaakt met
de behandeling van het initiatief-ont
werp van Mej. eWesterman dat ten
dool heeft om het onderwijs In eert
vreemde taal in de 5e en 6e klas der
lagere school weder mogelijk te maken.
Het ontwerp werd door de heéren
Suring, -Gerhard, v. d. Molen en Vlie
ger bestreden, en door de heeren HoU-
kels en Snoeck Henckemans verdedigd.
Dinsdag zal Mej. eWesterman haar
voorstel verdedigen.
Leidsche Penkrassen.
Amice,
Zooals de bladen ons hebben gemeld
zijn we weer een mooie verbinding
met de Residentie rijker geworden of
liever want de tram aan de Haag-
'Che Schouw was geregeld met een
autobus te bereiken een bestaande
verbinding is belangrijk verbeterd.
Er is wel heel wat veranderd op dit
;ebied den laatsten tijd. Een paar jaar
geleden kon wie niet aan den trein de
voorkeur gaf, alleen met de tamelijk
'primitieve „koffiemolen" Den Haag
lereiken eD nu hebben we hare pracht-
••erbindingen per electrische tram, de
>en over Voorschoten en de andere
jver Wassenaar.
Voor het uitgaand en schoolgaand
publiek en voor hen die vanuit de dor
pen in Den Haag of Leiden of omge
roerd zaken hebben te doen zijn' deze
•eriefelijk ingerichte trams een ware
litkomet. Een dorp els Wassenaar
'.T. was vroeger al heel slecht te he-
eiken, terwijl de Wassenaarders die
n Lelden moesteD zijn, daarvooi een
eis moesten maken die tamelijk kost-
aar was niet alleen, maar die ook
eer veel tijd vorderde.
Dat is nu alles veel gemakkelijker
aworden en ik verwacht dan ook dat
n van de gevolgen vao de nieuwe
uTbindiog aai gjn dal dé mooie om-
reken van Wassenaar veel drukker
zocht wilton werrtsri da* tot nu toe
■l geval wan.
ons Leidenaahs van belang kan wor
den geacht is deze, of ook Leiden
van deze mooie verbindingen zal pro-
fiteeren. De mogelijkheid bestaat dat
dit het geval is, maar het is ook zeer
goed mogelijk dat het in omgekeerde
richting gaat en dat met name het
koopend publiek uit de dorpen fnplaats
van naar Leiden, naar Den Haag ge
trokken wordt.
't Spreekt vanzelf amice, dat derge
lijke overwegingen niet van invloed
kunnen zijn bij 't beoordeeien 'van de
vraag of bepaalde verbindingen al of
niet gewenscht moeten worden geacht,
maar 't is toch wel een vraag die voor
Leiden en met name voor de Leidsche
middenstandei's van beteekenis i9.
Veel hangt hierbij af van het op
treden van de winketiers zelf, en als
ik van die zijde de zaak bezie, dan
is er wel reden om te verwachten dat
het met Leiden los zal loopen.
Ik ben over onze middenstanders
niet altijd even goed te spreken, maar
tot hun eere wil ik zeggen, dat ze als
'top zaken doen aankomt er wezen
mogen. We hebben hier in Leiden heel
wat flinke zaken die met ontzaglijke
moeite en met heel veel doorzettings
vermogen zijn opgebouwd en waar
men nog steeds onvermoeid in de weer
is om de klanten te behouden, maar
om ook nieuwe klanten te trekken.
't Lijkt zoo mooi als weer een nieu
we zaak geopend wordt of een be
staands zaak wordt uitgebreid, maar
'éié
vaak heeft gekost eer men 't zoover
had.
D'.arvan vertelde me onlangs een
ex-winkelier die nu het groote voor
recht heeft dat hij op zijne lauweren
mag rusten. Hij was daar dankbaar
voor en hij gaf toe dat hij behoort tot
de benijdbare wezens, maar zoo voeg
de hij er aan toe, geloof niet dat het
vanzelf is gegaan.
En toen vertelde hij me, Hoe hij als
jongen van dertien veertien jaar er
reeds op uittrok met een zwaar pak,
en dan alle dorpen in wijden omtrek
afreisde. Uren en uren moest worden
geloopen,' eiken dag weer opnieuw, tot
het eindelijk, na jaren gelukte een
vast aanta! klanten te krijgen, waar
door het mogelijk werd een behoor
lijken winkel in te richten. En deze
winkelier vormde niet een uitzonde
ring. Er zijn er meer zoo.
In 't algemeen kan geloof ik' wel
worden gezegd dat de Leidsche mid
denstanders zich onderscheiden door
liefe voör hun vak on door een sterk
doorzettingsvermogen. j' i
En daarom heb ik ook" wel hoop dat
de mooie tramverbindingen die 'n ge
vaar voor Leiden zouden kunnen vor
men in de toekomst zullen meewerken
aan den meerderen bloei van onze
woonplaats en aan den welvaart van
de bevolking. :v
Voor de verkiezingen die op 1 Juli
gehouden zullen worden ie hier nog
betrekkelijk weinig belangstelling, al-
tbsns bjj 4* groots massa. NatuuiUik
wordt er binnenkamers wel gewerkt
de besturen van onze kiesvereeniging
en propagandaclub b.v. zitten niet stil
maar naar buiten merkt men van
de politieke actie nog weinig.
Een verontrustend verschijnsel is,
dat niet. Voor het eigenlijke verkie-
zingswerk is het nog te vroeg en ik
heb goede hoop, dat als er straks g e-
werkt moet worden en hard ge
werkt, onze mannen en vrouwen niet
achterwege zullen blijven.
Er is hier in sommige kringen eenl
ge ontstemming gewekt door de wij
ze waarop het Comité van Gemachtig
den der A.-R. partij in de vacature,
ontstaan door het overlijden van den
heer de Monté verLoren heeft voor
zien.
Bij vorige gelegenheden zijn de in
vallers steeds als aftredende leden be
schouwd. Was dat nu ook gedaan, dan
zou de heer Warnaar, die gisteren tot
lid van de Tweede Kamer verkozen
verklaard is en wien ik met deze onder
scheiding van harte gelukwensch,
evenals b.v. de heer Leenstra een
plaats op-de hoofdlijst hebben moeten
krijgen.
Werd dit niet gedaan, omdat deze
parlementaire periode nu eenmaal zoo
goed als afgesloten is, dan had men
de zaak anders moeten tracteeren, en
de door de Deputatenvergadering vast
gestelde candidatenlijst moeten hand
haven met dien verstande dat alle
candidaten één plaats opschoven.
git Jfeogft m»n echter atot gedaan. En
ik erken, dat de motieven die daar
voor werden aangevoerd niet zonder
beteekenis zijn. Maar dan volgt daar-'
uit tevens amice, dat de opvolging die
nu zooveel beter geregeld heette te zijn
dan bij de vorming van groepslijsten
al evenmin aan de verwachtingen be
antwoord heeft.
Ik ga op deze kwestie, die niet van
belang ontbloot is, thans niet nader
in. Zulke dingen moeten n a de verkie
zingen worden afgedaan, als we eerst
met onze tegenstanders hebben afge
rekend. 1
Alleen één opmerking moet ik indil
verband even maken. Van verschillen
de kanten hoorde ik dat men ontstemd
is over den gang van zaken, een- ont
stemming dié zich zou uiten ia een
verminderden ijver bij het verkiezings
werk.
Daarom wil ik er hier even op wij
zen dat men zoo allerminst handelt in
den geest van den heer Warnaar, die
toch wel allermeest reden heeft om
zich ontstemd te gevoelen, en dal
men door zoo te spreken blijk
geeft, de beteekenis van de A.R. be
ginselen n i e t te verstaan.
't Gaat bij ons en 't mag niet gaan
amice, om personen, zelfs niet om eon
zoo eminent persoon als den heer Co-
lijn, maar 'tgaat en 't moet gaan c
anders handelen we niet anti-revolu
tionair, om de eere van onzen vei
heerlijkten Koning.
VERITAS
