NIEUWE LEIDSCHE COURANT VAN DINSDAG 12 MEI 1925
Sinds geruïmen tijd al was deze pa
tiënte blind en zij beschikte den laat-
sten tijd ook niet meer ever Bet volle
gebruik haper g'eestvermogenjs.
KERK EN SCHOOL,
NED. HERV, KERK.
Be ro epen: Te Onstwedde, G. v.Mont
frans te Sommqlsdijk'. Te Rhenen, A. J.
Wormgoor te Alblasserdattï.
GEREF. KERK. J3P
Tweetal: Te Doetinchem, J. Kriï-
ger, te Delden en P» v. d. Sluis te Dirk's-
horn.
B er oep en: Te WestmaaS, J. O. Hout
zagers, cand. te Den Bildt. Te Oldeboorn
B. Telder, cand. te Utrecht. Te Voorschoh
ten, F. A. den Boeft te Kruiningen.
GEREF. GEMEENTEN.
Aangenomen: Naar .Gouda, R, Kok'
te Aagtekerke.
Ejperitaat.
Dg. G. Th. Gerritzen, pred. van de
Herv. Gem. te Beusinchem heeft tegen
i Juli a.s. eervol emeritaat aangevraagd.
Met de „Tromp" op reis.
Ds.-W. S. van Leeuwen, predikant der
Ned. Herv. Gemeénte te Velsen, zal dezen
zomer als geestelijk verzorger een oefe-
ningstocht meemaken met Hr. Ms. pantser
schip „Tromp", naar Denemarken, Zwe
den en Finland.
Zending.
De heer W. Naudit tenCate, thesau
rier van het Ned, Zend.-Genootschap, en
penningmeester der Utr. Zend.-vereen., het
Sangir- en Talaud-Comité en. de Ned. Zen
dingsschool, heeft, naar de „N. R. Crt"
meldt, wegens gezondheidsredenen deze
werkzaamheden n^dergelegd en is ver
vangen door. Jhr H. M. de Koek, te
's Gravenhage.
De practijk der bedeeHng.
Op de jongste Prov. Geldersche Diaco
nale conferentie van Diakenen in de Ge-
ref. Kerken hield Dr. J. Waterink, van
Amsterdam, over bovenstaand onderwerp
een referaat, aan de hand van de volgen
de stellingen:
1. Onder „de bedeeling" verstaat men
gewoonlijk het uitdeelen van datgene, wat
tot hun onderhoud van noode is, aan de
ttrmen van de gemeente van Christus.
2. In de practijk dezer bedeeling is er
voornamelijk van twee zijden gevaar voor
een xichtige uitoefening van het ambthet
eerste is gelegen in den persoon van den
ambtsdrager, het .tweede in hen, die tot
de armen moeten worden gerekend.
3. Het gevaar voor den persoon van den
diaken is voornamelijk gelegen in de vol
gende omstandigheden: a. hij loopt gevaar
zijn werk te zien als ongeeskdijk, wanneer
hij zich beperkt enkel tot het „bedeelen"
der armen met stoffelijke goederen; b.
er is een gevaar, dat zijn ambt als minder
waardig wordt gezien, waardoor hij het
geestelijk ideaal-zal gaan missen; c. voor
enkelen zal er gevaar zijn, dat zij zich gaan
beschouwen als voogden over' de gezinneft,
welke worden bedeeld, waardoor bij de be
deelden een onzuivere houding in het
leven kan worden geroepen.
4. Tegenover deze gevaren houden wij
staande: a. het geestelijk' karakter van den
diakonalen arbeid, zoowel van de bedee
ling als van het verdere bezoek aan ue ga
zinnen blijve op .den voorgrond staan,
b. de ambten zijn niet in meer- of minder
waardige té onderscheidenook het dia
kenambt heeft-ten volle het karakter van
een „ambt";\e. dédiaken heeft te die
nen; en ook in het gezin- dér „bédeelden"
is degene, die" gezinshoofd heet, te allen
tijde in de volle rechten, van het chris
telijk' gezinshoofd.
5. De gevaren, voorkomend uit het ka
rakter van hen, die tot de armen" be-
hotiren, zijn in hoofdzaak de volgende
a. er zijn zich ópdringenden, die de dia-
konale hulp als een. recht inroepen, zon
der dat andere middelen om in hun noo
den te voorzien zijn aangewend; b. er
zijn er, die door handige veinzerij de
diakenen op een dwaalspoor weten te
brengen; c. er zijn ér, „stillen in den
lande", die uit bescheidenheid of valsch
schaamtegevoel zich van diakonale hulp
afzijdig houden; d. .er zijn „gedeelde"
gezinnen, waar de diakonie practisch voor
de moeilijkheid komt, dat zij ook niet-le-
den der kerk moet onderhouden.
6. Tegenover deze gevallen heeft de
diaken: aernstige studie te maken van
de „boeëthiek", de kunst om te helpen;
evenmin als de ouderling mag hij ver
zuimen kennis te nemen van de gegevens,
die de wetenschappelijke beoefening der
„Ambtelijke vakken" hem kunnen bieden;.
b'. ernstig onderzoek' naar „verdachte ge-
wallen", zoowel die onder 5 a «1 £fc>' ah
die onder 5c genoemd worden, mag niet
achterwege blijven;, c. het hooren van ge
tuigen is niet ongeoorloofd; d. in ge
val van ernstige verdenking mag over
leggen van bewijsstukken .worden ge
vraagd (gevallen 5a en 5b); e. het kan
roeping zijn ook daar te „bedeelen",
waar die „bedeeling" wordt afgewezen
10'f althans niet wordt verlangd; f. in de
gevallen onder 5d bedoeld is samenwer
ken met andere diakonieën of steunor
ganisaties roeping; g. in alle gevallen
is- het beter oïn der consciëntie wel te
veel te geven, dan te veel in te houden.
BINNENLAND.
DE RADIOVERBINDING HOLLAND—
INDIë.
Naar aanleiding van het bericht, dat
aan de Nederlandsche Regeering gead
viseerd is om Kootwijk (dat speciaal
voor de radioverbinding tusschén Ne
derland en Indië opgericht werd) over
te geven in handen van eene particu
liere onderneming, schrijft de Java
bode o.m.:
„We hebben reeds eerdér aangetee-
kend, dat de Nederlandsche Regeering
een gevaarlijke schrielheid aan den
dag legde, toen zij verklaarde dat het
uitseinen van officieele nieuwscommu-
niqués naar Indië, via Kootwijk te
kostbaar zou zijn.
O.i. is h^t doel de directe Neder
landsche informatie ook voor de over-"
zeesche gewesten wel eenige uitga
ven waard., en zeker zooveel als bij
voorbeeld de Olympische Spelen te Am
sterdam.
Indien deze schrielheid echter tenge
volge zou moeten hebben dat de Re
geering practisch hare troeven uit
handen geeft, en de radio-communica
ties overgeleverd worden aan derden,
dan zou het wel zeer te betreuren zijn,
indien het advies der commissie werd
opgevolgd.
Dit is dan ook alleen te aanvaarden
wanneer men het omkleeden kan met
alle waarborgen die uit een nationaal
oogpunt onontbeerlijk geacht kunnen
worden.
DeHn oorlogstijd met zooveel moeite
verkregen Nederlandsche communica
tie is iets dat voor geen bezuiniging
mag worden prijsgegeven."
Christelijke Boeren- en Tuindersbond.
De Christelijke Boeren- en Tuin
dersbond in Nederland houdt Woens
dag 27 Mei te Zwolle in de buiten-
societeit zijn jaarvergadering.
In de morgenvergadering zal de
voorzitter, prof. mr. P. A. Diepen
horst, een openingsrede houden en
zullen de jaarverslagen van den se
cretaris en penningmeester worden
uitgebracht. Voorts zullen mededee-
lingen worden gedaan omtrent het
Christelijk Landbouwonderwijs.
In de namiddagvergadering zal dr.
H. Lovink te Alphen a. d. Rijn spre
ken over: Uitbreiding van Cultuur
gronden, waarrTa prof. dr. Th. L.
Haitjema te Groningen het slotwoord
zal spreken.
Den volgenden dag houdt de Bond
een excursie naar Drente, waarbij o.a.
te Ruinerwold een boerderij met elee
trische watervoorziening zal worden
■bezocht, benevens te de Wijk de
stallen van enkele beroemde vetefok
kers aldaar. Voorts zal een bezoek
worden gebracht aan Giethcorn.
Arbeidswet en onderwijswet.
De Hooge Raad van Arbeid heeft ad
vies uitgebracht, omtrent de reorgani
satie van den raad in het deen aan
sluiten van de bepalingen van de Ar
beidswet bij die van de onlangs ge
wijzigde Onderwijswet.
De Hooge Raad meent, dat bij een
zooveel mogelijk zelfstandig karakter
zal moeten dragen en ook uit eigen be
weging adviezen moet doen uitbren
gen. Het advies van den raad, omtrent
het doen aansluiten van bepalingen
der Arbeidswet bij die der onlangs ge
wijzigde Onderwijswetten, komt nage
noeg geheel overeen met het prae-ad-
TWEEDE BLAD.
Wat de bladen zeggen.
De Olympiade.
Met instemming nemen wij uit onze
Rotterdammer het hier volgende arti
keltje over:
De discussies in de Tweede Kamer
gevoeM bij de Olympiade-subsidie
kunnen ons slechts matig bekoren.
Het verzet werd gevoerd met een
kracht, die aan het bedoelen der regee
ring stellig onrecht deed.
Niet gaarne zouden wo alle princi-
pieele bezwaren die tegen hét steunen
der sportdemonstratie zijn ingebracht,
voor onze rekening durven nemen.
Wij vreezen zelfs dat ;n de hitte van
het gevecht woorden zijn gesproken, ook
door tegenstanders van hat voorstel, die
later zullen worden betreurd.
Na de cordate houding der regeering
in de Memorie van Antwoord, hadden
uit onzen kring hier en daar wel andere
tonen mogen worden verwacht.
Wanneer ook naar ons oordeel'
niettemin verwerping moest worden
aangeraden, kon dit slechts geschieden
Dp grond van de overweging, dat in
dezen tijd zoo groot offer niet van de
regeering mocht worden gevraagd,
zonder dat de belanghebbenden van
hun bereidwilligheid tot steun krachtig
hadden blijk gegeven.
Onjuiste aanwending van den Over
heidssteun en onderdrukking van het
-particulier initiatief daarop had zich
het verzet hoofdzakelijk moeten richten
Gelijk het nu liep, kwam dit bezwaar
veel te weinig tot zijn recht.
Uit onze Indiën.
Da immigratie in Indië.
In het afgeloopen jaar kwamen, naar
de Loc. verneemt, in Indtë 3130 Neder
landers, 1329 andere Europeanen, 586
Japanners, 27.171 Ghinëezen, 2897
Arabieren en andere vreemde Ooster
lingen, totaal 35.113 imrmgranten tegen
36 370-in 1923.
Hiervan waren bijna 16.000 voor Java
en de rest voor de buitengewesten, in
het bijzonder voor Sumatra's Oostkust
bestemd.
Onder deze immigranten zijn de Clii-
neesche koelis onder poenale sancties
niet medegerekend, wei vrije koelies.
De netto opbrengst voor immigratie
rechten bedroeg over 1924 ruim 1 mil-
lioen, 390 duizend gulden, tegen ruim
1 millioen 207 duizend gulden een jaar
te voren.
Immigratie werd geweigerd aan 15
Europeanen, 3 Japanners, 329 Chinee-'
zen en 55 Arabieren en andere vreemde
Oosterlingen.
Opleving in Sumatra.
Van een ambtenaar die juist van een
langdurige dienstreis door Midden en
nUxd-Sumatra terugkeerde, hoorde de
Oeli Ct. dat ook *in die gewesten een
duidelijke opleving merkbaar is. Niet
iiet - minst door het groote aantal .rij
dende.en rossende automcb leien, waar
van de bevolking blijkbaa in ruime
mate kan profiteeren, nu de onderne-
mingéproducten duur betaald worden
en 'de Inlandsche rubbercultuur groote
bedragen onder de mensehen brengt.
Kanker-instituut.
Onlangs had in de senaatskamer der
technische hoogeschool te Bandoeng de
jaarlijksche algemeene vergadering
plaats van de vereeriiging het Neder-
landsch-Indisch Kanker-Jnstituut, voor
afgegaan door een hoofdbestuursverga
dering.
De heer K. A. R. Bosscha deed staan
de de vergadering de zeer toegejuichte
mededeeling,- dat hij, Ier bevordering
van het streven van het Kanker-insti
tuut en ter vermeerdering van de in
Indië aanwezige klinische hulpmidde
len in den strijd tegen de kanker, be
sloten heeft een hoeveelheid van 125
milligram radium, die reeds in Europa
besteld is, ter beschikking te stellen
FEUILLETON.
De Loods van Zwaankreek.
Een verhaal uit het verre Westen.
41)
„Luistert vrinden", zei de vreemde
ling, „ik ben geen paardendief, en als
ik dit paard niet eerlijk heb gekocht
en met goed geld betaald dan is liet
niet van mij. Dat is billijk, nietwaar?"
Nu achtte Hi 't geraden een duit in
't zakje te leggen. Zoo goed en zoo
zoo kwaad als tging verklaarde hij,
dat de vreemdeling in zijn recht was,
en dat hij wis en zeker den pony ge
kocht had. „Hier .zijn de centen", voeg
de hij er bij, Bill een rolletje aanbie
dende. Maar met een vluggen greep
pakte deze den vreemdeling bij een
been, en voordat hij iets kon zeggen,
lag deze languit op den grond.
„Je blijft van dien pony af, totdat
deze zaak in orde is", riep Bill.
Er was iets zoo dreigends in zijn ma
nier van doen, dat de ander zich ver
genoegde met binnensmonds te vloe
ken en zijn tegenstander te verwen-
schen, terwijl Bill zich tot Hi wendde
met de vraag: „Heb je dien pintn aan
hr-ÜT VM'VAOH* i« ryf -inpn?"
I voor de behandeling van kankerlijders;
voorloopig is het zijn bedoeling hiervan
liet grootste gedeelte in bruikleen te
geven aan het militaire hosptaal te Tji-
mahi (100), een kleiner gedeelte aan de
CB.Z. te Soerabaja (25 gram).
Ambtenaarssalarissen.
De bezoldigingscommissie heeft be
richt van de regeering ontvangen, dat>
bij den opzet van 'de begrooting voor
1926 gebleken was, dat de post salaris
sen voor de burgerlijke ambtenaren
eenige millioenen is tegengevallen. De
mogelijkheid is niet uitgesloten, dat ver
laging van de vastgestelde nieuwe trac-
tementen noodzakelijk is. De landvoogd
acht het gewenscht, dat de commissie
bij verdere voorstellen de grootste zui
nigheid betracht en overwege over
brenging van landsdienaren van groep
B. naar A. B. is de middelgroep, A de
laagstbezoldigde groep ambtenaren).
De Communisten te Batavia.
Naar het Alg. Ind. Dagbl. verneemt,
houden de communisten zich ook te
Batavia onggekend rustig. Ongetwij-
feld is dit in hoofdzaak toe te schrijven
aan de vrees voor de reactie onder de
bevolking, zooals die zich in de Prean-
ger nogal hardnekkig heeft gede
monstreerd, maar daarbij komt nog dat
de Poeasa-maand zich niet bijzonder
eigent voor een propaganda van lieden,
die zich atheist noemen. De leiders
trachten althans hun gebrek aan activi
teit daaraan toe te schrijven en bewe
ren, dat zij na de Poeasa met frisschen
moed weer zullen beginnen.
Wel bestaat het vermoeden, dat er ira
de kampohgs met huisbezoek en derge
lijke nog propaganda wordt gemaakt,
maar deze methode van proselieten ma
ken wordt overgelaten aan de jeugdige
heethoofden die feitelijk het A. B C.
van de communistische leer nog moe
ten leeren. Het resultaat kan dus ten
hoogste zijn dat hier en 'daar wat lid
maatschapskaarten van de P.K.I. wor
den uitgedeeld, waarmee dan weer zoo
vele leden voor die vereeniging zijn
„gewonnen". Een eenigszins beteeke-
nend succes kan echter aldus niet wor
den bereikt.
De beide Sarikat Rajat-scholen, één
te Batavia en éen te Meester Cornelis,
zijn gedurende de Poeasa gesloten. Het
aantal leerlingen te Batavia is thans
reeds tot 18 gedaald, terwijl ook de
school te Meester Cornel's hard achter
uitgaat. Daar zijn van de vroeger 160
leerlingen er nauwelijks 50 overge
bleven.
Openbare vergaderingen worden in
den laatsten tijd niet meer door de com
munisten gehouden, En de cursussen
van „hoe word ik binnen drie weken
communisten-leider?" zijn gesleten.
Zoo op het oog zou meri zeggen, dat
de beweging zoo goed ais dood is En
oa men daar niet ver vandaio is, kan
rj en ook cocludeereïi uit'de omstandig
heid dat van de met zooveel ophef aan
gekondigde contra-actie legen de com
munisten, de zoogenaamde Sarikat-Hid
jo niets meer vernomen wordt. Waar
geen actie is, blijft uiteraard de re-actie
van zelf achterwege. -
Zeventig jaar melaaisch.
Den 6den April overleed in de groote
melaatschen-kolonie Plantoengan (Mid
den Java) de oudste patiënt, een Euro-
peesch vrouwtje, 't meest bekend als
Tante Bet.
Zij is daar 86 jaar oud geworden,
meldt de Loc.
Zeventig jaar geleden, als zestienjarig
meisje is'ze uit het Protestantsche Wees
huis te Semarang naar Plantoengan
vertrokken, lang voordat L et gesticht in
,zijn tegenwoordigen vorm bestond.
Zij vestigde zich daar om warme
baden te gebruiken, waaraan genees
krachtige werking werd toegeschreven,
en die aan leprozen ook nu nog, zooal
geen genezing, toch zekere verlichting
brengen.
Toen in 84 de inrichting werd ge
opend was zij een der eerste patiënten
en zij heeft er meer dan 40 jaren van
haar leven en lijden doorgebracht.
Hi was niet zoo dronken, of hij kon
wel vertellen, dat hij, toen hem een -
goed bod werd gedaan, den pinto aan
den vreemdeling had verkocht voor vijf
en negentig gulden. 'tWas immers de
bedoeling om het beestje te vèrkoópen?
Bill was wanhopig echt wanhopig.
,,'t Is niet om den pony, maar 0111 het
zieke meisje", zei hij. Doch het woord
van zijn vriend was zoo goed als zijn
eigen woord, en hoe kv/aad hij ook
was, hij zou geen moeite doen om te
probeeren den koop te niet te doen.
Op dit oogenblik kwam onze gast
heer, jonker Frits, naderbij. Hij had
gemerkt, dat er onraad was, en werd
gevolgd door zijn vrouw en den Prins.
„Mischfen kun je hem terugkoopen",
opperde deze.
„Neen", antwoordde Bill stuurscli,
„hij is een gem eene lompert."
„Ik ken hem wel", zei Ashely. „Laat
ik eens met hem praten."
De vreemdeling wóu er echter niet
van hcoren. De pinto beviel hem uiter
mate zeer, en hij dacht er niet over
hem af te staan, al kreeg hij ook zijn
geld met interest terug. „Welneen" zei
hij, ,,'t is een buitengewoon paardje,
en ginder, in Montana, kan ik er bij
een dame wel driehonderdvijftig voor
niaken." Tevergeefs uin» ''L-u? er kib
belden zij; de man was onvermurw
baar. Honderd vijf en negentig gulden?
't Was om fe lachen! Tweehonderd
veertig? Neen, en nog eens neen!
Toen zij zoover .waren, kwam mevrouw
Ashley naar voren en vroeg aan haar
man, waar het eigenlijk over was. Mei
enkele woorden deelde hjj haar mede,
wat de lui -zoo aan 't redekavelen
bracht. Zij had reeds vernomen wat
Bill verteld had van Gwens droevigen
val en over haar aandeel in de bouw
plannen. Onder eerbiedig zwijgen der
aanwezigen bezag zij den fraalcnpony
met een meewarig gelaat.
,,'t Is toch al te erg, dat het arme
kind afstand moet deen van dat snoe
zige beestjff", zeide zij zacht tot haar
man. Toen wendde zij zich tot den
vreemdeling en vroeg met een Inne-
menden glimlach: „Wat vraagt ge er
voor?" Hij aarzelde eersi, en antwoord
de daarop, even zijn hoed lichtend: „Ik
zei daarstraks, dat deze pinto in Mon
tana gemakkelijk driehonderd vijftig
zou opbrengen. Maar nu mevrouw er
naar vraagt, zal ik hem laten gaan
voor driehonderd."
„Dat is nog te veel", viel zij dadelijk
in, „veel te veel. Is het niet, Bill?"
„Natuurlijk", bromde Bil], tweehon
derd viif en zevqntig is al wel. En "Is
't een vent was die gewend was met
dames om te gaan, zou hij u den pinto
present geven; maar hij is zoo vreese-
lijk kleinzielig, dat hij wel niet zal
willen afkomen tot tweehonderd vijf en
zeventig."
Zoo iets liet de Yankee zich niet on
gestraft zeggen. „Ei zoo! Als ik zoo
drommelsch.. pardon, mevrouw, zoo
goed gewend was met dames om te
gaan, als sommige lui het van zichzelf
willen doen voorkomen, dan zou ik
dien pinto koopen en hem cadeau ge
ven aan de dame, die hier voor mij
staat."
Bill stond onrustig op zijn hielen te
draaien.
„Maar", ging de vreemdeling voort,
„ik ben niet van plan kleinzielig te
zijn. Ik zal met dien pinto afkomen tot
de genoemde ronde som ten pleiziere
van de dame, als dan de een of an
dere heer voor de duiten wil zorgen."
„Wel, lieve vrouw", zei jonker Frits
met een buiging, de handschoen wordt
ons toegeworpen. Mij dunkt, wij kun
nen hem niet laten liggen.,,
Zij^koerde zich om en lachte l^em
vriendelijk toe. Alzoo werd de pinto,
tot Bills onverholen blijdschap, overge
bracht naar de stallen van Ashley-
Hoeve. Hii zou de "crJge eigenares
r1
SCHEEPSPRAAT VAN HUTOENS. j
'J? (Vrij gevolgd), j
(Kuyper, 'die de vrije schepen
Der door Groen gestichte huurt,;
(Veertig jaren onbegrepen,
Onbekropen heeft gestuurd;
Kuyper, die ze door de baren ïf i
iVan zoo menig tegentij 7\
iVoor den wind heeft leeren varen,
IA1 en was 't maar wind op zij;
Kuyper, schipper zonder weerga,
Die zijn onverwinlijkheid
SVaar de zon op-, waar zij neerga,
Te aller oorden heeft gepreit;
Kuyper, die de zee te nauw hiel
jVoor zijn zeilen en zijn want, L
|Die de vogelen te gauw viel -
fAl bezielde hij maar 't zand;
Kuyper was te kooi 'ekropen,
En de endelooze slaap
!Had zijn wakker oog beslopen, 1
En hem, leeuw, gemaakt tot schaap;
Reeërs en matrozen riepen,
Och! de groote schipper, och,
[Wat zou 'tschaan, of wij al sliepen,
Waakte schipper Kuyper nog!
Schipper Kuyper, maar je legt er,
Maar je Utegt er plat 'eveld,
Stout verweerder, trotsch bevechter,,
Bei te zeewaart en te veld.
Kijk, de takels en de touwen,
En de vlaggen en het schut
Staan en pruilen in den rouw, en
'Altemalen in den dut.
'Dutten"? sprak Colijn toen,„dutten"
Stille, maats, een toontje min:
Dutten? wacht, dat most ik schutten,
Ben ik anders, die ik bin:
'k Heb te lang om Noord en Zuiec
Bij den baas te roer 'estaan,
'k Heb te veel gesnor van buien 1
Over deuze muts zien gaan."
,,'kZel 'thun lichtelijk zoo klaren
Dat ik vlaggen, schut en touw,
En de maats, die met me varen, J
iVrijen zei van dut en rouw,
Reeërs jouwerliefde mien ik,
Die van ver op 't kussen vicht
Wil je er aan? kedaar, jou dien ik,
Jou alleinig, bij dit «licht."
„Weeran", riepen de matrozen,
,,'t Is weer, als toen Kuyper kwam,
En de reeërs die hem kozen:
„Weeran, 'tis de „Oude Bram". I
'Heintje" peurde strak aan 't stuur, en
Haalde 't anke# uit den grond,
't Scheepje ging door 't zee-sop schuren
Of ter Kuyper nog an stond.
(Rijnl. Crt./
vies van de daartoe ingestelde bijzon
dere commissie uit den raad. Beide ad-
.viezen zullen eerlang worden gepubli
ceerd.
De vischvangst op de Noordzee.
Naar de „Tel." meent te weten is een
verbod van aanvoer en vervoer van
ondermaatsche Noordzeevisch in voor
bereiding.
Waar ons land behoort tot de zever
naties, die in den internationalen vis-
scherljraad vertegenwoordigd 2ijn, kan
eerlang ook een wetsontwerp worden
tegemoet gezien betreffende medewer
king aan het sluiten van een deel der
Noordzee.
Inmiddels zal nog geruimen tijd ver-
loopen vóór het vischverbo(J in de voor
gestelde zones in werking treedt, want
een nieuwe internationale conferentie
is noodig om tot overeenstemming te
komen betreffende de uitvoering, de
controle op de Noordzee etc.
Volgens genoemd blad zou dan de bc
waking der v.erboden zones opgedra
gen worden aan torpedobooten etc. De
voorgestelde sluiting betreft echter al
leen schol. Bovendien wordt van ver
schillende zijden sedert jaren aange
drongen op een verbod van aan- en
vervoer van ondermaatsche Noordzee-
visch.
De z.g.n nest werd vroeger over boord
geworpen, later aan de aandeelhouders
verkocht en thans gaat men er op uit,
om die ondermaatsche visch te van
gen.
niet onder de oogen hebben durven ko
men, verklaarde hij luide, als haar
pinto over de grenzen was gegaan.
Dat Hi er zoo gemakkelijk afkwam
verbaasde mij echter wel, en dat werd
er niet minder op, toen ik de beide
vrienden met den vreemdeling later op
den avond eendrachtiglijk en vroolijk
uit dezelfde flesch zag drinken.
„Je bent een eerste kurketrelcker, dat
ben je! Ik mag hangen als-je niet een
zeldzame vogel bent.een zangvogel.
een witte kanarie", hoorde ik Hi tegen
Bill zeggen.
Diens eenig antwoord was een knip
oogje, dat dadelijk overging in een 1
wenkbrauwfondsen, toen hij mijn blik
ontmoette. Dit wekte mijn achterdocht,
of die verkwanseling wel van nabij
mocht bekeken worden, en ik werd ver
strekt in mijn vermoeden, toen Gwen
mij een paar dagen later opgetogen
vertelde, hoe prachtig Bill pinto's ver
koop had geleid en zij mij ten slotte
driehonderd gulden in bankjes liet
zien!
In antwoord op mijn verbaasden blik
zei Gwen: „U begrijpt, dat hij ze tegen
elkander moet hebben laten opbieden;
maar Bill zegt ook, dat pinto's duurder
worden.
(Wordt vervolgd-.
