NIEUWE LEIDSCHE COURANT VAN WOENSDAG 6 MEI 1925
TWEEDE BLAD.
Wat de bladen zeggen.
Ds. Kersten en het „pensioen."
De heer R. A. den O. schrijft in het
jongste nummer van „Nederland en
Oranje" het officieel orgaan van het
Verbond van Antirev. Kiesverenigin
gen:
De Staatk. Geref. Partij schreef in
art. 9 van haar program: „Onwettige
dwang der consciëntie barer onderda
nen wordt ook uitgeoefend door de
sociale wetten, in 1913 door H. M. de
Koningin uitgevaardigd*, wier uitvoe-
ring God. verhoede
De lectuur en de propaganda der
Staatk. Geref. Partij deden deze uit
spa-aak ten allen tijde staan in het
licht van de gemoedsbezwaren tegen
het aanwenden van middelen, waarop
de mensch vertrouwt in plaats van te
-gelooven in Gods Voorzienigheid. Met
instemming haalde Ds. Kersten indei-
tijd in de Tweede Kamer een inge
zonden stukje uit „De Heraut" van
1878 aan, waarin 22 bezwaren tegen
„verzekering" werden genoemd.
Op 12 Febr. j.l. schreef Ds. Kersten
In „De Banier": „De verzekering zelve
oordeel ik in strijd met het geloof in
de Voorzienigheid Gods te zijn. Dr.
Kuyper's Gemeene Gratie (met welks
opzet ik het geheel eens ben) heeft
mij ook in dezen niet overtuigd, 't Ver
zekeringswezen kan ik niet vereeni
gen met het geloof, dat niet aheen
dankbaarheid in voorspoed en geduld
in tegenheên, doch als vrucht ook af
werpt:
„dat wij in alles dat ons nog toe
komen kan een .goed toevoorzicht
hebben op onzen getrouwen God en
Vader, dat ons geen schepsel van
Zijn liefde scheiden zal, aangezien
dat alle schepselen alzoo in Zijne
hand zijn, dat zij tegen- Zijn wil zich
nog roeren, noch bewegen kunnen"
(Heid. Cat. Zondag 10).
„Of vuur dreigt dan wel water; pok
ken of invaliditeit en ouderdom, ons
leven is in Gods hand, en wij hebben
ons voor de toekomst Hem te onder
werpen, zonder lijdelijk te zijn.
„Geheel de wereld spitst zich op het
uitdenken van allerlei verzekering, en
den mensch'sust zij in slaap; hij is
als Moab van zijn jeugd aan gerust
geweest en hij heeft op zijn heffe stil
gelegen en is van vat in vat niet ge
ledigd, en heeft nie!t gewandeld in
gevangenis; daarom is zijn smaak in
hem gebleven en zijn reuk niet veran
derd."
„Neergezonken op zijn droesem! Doo-
delijk gerust. Voorwaar,, op de ijdele
zorg, die aan de verzekering ten grond
slag' rust, past het woord des Hee-
ren: „Zulke dingen doen öe Heide
nen."
Aldus op '2 Februari 1925.
■Thans lezen we in „De Banier" van
10 April 1925:
„Onze strijd gaat niet tegen pensi
oen als zoodanig, maar tegen de wijze,
waarop het pensioen geregeld is
„Niet tegen pensioen als zoodanig."
Dat was wel bekend, want Ds. Ker
sten is als lid der Tweede Kamer ver
zekerd voor pensioen voor zich en z'n
weduwe, onderwerpt er zich ook aan,
dat de premie voor dit laatste hem
van zijn schadeloosstelling wordt in
gehouden. De Staatk. Geref. Partij
stelde ook in 1922 twee mannen can-
didaat, die als onderwijzers verzekerd
zijn van pensioen bij invaliditeit en
ouderdom.
Maaris er nu principieel ver
schil tusschen dit (staats)-pensioen
en de invaliditeits- en ouderdomsver-
zekering volgens de wetten van 1913?
Is „pensioen"- wel vereenigbaar met
het geloof in de Voorzienigheid Gods?
Zoo ja, dan zal de Staatk. Geref. Partij
het principieele verschil moeten dui
delijk maken.
't Lijkt er echter meer op, of Ds.
Kersten langzamerhand begint over
tuigd te worden, dat zijn standpunt
FEUILLETON.
De Loods van Zwaankreek.
Een verhaal uit het verre Westen.
36)
,Je moet niet denken, dat ik me ooit
druk maak met wedden", vervolgde
Bill. „Ik doe het zelden of nooit maar
ik wil "er met alle plezier m'n duiten
eens aan wagen: als de jongens d'rlui
hart gezet hebben op iets, dat een dikke
zeventienhonderd guldens moest kos
ten, dan geloof ik, dat zij het misschien
in een paar dagen wel bij mekaar
konden krijgen."
Hier deed Robbie een zoo spotachtig
„Och kom!" hooren, dat Bill even
zweeg, en toen, over Robbie's hoofd
heenziende, nog langzamer en zoetsap-
piger vervolgde: „ik hou me niet dik
wijls op met wedden, zooals ik zoo met
een al zei; maar als de een of ander
met me wedden wil over wat ik daar
even zei, dan ben ik z'n man, als het
maar niet om al te veel duiten gaat."
„HoorI Hoor!" schreeuwde Hi weder,
van zijn plaats bij de deur.
„Ik geloof niet te boud te spreken als
ik zeg, dat de jongens voor de kerk,
v,-a?.r de Loods 2ijn zinnen op heeft ge-
te dezen opzichte toch niet houdbaar
is. Hij begint zijn draai te nemen.
De annexatie van Heemstede.
Onder het opschrift „De groote slok
op" driestart „De Standaard":
De groote stad is als een groote slok
op, die haar buren, de kleinere ge
meenten, maar niet met rust laat. Zij
komt tengevolge van allerlei omstan
digheden in geldelijke moeilijkheden,
en als er nu in de buurt gemeenten
zijn met een kapitaalkrachtige bevol
king, dan is men daar geen oogenblik
zeker.
Met kracht wordt naar annexatie
gestreefd, onder het voorwendsel, dat
de gemeenten in den omtrek haar
rijkdom te danken hebben aan de stad
en dat het dus niet meer dan billijk
is dat zij haar vangarmen uitstrekt
en tot zich neemt hetgeen eens ande
ren is.
Wij ontkennen niet, dat er gevallen
zijn, dat er zich aan den rand van de
stad een of ander complex vestigt, 't
welk zijn opkomst geheel aan de stad
te danken heeft. Dat de voordeelen
van de stad geniet en zich aan de las
ten weet te onttrekken. Maar lang niet
altijd is dit het geval.
En het wil ons toeschijnen, dat het
allerminst het geval is met de omstre
ken van Haarlem.
Vandaar dat het voorstel tot uitbrei
ding van Haarlem en tot annexatie
van de beste gedeelten van Bloemen-
daal en Heemstede behoort tot die po
litiek, waartegen wij ons steeds met
kracht hebben verzet en die op goe
den grond niet te verdedigen is.
;Men zou veeleer kunnen zeggen, dat
Haarlem allerlei voordeelen plukt van
de omstreken, die vele kapitaalkrach
tige lieden trekken, door de eigen
schoonheid en gemakkelijkheid van
leven.
Wat Heemstede betreft, zou Amster
dam allicht meer argumenten ter an
nexatie kunnen aanvoeren dan Haar
lem. j
Hoe dit echter ook zij, hier is weer
het voorbeeld gesteld van een o. i. af
keurenswaardige annexatie-politiek.
Het verzet van Antirevolutionaire zijde
tegen deze politiek heeft tot nu toe
weinig succes gehad.
Hier is er thans een voorbeeld, zoo
onbillijk, dat, naar wij hopen,, einde
lijk aan de groote slokop, de stad, het
halt zal worden toegeroepen.
KERK EN SCHOOL.
NED. HERV. KERK.
Beo* o epen: Te Steenwijk, K. de Bel
te St Nicolaasga.
GEREF. KERK.
Beroepen: Te Tholen, F. A. den
Boeft te Kruiningen. Te Schoonhoven en
Willige Langerak, J. O. Aalders Te 's Gra-
venhage.
REM. BROEDERSCHAP.
Bero;epen: Te Utrecht, W- J, W.ege-
rif te Dordrecht.
Dr. E. J. Brouwer.
In den intiemen kring van de commissie
van Samenwerking (samenwerkende Zen
dingscorporaties) is Maandag 4 Mei Dr.
K. J. Brouwer tot het ambt van zendings
director ingeleid.
De voorzitter der Commissie, Prof. van
Nes, las 1 Cor. 3 en ontleende daaraan
den grondslag zijner toespraak.
Daarna spraken achtereenvolgens Ds.
Joh. Rauws namens de Directie, Dr. F.
J. Fokkema als rector der Zendingsschool,
Dr. C. W. Th. Baron van Boetzelaer van
Dubbeldam, namens het Ned. Zend. Gen,
en Ds. H. J. de Zwart, namens de Ned.
Zend. Vereen.
De toespraken werden door Dr. Brou
wer beantwoord.
Prof. van Nes ging daarna voor in ge
bed.
Uit het Sociale Leven.
Werktijd verlenging oi Loonsvermin
dering.
Men schrijft uit Weesp aan „De
;Standaard":
Aan de Fabriek van Melkproducten
/„Neerlandia" alhier, dreigt het tot
zet, stellig binnen 'n maand twaalfhon
derd guldens zullen vinden, als de an
dere lui er toe besluiten konden met
de rest over de brug te komen."
Nu was Robbie's geduld ten einde.
Ten hoogste geprikkeld door de plage
rige zeurstem verloor hij zijn zelfbe-
heersching en riep, in woede ontstoken
„Bluf! allemaal bluf!"
„Zoo? Denk je misschien, dat ik
daar niet borg voor durf blijven?"
„Juist", antwoordde Robbie kregelig.
,,'t Is niet waarschijnlijk, dat je er
mij voor zult moeten aanspreken. Ik
zou denken, dat die twaalfhonderd gul
dens zoo goed als binnen zijn", teemde
Bill ,liem op slimme manier in den val
lokkend.
Robbie liep er dan ook met open
oogen in.
„Watblief?" riep hij op smalenden
toon. „Best. Vijfhonderd gulden zullen
hier klaar liggen, en zullen daar zeker
tot in 't oneindige blijven liggen. Dat
durf ik, boer Muizert, je dan wel ver
zekeren."
Nu ging Bill spijkers met koppen
slaan.
„Ik heb mijn visitekaartjes niet bij
mij", zei hij met een oolijk lachje.
„Zeker in je Zondajfsche jas laten
een conflict te komen, in verband met
voorstellen, welke de firmanten, de
heeren Jansen Storms, aan de ar
beiders hebben gedaan.
Reeds in het najaar 1924 werd den
arbeiders kennis gegeven, dat de
firma voornemens was over te gaan
tot invoering van de, bij ministerieel
besluit toegestane arbeidstijden voor
de zuivelindustrie.
Deze regeling komt hier op neer,
dat het halve jaar een werkweek van
43 uur is toegestaan, terwijl geduren
de 17 weken een 55-urige week ver
oorloofd is.
Aangezien in het vorig najaar be
gonnen werd met de 43-urige periode
kwamen werkgevers en werknemers
overeen, de besprekingen over de 55-
urige week tot het voorjaar op te
schorten.
Eenige weken geleden deelde de
firma Jansen Storms den arbeiders
mede, dat, in verband met ongunstige
bedrijfsresultaten, niet alleen tot in
voering van de 55-urige werkweek zou
worden overgegaan, dooh dat ook het
loon van 27 gulden op 24 gulden zou
worden teruggebracht.
Over deze voorstellen hadden ver
schillende besprekingen plaats tus
schen de hoofdbesturen van de vol
gende organisaties: „Nederlandsche
iVej;eeniging van Fabrieksarbeiders",
R.K. Zuiverbewerkersbond „St. Padua
en ,,Chr. Fabrieksarbeidersbond" met
de firmanten van „Neerlandia" zonder
dat men tot overeenstemming kwam.
In de laatst gehouden vergadering
van de verschillende hoofdbesturen,
kwam een brief ter tafel, waarbij de
heeren Jansen Storms mededeelden,
het loon van f 27 te willen handhaven,
mits de arbeiders de 55-urige werk
week aanvaardden.
In gecombineerde vergadering werd
met algemeene stemmen besloten, ook
op dit voorstel niet in te gaan.
Nog, vernemen wij dat de firman
ten, bij weigering hunner voorstellen
door de arbeiders, in uitzicht heb
ben gesteld, het geheele bedrijf van
.Weesp te verplaatsen naar .Wagen
berg (Brabantk
Uit het Schildersbedrijf.
De patroonsbonden te 's-Graven-
hage vergaderden Maandagavond. Na
geconstateerd was, dat geen enkel ge
organiseerd patroon of ongeorgani
seerde, die tot de vergaderingen wer;
den ujfrtgenoodigd, het contract der
gezellen heeft geteekend, zette de
bondssecretaris, de heer L. de Groot
de door de hoofdbesturen genomen
maatregelen uiteen. De patroons te
Groningen en Almelo denken er even
min als te den Haag ovér, iets toe
te geven. Door zelf te werken, zullen
de noodzakelijke werken worden af
gemaakt.
iVan alle zijden werd het optreden
der gezellen becritiseerd.
De ter vergadering aanwezige onge
organiseerde patroons drongen er ern
stig op aan, tot het lidmaatschap te
mogen toetreden. De besturen zullen
overwegen of de gelegenheid daartoe
nog zal worden gegeven. De heer De
Groot zou er vóór wezen, dat ieder,
die het wenschte, voorloopig als lid
werd ingeschreven om na de staking
zich al of niet definitief aan te (sluiten.
De Internationale van Clir. Steenfa
briekarbeiders.
Dezer dagen heeft te Nijmegen de
Christelijke internationale vakgroep
der Steenfabrieksarbeidersbonden, ver
gaderd. De volgende moties zijn aange
nomen:
I. De Internationale conferentie van
de Christelijke steenfabrieksarbeiders
bonden enz. spreekt zicfy uit voor een
stelselmatige propaganda in elk land,
te voeren met het doel, het daarheen
te leiden, dat in de streken waar steen
industrie gevestigd is den arbeiders het
geheele jaar door arbeidsgelegenheid
zal worden verschaft: i. door invoering
van werkgelegenheid (a. (het oprichten
van aanvullings-industriën; b. open
bare werken); 2. door een goed gere
geld verkeer.
zitten?" opperde Hi, die zich verkneu
kelde bij de gedachte, dat het Bill was
gelukt den Schot vast te zetten.
„Maar hoe nu verder?" vroeg Bill,
weer ernstig geworden. „Als een van
de heeren den datum wou opschrijven,
durf ik wel voor instaan, dat van
daag over een maand twaalfhonderd
en vijftig gulden op dezen zelfden 1?:
senaar zullen liggen uitkijken naar
die andere vijfhonderd gulden. Of mis
schien vindt u zevenhonderd en vijftig
gulden nog aardiger?" zei hij op vlei-
enden toon tegen Robbie, die bij de
minuut ongeduldiger werd.
„Dat is mij allemaal 't zelfde, als jc
nou maar uit wou scheiden met zani
ken."
„Jongens, jullie zijt getuigen van de
ze kleine overeenkomst, en misschien
wil de schoolmeester het wel op schrift
brengen", zei Bill.
Alles werd zorgvuldig genoteerd, en
onder gelach en gepraat voerden de
veefokkers en drijvers Bill in triomf
naar Willemsen's toko, om het feit
plechtig te bezegelen, terwijl Robbie
zeer ontstemd, maar uitwendig kalm,
met zijn vrouw naar huis ging Zijn
grootste grief was echter, dat de voor
zitter aan zulk een. minnen troep hacl
II. Gehoord de inleiding van den
heer Braam (Nederland), betreffende
den toestand der arbeiders in de steen-
industrie, is van oordeel, dat door een
doeltreffende organisatie van het be
drijf en medezeggenschap der arbei
ders een verhoogfng van het levenspeil
van in alle in het bedrijf werkzaam
zijnde personen mogelijk zal worden.
Werkloosheidsverzekering.
De directeur van den Rijksdienst der
werkloosheidsverzekering en arbeids
bemiddeling de heer Folmer, heeft aan
de besturen der gesubsidieerde ver-
eenigingen (bedoeld zijn hiermede de
werkloozenkassen) een schrijven gezon
den van den volgenden inhoud:
„Blijkens een besluit van de Belgi
sche Regeering heeft zij besloten, dat
leden van Nederlandsche werkloozen
kassen den tijd van lidmaatschap der
Nederlandsche werkloosenkas mogen
mèetellen voor het bepalen van het
recht op uitkeering uit de Belgische
werkloozenkas.
Bij het sluiten van overeenkomsten
met Belgische organisaties kan door
11 met het vorenstaande rekening wor
den gehouden."
BINNENLAND.
WIJZIGING L.O. Wet.
Verschenen is het voorloopig Verslag
over het ontwei'p van wet tot wijzi
ging van de Lager Onderwijswet 1920.
Verschillende leden verklaarden, er
zich niet mede te kunnen vereenigen.
Ofschoon zij van meening waren dat
het voor het gezinsleven wenschelijk
zou zijn dat de gehuwde vrouw geen
loonarbeid verrichtte althans niet
buiten het gezin achtten zij*dit wets
ontwerp waarbij den gemeente-bestu
ren de bevoegdheid wordt gegeven een
onderwijzeres te ontslaan uitsluitend
wegens haar huwelijk, veel te abso
luut. Zij zouden er zich bij hebben kun
nen neerleggen mits ware gebleken,
dat het onderwijs schade ondervond
tengevolge van haar huwelijk. De op
schortingsbepaling van het nieuw in
te voegen 4e lid van art. 38 L. O.-wet
had evenzeer toepasselijk moeten zijn
bij ontslag wegens huwelijk.
Andere leden verklaarden zich even
min met dit wetsontwerp te kunnen
vereenigen en wezen er op, dat de door
den Minister aangevoerde gronden
zeer zwak mogen worden genoemd. De
onderwijswetgeving dient door onder-
wijsbelangen te worden beheerscht en
niet dienstbaar te worden gemaakt aan
de propaganda van andere denkbeel
denden dan die, welke met het belang
van het onderwijs verband houden, na
melijk „dat het werkzaam zijn van
een genuwde vrouw in een ambtelijke
betrekking in het algemeen niet ge-
wenscht is" zooals in de Memorie van
Toelichting wordt beweerd.
In het zoogenaamd betalen der jaar
wedden door het Rijk kan geen rechts
grond liggen voor de invoering dozer
regeling als hier wordt voorgesteld.
Ook uit dien hoofde moet dit wetsont
werp volgens de hier aan het woord
zijnde leden worden afgewezen.
Sommige leden waren van meening,
dat dit wetsontwerp in een gebleken
leemte voorziet.
Nog andere leden waren van oordeel,
dat dit wetsontwerp niet ver genoeg
gaat. Zij meenden, dat niet een facul
tatief, maar een imperatief voorschrift
wenschelijk is, uitgaande van het be
ginsel, dat een gehuwde vrouw nkt als
onderwijzeres gehandhaafd kan blijven
Hiertegen werd van andere zijde opge
komen door eenige leden, die meenden,
dat aan de gehuwde onderwijzeres zel
ve moet worden overgelaten de beslis
sing of zij haar taak in het gezin naar
behooren kan waarnemen zoftder dat
het onderwijs daaronder behoeft te
lijden.
WIJZIGING PENSIOENWET 1922.
Verschenen is het Voorloopig Verslag
over het ontwerp van wet tot wijziging
van de Pensioenwet 1922.
toegestaan fatsoenlijke lui lastig te val
len, want hij kon zich niet ontveinzen,
dat hij zich had laten verleideh, om
zijn zekerste stelling, een onverbreek
baar stilzwijgen, prijs te geven. Toen
ik den volgenden dag het gebeurde met
hem besprak, wees ik hem op de mo
gelijkheid, dat al die mooie beloften
van Bill grootspraak waren.
,,'t Kan wezen", zei Robbie, „maar
die lammeling weet het dan toch wel
zoo te draaien, dat hij een mensch een
mal figuur doet slaan."
Daar zat hem de knoop. Bill had
niet alleen zijn oprechtheid in zake
den godsdienst in twijfel getrokken,
i%ts wat het manneke moeilijk kon
verkroppen, maar hij had ook den
draak met hem gestoken ten aanhoore
van de voile vergadering, en dat was
een bittere pil voor zijn hoogmoed.
Toen hem echter eenige dagen later
ter oore kwajn, dat Bill de noodige
stappen deed, 0111 zijn woord te kunnen
gestand doen, en verklaard had, dat
hij die dompers, die eenden, wel zou
loeren zwemmen, al moest hij(_ er een
jaar lang zijn salaris voor opofferen,
zette Robbie zich bedaard aan 't werk,
om zijn eigen aandeel in de overeen
komst te kuiWfcp lettellen. Zijn fat-
Verscheidene leden betuigden hungroor
te ontevredenheid over de indiening van
dit ontwerp, reeds binnen een termijn van
twee en een half jaar sedert de Pensioen
wet tot stand kwam. Waarvoor is dit
noodig, zoo vragen zij.
Is de stand van het fonds inderdaad van
dien aard, dat bezuinigingen ten nadeele
der pensioengerechtigden noodzakelijk dia
nen^tè worden aangebracht? Zij meenden
dit in hooge mate te moeten betwijfelen.
Het aantal wijzigingen tot schade vari
het overheidspersoneel is zóó groot, en
van dusdanige beteekenis, dat de 'toen
aan het woord zijnde leden daarom ge
loofden hun stem niet aan het ontwerp
te zullen kunnen geven.
Eenige leden maakten de opmerking,
dat zij bezwaar hadden tegen het ont-
werp, nu het amendement-Tilanus is ver
worpen, aangezien de thans verkregen
rechten van hen, die vóór 1 Juli IQ25 ge-
pensionneerd werden, niet meer zullen ge-
handhaafd blijven, hetgeen door deze le»
den zeer werd betreurd.
Andere leden verklaarden noodgedwon
gen dit ontwerp te zullen aanvaarden..
Zij begrepen, dat de Regtcring in verband
met de financieele consekwenties van de
bestaande Pensioenwet geen anderen weg
kan inslaan, en dat de ambtenaren nood
zakelijk het slachtoffer moeten worden.
Zij konden echter niet nalaten er op te
wijzen, dat het voor de ambtenaren wel
bijzonder hard is, wederom dusdani°- te
worden getroffen.
Weer andere leden konden zich voor
stellen, dat, toen de minister van Finan
ciën bemerkte, dat er e?n zoo groot te
kort was in het pensioenfonds, ingrijpen
noodzakelijk was, maar zij betreurden, dat
er geen'overgangsbepalingen zijn gemaakt
waardoor verkregen rechten worden o-e-
eerbiedigd.
Gevraagd werd, of er wel moet worden
doorgegaan met' het vormen van zulke'
enorme fondsen. Ook wenschte men te
worden ingelicht, hoe groot thans het
actief van het Algemeen Burgerlijk Pen-
sioenfonds is, en hoe groot het passieL
Betreurd werd, dat in d: Pensioenwet
öcen bepaling is opgenomen, waarbij het
mogelijk wordt gemaakt, aan leeraren bij
het Nijverheidsonderwijs ook pensioen te-
verleenen voor den tijd, dien zij werkzaam
zijn geweest aan inrichtingen, d;e «-een
subsidie van het rijk genoten.
t vroe" mel1 2ich cl artikel
VIIie lid, van het ontwerp niet
in Strijd is met de Grondwet. Men meen-
de, dat hierdoor de autonomie van de
Gemeenten wordt aangetast en verwees
te dier zake naar het attikel van Dr
1Fockema Andreae in het weekblad
voor gemeentebelangen 19e;, no. 1-,
De hooge positarieven.
Wij vernemen, dat er een comité ge
vormd is, tot. het voeren van een actie
hij de Regeering ter verkrijging van
verlaging der positarieven. Dit comité
werd gevormd uit de Nederlandsche
Maatschappij voor Nijverheid en Han
del en andere bij den Nijverheidsraad
aangesloten vereenigingen en uit'de
Pers. Deze commissie besloot onder
meer gegevens te verzamelen, waaruit
met cijfers is te bewijzen; hoe handel
en industrie gedrykt worden door het
hooge posttariel.
Voor het verkrijgen van deze gege
vens roept de commissie de medewer
king in van den handel en heeft zij een
vragenlijst rondgezonden.
Verbinding Maskan-Berlijn-Amsterdam
Naar wij vernemen onderhoudt de
Dentseh-Russfsche Luftverkehr Gesell
Sv5 V Sedert 1 MeI ccn van
Moskou via Koningsbergen naar Ber
lijn. Gestart werd te Moskou en te
Berlijn des morgens om 7 uur ter
wijl te Moskou of te Berlijn des na-
middags c.a. 5 uur wordt aangeko-
men. Brieven en overige post kunnen
dus in één dag van Moskou naar Bet-
lijn of omgekeerd worden gebracht
waardoor het mogelijk is geworden,
dat men van Nederland uit of na
tuurlijk ook van Rusland naar Neder
land de post binnen drie dagen kan
ontvangen.
Do Koninklijke Luchtvaart Maat
schappij heeft van de Deutsch-Russi
scho Luftverkehr Gesellsehaft het Ge
neraal agentschap voor ons land ver- I
kregen.
Belangstellenden kunnen bij deze
Maatschappij alle gewenschte inlichtin
gen krijgen.
soen liet niet toe, een uitdaging van
zulk een kant komende af te slaan.
HOOFDSTUK XV.
Bills bondgenoot.
Den volgenden dag had iedereen het i
even druk over Bill's „overduvelen"
van de gemeenteleden, en er werd heel
was gemoespeld over de nederlaag van
boer Muizert en de zijnen.
De Loods was bedroefd en uit zijn
humeur, want voor Bills optreden, zoo
heel anders dan men van hem gewoon
was, kon slechts een enkele verklaring
gevonden worden de gewone voor
iedere dwaasheid in deze landstreek.
„Ik wou voor mooi wat, dat het niet
gebeurd was. Hij heeft mijn laatsta
kans verspeeld. Nu is 't een verkeken
zaak", klaagde hij.
Maar hij zal toch misschien wel
iets kunnen doen", probeerde ik te 1
troosten.
„Och wat!" zei de Loods, met een
minachtend schouderophalen. „Zijn
eenig doel was Muizert uit zijn vel te 1
doen springen. Ik geloof, dat wij het
nu wel kunnen doorschrappen."
M y Wordt vervolgd
