Aan hei einde der Week.
De Duitsche Rijkspresident Ebert
die verleden week Zaterdagmorgen
overleed en in de afgeloopen week
onder ontzaglijke belangstelling be-
'graven werd, is in meer dan één op
zicht een figuur van representatieve be
teekenis.
Hij is de eerste president van de
Duitsche republiek geweest en aan
vaardde zijn ambt i.i die historische
dagen vp.ii November 1918. die nie
mand die ze bewust meegemaakt heeft
ooit zal vergeten.
Tronen wankelden en machtige rij
ken stortten als een kaartenhuis ineen.
En het scheen de groote massa
enkelen zagen dieper toe, of met
/het Duitsche keizerrijk ook het „mi-
-litairisme" en het „kapitalisme" den
genadeslag gekregen hadden. De ar
beiders- en soldatenraden namen nu
de macht in handen, de Internationale
zou mogen heerschen op aard.
En het was symbool en bekroning
Van dezen heerlijken omkeer, dat Frie-
drich Ebert, de gewezen zadelmakers
gezel, geroepen werd, aan het hoofd
te staan der Duitsche republiek.
Helaas, hoe zijn sindsdien de te
leurstellingen gekomen, die aan al die
-sschoone verwachtingen den bodem
hebben ingeslagen!
Het pad van het jonge Duitschland
onder leiding van president Ebert
ging niet op rozen.
Het had met groote moeilijkheden
I te kampen, zoowel buitenlandsche als
'binnenlandsche. Het werd gedwongen,
'den schandelijken vrede van Versailles
te teekenen, terwijl het inwendig werd
verscheurd door partijstrijd en door
de pogingen der Spartacisten, zich van
de macht messter te maken. Gevolg
van een en ander was, dat de Mark
eerst langzaam, daarna in duizeling
wekkende vaart naar beneden ging
,en ten slotte vrijwel geheel waardeloos
r ivverd.
j Ebert heeft wel een moeilijken lijd
gehad om te regeleren en het is mede
aan zijn vastberadenheid en staats-
manswijsheid te danken, dat hst met
yzijn land nog niet veel erger is ge
steld dan thans het geval is.
Hij heeft zich' tijdens zijn president-
j'schap geen partijman betoond^ had
niet slechts de welvaart van een enkele
groep of klasse, doch van het geheele
1 Duitsche volk' op het oog.
Vandaar dat enkele uitersten uit
gezonderd de deelneming bij zijn
overlijden algemeen was. Op waarlijk
vorstelijke wijze is hij ter aarde be
steld, doch ook kwam in de gehsele
plechtigheid uit, dat hij een zoon uit
het volk was en steeds gebleven is.
-De omgang met vorsten en diploma
ten heeft niet gemaakt, dat hij' hun-
/ner een werd.
Het is wel tragisch', dat dit leven
zoo spoedig afgesneden werd.
Want Duitschland kan zijn groote
zonen niet missen.
En de wereld roept om persoonlijk-
j heden, die wars van menschengunst,
gaan den .weg dien zij den eenig
jijuisten achten.
Wel zijn de tijden veranderd, sinds
VEbert aan het bewind kwam.
Het optimisme van toen heeft plaats
gemaakt bij velen voor een wanho-
pig pessimisme. Men is moedeloos en
verwacht eigenlijk niets goeds meer
van de wereld.
Wie durft er nu nog in ernst hopen
bp een maatschappij, waarin niet meer
geldt het recht van den sterkste? Men
/ziet rondom zich niets dan onrecht.
Wie durft nog verwachten een sa
menleving, waarin het militairisme en
imperialisme zullen plaats gemaakt
hebben voor broederschap tussch'en de
'/volken
Ja, een oogenblik scheen het ver
deden jpar, of der menschheid einde-
jlijk de oogen zouden opengaan.
Het protocol van Genève zou
(uitkomst schenken. De Volkenbonds-
vergadering gaf blijk van een tref
fende eensgezindheid.
Leidsche Penkrassen.
Amice,
In de Maandag te houden Raadsver-
gadering komt aan de orde een voor
stel van de Democratische fractie om
J te besluiten tot den bouw van een ge-
meentelijk ziekenhuis.
Zooals ge u wellicht zult heinneren
jzijn de heer Witmans en zijne fractie
genoote Mevr. Dietrichde Rooy in
,1923 gekozen onder de leuze dat op
(groote schaal bezuinigd diende te wor-
den. De andere partijen, zoo vertelde
men aan de goedgeloovige kiezers,
I hadden op dit gebied niets gepres-
jteerd en van hen was ook niets te ver-
j wachten, maar de Democraten, een
maal gekozen, zouden zorgen dat daar
in verandering kwam.
Nu is sindsdien de belasting ver
laagd terwijl mede tot afschaffing van
de zakelijke Bedrijfsbelasting kon wor-
,den besloten, maar het ongeluk wil,
idat dit gedaan is ondanks de met
zooveel "fanfares gekozen Democraten.
B. en W. daarin gesteund door de
reeiitsche raadsfracties hebben ver
schillende bezuinigingen ingevoerd,
j'maar den steun van de Democraten,
idie in de Socialisten hunne vrienden
en concurrenten tevens zien, hadden
En nu slaat cr weer een verzade
ring van <len Volkenbond ge
houden te worden, waar Ir ren 'de Brit-
sche minister van Buitenlandsche za
ken, Chamberlain ;:al vertrek!;. n. ten
einde te verklaren, dat cljr protocol
voor Engeland en de Brjtsche domini
ons onaannemelijk is. En hij zal zelfs
geen poging doen om er wat anders
voor in de plaats te stellen.
Zoo zal dan het protocol van Genève
naar den rommel zolder ver'.-, ui zen met
al die andere panticreën.' waarvan de
menschheid tevergeefs heil verwacht
heeft.
En we zijn weer een illusie rijker,
of armer geworden, al naar ge 't noe
men wilt.
Uit hel grijs verleden.
DE GEVLEUGELDE FAAM.
De Athcners.. zco lezen wij in de
Handelingen L" - L-ostlen, besteedden
hun tijd tot -aders dan om wat
nieuws t© zeg -n te hooren.
En de Romeinen waren al niet veel
anders dan de Grieken, immers de ge
schiedschrijver Tacitus noemt hen f
nieuwsgierig en babbelachtig.
Die nieuwsgierigheid richte zich bij
deze oude volken niet in de eerste
plaats, zooals bij onze moderne cou
rantenlezers en vooral -lezeressen, op
moorden en ongelukken, hoe grieze
liger hoe mooier, doch had hij de
Grieken tot object de philospphie, ter5
wijl de Romeinen, practischer raen-
schen, meer belang stelden in de po
litiek en wat daarmee samenhing.
De debatten in den Senaat on de
volksvergaderingen, de processen, die
gevoerd werden, de aankondiging der
candidaturen, daarvoor interesseerde
men zich te Rome.
Vandaar dat het publieke leven
zich concentreerde om het Forum, het
beroemde marktplein en clat zich daar
ook de nieuwtjeskramers verzamelden
En niet slechts met wat de stad be
trof, doch niet minder met de gebeur
tenissen in het buitenland wenschte
men op de hoogte te blijven.
Men wilde weten, hoe het stond-mel
de legioenen, die in Spanje en elders
streden, men wilde betreffende cle in
wendige verhoudingen in de landen,
die den staat vijandig gezind waren,
of die men wantrouwde, ingelicht wor
den en informeerde er b.v. naar. wie
in Numidië de overhand had, Jugur-
tha of Hiempsal.
En het was noodig voor de Romei
nen om met succes de oorlogen te voe
ren, die zij ondernomen hadden of zich
voor te bereiden voor andere, die
dreigden, dat zij een overzicht hadden
over wat zich op het wereldtooneel
voordeed.
Het is een feit, dat hoewel er in dien
tijd geen telegraaf en telefoon beston
den, om van de „draadlooze". nog
maar te zwijgen, gebeurtenissen van
eenig aanbelang spoedig genoeg ter
kennis van het publiek kwamen.
De historieschrijvers verhalen ons,
dat meermalen de afloop van veldsla
gen, waaromtrent men met ongeduld
bericht verwachtte, te Rome bekend
was nog eer de officieele boodschap
pers gearriveerd waren.
De wegen, waarlangs dat nieuws
dan gekomen was, kon men niet altijd
ontdekken, doch op een geheimzinnige
wijze ging het als een loopend vuurtje
van den een naar den ander.
ïlet woord, dat naar de uitdrukking
van Homerus, vleugelen heeft, droeg
het over geweldige afstanden, zonder
dat men precies kan nagaan, vanwaar
het kwam en welke wegen het geno
men had.
De Ouden hadden zich ter verkla
ring hiervan de Faam gedacht als een
godin met honderd oogen en honderd
monden.
„Des daags" zegt Virgilius, „bevindt
zij zich op dè daken der huizén, om
alles te zien; des nachts doorloopt zij
zij daarbij niet.
Maar nu is men dan ook begonnen
zijn leven te beteren, en vandaar dat
nu een voorstel is ingediend om
een gemeentelijk ziekenhuis te Lou
wen, m.a.w. de toch al zwaar druk
kende belastingen nog aanzienlijk te
verhoogen. Want daarop komt een be
sluit tot stichting en exploitatie van
een eigen gemeentelijk ziekenhuis toch
practisch neer.
De voorstellers hebben bet zich ge
makkelijk gemaakt door de financieele
zijde van de zaak eenvoudig buiten
beschouwing te laten en van de kos
ten te zwijgen, vermoedelijk omdat ze
begrepen zullen hebben dat ze
door met de cijfers voor den dag te
komen de kansen van hun voorstel be
denkelijk zouden verzwakken en op de
zuinige kiezers die op hen hun hoop
gevestigd hadden eeli zeer eigenaardi-
gen indruk zouden maken.
De mogelijkheid bestaat ook, cfat ze
over deze zijde van dit vraagstuk niet
eens hebbfen nagedacht en dat ;;e
maar op goed geluk een voorstel heb
ben ingediend in de overtuiging dat
de meerderheid van den Raad wel zco
verstandig zou zijn de Gemeente voor
dezen strop te bewaren.
Het spreekt vanzelf amice, dat B. en
ZATERDAG 7 MAART 1925
den hemel om alles te vertellen even
dienstvaardig om het onware rond te
vcnlcn als om li?t ware te verbreiden."
i
De Romeinsche dichter mag dit laat
sle er wel aan toevoegen,- want het
beeld, dat de geschiedenis van de
nieuwtjeskramers te Rome ophangt,
is niet onverdeeld gunstig. De ramp
zaligste geruchten werden door hen
verspreid, b.v. betreffende den dood
van menschen, die zich in blakende
gezondheid bevonden en de nederlaag
van legers, die nog niet gestreden
hadden.
Het waren dan ook over 'talgemfeen
menschen met een somber humeur,
wien niets naar den zin ging en die
van alles het ergste vreesden.
Zij waren steeds van oordeel, dat do
zaken slecht bestuurd werden en dat
de generaals hun beroep niet verston
den, ja zij veroorloofden zich zelfs,
dezen laatsten het plan voor den veld
tocht voor te stellen.
Livius laat Aemilius Paulus 'zeggen,
wanneer hij op liet punt staat naar
Macedonië te vertrekken: „Er zijn op
de markt menschen, die ons willen
leeren waar v/ij onze tenten moeten
opslaan, van welke plaatsen wij ons
meester moeten maken, langs welken
weg wij het best in het vijandelijke
land kunnen doordringen, hoe men zal
kunen fourageeren, wanneer wij het
best in actie zullen komen of dat het
beter zal zijn ons aan het gevecht te
onttrekken. En niet slechts dat zij ons
raad geven, wat wij doen moeten,
maar wanneer wij hun raad niet op
volgen, maken zij zich boos."
En om hun nieuwsgierigheid te vol
doen, stelt hij hun spottend voor, hen
met zich mede te nemen; hij biedt aan
de reis voor hen te betalen, hun een
paard te bezorgen en ze vooraan te
plaRtsen om hun 't genoegen te schen
ken den slag van zeer nabij gade te
slaan.
Tijdens het Keizerrijk werd tegen de
ontevredenen op wel ietwat hardhan
diger wijze opgetreden dan slechts met
het wapen van den spot.
Op het Forum surveilleerden in dien
tijd soldaten in burger, die zich bij de
groepjes pratenden voegden, hen prik
kelend zich uit te spreken, terwijl zij
zeiven begonnen kwaad te vertellou
van den keizer en zijn bewind.
Was men dan zoo onvoorzichtig zich
in een dergelijken geest uit te laicn,
dan werden de- namen genoteerd en
was er veel kans, dat men zijn bedil
zucht met den dood moest bekoopen.
BINNENLAND.
Prov. Staten vani Zeeland.
De heer G. F. Lindeijer te Vlissingen
heeft zijn benoeming tot lid der Eerste
Kamer aanvaard en in verband daar
mede bedankt als lid der Provinciale
Staten van Zeeland
Geref, Ver. voor Drankbestrijding.
De Geref. Vereeniging voor Drankbe
strijding schreef in de maand Februari
jl. niet mindêr dan 100 nieuwe leden
in. Het bedraagt nu 4705.
Schapenschurft.
De heer Van de Bilt, lid van de Tw-
Kamer, heeft aan den minister van
binnenlandsche zaken en landbouw de
volgende vragen gesteld:
Is het,den minister bekend, dat in
een deel van. ons land schapenschurft
lieerscht en dat in Noord- en Zuid-Hol
land in Mei en Juni gewoonlijk groote
aantallen inlandsche lammeren wor
den ingevoerd?
Welke maatregelen denkt de minis
ter te nemen om den aankoop en in
voer te kunnen laten doorgaan, zonder
gevaar voor besmetting?
De Zomertijd.
Door de drié Centrale Landbouwor
ganisaties, den R. K. Ned. Boeren- en
Tuindersbond, den Christelijken Boe-
W. aan deze zijde van de zaak -wel
aandacht hebben» geschonken, en zij
geven daarbij enkele cijfers, die voor
de voorstellers nu niet bepaald aan
moedigend zijn.
„Het is ons, zoo merken B. en W.
in hun prae-advies op, uit den Sard
der zaak niet mogelijk u thans de
bouwkosten van een ziekenhuis voor
b.v. 200 bedden op te geven, doch we!
kunnen wij u mededeelen, dat de kost
prijs per verpleegdag in de Haagsche
ziekenhuizen in 1921 bedroeg f 8.81, in
1922 f 8.46 en in 1923 f 8.74.
In het Academisch Ziekenhuis al
hier bedroeg het nadeelig saldo in '21
f 7.18 per yerpleegdag, in 1922 f 6.31 en
in 1923, tengevolge van de heffing van
verpleeggeld en de verbooging van de
bijdrage onzer gemeente, f 5.01. En als
men nu bedenkt dat hieronder niet
begrepen zijii de kosten van watervoor
ziening en die van onderhoud der ge
bouwen, dan kan men veilig aanne
men, dat de kostprijs van Leiden dien
van den Haag vrijwel zal naderen."
Uit deze cijfers blijkt wel, amice, dat
een eventueel te bouwen ziekenhuis
voor de gemeente een duur zaakje zou
worden, dat den belastingdruk in niet
geringe mate zal beïnvloeden.
ren- en Tuindersbond en het Konink
lijk Nederlandscli Landbouw-Comité
is een schrijven gezonden aan den mi
nister van Binnenlandsche Zaken en
Landbouw, waarin zij haar, dank uiten
aan den minister voor de indiening'
van het wetsontwerp tot intrekking
van de wet van 23 Maart 1918 tot tijde
lijke afwijking van de wet van 23 Juli
1908 tot invoering van een wettelijken
tijd.
Adressanten vertrouwen dat het den
minister zal gelukken de beide Ka
mers der Staten-Generaal te overtui
gen van de noodzakelijkheid, om de
hem genomen beslissing te bekrachti
gen.
De prijzencimtrólecommissie.
De heer Staalman, lid van de Twee
de Kamer, heeft aan don minister van
arbeid, handel en nijverheid de volgen
de vragen gesteld:
Is het juist, dat tusschen den minis
ter van arbeid, handel en nijverheid en
vertegenwoordigers der Sociaal-Demo
cratische Arbeiders-Partij en het Ne-
derlandsch Vakverbond besprekingen
zijn gevoerd betreffende het instellen
van de prijzen van allerlei levensmid
delen?
Zoo ja, Wil de minister dan hierom
trent nadere mededeelingen doen?
Die electïiciteit ook.
Van een harer lezers, directeur van
een plattelands-electriciteitsbedrijf ont
ving „Sterkstroom" een lijstje met
adressen, zooals die van tijd tot tijd
op aan hem gerichte brieven worden
vermeld. Waar deze adressen een aar-
digen kijk geven op, het feit, dat de
electrificatie dieper en grondiger tot
alle lagen der bevolking is doorge
drongen dan het onderwijs, laten wij
de merkwaardigste hieronder volgen.
Aan den Dierekteur van de ellektraa.
Aan het Eletriekse Burow.
Aan den heer Directeur van het ellex-
triesiteitgebouw.
Gem. Electrilchetijds Werken.
Het Gemeentelijk Eelectro-Burauw.
Aan het Gemeene Èlitriekbedrijf.
Aan het ilitiets bedrijf.
Aan 't Gemeene Lectra bedrijf.
Voor het Gemeentehuis voor Electri-
citeit van
Aan den Heer Driteur van het Eli-
tiersbedrijf.
Het Hooft Berouw Elektrisseteit.
Mijnheer De Diereteur der Gemeente
Electrabedrijf.
het burou van het Electra.
Eleksijn Bedrijf.
Aan het bureau van het Electkris.
Het Elektrazijn.
Het gemeentelijg Elektiteit bedrijf van
Den Heer Eliktriecein.
Den Heeren van de ejectra.
Gemeentlijk Elektriceteitsbewerking.
De Eelitrieke Centrale.
Aan het Electrice burou.
Het Burauw van Het eletriksbedrijf.
De Eletra Ligtvarpik.
Den Heer van Eliktra, van het Elik-
tric bedrijf.
Aan den Dirikteur van het Electrici-
tijd.
Aan den Heer Gemeente Elitricie Di-
criteur van
Aan Het gemeent ellektriektijt gebou.
Gem. Elixtrisch bedrijf.
De Directeur der "gemeente Eletrice
beweging te
Aan den Heer van het Berau van liet
G.A.B.
Het Electra Burou.
Het Electrischiteit Bedrijf.
Het Electra berauw.
CHRISTENVERVOLGINGEN IN
CHINA.
De Christenen in China zullen het
hard te verantwoorden krijgen. Heele
scharen Chineesche atheïsten, toege-*
wijde aanhangers van Moskbu, oud
leerlingen van de Sovjet-universiteit
van het Verre Oosten te Tasjkent, zijn
thans in China doende, den bescha-
Nu zou over dit bezwaar heen te
stappen zijn, indien hier inderdaad
een groot tekort aan ziekenhuisruimte
bestond, maar daaromtrent is hier
nog heel weinig gebleken. Er zijn wel
eens oogenblikken dat het moeilijk
gaat aan alle aanvragen te voldoen,
maar als regel kunnen alle patiënten
voor wie dat noodig geacht wordt een
plaats krijgen.
Alleen, naar de voorstellers ineonen,
geen goede plaats. Want er zijn nu
eenmaal heel wat menschen, die tegen
opname in het Academisch Ziekenhuis
bezwaar hebben en voor dezulken
schiet er niet anders over dat ze een
onderkomen zien te zoeken in het Dia-
conessenhuis of het Elizabethsgeslicht
En dat is naar de voorstellers meenen
voor sommigen een beletsel, omdat ze
aan een neutrale inrichting de voor
keur geven.
Ik geloof niet, amice, dat dit bezwaar
als ernstig kan worden aangemerkt.
Ik heb althans nog nooit geboord dat
de patiënten in een van deze inrich
tingen op eenigerlei wijze gehinderd
werden en dat wordt trouwens door
de voorstellers ook niet betoogd.
Nu geef ik toe, dat er menschen
kunnen zijn die 't in een ziekenhuis
venden invloed van de blanke miss.o
narissen te ondermijnen.
Op geld behoeven zij niet te zien,
deze in politieke kruiperijen voiLmve
propagandisten. De sovjot-amoassa.i3
te Peking, zoo wordt aan de. „cni-
cago Trioune" gemeld, zorgt .oor een
ruime financiering, waaruoor aito
scholen en universiteiten van Lniua
overschiliig oi: die door een ivn-
gensch/ Amerikaansch, Dtutsen, or J
i'rnnsch kerkgenootschap zijn o;. ..,e-
gericht, communistische cluós kunnen
worden opgericht. Deze propaganua *s
gelijkelijk tegen de Erotestamsche en
tegen c.e Katholieke kerk gericht.
De Cxiiheésche communistische par
tij, ook al weer met geld van Moskou,
heeft in Peking een groote drukkerij
opgericht, vanwaar het land met dui
zenden vlugschriften wordt over
stroomd. Speciaal de Chineesche uit
gave van de „Besbosjnik" (de godde-
looze), een atheïstisch tijdschrift, w ordt
in groote oplaag onder de leerlingen
der .Chineesche scholen gelezen.
De Moskousche bladen wijden thans
lange artikelen aan deze actie tot uit
roeiing van het zendingswerk in
China. De „Izwestija" bijv. publiceert
een langen brief van Tretikof, die op
het oogenblik verbonden is aan de
ambassade te Peking als afgevaaidig-
de van de Derde Internationale.
„De anti-Christelijke beweging in
China aldus het relaas van dezen
kameraad is dienstbaar gemaakt
aan de nationalistische, welke zich de
verdrijving van alle kapitalistische on
dernemers ten doel heeft gesteld. De
Chineezen zijn tot het inzicht gekomen
dat de Christelijke kerk in China in
de eene hand den bijbel in de andere
een geweer houdt. Geleidelijk komen
de studenten tot de overtuiging dat
de zendelingen maar één bedoeling
hebben: de Chineezen te maken tot
een volk' van slaven."
Flierna vertelt de schrijver eenige
successen der bolsjewistische campag
ne, hoe in Nanking allé godsdienstige
werken in de boekerij zijn vernietigd,
hoe gedurende de kerstvacantie de
communisten en de atheïstische stu
denten in Canton carnavals en anti
religieuze bijeenkomsten hielden, die
uitliepen in relletjes, waarbij de Chris
telijke studenten mishandeld werden.
Met onmiskenbaar genoegen verhaalt
hij, hoe in Tsjang Tsjan de studenten
een massa-vergadering belegden, en
eischten, de bijbelstudie als verplicht
vak' te schrappen. En dergelijke too-
neelen worden uit alle deelen des
lands gemeld.
De correspondent van de „Chicago
Tribune" te Riga wijst er op, dat er
in dezen brief met geen woord van
wordt gerept, dat de Sovjet-legatie aan
sprakelijk is voor bovengemelde feiten.
Andere publicaties zijn op dit punt
evenwel openhartiger. Zij erkennen al
dan niet met zooveel woorden, dat
dc propaganda in China, geheel over
eenkomstig de taktiek van Moskou,
weinig communistische leerc tel linden
tracht te verbreiden, zich hoofdzakel k" j
ten doel stelt, het doordringen van
het blanke ras tegen te werken doorj
te verkondigen, dat het de westerkn-1
gen zijn. die het land van zijn rijk:- j
dommen hebben beroofd en de bevol
king geknecht. De Chineezen moeten
de vreemde indringers er uit zetten
en Rusland is daarbij' hun trouwste j
vriend en bondgenoot, dit is de hoofd-1
strekking van de Moskousche propa
ganda. e
Volkscommissaris Karachan, de Soy j
jet-vertegenwoordiger te Peking laat
door zijn uitlatingen op dit punt niet I
veel twijfel dienaangaande.
Het mislukken van de opiumconie-
rentie is weer een wapen te meer in
de handen der Sovjets, die Engeland
ook' beschuldigen den opiumh mdel te
begunstigen, ten einde China te ma
ken tot een weerlooze natie van aan
opium verslaafde zwakkelingen.
waar een christelijke sfeer wordt ge
vonden moeilijk kunnen harden en
dus verpleging in een neutrale inrich
ting zeer op prijs zouden stellen.
Maar dit behoeft nog geen reden te
zijn om de Gemeente daarvoor aan te
spreken. Niets belet tcoh zulke men
schen om te doen wat van christelijke
zijde gedaan werd en zelf den bouw
van een ziekenhuis ter hand te nemen.
Aan de noodige financiën zal het aan
die zijde wel niet ontbreken en men
kan dan alles precies inrichten zoo-
als men dat zelf verkiest.
Als ik dan ook aan den heer Wit
mans en zijne partijgenoote een ad
vies zou mogen geven, dan zou het
dit zijn: trek a.s. Maandag uw voor
stel tot het bouwen van een gemeente
ziekenhuis in, en neem het initiatief
tot de stichting van een neutrale zié-
keninrichting.
Ik denk niet amice, dat dit advies
zal worden gevolgd, want het is veel
gemakkelijker met schoonschijnend?
voorstellen te komen waarvan de re
kening aan de belastingbetalers kan
worden gepresenteerd, dan zichzelf dc-
moeite en de zorgen aan een eigen in
richting verbonden op den hals te
balen. VERITAS.
