kerk en School.
NIEUWE LEID5CHE COURANT VAN WOENSDAG 29 APRIL 1925
TWEEDE BLAD.
Op de Raadstribune.
Voor de vijfde maal gedurende deze
zittingsperiode werd Maandag 'n nieuw
lid geinstalleerd, n.l. de heer J. H.
Schüller, die de plaats van zijn vertrok
ken partijgenoot den heer van den Heu
vel inneemt.
Dit nieuwe lid heeft al dadelijk kun
nen genieten van den niet geringen
spreeklust zijner medeleden. Terwijl,
toch de agende slechts weinig punten
bevatte, en de meeste van die punten
ook nog zonder bespreking passeerden
was toch een vrij lange avondzitting
noodig om de geheele agende af te
werken.
Een punt dat heel wat bespreking
uitlokte was dat betreffende de beschik
baarstelling van localiteiten voor de
Christelijke school aan de Pieterskerk
gracht, en de overdracht van het ge
bouw aan de Pieterskerkgracht aan de
gemeente.
Het was vooral de heer Êerdmans die
bezwaar had. Zijn tegenstand tegen-de
Christelijke school is nog iiiet' geheel
gebroken en hij acht net, zooals hij
Maandag tegenover- den heer Zuidema
liet uitkomen, een zegen dat het bijzon»
der onderwijs het nog niet heelfimaal
voor het zeggen heeft. Vandaar dat hij
oppositie voerde. Dat de gemeente door
deze transactie een waardevol gebouw
krijgt aan de Pieterskerkgracht, kon hij
niet ontkennen maar hij had er be
zwaar tegen dat voor deze bijzondere
school zulk een goed gebouw beschik
baar werd gesteld. Dat kon wel een
beetje minder vond hij.
Maar gelukkig hebben de tegenstan-,
ders van de bijzondere school ook niet
meer alles te zeggen en kunnen de bij
zondere scholen een zeker recht laten
gelden, waaraan zelfs een frontmaker
als de heer Êerdmans niets kan veran?
deren.
Hadden de opposanten zich op wat
breeder standpunt gesteld dan zouden
ze hebben ontdekt dat deze overdracht
van de gebouwen niet in de laatste
plaats in 't belang der gemeente- is en
dat er geen reden is om te denken dat
deze schoolvereeniging hier met .den
buit gaan strijken. -
Weliswaar komt zij nu op een gemak
kelijke wijze in het bezit van eèn be
waarschool, maar daar staat tegenover
dat zij afstand moet doen van een ge
bouw 't welk een niet geringe waarde,
vertegenwoordigt, terwijl zij 't daar
door mogelijk maakt, dat ook cfe- an-,
dere deelen van dit gebouw dpof de
gemeente kunnen worden overgeno
men.
Ook de voorgestelde werkverschaf
fing aan den Hoogen Rijndijk bracht
meerdere tongen in beweging, waarbij
het in hoofdzaak ging om de loohen
die uitgekeerd zullen worden.
Door de Commissie voor Sociale,
Zaken was "een regeling ontworpen
waardoor de leonen zouden -kunnen
stijgen tot f20.16, plus fl toeslag per.
kind. De regeering echter, die een niet
onbelangrijke subsidie verleent, nam
met deze regeling geen genoegen en
wilde een maximumloon van f21, welk
denkbeeld door B. en W. werd overge
nomen. De heer van Straten echter,
deed een voorstel dat, nadat het op ad
vies van den heer Eikenbout gewijzigd
was, het maximum stelde op f24.
terwijl de heer Knuttel nog een stapje
verder ging en het loon op f30 wilde
Over deze voorstellen liep de wel zeer
langwijlige discussie, met het resultaat,
dat, nadat eerst verschillende amende
menten verworpen waren het voorstel
i van B. en W. werd aanvaard, zoodat
althans weer iets voor de werkverschaf-
fing, zij bet dan tegen niet te hoog loon
I kan worden gedaan.
Het voorstel door de heeren van Stra-
te?. Witmans en Knuttel ingediend tot
wijziging van het reglement' van de
Sted. Werkinrichting waren beter ach
terwege gebleven. De voorstellers had
den zich misschien door hun gevoel,
maar. zetter niet door hun verstand
laten leiden. Om te beginnen bleek
toch dat zij niet bijster op de hoogte
waren, vervolgens dat zij als commissie
leden zich om deze instelling, waarvoor
zij zich nu plotseling zoo druk maakten
al zeer weinig hadden bekommerd en
eindelijk dat voor de voorgestelde wijzi
ging geen enkel redelijk argument was
aan te voeren.
Geen wonder dan ook dat zij het na
lang heen. en weer praten het voorstel
met groote meerderheid werd verwor
pen.
De avondvergadering bracht het voor
de ingezetenen belangrijke besluit dat
de Hoofdelijke Omslag met iü pet werd
verlaagd. De toestand van de gem. fi
nanciën is volgens de thans beschik
bare cijfers wel niet - te rooskleurig,
maar de toestand is toch var dien aard
dat verlaging mogelijk bleek.
Laten we hopen dat de Raad de
tering zoodanig» naar de nering weet te
zetten dat in de toekomst in deze rich
ting verder kan worden gegaan, daar
ook nu nog de lasten niet gering zijn.
Hadden de Soc. Democraten geen be
hoefte gehacl van hun „beginsel" om
trent monopolistische bedrijven te ge
tuigen, het grondig voorbereide voor
stel inzake de verlenging van de con
cessie aan de Leidsche Duinwafcermaat-
schappij, zou zeker zonder bespreking
zijn aanvaard, ook door de Soc. Demo
craten^
Zakelijke bezwaren bestonden niet
en om nü niet uit louter politieke over
wegingen tegen te stemmen moesten
z.g. zakelijke bezwaren worden geop
perd om tegenstemmen mogelijk te
maken.
De burgerij en met name ook het niet
kapitaalkrachtige deel der burgerij
mag echter dankbaar zijn dat de roode
heeren hun plan niet hebben kunnen
doorzetten.
Het onvermijdelijke gevolg zou toch
zijn geweest dat de prijs van het water
zeer belangrijk zou zijn verhoogd en
dat de gemeente hare jaarlijksche in
komsten met een bedrag var. vele dui
zenden zou zien verminderen.
Gelukkig bleek ook nu de meerder
heid van den Raad liever de verstan
dige en voorzichtige leiding van B. en
W. te volgen dan dat zij zich door de S.
Dem. die hunne verantwoordelijkheid
al zeer weinig bleken te gevoelen, liet
leiden.
Nadat omtrent de beslemming van
de perceelen aan .den nieuwen verkeers
weg een besluit was genomen, alweer
niet zonder een. kinderachtige oppositie
van de Soc. Dem. werden de tribune-
bezoekers tot slot verrast op- een debat
over de roode vlag, waarbij 't zoo nu en
dan warm toeging.
De vraag was of de roode vlag, het
symbool van de revolutie, van de om
wenteling, op een gemeentelijk gebouw
geduld kan worden.
Deze vraag was door B en W. ont
kennend beantwoord en de heer vam
Eek was zoo verstandig geen uitspraak
van denRaad uit te lokken, daar dit
College zich zeker in denzelfden geest
zou hebben uitgesproken, hoe onver
schillig de heer van Eek de zaak ook
poogde voor te stellen.
De roode vlag mag een symbool van
de vrijheid zijn, een beter symbool dan
onze Nederlandsche driekleur is het
niet, daar is geen land ter wereld waar
de vrijheid der burgerij beter gewaar
borgd is dan in ons vaderland.
NED. HERV. KERK.
Zestal: Te Dordrecht (vac. C. Bout
hoorn), F. Kijftenbelt te Feijenoord, J.
H. Gunning E. Bzn., te Vuurschc, A.
L W. van Ingen te Hattem, G. Alers te
Nieuw-Lekkerland, J. J. Timmer te Er-
melo, J. Goslinga te Utrecht.
Aangenomen: Naar Markelo, G. C.
Schellenberg te Eierland op Texel.
GEREF. KERKEN.
Beroepen: Te Vianen, cand. E.
Telder te Utrecht. Te Tienhoven (Utr.),
cand. J. G. Houtzagers te De Bilt (Utr.).
Te Niezijl, H: Steen te Zoutkamp.
Aangenomen: Naar Silvolde-Gen-
dringen, cand. M. Wielèmaker te Vlis-
singen. Naar Suawoude, (2de ber.), H
R. Pel te Stadskanaal-Pekelderweg. Naar
Grijpskerke (Z.), J. Dijkstra, cand. te
Warns (Fr.).
Bedankt: Voor Wons, Rottevalle,
Zuidwoldc. (Dr.), Duurswoude, Onderden-
dam en Giesen- Oud- en Nieuwkerk, J.
Dijkstra, cand. te. Warns. (Fr.)
'CHR. GEREF. KERK.
Tweetal: Te Zaandam, J. P. Mete
ring te Nieuwpoort en C. S. v. d. Ven
te Lisse. Te Zeist, L. H. v. d. Meyden
te Dordfecht en H. Visser te Leeuwarden.
Bedankt: Voor Harlingen, A. Grup
pen te Vlissingen.
BAPTISTENGEMEENTEN.
Bedankt: Voor Emmer-Erfscheiden
vëen, J. Hekhuis te Muntendam.
Ds. H. A. Ger^etsenf
Te Gent (Bet.) is overleden Ds. H. A.
Gerretsen, pred. der Ned. Herv. Kerk
aldaar. Sedert September 1902 stond Ds.
Gerretsen te Gendt. Voor dien tijd diende
hij de gemeente Kolderveen. De begra
fenis van het stoffelijk overschot zal plaats
hebben a.s. Dinsdag in den familiegrafkel
der te Valburg..
Tegen vrouwenkiesrecht.
In een dezer dagen gehouden vergade
ring van den. Kerkeraad der N;ed. Israëlie-
.tische Gemeente te Utrecht, deelde de
voorzitter mede, dat de opperrabijn Justus
Tal afwijzend advies^ had uitgebracht 'op
een voorstel tot invoering van actief en
passief vrouwenkiesrecht voor den kerke-
raad. Hij achtte dit in strijd met de grond
beginselen van het Jodendom.
Het tekort der Zending.
Meermalen .werd dezer dagen bij het
Zendingsbureau de Oegstgeest, dat, zoo
als men weet tot dekking van het tekort
over 1924- ad' H80:000 aan iederen hou
der van een girorekening 1 vroeg, ge
ïnformeerd, of de actie geslaagd is.
Het antwoord daarop was en is nog
moeilijk te geven, ómdat de verzending
der circulaires nog niet geheel geëindigd
is. Dankbaar wordt medegedeeld, dat ve
len aan den oproep .gevolg gaven. Maar
ook werd verzjekerd, dat vele duizende
rekeninghouders aan het verzoek tot
op heden althans piet voldeden.
Als allen het kleine offer, dat gevraagd
werd, gebracht hadden, of alsnog bren
gen zuilen, dan was ,'t tekort verdwenen.
Gemis aan hisiczisch besef.
De historie is. altijd een zeer be
trouwbare leermeesteres, ze.gt H. B.
in het Chr. Schoolblad „Onze Vaca
tures." Zij verklaart ons wél niet, hoe
de toestanden zich móeten of zullen
ontwikkelen; .maar. zij.'laat ons toch
zien, hoe zij zich ontwikkeld hebben.
En dié wetenschap heeft zeer groote
waarde, omdat zij ons behoeden kan
voor sprongen in het duister en vaak
ook een correctief geeft op al de dolle
plannen, die mogelijk door dezen en
genen gekoesterd worden. Vooral voor
onze scholen vind ik historisch be
sef een niet te onderschatten bezit.
Want het kan ons iriderdaad een ta
melijk betrouwbare; leiddraad gevpn
voor haar ontwikkeling.
Wij werken en ik geloof, dat wc
ons best doen'. Maar wat baat al ons
wecken, zoo we het niet met klare
bewustheid doen van het doel, dat we
nastreven?
Wat baat het zoo we ons niet be
wust zijn van den weg, dien we zullen
inslaan?
Wat baat brute kracht, zonder over
leg?
Wat baat kennis zonder wijsheid?
Daarom is het noodig, broodnoodig
dat We telkens weer een bad nemen in
de historie onzer scholen.
Dat we weer doorleven deri tijd van
worsteling die onze scholen hebben
doorgemaakt.
Kortom, dat we weer besef krijgen
van de historie.
Opdat we de. continuiteit, die er tus-
schen heden en verleden bestaat, niet
voorbijzien.
En ons niet blindelings steken in
een gevaarlijk avontuur, dat te gevaar
lijker -wordt naarmate we ons verder
van onze operatiebasis verwijderen.
Vooral onze jongeren zou ik de stu
die van de historie willen «anbevelen.
Daar is zooveel wat de aandacht
vraagt.
De geschiedenis van art. 192 Grond
wet.
De strijd voor de school en om de
school, waaruit tenslotte onze huidige
school te voorschijn is gekomen.
Groen moei gekend; Van Otterloo,
Fering% om vele anderen niet te noe
men.
En dan' moeten we tezamen na ons
gesterkt te hebben in den geestelijken
strijd van het verleden, ons toerusten
tot den nieuwen, dien we met bedacht
zaamheid te voeren hebben. Maar waar
aan we naar mijn ernstige overtuiging
niet zullen ontkomen.
Gemeenteraad Leiden.
Avondvergadering.
12. Vaststelling van het vermenigvul'?.-
gingsciifer, bedoeld in de verordening qp
de heffing eener plaatselijke belasting naar
het inkomen te Leiden, voor het belasting
jaar Mei 1925—Mei 1926. (99)
De heer Zuidema (A.R.) vraagt
enkele inlichtingen omtrent de cijfers
waarop het voorstel van B. en W.
Het vorig jaar werden de cijfers van
1S23 als uitgangspunt genomen en.
werd 'n totaal ontvangst van f 2.361.280
berekend. Voor 1924 zou zoo werd aan
genomen dit cijfer met 10 pet. dalen.
Nu geeft de uitkeering over het eerste
kwartaal echter slechts een mindere
ontvangst van 5 pet. Rekent men daar
bij een vermindering van 5 pet wegens
de voorgestelde verlaging, dan komt
men in elk geval tot een bedrag van
meer dan f 1.900.000. B. en W. komen
echter tot een veel lager bedrag, daar
zij de volgende uitkeeringen meer dan
20 pet. lager berekenen.
De Voorz.: Ja, dat is een gevolg
van de lagere opbrengst.
De heer Zuidema begrijpt dit niet
daar in de stukken gezegd wordt, dat
het vorig jaar de ontvangsten laag
waren door oninvorderbaai verklarin
gen, maar dat we er nu beter voor
staan. Vanwaar dan die sterke daling
waarop gerekend wordt?
Overigens is spr. met B. en W. van
oordeel, dat voorzichtigheid geraden
blijft, aangezien er volgens de begroe
ting een exploitatietekort is van
f700.000.
De heer van Eek (S.D.A.P.) zal zijn
stem geven aan het voorstel van B. en
\V. omdat dit inhoudt belastingverla
ging. Spr. doet dit evenwel niet gaarne
aangezien hij van oordeel is, dat B. en
W. nu sterker staan in hun bezuini-
gingspolitiek en met meer reden kun
nen zeggen: er is voor dit en dat geen
geld.
Ook had spr. liever een voorstel ge
zien, dat een belastingverlaging speci
aal voor de lagere klassen beteekent.
De beer Knuttel heeft met ver
wondering de redeneering van den
heer van Eek gehoord. Hij acht, dat
de heer v. Eek evenals spr. tegen de
begrooting had moeten stemmen, in
dien hij bezwaar heeft tegen de bezui-
nigingspolitiek van B. en W.
De heer Sanders (R.K.) weth. be
antwoordt de door den heer Zuidema
gesteldp vragen, voorzoover die betrek
king hebben op de techniek der bere
kening van B. en W.
Hetgeen de heer van Eek heeft ge
zegd, is het standpunt van diens partij
en geeft spr. geen aanleiding, daarop
iets te zeggen, evenmin als spr. zich
mengen wil in het geschil van de hoe
ren van Eek en Knuttel.
De lieer Zuidema is nog niet ge
heel tevreden gesteld.
De heer van Eek (S.D.A.P.) had
slechts den nadruk willen leggen op
de schaduwzijden van hef. voorstel
van B. en W., hoewel hij overigens
erkent, dat de daling der belasting in
de kringen der burgerij met vreugde
zal worden begroet.
Verwerping der begrooting, zooals
de heer Knuttel zegt, acht spr. slechts
RECLAME
ledereen is Opgeiogen
over de volstrekt Pijnlooze en toch Radicale
werking van Mijnhardt's Laxeertabletten.
Doos 60 ct. Bij Apoth. en Drogisten.
een negatief gebaar, waar men niet
m^e ópschiet.
De voorzitter merkt, naar aan
leiding van een opmerking- van den
heer van Eek, dat de gegoeden ge
spaard worden, op, dat hier een sterke
progressie heerscht; zou de belasting
voor de gegoeden nog hooger worden,
dan jagen we ze uit de stad en wordt
de belasting hier voor de arbeiders no£
hooger.
De maximumbelasting is hier ir
Leiden dubbel zoo hoog als in Den
Haag en l1/» a ls/4 maal zoo hoog als
in Amsterdam en Rotterdam.
Spr. geeft voorts aan den heer Zui
dema nog een technische uiteenzet
ting betreffende de berekening van het
vermenigvuldigingscijfer. De zaak if
dat in verband met de oninvorderbaar-
verklaringen de opbrengst het vorig
jaar sterk is tegengevallen.
De heer Zuidema: Dat blijkt niet
uit de stukken.
De Voorzitte r: Maar het is toch
juist en in verband daarmee zijn nu
ook de ramingen laag gehouden.
Het voorstel wordt daarna goedge
keurd.
13. Voorstel tot wijziging van de voor
waarden, waaronder aan de Leidsche Duin
water-Maatschappij concessie is verleend
voor het maken, aanleggen en exploitee-
ren van een waterleiding, van de duinen
nabij Katwijk tot en in de gemeente
Leiden. (94)
Bij dit voorstel komt ter sprake het
amendement van den heer v. Eek (S.
D.A.P.) dat door Iiem wordt toegelicht.
Spi'.'s partij staat op het standpunt,
dat monopolistische bedrijven, zooals
waterleidingbedrijf, overheidsbedrijven
moeten zijn. Het waterleidingbedrijf Is
hipr een geconcessioneerd bedrijf, waar
op dcor B. en W. controle wordt ge
oefend. Nu staan we voor de vraag,
of we zullen overgaan tot eigen exploi
tatie door de gemeente of dat we zul
len verlengen, zocals B. en W. voor
stellen.
Spr. vraagt zich af: hoe zal de toe
stand over tien jaar dan zijn? Zullen 1
B. en \V. dan weer overheidsexploita-
tie van dit bedrijf ontraden? Men ?s
thans hang, dat overneming van dit
bedrijf voor de gemeente onvoordeelig
zou zijn.
Spr. ziet niet in, dat de toestand
.over tien jaar anders zou zijn dan nu,
daarom acht spr. het best, nu maar'
door den zuj-en appel h$en te bijten en
tot eigen^ exploitatie over te gaan. 1
Spr. zou willen, dat dcor publieke
controle van den raad op de balans,
yerlies- en winstrekening de zekerheid
bestond, dat er voldoende wordt af
geschreven en dus het winstcijfer
niet te hoog zal worden opgevoerd.
Spr. zou dus in de eerstkomende tien
jaren dit bedrijf willen maken tot «en
semi-publiekrechtelijk bedrijf, zocdat
dus menschelijkerwijs gesproken over
10 jaar de gemeente dit bedrijf op be
hoorlijke voorwaarde zou kunnen over
nemen.
Wenscht de raad deze wijziging in
de voorwaarden niet, dan is spr. voor
overneming van dit bedrijf reeds thans»
De heer Knuttel (Comm.) ziet in
deze waterleiding wel een bewijs van
het ondoeltreffende van geconcessio-
neerde bedrijven, aangezien de over-
aieming van dit bedrijf zou betee-
*kenen een zeer groot cadeau aan de
aandeelhouders van de waterleiding,
daarom acht spr. 't het beste, zich bij
den bestaanden toestand neer te leg
gen; wel zal spr. het amendement van
den heer van Eek steunen, al deelt
hij niet diens optimisme voor over
10 jaar.
De heer Deumer heeft van ver
schillende duinwatermaatschappijen
de uitkomsten nagegaan en acht par
ticuliere exploitatie veel beter dan ge-
FEUILLETON.
De Loods van Zwaankreek.
Een verhaal uit hel verre Westen.
30)
Bijna zonder een woord met elkan
der te wisselen reden wij door de won-
derschoone afwisseling van zonnige
en schaduwrijke ravijnen, terwijl ie
dere minuut iets toevoegde aan het
hart en ziel vervullend genot. Wij zwe
gen, omdat wij geen cogenblik de zie
lenkamer vergeten konden, waar
Twen lag, buitengesloten van al deze
icerlijkheid, verteerd, van verlangen
aar beweging en frissche lucht. Deze
edachte moet den fcoods hebben be-
ig gehouden, want eensklaps hield hij
en teugel in en barstte los: „Arme
Aven, zij heeft dit alles zoo lief! Zij
eeft er in met haar gansche hart! Zij
moet wel vergaan van verlangen. Dit
liet meer te zien.. 0, 'tis vreeselijk-"
Hij sprong van zijn pony, en zijn
gedachtenloop vervolgende zei hij:
,'t Is ontzettend zwaar! 't Lijkt wreed!
leen, ik verbaas er mij niet meer
ver, dat zij zoo te keer gaat. O God,
help mij toch! Wat moet ik tegen
haar zeggen!"
Hij wierp zich. voorover in het gras
en bleef zoo een paar minuten liggen.
Toen richtte hij zich op en vroeg met
een droevig bekommerd gezicht: „Wat
moet ik in vredesnaam bij haar doen?
't Lijkt mij een wreede spotternij tegen
zoo'n levenslustig jong ding te spreken
over geduld en onderwprpenheid. Zoo
onverwacht en voor altijd beroofd van
alles, waar haar hart aan hing., en
hier hing haar hart aan, dat mogen
wij niet vergeten."
Hij sprong weer in 't zadel £n wij
draafden verder, totdat wij den ingang
van den hollen weg bereikten. Hiei
werd het pad moeilijk en 'moesten wij
stapvoets gaan. Zoodra wij in de koele
diepten kwamen, speurden V/ij den
geest van den hollen weg, die den
Loods in zijn ioovernetten ving. Hij
reed vooraan en liet zijn oogen weiden
over de schatten, hier bijeenvergaard
Boomen van alle soorten wierpen hun
schaduw af in de Rotsvallei. Boven om
wuifden groote olmen, die hier en daar
uit de diepte opschoten, en aan hun
voet verdrongen zich lage ceders, den
nen, terpentijnboomen, terwijl stevige
ruige eiken en fiine. trillende populie
ren zich met huh wortels vastklem
den aan- de rotsige wanden," en tegen
de helling opklommen, tot aan den bo
venrand van den hollen weg. Achter
deze alle glinsterden de groote zwarte
rotsen, bedekt met plukken mos en
klimplanten, zoo koel en vochtig tus-
schen de boonien door. Van uit menig
doorsijpeld verborgen plekje kwamen
do sierlijke clematis en klokbloem' oin
den hoek kijken, en lager, uit het dik
ke veelkleurige mos, hieven anemo
nen en viooltjes dapper haar lieve ge-
ziclftjes op. Intusschen zong de Zwaam
in den hollen weg het Zwaantje gehee-
ten, haar lied van rotsen en bloemen
en overhangende boomen, een lied in
verschillende tonen, diep opzwel
lend waar zij den gewaagden sprong
naar beneden deed; vroolijk babbelend
waar zij langs de puniige rotsen
stroomde; zacht Fluisterend waar zii
tusschen de wortels van dc olmen treu
zelde. Een keel, liefelijk, rustig stem
mend plekje was het, met zijn vele
schaduwen, geluiden, en ook geheim-
nisvole stilten, en opdat niemand cr
tijd zou hebben om droefgeestig te wor
den, gleden vlugge-zonnestralen tus
schen het gebladerte door en dansten
cp mos, bloemen en rotsen. Geen won
der dat de Loods, toen wij weer op
de prairie stonden, diep ademhaalde
en zeide: „Dat heeft mij goed gedaan.
Het is daa" in de diepte soms nog be-
ter dan op'de zonnige heuvelen, t Was
Gwens lievelingsplekje."
Ik zag dat de Rotsvallei haar werk
aan hem had verricht. Zijn gelaat
stond kalm en vastberaden, en met dat
gelaat begaf hij zich naar Gwen. Zij
had een van haar kwade dagen en was
heel slecht gehumeurd,, maar een ver-
kwikkenden prairiewïnd gelijk kwam
de Loods de ziekenkamer binnen.
„O Gwen!" riep hij haar toe,""zonder
een woord van begroeting, nog minder
van beklag, „wij hebben zoo'n verruk-
kelijken rit gedaan-" En nu beschreef
hij haar de zonnige heuvels, totdat ik
de daar waaiende windjes langs mijn
gezicht voelde strijken. Dat had de
Prins nooit durven doen, vreezend^
haar te bedroeven met het voortoove-
ren van beelden, die zij nooit meer
me': eigen oogen zou kunnen aanschou
wen. Terwijl de Loods sprak was Gwen
voordat zij het wist, weer op haar ge
liefde prairie, ademde zij do warme
zuivere lucht in, haalde zij haar hart
op aan alles, wat men daar te genieten
krijgt. Haai' oogen begonnen te glin
steren, de ontevreden trek om haar
mond verdween, zij vergat haar pijnen,
en eer zij het wist, had hij haar mee
genomen naar de Rotsvallei en liet
haar zien en hooren, wat hijzelf zoo
even gehoord en gezien had. De glim
mende rotsen, opgevroolijkt door mos
en klimplanten, de hooge olmen en de
lage ceders, de eiken en populieren, de
clematis en klokbloemen in verborgen
schaduwrijke hoekjes, de violen en
anemonen diep verscholen in het mos.
Dit alles en nog vèel meer toonde hij
haai' met luchtige fijne trekjes, als om
den morgendauw niet af te schudden
van klokjes of blaadjes of takjes, en
met een stem zoo welluidend en zacht,
dat in ons hart de menigvuldige gelui
den van den hollen* weg weerklonken.
Toeh ik Gwen zoo een en al aandacht
zag, legde ik stil de belofte af: Beste
Loods, hiervoor zal ik u altijd hartelijk
dankbaar zijn.
Zoozeer sleepte hij haar mede, dat
dikke tranen het arme kind langs de
wangen vloeiden, die helaas niet lan
ger bruin, maar ach, zoo wit waren.
Voor dien dag tenminste was haar
hart ontlast van zijn doffe, doodelijke
verveling.
\Wordi veryolffd'.
